วันเกิด : 21 October
สถานที่เกิด : Seoul, South Korea
สิ่งที่ชอบ :
- การเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ
- มิตรภาพใหม่ ๆ
- หนังสือ
- การผจญภัย
- ความท้าทาย
สิ่งที่ไม่ชอบ :
- การพูดอะไร หรือทำอะไรซ้ำ ๆ
- ความไม่ยุติธรรม
- ความเห็นแก่ตัว - ไม่นึกถึงส่วนรวม
- คนไม่รู้หน้าที่ - ไร้ความรับผิดชอบ
- คนไม่ฉลาดแต่ถือดี
ครอบครัว :
- พ่อ : Hwang In-hyuk เป็นศาสตราจารย์ด้านประวัติศาสตร์ศิลปะและโบราณคดีของมหาวิทยาลัยแห่งชาติโซล ปัจจุบันอายุ 47 ปี
สิ่งที่ทำให้คุณมีความสุข : การได้ใช้เวลาทำในสิ่งที่ชอบ และการเห็นคนสำคัญรอบตัวมีความสุข
ความกลัว : การสูญเสียคนสำคัญรอบตัว หรือการเห็นพวกเขาเหล่านั้นต้องทนกับความรู้สึกในแง่ลบต่าง ๆ
ข้อบกพร่องร้ายแรง : -
โรคประจำตัวเดมี่ก็อต : โรคสมาธิสั้น
✦
สวัสดีทุกคน ผมชื่อลีโอริค เพิ่งเข้ามาเป็นสมาชิกใหม่ของค่ายได้ไม่นาน อย่างไรก็ฝากตัวด้วยล่ะ ถ้ามีเรื่องราว หรือสถานที่ใหม่ ๆ กิจกรรมอะไรน่าสนุกก็อย่าลืมแวะมาชวนกันบ้างนะ หวังว่าจะได้มีโอกาสสนิทกับทุก ๆ คนเลยล่ะ ദ്ദി(。•̀ ,<)~✩‧₊
✦
- ลักษณะทางกายภาพ : รูปร่างสูงโปร่ง เรือนผมสีดำย้อมเขียวบลอนด์แซม คิ้วโก่งสีเข้ม ดวงตาเรียวคมแบบฉบับของคนเอเชียรับกับนัยน์ตาสีน้ำตาลเข้ม ปลายจมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากบางเป็นกระจับสีชมพูระเรื่อ ท่อนแขนดูเล็กแต่มีกล้ามเนื้อ มักสวมใส่เสื้อผ้าที่เคลื่อนไหวสบาย และคล่องตัวอย่างเสื้อยืด หรือเสื้อกล้าม คลุมด้วยเสื้อแจ็กเก็ตเข้าคู่กับเสื้อ กางเกงขายาว และรองเท้าผ้าใบ
- ลักษณะนิสัย : ชอบเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ เสมอ แต่ก็ขี้เบื่อถ้าหากต้องทำอะไรซ้ำ ๆ รักความยุติธรรม และไม่ค่อยถูกโฉลกกับคนที่มีนิสัยเห็นแก่ตัว ไม่มีความรับผิดชอบ
✦
ตั้งแต่จำความได้ ลีโอริคไม่เคยเห็นหน้าแม่ของเขามาก่อน อีกทั้งรับรู้มาตลอดว่า หล่อนสิ้นชีวิตไปหลังจากที่คลอดบุตรชายออกมาได้ไม่นาน แล้วฮวังอินฮยอกผู้เป็นบิดาก็ทำใจไม่ได้ จึงทำลายทุกภาพถ่ายและเรื่องราวความทรงจำเกี่ยวกับผู้เป็นมารดาทิ้งไปเสียหมด และออกคำสั่งห้ามลีโอริคไม่ให้ถามถึงแม่ของเขาอีก
แต่ความจริงแล้วทั้งหมดนั่นเป็นคำลวง
ฮวังอินฮยอกตั้งใจจะปล่อยให้ทุกความลับเกี่ยวกับเรื่องนี้ตายไปพร้อมกันกับเขา แต่ทว่าความสามารถของบุตรชายที่ได้รับมาจากมารดานั้นกลับยิ่งฉายชัดมากขึ้นทุกทีที่ลีโอริคเติบโตขึ้น เขาเรียนรู้ได้ไว แถมยังจดจำเป็นเลิศ หนังสือยาก ๆ ก็อ่านจบได้ภายในระยะเวลาไม่นาน แต่เหรียญย่อมมี 2 ด้าน ปัญหาด้านสมาธิสั้นอันเป็น 1 ในโรคประจำตัวของเดมิก็อดก็เริ่มสร้างปัญหาขึ้นในชีวิตประจำวันของเด็กชายแล้วเหมือนกัน เขาเริ่มทำอะไรที่ละอย่างไม่ค่อยได้ และรู้สึกว่าชีวิตว่างเกินไป เรียน ๆ อยู่ก็หยิบอย่างอื่นขึ้นมากองเต็มโต๊ะ แม้มันจะไม่ได้มีปัญหากับผลการเรียนของเขา แต่มันมีปัญหาแน่ ๆ ในเชิงพฤติกรรมและยังดูก่อกวนชาวบ้าน
ผู้เป็นบิดาตัดสินใจเอาตัวลูกชายออกจากโรงเรียนแล้วส่งเขาไปที่ค่ายฮาร์ฟบลัดตามคำแนะนำของแซเทอร์ที่แฝงตัวเข้ามาพบที่บ้านในช่วงเวลาที่ลีโอริคออกไปเล่นกับเพื่อน ได้แต่หวังว่า เขาจะสืบหาความจริงพบได้ด้วยตนเองที่นี่ และเริ่มต้นชีวิตใหม่กับเพื่อนใหม่ ๆ ได้อย่างไม่มีปัญหา