[บันทึกการเดินทาง] พรหายนะกับด้ายแดงที่หายไป

Feria FOLLOWER

พรหายนะกับด้ายแดงที่หายไป

เมื่อดวงใจ หลงในม่านหมอก แห่งมายา
บ่วงแห่งโชคชะตา ร้อยรัดด้วย เส้นใยสีชาด
เทพีหลั่งน้ำตา รักแท้ ถูกบิดเบือน
จงมองหา แสงสว่าง ณ ทิศตะวันออก
ที่ซึ่ง ความลับ ถูกเร้นซ่อน
ปลดปล่อย พันธนาการ แห่งหัวใจ
ก่อนโลก จะตกเป็นทาสแห่งอารมณ์ 


รายนามผู้กู้(ประสบ)ภัย
1.Feria Hayes
2. Taras Thikonov
3. Angelica Hardy

Feria : เอาจริงดิคะ! ไอ้เรื่องความรักก็ไม่สันทันอยู่แล้ว นี่ล่อคำสาปอีก ดีนะมีเรือแคนู
พอเลี่ยงส่วนพาหนะได้ แต่เรื่องอสุรกาย……เออ….ตลอดทางนี่พอสู้กันไหวไหมคะนี่
ทุกคนคะ เอาใจช่วยเราด้วยนะคะ (ยืนงงอยู่กรีนแลนต์ ทำแผนการเดินทางใหม่รอบที่ล้าน)

Angie : นี่ยัยหนูเธอไปทำเวรทำกรรมใครไว้นี่!!!! (กรี๊ดฉ่ำ)

Taras : จะไปรอดไหมครับนี่แก๊งค์นี้

Feria FOLLOWER

chapter 1

วันที่ 17 มิถุนา 68 6:00 น.
ณ กรีนแลนต์

หลังจากเดินผ่านประตูสลักลวดลายสวยงามที่พบที่ท่อระบายน้ำใต้นิวยอร์กแล้ว สิ่งที่เฟเรียพบนั้นทำเอาเธอเหน็บหนาวสุดหัวใจ ไม่ใช่เพราะกลัวหรอกนะ แต่เป็นเพราะมันหนาวจริง ๆ ก็จะไม่หนาวได้ยังไงล่ะ ก็พื้นที่ที่อยู่รอบตัวเธอเต็มไปด้วยหิมะหนาเขรอะ ทั้งที่ไม่ใช่ฤดูหนาว แถมพอหันกลับไปประตูที่เธอเข้ามาก็หายไปแล้ว

“ที่นี่มันที่ไหนกันนี่ แล้วประตูหายแบบนี้จะกลับไงล่ะหนิ”

ในตอนที่กำลังสับสนอยู่นั่นเธอก็ได้พบกับสตรีใส่ชุดดำคนหนึ่งที่มีใบหน้าที่เธอคุ้นเคยเป็นอย่างดีเพราะเคยเจอมาก่อนแล้วตอนอยู่ที่เฮติ แถมครั้งนี้ท่านมาพร้อมสัตว์ประจำตัวสองตัวสุนัขพันธุ์ลาบราดอร์รีทรีฟเวอร์สีดำ และ ตัวพูเลแคท ข้างกาย ทำให้เธอไม่ต้องเดาว่าใครแต่เป็นเทพีเฮคาที ตัวจริงเสียงจริง ไม่ได้เป็นร่างเงาแบบตอนนั้นแล้วด้วย ถึงจะเดาออกอยู่แล้วว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอที่ท่อระบายน้ำนั่นเป็นฝีมือของเทพีเฮคาที แต่ไม่คิดว่าตัวจริงจะมาเองแบบนี้ ท่านเดินเข้ามาหาเธอใกล้ ๆ

“หากเจ้ารอดจากภารกิจคำพยากรณ์ด้ายแดงนี้กลับมาได้เราจะให้อภัยเจ้าในสิ่งที่เจ้าล่วงเกินจนก่อหายนะในเฮติเกือบพินาศ และความเสี่ยงที่เหล่าเทพโอลิมเปียนเกือบชิบหาย“

คำพูดนั่นทำให้เธอเข้าใจได้ในทันทีว่าทำไมเทพีเฮคาทีถึงโกรธเกลียดเธอถึงขนาดนั้นก็เธอไปถอนคำสาปที่เฮติซึ่งในมุมมองของท่านก็หมายถึงว่าเธอล่วงเกินท่านจนก่อหายนะในเฮติจนเกือบพินาศ แถมมาด้วยความเสี่ยงที่เทพโอลิมเปียนเกือบชิบหายนี่เอง ทำเอาเธอสำนึกผิดแทบไม่ทันเลย ก่อนที่ท่านเทพีเฮคาทีจะเอ่ยต่อ

“นี่คือจุดเริ่มต้นของเจ้า ขอให้โชคดี ข้าจะบอกให้เจ้ารู้ล่ะกัน เจ้าอยู่ในกรีนแลนด์”

เฟเรียรับฟังพลางสะดุ้งด้วยความตกใจ แบบ ห๊ะ! กรีนแลนต์คือจะให้เริ่มต้นภารกิจการเดินทางที่นี่เหรอห่างจากอเมริกามากเลยนะนี่ แถมยังไม่ได้เตรียมตัวอะไรเลยไม่พอยังมีแต่หิมะกับกระเป๋าที่เธอพกติดตัวเท่านั้นเองด้วยนะนี่ ในตอนนั้นเทพีก็กำลังจะหายตัวไปก็ได้สดุเสียงดังก้องออกมาว่า

“นี่คือพรจากข้าที่จะหายโกรธเจ้า ด้วยอำนาจแห่งข้า ขอสาปเจ้าเดมิก็อดผู้เขลา จงพบเจออสุรกายในทุกหนทางที่เจ้าเหยียบย่าง ไม่ว่าพาหนะใดที่มนุษย์สร้าง พาหนะของเจ้าจงพินาศลงด้วยอุบัติเหตุอันน่าสยดสยอง ทุกก้าวที่เจ้าเดิน จงมีอสุรกายคอยขัดขวาง! คำสาปนี้จะหายไปเมื่อเจ้าทำภารกิจคำพยากรณ์ที่ได้รับมาลุล่วง!“

“อ้อ! ข้าจะบอกเจ้าเอาไว้ ประตูอีกบานหากเจ้าเลือก มันจะนำเจ้าไปยังลอสแองเจลิส“

สิ้นสุดคำพูดนั่นเทพีก็หายตัวไป ทำเอาเธอเหวอแดก ทั้งคำสาปที่ทำให้นั่งพาหนะที่มนุษย์สร้างไม่ได้ แถมยังจะเจออสุรกายทุกย่างก้าวอีก ถ้าใช้พาหนะไม่ได้แล้วจะออกจากที่นี่ยังไงดีนี่ แต่ตอนนี้ไม่สำคัญ เพราะตอนนี้มันหนาวววววว ต้องไปหาเสื้อกันหนาวก่อน เธอรีบไปในเซเว่นไปซื้อเสื้อกันหนาวก่อนเลย

“ขอพัฟเฟอร์ 1 ตัวค่ะ เออ…เรื่องสีเราไม่เกี่ยงค่ะ“

เธอซื้อพัฟเฟอร์มาสวม 1 ตัวเพื่อป้องกันความหนาวเหน็บจากหิมะ ก่อนจะจ่ายเงินเป็นเงินดอลลาร์ที่พกติดตัวมา เธอเลยได้ใช้เวลาในการเซ็ตของในกระเป๋าที่เต็มไปด้วยอาวุธ ของกิน สินสงครามและอุปกรณ์ประจำตัวเธอ ในตอนนั้นเองเธอก็พบกับเรือแคนูที่เป็นเรือแคนูความเร็วสูงที่สร้างมาสำหรับกึ่งเทพแบบเธอ แบบนี้ล่ะก็เยี่ยมไปเลย แต่ตอนนี้ต้องส่งข้อความไปหาแองจี้กับทาราสก่อนดีกว่า

Feria : สวัสดีค่ะคุณทาราส เราเฟเรียนะคะ พอดีเรามีปัญหานิดหน่อยเลยต้องมาเริ่มต้นที่กรีนแลนต์ เรามานัดเจอกันที่ New York Harbor ที่นิวยอร์กแทนได้ไหมคะ คิดว่าวันพรุ่งนี้น่าจะไปถึงนะคะ อ้อ! ฝากบอกคุณแองจี้ด้วยนะคะ บายค่ะ

หลังจากที่ส่งข้อความเสร็จแล้วก็ถึงเวลาเดินทางต่อสักที ซะเมื่อไรกันเล่าในจังหวะที่เธอกำลังก้าวออกจากร้านเซเว่นมาไม่นานก็พบกับอสุรกายตัวแรกทันที เป็นเหมือนครึ่งฉลามครึ่งหมาป่า เธอเลยต้องใช้หอกของตัวเองเข้าต่อสู้กับมันไปเรื่อย ๆ ท่ามกลางความหนาวเหน็บ แต่ใช้เวลาไม่นานก็เอาชนะมาได้ เธอก็เอาเรือแคนูมาลงทะเล แล้วเริ่มทำการพายเรือออกเดินทางสู่ฟิลาเดลเฟียทันที โดยจุดพักแรกของเธอก็คือแคนาดา

ปะทะอัคลัต
FOLLOWER (ผู้ติดตามเหล่าเทพ) - โบนัสเพิ่มความโปรดปราน +30

 อะไรกันคะนี่ โผล่มากรีนแลนต์พอทำใจ นี่มีคำสาปให้นั่งพาหนะมนุษย์ไม่ได้อีก ขอบคุณเรือแคนู หลังจากนี้คงต้องเดินทางทางน้ำยาว ๆ แล้วสิ สู้เขาตัวเรา

✿ Elli

Feria FOLLOWER

chapter 2

17 มิถุนา 68 10:00 น.
กลางมหาสมุทร Labrador Sea

การเดินทางด้วยเรือแคนูที่เป็นพาหนะอย่างเดียวที่เฟเรียมีติดตัวในตอนนี้ เพียงเธอออกแรงพายและควบคุมทิศทางนิดหน่อย เรือลำนี้ก็แล่นฉิวไปในทะเลด้วยความเร็วเท่ารถสปอตซึ่งก็ราว ๆ 150 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ก็สมกับที่เป็นเรือในตำนานที่มีชื่อเสียงในหมู่เดมิก็อตอย่างพวกเธอจริง ๆ เลยนะนี่
ในตอนนี้เวลาในมือถือข้อเธอก็บอกเวลา 10 โมง เท่ากับว่าเธอใช้เวลาเดินทางมาแล้ว 4 ชั่วโมงหลังออกมาจากเมือง Nuuk ประเทศกรีนแลนต์ เดินทางผ่านบริเวณ Arctic Sea ทางใต้ของกรีนแลนต์ มาเรื่อย ๆ อย่างรวดเร็วจนตอนนี้เธอก็มาอยู่ช่วงกลางของเส้นทางข้ามช่องแคบ Labrador หรือก็คือตอนนี้เธออยู่กลางมหาสมุทร Labrador Sea
สภาพแวดล้อมรอบ ๆ ตัวเธอในตอนนี้คือทะเลที่เย็นจัด มีคลื่นลมแรงระดับปานกลางจนเธอยังคงต้องกระชับเสื้อพัฟเฟอร์ที่พึ่งซื้อมาจากเซเว่นที่กรีนแลนต์มาให้กระซับให้แน่นขึ้นเพื่อป้องกันความหนาวเย็นที่เกิดจากลมหนาว พลางมองแผ่นน้ำแข็งบาง ๆ ลอยอยู่ แถมยังมีวาฬมิงค์ นกทะเล และแมวน้ำแถบอาร์กติกและก็…..วาฬเพชรฆาต

“เดี๋ยวนะทำไมวาฬเพชรฆาตตัวนั่นมันว่ายตรงมาแปลก แย่แล้ว!! กรี๊ด”

เธอรีบเอาไม้พายหลบในเรือแล้วรีบย่อตัวหลบการพุ่งชนอยู่ในเรือแคนู ดีนะที่เรือลำนี้มันคงทนต่อการโจมตีของอสุรกายได้ดีมากน่ะ พอโผล่หัวออกมาดูก็พบว่ามันคืออัคลัคที่อยู่ในร่างวาฬเพชรฆาตนี่มันตามนะล้างแค้นให้เพื่อนมันรึไงนี่ เธอเลยต้องหยิบหอกกรีกของตัวเองออกมาก่อนจะเริ่มต่อสู้กับมันในสภาพที่ยังอยู่ในเรือแบบนั้นมันเลยโครงเครงโครงเครงอย่างหนักพอสมควร แต่ด้วยสติของเธอและการต่อสู้ด้วยมือข้างหนึ่งอีกข้างก็จับเรือแคนูไว้แน่น แต่ก็พอสู้ได้อย่างไม่ลำบากมากนักจนเอาชนะมาได้โดยไม่ต้องเก็บสินสงครามเลยปล่อยมันตกน้ำไปนั่นแหละ น้ำทะเลมีน้ำแข็งลอยแบบนี้หนาวตายแน่นอนไม่ลงไปเก็บหรอก แล้วจัดการเอาไม้พายมาพายเรือออกเดินทางต่อทันที

ปะทะอัคลัต

หนาวค่ะ! ไม่มีอะไรมากเลย แต่ก็สวยแบบแปลก ๆ ดีนะตอนนี้

✿ Elli