โพสต์ 2024-12-23 23:33:52
โพสต์ 2024-12-23 23:43:30
Stay with me, I'm afraid of my soul "Life flows like water; to live is to adapt and transform."
ในยามสายที่อากาศอบอุ่น แสงแดดอ่อน ๆ ลอดผ่านกลุ่มเมฆที่เคลื่อนไปอย่างช้า ๆ เด็กสาววัยสิบสี่ปี เอลิน่า เลทาเนีย ยืนอยู่กลางลานฝึกของ ค่ายจูปิเตอร์ หลังจากที่เธอใช้เวลาเกือบครึ่งวันในการขุดคูสนามฝึกจนเสร็จสมบูรณ์ ดินสีน้ำตาลเข้มที่เปรอะเปื้อนตามแขนขาและเสื้อผ้าของเธอบ่งบอกถึงความขยันขันแข็งและความมุ่งมั่น แม้จะเหนื่อยล้า แต่ใบหน้าเรียวของเธอกลับประดับด้วยรอยยิ้มบางเบา
"เสร็จแล้ว..." เอลิน่าพึมพำกับตัวเอง พลางใช้หลังมือปาดเหงื่อที่ไหลซึมบริเวณหน้าผาก
เธอสูดหายใจเข้าลึก ๆ และมองสำรวจผลงานของตัวเองด้วยความภาคภูมิใจ ก่อนจะเดินก้าวเรียวขาที่ดูสง่างามมากขึ้นตามวัยออกจากลานฝึก เสียงฝีเท้าของเธอเบาและสม่ำเสมอ ขณะที่เธอเดินไปตามทางเดินที่ทอดยาวสู่เขต กองพันที่สิบสอง ดอกไม้ป่าบางชนิดที่ขึ้นตามทางให้สีสันสดใส แต่เอลิน่าไม่ได้หยุดมอง เธอมุ่งหน้าไปยังเป้าหมายของเธออย่างมุ่งมั่น
ไม่นานนัก เธอก็มาถึง โรงเก็บยุทโธปกรณ์ ซึ่งตั้งอยู่บริเวณกลางเขตของกองพันที่สิบสอง อาคารใหญ่ที่สร้างจากหินและไม้ผสมผสานกันดูแข็งแรงมั่นคง รอบ ๆ เต็มไปด้วยกลิ่นน้ำมันและโลหะที่อบอวล
"เฮ้อ... เริ่มงานต่อเลยแล้วกัน" เอลิน่าพูดกับตัวเองเสียงแผ่ว แต่แฝงด้วยความตั้งใจ
เธอเริ่มต้นด้วยการตรวจดู เครื่องหางแมงป่อง ซึ่งเป็นเครื่องยิงหินทรงพลังขนาดใหญ่ เธอปีนขึ้นไปบนโครงสร้างไม้และโลหะ พลางใช้ผ้าเปียกเช็ดล้อเฟืองและชิ้นส่วนกลไกที่เต็มไปด้วยฝุ่น
"เฟืองนี้ค่อนข้างฝืดนะ... ต้องเติมน้ำมัน" เธอพูดพร้อมกับหยิบกระปุกน้ำมันเล็ก ๆ จากถังเครื่องมือมาทาให้ทั่ว
เสียงโลหะเสียดสีเบา ๆ ดังขึ้นขณะที่เอลิน่าทำงาน เธอขยับไปยังอีกด้านหนึ่งของเครื่องอย่างคล่องแคล่ว ราวกับคุ้นเคยกับการบำรุงรักษาเครื่องจักรเช่นนี้มานาน
เมื่อเสร็จจากเครื่องหางแมงป่อง เธอเดินไปยัง รถถังเหล็กไอน้ำ ที่ตั้งอยู่ใกล้ ๆ รถถังคันใหญ่ที่มีล้อโซ่ขนาดใหญ่และป้อมปืนทรงโค้งมนดูทรงพลัง
"เจ้าคันนี้ต้องล้างโคลนตรงล้อก่อน" เอลิน่าบ่นเบา ๆ พลางก้มลงหยิบแปรงขัดและถังน้ำ
ในระหว่างที่เธอกำลังขัดล้อของรถถัง เสียงฝีเท้าหนัก ๆ ดังขึ้นด้านหลัง ทำให้เธอหยุดมือและหันไปมอง เป็นชายหนุ่มร่างสูงในเครื่องแบบกองพันที่สิบสอง เขายืนกอดอกมองเธอด้วยรอยยิ้มบาง ๆ
"ยังไม่เหนื่อยอีกเหรอ เอลิน่า? เช้าเธอก็ขุดคูไปแล้วไม่ใช่เหรอ?" เขาถามด้วยน้ำเสียงอบอุ่น
เอลิน่ายิ้มตอบก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ซึ่งแม้จะสูงขึ้นตามวัย แต่เทียบกับชายหนุ่มแล้วเธอยังดูเล็กกว่า
"ไม่เหนื่อยค่ะ พี่ลูคัส ฉันอยากช่วยทุกคนให้ได้มากที่สุด" เธอตอบด้วยน้ำเสียงจริงจัง
ลูคัสมองเด็กสาวตรงหน้าด้วยความชื่นชม "เธอนี่น่าทึ่งจริง ๆ แต่ถ้าเหนื่อยก็อย่าฝืนล่ะ เข้าใจไหม?"
"ค่ะ!" เอลิน่ารับคำหนักแน่น ก่อนจะกลับไปทำความสะอาดยุทโธปกรณ์ต่อ
วันนั้นทั้งวัน เธอใช้เวลาทำงานอยู่ในโรงเก็บยุทโธปกรณ์จนกระทั่งพระอาทิตย์ลับขอบฟ้า และโรงเก็บก็กลับสู่ความสงบอีกครั้ง แต่รอยยิ้มบนใบหน้าของเอลิน่า ยังคงอยู่ไม่จางหายไปแม้แต่น้อย...
#หมายเหตุ: เด็กหญิงตัวน้อยเอลิน่า เลทาเนีย ดูแลรักษายุทโธปกรณ์ ได้รับรางวัล: +15 EXP / +15 เกียรติยศ / +3 ดีนาเรียส
โพสต์ 2025-2-10 07:32:10
