เมื่อเขากลับถึงบ้าน แม่ของเขากำลังเก็บของด้วยท่าทางรีบร้อน เหงื่อไหลซึมทั้งที่อากาศหนาว พร้อมกับมีเด็กหนุ่มอายุ 15 ปี
“ลูกไม่ได้เป็นเด็กทั่วไป ลูกมีบางอย่างที่พิเศษอยู่ในสายเลือดของลูก... แม่หวังว่าจะมีเวลามากกว่านีในการอธิบายเรื่อง แต่ลูกถูกเจอตัวแล้ว Red... ถึงเวลาแล้วที่ลูกต้องรู้ความจริง”
“พ่อของลูก คือ Hermes เทพแห่งการสื่อสาร การค้า การเดินทาง การขโมย และผู้ส่งสารของเหล่าทวยเทพ”
Red เขานั้นได้หัวเราะในตอนแรก... จนแม่ของเขาหยิบแหวนสามวงที่เคยซ่อนหลังชั้นหนังสือพื้นออกมา ให้เขาแหวนทั้งสามก็ได้เปลี่ยนเป็นสีแดงสดแล้วมันเรืองแสงทันทีเมื่อเขาสวมแหวนทั้งสามวง
ในวันนั้น พวกเขาหนีไปด้วยรถตู้เก่าๆ วิ่งข้ามประเทศแบบไม่หยุดพัก แม่ของเขาใช้เส้นทางลับที่ เส้นทางที่บิดาของ Red เคยบอกเธอเอาไว้ เธอไม่ได้พูดอะไรมากนัก บอกแค่จุดหมาย: Camp Half-Blood
“มันคือสถานที่เดียวที่ลูกจะปลอดภัย ที่ที่เลือดของเทพเจ้าในตัวลูกจะไม่ทำให้ลูกต้องโดดเดี่ยวอีกต่อไป”
แต่แม่ของเขาขับรถพาไปได้แค่ครึ่งวัน ก่อนที่เธอจะบอกว่าต้องกลับไปรับมือกับ “บางสิ่ง” ที่ตามล่าเขาอยู่ และทิ้งเขาไว้กับบุคคลที่เธอบอกว่า “เป็นผู้พิทักษ์ที่ได้รับมอบหมายจากค่ายโดยตรง”โดยที่เขานั้นยังมีคำถามมากมายและสับสนอยู่
ซึ่งบุคคลนั้นที่แม่ของเขาบอกว่าเป็นเป็นผู้พิทักษ์เขานั้นนั้นก็คือ เด็กดวงซวยที่อยู่ในห้องเดียวกันกับเขาชื่อของเด็กคนนั้นคือ Bobbie Luz
"อะ...แฮ่ม สวัสดีนะ Red ฉะ...ฉันจะเป็นผู้พิทักษ์ของนายเอง! …แบบว่า… จริงๆ แล้วก็ไม่เคยปกป้องใครได้เลยอะนะ… แต่ครั้งนี้ฉันจะลอง… เอ่อ… อย่างน้อย...ฉันพอรู้ทิศทางลมอยู่นิดหน่อยน่ะ…! ฮะ ฮะ… "
เมื่อเขาเห็นว่าเขาจะต้องเดินทางไปพร้อมกับ Luz เขาก็เลยยหันแม่เพื่อที่จะบอกว่าไปคนอื่นแทนได้ไหมแต่พอเขาหันไปหาแม่ แม่ของเขาก็ไม่อยู่ตรงนั้นเสียแล้วเมื่อเห็นเช่นนั้นเขาจึงคิดในใจว่า เอาเถอะช่างมันแล้วกันพร้อมได้เริ่มออกเดินทางไปกับ luz
ในระหว่างการเดินทางไปที่ half clood camp ของเขากับ luz ด้วยความดวงซวยของ luz จึงทำให้การเดินทางของเขานั้นเต็มไปด้วยความลำบาก ท้งโดนหมาไ่บ้าง ตกแม่น้ำบ้าง เป็นต้นแต่พวกเขาก็ผ่านมันมาได้และเดินทางไปจนไปถึงเนินก่อนเข้าค่ายแล้วแต่แทนที่จะได้เข้าค่ายแบบง่ายๆเขากลับโดน ฮาปี้ ดักซุ่มโจมตีใส่พวกเขา เมื่อเหตุการณ์เป็นแบบนี้พวกเขาเลยไม่มีทางเลือกพวกเขาเลยต้องสู้ พวกเขานั้นต่อสู้กันนานมากแต่ฝั่งของเรดนั้นได้เสียเปรียบและได้เสียเปรียบมากๆทำให้พวกเขาเลยตัดสินใจที่จะวิ่งหนี ซึ่งในตอนที่พวกเขาวิ่งหนีนั้นด้วยความซุ่มซ่ามและดวงซวยของ Luz นั้นเขาก็ได้สะดุดขาของตัวเองและล้มใส่ red ในตอนที่วิ่งกันอยู่ จึงทำให้พวกเขาได้กลิ้งลงจากเนินไปนอนอยู่หน้าประตูค่าย
Red ที่ได้นอนอยู่หน้าประตูค่ายนั้นก็ได้หัวเราะออกมาจนทำให้ luz ต้องสงสัยเลยทีเดียวเพราะตามปกติคนที่มาพร้อมกับตัวของ luz มักจะต้องเจอความซวยมากๆจนอาจด่าเลยก็ได้แต่ red กลับหัวเราะซะอย่างนั้น
Red เลยกล่าวขึ้นมาด้วยคำพูดจากใจว่า
"ถึงตอนแรกจะเครียดจากเหตุการณ์หลายๆอย่างที่ถาโถมเข้ามา แต่ตอนนี้ช่างมันแล้วละเพราะนายฉันได้ผจญภัยและได้ทำอะไรที่ไม่เคยทำมาก่อนมันสนุมากลยละ และนายก็หัดมั่นใจในตัวเองหน่อยก็ดี"
Luz เมื่อได้ยินเช่นนั้นจึงได้ขอบคุณเขา
"งะ..งั้นหรือ"
หลังจากนั้นพวกเขาจึงได้ลุกขึ้นแล้วได้เดินเข้าประตูค่ายไปในที่สุด