12
ตั้งกระทู้ใหม่ กลับไป

[บันทึกการเดินทาง] The Lost Cursed Diamond

[คัดลอกลิงก์]
โพสต์ 2025-7-16 03:58:46 | ดูโพสต์ทั้งหมด
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Denista เมื่อ 2025-7-16 04:02


10.

TL | 02/02/2025 - 16:20

ความสามารถของหงส์เพลิงนับว่าสมแล้วกับการได้รับขนานนามว่าเป็นสัตว์เทพ ดวงตาของเดนิสต้าจับจ้องที่ใต้ร่างของมันราวกับว่ามันเป็นนกทองคำไม่ใช่นกเพลิง หอกฮาลต้าตวัดผ่าขนนกที่ลุกโชนด้วยไฟ ตามด้วยโล่กลมที่กระแทกลงซ้ำเพื่อดับเปลว เสียงรองเท้าเดินทัพย่ำลงกับพื้นหลงเหลือไว้เพียงรอยเท้าสีเข้ม เดนิสต้าหรี่ตาลงในระหว่างที่ยกเท้าถีบยันกับต้นไม้เพื่อผลักร่างกายไปข้างหน้า

อันที่จริงเธอรู้สึกเหมือนกำลังถูกเอาเปรียบ

แสงหลากสีที่พุ่งผ่านเหนือศีรษะปะทะกับลูกไฟของหงส์เพลิงบ่งบอกได้ถึงความสามารถที่ควรเรียกได้ว่าเป็นระดับแนวหน้า เดนิสต้าหลุบตาลงก่อนจะส่ายหัว ชอนย่ามีของวิเศษมากมายที่ช่วยให้สามารถเคลื่อนตัวไปข้างหน้า แต่เธอ เธอ! เป็นแค่เดนิสต้า นอร์ทาร่า สมาชิกโดยทั่วไปของค่ายจูปิเตอร์ที่ประสบการณ์แน่นเอี้ยดแต่ยังต้องอาศัยสองเท้าในการขยับ

“ก็ดูจะรับมือเองได้นี่” เดนิสต้างึมงำตามลำพังขณะเหยียบสะเก็ดไฟบนพื้นให้ดับลง

สายลมแปรผันฟากฟ้าแปรเปลี่ยน เสียงร้องกังวานของหงส์เพลิงฉีกแผ่นฟ้าจนแยกออกเป็นสองแผ่น(เปรียบเปรย) สัตว์เทพในตำนานที่ตกอยู่ในภาวะคุ้มคลั่งเริ่มสยายปีกเพลิงขนาดยักษ์พาดฟ้าพื้นเบื้องล่างเปลี่ยนเป็นผืนเถ้าถ่าน ร้อนจนตัวคนที่อยู่ด้านล่างยังไม่สามารถอยู่ได้ “โมโหแล้ว โมโหแล้ว..” เดนิสต้าเหลือบตาขึ้นมองแสงไฟสีทองที่แผดเผาได้แม้กระทั่งเมฆาก่อนจะยกยิ้มมุมปาก

“ฉันคาดหวังนะชอนย่า..”

กลางเวหา ใต้ฟ้า หลังสัตว์แห่งแดนวิญญาณ ชอนย่า ลู่ บุตรีแห่งเทพีหนี่วา ดวงตาสีน้ำผึ้งเปล่งประกาย เครื่องแต่งกายของนางปลิวพลิ้วด้วยพลังอาคมจากธาตุทั้งห้าที่สะท้อนอำนาจของคทาที่ถูกกำแน่นอยู่ในมือซ้าย “你已经迷失得太深了……火之异界的凤凰。(ท่านถล้ำลึกเกินไปแล้ว.. หงส์แห่งมิติเพลิง)” ผู้ได้รับการอวยพรจากหนี่วาขมวดคิ้วพลางประสานมุทรา หงส์กรีดนภาสะบัดปีกมุ่งเข้าหาจนเปลวไฟทะลักเข้าชนม่านอาคมของชอนย่า กลายเป็นหมอกสีประหลาดกระจายทั่วอากาศเป็นระลอก

พรึ่บบบ

บนฟ้าหนักหน่วง บนดินก็แทบแหลก อานุภาพเพลิงของพญาหงส์ถือว่าเกินความสามารถของเดนิสต้าที่จะเยียวยาและรับมือ ธิดาวีนัสปักปลายหอกที่แหลมคมลงกับดินที่ไหม้เกรียม ก่อนจะยกร่างขึ้นปีนเกาะปลายด้ามเพื่อหลบความร้อน

“เร็วหน่อยได้ไหม ฉันจะตายแล้ววววววว”

เสียงคร่ำครวญของเดนิสต้าไม่ถึงกับว่ารบกวนสมาธิของชอนย่า ขณะที่คทาห้าธาตุวาดไปมาปะทะกับกรงเล็บร้อนผาว ผู้เป็นตัวแทนแห่งหนี่วาก็ละสายตาจากร่างทองอร่ามไปยังพื้นพสุธาที่มีสหายร่วมรบหลบอยู่ เดนิสต้า— สหายที่พึ่งได้พบกำลังเกาะปลายหอกที่ปักเหนือพื้นไหม้ ๆ คล้ายหมีโคอาล่าที่ถูกทิ้งไว้กลายโศกนาฏกรรมอันน่าเศร้า

ชอนย่าเอียงคอช้า ๆ ริมฝีปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้มก่อนจะดึงสายตากลับไปยังร่างของปักษามงคล “你正在破坏这个世界,而这并非你们所坚守的信念。(ท่านกำลังทำลายโลกใบนี้ และนั่นมิใช่สิ่งที่พวกท่านศรัทธายึดมั่น)” ตัวแทนของหนี่วาพลิกคทาเกิดเป็นเสียงหวานกล่อมสะกดแก่นจิตที่สั่นคลอน

บัดนี้หงส์เพลิงเริ่มเชื่องช้า เปลวเพลิงบนปีกหนาแผ่วลงหลายระดับ จิตวิญญาณแห่งไฟที่ถูกบิดเบือนด้วยความมืดเริ่มกลับมาโอบกอดแสงสว่าง เปิดโอกาสให้ชอนย่าหลับตา ความปรารถนาของเธอสื่อกับคทา อักขระทั้งห้าพุ่งทะลุฟ้าเป็นเส้นคดเคี้ยวสร้างรูปของประตูวิญญาณขึ้นกลางเวหา วงแหวนแห่งธาตุโบราณปรากฏขึ้นรองเป็นฐาน ประกายแสงแผ่ซ่านไปทั่วฟ้าราวพายุกระจก

“以女娲之名,我开启灵门,将你这迷失之魂,送回轮回的起点……回去吧,太阳之炎的凤凰。(ด้วยนามแห่งหนี่วา ข้าขอกางเขตอาคมส่งท่านผู้หลงทาง กลับคืนสู่จุดเริ่มต้นของการเวียนว่าย... กลับไปเถิด หงส์เพลิงแห่งเปลวตะวัน)” เสียงสุดท้ายของทายาทแห่งหนี่วาก้องกังวานเหนือเมฆา คทาห้าธาตุแทงลงกลางจุดประสานของธาตุทั้งห้าที่ลอยอยู่กลางอากาศจนอักขระที่ถูกวาดไว้หลอมรวมเป็นหนึ่งและระเบิดออกเป็นแสงทองโอบล้อมรอบร่างนางพญา

นางหงส์ที่ได้รับการชำละล้างม้วนตัวอยู่กลางอากาศ ตลอดทั้งร่างโผบินเพื่อลากประกายแสงอันอบอุ่นให้ปกคลุมผืนฟ้าก่อนจะกลับร่างกลายมาเป็นหญิงงามที่สวมใส่อาภรณ์สีอ่อนหวานยืนย่ำอยู่เหนือเมฆาราวกับว่าเป็นนางเซียน “珊雅·陆,我来到这里并引发混乱,是因为有第三方在破坏灵界。众神兽与上古之灵都不得安宁,而我也曾一时不慎,被黑暗之力侵蚀,才将混乱带入人间。珊雅,请你多加小心。(ชอนย่าลู่ เหตุที่ข้ามายังที่แห่งนี่นั้นเป็นเพราะความต้องการของคนปริศนาที่คืบคลานเข้ามาก่อกวนมิติวิญญาณ เหล่าสัตว์เทพและสัตว์บรรพกาลล้วนถูกรบกวนจากความมืด ถึงขนาดที่แม้แต่ข้า.. ก็ยังพลั้งพลาดถูกครอบงำ ดังนั้น.. ชอนย่า เจ้าจงระวังตัวด้วย)”



‘พี่สาวคนนี้สวยสุดยอด’ เดนิสต้าที่ไม่มีหน้าจะเอ่ยแทรกบทสนทนาได้แต่แหงนหน้ามองฟ้าจนคอแทบเคล็ด ด้านหนึ่งก็เป็นชอนย่าที่สวยสะอาดตาเหมือนสาววัยทำงานตรงตามขนบของคนสมัยใหม่ อีกด้านก็เป็นคนสวยหลงยุคที่ดูนิ่มนุ่มเหมือนก้อนโมจิ — “ไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อ สาวสวยสองคนพึ่งจะตีกันจนฟ้าแทบถล่ม” เดนิสต้าพึมพำกับตัวเองอีกครั้งก่อนจะค่อย ๆ หย่อนเท้าลงแตะพื้น

มีเพียงฟ้าเท่านั้นที่รู้ว่าเหตุใดหงส์เพลิงจึงได้หลุดหัวเราะราวกับล่วงรู้ในความหมายของภาษาต่างแดน นางพญาหงส์หลุบตาลงมองร่างของสาวน้อยแปลกตาก่อนจะหยักยิ้มบาง “Thank you, Sonya. And you too, little one. (ขอบคุณ ชอนย่า และเธอด้วย หนูน้อย)” ปีกแห่งเปลวไฟสยายด้วยความยินดีเป็นการทิ้งท้ายก่อนที่ทั้งร่างจะสลายกลายเป็นเกล็ดแสงลอยเข้าสู่ประตูกลับมิติทิ้งให้เดนิสต้ายืนอ้าปากค้างขณะชี้นิ้วไปบนฟ้า

“นกจีน— นางนกจีนพูดภาษาอังกฤษได้!”

ชอนย่าที่ค่อยทรุดตัวกลับลงมาที่พื้น เลิกคิ้วขึ้นช้า ๆ “เมื่อครู่นี้คือเว่ยหวงโฮ่วในประวัติศาสตร์ที่ถูกบันทึกว่าเป็นชายาของฮั่นอู่ตี้.. แต่น้อยคนที่จะรู้ว่านอกจากการเป็นหวงโฮ่ว พระนางยังเป็นสตรีเพียงผู้เดียวในประวัติศาสตร์ที่เข้าถึงจิตวิญญาณแห่งเฟิ่งหวงและหลอมรวมตัวเองจนได้กลายมาเป็นนางพญาแห่งปวงหงส์”

ราวกับว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง ประตูมิติเรืองแสงทองขึ้นอีกครั้งจนชอนย่าต้องหัวเราะ “พระนางไม่ชอบนามที่ถูกบิดเบือนภายใต้ความเหลื่อมล้ำของกาลเวลา ในโลกตำนานที่ปราศจากหมอกบังตา นางมีพระนามว่า ลู่หวงโฮ่ว

“ลู่?” เดนิสต้าทวนคำที่นำหน้าตำแหน่งไปพร้อมกับการมองประตูที่ดับแสงลง “ลู่เดียวกับคุณ?”

“ถ้านับตามตัวอักษรอาจใช่ ไม่รู้สิ ลูกหลานของพระนางควรเป็นเชื้อพระวงศ์มากกว่าที่จะเป็นสามัญชน” ชอนย่าส่ายหัว ปลายคทาห้าธาตุของเธอปักลงกับดินที่ไหม้เกรียมเพื่อช่วยฟื้นฟูสภาพแวดล้อมให้กลับมาถูกต้องตามเดิม สาวสวยจากจีนแผ่นดินใหญ่พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ ก่อนจะหันกลับไปพูดกับคนร่วมชะตากรรม

“ขอโทษที่ทำให้เธอลำบาก ตอนนี้คง.. ไม่มีอะไรแล้—”

“นกจีนพูดภาษาอังกฤษ.. นกจีนพูดภาษาอังกฤษ” เดนิสต้าสองมือกอดหอกฮาลต้าแน่น ดวงตาของเธอหมุนราวกับฟันเฟืองที่ทำงานขัดข้องภายใต้สาเหตุเดียวคือ ‘นกจีนพูดภาษาอังกฤษ’ แถมนกจีนที่ว่านั่นยังสวยมาก สวยพอจะทำให้ศักดิ์ศรีของธิดาเทพีแห่งความงามเหือดหายเมื่อเห็นอีกฝ่ายยิ้มให้ด้วยความเอ็นดู

ยอมแล้ว แม่จ๋า เหยียบฉันเล

“กลับมา!”

“เฮือก”

มือข้างหนึ่งของชอนย่าจับอยู่ที่ไหล่ของเดนิสต้า ส่วนอีกข้างก็คอยประคองแก้มบางอย่างระมัดระวัง บุตรีแห่งวีนัสกะพริบตาช้า ๆ เมื่อเห็นคนตรงหน้าดูมีท่าทางหนักใจ “เธอโอเคไหม?” ชอนย่าถามพร้อมกับมุ่นคิ้ว และอาจเป็นเพราะอะไรบางอย่างที่ค้างอยู่ในใจของเดนิสต้า —- ไม่ว่าจะประสบการณ์รถไฟเหาะหรรษากับเหล่าเทพีพาร์เซ หรือแม้แต่การวิ่งไล่กวดหางของนกเพลิง และการต้องเผชิญหน้ากับคนสวยมากเกินไปในหนึ่งวัน

เดนิสต้ารับไม่ไหวแล้วจริง ๆ

“ฉันโอเคมาก”

แหมะ

เลือดหยดหนึ่งร่วงลงจากโพรงจมูก ก่อนที่ภาพทั้งหมดจะดับวูบไปด้วยความเปรมปรีดิ์

วันนี้เป็นวันที่ดีที่สุดในชีวิตของฉันเลย (ประชด)



ความคืบหน้า : ให้ผมได้ไปแนชวิลล์สักทีเถอะ

DENISTA             Profile Picture             NORTARA

แสดงความคิดเห็น

God
คุณได้รับความสัมพันธ์กับ [NPC-43] ชอนย่า ลู่ เพิ่มขึ้น 5 โพสต์ 2025-7-16 10:59
God
คุณได้รับความสัมพันธ์กับ [NPC-43] ชอนย่า ลู่ เพิ่มขึ้น 35 โพสต์ 2025-7-16 10:31
God
ชอนย่าไปส่งคุณจนกว่าจะเจอเพื่อนร่วมทางคนใหม่ (เมื่อเจอเทเรซ่าชอนย่าถึงแยกไป)   โพสต์ 2025-7-16 04:30
โพสต์ 22951 ไบต์และได้รับ 12 EXP!  โพสต์ 2025-7-16 03:58
โพสต์ 22,951 ไบต์และได้รับ +5 EXP +8 ความกล้า จาก มีดสั้นพูจิโอ  โพสต์ 2025-7-16 03:58
←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
มีดสั้นพูจิโอ
เกราะทหารโรมัน
รองเท้าเดินทัพ
Anker PowerCore
มาลาแห่งอัสสัมชัญ
สร้อยนำโชคจากไทสัน
คัมภีร์เอาชีวิตรอด(เอลล่า)
ประสาทสัมผัสดีขึ้น
แปลงร่าง
เสื้อค่ายจูปิเตอร์
หอกฮาลต้า
โล่อัสพิส
กล่องสรวงสวาท
Daedalus's Legacy
สื่อสารกับความรัก
สัญชาตญาณแห่งรัก
ทักษะมีดสั้น
ต่างหูเงิน
หอมเย้ายวน
หูฟังบลูทูธ
โรคดิสเล็กเซีย(กรีก)
โรคสมาธิสั้น
เสน่ห์อันเลิศล้ำ
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x1
x1
x2
x4
x1
x2
x1
x5
x5
x5
x8
x1
x4
x2
x7
x1
x1
x10
x2
x1
x5
x1
x1
x1
x20
x1
x1
x2
x7
x1
x3
x2
โพสต์ 2025-9-1 17:56:23 | ดูโพสต์ทั้งหมด

11.

TL | 03/02/2025 - 8:40

สิบสี่ชั่วโมง , นั่นคือจำนวนชั่วโมงที่เดนิสต้าเสียไปกับการหมดสติที่ไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้น “เราต้องไปไหนต่อ?” ไม่มีทางที่คำถามนั้นจะหลุดออกมาจากปากของเดนิสต้า ดวงตาของธิดาวีนัสเหลือบขึ้นมองหญิงสาวที่ยืนประสานมืออย่างสุภาพ —- ชอนย่าเป็นสาวเอเชียร่างสูงที่ต่อให้ผอมบางแต่ก็ไม่ได้ดูขัดตากลับกันดูเหมือนจะแข็งแรงและสุขภาพดียิ่งกว่าเธอที่ฝึกฝนอย่างทรหดมาจากบ้านหมาป่าเสียด้วยซ้ำ

“ฉันตั้งใจจะไปวอชิงตัน ดีซี คุณมี.. ของวิเศษที่ช่วยเรื่องการเดินทางไหม?”

ด้านได้อายอด

ชอนย่ากะพริบตาช้า ๆ ก่อนจะยกมุมปากขึ้นเป็นรอยยิ้มขบขัน “น่านฟ้าอเมริกาไม่เหมาะใช้น่ะ”

“ไม่ยักรู้ว่ามีใครสนใจเรื่องนี้ด้วย”

เสียงหัวเราะของสาวจากแดนมังกรดังขึ้นเป็นการตอบกลับ ร่างระหงส์ของผู้นำค่ายหนี่วาเอนพิงกับกำแพงห้องพักในโมเทลประหนึ่งว่าเป็นนางแบบมืออาชีพที่หลุดออกมาจากนิตยสาร ในขณะที่ธิดาของเทพีแห่งความงามกำลังหน้าดำคร่ำเครียดอยู่กับการยัดสัมภาระลงกระเป๋า เดิมทีตื่นมาเจอสาวสวยอย่างชอนย่าก็พิลึกพอแล้ว เดนิสต้าเหลือบตาขึ้นมองคนตรงหน้าก่อนจะหลุบตาลงมองบันทึกที่เปิดอ้าอยู่บนเตียง

เห็นแบบนี้อีกฝ่ายก็ยังใจดีช่วยเขียนบันทึกให้ในตอนที่เธอหมดสติ

สวัสดีคุณผู้อ่านทุกท่าน เผอิญว่าเจ้าของบันทึกได้หมดสติไปหลังจากการต่อสู้ ดิฉันชอนย่า เลยขออนุญาตเขียนแทนในส่วนที่อาจตกหล่นไปเพื่อไม่ให้เนื้อหาส่วนนี้กลายเป็นภาระของผู้มีสภาพร่างกายที่ไม่พร้อม —- เมื่อคุณเดนิสต้าออกมาจากโรงงานร้าง สิ่งที่เธอพบคือเปลวไฟที่ร่วงลงมาจากฟ้า โดยเปลวไฟนั้นมาจากร่างของหงส์เพลิงที่สมควรอาศัยอยู่ในมิติวิญญาณ ทว่าด้วยความผิดพลาดหรือที่มาทราบในภายหลังว่ามีการเข้าแทรกแซงจากมือที่สาม ทำให้หงส์เพลิงนั้นเกิดอาการคลุ้มคลั่งและลักลอบหนีออกจากมิติวิญญาณจนนำมาสู่ความวุ่นวายที่เกิดขึ้น

คุณเดนิสต้าได้ให้การช่วยเหลือดิฉันในการรับมือกับหงส์เพลิงอย่างเต็มที่จนดิฉันสามารถดึงหงส์เพลิงออกจากความมืดได้สำเร็จ ลู่ฮองเฮา.. หรือที่สมควรเรียกว่าหงส์เพลิงได้มอบคำอธิบายถึงสาเหตุแก่พวกเรา และเตือนถึงภัยร้ายที่กำลังคืบคลานเข้ามา โดยหลังจากที่ส่งหงส์เพลิงกลับเข้ามิติวิญญาณ ด้านคุณเดนิสต้าก็หมดสติลงเนื่องจากการหักโหมใช้พลังงานทั้งที่ร่างกายขาดการพักผ่อนที่เพียงพอมาเป็นเวลานาน

“เรื่องที่ฉันพักผ่อนน้อยในช่วงนี้นี่เห็นได้ชัดเลยเหรอคะ?” เสียงในหัวลอดผ่านริมฝีปาก เดนิสต้าเงยหน้าขึ้นจากบันทึกทั้งที่สองมือจะกำลังรูดซิปกระเป๋าเป้ใบใหญ่อย่างยากลำบากในระหว่างที่สุภาพสตรีจากแดนมังกรผลักตัวออกจากผนังเพื่อหยิบของชิ้นสุดท้ายที่วางอยู่บนเตียงราวกับเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ

“พอเดาได้ค่ะ ฉันอ่านโน๊ตตารางการเดินทางที่คุณแปะไว้หลังบันทึกด้วย… หักโหมอยู่พอสมควรเลยนะ” ชอนย่าโคลงศีรษะไปมา ราวกับอยู่ตรงกลางระหว่างความเป็นห่วงและความอ่อนใจ “หนังสือเล่มนี้น่าสนใจมาก ขอโทษที่เสียมารยาทอ่านไปหลายหน้าแต่ว่าตราบใดที่คุณยังมีหนังสือเล่มนี้อยู่ในมือ ฉันว่าคุณรอดได้แน่”

คัมภีร์เอาชีวิตรอดฉบับเอลล่า.. ก็ไม่แปลกที่มันจะมีประโยค

คิ้วเรียวบนใบหน้าของธิดาวีนัสเลิกขึ้นช้า ๆ ก่อนจะกลับคืนมายังตำแหน่งเดิมตามอย่างที่ควรเป็น “ฉันเป็นโรคสมาธิสั้นและยังเป็นดิสเล็กเซีย ไม่ถนัดอ่านอะไรยาว ๆ เท่าไหร่” แต่ก็ไม่ใช่ว่าเธออ่านมันไม่จบ —- เดนิสต้ารับคัมภีร์เอาชีวิตรอดฉบับเอลล่าจากมือของชอนย่าก่อนจะสอดมันเข้าไปในช่องว่างของกระเป๋าที่คับแคบ

“ฉันจะไปที่สถานีรถบัส คุณ..?”

“ฉันไปด้วย”

ราวกับมีความห่วงใยแสดงออกผ่านแววตา ชอนย่าเป็นคนประเภทที่ไม่ปิดบังความรู้สึกที่เวียนว่ายอยู่ในใจไม่ว่าจะคิดแบบไหนใบหน้างามนั้นก็จะแสดงออกความสงบนิ่งที่แปรเปลี่ยนไปตามความรู้สึกและก็ด้วยเหตุนี้เองที่ทำให้ธิดาวีนัสเริ่มรู้สึกน้ำท่วมปาก เดนิสต้าถอนหายใจก่อนจะผงกศีรษช้า ๆ อันที่จริงก็นับว่าเป็นเรื่องดีที่ได้มีเพื่อนร่วมทาง เพราะที่ผ่านมา เธอรู้สึกว่าตัวเองเริ่มเข้าข่ายผู้มีแนวโน้มที่จะเป็นโรคไบโพล่าร์มากขึ้นทุกที

“ถ้างั้นก็.. ไปกัน”


ถ้าถามว่าการมีเพื่อนร่วมทางต่างไปจากเดิมแค่ไหน เดนิสต้าขอตอบว่าเปลี่ยนไปไม่มากแต่ก็เปลี่ยน ไม่รู้ว่าเป็นเพราะชอนย่าวาดภาพอเมริกาไว้ยังไง แต่หนึ่งสิ่งที่เดนิสต้าแน่ใจอีกฝ่ายไม่ได้มองไว้ในแบบที่มันเป็นแน่นอน “อเมริกาฝั่งนี้ไม่ได้เต็มไปด้วยแสงสีเท่าฝั่งแอลเอหรอก” รถเดินทางสาธารณะขับเคลื่อนไปข้างหน้า เดนิสต้าเท้าคางกับหน้าต่างพลางมองคนข้าง ๆ ที่แม้จะไม่ขยับใบหน้าแต่ก็กวาดสายตามองไปทั่ว

“ถัดไปข้างหน้าเป็นฝั่งวอชิงตัน ที่นั่นก็เจริญแต่เป็นเจริญแบบสุภาพชน”

“ก็คงจะคล้ายปนะเทศของฉันที่แต่ละเมืองมีเอกลักษณ์ต่างกันไป ฉันแค่ไม่ได้นึกเลยว่าเมืองรองของที่นี่จะดูเป็นธรรมชาติ.. กึ่ง ๆ เงียบเหงากว่าที่คิด” ชอนย่าส่ายหน้า แผ่นหลังบางพิงลงกับผนังพิงเก้าอี้จนตัวเอนไปข้างหลังเล็กน้อย สองแขนเรียวยาวที่ประดับด้วยกำไลหลายวงขดเข้ากอดอก

“แล้ว.. คุณมาทำอะไรที่นี่?” ทีแรกไม่คิดว่าจะได้อยู่ด้วยกันนานแต่ไหน ๆ อีกฝ่ายก็เสนอตัวมาร่วมทางงั้นทำความรู้จักไว้สักหน่อยก็คงไม่แย่ ธิดาวีนัสเอียงศีรษะแนบไปกับหน้าต่างรถโดยสารบานใหญ่ขณะที่ปล่อยให้คนตอบเหลือบตามองกลับมา

“เชื่อมสัมพันธ์น่ะ” ตัวแทนจากค่ายหนี่วายิ้มออกมาพร้อมหมุนข้อมือจนกำไลที่สวมอยู่ส่งเสียงดังกระทบกันเบา ๆ “แต่กลับมีเรื่องวุ่นวายโผล่มาก่อน..ฉันก็ไม่แน่ใจว่าตอนนี้พวกเรากำลังเผชิญกับอะไรอยู่กันแน่ ตั้งแต่พระอาทิตย์ที่ฉายแสงตลอดวันไปจนถึงปรากฏการณ์อีกมากมาย”

“แต่ฝั่งจีนแทบไม่ได้รับผลกระทบอะไรเลยนี่ ยกเว้นเรื่องพระอาทิตย์” เดนิสต้าถามกลับแทนที่จะแค่รับคำ ธิดาวีนัสเหยียดกายอย่างเกียจคร้าน ดวงตางามหรี่ลงอย่างพิจารณาแม้ว่าคนตรงหน้าจะเริ่มขมวดคิ้วแล้วก็ตาม “เคยได้ยินอยู่ว่างประเทศจีนเป็นจุดบอดของเดมิก็อดทั้งกรีกและโรมัน เมื่อเข้าไปที่นั่นจะมีแค่พลังบางขนิดเท่านั้นที่สามารถใช้ได้ ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะพวกคุณมีหลักความเชื่อของตัวเองที่ต่างไปจากพวกเรา”

ที่ตัวแทนของฝั่งจูปิเตอร์กล่าวออกมาก็ถูก ชอนย่าถอนหายใจพร้อมหลับตา “เรื่องมันยาวนะ”

“เราต้องนั่งบัสไปอีกเก้าชั่วโมง คุณคิดว่ายาวพอไหมล่ะ?”

“งั้นฉันจะเล่าให้ฟังก็แล้วกัน”



ความคืบหน้า : เดินทางไปวอชิงตันดีซี (สมองตันมากผมขอโทษ)
หอมเย้ายวน : +10 ความสัมพันธ์กับรุ่นพี่ | [NPC-43] ชอนย่า ลู่
เสน่ห์อันเลิศล้ำ : +5 ความสัมพันธ์รุ่นพี่ | [NPC-43] ชอนย่า ลู่
สนทนาประจำวัน : +5 ความสัมพันธ์ | [NPC-43] ชอนย่า ลู่

DENISTA             Profile Picture             NORTARA

แสดงความคิดเห็น

God
ไดอาน่าผูกมิตรกับคุณด้วยความมีอัธยาศัยพลางพูดขึ้น "เธอมีแววที่ดีนะ หวังว่าสักวันในอนาคตเราคงได้เจอกันอีก"  โพสต์ 2025-9-1 18:13
God
เมื่อถึง เมืองเลกซิงตัน ทั้งคู่ผ่านร้านฟาสต์ฟู๊ดเจอไดอาน่ากำลังนั่งกินอาหารตามลำพัง ก่อนเธอหันมาเห็นเดนิสต้าและส่งสัญญาณว่ามานี่สิ  โพสต์ 2025-9-1 18:11
God
คุณได้รับความสัมพันธ์กับ [NPC-43] ชอนย่า ลู่ เพิ่มขึ้น 20 โพสต์ 2025-9-1 18:01
โพสต์ 19865 ไบต์และได้รับ 9 EXP!  โพสต์ 2025-9-1 17:56
โพสต์ 19,865 ไบต์และได้รับ +5 EXP +8 ความกล้า จาก มีดสั้นพูจิโอ  โพสต์ 2025-9-1 17:56
←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
มีดสั้นพูจิโอ
เกราะทหารโรมัน
รองเท้าเดินทัพ
Anker PowerCore
มาลาแห่งอัสสัมชัญ
สร้อยนำโชคจากไทสัน
คัมภีร์เอาชีวิตรอด(เอลล่า)
ประสาทสัมผัสดีขึ้น
แปลงร่าง
เสื้อค่ายจูปิเตอร์
หอกฮาลต้า
โล่อัสพิส
กล่องสรวงสวาท
Daedalus's Legacy
สื่อสารกับความรัก
สัญชาตญาณแห่งรัก
ทักษะมีดสั้น
ต่างหูเงิน
หอมเย้ายวน
หูฟังบลูทูธ
โรคดิสเล็กเซีย(กรีก)
โรคสมาธิสั้น
เสน่ห์อันเลิศล้ำ
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x1
x1
x2
x4
x1
x2
x1
x5
x5
x5
x8
x1
x4
x2
x7
x1
x1
x10
x2
x1
x5
x1
x1
x1
x20
x1
x1
x2
x7
x1
x3
x2
12
ตั้งกระทู้ใหม่ กลับไป
ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง เข้าสู่ระบบ | ลงทะเบียน

รายละเอียดเครดิต

เว็บไซต์นี้ มีการใช้คุกกี้ 🍪 เพื่อการบริหารเว็บไซต์ และเพิ่มประสิทธิภาพการใช้งานของท่าน (เรียนรู้เพิ่มเติม)

ตอบกระทู้ ขึ้นไปด้านบน ไปที่หน้ารายการกระทู้