[หน้าโรงอาหาร] เตาไฟบูชาเทพ

Xolotl HONOR

วันที่ 02 เดือน พฤศจิกายน ปี 2025

เวลาเช้า เวลา 07.00 น. ณ เตาไฟบูชาเทพ

◀️┃▶️

เช้าอ่อน ๆ คลี่ตัวเหนือโรงอาหารเหมือนผ้าลินินสีเงิน เปลวเพลิงของเฮสเทียยังเต้นนิ่งสม่ำเสมออยู่กลางโถง คีอาร์ก้าวเข้ามาโดยไร้เสียง ส่วนส้นรองเท้าลงบนพื้นหินอย่างเที่ยงตรงทุกก้าว ดวงตาเทาอมเขียวมองภาพเตาไฟด้วยแววว่างเปล่าที่คุ้นเคย เธอดันกรอบแว่นกลมให้ตรงตำแหน่ง สูดกลิ่นเมนทอลจาง ๆ ของลูกอมในกระเป๋าแตงโมแล้วจึงหยุดยืนในระยะที่ความร้อนแตะปลายผมบลอนด์ทองแดงให้ระยิบวาวเหมือนเส้นด้ายเปียกน้ำแข็งในแสงเช้า

วันนี้ในมือของเธอมีเพียงช่อกุหลาบขาว แพคกระดาษสีงาช้างผูกเชือกเส้นเล็กตรงกลางอย่างสมบูรณ์แบบ ไม่มีกลิ่นฉุน มันเพียงขาวดูสะอาดเหมือนหน้าเปล่าของสมุดบันทึก เธอปรับช่อให้สมมาตรอีกครั้งตามสัญชาตญาณ แล้วเอ่ยคำเดียวสั้น ๆ ด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “สวัสดียามเช้าค่ะ” ไม่ได้เรียกพ่อ ไม่ได้เรียกองค์หรือขอพร มีเพียงคำทักที่หลุดออกมาราวกับบันทึกค่าเริ่มต้นก่อนทดลอง

คีอาร์ก้มวางช่อกุหลาบลงบนตะแกรงเหนือเปลวเพลิง ใบกลีบสั่นแผ่วเมื่อเจออุณหภูมิ ไม่นานควันขาวก็ลอยขึ้นเป็นริ้วบาง เปลวไฟเปลี่ยนโทนจากส้มอบอุ่นไปแตะฟ้าเย็นชั่วใจหนึ่ง คล้ายลมหิมะกระพือปีกแล้วสลายหาย เธอมองนิ่งเพียงบันทึกไว้ในใจว่ามันเกิดปฏิกิริยาอย่างไร จากนั้นล้วงหินสีแดงที่พกติดตัวมาตลอดออกมาจากกระเป๋า น้ำหนักเล็กน้อยของมันแทบไม่ต่างจากความทรงจำที่เธอปล่อยผ่านวันแล้ววันเล่า 

“อันนี้แถมค่ะ” เธอว่าเบา ๆ ก่อนสะบัดข้อมือโยนลงไป ก้อนหินกระทบตะแกรงดังแคร๊ก ตกสู่เปลวไฟและวาบขึ้นสีแดงก่ำหนึ่งครั้ง ราวกับหัวใจที่ถูกบีบให้เต้นเพียงเพื่อยืนยันว่ายังอยู่แล้วทุกอย่างก็กลับสู่สมดุล

เธอถอยหลังหนึ่งก้าวตามมารยาท ก้มหัวเท่าที่จำเป็น แสงไฟสะท้อนบนเลนส์กลมชั่ววูบเหมือนวงแหวนออโรราที่ซ้อนกันสองชั้น ก่อนรอยสะท้อนนั้นจะหายไปพร้อมรอยฝ้าเล็ก ๆ ที่นิ้วเรียวยกเช็ดออกอย่างใจเย็น ลมเหนือพัดเฉียดชายกระโปรงให้ไหวเหมือนจะบอกความลับบางอย่าง แต่คีอาร์ไม่ได้หันกลับไปฟัง เธอปรับสายสะพายกระเป๋าให้ตึงเท่ากันทั้งสองข้าง หันหลังออกจากเตาไฟด้วยจังหวะเท้าที่เท่ากันเป๊ะทุกย่าง แล้วเดินลับไปตามทางกรวดสู่ชั้นเรียนเช้า 

ทิ้งไว้เพียงกลิ่นแตงโมกับเมนทอลอ่อน ๆ ละลายเกือบกลืนไปกับควันกุหลาบขาวที่คงลอยอยู่ในโถงอีกสักพัก พอให้ใครสักคนสงสัยว่า นั่นคือสัญญาณจากเทพ หรือเพียงร่องรอยของเด็กสาวผู้เลือกจะไม่เชื่ออะไรจนกว่าจะพิสูจน์ได้ด้วยตาเธอเอง

[แบบฟอร์มถวายของ]

ชื่อของคุณ: คีอาร์ โซล็อตล์

ของที่ถวาย: ช่อดอกไม้ และ หลักฐานการย่อย

เทพที่ถวายของ: บอเรอัส

คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: สวัสดีค่ะ ยามเช้า

เผา หลักฐานการย่อย บูชาเทพ จำนวน 4 ก้อน

ได้รับ ค่าเกียรติยศ 100 หน่วยต่อ 1 หลักฐาน = 20 x 100 = 2000 เกียรติยศ

รางวัล : [GOD-32-1] บอเรอัส

ถวาย ช่อดอกไม้ ของจิปาถะ - เพิ่มความโปรดปรานเทพ +15

โบนัสจาก HONOR (คนมีเกียรติ) - โบนัสเพิ่มความโปรดปราน  +25

โบนัสจาก (ผู้โปรดปรานเหล่าเทพ) - โบนัสเพิ่มความโปรดปราน +15

Xolotl HONOR

วันที่ 06 เดือน พฤศจิกายน ปี 2025

เวลาเย็น เวลา 18.00 น. ณ เตาไฟบูชาเทพ

◀️┃▶️

ยามเย็นระบายสีท้องฟ้าเป็นม่วงจางปนเงิน เปลวเพลิงของเฮสเทียในโรงอาหารยังคงเต้นนิ่งสม่ำเสมอเหมือนชีพจรของค่าย คีอาร์ก้าวเข้ามาเงียบ ๆ ตามจังหวะที่ฝึกจนร่างกายจำได้ ส้นรองเท้าแตะพื้นหินอย่างเที่ยงตรงทุกก้าว กลิ่นแตงโมกับเมนทอลที่เป็นลายเซ็นแผ่วผ่านอากาศเย็นจัดรอบตัวเธอ ก่อนจะจางหายเมื่อเธอหยุดตรงหน้าเตาไฟ ใบหน้าเรียบเฉย ดวงตาเทาอมเขียวว่างเปล่าพอ ๆ กับผิวเปลวไฟที่สะท้อนในเลนส์แว่นกลม

วันนี้เธอไม่ได้ถือกล่องขนมหรือช่อดอกไม้ มีเพียงผ้าพันคอไหมพรมสีขาวเรียบพาดอยู่บนท่อนแขนเหมือนเส้นทางหิมะที่ถูกทอด้วยความเงียบ เธอยกมันขึ้นตรวจแนวด้ายไว้อีกครั้งให้แน่ใจว่าสมมาตร ปลายทั้งสองเส้นยาวเท่ากันเป๊ะ ไม่มีเส้นใดรุ่ยกำเริบ จากนั้นจึงโน้มตัวเล็กน้อย วางผ้าลงบนตะแกรงเหนือเปลวเพลิงอย่างระมัดระวังราวกำลังวางแผนที่ลงบนโต๊ะกระจก แล้วกล่าวเพียงสั้น ๆ เสียงราบเรียบไร้คลื่น “คุณคงชอบความหนาว แต่มีไว้ก็ดีนะ”

ไฟแตะไหมพรมในวินาทีที่ถัดมา กลิ่นไหม้อุ่น ๆ ของเส้นด้ายขาวสู้อยู่ชั่วครู่ก่อนจะยอมให้ความร้อนกัดกิน ละอองควันสีเงินค่อย ๆ ขดตัวขึ้นเป็นเกลียวบางเหมือนรอยนิ้วลมหิมะวาดลวดลายบนกระจกหน้าต่าง หน้าผากของเธอได้ไออุ่นเสี้ยววินาที แต่ขอบเลนส์แว่นกลับจับฝ้าบางเพราะอุณหภูมิผิวกายของเธอเย็นลงอีกนิด จุดข้อมูลเล็ก ๆ ที่เธอบันทึกโดยสัญชาตญาณ ก่อนจะยกปลายนิ้วเช็ดฝ้าออกอย่างใจเย็นให้วงกระจกกลมกลับมาคมชัดเหมือนเดิม

เธอไม่ขอพรเหมือนเช่นเคย ไม่พยายามตีความสัญญาณจากควันหรือเสียงแตกของตะแกรง ภายในยังคงเงียบและเป็นระบบเหมือนห้องทดลอง ส่วนภายนอก เธอก้มหัวเท่าที่มารยาทอนุญาต กิริยาของเด็กสาวใสซื่อที่คงเส้นคงวาในพิธีกรรมที่กลายเป็นกิจวัตร เสี้ยวลมเหนือพัดเฉียดชายเสื้อให้ไหวเหมือนคำตอบหนึ่งพยางค์ซึ่งไม่ได้เปล่งเสียง เธอปล่อยให้มันผ่านไปโดยไม่ไล่ตาม

คีอาร์ถอยหลังหนึ่งก้าวพอดี ปรับสายสะพายกระเป๋าให้ตึงเท่ากันทั้งสองข้าง แล้วหมุนกายออกจากแสงไฟ เปลวเพลิงยังคงเต้นอยู่เบื้องหลังเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทว่าใต้ฝ่าเท้าเมื่อเธอก้าวผ่านธรณีประตูออกสู่ลมหยิ่มเย็นนอกโรงอาหาร พื้นกรวดกลับให้เสียง “กรอบ” เบากว่าทุกครั้ง คล้ายความหนาวที่เธอคุ้นเคยเดินออกมาพร้อมกัน เธอไม่หันกลับไปมอง แต่เพียงปล่อยเม็ดลูกอมแตงโมลงบนลิ้นให้ความเย็นคมชัดแล่นขึ้นโพรงจมูก แล้วไปต่อด้วยจังหวะก้าวเท่าเดิม ทิ้งไว้เพียงเส้นควันบาง ๆ และผ้าพันคอสีขาวที่กลายเป็นเถ้าถ่าน เป็นหลักฐานเรียบง่ายของการบูชาที่ไม่มีความรักปะปน มีแต่การเลือกกระทำของเธอเองอย่างสงบและแม่นยำ

[แบบฟอร์มถวายของ]

ชื่อของคุณ: คีอาร์ โซล็อตล์

ของที่ถวาย: ผ้าพันคอไหมพรม

เทพที่ถวายของ: บอเรอัส

คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: มีไว้ก็ดีนะ

รางวัล : [GOD-32-1] บอเรอัส

ถวาย ผ้าพันคอไหมพรหม ของจิปาถะ - เพิ่มความโปรดปรานเทพ +15

โบนัสจาก HONOR (คนมีเกียรติ) - โบนัสเพิ่มความโปรดปราน  +25

โบนัสจาก (ผู้โปรดปรานเหล่าเทพ) - โบนัสเพิ่มความโปรดปราน +15

ThirdNPC Cabin #27 Harmonia

ณ เตาไฟบูชาเทพ
๓๑ ตุลาคม ๒๕๖๘ เวลา ๑๘:๐๐ น. เป็นต้นไป

กุมารทองน้อย (?) วิ่งต๊อก ๆ ถือจานใส่ คุกกี้ รวมผีวันฮาโลวีนที่ซื้อจากร้านสะดวกซื้อตามคำแนะนำของบุตรแห่งเฮคาทีสำหรับกิจกรรมเฉลิมฉลองที่เทพีเฮคาทีโปรดปราน ส่วนหนึ่งเพราะว่าเป็นธรรมเนียมปฎิบัติ อีกส่วนเพราะพรที่เทพีแห่งแม่มดประทานทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้นมาอีกนิดนึงเนี่ยสิ

น่าเสียดายที่ของหวานจากไทยเพียงหนึ่งเดียวในร้านขายของชำประจำค่ายอย่าง ข้าวเหนียวมะม่วง ไม่เข้าร่วมรายการตกแต่งในธีมฮาโลวีน ไม่อย่างนั้นเขาจะนำสิ่งนั้นไปถวายเทพีเพื่อพรีเซนต์ความเป็นไทยแลนด์ แดน ออฟ ของกิน 24 ชั่วโมงอย่างแน่นอน

เด็กชายทำเช่นเดียวกับทุกครั้งที่เขาถวายของแก่มารดาเทพี ไตรทัศน์ โดยการเทินจานคุกกี้ไว้เหนือหัว จากนั้นตั้งจิตอธิษฐานถึงเทพีเฮคาที โดยไม่ลืมกล่าวอะไรสักหน่อยแก่เทพที่สักการะ

"สุขสันต์วันฮาโลวีนครับ เทพีเฮคาที ลูกช้าง ไตรทัศน์ ร่วมธรรม ชื่อเล่นชื่อเดิร์ด อายุ 13 ปี อยู่เกรด 7 ห้อง B โรงเรียนนานาชาติลองไอแลนด์ ขอขอบคุณเทพีเฮคาทีที่เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในสากลโลกที่มอบพลังอันศักดิ์สิทธิ์ให้แก่ลูกช้าง ๆ จึงขอถวายคุกกี้วันฮาโลวีนนี้แก่เทพี ขอให้บุญกุศลนี้ช่วยเกื้อหนุนให้ลูกช้างและครอบครัว และเพื่อน ๆ ชาวฮาล์ฟบลัดให้มีสุขภาพแข็งแรง ประสบความสำเร็จในการเรียน คิดสิ่งใดขอให้สมความปรารถนา หากลูกช้างทำสิ่งใดผิดไป ขอเทพีโปรดให้อภัยด้วยครับ"

เมื่อขอพรต่อเจ้าแม่เฮคาที (?) เสร็จ เติร์ดก็ส่งคุกกี้จานนั้นลงสู่เตาไฟบูชาเทพก็เป็นอันเสร็จพิธี เถ้าถ่านของของหวานมอดไหม้เป็นธุลี ทว่าประหลาด... เตาไฟดีดหินวิเศษก่อนหนึ่งออกมาคล้ายกับเป็นของที่ระลึกการเช่าบูชาวัตถุมงคล (?)

"สาธุครับเทพีเฮคาที"

เด็กชายรอให้ก้อนหินเย็นลงก่อนจะรับมาพนมมือไหว้ท่วมหัวด้วยความรู้สึกปิติยินดีที่เอ่อล้นหลังปาฎิหาริย์บังเกิด เจ้าแม่เฮคาทีช่างศักดิ์สิทธิ์จริง ๆ!

รางวัลกิจกรรมที่ 3

[แบบฟอร์มถวายของ]

ชื่อของคุณ: ดีน เอลวิน อัลวาเรซ นีล

ของที่ถวาย: คุกกี้

รูปภาพขนมวันฮาโลวีน:

เทพที่ถวายของ: เทพีเฮคาที

คำพูดที่อยากคุยกับเทพ (Dean ver.):
สุขสันต์วันฮาโลวีนครับคุณแม่ ได้ข่าวว่าเทศกาลนี้เป็นเทศกาลโปรดของคุณแม่เลย ซึ่งผมเองก็ชื่นชอบเทศกาลนี้มาก ๆ ด้วยเช่นกัน ไม่อยากจะบอกเลยว่าช่างเป็นความคิดที่อัจฉริยะสุดแสนเลิศเลอ วิเศษสุด เลอค่า หาที่ใดเปรียบไม่ได้ ที่คุณแม่สร้างกิจกรรมนี้ขึ้นมาฉลอง ผมน่ะรอคอยที่จะดูแมคซี่แต่งคอสเพลย์มานานแล้ว (แต่ชุดบาร์เทนเดอร์ก็แจ่มนะครับเอาจริง) น่าเสียดายที่ผมไม่ทันได้กลับมาถวายของแก่คุณแม่ในวันเทศกาล จึงได้แต่ส่งกระแสจิตพร้อมทั้งความรักและความศรัทธามาครับ

รางวัลการเข้าร่วมกิจกรรม: +50Exp,  

หินแห่งนิทรา จำนวน 1 ก้อน,

[God-21-1] เทพีเฮคาที
โบนัสจาก ขนมฮาโลวีน - เพิ่มความโปรดปรานต่อเทพีฮาคาที +30

@Mackenzie 

Xolotl HONOR

วันที่ 07 เดือน พฤศจิกายน ปี 2025

เวลาเช้า เวลา 07.00 น. ณ เตาไฟบูชาเทพ

◀️┃▶️

ยามเช้าของค่ายถูกรีดให้เนียนเรียบดั่งแผ่นน้ำแข็งบาง ๆ แสงอาทิตย์แรกคลี่ผ่านยอดสนเป็นริ้วเงิน ขณะที่คีอาร์ก้าวเข้าสู่โถงโรงอาหารด้วยฝีเท้าเบาไร้เสียง ส้นรองเท้าแตะพื้นหินอย่างเที่ยงตรงทุกก้าวจังหวะที่ร่างกายจำได้จนไม่ต้องคิด ปลายนิ้วเรียวขยับดันกรอบแว่นกลมให้เข้าที่ กลิ่นแตงโมกับเมนทอลจากลูกอมกระจายตัวบาง ๆ รอบลมหายใจ ก่อนจะถูกกลืนด้วยกลิ่นไม้แห้งและเถ้าถ่านจากเตาไฟบูชาซึ่งเต้นนิ่งสม่ำเสมอเหมือนชีพจรของค่าย

คีอาร์หยุดตรงหน้าเปลวเพลิง วางเทียนหอมกลิ่นเย็นลงบนตะแกรงด้วยความพิถีพิถันราวกำลังวางสารตั้งต้นลงในบีกเกอร์ จากนั้นจุดไส้เทียนด้วยเปลวไฟของเฮสเทีย เปลวควันสีเงินบางเบาลอยขึ้นค่อย ๆ แทรกตัวเป็นเส้นใยโปร่งระหว่างแสงและเงา กลิ่นโพลาร์มินต์แตะปลายลิ้นให้คมขึ้นชั่ววินาที ด้านในของเธอสงบราวทะเลที่แข็งตัว แน่นอนว่าในใจของคีอาร์ยังคงไร้ความจำเป็นต้องขอพร มีเพียงการกระทำที่ตั้งสมการไว้แล้วให้เกิดซ้ำตามขั้นตอน

คีอาร์เธอยังคงไม่พูดคำสวยงาม ไม่ยอมผูกหัวใจไว้กับชื่อผู้เป็นเทพบิดา เพียงยืนนิ่งให้ความร้อนไล้แก้มชั่วครู่ ขอบเลนส์แว่นจับฝ้าบางจากความต่างอุณหภูมิ เธอยกมือเช็ดอย่างใจเย็นให้วงแก้วกลับมาคมชัดเช่นเดิม ก่อนจะเหลือบตามองเปลวไฟ สายตาว่างเปล่าพอ ๆ กับผิวเพลิงที่สะท้อนกลับมา เทียนหอมค่อย ๆ เอียงตัวและยอมให้ไฟกลืนกินอย่างเป็นระบบ ดังกึกก้องเงียบ ๆ อยู่ในตัวเลขที่เธอบันทึกไว้ในใจว่าปฏิกิริยาเกิดขึ้นตรงตามคาด เมื่อจบพิธีที่เธอออกแบบให้สั้น กะทัดรัด และควบคุมได้ เธอปล่อยประโยคหนึ่งตกลงบนขอบเตา เบาและเรียบจนแทบกลายเป็นไอ 

“เป็นค่ายที่น่าเบื่อดีนะคะ แต่บางอย่างก็ตัดสินไม่ได้ จะลองดูต่อไปค่ะ” ไม่ใช่การตัดสินจากคำหากเป็นการวัดค่าความแกว่งของชีวิตประจำวันที่ใกล้ศูนย์กว่าที่ควรจะเป็น เรียกว่าเธอยังไม่เห็นความตื่นเต้นในค่ายนี้เสียเท่าไร แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าเธอรู้สึกเช่นนั้นจริงหรือแค่อยากจะบ่นอะไรสักอย่างให้เทพที่คุ้มครองตัวเองฟัง

คีอาร์ก้มหัวเท่าที่มารยาทอนุญาต ถอยหลังหนึ่งก้าวพอดี ปรับสายสะพายกระเป๋าแตงโมให้สมมาตรทั้งสองข้าง แล้วหมุนตัวจากแสงไฟไปสู่ทางเดินกรวดด้านนอก ลมเช้าลูบชายเสื้อให้ไหว สะเก็ดน้ำแข็งเล็ก ๆ ก่อตัวใต้ปลายรองเท้าแล้วละลายหายราวเสียงกระซิบที่ไม่จำเป็นต้องจดจำ  ทิ้งไว้เพียงกลิ่นเมนทอลเจือแตงโมที่ละลายกลืนกับควันเทียน ร่องรอยบางเบาของเด็กสาวผู้ไม่ยึดติดกับศรัทธา ไม่ต้องการคำตอบจากท้องฟ้า และยินดีให้ความว่างเปล่าทำงานแทนนาฬิกาปลุกในทุกเช้าของทุกวัน

[แบบฟอร์มถวายของ]

ชื่อของคุณ: คีอาร์ โซล็อตล์

ของที่ถวาย: เทียนหอม

เทพที่ถวายของ: บอเรอัส

คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: จะลองดูค่ะ

รางวัล : [GOD-32-1] บอเรอัส

ถวาย เทียนหอม ของจิปาถะ - เพิ่มความโปรดปรานเทพ +15

โบนัสจาก HONOR (คนมีเกียรติ) - โบนัสเพิ่มความโปรดปราน  +25

โบนัสจาก (ผู้โปรดปรานเหล่าเทพ) - โบนัสเพิ่มความโปรดปราน +15

Xolotl HONOR

วันที่ 08 เดือน พฤศจิกายน ปี 2025

เวลาเช้า เวลา 07.00 น. ณ เตาเผาบูชาเทพ

◀️┃▶️

ยามเช้าในค่ายฮาล์ฟบลัดยังคงเงียบงันเหมือนทุกวัน เสียงลมอ่อน ๆ พัดผ่านยอดสนส่งกลิ่นใบไม้เปียกจากฝนเมื่อคืนเข้ามาแตะจมูก ความเย็นนั้นพอเหมาะ ไม่หนาวแต่พอให้รู้สึกได้ถึงการมีอยู่ของอากาศที่สะอาดและปราศจากเสียงใด ๆ นอกจากเสียงเปลวเพลิงในเตาบูชาเทพที่ลุกไหม้อย่างสงบตรงลานกลาง

คีอาร์ก้าวเข้ามาด้วยท่วงท่าเรียบง่ายแต่เต็มไปด้วยระเบียบเช่นทุกครั้ง แว่นกลมบนใบหน้าเป็นเงาสะท้อนของเปลวไฟในเตา เธอถือช่อดอกไม้เล็ก ๆ สีขาวซีดติดมือมาด้วย ไม่มีริบบิ้น ไม่มีของประดับ มีเพียงกลิ่นหอมอ่อนราวน้ำแข็งที่ละลายอยู่ในอากาศ เธอคุกเข่าลงตรงหน้าเตาไฟ บรรยากาศรอบข้างนิ่งเงียบจนได้ยินเสียงลมหายใจของตัวเอง เธอมองเปลวไฟนั้นครู่หนึ่ง ก่อนจะวางช่อดอกไม้ลงบนตะแกรง เหมือนทุกครั้ง แต่คราวนี้ เธอกลับไม่ลุกขึ้นทันทีเหมือนทุกวัน ดวงตาคีอาร์สะท้อนแสงสีส้มอมทองของไฟ ในนั้นมีเงาของความคิดที่ปั่นป่วนจนแทบมองไม่ออกว่ามันคืออะไร

“ฉันอ่อนแอขนาดนี้เลยสินะคะ…” เสียงของเธอเบาราวกับลมหายใจหลุดจากอก “ถ้าอย่างงั้น…ก็ลองดูกันสักตั้งค่ะ” คำพูดนั้นไม่ได้เปล่งด้วยอารมณ์ ไม่ได้สื่อความโกรธหรือความกลัว มันแค่ตรงไปตรงมาอย่างเย็นเยียบ เหมือนเธอกำลังจดบันทึกผลการทดลองของตัวเอง เธอจ้องเปลวไฟนั้นอีกวินาทีก่อนจะลุกขึ้นยืน แล้วหมุนตัวกลับเพื่อเดินออกจากเตา

แต่ในจังหวะที่เธอกำลังจะก้าวพ้นแนวพื้นศิลา เสียงบางอย่างก็ดังขึ้น เสียงของอะไรบางอย่างตกกระทบพื้นดัง กรุ๊งกริ๊ง! เหมือนโลหะชนกับหิน คีอาร์หันกลับไปมอง เห็นผู้หญิงคนหนึ่งกำลังรีบก้มลงเก็บของที่หล่น เธอดูสูง ผมสีน้ำตาลเข้มที่ปล่อยสะบัดไม่เรียบสม่ำเสมอและมีเปียเส้นเล็กถักข้างขมับ เสื้อลำลองสีเทาเรียบกับกางเกงยีนส์ดูธรรมดา แต่กลับมีออร่าประหลาดบางอย่างที่ทำให้คนต้องเหลียว

คีอาร์เดินเข้าไปใกล้อย่างสุภาพ ย่อตัวลงเก็บของที่ตก เป็นมีดสั้นที่มีลวดลายสะท้อนแสงพร่างพราว แล้วส่งให้หญิงคนนั้นด้วยน้ำเสียงอ่อนนุ่มและรอยยิ้มที่ซ่อนการแสดงไว้อย่างแนบเนียน “คุณทำตกค่ะ”

หญิงคนนั้นรับไป ดวงตาเปลี่ยนสีวูบจากน้ำตาลเป็นเขียว แล้วเลิกคิ้วมองคีอาร์อย่างพิจารณา “ขอบใจนะ ไม่เคยเห็นหน้าเลย เธอใหม่เหรอ?”

“ค่ะ ฉันพึ่งมาอยู่ได้ไม่นาน” คีอาร์ตอบด้วยน้ำเสียงสุภาพ เธอก้มศีรษะเบา ๆ อย่างคนมีมารยาท แต่สายตายังคงนิ่งเฉียบไม่ไหวติงแม้แต่น้อย

หญิงคนนั้นยิ้มบาง ๆ รอยยิ้มที่ดูทั้งอบอุ่นและเศร้าพร้อมกัน “ดีแล้วล่ะ ค่ายนี้จะวุ่นวายบ้างเป็นบางที แต่ก็ปลอดภัยกว่าข้างนอกเยอะ ถ้ามีอะไรอยากถาม ไปหาฉันได้ที่คลาสมีดสั้น ฉันชื่อไพเพอร์ แม็กลีน” คีอาร์กะพริบตาช้า ๆ “ขอบคุณค่ะ…คุณไพเพอร์” เธอพยักหน้าตอบอย่างอ่อนน้อม “ฉันจะจำไว้นะคะ”

ไพเพอร์หัวเราะเบา ๆ “ไม่ต้องเกร็งขนาดนั้นหรอก เธอดูเรียบร้อยดีนะ ฉันชอบเด็กเรียบร้อยอยู่นะ”

“ก็แค่เรียนรู้ที่จะอยู่ให้ถูกที่ค่ะ” คีอาร์พูดเรียบ ๆ แล้วแตะกรอบแว่นตรงปลายจมูกก่อนจะยิ้มสุภาพอีกครั้ง

ไพเพอร์พยักหน้ารับ ก่อนเดินผ่านเธอไปช้า ๆ ลมอ่อนจากการเคลื่อนไหวของอีกฝ่ายพัดกลิ่นหอมบางอย่าง กลิ่นดอกกุหลาบเจือควันแตะปลายจมูกของคีอาร์ เธอมองตามหลังหญิงคนนั้นที่เดินลับไปตรงทางโค้งด้วยสายตาเรียบเฉย ทว่าในใจกลับกำลังวิเคราะห์เสียง น้ำหนักการเดิน และอารมณ์ในน้ำเสียงเมื่อครู่ทั้งหมดเหมือนกำลังแยกชั้นข้อมูลออกจากกันอย่างเป็นระบบ

เมื่อเธอหันกลับมามองเตาไฟอีกครั้ง เถ้าดอกไม้ที่เผาเมื่อครู่ลอยขึ้นเป็นควันบาง เธอพึมพำเบา ๆ ราวกับพูดกับใครบางคนที่ไม่มีตัวตน

“ลองดูสิ…คุณคงอยากเห็นเหมือนกันใช่ไหม ว่าฉันจะกลายเป็นอะไรต่อจากนี้”

เปลวไฟไหววูบเหมือนตอบรับ ก่อนที่คีอาร์จะหมุนตัวเดินจากไป เสียงส้นรองเท้ากระทบพื้นหินดังเป็นจังหวะมั่นคงราวกับเครื่องจักรที่ตั้งค่าไว้สมบูรณ์ เด็กสาวที่เพิ่งบอกกับเทพเจ้าผู้เป็นพ่อที่เธอไม่เคยยอมรับเขาว่าจะไม่ยอมอ่อนแออีกต่อไป

[แบบฟอร์มถวายของ]

ชื่อของคุณ: คีอาร์ โซล็อตล์

ของที่ถวาย: ช่อดอกไม้

เทพที่ถวายของ: บอเรอัส

คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: ฉันอ่อนแอมากสินะคะ

รางวัล : [GOD-32-1] บอเรอัส

ถวาย ช่อดอกไม้ ของจิปาถะ - เพิ่มความโปรดปรานเทพ +15

โบนัสจาก HONOR (คนมีเกียรติ) - โบนัสเพิ่มความโปรดปราน  +25

โบนัสจาก (ผู้โปรดปรานเหล่าเทพ) - โบนัสเพิ่มความโปรดปราน +15

[NPC-01] ไพเพอร์ แม็กลีน

พูดคุยกับ NPC ความสนิทสนม +5

โบนัสจาก HONOR (คนมีเกียรติ) - โบนัสเพิ่มความสัมพันธ์ รุ่นพี่ +20

กลิ่นหอมจาก น้ำหอม Unisex  - โบนัสเพิ่มความสัมพันธ์ +5

(โรลเพลย์ที่ลงท้ายด้วย 0 2 4 6 8 - ใช้ได้กับรุ่นพี่และเพื่อนร่วมรุ่นเท่านั้น)

Xolotl HONOR

วันที่ 08 เดือน พฤศจิกายน ปี 2025

เวลาเย็น เวลา 18.00 น. ณ เตาไฟบูชาเทพ

◀️┃▶️

ยามเย็นในค่ายฮาล์ฟบลัดอาบไปด้วยแสงอาทิตย์สีทองส้มที่ค่อย ๆ ละลายลงขอบฟ้า เสียงคลื่นเบา ๆ จากชายฝั่งไกล ๆ ผสมกับเสียงจิ้งหรีดตัวแรกของค่ำวันนั้น ความสงบเย็นแผ่วผ่านลมเหนือที่เคลื่อนตัวลอดระหว่างเสาไม้และสนามหญ้าไปทั่วค่าย เส้นผมสีบลอนด์ทองแดงของคีอาร์สะท้อนประกายอ่อนในยามเย็นราวกับเปลวไฟกำลังล้อเล่นกับแสงสุดท้ายของวัน เธอเดินตรงไปยังลานเตาไฟบูชาเทพอย่างเงียบงัน ก้าวเท้าสม่ำเสมอ ไม่เร่งไม่ช้า ริมฝีปากแนบสนิทเหมือนคนที่ไม่ได้มาพร้อมคำอธิษฐาน หากแต่เพียงอยากรู้ผลลัพธ์ของการกระทำเท่านั้น ลานบูชามีเพียงเสียงไฟลุกไหม้เบา ๆ ลมพัดให้เปลวไฟเอนเอนไปทางเหนือราวกับรู้ดีว่าใครมายืนตรงนี้

คีอาร์หยุดยืนตรงหน้าเตาไฟ มองมันนิ่งครู่หนึ่ง ก่อนจะย่อตัวลง เธอวางกล่องเล็ก ๆ ที่ห่ออย่างเรียบหรูลงข้างหน้า กล่องนั้นบรรจุปากกาหมึกซึมสีเงินดำเรียบหรู สลักลายเกล็ดน้ำแข็งเล็ก ๆ ที่เธอตั้งใจทำเองด้วยความแม่นยำของปลายนิ้วที่ไม่เคยสั่น แม้จะดูเป็นของธรรมดา แต่มันสะท้อนถึงความละเอียดและระเบียบของผู้ให้ได้อย่างดี

“ฉันไม่รู้ว่าคุณจะชอบไหม” เธอพูดเสียงเรียบ ดวงตาเทาอมเขียวสะท้อนเปลวไฟอย่างเย็นเฉียบ “แต่มันไว้ใช้เขียนงานได้...ถ้าคุณมีงานทำน่ะนะ”

ถ้อยคำนั้นถูกเปลวไฟกลืนหายไปพร้อมเสียงแตกเบา ๆ ของกล่องไม้ที่เริ่มไหม้ กลิ่นหมึกอ่อน ๆ ผสมกับควันลอยขึ้นสู่อากาศ เธอมองมันอย่างสงบ ปลายนิ้วสัมผัสลมเย็นที่พัดผ่านแก้มจนผมเส้นเล็ก ๆ กระเพื่อม ก่อนเธอจะพึมพำในใจอย่างขบขัน นี่เรากำลังทำอะไรอยู่กันแน่? บูชาเพื่อสังเกตผลตอบรับของสิ่งที่ไม่มีตัวตนงั้นหรือ...

เธอลุกขึ้น ปัดเศษฝุ่นเบา ๆ ออกจากกระโปรง “เอาเถอะค่ะ ถือเป็นการทดลองก็แล้วกัน” เสียงเธอเบาและราบเรียบตามนิสัย แล้วหมุนตัวเดินออกจากลานบูชา แสงเย็นสาดหลังเธอเป็นเส้นยาว เธอก้าวผ่านสนามไปอย่างสงบ เห็นฝูงลูกครึ่งเทพกลุ่มเล็ก ๆ กำลังหัวเราะกันอยู่ไกล ๆ แต่เธอไม่ได้หยุดมอง ดวงตาเพียงไล่ตามเส้นทางไปยังโรงอาหารในใจคิดอย่างเป็นระบบ

ถ้ามีสิ่งใดตอบกลับมา...เทพคงมีวิธีของเขาเองสินะ เธอคิดในใจอย่างไม่จริงจังนัก น้ำเสียงในหัวเย็นชาแต่มีความขบขันแผ่ว ๆ ปนอยู่ในนั้น กลิ่นอาหารจากโถงกลางลอยมาแตะจมูก กลบกลิ่นควันบูชาจนหมดสิ้น เธอก้าวเข้าสู่แสงไฟของยามค่ำอย่างเงียบงัน แววตายังคงวาววับใต้กรอบแว่นกลม และในลมหายใจที่เธอไม่พูดออกมา มีเพียงคำเดียวที่วนเวียนอยู่ในหัว

ผลของการบูชาจะปรากฏเมื่อไหร่กันนะ...

[แบบฟอร์มถวายของ]

ชื่อของคุณ: คีอาร์ โซล็อตล์

ของที่ถวาย: ปากกาหมึกซึม

เทพที่ถวายของ: บอเรอัส

คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: เอาไว้ใช้ทำงานค่ะ

รางวัล : [GOD-32-1] บอเรอัส

ถวาย ปากกาหมึกซึม ของจิปาถะ - เพิ่มความโปรดปรานเทพ +15

โบนัสจาก HONOR (คนมีเกียรติ) - โบนัสเพิ่มความโปรดปราน  +25

โบนัสจาก (ผู้โปรดปรานเหล่าเทพ) - โบนัสเพิ่มความโปรดปราน +15

Mackenzie BELIEVER

);">

Silver's Side Story31 Dec 2025/long island

- 09:33PM. -

ดวงตาสีอ่อนของซิลเวอร์มองภาพบรรยากาศงานเทศกาลฮาโลวีนที่เต็มไปด้วยความครึกครื้น ริมฝีปากยกยิ้มเล็ก ๆ อย่างพอใจ แน่นอนว่าเขาคุ้นชินกับงานรื่นเริง แต่ก็เป็นไปตามสถานะทางสังคมและหน้าที่การงาน เมื่อเขาได้มาสัมผัสกับงานครื้นเครงที่มีเพียงกลุ่มเยาวชนภายในค่ายฮาล์ฟบลัดจึงย่อมให้ความรู้สึกที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

ทั้งสนุกสนาน ไร้เดียงสา และไร้พิษภัย

“ดูท่าเจ้าพวกเด็กคงยังสนุกกับแด๊นซ์รอบกองไฟกันอยู่ ฉันฝากบูธหน่อยล่ะเจ้าเด็กนิค แล้วจะรีบมา”

หลังจากประเมินจำนวนผู้คนที่มาร่วมกิจกรรมถ่ายรูปชุดวันฮาโลวีนที่ตนเป็นคนดูแลอยู่ว่าเริ่มบางตาลง ซิลเวอร์ก็วางกล้องถ่ายรูปในมือลงบนโต๊ะข้างกล่องใส่รูปแล้วเหยียดแขนทั้งสองข้างออกพร้อมบิดตัวไปมาเพื่อยืดเส้นยืดสายให้คลายความเมื่อยล้า ก่อนหันไปฝากฝังบูธกิจกรรมของตนเองกับน้องชายร่วมบ้านที่ดูแลอีกกิจกรรมอยู่ไม่ไกลกัน

“ได้ครับพี่ซิลเวอร์ อย่าไปนานนะครับ เดี๋ยวสาว ๆ ที่อยากให้พี่ถ่ายรูปให้จะมาเสียเที่ยวเอา”

เด็กชายผมสีมอคค่าในชุดพ่อมดพยักหน้ารับ ประโยคหลังสุดทำเอาพี่ชายนักเวทหัวเราะลั่น

“ให้ตาย อยากมาสอยยอดหน้าฉันยังน่าเชื่อกว่า โอเค้ ไม่นานเกินรอ ระหว่างนี้ถ้ามีใครหลงมาก็ฝากถ่ายรูปให้ด้วยล่ะ”

เขาบอกทิ้งท้ายไว้เพียงแค่นั้นแล้วปลีกตัวออกมาจากงานรื่นเริงบริเวณกองไฟเฮสเทียที่เต็มไปด้วยเสียงดนตรีและเสียงแห่งความสนุกสนานของเหล่าเดมิก็อดภายในค่าย

.

.

บริเวณเตาผิงซึ่งเป็นส่วนต่อออกมาจากโรงอาหารประจำค่ายในยามนี้เงียบสงัด อาจผิดแปลกไปหน่อยตรงที่สีของท้องฟ้าเป็นสีสลัวไม่มืดมิดดั่งที่ควรจะเป็น แต่ก็ถือว่าดีกว่าก่อนหน้านั้นมากที่ผืนฟ้าสว่างไสวตลอด 24 ชม.จนแยกกลางวันและกลางคืนไม่ออก

ร่างสูงใหญ่ของหนุ่มเยอรมันยอบกายลงนั่งคุกเข่าข้างหนึ่งตรงหน้าเตาไฟ ก่อนจะหยิบกล่องสีดำที่ทำจากกระดาษอย่างดีซึ่งรอบกล่องผูกด้วยผ้ากำมะหยี่สีเดียวกันเป็นรูปโบว์อย่างประณีตใบหนึ่งออกมาจากกระเป๋าเสื้อด้านในที่ถูกคลุมทับด้วยผ้าคลุมชุดพ่อมดที่แต่งมาเพื่อร่วมงานเทศกาลนี้โดยเฉพาะ เขามองมันด้วยสีหน้าที่แทบจะอ่านความรู้สึกไม่ออกก่อนเลื่อนสายตามองความร้อนแรงตรงหน้าจนดวงตาสีอ่อนถูกย้อมไปด้วยเปลวไฟ

“ไงคุณแม่ สวัสดีวันฮาโลวีน ให้ตายสิ ผมนึกว่าปีนี้ที่นี่จะไม่ได้จัดงานปล่อยผีซะแล้ว ดีที่พวกเจ้าเด็กที่บ้านโทรตาม ผมเลยกลับมาทัน จะว่าไงดี…อย่างที่เห็น อาจไม่ได้ใหญ่โตเอิกเกริกมาก แต่ก็เจ๋งดีใช่ไหม”

เมื่อนึกถึงบรรยากาศงานที่กำลังดำเนินอยู่บริเวณกองไฟเฮสเทียซึ่งอยู่ตรงกลางของกระท่อมเหล่าเดมิก็อดแล้วริมฝีปากก็ยกยิ้มขึ้นเล็กน้อย ทุกอย่างค่อย ๆ เป็นไปอย่างเรียบง่าย ทว่าผู้คนในค่ายก็ได้พูดคุยและสังสรรค์กันแบบใกล้ชิดและอบอุ่น

ซึ่งสำหรับเขาแล้วถือว่าเป็นที่น่าพอใจ

“ส่วนนี่…ถือเป็นของขวัญวันฮาโลวีนจากพวกเรากระท่อมที่ยี่สิบ ช่วงนี้เจ้าพวกเด็กในบ้านไม่ค่อยว่างเท่าไหร่ เจ้าเด็กจูลี่ที่หายตัวไปก็ยังไม่กลับ งั้นผมขออนุญาตเป็นตัวแทนแล้วกัน คุณคงไม่ถือสาหรอกนะ” 

ว่าแล้วซิลเวอร์ก็ค่อย ๆ หย่อนกล่องขนมในมือลงไปในเตาผิงอย่างไม่รีบร้อน ราวกับว่ารอให้ใครบางคนมารับมันไปจากมือเขามากกว่าที่จะปล่อยให้ถูกเปลวเพลิงแผดเผาจนเป็นตอตะโก

“อ้อ…รูปทรงกล่องมันอาจจะดูเสร่อไปหน่อย คุณคงไม่ชอบอะไรแหวว ๆ อย่างรูปหัวใจ แต่ของข้างในมันเก๋ดีนะ”

แน่นอนว่าเขาไม่ใช่ผู้ชายโรแมนติกที่ตั้งใจจะเลือกกล่องใส่ขนมรูปหัวใจเพื่อแสดงความรักที่มีต่อผู้เป็นมารดาอะไรทำนองนั้น เพียงแต่แพ็จเกจมันมีแต่แบบนี้จึงเป็นเรื่องช่วยไม่ได้ ช็อกโกแลตเกรดพรีเมี่ยมสอดไส้ไวน์ชั้นเลิศพิมพ์ลายหัวกะโหลกแบบต่าง ๆ อย่างประณีตจนเหมือนของจริงที่ถูกย่อส่วน รสหวานละมุนปนขมที่เข้ากันได้เป็นอย่างดีอย่างน่าพิศวงจนยากที่จะลืมเลือนเมื่อได้ลิ้มรส…ก็เหมาะสมกับเทพีแห่งเวทมนตร์ดี

“หวังว่าปีหน้า……”

‘พวกเราจะได้จัดงานให้คุณและฉลองเทศกาลนี้แบบพร้อมหน้าพร้อมตากัน’

ประโยคสุดท้ายถูกกลืนหายไปพร้อมกับกล่องขนมที่ถูกเผาไหม้จนไม่เหลือซาก จะเรียกว่าเป็นการขอพรก็คงไม่ใช่ ในฐานะพี่คนโตของกระท่อมหมายเลขยี่สิบ แม้จะไม่ค่อยได้กลับมาที่ค่ายฮาล์ฟบลัดแห่งนี้ แต่เขาก็หวังว่าเหล่าน้อง ๆ ทุกคนในกระท่อมเดียวกันและอยู่ร่วมค่ายกับเขาจะเติบโตเป็นอย่างดีในเส้นทางที่แต่ละคนได้เลือกไว้ และจะไม่มีใครที่ต้องประสบเหตุอันน่าสลดใจจนต้องพลัดพรากจากหายไปอีก

“หืม…อะไรกันละเนี่ย”

ทันทีที่ลุกขึ้นยืน หินก้อนหนึ่งก็พุ่งสวนออกมาจากเตาไฟ มันแน่นิ่งอยู่หน้ารองเท้าหนังที่ถูกขัดจนขึ้นเงา หนุ่มนักเวทรอให้ควันจากไอร้อนจางลงจนหมดแล้วเก็บมันขึ้นมาก่อนขยับตัวยืนขึ้นเต็มความสูง

“โอ้ ขอสมนาคุณงั้นเหรอ เยี่ยม ! ขอบคุณมากคุณแม่”

ฝ่ามือใหญ่โยนหินนิทราขนาดพอดีมือเล่นสองสามครั้งแล้วเก็บมันเข้ากระเป๋าเสื้อด้านใน ดวงตาสีอ่อนขยิบให้กองเพลิงตรงหน้าหนึ่งทีแทนคำขอบคุณมารดาตามแบบฉบับของคนมาดกวน ซิลเวอร์ปัดฝุ่นตามขากางเกงก่อนจะเดินกลับไปยังบูธกิจกรรมงานวันฮาโลวีนที่ตรงกองไฟเฮสเทีย เขาหายออกมาสักพักแล้ว ได้เวลากลับไปทำหน้าที่ต่อเสียที

[แบบฟอร์มถวายของ]

ชื่อของคุณ: แมคเคนซี คลอดด์ ลินคอล์น

ของที่ถวาย: ช็อกโกแลต

รูปภาพขนมวันฮาโลวีน: 

เทพที่ถวายของ: เทพีเฮคาที

คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: (ข้อความในคำพูดตรงหน้าเตาไฟบูชาเทพทั้งหมด)

แถมข้อวามจากแมคเคนซี

สุขสันต์วันฮาโลวีนครับ ผมไม่รู้มาก่อนว่านี่คือเทศกาลที่จัดให้กับคุณ ถ้าเป็นมนุษย์ทั่วไปก็คงเป็นเทศกาลวันปล่อยผีธรรมดาที่ผู้คนเฉลิมฉลองกันใช่ไหม แต่พอมาอยู่ในโลกแห่งทวยเทพแล้วผมคงต้องเพิ่มความคิดใหม่เข้าไป งานปีนี้อาจจะขลุกขลักไปสักหน่อย น่าเสียดายที่ผมไม่ได้มาร่วมงานด้วยตัวเอง แต่ผมเชื่อว่าซิลเวอร์กับนิโคไลจะดูแลทุกอย่างได้อย่างดีและผ่านไปได้อย่างราบรื่น หวังว่าปีนี้คุณจะมีความสุขกับเทศกาลนี้นะครับ

รางวัลการเข้าร่วมกิจกรรม

+50Exp (ผู้ที่ Lv.Max จะได้รับ Point +1 แทน) 

หินแห่งนิทรา จำนวน 1 ก้อน

โบนัสจาก ถวายขนมฮาโลวีน - เพิ่มความโปรดปรานต่อเทพีฮาคาที +30

Xolotl HONOR

วันที่ 11 เดือน พฤศจิกายน ปี 2025

เวลาเช้า เวลา 07.00 น. ณ เตาเผาบูชาเทพ

◀️┃▶️

ยามเช้าของค่ายฮาล์ฟบลัดเริ่มต้นด้วยกลิ่นน้ำทะเลผสมกลิ่นไม้หอมจากเตาไฟบูชากลางลาน แสงแดดยามเช้าสาดผ่านยอดสนและสายหมอกเบาบางจนเกิดประกายสีทองที่ไหวระยับอยู่บนพื้นหญ้า เสียงคลื่นเบา ๆ ที่ชายฝั่งไกลผสมกับเสียงฮาร์ปี้กรีดปีกดังอยู่ลิบ ๆ ทำให้บรรยากาศเช้านั้นทั้งเยือกเย็นและมีชีวิตในเวลาเดียวกัน คีอาร์ก้าวเดินช้า ๆ เข้ามาที่ลานบูชาเช่นทุกวัน ผมสีบลอนด์ทองแดงของเธอสะท้อนแสงอ่อน ๆ ของอาทิตย์แรกในวันใหม่ เธอถือช่อดอกไม้เล็ก ๆ สีขาวเรียบในมือ เรียบเหมือนทุกสิ่งที่เธอเลือก มันไม่หรูหราโดดเด่น แต่จัดไว้อย่างสมมาตรและมีระเบียบอย่างน่าประหลาด

เมื่อถึงหน้าเตาไฟ คีอาร์ยืนเงียบ ดวงตาเทาอมเขียวมองเปลวเพลิงที่ลุกขึ้นเป็นริ้วบาง ๆ เธอย่อตัวลงเล็กน้อยก่อนวางช่อดอกไม้ลงอย่างระมัดระวัง เสียงดอกไม้กระทบขอบเตาเบา ๆ ดังขึ้น ก่อนที่เปลวไฟจะกลืนมันไปอย่างเงียบงัน

“สวัสดีค่ะ...” เธอพูดเสียงเรียบในจังหวะที่เปลวไฟสะท้อนแสงในดวงตา “เอาดอกไม้มาถวายค่ะ”

คำพูดนั้นฟังดูธรรมดา แต่เต็มไปด้วยความตั้งใจแฝงในน้ำเสียง เธอไม่ได้พูดด้วยความศรัทธา หากแต่ด้วยความอยากรู้ว่า สิ่งเหล่านี้ให้ผลอย่างไรในโลกที่เทพยังมีอยู่จริง เธอไม่ได้เฝ้ารอคำตอบจากท้องฟ้า เพียงยืนมองเปลวไฟอย่างเงียบงันจนกลิ่นหอมของกลีบดอกไม้คละเคล้าในอากาศ ไม่นานหลังจากนั้น เธอก็หมุนตัวกลับ ผมยาวสะบัดเบา ๆ ตามแรงลมเหนือที่พัดสวนทาง ใบหน้าของเธอยังคงเรียบเฉยเหมือนกระจกใสไร้คลื่น เธอเดินออกจากลานบูชาอย่างเงียบงัน ปลายรองเท้าแตะพื้นอย่างเบาแต่มั่นคง

ในใจคีอาร์มีเพียงความคิดหนึ่งวนอยู่ เทพบอเรอัสจะรับรู้ไหมนะ...หรือไม่จำเป็นต้องรู้ก็ได้ เพราะจุดประสงค์คือการทำ ไม่ใช่การเชื่อ

แสงแดดเริ่มแรงขึ้นเมื่อเธอเดินผ่านสวนไปยังบ้านใหญ่ เสียงพูดคุยของเหล่าเดมิก็อดที่เริ่มมารวมตัวหน้ากระดานภารกิจดังมาแต่ไกล เธอสูดลมหายใจลึก กลิ่นเพลย์มอร์รสแตงโมและเมนทอลที่ติดตัวเธอลอยคลุ้งบางเบาในอากาศ “ภารกิจเช้านี้...ลองดูหน่อยดีไหม” เธอพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะก้าวเข้าไปท่ามกลางแสงแดดของวันใหม่ที่เริ่มเปล่งประกายเหนือยอดสนอย่างสง่างาม ดวงตาเย็นเยียบของคีอาร์สะท้อนเงากระดานไม้เบื้องหน้า เธอพร้อมจะเริ่มการทดลองใหม่อีกครั้ง ในโลกที่ความศรัทธาและเหตุผลอาจไม่จำเป็นต้องอยู่ฝ่ายเดียวกัน

[แบบฟอร์มถวายของ]

ชื่อของคุณ: คีอาร์ โซล็อตล์

ของที่ถวาย: ช่อดอกไม้ (ยังวันที่ 11 อยู่)

เทพที่ถวายของ: บอเรอัส

คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: เอาดอกไม้มาให้ค่ะ

รางวัล : [GOD-32-1] บอเรอัส

ถวาย ช่อดอกไม้ ของจิปาถะ - เพิ่มความโปรดปรานเทพ +15

โบนัสจาก HONOR (คนมีเกียรติ) - โบนัสเพิ่มความโปรดปราน  +25

โบนัสจาก (ผู้โปรดปรานเหล่าเทพ) - โบนัสเพิ่มความโปรดปราน +15

Xolotl HONOR

วันที่ 12 เดือน พฤศจิกายน ปี 2025

เวลาเย็น เวลา 18.00 น. ณ เตาไฟบูชาเทพ

◀️┃▶️

แสงเย็นยามอาทิตย์ลับขอบฟ้าทาบทอแสงสีทองอมส้มทั่วลานหญ้ากว้างด้านหลังโรงอาหาร เสียงพูดคุยเบา ๆ ของชาวค่ายดังประปราย มีบางกลุ่มนั่งล้อมโต๊ะไม้ บางกลุ่มกำลังย่างมาร์ชเมลโลว์ บางคนกำลังบรรเลงกีตาร์คลอกับลมทะเลเย็น ๆ ที่พัดมาเป็นระยะ ทว่าคีอาร์กลับเดินตรงไปที่เตาไฟบูชาเทพกลางลานอย่างเงียบงัน เหมือนไม่รับรู้ความวุ่นวายรอบตัวแม้แต่น้อย เตาไฟหินขนาดใหญ่ยังลุกไหม้อยู่ในสีทองสด แม้จะเป็นเปลวไฟศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่เคยดับ แต่ความร้อนจากมันก็ไม่ได้ทำให้คีอาร์แสดงสีหน้าใด ๆ ราวกับเธอชินกับอุณหภูมิเย็นจัดจนความร้อนธรรมดาแทบไม่กระทบเธออีกต่อไป

เธอหยุดอยู่ตรงหน้าแท่น เงยหน้ามองเปลวไฟชั่วครู่ก่อนเปิดถุงกระดาษในมือแล้วหยิบกล่อง PS5 Pro สีขาวพิเศษ ออกมาอย่างระมัดระวัง ไม่ใช่เพราะกลัวมันเสียหาย แต่เพราะเธอเป็นคนที่ทำทุกอย่างอย่างเป็นระเบียบโดยสัญชาตญาณ

“ตามสัญญานะคะ” เธอเอ่ยเสียงเรียบ ดวงตาสีเทาอมเขียวสะท้อนแสงไฟราวกับผลึกน้ำแข็งที่จับเปลวเพลิงไว้ “ฉันซื้อมาให้แล้ว...แพงมากเลยล่ะค่ะ”

กล่องเกมถูกวางลงบนลานหินเฉพาะที่สำหรับถวายของ ก่อนที่คีอาร์จะผลักมันเข้าไปใกล้เปลวไฟ เทพเจ้าจะดึงของถวายเข้าหาตนด้วยวิธีของเทพเองเสมอ และแน่นอนว่ากล่องนั้นก็ลุกเป็นเปลวฟ้าจาง ๆ ก่อนม้วนหายไปอย่างรวดเร็ว เหมือนถูกอากาศหนาวดูดกลืน คีอาร์ขยับผมด้านข้างที่โดนลมพัดเบา ๆ แล้วพูดต่ออย่างไร้อารมณ์ “แต่ก็ยังไม่ถึงครึ่งของราคาเสื้อผ้าคุณแม่ของฉันหรอกค่ะ” เธอเงียบลงครู่หนึ่ง เหมือนความทรงจำบางอย่างแล่นผ่านหัวใจวูบหนึ่งก่อนถูกกดทับด้วยตรรกะเชิงเย็นเฉียบตามแบบของเธอ

เปลวไฟลุกขึ้นเล็กน้อยราวกับตอบสนอง ก่อนค่อย ๆ สงบลง และคีอาร์เพียงกะพริบตาทีหนึ่งเหมือนไม่อยากเสียเวลาไปกับการตีความ “เผาถวายเสร็จแล้วค่ะ” คำพูดนั้นถูกพ่นออกมาเบา ๆ แต่ชัดเจน เต็มไปด้วยน้ำเสียงนิ่ง ๆ แบบคนที่ยังไงก็จะทำหน้าที่ของตัวเองให้ครบ แล้วไม่ปล่อยให้ใครมาสร้างความวุ่นวายเกินความจำเป็น

คีอาร์หมุนตัวออกจากเตาไฟ เดินผ่านกลุ่มลูกค่ายที่กำลังหัวเราะเฮฮาอย่างไร้การหมุนมองกลับหลัง ลมเย็นจากชายทะเลพัดแนบใบหน้าเธอ เหมือนลมหายใจของบอเรอัสเองกำลังไล้ตามแผ่นหลังลูกสาว แต่คีอาร์ก็ไม่สนใจสิ่งนั้นแม้แต่น้อย เธอเดินผ่านลานกว้างอย่างสงบ เส้นผมสีบลอนด์สตรอว์เบอร์รีสะท้อนแสงเย็นของยามสนธยา กลิ่นลูกอมแตงโมผสมเมนทอลลอยอยู่ตามเธออย่างจาง ๆ

แล้วร่างของเด็กสาวผู้เย็นชาเกินวัยก็หายไปตามแนวต้นสน ทิ้งเตาไฟบูชาที่กำลังลุกพรึบเบา ๆ ไว้เบื้องหลังเหมือนเป็นสัญญาณว่าคืนนี้…เทพลมเหนือคงพอใจมากพอที่จะอยู่นิ่งได้สักพัก

[แบบฟอร์มถวายของ]

ชื่อของคุณ: คีอาร์ โซล็อตล์

ของที่ถวาย: PS5 Pro

เทพที่ถวายของ: บอเรอัส

คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: ตามสัญญาค่ะ

รางวัล : [GOD-32-1] บอเรอัส

ถวาย PS5 Pro ของจิปาถะ - เพิ่มความโปรดปรานเทพ +15 (แค่ 15 จริงดิ?)

โบนัสจาก HONOR (คนมีเกียรติ) - โบนัสเพิ่มความโปรดปราน  +25

โบนัสจาก (ผู้โปรดปรานเหล่าเทพ) - โบนัสเพิ่มความโปรดปราน +15

Xolotl HONOR

วันที่ 13 เดือน พฤศจิกายน ปี 2025

เวลาเช้า เวลา 08.00 น. ณ เตาบูชาเทพ

◀️┃▶️

เช้าตรู่ของวันใหม่ แสงอาทิตย์ยังไม่พ้นสันเขา ลมเหนือจาง ๆ พัดเข้ามาปะทะแก้มคีอาร์เหมือนทักทาย แต่เด็กสาวเจ้าของสายลมกลับทำหน้าเหมือนถูกขว้างก้อนหิมะแข็งใส่เต็มแรง ใบหน้าไม่จอยอย่างเห็นได้ชัด มือหนึ่งถือแผ่นเกม Dragon Age: Dreadwolf ที่ยังไม่ได้แกะแพลาสติก อีกมือหนึ่งกำแน่นราวกับกำลังห้ามอารมณ์ไม่ให้กระชากลมทั้งทุ่งมากรีดร้องแทนเธอ เสียงลมหวีดหวิวตามสันไม้เหมือนกำลังแกล้งเธอเสียมากกว่า ทำให้คีอาร์ถอนหายใจแรงจนลมหยุดชะงักไปเสี้ยววินาที

คีอาร์ก้าวตรงมาที่เตาไฟบูชาเทพ แท่นหินขนาดใหญ่ยังคงเผาไหม้ด้วยเปลวสีทองอมฟ้า เปลวเพลิงที่ไม่เคยให้ความร้อนแก่เธอมากเท่าความรำคาญในอกตอนนี้ “คุณอยากได้แผ่นเกม ก็พูดดิ” เธอบ่นในลมหายใจเบา ๆ น้ำเสียงเรียบสนิทแต่ฟังแล้วเต็มไปด้วยความเหนื่อยใจแบบคนที่ถูกตามงานตั้งแต่ตีห้า “ไม่ใช่ส่งกระดาษแปะหัวฉันอีก…”

เมื่อเช้าพอเธอเปิดประตูบ้านบอเรอัส ก็เจอกระดาษโน้ตปลิวมาติดหน้าผากตัวเองเต็ม ๆ ตัวอักษรเขียนด้วยลายมือประหลาดว่า เล่นเกมได้ยังไง ไม่มีแผ่นเกม… และนั่นทำให้คีอาร์ต้องบากหน้าไปเซเว่นอีกครั้ง

ตอนหกโมงเช้าด้วย...

ท่ามกลางบรรยากาศที่ยังมีเทวดานางไม้กำลังงัวเงียเดินลากผ้าห่มกันไปทั่วค่าย

คีอาร์ไม่พูดอะไรเพิ่ม เธอโยนแผ่น Dragon Age: Dreadwolf ลงบนแท่นบูชาแบบไม่ประณีตเท่าไหร่ ก่อนใช้ปลายนิ้วดันเข้าหาเปลวไฟศักดิ์สิทธิ์ และทันทีที่แผ่นเกมสัมผัสไฟ มันก็ลุกเป็นเปลวฟ้าซีดระยิบระยับ ก่อนถูกดูดหายไปเหมือนถูกช่องว่างมิติกลืนเข้าไป เธอเท้าสะเอวใบหน้าตายด้านแบบเฉพาะตัวของเธอสะท้อนความคิดเหนื่อยใจออกมาเพียงปลายคิ้วกระตุก

“เกมซีรี่ส์ Dragon Age มักจะเกี่ยวกับการเมืองการวางแผนโค่นล้มอำนาจ แล้วก็การตัดสินใจที่ส่งผลต่อโลกทั้งใบ…” เธอพูดกับเปลวไฟที่กำลังกินของถวายด้วยน้ำเสียงนิ่งสนิท “หวังว่าคุณคงชอบนะคะ” สักพักหนึ่ง เปลวไฟกระพือขึ้นแรงเหมือนดี๊ด๊า โดยไม่มีความสง่างามของเทพผู้ยิ่งใหญ่เหลืออยู่ คีอาร์กะพริบตาช้า ๆ เหมือนไม่อยากรับรู้

“โอเคค่ะ งั้นฉันไปก่อน เพราะเริ่มรู้สึกว่าตัวเองดูแลเด็กชายติดเกม ไม่ใช่เทพในสายเลือดของตัวเองแล้ว” เธอหมุนตัวออกทันทีโดยไม่มองกลับหลัง ลมเย็นไล้ผ่านข้อเท้าของเธออย่างแผ่วเบา คล้ายพยายามยื้อให้เธอหยุดหรือทักทายแกล้ง แต่คีอาร์ไม่สนใจแม้แต่น้อย

ผมสีบลอนด์สตรอว์เบอร์รีปลิวตามแรงก้าวของเธอ กลิ่นลูกอมแตงโมผสมเมนทอลจาง ๆ ทิ้งไว้เป็นร่องรอย จังหวะเดินของเด็กสาวนั้นหนักแน่น ตรงไปตรงมา และ…หงุดหงิดอย่างมีศิลปะ ระหว่างที่เดินออกจากเขตบูชา เธอได้ยินเสียงลมพึมพำแผ่ว ๆ คล้ายเสียงหัวเราะล้อเลียน แต่คีอาร์ไม่หันกลับ แล้วพูดเพียงเบา ๆ กับตัวเองในลมหายใจ “ถ้าพรุ่งนี้คุณขอจอยสติ๊กเพิ่ม ฉันจะส่งผ่านเทพเฮอร์มีสตรงไปยังบนยอดเขาโอลิมปัสเลยให้รู้แล้วรู้รอด…”

[แบบฟอร์มถวายของ]

ชื่อของคุณ: คีอาร์ โซล็อตล์

ของที่ถวาย: แผ่นเกม PS5 (Dragon Age: Dreadwolf)

เทพที่ถวายของ: บอเรอัส

คำพูดที่อยากคุยกับเทพ: เชิญค่ะ

รางวัล : [GOD-32-1] บอเรอัส

ถวาย แผ่นเกม PS5 ของจิปาถะ - เพิ่มความโปรดปรานเทพ +15

โบนัสจาก HONOR (คนมีเกียรติ) - โบนัสเพิ่มความโปรดปราน  +25

โบนัสจาก (ผู้โปรดปรานเหล่าเทพ) - โบนัสเพิ่มความโปรดปราน +15