[ประเทศญี่ปุ่น] กรุงโตเกียว

[คัดลอกลิงก์]

หากท่านเป็นกึ่งเทพผู้หลงทาง สามารถสมัครสมาชิกเข้าร่วมกับเราได้ที่นี่ https://t.me/+etLqVX17bGg5ZjBl

คุณต้อง เข้าสู่ระบบ เพื่อดาวน์โหลดไฟล์นี้ หากยังไม่มีบัญชี กรุณา ลงทะเบียน

×







กรุงโตเกียว

{ ประเทศญี่ปุ่น }






กรุงโตเกียว


แดนอาทิตย์อุทัย

โตเกียว เมืองหลวงของญี่ปุ่น เป็นมหานครที่เต็มไปด้วยความมีชีวิตชีวาและความแตกต่าง เมืองที่ซึ่งตึกระฟ้าสูงเสียดฟ้าอยู่ร่วมกับวัดเก่าแก่และสวนญี่ปุ่นอันเงียบสงบ โตเกียวไม่เคยหยุดนิ่ง มีการเปลี่ยนแปลงและพัฒนาอยู่ตลอดเวลา

ย่านต่างๆ ของโตเกียว
ชินจูกุ: ศูนย์กลางการคมนาคมที่สำคัญของโตเกียว เป็นที่ตั้งของสถานีรถไฟที่พลุกพล่านที่สุดในโลก เต็มไปด้วยห้างสรรพสินค้า ร้านอาหาร และสถานบันเทิงหลากหลายรูปแบบ
ชิบูย่า: ย่านแฟชั่นและวัฒนธรรมของคนหนุ่มสาวที่มีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วโลก โดยเฉพาะทางม้าลายชิบูย่าที่เป็นสัญลักษณ์ของโตเกียว
ฮาราจูกุ: แหล่งรวมแฟชั่นสไตล์แปลกๆ และร้านค้าเสื้อผ้าแนวสตรีท มีชีวิตชีวาและเต็มไปด้วยสีสัน
อาซากุสะ: ย่านเก่าแก่ที่ยังคงรักษากลิ่นอายของโตเกียวในอดีต มีวัดเซ็นโซจิเป็นวัดที่เก่าแก่และมีชื่อเสียงที่สุดในโตเกียว
อุเอโนะ: ย่านที่เต็มไปด้วยพิพิธภัณฑ์ สวนสัตว์ และสวนสาธารณะ เป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจของชาวเมือง

กินซ่า: ย่านหรูหราที่มีห้างสรรพสินค้าแบรนด์เนม ร้านอาหารระดับมิชลิน และโรงละครคาบูกิ
อากิฮาบาระ: ย่านที่รู้จักกันในชื่อ "เมืองไฟฟ้า" เป็นแหล่งรวมร้านขายเครื่องใช้ไฟฟ้า อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ และสินค้าอนิเมะ

สถานที่ท่องเที่ยวอื่นๆ ในโตเกียว
พระราชวังอิมพีเรียล: พระราชวังที่ประทับของจักรพรรดิญี่ปุ่น
โตเกียวสกายทรี: หอคอยที่สูงที่สุดในโลก สามารถขึ้นไปชมวิวเมืองโตเกียวได้ 360 องศา
โตเกียวทาวเวอร์: สัญลักษณ์ของโตเกียวที่สร้างขึ้นตามแบบหอไอเฟล
สะพานสายรุ้ง: สะพานที่เชื่อมระหว่างใจกลางโตเกียวกับเกาะโอไดบะ
เกาะโอไดบะ: เกาะที่สร้างขึ้นจากการถมทะเล มีสถานที่ท่องเที่ยวและกิจกรรมหลากหลายรูปแบบ

อาหารการกินในโตเกียว
โตเกียวขึ้นชื่อเรื่องอาหารอร่อยและหลากหลาย ตั้งแต่ซูชิ ราเม็ง เทมปุระ ไปจนถึงอาหารนานาชาติและขนมหวาน

การเดินทางในโตเกียว
โตเกียวมีระบบขนส่งสาธารณะที่มีประสิทธิภาพและครอบคลุม ทั้งรถไฟ รถไฟใต้ดิน และรถโดยสารประจำทาง ทำให้การเดินทางในเมืองสะดวกสบาย

โตเกียวเป็นเมืองที่ไม่เคยหลับใหล มีกิจกรรมและเทศกาลต่างๆ จัดขึ้นตลอดทั้งปี ไม่ว่าคุณจะสนใจวัฒนธรรม ประวัติศาสตร์ อาหาร หรือแฟชั่น โตเกียวมีทุกสิ่งที่คุณต้องการ



จุดเชื่อมต่อรถไฟเฮเฟตัส:

ชานชาลาที่ 9 สถานีรถไฟยูเนี่ยน




สำหรับท่านไม่มีตั๋วโปรดซื้อตั่วที่เคาน์เตอร์

* ก่อนชำระเงินอย่าลืมบวกภาษีทุกครั้ง *

ตั๋ว 1 ที่นั่ง ราคา: 20 ดรักม่า

ตั๋วห้องวีไอพี (4-5 คน): 100 ดรักม่า








แสดงความคิดเห็น

God
โพสต์ 9336 ไบต์และได้รับ 4 EXP! [VIP]  โพสต์ 2024-5-12 09:45
โพสต์ 2024-5-14 02:14:10 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ᏕᏝᏋᏋᎮᎥᏁᎶ ᎶᎥᏒᏝ
Feria Hayes
เมื่อรถไฟใต้ดินมาจอดที่สถานีรถไฟที่กรุงโตเกียวเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เฟเรียก็พาเรเลียเดินทางลงมาจากรถไฟและเดินขึ้นมาจากอุโมงค์ อยู่ตรงข้ามสถานีรถไฟเกียวโต เธอก็มองไปรอบ ๆ เพื่อจดจำเส้นทางกลับค่ายของตน

“เอาล่ะจะไปหามันที่ไหนดีนะ”

เธอมองดูรอบ ๆ หาว่าจะไปที่ไหนดี ในตอนนั้นเองที่เรเลียมองขึ้นไปทางภูเขา ที่อยู่แถวนั้น เหมือนกับว่าถ้าจะเริ่มค้นหาก็ควรไปสำรวจบนเขากันก่อนล่ะนะ

“นั่นสินะ เราขึ้นเขาไปดูกันเถอะ“

เรเลียพยักหัวขึ้นพร้อมตั้งหางขึ่นด้วยความดีใจ ก่อนที่พวกเธอจะไปสำรวจกันบนภูเขาอย่างระมัดระวัง ในตอนนั้นเองที่ก็มีอสุรกายที่เป็นครึ่งคนครึ่งอีกาที่ดูท่าจะเรียกกันว่าเท็งงุเข้ามาโจมตี โชคดีไปที่เธอกระโดดหลบทันแล้วหยิบโล่และหอกประจำตัวของตนออกมาพร้อมต่อได้ทันท้วงที เธอจึงปลอดภัยดี ก่อนจะเข้าไปต่อสู้กับเท็งงุ

“เร็วดีนะคะ แต่ก็แค่นั่นแหละค่ะ”

เธอเข้ารัวต่อสู้กับเท็งงุด้วยกระบวนท่าทักษะหอกของตนอย่างว่องไว ถึงจะเร็ว แต่พอรัวการโจมตีไปมันก็โดนไปเยอะนี่แหละนะ

“ถึงจะเร็ว แต่เราเร็วกว่าค่ะ จบฉากนะคะ”

เธอเอ่ยก่อนจะลงหอกสุดท้ายปิดฉากการต่อสู้กับเท็งงุไป ในตอนนั้นเองที่เป้าหมายของภารกิจครั้งนี้ของเธอก็ปรากฎตัวออกมาบากะดานูกิ ดูเหมือนมันจะสะกดรอยเธอมานานแล้ว คงคิดว่าจะล่าเธอที่กำลังเหนื่อยจากการต่อสู้กับเท็งงุสินะ

“คงคิดว่าเราเหนื่อยแล้วสินะคะ ตื้นจริงนะคะ”

เธอเอียงตัวหลบการโจมตีของบากะดานูกิก่อนจะยกแขนขึ้นใช้ด้านหอกของเธอฟาดกลางสันคอของมันทันที เป็นสัญญาณเปิดฉากการต่อสู้ยกที่สองในบัดดล แต่ว่านะด้วยฝีมือการต่อสู้ที่เหนือกว่าของเธอที่ฝึกฝนมาจากในค่ายและทักษะหอกที่ได้มาจากการต่อสู้ที่ยากลำบาก ทำให้การเอาชนะเจ้าตัวนี้เป็นเรื่องง่ายดายสำหรับเธอ

“เอาล่ะ! ส่งสาเกมาซะดี ๆ ค่ะ อ้อ! เอาตอนคุณตายดีกว่าเนาะ งั้นซาโยนาระนะคะ”

เฟเรียเอาหอกจี้ปลายคางบากะดานูกิอย่างเลือดเย็น ขู่ให้อีกฝ่ายส่งสาเกมาให้เธอ แต่ก็คิดอะไรสนุกออกก็เลยจัดการฆ่ามันทิ้งเลยทันที พร้อมก้มมองดูสินสงครามที่เหลือไว้ ท่ามกลางละอองแสงสีทอง

“ไหนดูสิ จะมีสาเกไหมนะ”

แสดงความคิดเห็น

God
+2 ตื่นรู้จากการพิชิตอสุรกายชนิดใหม่ครั้งแรก  โพสต์ 2024-5-14 02:32
โพสต์ 6534 ไบต์และได้รับ 3 EXP!  โพสต์ 2024-5-14 02:14
โพสต์ 6,534 ไบต์และได้รับ +2 EXP +2 เกียรติยศ +2 ความกล้า +1 ความศรัทธา จาก เกราะหนัง  โพสต์ 2024-5-14 02:14
โพสต์ 6,534 ไบต์และได้รับ +2 ความศรัทธา จาก น้ำหอมสตรี  โพสต์ 2024-5-14 02:14
โพสต์ 6,534 ไบต์และได้รับ +2 ความกล้า +3 ความศรัทธา จาก กำไลหินนำโชค  โพสต์ 2024-5-14 02:14

คะแนน

จำนวนผู้เข้าร่วม 1ตื่นรู้ +4 ย่อ เหตุผล
God + 4

ดูบันทึกคะแนน

←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
เรือแคนูไม้
ล็อคเก็ตรูปหัวใจ
กุญแจแห่งปัญญา
ดรีมทราเวล
ควบคุมดอกป๊อปปี้
กำปั้นแห่งนิทรา
ฝันร้าย
มีดสั้นสัมฤทธิ์
Daedalus's Legacy
เกราะสายรุ้ง
สะกดจิต
น้ำหอม Unisex
ทักษะหอก
หูฟังบลูทูธ
โรคดิสเล็กเซีย(กรีก)
โล่อัสพิส
หอกกรีก
หลับใหล
เสื้อค่ายฮาล์ฟบลัด
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x2
x1
x2
x4
x3
x6
x5
x1
x1
x20
x1
x2
x5
x2
x7
x1
x1
x4
x5
x2
x2
x1
x1
x1
x1
x2
x19
โพสต์ 2024-5-15 15:59:52 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ᏕᏝᏋᏋᎮᎥᏁᎶ ᎶᎥᏒᏝ
Feria Hayes
วันนี้เฟเรียได้พักผ่อนมามากจนชาร์ตพลังได้จนเต็มอิ่มเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เธอก็ออกมาสำรวจในเมืองโตเกียวอีกครั้ง เพื่อตามหาเจ้าบาเกะดานูกิเป้าหมายของภารกิจนี้ของเธอให้ได้ เธอก็เดินไปเรื่อย ๆ จนมาหยุดพักที่ศาลเจ้าแห่งหนึ่งเข้า เลยว่าจะไปไหว้เจ้าสักหน่อย ก็ไม่ได้นับถือเทพญี่ปุ่นมากนักหรอกนะ แต่เขาว่ากันว่าถ้าไม่มาไหว้เจ้าที่ศาลเจ้าของญี่ปุ่นก็เหมือนมาไม่ถึงนี่นา ตอนนี้เรเลียก็ยังเกาะอยู่บนไหล่ของเธอ มันก็น่ารักดีนะได้เห็นเรเลียพนมมือไหว้ศาลเจ้าพร้อมกันกับเธอนี่ ในตอนที่กำลังเดินลงจากศาลเจ้ามานั่นแหละ เธอก็เหลือบไปเห็นว่ามีอสุรกายสะกดรอยเธอมา สงสัยคงรอให้เธออยู่คนเดียวก่อนล่ะสิ งั้นก็จะสนองให้ก็แล้วกันนะ เธอแกล้งทำเป็นเดินออกนอกเส้นทางไปในป่าที่ไม่มีคน แล้วก็อย่างที่คิดเลย มันเข้าโจมตีเธอทันทีและภาพที่ปรากฎต่อหน้าเธอก็คือบากะดานูกิ 2 ตัว 2 ตนไปเลยนี่นะ

“หือ! พอรู้ตัวว่าตัวเองสู้ไม่ไหว เลยพาพวกมารุมเหรอคะ ถ้าไม่เกรงใจก็เข้ามา”

เธอขวักหอกของตัวเองออกมาก่อนจะเข้าต่อสู้กับบากะดานูกิทั้งสองตัว ตัวหนึ่งก็พอ ๆ กับตัวที่เธอเคยสู้ด้วยเมื่อวาน ส่วนอีกตัวก็ดูท่าจะเก่งกว่าพอสมควรเลย เธอต้องพยายามสู้กับมันทีละตัว จนกระทั่ง

“โอ้ย! ประมาทไปหน่อยสินะ”

เธอก็โดนบากะดานูกิตัวที่เก่งกว่าโจมตีใส่อย่างรุนแรง ถึงจะไม่รุนแรงมากแต่ก็เจ็บพอสมควรเลย แต่นั่นก็ทำให้เธอได้สติว่าไม่ควรประมาทกับเจ้าพวกนี้ แล้วตั้งใจต่อสู้จนเอาชนะทั้งสองตัวมาได้

“แฮ่ก แฮ่ก เล่นเอาเหนื่อยเหมือนกันนะคะนี่”

เธอหอบด้วยความเหนื่อยจากการสู้กับบากะดานูกิถึงสองตัวจนต้องใช้หอกยันร่างตัวเองไว้ แต่ก็ดีที่เธอเอาชนะพวกมันมาได้สำเร็จ คราวนี้ก็แค่ภาวนาให้สำเร็จแค่นั้นล่ะนะ

หาสาเก 

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ 5423 ไบต์และได้รับ 3 EXP!  โพสต์ 2024-5-15 15:59
←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
เรือแคนูไม้
ล็อคเก็ตรูปหัวใจ
กุญแจแห่งปัญญา
ดรีมทราเวล
ควบคุมดอกป๊อปปี้
กำปั้นแห่งนิทรา
ฝันร้าย
มีดสั้นสัมฤทธิ์
Daedalus's Legacy
เกราะสายรุ้ง
สะกดจิต
น้ำหอม Unisex
ทักษะหอก
หูฟังบลูทูธ
โรคดิสเล็กเซีย(กรีก)
โล่อัสพิส
หอกกรีก
หลับใหล
เสื้อค่ายฮาล์ฟบลัด
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x2
x1
x2
x4
x3
x6
x5
x1
x1
x20
x1
x2
x5
x2
x7
x1
x1
x4
x5
x2
x2
x1
x1
x1
x1
x2
x19
โพสต์ 2024-5-17 17:28:20 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ᏕᏝᏋᏋᎮᎥᏁᎶ ᎶᎥᏒᏝ
Feria Hayes
เมื่อวานนีจากการต่อสู้กับบากะดานูกิไปเธอก็ได้แต่ใบไม้บากะดานูกิอย่างเดียวเลยจนเธอก็ยังคงต้องล่าอยู่ในเมืองโตเกียวแห่งนี้ต่อไปอีกวัน แต่ก็เพราะเธอเป็นธิดาฮิปนอสนั่นแหละนะเลยทำให้เธอหลับข้ามวันข้ามคืนไปเลยกว่าจะตื่นเลยเป็นช่วงเวลาเย็นของวันเสียซะแล้ว เธอเลยต้องรีบออกมาสำรวจเมืองค้นหาเจ้าบากะดานูกิอีกครั้งจนได้ ให้ตายสิเจ้าพวกนี้ ถ้าไม่ให้กันดี ๆ เดี๋ยวแม่จะกำจัดล้างบางตัวเก่ง ๆ ไปให้หมดเป็นการตอบแทนซะเลยนะ เธอคิดอย่างหัวเสียที่ต้องมาออกล่าทุกวัยทุกวันเพื่อสาเกไปถวายให้คุณดี ซึ่งก็นะ บ่นไปก็ไม่มีประโยชน์หรอกนะ เธอสำรวจไปเรื่อย ๆ จนไปนั่งพักกินมื้อเย็นอยู่ที่ร้านโอเด้งรถเข็นข้างทางแห่งหนึ่งอยู่นั่นเอง ก็มีบากะดานูกิตัวหนึ่งเข้ามากะโจมตีเธอจากข้างหลัง

“โอ๊ะโอ น่ากลัวจังเลยนะคะ เดี๋ยวนี้รู้จักลอบโจมตีตอนกินข้าวซะด้วย ไร้มารยาทค่ะ“

เธอเอียงตัวหลบการโจมตีนั่นอย่างสบาย ๆ ก่อนจะควักหอกออกมาเตรียมพร้อมโจมตีกลับ

“แต่ก็ดีที่ไม่ต้องตามหาให้เมื่อยนะคะ เอาล่ะมาเต้นรำกันเถอะค่ะ”

ประโยชน์ประจำตัวเธอออกมาจากปากเป็นจังหวะเดียวกับที่เธอเริ่มแหว่งหอกของตนเข้าโจมตีอีกฝ่ายอย่างสนุกสนาน ซึ่งก็ไม่แปลก ก็เธอเล่นสวมเฮคโฟนประจำตัวพร้อมฟังเพลงไปด้วยสู้ไปด้วยนี่นา ก็ไม่เห็นแปลกไรเลยนี่เนาะ ซึ่งไม่แปลกก็แย่แล้วค่ะ เธอไม่รู้หรอกนะว่าคนอื่นทั่วไปเห็นว่าสิ่งที่เธอสู้อยู่คืออะไร แต่ดูจากสีหน้าคนรอบข้างแล้วก็พอเดาออกล่ะนะ

“แม่หนูระวัง นั่นมันคนเมาอาละวาดนะ อย่าไปยุ่งกับมัน”

อ้อ คนธรรมดาทั่วไปมองเห็นเจ้าบากะดานูกิเป็นคนเมาอาละวาดนี่เอง น่าสนุกดีนี่นา เธออมยิ้มก่อนจะหันไปบอกกับยายแก่คนนั้นว่า

“ไปต้องห่วงคะคุณยาย กับคนแบบนี้หนูสู้ด้วยเป็นร้อยครั้งแล้วค่ะ ฝากอุ่นโอเด้งชุดใหญ่รอไว้ด้วยนะคะ”

ว่าแล้วเธอก็เข้าต่อสู้กับเจ้าบากะดานูกิต่อ ดีนะวันนี้มันมาตัวเดียวเลยไม่ได้ยากลำบากมากสักเท่าไรหรอกนะ ไม่โดนรุมก็ดีเท่าไรแล้ว เธอสู้แบบไม่ยอมประมาณสักก้าวเดียวไปเรื่อย ๆ ดูท่าทางการป้องกันของเธอจะยังอ่อนไปสินะ ถึงโดนโจมตีเข้าเป็นครั้งคราว แต่ด้วยเทคนิคเดิม ๆ ของเธอที่ทำให้เธอเอาชนะอสุรกายมานับไม่ถ้วน ก็ได้แสดงผลสำเร็จออกมาเสียสักที เจ้าบากะดานูกิเริ่มอ่อนแรงลงด้วยกับดักจำนวนมากที่เธอเตรียมไว้ ก่อนที่จะได้ปิดฉากลงด้วยการโจมตีสุดท้าย

“เอาล่ะ! โอเด้ง ๆ ยายคะ ขอโอเด้งชุดใหญ่เลยนะคะ ออกกำลังกายแล้วหิวเป็นบ้าเลย”

ก็หลังจากสู้และเก็บสินสงครามเสร็จก็มากินโอเด้งต่ออย่างสบายอารมณ์แบบซิลจัด ๆ ซิลกว่านี้คงไม่มีอีกแล้วล่ะนะ
หาสาเก

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ 7430 ไบต์และได้รับ 3 EXP!  โพสต์ 2024-5-17 17:28
โพสต์ 7,430 ไบต์และได้รับ +5 ความกล้า จาก หน้ากากเท็นงุ  โพสต์ 2024-5-17 17:28
โพสต์ 7,430 ไบต์และได้รับ +2 EXP [ถูกบล็อค] เกียรติยศ [ถูกบล็อค] ความศรัทธา +2 ความกล้า จาก เกราะหนัง  โพสต์ 2024-5-17 17:28
โพสต์ 7,430 ไบต์และได้รับ [ถูกบล็อค] เกียรติยศ [ถูกบล็อค] ความศรัทธา จาก น้ำหอมสตรี  โพสต์ 2024-5-17 17:28
โพสต์ 7,430 ไบต์และได้รับ [ถูกบล็อค] เกียรติยศ [ถูกบล็อค] ความศรัทธา +2 ความกล้า จาก กำไลหินนำโชค  โพสต์ 2024-5-17 17:28
←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
เรือแคนูไม้
ล็อคเก็ตรูปหัวใจ
กุญแจแห่งปัญญา
ดรีมทราเวล
ควบคุมดอกป๊อปปี้
กำปั้นแห่งนิทรา
ฝันร้าย
มีดสั้นสัมฤทธิ์
Daedalus's Legacy
เกราะสายรุ้ง
สะกดจิต
น้ำหอม Unisex
ทักษะหอก
หูฟังบลูทูธ
โรคดิสเล็กเซีย(กรีก)
โล่อัสพิส
หอกกรีก
หลับใหล
เสื้อค่ายฮาล์ฟบลัด
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x2
x1
x2
x4
x3
x6
x5
x1
x1
x20
x1
x2
x5
x2
x7
x1
x1
x4
x5
x2
x2
x1
x1
x1
x1
x2
x19
โพสต์ 2024-5-19 00:59:45 | ดูโพสต์ทั้งหมด
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Feria เมื่อ 2024-5-19 01:01

ᏕᏝᏋᏋᎮᎥᏁᎶ ᎶᎥᏒᏝ
Feria Hayes
เฟเรียเริ่มซักจะหัวเสียมากขึ้นทุกทีทุกทีที่ตัวเธอเองนั่นล่าบาเกะดานูกิมาหลายวันเธอก็ได้มาแต่ใบไม้วิเศษทั้งนั้นเลย ใบไม้วิเศษเต็มกระเป๋าไปหมดเลย ทั้ง ๆ ที่เธอต้องการแค่เพียงสาเกเท่านั้นแหละ แต่มันดันให้เธอไม่ได้สักทีนี่สิ มันเลยเป็นสาเหตุให้เธอยังต้องมาอยู่ที่นี่อีกวันหนึ่งกับการวนลูปนรกอีกสักครั้งหนึ่ง เพื่อความเป็นสิริมงคลของเธอวันคืนนี้ มันก็คงต้องเข้าวัดทำบุญขอพรให้ภารกิจนี้เสร็จสิ้นสักที เธอเลยเดินมาเที่ยวที่วัดอาซากูสะที่เป็นวัดที่โด่งดังสุด ๆ ในบรรดาวัดทั้งหมดที่เธอพอรู้จักในฐานะนักท่องเที่ยวที่จริง ๆ เธอไม่ได้จะมาเที่ยวนะ เธอตั้งใจมาทำภารกิจหาสาเกให้คุณดีนะ แต่เธอดันดวงซวยเกินบรรยาย จนต้องมาวนเวียนอยู่ที่ประเทศบ้านเก่าแม่ตัวเองแบบนี้ ในตอนนี้เธอก็กำลังไหว้พระอยู่

“ขอให้การทำภารกิจตามหาสาเกจากเจ้าบาเกะดานูกิสำเร็จได้โดยเร็วด้วยเถิด สาธุ”

เธอพนมมือสวดภาวนาต่อพระพุทธรูปในวัดอาซากุสะ ก่อนที่จะเหลือบมองเห็นว่ามีสายตาที่แอบมองเธออยู่ ทำให้เธอรู้ได้ทันทีว่ามันมากันแล้ว จึงพึมพำกับตัวเองว่า

“มากันแล้วสินะ เรเลียไปทำให้ตกใจหน่อยนะลูกแม่”

ว่าแล้วเรเลียก็แวบหายตัวไปจากไหล่ของเธอ ส่วนเธอก็เดินไปทำทีไปเที่ยวในถนนย่านการค้าข้างล่าง ก่อนที่จะปรากฎตัวของบาเกะดานูกิกับเพื่อนมันอีกตัวหนึ่งมาด้วย

“ไม่ได้เจอกันนานเลยนะนี่ เหมือนวันแรกที่มาที่นี่เลยนะคะพวกคุณ เป็นไงล่ะเซอร์ไพรส์วันนี้”

เธอเห็นพวกมันทั้งสองตัวมีท่าทีตกอกตกใจจากที่พวกมันซ่อนตัวอยู่ก็ต้องออกมาปะทะกับเธออย่างไม่ทันจะได้ตั้งตัวเลยสักนิด มันเลยเป็นจังหวะให้เธอเข้าโจมตีพวกมันทั้งคู่ซึ่งมีทั้งบาเกะดานูกิกับเท็งงุด้วยเทคนิคประจำตัวเธอทั้งการยั่วยุให้ติดกับดักที่เธอดันมีกับดักเคลื่อนที่อย่างเรเลียติดตัวอยู่แล้ว แถมด้วยทักษะหอกที่ทั้งขว้าง ทั้งแทงจนจัดการพวกมันทั้งสองตัวได้สำเร็จ

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ 5837 ไบต์และได้รับ 3 EXP!  โพสต์ 2024-5-19 00:59
โพสต์ 5,837 ไบต์และได้รับ +2 EXP +2 เกียรติยศ +2 ความกล้า +1 ความศรัทธา จาก เกราะหนัง  โพสต์ 2024-5-19 00:59
โพสต์ 5,837 ไบต์และได้รับ +2 ความศรัทธา จาก น้ำหอมสตรี  โพสต์ 2024-5-19 00:59
โพสต์ 5,837 ไบต์และได้รับ +2 ความกล้า +3 ความศรัทธา จาก กำไลหินนำโชค  โพสต์ 2024-5-19 00:59
โพสต์ 5,837 ไบต์และได้รับ +2 EXP +3 ความศรัทธา จาก หลับใหล  โพสต์ 2024-5-19 00:59
←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
เรือแคนูไม้
ล็อคเก็ตรูปหัวใจ
กุญแจแห่งปัญญา
ดรีมทราเวล
ควบคุมดอกป๊อปปี้
กำปั้นแห่งนิทรา
ฝันร้าย
มีดสั้นสัมฤทธิ์
Daedalus's Legacy
เกราะสายรุ้ง
สะกดจิต
น้ำหอม Unisex
ทักษะหอก
หูฟังบลูทูธ
โรคดิสเล็กเซีย(กรีก)
โล่อัสพิส
หอกกรีก
หลับใหล
เสื้อค่ายฮาล์ฟบลัด
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x2
x1
x2
x4
x3
x6
x5
x1
x1
x20
x1
x2
x5
x2
x7
x1
x1
x4
x5
x2
x2
x1
x1
x1
x1
x2
x19
โพสต์ 2024-5-19 19:22:37 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ᏕᏝᏋᏋᎮᎥᏁᎶ ᎶᎥᏒᏝ
Feria Hayes
หลังจากการไปมู ไหว้พระขอพร กับพระพุทธรูปองค์ใหญ่ประจำวัดอาซากุสะเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ก็ไม่น่าเชื่อว่าจะบรรดาทันใจวัยรุ่นได้ถึงขนาดนี้ เพราะหลังจากการต่อสู้ที่ย่านการค้าเมื่อคืน สิ่งที่เธอได้มาเป็นสินสงครามจากบาเกะดานูกินั่นก็คือสิ่งที่เธอตามหามาโดยตลอด นั่นก็คือสาเกนั่นเอง

“เย้! ในที่สุดก็เจอแล้ว”

เฟเรียถึงกับกระโดดโลดเต้นไปมาด้วยความมีความสุขที่ในที่สุดเธอก็จะได้กลับไปค่ายฮาร์ฟบลัดที่อเมริกาเสียสักที เธอรีบเก็บสัมภาระทั้งหมดของเธอที่วางกระจัดกระจายไว้อยู่ในห้องพักของเธอในโรงแรมใส่กระเป๋าเป้นักเดินทางที่เธอซื้อมาจากเซเว่นในค่ายอย่างสบายอารมณ์นึกว่าต้องตกอยู่ในวงเวียนการต่อสู้ในญี่ปุ่นไม่รู้จบซะแล้วดีจริง ๆ ที่คิดไปขอพรก่อนสู้ที่อาซากุสะนี่

“พร้อมไหม เรเลีย”

เธอเรียกเรเลียให้มาอยู่บนบ่าของเธอก่อนที่จะเอาตั๋วขากลับไปอเมริกาที่คุณดีให้มาออกมา เป็นการตรวจสอบครั้งสุดท้ายก่อนที่พวกเธอจะออกเดินทางกันทันที



ณ สถานีรถไฟโตเกียว ร่างบางของเฟเรียมาหยุดยืนอยู่ในแถวต่อคิวลงทะเบียนตั๋วเดินทางไปสถานีรถไฟแกรนต์เซ็นทรัลที่อเมริกา พอถึงคิวเธอเท่านั้นแหละ

“ไปสถานีรถไฟแกรนต์เซ็นทรัลที่อเมริกาค่ะ”

เธอยื่นตั๋วของตนให้ที่เคาน์เตอร์ก่อนที่จะขึ้นรถไฟเดินทางกลับอเมริกาไปทางเดิมไปทันที ลาก่อนนะญี่ปุ่น แล้วเจอกันเมื่อชาติต้องการนะคะ บาย

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ 4352 ไบต์และได้รับ 1 EXP!  โพสต์ 2024-5-19 19:22
←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
เรือแคนูไม้
ล็อคเก็ตรูปหัวใจ
กุญแจแห่งปัญญา
ดรีมทราเวล
ควบคุมดอกป๊อปปี้
กำปั้นแห่งนิทรา
ฝันร้าย
มีดสั้นสัมฤทธิ์
Daedalus's Legacy
เกราะสายรุ้ง
สะกดจิต
น้ำหอม Unisex
ทักษะหอก
หูฟังบลูทูธ
โรคดิสเล็กเซีย(กรีก)
โล่อัสพิส
หอกกรีก
หลับใหล
เสื้อค่ายฮาล์ฟบลัด
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x2
x1
x2
x4
x3
x6
x5
x1
x1
x20
x1
x2
x5
x2
x7
x1
x1
x4
x5
x2
x2
x1
x1
x1
x1
x2
x19
โพสต์ 2024-5-30 17:26:31 | ดูโพสต์ทั้งหมด
16. Japan - Tokyo Station
M

…ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ แต่ตอนนี้รถไฟได้หยุดวิ่งแล้ว…

“แมคเคนซี….พี่ชาย ตื่นเถอะครับ พวกเรามาถึงญี่ปุ่นแล้ว”

เสียงปลุกของแดนนี่ทำให้แมคเคนซีที่กำลังหลับสบายลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างเอื่อยเฉื่อย

“ล้อเล่นหรือเปล่าแดนนี่ ฉันเพิ่งหลับไปไม่นานเอง”

ชายหนุ่มถามเสียงงัวเงียอย่างไม่อยากเชื่อ ขนาดนั่งเครื่องบินจากนิวยอร์กไปโตเกียวยังต้องใช้เวลากว่า 14 ชั่วโมง นี่เขาหลับไปแค่ตื่นเดียว รถไฟจะมาถึงญี่ปุ่นได้ยังไง

“ผมไม่ได้ล้อเล่น เราถึงแล้วจริง ๆ ครับ ดูสิ คนลงกันจะหมดแล้ว”

พอขยี้ตาเพื่อไล่ความง่วงงุนแล้วมองตามที่แดนนี่บอกก็เห็นผู้โดยสารกำลังทยอยลงจากรถไฟจริง ๆ นี่มันรถไฟติดสปีดรุ่นไหนกันเนี่ย แมคเคนซีลุกขึ้นบิดขี้เกียจ หยิบสัมภาระออกจากช่องเก็บของแล้วพากันลงจากรถไฟ


แดนนี่พาเขาออกมาจากอุโมงค์ พวกเขามาถึงประเทศญี่ปุ่นแล้วจริง ๆ สังเกตได้จากป้ายบอกทางต่าง ๆ ล้วนเป็นภาษาญี่ปุ่นและมีภาษาอังกฤษเขียนกำกับไว้ รวมถึงร้านรวงต่าง ๆ และผู้คนที่ให้บรรยากาศของประเทศในแอบเอเชียอย่างแท้จริง

“สถานีโตเกียวอยู่ทางนั้น เราขึ้นรถไฟแล้วเอาของไปเก็บที่โรงแรมกันก่อนดีกว่า”

เขากับแซเทอร์หนุ่มพากันเดินไปยังสถานีโตเกียวที่อยู่ฝั่งตรงข้าม เมื่อเข้าไปในสถานีก็ใช้บัตรกดเงินสดออกมาจำนวนหนึ่ง จากนั้นก็ไปซื้อตั๋วรถไฟแบบเติมเงินเพื่อความสะดวก ก่อนหน้าที่จะเดินทางมาเพียงไม่กี่วัน แมคเคนซีได้ไปใช้อินเทอร์เน็ตที่บ้านเฮอร์มีสเพื่อหาข้อมูลเกี่ยวกับการเดินทางในโตเกียว เมืองที่ขึ้นชื่อว่ามีรถไฟหลายสายมากมายชวนให้หลงทาง ทั้งยังจองโรงแรมเอาไว้เรียบร้อย เพื่อให้การเดินทางครั้งนี้สะดวกและประหยัดเวลามากที่สุด

“ก็ดีครับ แต่ว่าพี่ชาย…แซนด์วิชร้านนั้นน่ากินมากเลย ผมขอลองซื้อไปชิมได้หรือเปล่า”

แดนนี่พยักหน้าเห็นด้วยก่อนจะถามเขาเสียงอ่อนแล้วหันไปมองร้านขายแซนด์วิชทงคัตสึที่มีลูกค้าเข้าออกร้านไม่ขาด ดูท่าคนที่มาด้วยกันน่าจะอยากทัวร์บริโภคซะแล้ว แต่เขาก็เข้าใจดี แดนนี่น่าจะไม่ค่อยได้ออกไปที่ไหน หากจะตื่นตาตื่นใจกับสถานที่ใหม่ ๆ หรืออยากลองทานอาหารที่ไม่เคยทานก็คงไม่แแปลก

“เอาสิ จะซื้ออย่างอื่นไปด้วยก็ได้ แต่ต้องกินให้หมดนะ”

แมคเคนซียื่นเงินจำนวนหนึ่งให้แดนนี่ ทำไมคำพูดคำจาเขายิ่งคล้ายพวกคนเป็นพ่อแม่เข้าไปทุกที เอาเถอะ…ถึงเขาจะยังกดเงินออกมาไม่ถึงเศษหนึ่งส่วนสี่ของยอดที่มีในบัตร และเงินที่กดออกมามันจะพอใช้ไปได้สักสามวัน แต่เขาก็ไม่อยากให้แดนนี่ติดนิสัยกินทิ้งกินขว้างหรอกนะ

“ได้ครับ รับรองผมจะกินให้เกลี้ยงเลย”

แดนนี่ยิ้มดีใจแล้ววิ่งไปยังร้านขายแซนด์วิช ส่วนแมคเคนซีก็เดินตามไปรอตรงแถวด้านข้างร้านเพื่อไม่ให้เกะกะลูกค้าคนอื่น ระหว่างรอก็มองบรรยากาศรอบ ๆ ไปด้วย ตอนนี้เป็นเวลาช่วงบ่าย โชคดีที่พวกเขามาถึงก่อนเวลาเลิกงาน ไม่อย่างนั้นผู้คนที่นี่คงจะเยอะมากขึ้นเป็นหลายเท่าตัว และเวลาขึ้นรถไฟก็คงต้องอัดกันเป็นปลากระป๋องแบบที่เคยเห็นในรายการโทรทัศน์ที่พาเที่ยวญี่ปุ่นแน่ ๆ

“โอ๊ะ !”

ขณะที่คิดอะไรเพลิน ๆ แมคเคนซีก็รู้สึกเหมือนกับว่าตนเองถูกชนจากอะไรบางอย่าง พอมองตามไปก็เห็นเจ้าก้อนกลมกำลังวิ่งดุ๊ก ๆ ไปแล้ว ที่สำคัญในมือข้างนึงของเจ้านั่นก็มีถุงเงินกับกระเป๋าตังค์ของเขาที่มีทั้งเงินสดและบัตรต่าง ๆ อยู่ด้วย

…สวมหมวกฟาง พุงป่อง มือนึงถือถุงเงิน…

“บาเกะดานูกิ ! เฮ้ย ! หยุดนะ เจ้าหัวขโมย !”

รูปลักษณ์แบบนั้นไม่ผิดไปจากบาเกะดานูกิที่คุณดีบอกไว้แน่ แมคเคนซีตะโกนไล่หลังแล้ววิ่งตามไป ไม่รู้หรอกว่าเจ้าบาเกะดานูกิฟังภาษาอื่นนอกจากภาษาญี่ปุ่นออกไหม แต่เหมือนมันจะชะงักไปเล็กน้อยเมื่อได้ยินเขาเรียกชื่อ

ถึงจะมีรูปร่างอุ้ยอ้ายแต่บาเกะดานูกิก็วิ่งเร็วใช่ย่อย เขาจะต้องหาวิธีหยุดมัน ไม่อย่างนั้นการใช้ชีวิตในโตเกียวของเขากับแดนนี่ต้องลำบากมากแน่ ๆ

“บอกว่าให้หยุด !”

แมคเคนซีเปิดกระเป๋าสัมภาระ หยิบเอาโล่ที่หนักกว่า 7 กิโลกรัมออกมาแล้วเร่งฝีเท้าไปให้กระชั้นชิดขึ้น เมื่ออยู่ในระยะที่กะไว้ได้พอดีก็ขว้างโล่ใส่หัวเจ้าบาเกะดานูกิไปเต็มแรงจนล้มหน้าคะมำไป

“โอ้…โดนด้วยแฮะ”

อดทึ่งกับฝีมือตัวเองไม่ได้ แต่คงเป็นเพราะน้ำหนักโล่ด้วยที่ทำให้บาเกะดานูกิล้มลงไปกองกับพื้นได้ หรือเขาควรจะไปเอาดีด้านการฝึกขว้างโล่เป็นอาวุธดี…ดีก็แย่น่ะสิ

“พ่อฮะ พี่ชายคนนั้นเขาขว้างฝาหม้อใส่แมวแม้นนนนนแม่น”

“อย่าไปดูลูก พี่เขารังแกแมว”

เสียงเด็กต่างชาติคุยกับผู้ปกครองแว่วเข้าเสียงหูแมคเคนซี เขาเกลียดคำว่า ‘ฝาหม้อ’ ชะมัด แถมในสายตาพ่อลูกคู่นั้นเขายังเป็นคนรังแกแมวอีก เสียภาพลักษณ์สุด ๆ ไม่ได้แล้ว เขาต้องรีบจัดการแล้วไปจากตรงนี้ให้ไวที่สุด

“อ้าว….”

พอหันกลับไปมอง เจ้าบาเกะดานูกิก็สลายกลายเป็นผงเหลือทิ้งไว้แค่สินสงครามซะแล้ว ตายง่ายขนาดนั้นเชียว…ไม่น่า เจ้าตัวนี้อาจจะเป็นบาเกะดานุกิเลเวลต่ำโชคร้ายที่พยายามจะมาป่วนการทำภารกิจของเขาก็ได้ แมคเคนซีรีบเข้าไปเก็บกระเป๋าตังค์ โล่และของที่ได้จากบาเกะดานูกิตนนั้นแล้วรีบกลับไปหาแดนนี่ที่ร้านขายแซนด์วิช



ภารกิจหาสาเก
ผลการต่อสู้

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ 16459 ไบต์และได้รับ 9 EXP!  โพสต์ 2024-5-30 17:26
โพสต์ 16,459 ไบต์และได้รับ +4 เกียรติยศ จาก ต่างหูเงิน  โพสต์ 2024-5-30 17:26
โพสต์ 16,459 ไบต์และได้รับ +4 ความกล้า จาก ผ้าพันคอไหมพรม  โพสต์ 2024-5-30 17:26
โพสต์ 16,459 ไบต์และได้รับ +5 ความศรัทธา จาก แว่นกันแดด  โพสต์ 2024-5-30 17:26
โพสต์ 16,459 ไบต์และได้รับ +3 EXP +6 เกียรติยศ +4 ความกล้า จาก รองเท้าเซฟตี้  โพสต์ 2024-5-30 17:26

คะแนน

จำนวนผู้เข้าร่วม 1ตื่นรู้ +2 ย่อ เหตุผล
God + 2

ดูบันทึกคะแนน

←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
แหวนดาราจรัส
น้ำหอมเฮคาที
เหรียญนกฮูก
สร้อยคอดีไซน์เท่
กางเกงเดินป่า
ตำราเวทมนต์เฮคาที
เข็มกลัดเฮคาที
กุหลาบสีน้ำเงินทอง
เกราะนักรบสีทองแดง
การควบคุมหมอกขั้นสูง
มาลาแห่งอัสสัมชัญ
เรียกอาวุธจากหมอก
Hydro X
การปลุกผี
คบเพลิงเวท
การร่ายคาถา
ศาสตร์การปรุงยา
ต่างหูเงิน
หมวกแก๊ป
แจ็คเก็ต YANKEES
แว่นกันแดด
นาฬิกาสปอร์ต
รองเท้าเซฟตี้
สื่อสารกับภูตผีปีศาจ
เสื้อค่ายฮาล์ฟบลัด
โรคสมาธิสั้น
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x2
x1
x1
x1
x2
x1
x2
x7
x10
x10
x7
x2
x9
x6
x4
x3
x70
x4
x10
x6
x12
x6
x18
x3
x55
x9
x189
x14
x14
x12
x45
x18
x5
x5
x5
x2
x5
x2
x11
x20
x10
x10
x2
x2
x2
x4
x1
x3
x12
x6
x2
x5
x1
x1
x1
x1
x1
x1
x1
x2
x1
x1
x13
x2
x4
x4
x2
x1
x16
x145
x192
x10
x6
x10
x10
x16
x55
x80
x1
x1
x1
x4
x3
x1
x1
x1
x1
x5
โพสต์ 2024-5-30 18:19:32 | ดูโพสต์ทั้งหมด


Arty
Diary Queen Bee




          พวกผมออกห่างจากสถานีรถไฟโตเกียวมากค่อนข้างไกล ใจกลางของกรุงโตเกียว สวนอุเอโนะสวนสาธารณะขนาดใหญ่ที่มีนักท่องเที่ยวนิยมเดินทางมา 


          "ถ่ายรูปกันค่ะสาว"


          "จะถ่ายรูปก็ได้ โอเคเสื้อผ้าหน้าผมเป๊ะ" ผมบอกการ์เซีย เธอจ้องแต่จะหามุมถ่ายภาพอย่างเดียว 


          ลูพิต้าดูตื่นตาตื่นใจกับอาคารบ้านเรือนของประเทศญี่ปุ่น วัฒนธรรมของชาวเอเชีย การ์เซียเธอเคยมาแล้ว ตัวผมเช่นเดียวกันงานทัวร์คอนเสิร์ตทำให้มีโอกาสท่องเที่ยวหลังแสดงคอนเสิร์ตจบลง ศิลปินเองก็อยากเที่ยวเหมือนกัน ยืนใต้ต้นซากุระ เรียงลำดับการยืน → ลูพิต้า → ผม → การ์เซีย 


          ถ่ายเซลฟี่


          แชะ


          ออร่าความสง่าเด่นดุจดาวเรียกสายตาคนรอบข้างเสมอ "แกคนนั้นน่าคุ้นคล้าย อาร์ตี้เลยอ่ะ"


          "คนหน้าคล้ายมั้ง ไม่เห็นในอินสตาแกรมจะลงว่ามาญี่ปุ่น"


          ผมต้องขอปรบมือชะนีน้อยสองคน ตาพวกเธอแหลมมากทั้งที่ปรับลุคเปลี่ยนสไตล์ "เดี๊ยนต้องหาสาเกให้คุณดี" เที่ยวเพลินจนเกือบลืมภารกิจ


          "เดินเที่ยวไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวเผื่อฟลุ๊คเจอ" 


          "พี่การ์เซีย พี่อาร์ตี้" ลูพิต้าเรียกพวกเรา "ตาลุงแก่นั้นเดินตามพวกเรามาตั้งแต่หน้าสถานี แฟนคลับพี่หรือเปล่า ทำตัวอย่างกับโรคจิต" 


          "เทสแฟนคลับดิฉัน ไม่น่าถึงรุ่นลุงแก่ใกล้ตาย" ผมเพ่งมองดูดี ๆ ชายชราหลังค่อมใส่หน้ากากสีแดง


          "วิ่ง !"


          "วิ่งทำไมหล่อน วิ่งเพื่อลืมเธอเหรอ–💋"


          "มันไม่ใช่คน เท็นงุปีศาจร้าย"


          จากตาลุงแก่ ๆ ถือไม้เท้า มันโยนไม้เท้าทิ้งวิ่งไล่ตามหลังผมราวกับคุณยายสปีด ปีกกระพือสร้างลมพายุเข้าโจมตี "ว้ายยยย อย่าใกล้เดี๊ยนนะคะ อีลุง" ผมห้ามไม่ให้อสุรกายเข้ามาใกล้ตัว มันไม่ฟังคำพูดใด ๆ เคลื่อนย้ายพริบตาปรากฏตัวอยู่ตรงหน้า


          "กรี๊ด ๆๆๆๆๆ" ผมหลับตาปี๋แทงมีดสั้นสะเปะสะปะทิ่มแทงเท็นงุ สวบ ๆ 




"อาร์ตี้มันตายแล้ว เธอทำได้" หญิงสาวปราบปลื้มด้วยความยินดีที่อาร์ตี้สังหารอสุรกายได้ด้วยตัวเอง โดยไม่มีใครช่วย 


          "พี่สาวยังมีอีกตัว" น้องเล็กหยิบหอกที่สะพายหลัง มนุษย์ธรรมดาไม่ได้มองสิ่งที่ลูพิต้าถืออยู่เป็นหอก 


          บาเกะดานูกิโยวไคยืนหน้าร้านเหล้า 


          "อิรัชชัย มาเสะ" บาเกะดานูกิพุงป่อง สวมหมวกฟาง มือข้างนึงถือขวดเหล้าสาเก และอีกข้างถือถุงเงิน ทักทายเดมิก็อด "สาเกของข้าเป็นสาเกเลิศรส จักนำพาเจ้าไปสู่ปรโลก"


          "กินแล้วสู่ขิต เชิญเก็บไว้กินคนเดียวจ่ะ"


          ร่างเล็กเดินมั่นหน้ามั่นโหนกฉุดแย่งสาเกอีกขวด บาเกะดานูกิไม่ยอมร้องโวยวาย เกิดการปะทะคารมหน้าร้านเหล้า เท่านั้นยังไม่พอ ขอดี ๆ ไม่ให้จึงนำไปสู่การใช้กำลังและต่อสู้กันเอาให้ตายกันไปข้าง 








แสดงความคิดเห็น

โพสต์ 22166 ไบต์และได้รับ 12 EXP!  โพสต์ 2024-5-30 18:19
โพสต์ 22,166 ไบต์และได้รับ +7 EXP +8 ความกล้า +10 ความศรัทธา จาก จิตเอกเทศ  โพสต์ 2024-5-30 18:19
โพสต์ 22,166 ไบต์และได้รับ +4 EXP +8 ความศรัทธา จาก น้ำหอม Unisex  โพสต์ 2024-5-30 18:19
โพสต์ 22,166 ไบต์และได้รับ +5 EXP +10 ความศรัทธา จาก รับรู้อารมณ์  โพสต์ 2024-5-30 18:19
โพสต์ 22,166 ไบต์และได้รับ +5 EXP +8 เกียรติยศ +8 ความกล้า +6 ความศรัทธา จาก เกราะหนัง  โพสต์ 2024-5-30 18:19

คะแนน

จำนวนผู้เข้าร่วม 1ตื่นรู้ +4 ย่อ เหตุผล
God + 4

ดูบันทึกคะแนน

←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
หมวกนีเมียน
กระตุ้นเพศหญิง
เปลี่ยนเพศ
สาปอวัยวะเพศ
จิตเอกเทศ
น้ำหอม Unisex
เกราะหนัง
ชุดเครื่องเพชร
กำไลหินนำโชค
หอกกรีก
แว่นกันแดด
จิตใจทั้งสองเพศ
เสื้อค่ายฮาล์ฟบลัด
มีดสั้นสัมฤทธิ์
ต่างหูเงิน
รองเท้าส้นสูง
โรคดิสเล็กเซีย(กรีก)
โรคสมาธิสั้น
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x1
x4
x3
x5
x2
x1
x1
x1
x2
โพสต์ 2024-5-31 19:19:59 | ดูโพสต์ทั้งหมด
17. Japan - Shibuya
M

…เบื้องหน้าของเขาคือแดนนี่ที่กำลังหันรีหันขวางเหมือนเด็กหลงทาง…

“แมคเคนซี ! พี่ชายหายไปไหนมา ผมนึกว่าผมถูกทิ้งแล้วซะอีก”

พอเห็นเขาเท่านั้นละ แซเทอร์หนุ่มก็พุ่งเข้ากอดเขาทั้งที่สองมือถือถุงของกินเต็มไปหมด พอรู้ตัวถึงได้รีบผละออกมาด้วยใบหน้าหงอย ๆ

“ขอโทษที เมื่อกี้มีบาเกะดานูกิตัวนึงมาขโมยกระเป๋าตังค์ ฉันต้องรีบไปเอาคืน เลยไม่ได้บอกนายก่อน”

แมคเคนซีชูกระเป๋าตังค์ในมือให้ดู สงสัยว่าคงต้องฝากมันไว้กับแดนนี่ซะแล้ว เขาพาแดนนี่มาเพื่อนำทางและคอยเป็นเพื่อน แต่ไม่ได้ต้องการให้เข้าร่วมต่อสู้ด้วยหากไม่จำเป็น อีกฝ่ายจึงน่าจะดูแลมันได้ดีกว่า

“เจอบาเกะดานูกิแล้วเหรอครับ พี่ชายบาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่า แล้วได้สาเกมาไหมครับ”

เมื่อได้ฟังคำอธิบาย จากใบหน้าหงอย ๆ ก็ตาโตตื่นตกใจขึ้นมา

“อืม…ไม่ได้บาดเจ็บอะไร แล้วก็นี่”

เขาเปิดกระเป๋าที่ใส่บรรดาสัมภาระต่าง ๆ แล้วหยิบขวดสาเกที่ได้จากบาเกะดานูกิขึ้นมา

“ได้มาแล้ว”

“ว้าว ! สุดยอดเลย แบบนี้ภารกิจก็เสร็จแล้วน่ะสิครับ”

แดนนี่ดูจะดีใจกว่าเขาเสียอีก แต่เพียงไม่นานก็เงียบไปเหมือนนึกอะไรขึ้นได้ จึงยิ้มเจื่อนให้

“งั้นพวกเราก็ต้องกลับค่ายแล้วสิครับ ยังไม่ทันได้เที่ยวเลยเนอะ”

“นอนค้างสักคืนแล้วค่อยกลับก็ได้ คงไม่เป็นไรหรอก”

ไหน ๆ ก็จองห้องพักไว้แล้ว ถ้าไม่เข้าพักเลยก็เสียดายเงินแย่

“เยี่ยมเลยครับ งั้นเราไที่โรงแรมกันเลยดีกว่า พี่ชายจองโรงแรมที่ไหนไว้ครับ”

แดนนี่กลับมายิ้มอารมณ์ดีอีกครั้ง บางทีเขาก็สงสัยว่าแซเทอร์ตนนี้จริง ๆ แล้วอายุเท่าไหร่กันแน่

“ชิบุยะ”


“โห…ที่นี่ก็คนเยอะสุด ๆ ไปเลย”

แดนนี่มองผู้คนที่เดินผ่านไปมา ขณะนี้พวกเขามาถึงสถานีชิบุยะซึ่งเป็นอีกสถานีใหญ่ของเมืองโตเกียวที่ผู้คนนิยมมาขึ้นหรือเปลี่ยนสายรถไฟแล้ว หากไม่ดูให้ดีก็อาจขึ้นรถไฟผิดขบวน เสียเวลาเอาได้ง่าย ๆ

“อย่ามัวแต่มองนั่นมองนี่จนหลงกับฉันล่ะ”

บอกตรง ๆ ว่าถ้าหลงกันขึ้นมาจริง ๆ นอกจากจะให้พนักงานที่สถานีประกาศตามหาก็คงจะไม่มีวิธีอื่นอีกแล้ว

“ไม่หลงแน่นอนครับ ว่าแต่ทำไมพี่ชายถึงเลือกพักที่นี่ ตอนอยู่นิวยอร์กผมยังเห็นพี่ชายเลือกที่พักตรงโซนเงียบๆ อยู่เลย”

แดนนี่ถามอย่างสงสัยขณะมองแมคเคนซีที่กำลังอ่านป้ายเพื่อหาทางออกที่ใกล้โรงแรมที่จองไว้มากที่สุด

“ตอนแรกฉันว่าจะไปหาพวกบาเกะดานูกิแถวคาบุกิโจ ที่นั่นสถานบันเทิงเยอะ น่าจะมีพวกบาเกะดานูกิแฝงตัวอยู่ไม่น้อย แต่ตอนนี้ก็ได้สาเกมาแล้ว คงไม่ต้องไปแล้วล่ะ”

แมคเคนซีบอกพลางเดินนำไปยังทางออก เมื่อออกจากสถานีรถไฟได้แล้วก็เดินไปอีกหน่อยจึงถึงโรงแรมที่จองเอาไว้ เขาไปติดต่อประชาสัมพันธ์ จากนั้นก็รับคีย์การ์ดมา ทั้งคู่ขึ้นห้องพักไปโดยมีเจ้าหน้าที่ช่วยถือกระเป๋าสัมภาระมาส่งให้ถึงหน้าห้อง

“เฮ้อออ ได้พักสักที นี่ครับพี่ชาย ผมซื้อแซนด์วิชทงคัตสึกับข้าวกล่องที่เรียกว่าอะไรนะ…เบนโตะ ? ใช่ ๆ เบนโตะมาฝากพี่ชายด้วย กินสักหน่อยนะครับ ตั้งแต่เดินทางมาพี่ชายยังไม่ได้กินอะไรเลย”

แดนนี่ยื่นถุงใส่อาหารส่วนของเขามาให้ จะว่าไปก็จริงอย่างที่อีกฝ่ายว่า ตั้งแต่เริ่มออกเดินทางมาจนถึงตอนนี้ยังไม่มีอะไรตกถึงท้องเขาเลยแม้แต่น้อย

“ขอบคุณ นึกว่าจะซื้อมาลองชิมเองหมดเลยซะอีก”

แมคเคนซีหยิบอาหารกล่องมาเปิดออก ค่อยยังชั่วที่แดนนี่ขอช้อนส้อมจากร้านค้ามาให้แทนที่จะเป็นตะเกียบ ไม่เช่นนั้นคงทานลำบากน่าดู

“เยอะขนาดนั้นใครจะไปกินหมดครับ อ้อ พี่ชายเก็บสาเกที่ได้จากบาเกะดานูกิไว้ที่ไหนครับ”

แดนนี่ที่ลุกไปเก็บกระเป๋าเดินทางของทั้งคู่ให้เข้าที่เข้าทางหันมาถาม

“อยู่ในกระเป๋าสัมภาระที่ซื้อมาจากค่าย นายจะเอาไปทำอะไร”

เขาหันมองแดนนี่ที่หยิบขวดสาเกออกมาจากกระเป๋าสัมภาระ แล้วไปค้นอะไรบางอย่างต่อในเป้ใบเล็กที่เจ้าตัวพกมาด้วย

“ผมคิดว่าระหว่างทางไม่รู้เราจะเจอพวกอสุรกายอีกหรือเปล่า ถ้ามีการต่อสู้เกิดขึ้นไม่แน่อาจเกิดความเสียหายขึ้นก็ได้ ผมเลยคิดว่าจะส่งสาเกไปให้คุณดีทางพัสดุก่อนครับ”

แซเทอร์หนุ่มกลับมานั่งพร้อมกับขวดสาเกและอุปกรณ์ส่งพัสดุที่ไม่รู้ไปเตรียมมาตั้งแต่ตอนไหน และเหมือนแดนนี่จะรู้ว่าแมคเคนซีกำลังสงสัยจึงได้อธิบายต่อ

“ผมเตรียมมาจากที่ค่ายน่ะครับ แค่เอาของที่ต้องการส่งใส่กล่อง เขียนชื่อผู้รับกับผู้ส่งแล้วก็เอาเทปเฮอร์มีสปิดไว้รอบ ๆ กล่องเหมือนตอนจะส่งพัสดุ แล้วพัสดุก็จะวาร์ปไปหาเทพเฮอร์มีสเพื่อนำไปส่งต่อ”

“สะดวกขนาดนั้นเชียว เดี๋ยวนะแดนนี่ อย่าเพิ่งปิดกล่อง ฉันขอส่งข้อความบอกคุณดีหน่อย”

แมคเคนซีลุกไปเอากระดาษโน้ตกับปากกาที่ทางโรงแรมเตรียมไว้ให้ข้างโทรศัพท์มาเขียนข้อความสั้น ๆ ลงไปแล้วส่งให้แดนนี่

‘ถึง คุณดี
ผมไม่แน่ใจว่าจะกลับไปทันส่งมอบสาเกให้คุณหรือเปล่า
ก็เลยขออนุญาตส่งมาทางนี้แทนนะครับ
                                                               จาก แมคเคนซี’

แซเทอร์หนุ่มวางกระดาษโน้ตลงบนขวดสาเกที่ห่อบับเบิ้ลกันกระแทกอย่างดี ก่อนจะปิดกล่องแล้วใช้เทปเฮอร์มีสปิดรอบรอยต่อของกล่องจนทั่ว แล้วจากนั้นกล่องพัสดุก็หายวับไปต่อหน้าต่อตา

“เรียบร้อยแล้วครับ มื้อเย็นเรากินอะไรกันดี ราเมนไหมครับ หรือว่าซูชิ”

แซเทอร์หนุ่มหันมาสนใจเรื่องอาหารต่อแล้วลุกไปหยิบแซนด์วิชทงคัตสึออกมาทาน หากจำไม่ผิดนี่น่าจะเป็นชิ้นที่ 2 เพราะชิ้นแรกเจ้าตัวบอกว่าทานไปแล้วขณะที่รอตอนเขาไม่อยู่

“นี่ขนาดยังเคี้ยวตุ้ย ๆ นะ พูดถึงมื้อเย็นแล้วเหรอ”

แมคเคนซีแกล้งถาม แดนนี่ที่เคี้ยวแซนด์วิชเต็มปากจนแก้มกลมทั้งสองข้างถึงกับยิ้มจนตาหยี

“ฉันยังไงก็ได้ นายอยากกินอะไรก็บอกได้เลย หรือถ้าหาร้านมาแล้วก็พาไปได้นะ”

ยังไงเขาก็ไม่ค่อยเรื่องมากเรื่องอาหารการกินอยู่แล้ว ไม่ได้มีอะไรที่ชอบหรือไม่ชอบเป็นพิเศษเสียด้วยซ้ำ

“ที่จริงก็หามาบ้างครับ ถ้าเป็นที่ชิบุยะก็จะมีร้าน……”

หลังจากกลืนแซนด์วิชในปากหมด แดนนี่ก็เริ่มบอกข้อมูลร้านอาหารต่าง ๆ ที่หามาให้แมคเคนซีฟัง


สุดท้ายมื้อเย็นก็จบลงที่ร้านราเมน ซึ่งเป็นมื้อที่ใช้เวลาในการทานนานพอสมควรเนื่องจากที่ร้านไม่มีส้อมให้ การทานโดยใช้ตะเกียบจึงค่อนข้างทุลักทุเล แต่ก็ยังดีที่ไม่ทำหกไปเสียก่อน ดูท่าว่าหลังจากนี้ไปเขาคงต้องกลับไปฝึดหัดการใช้ตะเกียบสักหน่อยแล้ว

ระหว่างเดินกลับโรงแรม แดนนี่ขอแวะซื้อทาโกะยากิที่ร้านข้างทาง ระหว่างที่แมคเคนซียืนรออยู่ก็มีชายคนหนึ่งแต่งตัวคล้ายพนักงานบริษัทเดินเข้ามาหา

“งายยยย~ พ่อหนุ่ม เป็นนักท่องเที่ยวเหรอ สนใจไปดื่มกันหน่อยป่าว”

กลิ่นแอลกอฮอล์ที่โชยมาจากร่างชายตรงหน้าทำให้เขารู้ได้ว่าอีกฝ่ายคงดื่มมาก่อนแล้ว แมคเคนซีจึงปฏิเสธอย่างสุภาพ

“ไม่เป็นไรครับ ผมกำลังจะกลับที่พักแล้ว”

“เอ้ยยย คนเขาอุตส่าห์ชวน ปฏิเสธได้ไง เสียมารยาทนา”

ชายคนนั้นเดินตุปัดตุเป๋เข้ามาหา แมคเคนซีจึงถอยหลังไปเล็กน้อย

“พี่ชาย ผมเสร็จแล้วครับ เราไปกันเถอะ…คนรู้จักเหรอครับ”

แดนนี่ที่ถือถาดทาโกะยากิมาถามด้วยความสงสัยก่อนจะทำจมูกฟุดฟิด

“โห…เมาแอ๋เลยนี่นา”

ขณะนั้นเอง แมคเคนซีก็เห็นอะไรบางอย่างบนศีรษะชายคนนั้น มันคือ…ใบไม้ ?

“แดนนี่ นายหลบไปอยู่ตรงร้านทาโกะยากิไม่ก็ในร้านสะดวกซื้อก่อน”

“หือ…ทำไมครับ เกิดอะไรขึ้นเหรอ”

แซเทอร์หนุ่มถามพลางจิ้ทาโกะยากิลูกนึงเข้าปากก่อนจะทำตาโต

“โอ้ ! ร้อน ๆ ๆ !”

“นั่นไงล่ะ ฉันบอกแล้วงายยยย นี่เจ้าหนุ่ม ทาโกะยากิมันต้องกินคู่สาเกรู้ปะ พอกินทาโกะยากิร้อน ๆ แล้วดื่มสาเกตามนะ อ้าาา~ ชื่นนนนนใจ”

พูดจบชายคนนั้นก็หัวเราะ ขวดสาเกในมือถูกยกขึ้นมาดื่มอึกใหญ่ แล้วทำท่าจะเดินเข้ามาหาพวกเขาอีก

“หยุดอยู่ตรงนั้นเลยนะ…เจ้าบาเกะดานูกิ”

แมคเคนซีกุมด้ามดาบที่พกติดเอวมาด้วย ถึงตัวดาบจริง ๆ จะค่อนข้างยาว แต่มนุษย์ธรรมดาก็เห็นเป็นไม้พายทำขนมอยู่ดี ในสถานการณ์แบบนี้ก็สะดวกอยู่เหมือนกัน

“อุ้ย ๆ แค่ล้อเล่นแค่นี้ถึงกับต้องใช้อาวุธกันเลยเร้ออออ”

พอถูกเรียกชื่อแล้วก็เหมือนว่าไม่จำเป็นต้อปิดบังตัวตนอีกต่อไป เสียง ปุ้ง ! ดังขึ้นพร้อมร่างของชายคนนั้นที่กลับกลายเป็นบาเกะดานูกิกระโดดโหยงเหยงอยู่ตรงหน้าเขา

“หวา บ…บาเกะดานูกิ พี่ชาย ระวังตัวด้วยนะครับ”

แดนนี่มองบาเกะดานูกิตาโตแล้วรีบวิ่งเข้าไปหลบในร้านสะดวกซื้อใกล้ ๆ ตามที่แมคเคนซีบอก

“แกนี่ไม่ใช่มนุษย์ธรรมดาใช่มะ ฉันเคยได้ยินว่าถ้ากินมนุษย์อย่างพวกแกแล้วก็จะทำให้พลังของฉันเพิ่มขึ้นล่ะ”

“ไม่รู้สิ แต่ฉันคงไม่ให้แกกินง่าย ๆ”

แมคเคนซีกระชับด้ามดาบในมือแน่นก่อนจะชักดาบออกมา คราวนี้เขาไม่ได้นำกระเป๋าสัมภาระมาด้วย โล่เลยยังอยู่ในนั้น

“ฮะฮ่า ! อวดเก่งเสียจริง เดี๋ยวก็รู้”

บาเกะดานูกิหัวเราะชอบใจแล้วพุ่งตัวเข้าหาแมคเคนซี ทั้งที่คิดว่าตนเองไวในระดับนึงแล้วแท้ ๆ แต่เจ้าบาเกะดานูกิกลับไวกว่า จากที่ตั้งใจจะเงื้อดาบฟัน กลับกลายเป็นเขาที่โดนพุ่งชนใส่ท้องเสียเต็มแรงจนแทบจุก

“แค่ก ๆ !”

แมคเคนซีถึงกับไอโขลก ใช้ปลอกดาบค้ำพื้นเพื่อยันร่างตนเองไว้ ดูท่าเขาจะประมาทไม่ได้เสียแล้ว เจ้าปีศาจตัวอ้วนกลมนี่มันทำร้ายเขาได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้นแหละ

“แค่นี้ก็เข่าอ่อนซะแล้วเรอะ อ่อนแอซะจริง !”

บาเกะดานูกิเอ่ยคำเย้ยหยันก่อนจะดื่มสาเกที่เหลือจนหมดแล้วเขวี้ยงขวดใส่แมคเคนซี ดีที่เขาหลบทัน ไม่อย่างนั้นศีรษะเขาคงได้แตกแน่ ๆ

“ใครกันแน่ที่อ่อน ไอ้ปีศาจขี้เมา !”

ชายหนุ่มปาปลอกดาบทิ้งลงพื้นแล้ววิ่งเข้าใส่บาเกะดานูกิโดยหันปลายดาบใส่ตามที่ได้ฝึกมา แต่เจ้าปีศาจสายพันธุ์ญี่ปุ่นกลับหายตัวไปจากตรงนั้นในเสี้ยววิแล้วมาโผล่ที่ด้านหลังเขา แต่แมคเคนซีจับความเคลื่อนไหวนั้นได้จึงถองศอกใส่เข้าไปเต็มแรง จากนั้นก็รีบหันไปใช้ด้ามดาบทุบเข้าไปที่หัวของบาเกดานูกิตนนั้นจนร่วงลงไปนอนกับพื้น

อย่างที่คุณไครอนสอนพวกเขาเมื่อตอนเข้าเรียนคลาสฝึกโล่กับดาบ ว่าดาบนั้นเน้นไปที่การทุบและแทง ไม่ใช่เพียงแค่ปลายดาบเท่านั้นที่แหลมคมและมีอันตราย แต่ด้ามดาบที่หนักก็สามารถใช้ทุบศัตรูจนสลบหรือทำให้เลือดตกยางออกได้เช่นกัน แม้ไม่ใช้ปลายดาบแทงซ้ำจนตายหลังจากการทุบ ศัตรูก็ได้รับบาดเจ็บไปไม่น้อย

“พี่ชาย เป็นยังไงบ้างครับ บาดเจ็บตรงไหนไหม”

แดนนี่ที่เฝ้าดูการต่อสู้อยู่ตลอดรีบออกมาจากร้านสะดวกซื้อเมื่อเห็นว่าบาเกะดานูกินอนแน่นิ่งไปแล้ว

“อาจจะแค่สลบไปเฉย ๆ แต่ก็ช่างเถอะ ปล่อยให้นอนไปแบบนี้นั่นแหละ”

แมคเคนซีหยิบปลอกดาบขึ้นมาเก็บดาบใส่เข้าไปแล้วเหน็บไว้ที่เอวตามเดิม ก่อนจะเหลือบไปเห็นของบางอย่างที่เจ้าบาเกะดานูกิทำตกไว้ จึงเก็บมันขึ้นมา…นี่แน่ะ ชอบขโมยสาเกคนอื่นมาดื่มดีนัก ขโมยกลับซะเลย

“นายจะซื้ออะไรอีกไหม ถ้าไม่ฉันจะกลับโรงแรมแล้วนะ”

“ไม่แล้วครับ ผมซื้อขนมจากในร้านสะดวกซื้อมาเต็มเลย เราไปแบ่งกันกินที่ห้องดีกว่า”

แดนนี่ชูถุงขนมที่ซื้อมาเต็มสองมือให้ดู ให้ตายสิ…ไวชะมัด คิดถูกแล้วใช่ไหมที่ฝากกระเป๋าตังค์ไว้กับหมอนี่

“โอเค…งั้นกลับกัน”

แมคเคนซีลูบหน้าไปที จากนั้นทั้งคู่ก็พากันกลับโรงแรม


ส่งมอบ  :  สาเกให้คุณดี 1 ขวด
สำเร็จภารกิจ  :  สาเกของดีที่ยากเลียนแบบ
BELIEVER (ผู้ศรัทธาเหล่าเทพ)  :  โบนัสเพิ่มความโปรดปราน +15
ผลการต่อสู้


แสดงความคิดเห็น

God
คุณได้รับความสัมพันธ์กับ [God-14] ไดโอนีซุส (คุณดี) เพิ่มขึ้น 50 โพสต์ 2024-5-31 23:48
God
คุณได้รับ 40 EXP โพสต์ 2024-5-31 23:48
God
คุณได้รับ +30 ความกล้า +100 ความศรัทธา โพสต์ 2024-5-31 23:48
โพสต์ 38262 ไบต์และได้รับ 18 EXP!  โพสต์ 2024-5-31 19:20
โพสต์ 38,262 ไบต์และได้รับ +5 EXP +6 เกียรติยศ จาก ต่างหูเงิน  โพสต์ 2024-5-31 19:20

คะแนน

จำนวนผู้เข้าร่วม 1พลังน้ำใจ +50 เหรียญดรักม่า +8 ด้านมืด +5 ย่อ เหตุผล
God + 50 + 8 + 5

ดูบันทึกคะแนน

←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
แหวนดาราจรัส
น้ำหอมเฮคาที
เหรียญนกฮูก
สร้อยคอดีไซน์เท่
กางเกงเดินป่า
ตำราเวทมนต์เฮคาที
เข็มกลัดเฮคาที
กุหลาบสีน้ำเงินทอง
เกราะนักรบสีทองแดง
การควบคุมหมอกขั้นสูง
มาลาแห่งอัสสัมชัญ
เรียกอาวุธจากหมอก
Hydro X
การปลุกผี
คบเพลิงเวท
การร่ายคาถา
ศาสตร์การปรุงยา
ต่างหูเงิน
หมวกแก๊ป
แจ็คเก็ต YANKEES
แว่นกันแดด
นาฬิกาสปอร์ต
รองเท้าเซฟตี้
สื่อสารกับภูตผีปีศาจ
เสื้อค่ายฮาล์ฟบลัด
โรคสมาธิสั้น
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x2
x1
x1
x1
x2
x1
x2
x7
x10
x10
x7
x2
x9
x6
x4
x3
x70
x4
x10
x6
x12
x6
x18
x3
x55
x9
x189
x14
x14
x12
x45
x18
x5
x5
x5
x2
x5
x2
x11
x20
x10
x10
x2
x2
x2
x4
x1
x3
x12
x6
x2
x5
x1
x1
x1
x1
x1
x1
x1
x2
x1
x1
x13
x2
x4
x4
x2
x1
x16
x145
x192
x10
x6
x10
x10
x16
x55
x80
x1
x1
x1
x4
x3
x1
x1
x1
x1
x5
โพสต์ 2024-5-31 19:35:56 | ดูโพสต์ทั้งหมด
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Arty เมื่อ 2024-6-2 17:47


Arty
Diary Queen Bee




          "ใบไม้เนี่ยนะ อีตาบ้าบาเกะดานูกิ" ผมมองใบไม้วิเศษบนมือ ซึ่งมองสักกี่ทีก็เป็นใบไม้ธรรมดาทั่วไป เด็ดเอาจากต้นยังได้ 


          "หนนี้ได้ใบ หนหน้าอาจได้สาเก" 


          "ขอให้เป็นอย่างนั้น มิเช่นนั้นเดี๊ยนจะไม่ทัน" ผมบอกการ์เซีย กระทืบเท้าบนฟุตบาทและซื้อตั๋วรถไฟไปสถานีอาซากุสะ


          พวกเราสามพี่น้องนั่งรถไฟความเร็วสูง ก่อนมีชายท่าทางโทรม ๆ ผมเผ้าเลอะเทอะรุงรัง กลิ่นเหล้าเหม็น ชวนอ้วก ผมเงยหน้ามองขณะเดียวกัน การเซียกับลูพิต้า เธอสองคนนั้นสบสายตา 'ใช่ ใช่มั้ย' ไม่ต้องมีคำบรรยายใด ๆ สักคำให้ลึกซึ้ง 


          บนขบวนมีผู้โดยสารน้อยนิด บาเกะดานูกิยิ้มเห็นไรฟันเหลืองอ๋อย ลูพิต้าลุกพรวดล็อกคอชายขี้เมาลากมาโบกี้ที่ว่างปลอดผู้คน ผมตามมาสมทบอีกหลัง ซัดอสุรกายญี่ปุ่นจนรอยยิ้มของมันหายไปจากใบหน้า


          ล่ารอยยิ้ม 


          เสียงตุ๊บตั๊บดังไม่เท่าเสียงประกาศบนรถไฟ "ท่านผู้โดยสารโปรดทราบ ขณะนี้ รถไฟสายใกล้จะเคลื่อนขบวนถึงสถานีอาซากุสะ…" ผมเก็บสินสงครามลงเก็บเป๋า




เจ้าของลิปสติกสีแดงเดินสับ ๆ เที่ยวฉ่ำก่อนสิ้นสุดซัมเมอร์ มีที่เที่ยวสวย ๆ หลากหลายให้ได้เพลิดเพลินเดินกันกล้ามน่องขึ้น เมื่อถึงอาซากุสะแลนด์มาร์คแห่งเมือง จัดแจงเช็คอินถ่ายรูปโคมไฟคามินาริมง 


          "นักท่องเที่ยวใช่ไหม" ชายญี่ปุ่นพูดสำเนียงอเมริกันถาม "ฉันสัมผัสได้พวกเธอสามคนกำลังมีเคราะห์ และเธอเคยทำแท้งมาใช่ไหม ฉันเห็นวิญญาณเด็กตามหลังเธออยู่"


          "ทำแท้ง" อาร์ตี้หน้าเหวอ "เดี๊ยนไม่มีมดลูกค่ะ"


          "อ้าวหรอ ง…งั้น อาจจะเป็นชาติก่อนก็ได้" สีหน้าชายหนุ่มมิจฉาชีพรนราน "ฉันเชื่อมจิตพวกเธอทั้งสามคน เห็นทุกอย่าง ทุกการกระทำ ท…"


          หญิงสาวผิวสีดำหักนิ้วเชิงข่มขู่ เหม็นกลิ่บสาบชายแท้ "ทรงนี้ไม่น่าเชื่อมจิตได้ เชื่อมกล้วยมากกว่าไหม"


          "ถึงพวกเราจะเป็นนักท่องเที่ยวแต่ก็กินข้าวเป็นอาหารทุกวันนะคะ แหม่ มุกตื้น ๆ เอามาหลอกใช้ไม่ได้ผล"


          การ์เซียควงแขนทั้งสองคนละข้าง ปล่อยมิจฉาชีพอึ้งตะลึงตรงนั้น ลอดผ่านประตูคามินาริพบถนนกามิเสะ ซึ่งมีร้านค้าตั้งเรียงรายทอดยาวไปถึงวัดเซ็นโซจิ เวลาใกล้พลบค่ำ เข้าไปสักการะไหว้พระเสริมความเป็นสิริมงคล ร่างเล็กไหว้ขอพรให้ร่ำรวยงานเข้ามาปัง ๆ สวยวันสวยคืน 


          "กรี๊ดดดดดดด" 


          "เสียงยัยการ์เซียนี่"


          อาร์ตี้วิ่งหน้าตั้งออกมาดู หล่อนแยกไปเก็บถ่ายภาพที่ระลึกคนเดียว เกิดอะไรขึ้นถึงได้กรี๊ดดัง "หล่อน ว้ายยย" ดวงตาเพทายเห็นสัตว์ประหลาดด้านหลังยัยตัวดี คิตสึเนะ ปีศาจจิ้งจอกตัวใหญ่โตกว่าอสุรกายอื่น ๆ ที่เขาเคยเจอ 


          "เจ้ามันไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง"


          เหมือนหญิงสาวกำลังโดนคิตสึเนะฉอด


          "ถอยออกไปจากพี่สาวฉัน" ลูพิต้าจับด้ามหอกชี้หน้า


          "เป็นแค่เหลือบริ้นไร คิดจะสู้กับจิ้งจอกอย่างข้า" อสุรกายโมโห ชายหนุ่มหน้าหวานโวย "ดิฉันไม่เกี่ยว อย่าเหมารวมหมดเซ่ อร๊ายยยย" อาร์ตี้หลบหางฟูฟ่องของคิตสึเนะเข้าร่วมต่อสู้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้


          "ยัยการ์เซีย นังตัวดี หล่อนไปทำอะไรให้คิตสึเนะโกรธ โอ้ย" 








แสดงความคิดเห็น

โพสต์ 22168 ไบต์และได้รับ 12 EXP!  โพสต์ 2024-5-31 19:35
โพสต์ 22,168 ไบต์และได้รับ +7 EXP +8 ความกล้า +10 ความศรัทธา จาก จิตเอกเทศ  โพสต์ 2024-5-31 19:35
โพสต์ 22,168 ไบต์และได้รับ +4 EXP +8 ความศรัทธา จาก น้ำหอม Unisex  โพสต์ 2024-5-31 19:35
โพสต์ 22,168 ไบต์และได้รับ +5 EXP +10 ความศรัทธา จาก รับรู้อารมณ์  โพสต์ 2024-5-31 19:35
โพสต์ 22,168 ไบต์และได้รับ +5 EXP +8 เกียรติยศ +8 ความกล้า +6 ความศรัทธา จาก เกราะหนัง  โพสต์ 2024-5-31 19:35

คะแนน

จำนวนผู้เข้าร่วม 1ตื่นรู้ +2 ย่อ เหตุผล
God + 2

ดูบันทึกคะแนน

←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
หมวกนีเมียน
กระตุ้นเพศหญิง
เปลี่ยนเพศ
สาปอวัยวะเพศ
จิตเอกเทศ
น้ำหอม Unisex
เกราะหนัง
ชุดเครื่องเพชร
กำไลหินนำโชค
หอกกรีก
แว่นกันแดด
จิตใจทั้งสองเพศ
เสื้อค่ายฮาล์ฟบลัด
มีดสั้นสัมฤทธิ์
ต่างหูเงิน
รองเท้าส้นสูง
โรคดิสเล็กเซีย(กรีก)
โรคสมาธิสั้น
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x1
x4
x3
x5
x2
x1
x1
x1
x2
ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง เข้าสู่ระบบ | ลงทะเบียน

รายละเอียดเครดิต

เว็บไซต์นี้ มีการใช้คุกกี้ 🍪 เพื่อการบริหารเว็บไซต์ และเพิ่มประสิทธิภาพการใช้งานของท่าน (เรียนรู้เพิ่มเติม)

ตอบกระทู้ ขึ้นไปด้านบน ไปที่หน้ารายการกระทู้