[กระดานบอร์ดหินงานเล็กน้อยจากเหล่าเทพ]

Rita BELIEVER

ชื่อ: Rita Chanakarnwarukpinit

นิยาย: "ภารกิจแห่งเดมี่ก็อด"

 
---

 
บทที่ 1: งานแห่งแสงไฟ

 
ริต้าหันมองรอบตัวบริเวณบ้านใหญ่ พลางกวาดสายตาไปยังแสงตะวันยามบ่ายที่ส่องลอดผ่านยอดไม้สูง เมื่อเธอหยุดยืนหน้ากระดานหินแกะสลักรายชื่อภารกิจจากเหล่าเทพ ใจเธอก็รู้สึกเหมือนมีแรงผลักดันบางอย่างกำลังเรียกร้อง

 
ริต้า (พึมพำเบาๆ): “ปลุกไฟนักสู้… ช่วยเดมี่ก็อดที่ชื่อบัวขาว… ทำไมเทพแอรีสถึงให้ความสำคัญกับเขามากขนาดนี้นะ?”

เธออ่านรายละเอียดบนแผ่นหินอย่างตั้งใจ

 
ข้อความในกระดาน:

 
“ปลุกไฟนักสู้

ข้ามีภารกิจสำคัญสำหรับเดมี่ก็อด นักสู้ชาวไทยนามว่า ‘บัวขาว’ กำลังท้อแท้… เจ้าต้องค้นหาสาเหตุ และช่วยให้เขาพร้อมขึ้นชกในศึกประวัติศาสตร์ที่จะบูชาเทพแอรีส... หากล้มเหลว เจ้าจักพบโทษทัณฑ์จากเทพเจ้า”

 
เมื่ออ่านจบ ริต้าหายใจลึกและหลับตา ครุ่นคิดเพียงครู่ ก่อนเธอจะตัดสินใจอย่างเด็ดเดี่ยว

 
ริต้า: “ถ้าบัวขาวยิ่งใหญ่ถึงขนาดที่เทพแอรีสเลือก เขาคงสำคัญต่อโลกมนุษย์มากพอ… ฉันต้องช่วยเขา!”

เธอจรดปากกาเวทมนตร์ลงชื่อในช่องผู้รับภารกิจทันที

หมายเหตุ : ลงชื่อรับภารกิจปลุกไฟนักสู้!!

Nymeria BELIEVER

MISSION ACCEPT !!

             รุ่งสางในค่ายฮาล์ฟบลัดเงียบสงบ ลมยามเช้าพัดผ่านยอดไม้ ส่งกลิ่นหอมอ่อน ๆ ของดอกไม้และใบไม้ชื้น ไนมีเรียเดินผ่านลานกว้างที่ยังปราศจากผู้คน ใบหน้าของเธอถูกแสงสีทองอ่อน ๆ จากพระอาทิตย์แรกแย้มแตะต้อง หลังมื้อเช้าแสนสุขดวงตาสีเฮเซลที่ยังเต็มไปด้วยความสดใสและตื่นตัวไล่มองไปยัง "กระดานบอร์ดหิน" ซึ่งตั้งตระหง่านอยู่กลางลาน

             บอร์ดหินแห่งนี้เป็นศูนย์กลางของการรับภารกิจจากเหล่าทวยเทพ แผ่นหินสลักด้วยอักขระโบราณที่บ่งบอกถึงความศักดิ์สิทธิ์ ไนมีเรียหยุดยืนตรงหน้า พลางไล่สายตาอ่านภารกิจต่าง ๆ ที่ติดอยู่บนกระดาน

             “ภารกิจเที่ยวรอบโลกของคุณ D… คิมเบอร์ลี่ย์สินะ” เธอพึมพำ ดึงกระดาษที่เต็มไปด้วยรายละเอียดการเดินทางไกลออกมาพิจารณา ใบหน้าของเธอฉายแววสนใจ “การเตรียมตัวคงต้องใช้เวลาเยอะไปหน่อย คงไม่ใช่ช่วงเช้าวันนี้แน่”

             “ฉันคิดว่าเธอเลือกถูก” คลาริสซ่ากล่าวขึ้น เสียงของเธอดังมาจากสร้อยอัญมณีที่ไนมีเรียสวมอยู่ “เที่ยวรอบโลกฟังดูน่าสนใจ แต่ภารกิจบ่งบอกถึงการดูแลผู้หญิงคนหนึ่งเธอจะไปโดยไม่มีข้อมูลคงแปลกๆ… หรือออย่างน้อยก็ใช้เวลาเตรียมตัวอีกสักวัน”

             ไนมีเรียหัวเราะเบา ๆ “ใช่ ฉันว่าเราลองอะไรที่ง่ายกว่านี้ก่อนดีกว่า ขอเวลาฉันจัดกระเป๋าและไปเตรียมลิตส์ชอปปิ้ง ยังไงก็ไปทำแน่ๆ นี่นะ” เธอเลื่อนสายตาไปยังอีกภารกิจหนึ่ง

             “อันนี้น่าสนใจ พนักงานขาดแคลนช่วงคริสต์มาสช่วยงานที่ร้านฮีบี้จีบี้ส์... ในอาเคดทุกคนกลายเป็นเด็ก?” เธอเอ่ยพร้อมหัวเราะในลำคอ “ฟังดูสนุกดีนะ แคลร์.. เธอเคยบอกว่าตอนฉันเป็นหนูน้อยดูรับมือง่ายกว่า”

             “นั่นก็จริง ลิตเติ้ลไนท์ว่าง่ายกว่าเธอในตอนนี้มาก.. ฉันคิดถึงเด็กตาสีน้ำผึ้งใสมองมาแล้วเรียกว่าแม่เพราะไม่เคยเห็นหน้าแม่แท้ๆ ของตัวเอง… ว่าแต่แต่เธอจะทนเสียงเจื้อยแจ้วของเด็กได้ไหม?” วิญญาณสตรีผมแดงกระเซ้าด้วยน้ำเสียงขบขัน

             ไนมีเรียยักไหล่ “น่าจะลองดู เผื่อฉันจะได้ดูเป็นมิตรมากขึ้นตามที่เธอต้องการไง คุณแม่มดอุปถัมป์”

             เธออ่านต่ออีกใบ ภารกิจช่วยเหลือผู้ประสบภัยน้ำท่วมในญี่ปุ่นจากเทพีแอมฟิไทรต์ “ศึกสองเทพสมุทรโพไซดอนและซุซาโนโอะ ?? เทพตีกันเรื่องชู้สาวทำน้ำท่วมแต่มนุษย์เดือดร้อน? ว้าว อันนี้ก็ไม่เลว ฉันจะได้แวะเยี่ยมเพื่อนเก่าด้วย”

             เมื่อเลือกภารกิจเสร็จทั้งสาม เธอกวาดตาไล่อ่านครบทั้งหมดมีภารกิจหนึ่งของเทพสายฟ้าที่เธอให้ความสนใจคาดว่าถ้าเคลียร์เรื่องตามกำหนดการจะกลับมาทำ ไนมีเรียจดบันทึกข้อมูลงแทบเล็ตและเก็บใส่กระเป๋าหันหลังเดินไปยังคอกม้าเพกาซัส ดวงอาทิตย์ที่เริ่มทอแสงอบอุ่นทำให้เธอรู้สึกถึงความมุ่งมั่นในวันใหม่

รับภารกิจ

รับภารกิจ - ศึกโพไซดอนและซูซาโนโอะ, พี่เลี้ยงเด็ก, เที่ยวรอบโลก (โรลรับรู้ข้อมูลจากคุณ D)

รับรู้ข้อมูลภารกิจ - ปริศนาแห่งสายฟ้า

@God 

Dean HEROES

248

ตรวจสอบกระดานงาน 'หิน' เล็กน้อยของเทพเจ้า

               14/12/2024 - 11.xx น.

               กระดึ๊บมาอีกสามก้าวเพื่ออ่านงานของอีกกระดาน… นี่สิของใหม่มาเต็ม แถมแต่ละภารกิจก็แสนปวดหัว…

               “การเผชิญหน้ากับองค์กรมืด… ชื่อน่ากลัวจังแฮะ จะให้ไปสู้กับพวกดีปสเตทหรือนิวเวิร์ลออเดอร์หรือเปล่านะ” เอาแต่เดาจากหัวข้อไม่อ่านเนื้อหาภายในก็คงไม่รู้ ทว่าก็ต้องแปลกใจเมื่อเห็นชื่อของเทพีเจ้าของงาน.. ‘เทพีอะโฟร์ไดต์’

               “คนทั่วไปกำลังหลงมัวเมาในโลกีย์เกิดการแทรกแซงจับคู่ยุ่งเหยิงไปหมด.. โห เรื่องนี้ไม่ค่อยดีเท่าไรแฮะ ต้องไปจีนด้วยสินะ”

               เอาล่ะ สถานที่ท่องเที่ยวใหม่ผุดขึ้นมาในหัว แต่ก็ต้องส่ายหัวเรียกสติ เพราะชื่อภารกิจคือ ‘เผชิญหน้าองค์กรมืด’ คงไม่ใช่ภารกิจลัลล้าเหมือนที่ผ่านมาอย่างแน่นอน…

               ภารกิจต่อมา.. “มนตราสีเลือด–... อ้าว” เสียงอุทานดังขึ้นหลังจากที่ชายหนุ่มเห็นว่าข้อความที่ถูกเขียนยาวยืดค่อย ๆ จางสีลงไปจนไม่สามารถอ่านได้ ราวกับว่าภารกิจดังกล่าวไม่ได้ถูกสร้างไว้สำหรับเขา งั้นก็ข้ามไปที่ข้อต่อไปเลยก็แล้วกัน

               ภารกิจที่สาม… ‘เที่ยวรอบโลก’ คล้ายกับภารกิจที่สอง ตัวหนังสือที่ขึ้นมาอยู่ดี ๆ จู่ ๆ กลับเลือนหายไปหมด ถ้าเงื่อนไขไม่ถึงก็อาจหมายถึงมีคนรับภารกิจนี้ไปแล้วจนอดทำ น่าเสียดายชะมัด เที่ยวรอบโลกเลยนะเฟ้ย!!

               ช่วยไม่ได้ ในเมื่อไม่ให้ทำก็ไม่ทำ เขาเลือกอ่านเฉพาะภารกิจที่ตัวอักษรไม่ได้เลือนหายไป

               “เตือนภัย โลกอาจกำลังตกในวิกฤต…” แค่อ่านชื่อหัวข้อก็ถึงกับกลืนน้ำลายลงคอ ทำไมถึงเหลือแต่ภารกิจชื่อโหด ๆ ให้ทำฟะ!! แต่ลองอ่านดูก่อนก็ไม่เสียหาย บางทีอาจจะดูโหดแค่ชื่อ… “ดูเหมือนจะเป็นข่าวฮือฮาไปทั่วโลกว่าทางรัฐบาลออสเตรเลียถูกขโมยเชื้อไวรัสไปจากห้องแล็บ… รวมเป็นจำนวนสามร้อยยี่สิบสามหลอด และแต่ละตัวล้วนเป็นไวรัสร้ายทั้งสิ้น ดูเหมือนเทพีอะธีน่าจะสัมผัสถึงเงื่อนงำบางอย่าง จึงได้ประกาศรับสมัครเดมี่ก็อต ที่มีประสบการณ์ระดับหนึ่งเพื่อไปตามหา…”

               ‘โอเค.. นี่มันยากแบบยากสมชื่อ!!’

               หลังอ่านข้อความจบมาถึงตรงนี้ ตัวหนังสือในหัวข้อเดียวกันได้สลับกันไปมา เรียงตัวเป็นกรอบ จำลองภาพข่าวจากสำนักข่าวขึ้นมาให้เข้าใจสถานการณ์ทั้งหมดยิ่งขึ้น

               ‘ระหว่างอันนี้กับปรากฏการณ์โลกไร้กลางคืน อันไหนที่เลวร้ายกว่ากัน’

               ถึงดีนจะเรียนชีววิทยามาแต่เรื่องนี้มันยากจัง จินตนาการภาพล่วงหน้าเลยว่าตัวเองต้องสืบหาเบาะแส ต่อสู้ไปด้วย พร้อมกับต้องคอยระวังไวรัสอันตรายไม่ให้ชำรุดเสียหายหรือหลุดรอดออกมาจากหลอดทดลอง

               “ไปงานต่อไปเถอะ… โอ้ งานพี่เลี้ยงเด็ก!” ดีนแทบจะหัวเราะลั่นเพราะว่าเขาเพิ่งทำหน้าที่เลี้ยงเด็กอย่างเชมัสมาเนี่ยสิ “น่าสนใจ ร้านฮีบี้จีบี้ส์ ที่ไทม์สแควร์สินะ”

               จดไว้ก่อน.. งานง่าย ทำสบาย ไม่เสี่ยงภัยใครก็ชอบ

               สายตาเลื่อนลงมาที่งานถัดไป ในใจคิดว่ารอบนี้มีงานในกระดานงานเยอะเกินไปหน่อยไหม? อ่านบอร์ดแบบไม่จบไมสิ้นเสียที “ปริศนาแห่งสายฟ้า งานนี้ชื่อฟังดูน่าสนใจชะมัด!” จากนั้นก็อ่านเนื้อหาที่เหลือ เกี่ยวกับเหตุการณ์ประหลาด ที่สายฟ้าของซุสคล้ายกับจะหวาดกลัวบางสิ่ง

                ‘บ้าน่า สายฟ้าของซุสเนี่ยนะ?’

               เขาอ่านมาจนถึงประโยคที่ว่า ‘จงรีบไปจัดารซะก่อนที่สายฟ้าของข้าจะระเบิดพลังตูมตาม นั่นอาจจะไม่ดีกับโลกใบนี้ก็ได้ ถ้ามันระเบิดพลัง มันเหมือนนิวเคลียร์ทำลายล้างโลก!’ โอเค.. ไม่น่าสนใจแล้ว.. แต่ถ้าไม่มีคนรับงานนี้โลกจะบึ้มไปด้วยหรือเปล่านะ โอ๊ยยยย หัวจะปวด!

               ภารกิจที่เจ็ด ‘ปลุกไฟนักสู้’....

               “ยังมีอีกเหรอ เมื่อไรงานจะหมด!!” ตอนนี้ใจไม่สู้แล้วเมื่ออ่าน ‘งานหิน’ แต่ละงาน ภารกิจฆ่าตัวตายทั้งนั้น ดีนเกือบจะถอดใจ แต่เขาคิดว่าลองอ่านต่ออีกนิดก่อนอาจไม่แย่อย่างที่คิด…

               “ข้ามีภารกิจสำคัญสำหรับเดมิก็อด…  นักสู้ชาวไทยนามว่า บัวขาว กำลังท้อแท้อย่างหนัก  ไม่มีใครรู้สาเหตุ แต่เทพแอรีสรับไม่ได้  เพราะบัวขาวกำลังจะมีไฟต์สำคัญในประวัติศาสตร์เอเชีย ซึ่งเป็นเหมือนการบูชาเทพแอรีส โอ้… บัวขาว นักชกเควันชื่อดังเลยนี่นา” เขาพึมพำอุทานก่อนจะอ่านต่อ “เทพแอรีสต้องการให้ศึกนี้ยิ่งใหญ่  แต่บัวขาวที่เป็นตัวตึง กลับทำให้เขาผิดหวัง  เขาเกือบจะส่งซอมบี้ไปจัดการบัวขาวแล้ว แต่ก็จะทำให้ไม่มีศึกสังเวียนใหญ่ ดังนั้น  เขาจึงต้องการให้เดมิก็อดไปหาสาเหตุ  และช่วยให้บัวขาวขึ้นชกสังเวียนที่จะเกิดขึ้นในปีหน้าให้ได้ เดี๋ยว ๆๆๆ ส่งซอมบี้ไปจัดการเลยเรอะ!!!”

               บ้าจริง เทพแอรีสจะบ้าไปใหญ่แล้ว! ชักอยากช่วยนักมวยดังคนนี้ก่อนจะถูกซอมบี้จัดการเสียแล้วสิ ดีนเคยมีประสบการณ์ไปเที่ยวไทยแลนด์มาก่อน แม้ว่าจังหวัดในภารกิจนี้จะไม่ใช่ภาคที่เคยไปก็ตาม แต่ชายหนุ่มก็พอจะทราบวัฒนธรรม ธรรมเนียม ประเพณีของไทยอยู่บ้าง ที่นั่นดีตรงที่ไม่ค่อยมีอสุรกายออกมาเพ่นพ่านอีกด้วย

               ‘เก็บไว้พิจารณา…’

               อ่านจนเหนื่อยก็มาถึงภารกิจรองสุดท้าย ‘ศรัทธาแห่งมหานคร’ ที่สรุปคร่าวคือ คือการโปรโมทเมืองใหม่ที่ชื่อว่า ‘นีออม’ เมืองนั้นยังไม่มีเทพเจ้าคุ้มครอง ซึ่งเทพที่เสนอตัวเป็นผู้ปกครองคือ แอรีส เฮเฟตัส และโพไซดอน

               ‘ดูท่าพ่ออยากจะปกครองเมืองอื่นนอกจากแอตแลนติสจริง ๆ เลยแฮะ งั้นไปช่วยพ่อหน่อยดีกว่า…’

               คราวที่แล้วโพไซดอนพลาดการประลองปัญญากับเทพีอะธีน่ามาจนอดได้เมืองใหม่ที่ชื่อ ‘โพไซดอนโพลิส’ มาครอบครอง ส่วนคราวนี้การตัดสินใช้เกณฑ์อื่น ไม่แน่ว่าเจ้าสมุทรอาจมีแววชนะขึ้นมาก็ได้ โดยเฉพาะเมื่อมีลูกชายสุดเจ๋งคอยช่วยเหลือ

               ถ้าไม่ผิดพลาดอะไรเขาคิดว่าจะไปที่ซาอุดิอาระเบีย แต่ระหว่างนี้ต้องเรียนภาษาอาหรับรอไหม?

               มาถึงภารกิจสุดท้ายบนกระดาน ‘รับจ๊อบงานพิเศษจากใต้พิภพ’...

               คำว่าใต้พิภพทำเอาดีนสะอึก มันช่างสอดคล้องกับคำเตือนจากเทพีแอมฟิไทรต์แปลก ๆ เท่าที่อ่านดู เทพฮิปนอสต้องการขึ้นมาจากโลกใต้พิภพเพื่อเที่ยวปีใหม่ แต่จะเป็นการเที่ยวจริงเหรอ? หรือว่าเอาการเที่ยวมาบังหน้าแต่ทำเรื่องอื่นกันแน่… แต่ว่าเอโลอิสไปมีเรื่องกับเทพฮิปนอสตั้งแต่ตอนไหน ตอนนี้ในหัวเริ่มทำการจับแพะชนแกะ แต่เหมือนสมองเขายังไม่หายเทรนแลค (น่าจะคล้าย ๆ เจ็ทแลค) เลยคิดอะไรไม่ค่อยออก

               ระหว่างที่เขากำลังหยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมาจะถ่ายรูปประกาศเก็บไว้ดูภายหลังได้มีอีกหนึ่งภารกิจผุดขึ้นมาต่อหน้าต่อตา ทำเอาชายหนุ่มตาเบิกโพลง

               “อะไรวะเนี่ย!!”

               เนื้อหาภารกิจใหม่ล่าสุดคือการบริจาคเงินเพื่อศิลปินจากเทพแห่งความรักจูเนียร์ ผู้ที่ชื่นชอบศิลปะและความงดงาม เป็นภารกิจที่ทำงาน แต่ถลุงเงินในกระเป๋าสตางค์เป็นบ้า!

               ‘บริจาคเงินหนึ่งพันถึงห้าพันเหรียญเนี่ยนะ! มันแทบจะเป็นเงินพาร์ทไทม์ของฉันทั้งเดือนเลยนะเฟ้ย!! ราคานี้ซื้อลองจินส์ได้ตั้งเรือนนึงเลยเชียวนะ!!!’

               แต่รางวัลของการบริจาคห้าพันเหรียญคือกุหลาบทองตั้งสองดอก... ทำเอาคิดไม่ตกเลยทีเดียว

               ดีนยืนรอสักครู่เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีภารกิจไหนอยู่ ๆ ก็งอกขึ้นมาอีก เขาจึงถ่ายภาพภารกิจทั้งหมดด้วยสมาร์ทโฟนเพื่อเก็บไว้อ่านทีหลัง (ซึ่งใช่ เขาถ่ายภาพไม่ติดสองภารกิจ) เอาไว้เมื่อสมองปลอดโปร่งกว่านี้ค่อยคิดว่าจะทำอะไรก่อนหลัง

รับทราบ (ไม่ได้ทำทั้งหมด) : การเผชิญหน้ากับองค์กรมืด, เตือนภัย โลกอาจกำลังตกในวิกฤต!!!, พี่เลี้ยงเด็ก, ปริศนาแห่งสายฟ้า, ปลุกไฟนักสู้, ศรัทธาแห่งมหานคร, รับจ๊อบงานพิเศษจากใต้พิภพ และร่วมบริจาคแคมเปญ

Nymeria BELIEVER

26-12-2024 07.50 AM

I want to be your everything little darling

            เช้าตรู่ที่ค่ายฮาล์ฟบลัด อากาศบริสุทธิ์จากรอบค่ายชวนให้หายใจได้ลึกและสดชื่น ลมอ่อน ๆ พัดผ่านยอดไม้สูงใหญ่ พาเอากลิ่นหอมของดอกไม้ป่ามาแตะจมูก ไนมีเรียก้าวเดินอย่างเงียบงันไปตามลานกว้างที่ยังปราศจากเสียงพูดคุยและความวุ่นวาย ร่างอรชรในเดรสยาวเรียบง่ายแต่สง่างามจับแสงสีทองแรกของวันไว้บนเส้นผมสีบลอนด์ที่ปล่อยยาวสลวย

            ตรงกลางลานกว้าง บอร์ดหินสูงตระหง่านตั้งเด่นท่ามกลางแสงแดด มันทำจากหินสีเทาหม่นที่มีร่องรอยกาลเวลาและสลักด้วยอักษรของทวยเทพ สัญลักษณ์แห่งอำนาจที่สะท้อนถึงพลังอำนาจ ดวงตาสีเฮเซลจับจ้องแผ่นหินเหล่านั้นที่เรียงรายอยู่บนบอร์ด ทุกแผ่นเขียนด้วยอักษรที่ลึกลับและทรงพลัง แฝงไว้ด้วยคำสั่งจากเทพเจ้าที่ต้องการผู้เดมิก็อดมาทำภารกิจ

            ไนมีเรียยืนตรงหน้าบอร์ด พลางไล่สายตาอ่านแผ่นหินทีละแผ่นพิจารณาอย่างรอบคอบ “แคมเปญบริจาค” ของอีรอส “โลกอาจกำลังตกอยู่ในวิกฤต” ของอธีน่า จนกระทั่งสายตาของเธอหยุดลงที่ “ปริศนาแห่งสายฟ้า” ชื่อที่บ่งบอกความเกี่ยวข้องกับเทพซุส ผู้ครองฟ้าผู้เกรี้ยวกราด

            "วันหมดกำหนดรับภารกิจคือวันนี้" คลาริสซ่าในแหวนจันทราทมิฬเอ่ยขึ้น เสียงของวิญญาณผู้ภักดีดังขึ้นในความเงียบ ไนมีเรียพยักหน้าเบา ๆ

            "เธอว่ามันดูเหมือนโชคชะตาไหม ที่งานนี้อยู่รอจนถึงวันสุดท้ายแล้วฉันก็มาเจอพอดี" เด็กสาวกระซิบตอบสีหน้าฉายแววครุ่นคิดหากความบังเอิญไม่มีจริง

            นิ้วเรียวสัมผัสพื้นผิวเย็นชื้นของแผ่นหิน ดวงตาสีเฮเซลค่อย ๆ อ่านรายละเอียดที่สลักไว้ ข้อความบอกเล่าเกี่ยวกับพายุที่ไม่เคยสงบเหนือยอดเขาแห่งหนึ่งในดินแดนที่ถูกลืมเลือน ซุสต้องการผู้กล้าไปไขปริศนาแห่งสายฟ้านั้นและนำบางสิ่งกลับมา

            “ดูเหมือนเป็นงานใหญ่…” คลาริสซ่าเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบ แต่แฝงความกังวลเล็กน้อย “เกี่ยวข้องกับสายฟ้าที่เป็นอาวุธประจำตัวเขาเนี่ยนะ และน่าจะอันตรายไม่น้อย”

            “ไม่รู้สิมีบางอย่างกวนใจฉันมาตั้งแต่งานเลี้ยงวันเหมายัน..เธอบอกว่าฉันดูแปลกไปตั้งแต่ซุสเต้นรำเปิดฟลอร์ใช่ไหม? คงต้องลองสืบดูสักหน่อย.. รับภารกิจนี้ก่อนแล้วกัน” 

            หลังจากเลือกรับภารกิจเสร็จสิ้น ไนมีเรียเดินกลับไปยังบ้านพักของเธอซึ่งอยู่ในส่วนเงียบสงบของค่าย สองข้างทางเต็มไปด้วยต้นไม้เขียวชอุ่มและแสงแดดลอดผ่านกิ่งก้าน คลาริสซ่าในแหวนพูดขึ้นอีกครั้ง

            “เธอคิดว่าจะจัดการเรื่องบ้านพักยังไงก่อนออกเดินทาง”

            ไนมีเรียหัวเราะเบา ๆ “ฉันคงต้องไปช่วยพี่น้องซ่อมมันไปก่อนล่ะ คลาริสซ่า ถ้าซุสใจร้อนก็คงต้องรอกันหน่อย”

            คำพูดนั้นแม้จะติดตลกแต่แฝงไปด้วยความจริงจังในที เจ้าของดวงตาสีเฮเซลรู้ว่าภารกิจนี้ไม่ได้เป็นเพียงแค่การละเล่น บางทีอาจมีบางสิ่งมากกว่านั้น อย่างน้อยเธอต้องไปลองลงมือทำดูก่อนนั่นล่ะถึงจะรู้

            “อย่างน้อยเธอก็มีฉันอยู่ข้าง ๆ ช่วยตอกตะปูไม่ได้ก็เป็นเพื่อนคุยได้นะ” คลาริสซ่ากล่าว เสียงของเธออบอุ่นและมั่นคง

            “และฉันก็ขอบคุณสำหรับสิ่งนั้นเสมอ” เด็กสาวตอบพร้อมรอยยิ้มที่แต่งแต้มบนใบหน้า

รับภารกิจ ปริศนาแห่งสายฟ้า

รับรู้เนื้อหาข้อมูลภารกิจ เตือนภัย โลกอาจกำลังตกในวิกฤต!!! / ศรัทธาแห่งมหานคร / ร่วมบริจาคแคมเปญ @God 

i'll melt your heart into two @HyeRi Codes

Ertah BELIEVER

ERTAH BROWN

กระดานบอร์ดหิน

Feb, 12, 2025 | 9.30AM

ยิ่งมีงานมาให้ทำแบบนี้แล้ว เหมือนว่าเออต้าก็จะยิ่งรู้สึกคึกขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ตอนนี้เธอรับภารกิจที่น่าจะทำได้มาแล้ว แต่ว่านอกจากบอร์ดที่อยู่หน้าบ้านใหญ่ซึ่งเป็นบอร์ดภารกิจแล้ว ก็ยังมีบอร์ดอีกบอร์ด แต่จะเรียนกว่าบอร์ดก็ไม่ถูกนักเพราะว่ามันเป้นกระดานหินที่มีตัวอักษรที่ทองปรากฏขึ้นมาอยู่ด้วย

ซึ่งทั้งหมดนี้ เธอได้ยินพัยงคำบอกเล่าเท่านั้นเอง

และในตอนนี้เธอก็ได้มาเห็นด้วยตาของตัวเองจริง ๆ แล้ว มันไม่ได้เป้นอย่างที่คิดเสียทีเดียว แต่ก็ไม่ได้สวยงามน้อยไปกว่าที่ตั้งความหวังเอาไว้ ทำให้ดวงตาสีเปลือกไม้ของเธอเป็นประกายขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ แต่หากว่าสิ่งที่เรียกความสนใจของเธออยู่นั้นเหมือนจะทำให้ประกายที่เกิดขึ้นมาหายไปในทันที

ภารกิจที่ปรากฏขึ้นมานั้นทำให้เธอมีแต่เรื่องที่ไม่เข้าใจอยู่เต็มไปหมด อาจจะเพราะว่าเธอนั้นยังคงไม่ได้รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับเทพไปมากกว่านี้ด้วย ก็เลยทำได้เพียงอ่านว่าตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้นจริง ๆ บ้างแล้ว และเท่าที่ดูภารกิจ มันก็ต้องอาศัยทั้งความสามารถและเวลาเลยทีเดียว ซึ่งในตอนนี้เธออาจจะมีเวลา แต่เรื่องความสามารถในฐานะลูกครึ่งเทพนั้นเหมือนว่าจะเรียกได้ว่าเท่ากับศูนย์ก็ได้ เธอก็เลยไม่คิดที่จะรับอะไรที่มันยากแน่ ๆ ล่ะ ไม่อยากเอาความปลอดภัยที่ทุกคนหวังไว้ไปทำลายทิ้งหรอกนะ

 

หลังจากที่ค่อย ๆ อ่านภารกิจและรับรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นภายนอกค่ายได้บ้างแล้ว เธอก็พบว่าภารกิจที่อยู่บนกระดานหินเหล่านี้มีบางอย่างที่ตัวเธอยังสามารถทำได้อยู่ ดูแล้วมันไม่ใช่เรื่องที่ยากอะไร แต่ว่า... มันจะต้องใช้เวลาเยอะแน่ ๆ เธอคิดแบบนั้น แต่ว่าในเมื่อเธอมีเวลา ก็เลยไม่ได้เป็นประเด็นอะไรที่เธอจะต้องไม่รับภารกิจมา เพราะดูจากของตอบแทนแล้วนั้น มันกำลังเรียกให้ได้ไปรับภารกิจมาโดยเร็วเลยแหล่ะ

“ เหมือนว่าจะมีอันนี้.. กับอันนี้ ”

มือเรียวสวยของเออต้าชี้ไปที่ภารกิจที่เธอสามารถทำได้ เป็นภารกิจที่จะต้องไปทำที่อื่น แต่คิดว่าน่าจะไม่มีปัญหาเรื่องการเดินทางอะไร เท่าที่รู้มา ที่นี่มีการเดินทางที่ไม่ได้เหมือนกับที่ที่เธอจากมา แต่ว่าเรื่องนั้น... ให้มันเป็นเรื่องของอนาคตหลังจากที่เธอรับภารกิจและถึงเวลาที่ต้องออกไปแล้วกัน ถึงจะคิดแบบนั้นไปก็ตามที แต่ว่าการที่จะทำนั้นมันก็ต้องมีเรื่องต่าง ๆ ที่จำเป็นต้องคิดอยู่ดี เออต้าก็เลยได้แต่ถอนหายใจกับความคิดที่กำลังตีกันอยู่ในหัวของเธอ ใจหนึ่งก็อยากรับไปเลยให้เรียบร้อย อีกใจก็อยากจะไปศึกษาให้ดีกว่านี้ก่อน แต่ท้ายที่สุดแล้ว ในเมื่อเธอมาถึงที่นี่แล้วทั้งที เธอก็เลยเลือกที่จะรับภารกิจทั้งสองอันที่ตั้งใจจะทำไปเลย

 

---

Ps. รับภารกิจ

- ศรัทธาแห่งมหานคร

- ช่วยภัยไฟป่าลอสแอนเจลิส

Laura HEROES

บอร์ดประกาศงานจากเหล่าเทพ

---

ช่วงนี้ที่ค่ายจะเเอบเงียบเหงาหน่อยๆ ยัยลอร์ร่าเองก็จะน้องหาอะไรทำด้วยเช่นกันนะ

เธอเดินมาดูที่กระดานอ่านเนื้อหารอบๆ “ ไหนมีอะไรให้ทำ ” เธอไล่จากบนสุดลงมาล่างสุดก่อน

สายตาสะดุดกับภารกิจนึง “น่าสนใจ!!!” เธอกระตุกมุมปาก ยิ้มออกมา

“ เอาอันนี้หละ ” ใช่แล้ว ยัยนี่เจอแล้วคืออ่านได้นิดนึง ชื่อน่าสนใจไง ไม่อ่านอย่างอื่นเลย ดีเทลใดๆ ไม่ต้องอ่านมันแล้วนะ

ตอบรับเลย งงใจมาก เจอมาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ไอการทำแบบนี้ไม่หัดชิน หรือจะเรียนรู้กับคนอื่ยเขาสักทีนะ

ลอร์ร่าที่ตอบรับ ไม่อ่านดีเทลงาน ไม่อ่านด้วยว่างานหลังๆ อาจจะง่ายกว่า ใดๆ รับก่อนเดี๋ยวค่อยว่ากัน

ก่อนที่เด็กสาวนั้นจะกวาดสายตาลงไปมองที่จุดอื่น  เธอเองก็รู้สึกว่ามันมีอย่างอื่นที่ให้ทำเยอะกว่านี้ แล้วก็ง่ายกว่าด้วย

แต่ก็เลือกอะไรไม่ได้เพราะว่าปักหลักทำไปแล้วเธอบอกไปว่าจะทำ 

ก็ต้องรักษาคำพูดแล้วก็ทำไปตามระเบียบนั่นแหละ 

ไม่น่าปากเร็วเลยเรา เธอถอนหายใจออกมาเล็กน้อยก่อนจะหยักไหล่

ในเมื่อไม่มีทางเลือกแล้วก็คงต้องเป็นไปตามนั้นนะ  ถ้าเดินกลับไปที่บ้านพร้อมกับเก็บกระเป๋าข้าวของ 

จะได้เตรียมตัวออกเดินทาง แต่ใดๆ อาจจะไม่ใช่ช่วงวันสองวันนี้หรอกนะ เพราะว่าเธอมีคิวไปเที่ยวก่อน 

ใดๆ เเเล้วก็ขอพักผ่อนให้สบายตัวก่อนเถอะ แล้วค่อยว่ากันอีกทีนึง

สำหรับเรื่องภารกิจก็...นั้นหละ ทำไปก่อนค่อยว่ากันนะ อลร์ร่าที่เเบบคิดเร็วไปหน่อยนึง เลยต้องทำใจไปก่อน เจ้าเด็กสาวที่ตอนนี้มองภารกิจอื่นๆปพลางๆ

มองไว้ก่อนนะเดี๋ยวพอได้แล้วจะรีบกลับมารับหละ เจ้าลอร์ร่าบอกตัวเองเอาไว้แบบนั้น

นอกจากลงชื่อไว้ จองด้วยสายตาไปก่อนนะ เเล้วค่อยกลับมาทำอย่างอื่นต่อก็ถือไปว่า สะสมเเต้มไปก่อน

" สรุปจะรับไม่รับ " เสียงที่มาจากไหนไม่รู้ ดังขึ้น ทำเอาเด็กสาวหลุดออกจากผวัง

" ห๊ะๆ !!!! รับๆ หนูรับๆ !!! " เธอตอบรับทันที แต่เสียงใครก่อน เธอว่าเสียงนั้นไม่ค่อยจะคุ้นหูเอาเสียเลยด้วยนะ เเบบมันเเปลกๆ ชอบกล

" ดีๆ ดีมาก " อีกฝ่ายกล่าวและเสียงนั้นก็หายไป ปล่อยลอร์ร่าสงสัยแบบนั้นหละ แ่เสียงมันก็นะ แอบจะคุ้นๆ หูอยู่เหมือนกันนะ แต่นึกไม่ออกเลยเสียงใคร

" พ่อ เมือ่กี้พ่อแกล้งร่าปะเนี้ย " ลอร์ร่ามองไปรอบๆ ตะโกนอยู่คนเดียว

" หูแกฟาดไปเอง " เสียงเดินดังอีก ใช่แล้ว พ่อเธอนั้นหละ ที่มาเเกล้ง

" ไม่เลย มันเสียงพ่อนี้หละ จะดัดเสียงทำไมก่อน " เธอเอามือตีเหม่งตัวเองเบาๆ หัวจะปวดจริงๆ กับพ่อคนนี้หนะ

" ..... " ทางผู้เป็นพ่อไม่ได้ตอบอะไร เพียงเเต่เอาขวดน้ำเปล่าวางใกล้ๆ ลอร์ร่าเธอเองก็รู้ได้แล้วว่าอีกฝ่ายจะเอาอะไร

" เเหม๊ๆ " เธอขำออกมา มือจับไปที่ขวดน้ำเปล่า ก่อนจะเปลี่ยนพวกมันไป ตัวน้ำสีใสๆนั้น ค่อยๆ เข้มขึ้นจนมันออกเป็นสีม่วงปนแดงๆ " ได้แล้วๆ " เธอกล่าวหลังเปลี่ยนมันเสร็จ จากนั้นก็มองซ้ายมองขวา

" แต่ไม่ได้จะให้หรอกนะ " เธอยิ้มๆ เอามือกอดขวดไวน์ไว้ เดินกลับบ้านไปดื้ออย่างนั้นหละ เธออมยิ้มเดินกระโดดโลดเต้นออกไปทันที

" เอ้า ไอลูกคนนี้ " เสียงของไดโอสิซุสดูงงเป็นพิเศษ เพราะหลอกยัยฃูกสาวไม่สำเร็จ ก็แน่หนะสิ ไม่ให้กินหรอก เอากลับบ้านดีกว่านะ

---

 รับภารกิจ ศรัทธาแห่งมหานคร 

 เปลี่ยนน้ำเปล่าเป็นไวน์ 3 ขวด 

Cooper HEROES

16/02/25 14.20 น. - 14.40 น.

บทที่ 40

หลังจากแยกกับคาเลบและคลาร่า คูเปอร์เดินตรงมาทางบ้านใหญ่ อากาศช่วงบ่ายแก่ ๆ เริ่มเย็นลง แสงแดดทอดเงายาวไปบนพื้นหญ้า ลมพัดเอื่อยให้บรรยากาศรอบค่ายดูสงบอย่างปกติ  

คูเปอร์เดินเท้าไปทางบ้านใหญ่ แสงแดดยังคงส่องสว่าง บรรยากาศเงียบสงบพอให้เขาผ่อนคลาย  

เขาหยุดยืนที่กระดานหินขนาดใหญ่ บอร์ดประกาศงานจากเหล่าเทพ ซึ่งตั้งตระหง่านอยู่ด้านหน้าบ้านใหญ่ ตัวอักษรสีทองเรืองแสงสลักขึ้นมาบนพื้นหิน เรียงรายเป็นประกาศภารกิจที่เหล่าทวยเทพต้องการให้เดมิก็อดมารับไปทำ  

คูเปอร์ไล่สายตาผ่านภารกิจทั่วไปที่ปรากฏอยู่ อย่างเช่น...  

"ปริศนาแห่งสายฟ้า"

"รับจ๊อบงานพิเศษจากใต้พิภพ"

สองงานนี้ฟังดู... น่าสงสัยไม่เบา คูเปอร์เหลือบมองชื่อผู้มอบหมายภารกิจ  

"ซุส"

"ฮิปนอส"

เขาขยับแว่นตา (ที่เขาไม่มี) ในเชิงคิดหนัก  

ปริศนาแห่งสายฟ้า

"เมื่อไม่นานมานี้ ข้าสังเกตเห็นว่าสายฟ้าของข้าเกิดอาการแปลกประหลาดขึ้น มันสั่นไหวและส่งเสียงดังครืน ๆ ตลอดเวลาราวกับว่ามันกำลังหวาดกลัวบางสิ่ง ข้าสงสัยว่าอาจมีสิ่งชั่วร้ายบางอย่างกำลังคุกคามสายฟ้าของข้า หรือบางทีอาจมีคำสาปแปลก ๆ ถูกวางเอาไว้ เจ้าจงเดินทางไปยังเมืองนิวออร์ลีนส์ และสืบหาสาเหตุของเหตุการณ์นี้ เจ้าอาจจะต้องขอความช่วยเหลือจากเทพองค์อื่นหรือสิ่งมีชีวิตในตำนานก็ได้ จงรีบไปจัดการซะก่อนที่สายฟ้าของข้าจะระเบิดพลังตูมตาม นั่นอาจจะไม่ดีกับโลกใบนี้ก็ได้ ถ้ามันระเบิดพลัง มันเหมือนนิวเคลียร์ทำลายล้างโลก!"

ผู้มอบหมาย: ซุส

คูเปอร์กะพริบตา... ซุส... กำลังบอกว่า "สายฟ้าของเขาหวาดกลัวอะไรบางอย่าง?"  

"เดี๋ยวนะ สายฟ้านี่มีความรู้สึกด้วยเหรอ?"

เขาคิดทบทวน เท่าที่รู้อาวุธของเทพเจ้ามักมีพลังชีวิตและจิตวิญญาณในตัวเองได้ แต่สายฟ้า...หวาดกลัว? นี่มันเรื่องตลกอะไรกัน หรือจะเป็นการส่งสัญญาณบางอย่าง?  

และถ้าสายฟ้านั่นเกิดคลั่งขึ้นมาจริง ๆ ซุสบอกว่ามันจะระเบิด... เหมือนนิวเคลียร์ทำลายล้างโลก

โอเค ถ้ามองข้ามความจริงที่ว่าซุสเปรียบเปรยได้โคตรจะสุดโต่ง นี่อาจจะเป็นปัญหาที่ร้ายแรงจริง ๆ ก็ได้  

แต่ทำไมถึงเลือก "เดมิก็อด" ไปทำเรื่องใหญ่ระดับโลกแบบนี้?

คูเปอร์ถอนหายใจ... ปล่อยให้คนอื่นจัดการดีกว่า

เขาละสายตาจากภารกิจนั้น ก่อนจะไล่อ่านอันถัดไป  

รับจ๊อบงานพิเศษจากใต้พิภพ  

"ช่วงปีใหม่นี้ มีใครสนใจมารับทำงานพิเศษไหม งานสบาย(?) รายได้ดี รับแค่คนเดียวเท่านั้น พอดีข้าจะตื่นออกไปเที่ยวปีใหม่สักหน่อย แต่หน้าที่ของข้าไม่อาจทิ้งไปได้นาน เพราะบนบัลลังก์แห่งนิทราของข้าจะต้องมีคนมานอนหลับแทนข้า มิฉะนั้นโลกนี้จะไร้ซึ่งการนอนหลับ หากข้าอู้งาน"

ผู้มอบหมาย: ฮิปนอส  

คูเปอร์อ่านจบแล้วขมวดคิ้ว  

"งานสบาย (?) รายได้ดี "

จากประสบการณ์ของเขา เวลามีใครใส่วงเล็บเครื่องหมายคำถามแบบนี้ มันมักจะไม่ใช่ "งานสบาย" หรือ "รายได้ดี" จริง ๆ หรอก  

แต่ที่ทำให้เขาติดใจที่สุดคือ...  

"ช่วงปีใหม่นี้???"

"เดี๋ยวนะ... วันนี้มันกลางเดือนกุมภาพันธ์แล้วไม่ใช่เหรอ?"

คูเปอร์หันไปมองซ้ายมองขวา เผื่อมีใครสักคนที่จะแสดงอาการตกใจแบบเดียวกับเขา แต่ดูเหมือนคนอื่น ๆ จะไม่ได้สนใจอะไร  

เขาหันกลับมามองบอร์ดใหม่  

"นี่เทพยังลืมอัปเดตเนื้อหาบนบอร์ดเลยเหรอ?"

เขาหลุดหัวเราะแบบปลง ๆ เอาจริง ๆ ก็ไม่แปลกใจเท่าไหร่ เทพเจ้ากรีกไม่ใช่พวกที่มีระบบจัดการข้อมูลดีเด่อะไรอยู่แล้ว  

และถ้าดูจากเนื้อหา... นี่เป็นงานนอนหลับเฉย ๆ ใช่ไหม?

...แต่มันฟังดูไม่ปกติเลย  

คูเปอร์พยักหน้าเบา ๆ กับตัวเองก่อนจะตัดสินใจข้ามงานนี้ไปอย่างรวดเร็ว  

"นั่งอยู่บนบัลลังก์แห่งนิทรา? ให้ตายเถอะ ฟังดูเป็นงานที่ฉันจะไม่มีวันสมัครใจทำเลย"

"ปลุกไฟนักสู้"

เขาเลิกคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะอ่านรายละเอียดของภารกิจ เทพแอรีสต้องการให้เดมิก็อดไปช่วยเหลือ บัวขาว นักสู้ชาวไทยที่กำลังท้อแท้ ไม่มีใครรู้สาเหตุ แต่ที่แน่ๆ คือเทพแอรีสรับไม่ได้  

บัวขาว? หมายถึงนักมวยคนนั้นน่ะเหรอ?

คูเปอร์พยายามนึก เขาไม่ได้สันทัดวงการมวยเท่าไหร่ แต่สมัยมหาวิทยาลัยเคยมีเพื่อนนักศึกษาชาวไทยเอ่ยถึงชื่อนี้บ่อยๆ ด้วยความตื่นเต้น นักสู้ที่แข็งแกร่ง ดุดัน และเป็นตำนานในวงการมวยไทย  

แต่เดี๋ยวนะ... เทพแอรีสเกือบจะส่งซอมบี้ไปจัดการบัวขาว?

คูเปอร์หลุดขำ อะไรจะสุดโต่งขนาดนี้ แค่บัวขาวหมดไฟขึ้นมาสักหน่อย ถึงขั้นจะส่งซอมบี้ไปอัด? เทพแอรีสนี่เป็นเทพที่เลือดร้อนสมชื่อจริงๆ  

ขณะที่เขากำลังครุ่นคิด ก็มีเสียงกระซิบของเดมิก็อดกลุ่มหนึ่งดังมาจากด้านข้าง  

"ดูเหมือนภารกิจจะกลับขึ้นมาแสดงบนบอร์ดอีกแล้ว บางทีเดมิก็อดที่ไปทำภารกิจอาจจะเกิดเหตุไม่คาดฝัน..."

คูเปอร์ขมวดคิ้ว เคยมีคนรับภารกิจนี้ไปแล้วสินะ... แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง มันกลับมาใหม่ ถ้าคิดในแง่ร้ายที่สุด นี่อาจไม่ใช่แค่ภารกิจช่วยปลุกใจนักสู้ธรรมดา อาจมีเบื้องลึกเบื้องหลังที่ไม่ได้ถูกเขียนลงบนกระดาน อะไรบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับตัวตนที่ไม่ใช่มนุษย์...  

เขาสะบัดหัวเบา ๆ ไม่น่าใช่เรื่องใหญ่ขนาดนั้นมั้ง บางทีเดมิก็อดที่รับไปอาจแค่ทำช้าจนเทพแอรีสหมดความอดทน เลยโยนงานลงบอร์ดใหม่ก็เป็นได้  

แต่ถึงอย่างนั้น... การได้ไปไทยก็ดูน่าสนใจ บางทีภารกิจนี้อาจง่ายกว่าที่คิดก็ได้  

ฟุ่บ!

ก่อนที่เขาจะได้ตัดสินใจอะไร ตั๋วรถไฟเฮเฟตัสขาไป-กลับก็พลันปรากฏขึ้นในมือ  

"เฮ้! เดี๋ยวก่อนนะ!" คูเปอร์อุทานออกมาเบาๆ "ฉันยังไม่ได้พูดตกลงอะไรเลย!"  

แต่ดูเหมือนบอร์ดหินจะไม่สนใจคำประท้วงของเขา ตัวอักษรภารกิจบนแผ่นหินยังคงไม่มีข้อความอะไรโต้ตอบ ราวกับยืนยันว่ามันถูกส่งมอบให้เขาอย่างถูกต้องแล้ว  

คูเปอร์จ้องตั๋วในมือ ถอนหายใจออกมา

"รับก็รับวะ…”

เขาพูดขึ้นมาอย่างจำใจยอม แต่ว่าในเมื่อไม่มีกำหนดว่าต้องไปวันไหน งั้นเขาขอเตรียมตัวอีกสักพักแล้วกันนะ….

ทันใดนั้น ตัวอักษรบนกระดานหินก็เกิดการเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง อักษรสีทองที่ประกาศภารกิจ "รับจ๊อบงานพิเศษจากใต้พิภพ" ค่อย ๆ เลือนหายไป ก่อนจะปรากฏข้อความใหม่แทนที่  

"มีผู้รับภารกิจนี้แล้ว"

คูเปอร์เลิกคิ้ว "โอ้โห มีคนสมัครไปนอนแทนฮิปนอสจริง ๆ เหรอ!?" 

เขาพึมพำกับตัวเองอย่างไม่อยากเชื่อ ก่อนจะมองดูตั๋วรถไฟเฮเฟตัสที่ยังอยู่ในมือ... แล้วจู่ ๆ ตั๋วก็หายไป!  

"เดี๋ยว... เดี๋ยวก่อน!" เขาอุทาน ทำมือคว้าจับอากาศ แต่ตั๋วขาไปไทยของเขาหายวับไปราวกับมันถูกส่งมาผิดพลาด  

"อย่าบอกนะว่า—"  

คูเปอร์รีบหันกลับไปมองบอร์ดหิน ตอนนี้ตัวอักษรทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับภารกิจ "ปลุกไฟนักสู้” หายไปหมด เหมือนไม่เคยมีมันอยู่ตรงนั้นตั้งแต่แรก  

"...เห้ย"  

และเหลือเพียงภารกิจเดียวที่ยังคงเรืองแสงเด่นหราอยู่ตรงหน้าเขา  

"ปริศนาแห่งสายฟ้า" 

"..."

คูเปอร์รู้สึกเหมือนโลกหยุดหมุนไปชั่วขณะ ก่อนที่เขาจะค่อย ๆ หรี่ตาลง มองกระดานหินตรงหน้าอย่างจับผิด  

"ไม่จริงใช่ไหม... นี่มันระบบบ้าอะไรกันเนี่ย?"  

เขาอยากจะเถียงกับใครสักคน อยากจะร้องเรียนไปที่ฝ่ายเทคนิคของเหล่าเทพว่าทำไมระบบจ่ายภารกิจมันถึงมั่วขนาดนี้!?  

"ฉันรับภารกิจไปแล้วไม่ใช่เหรอ!? ตั๋วอยู่ในมือแล้วแท้ ๆ! แล้วจู่ ๆ มันก็เปลี่ยนไปให้คนอื่น? แล้วบังคับให้ฉันเหลือแค่ภารกิจของซุส?"  

เขาสูดหายใจเข้าเต็มปอด ถอนหายใจออกมาแรง ๆ  

"...ฉันโดนบอร์ดหินโกงแน่ ๆ"

แต่ไม่ว่าจะพูดอะไรออกไป ภารกิจ "ปริศนาแห่งสายฟ้า" ยังคงส่องแสงเรืองรองอย่างมั่นคง ไม่หายไปไหน  

คูเปอร์ยกมือขึ้นกุมขมับ "โอเค...โอเค... ก็ได้... นิวออร์ลีนส์ก็ได้..."

เขาจ้องกระดานอยู่พักหนึ่ง รู้สึกเหมือนกำลังโดนกลั่นแกล้งโดยระบบ AI ของเหล่าเทพ  

"ให้ตายสิ... แบบนี้ต้องให้เฮอร์เมสช่วยพัฒนา UI ใหม่แล้วมั้ง?"

แต่สุดท้ายเขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากรับมันมาไว้ในมือ แล้วก้าวออกจากหน้าบอร์ด  

"นิวออร์ลีนส์ก็ได้วะ..."

คูเปอร์พยายามสูดลมหายใจเข้าลึกๆ พยายามคิดทบทวนอย่างมีเหตุผล เอาเป็นว่าค่อยคิดค่อยทำตอนที่ใจมันสงบกว่านี้ดีกว่า อย่างไรก็ตามในเมื่อมันไม่ใช่ภารกิจที่เขาตั้งใจรับตั่งแต่แรก 'อาจจะไม่ทำก็ได้' บางเรื่องปล่อยให้เดมิก็อดคนอื่นแสดงฝีมือเถอะ

ก่อนที่คูเปอร์จะได้ก้าวออกจากหน้าบอร์ดหิน จู่ ๆ ตัวอักษรบนกระดานก็เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นอีกครั้ง  

"รับจ๊อบงานพิเศษจากใต้พิภพ" ที่เพิ่งหายไปเมื่อครู่นี้ ปรากฏขึ้นมาใหม่อย่างเด่นชัดราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น พร้อมข้อความตัวโตสีทองกำกับว่า  

"เปิดรับสมัครอีกครั้ง"

คูเปอร์หยุดเดิน หันกลับไปมองมันนิ่ง ๆ  

"...เดี๋ยวนะ"  

เขากะพริบตาปริบ ๆ ก่อนจะกวาดสายตามองไปรอบ ๆ อย่างกับหวังว่าจะมีใครมาอธิบายให้เขาฟังว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่  

"เมื่อกี้มันขึ้นว่า 'มีผู้รับภารกิจไปแล้ว' ไม่ใช่เหรอ?" เขาพึมพำกับตัวเอง "แล้วทำไมจู่ ๆ ถึงกลับมาเปิดรับใหม่?"  

เขาขมวดคิ้ว... หมายความว่าไง? คนที่รับงานไปเมื่อกี้ล้มเลิกแล้ว หรือว่า...มันมีปัญหาอะไรบางอย่างที่ทำให้ต้องเปิดใหม่?"

เขาไล่สายตามองกระดานช้า ๆ และแน่นอน "ปริศนาแห่งสายฟ้า" ก็ยังคงเรืองแสงโดดเด่นอยู่ข้าง ๆ ไม่หายไปไหน  

คูเปอร์ถอนหายใจออกมาแรง ๆ  

"นี่มันบอร์ดภารกิจหรือเป็นตลาดหุ้นกันแน่ ทำไมมันเปลี่ยนแปลงขึ้น ๆ ลง ๆ ได้ตลอดเวลา!?" 

เขาเอามือเท้าเอว ยืนพิจารณาสถานการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่อีกพักหนึ่ง ก่อนจะพึมพำออกมาเบา ๆ  

"...ไม่ใช่ว่าถ้าฉันรับงานไป มันจะเปลี่ยนใหม่อีกนะ?"  

แต่สุดท้าย เขาก็ได้แต่ยืนกอดอก มองกระดานหินตรงหน้าด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความระแวง  

"นี่มันระบบ

บ้าอะไรของเทพกันแน่เนี่ย..."

รับภารกิจ

ปลุกไฟนักสู้

รับรู้ข้อมูลภารกิจ

ปริศนาแห่งสายฟ้า , รับจ๊อบงานพิเศษจากใต้ภิภพ

Laura HEROES

บอร์ดประกาศงานจากเหล่าเทพ

ก่อนที่เธอจะแวะเข้าไปที่บ้านพัก แน่นอนว่าเธอก็แวะดูที่บอร์ดกระดานสักหน่อยว่ามีอะไรอัพเดทอีกหรือเปล่า

เธอเดินมาหยุดตรงด้านหน้าของกระดานก่อนจะพบเข้ากับ  ภารกิจใหม่

แน่นอนว่าภารกิจนี้ บ้านของลูกคุณดี มีเหรอจะทำ มันแทบจะพูดว่าเป็นภารกิจที่ต้องมัดมือชกว่าเธอต้องทำเลยทีเดียว

เด็กสาวยิ้มแห้งๆ เล็กน้อย เธออ่านรายละเอียดด้านบนกระดานที่เขียนเอาไว้

ดูเหมือนว่าตอนนี้ทางคุณดีเอง  ก็จะกำลังประกาศตามหา นักแสดงอยู่

แน่นอนว่าระดับลอร่าน่ะหรอ เธอไม่ต้องแคส เพราะเธอจะเป็นนางเอกของเรื่องนี้เองอยู่แล้ว

เธอยิ้มมุมปากออกมาเล็กน้อยก่อนจะเริ่มคิดว่าวาดฝันเรื่องละครที่เธอจะเล่น 

“ จะเอายังไงดีนะ จะเล่นเรื่องอะไรดี ” เธอเริ่มตั้งคำถามกับตัวเอง

ก่อนที่จะเดินออกไป  ในหัวก็คิดไปด้วยว่าจะไปชวนพี่ชายของตนเอง

ไม่สิ เธอจะต้องไปชวนสมาชิกในบ้านของเธอ ออกมาลองเล่นเต้นระบำ

แสดงละครลิงสักรอบหนึ่ง  แน่นอนว่าทางทิฟฟานี่เองก็คงต้องชอบเรื่องนี้อย่าง

นี่ไม่ต้องคิดภาพถึงตาคริส ถ้าอยู่นะ  เค้าคงไม่พลาดเรื่องราวพวกนี้แน่นอน

เห็นบอกว่ามีอาหารโอชะด้วย ไหนจะ พวกวายรสเลิศ 

ของแบบนี้  อันนั้นไม่เคยพลาดอยู่แล้วหรือเปล่า

เธอยักไหล่ไปมาอยู่ด้านหน้าของกระดาน

“ รออะไรหละ ลงชื่อสิ ” เสียงทุ่มๆ ที่คุ้นเคย คงไม่ต้องหันหลังกลับไปดูหรอก ว่านั่นคือใครนั่นคือผู้เป็นพ่อของเธอยังไงล่ะ

“ ไม่พลาดหรอกนะ ” เจ้าตัวเล็กตอบรับก่อนที่เธอนั้น จะหยิบปากกาแถวนั้นขึ้นมา

เขียนลงไปบนบอร์ด ลอร่า แน่นอนว่าเธอทำการจองรายชื่อก่อน

แต่เรื่องที่แสดงนั้นเธอยังคิดหนักอยู่  ว่าเธอจะแสดงรอบไหนดี

อันที่จริงคือมันมีหลายรอบนั่นแหละ  แต่เธอเองก็ไม่แน่ใจว่าเธอควรแสดงรอบไหน ครันว่าจะยื้อต่อไปก็คงไม่ดี

หรือถ้าจะเอาเลยก็กลัวว่าจะซ้อมไม่ทัน 

เธอคิดไม่ตก เอาเป็นว่าขอติดเอาไว้ก่อนแล้วกัน 

เด็กสาวพูดจบก็วางปากกาลงแถวนั้น 

“ ทำดี ทำดีมาก” ผู้เป็นพ่อของเธอชมไม่ขาดปากแน่นอน แล้วมันก็ทำเอาเจ้าลูกสาวตัวแสบใจฟูไปหมด ตอนนี้ขาเธอแทบไม่ติดพื้นแล้ว ลอยไปไหนต่อไหนเราก็ไม่รู้

หน้าก็คือบานมาก  ได้รับคำชมก็คือเอาใหญ่เลยนะ

“ ขอบคุณนะคะ หนูว่าหนูทำได้ดี หนูเป็นนางเอกด้วยแหละ” ยังไม่ทันตกลงเรื่องบทกัน กับพี่สาวของเธอ เธอก็มโนไปแล้วว่าเธอจะได้รับบทนางเอก

แต่ก็เอาเถอะ ทิฟฟานีเองก็คงไม่ว่าอะไร ถ้าเธอจะรับบทนางเอก

เจ้าตัวเล็กไม่รีรอที่จะวิ่งกลับบ้านไปทันที เพราะว่าเธอจะต้องไปนัดแนะแล้วก็เตรียมการแสดง 

ไหนจะต้องสรรหาเรื่องชุด  นัดเวลาซ้อมอะไรต่ออะไรอีก

เรียกได้ว่างานนี้ก็คือ  หัวฟูกันไปเลยทีเดียว

แต่เอาเข้าจริงถ้าคิดถึงเรื่องอาหารเธอก็ไม่ต้องถามแล้วว่ามันจะเป็น 

มันคงจะอิ่มหนำสำราญ  ไม่อยากจะคิดภาพเรื่องของวายที่กินได้ไม่อั้นอีกต่างหาก

บอกได้เลยว่าสภาพงานวันนี้นั้น ท่าทางจะเมาได้เมา

ถ้าหัวทิ่มได้ก็คงหัวทิ่มแล้ว

" เดี๋ยวลอร์ร่า กลับบ้านเอาไวน์มาด้วย ไวน์หมดแล้ว " นอกจากเสียงของลอร์ร่าที่ดีดเด่งมากไปแล้ว เสียงพอของตนเองก็คือไล่หลังไปด้วย เขานั้นบอกกับยัยตัวเล็กให้เอาไวน์ไปฝากได้แล้ว

" ..... " ทางลอร์ร่าเองก็ไม่ได้พูดอะไร เพียงเเต่หันไปยกนิ้วให้พ่อเท่านั้น

---

รับภารกิจ City Dionysia

จองการแสดงวันที่ 23 มีนาคม รอบ 20:00 น

Adelaide BELIEVER

MISSION

- - - - -

                "ช่วงนี้มีอะไรน่าสนใจไหมนะ.." อเดลเลดกวาดสายตามองดูภารกิจบนกระดานบอร์ดหิน ไล่อ่านรายละเอียดทีละภารกิจเพื่อเฟ้นหาอันที่น่าสนใจที่สุด

                มนตราสีเลือด..

                รับจ๊อบงานพิเศษจากใต้พิภพ.. โอ๊ะ! อันนี้น่าสนใจทีเดียวแต่น่าเสียดายที่กว่าจะเปิดรับคนทำภารกิจต้องรออีกตั้งหลายเดือน

                City Dionysia..

                ช่วยเหล่าเด็ก ๆ ผู้น่าสงสาร..

                ปริศนาแห่งสายฟ้า..

                ช่วยเหลือรุ่นพี่อะธีน่าผู้ไม่เปิดเผยตัว..

                จริงๆ City Dionysia ก็ดูน่าสนใจส่วนที่ยากที่สุดดูจะเป็นการชวนชาวบ้านชาวช่องมาร่วมทำการแสดงด้วย ถ้าบรรดาพี่น้องในบ้านของเธออยู่ค่ายตอนนี้ก็คงจะดีเพราะคงชวนมาร่วมวงง่ายกว่าคนดีแต่คิดดูแล้วก็คงเป็นการแสดงที่ตลกไม่น้อย

                "ปริศนาแห่งสายฟ้าหรอ" จากที่ไล่อ่านแล้วงานนี้น่าจะดูเข้าท่าสุด อเดลเลดอ่านรายละเอียดภารกิจซ้ำอีกครั้งและพบว่ามันเป็นภารกิจที่เหมาะกับมือใหม่หัดทำภารกิจแบบเธอมากๆ จึงคิดว่าน่าสนใจเพราะเธอยังไม่เคยลองทำภารกิจที่ต้องเดินทางออกไปนอกค่ายเลยสักครั้ง อีกอย่างงานนี้น่าจะทำให้เธอมีโอกาสได้ช่วยเหลือพ่อของตัวเองบ้างไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

                "ลองดูดีไหมนะ" หญิงสาวลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะตัดสินใจลงชื่อรับภารกิจทันที

- - - - -

รับภารกิจ

 ปริศนาแห่งสายฟ้า 

รับรู้ข้อมูลภารกิจ

มนตราสีเลือด, รับจ๊อบงานพิเศษจากใต้พิภพ, City Dionysia, 

ช่วยเหล่าเด็ก ๆ ผู้น่าสงสาร, ช่วยเหลือรุ่นพี่อะธีน่าผู้ไม่เปิดเผยตัว