[รัฐเวอร์จิเนีย] สวนสาธารณะโลคัสท์เชด

[คัดลอกลิงก์]

หากท่านเป็นกึ่งเทพผู้หลงทาง สามารถสมัครสมาชิกเข้าร่วมกับเราได้ที่นี่ https://t.me/+etLqVX17bGg5ZjBl

คุณต้อง เข้าสู่ระบบ เพื่อดาวน์โหลดไฟล์นี้ หากยังไม่มีบัญชี กรุณา ลงทะเบียน

×




Locust Shade Park

สวนสาธารณะโลคัสท์เชด


WashingtonUnionStation

Squirel



สวนสาธารณะขนาดกลางในรัฐเวอร์จิเนียที่เงียบสงบแห่งนี้ซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางแนวไม้สูง เสียงลมพัดผ่านใบไม้และเสียงฝีเท้าเบา ๆ ของกระรอกน้อยที่วิ่งผ่านผืนหญ้า ทำหน้าที่แทนเสียงรถยนต์และฝูงชน มันไม่ใช่สถานที่ที่ผู้คนแห่แหนมาถ่ายภาพหรือจัดกิจกรรมใหญ่โต หากแต่เป็นพื้นที่พักใจ ที่ให้ธรรมชาติค่อย ๆ เล่าเรื่องผ่านแสงแดดอุ่น ๆ กลิ่นดินสดชื่น และสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กที่อาศัยอยู่ร่วมกันในสวนสาธารณะแห่งนี้ ไม่ว่าคุณจะมาเดินเล่น สูดอากาศบริสุทธิ์ หรือแค่นั่งเงียบ ๆ ฟังเสียงหัวใจตัวเอง ที่นี่คือคำตอบ!







แสดงความคิดเห็น

God
โพสต์ 4005 ไบต์และได้รับ 1 EXP! [VIP]  โพสต์ 2025-6-2 17:23
โพสต์ 2025-6-4 22:37:09 | ดูโพสต์ทั้งหมด

header

CHAPTER 6
17 May 2025 21:01 PM

- - - - -

                 การเดินทางในวันนี้สิ้นสุดลงที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่งในเวอร์จิเนียหลังจากดั้นด้นมาไกลถึง 13 ชั่วโมง ขาทั้งสองข้างของเธอ่อนแรงจนก้าวไม่ออก รวมถึงบ่าทั้งสองข้างที่กำลังกรีดร้องเพราะแบกรับน้ำหนักจากกระเป๋าเป้ที่บรรจุของใช้ทั้งทริปของเธอเอาไว้

                "ไม่ไหวแล้ว" อเดลเลดทิ้งตัวลงบนม้านั่งภายในสวนสาธารณะ แสงจากเสาไฟที่ช่วยส่องนำทางช่างแสนริบหรี่เหมือนอนาคตที่เริ่มจะมองไม่เห็นทาง หญิงสาวนั่งนิ่งอยู่ครู่หนึ่งราวกับชาร์จพลังก่อนที่จะปลดเป้ออกจากหลัง หันมองรอบตัวเพื่อเช็คความปลอดภัยเมื่อเห็นว่าสวนสาธารณะแห่งนี้เงียบและไร้ผู้คนจึงทิ้งกายลงนอนบนม้านั่งโดยใช้กระเป้าเป้หนุนเป็นหมอนเฉพาะกิจ เปลือกตาทั้งสองข้างหนักอึ้งเมื่อร่างกายต้องการเข้าสู่โหมดพักผ่อนเพื่อประหยัดพลังงาน เธอไม่ได้คิดจะหยุดพักที่นี่ยาวๆ เพียงแค่ขอพักให้หายเหนื่อยเท่านั้นเพราะหากพักแรมอยู่ที่ใดที่หนึ่งนานเกินไปจะยิ่งมีแต่ดึงดูดอสุรกายมามากเท่านั้น

                 หญิงสาวยกมือขึ้นก่ายหน้าผาก นอนมองจันทร์เต็มดวงที่ส่องสว่างอยู่บนฟ้าเคล้าด้วยประกายระยิบระยับจากดวงดาว เอาจริงๆ มันสว่างกว่าแสงไฟจากในสวนสาธารณะเสียอีก หญิงสาวป้องปากหาวก่อนที่จะค่อยๆ เคลิ้มหลับเมื่อสายลมเอื่อยเริ่มพัดพาความร้อนระอุที่ดวงอาทิตย์ฝากไว้ให้จากไปแทนที่ด้วยความความเย็นสบายของยามค่ำคืนแทน ในเวลาหลังเที่ยงคืนหลังจากที่สาวเจ้าผล็อยหลับไป ปรากฎดวงตาสีแดงก่ำจับจ้องมนุษย์กึ่งเทพสาวที่กำลังหลับใหลไม่ได้สติอย่างหิวกระหาย เงาดำสูงใหญ่เท่าต้นไม้เคลื่อนที่อย่างเชื่องช้าเพื่อไม่ให้เหยื่อที่กำลังหลับฝันดีตื่นขึ้นก่อนเข้าประชิดตัว 

                 อเดลเลดสะดุ้งตื่นจากนิทรา นัยน์ตาสีน้ำตาลปรือขึ้นเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียงใบไม้สั่นไหวเบาๆ เธอคงจะเผลอหลับนานจนเกินไปเพราะความเหนื่อยล้าที่สะสมมาทั้งวัน อีกทั้งขาทั้งสองข้างก็ปวดร้าวไปถึงเอวทำให้คนหลับยากแบบเธอเผลอหลับไปง่ายๆ บนม้านั่งแข็กโป๊กที่ถ้าเป็นเหตุการณ์ปกติคงจะหลับไม่ลงอย่างแน่นอน

                "หืม?" เธอยังคงคิดว่าตัวเองอาจจะยังตื่นไม่เต็มตา เมื่อทุกอย่างที่เกิดขึ้นดูเป็นภาพสโลวโมชั่นไปเสียหมด ทั้งมือขนาดใหญ่ที่โผล่ออกมาจากต้นไม้และกำลังเอื้อมเข้ามาใกล้เธอเรื่อยๆ ไหนจะดวงตาปูดโปนสีแดงก่ำนั่นอีก แต่พูดตามตรงคือเธอไม่เคยฝันเลยสักครั้ง นิทราของเธอเหมือนจอสีดำสนิทที่ทั้งเงียบเหงาและว่างเปล่าแค่นั้นเลย

                 แล้วมือยักษ์กับลูกกะตาที่ว่านั่นมันคืออะไรกันล่ะ?

                "เวรเอ้ย!" กึ่งเทพสาวสบถเสียงดังเมื่อรู้ตัวและตื่นเต็มตา เธอกำลังจะกลิ้งตัวลงไปใต้มานั่งแต่สายเกินไปเพราะมือขนาดใหญ่ของยักษ์ไซคลปส์ตาเดียวคว้าหมับได้ทั้งตัวเธอและม้านั่งไว้พร้อมกันรวดเดียว กระเป๋าเป้ใบน้อยร่วงลงสู่พื้นตามแรงโน้มถ่วงตามด้วยม้านั่งสีส้มแปร๋นสีไซคลอปส์ปล่อยลงสู่พื้น

                "ของกินนนนนนน" ยักษ์ไซคลอปส์ร้องตะโกนเสียงดังด้วยความหิวโหย อเดลเลดดิ้นสุดแรงเพื่อให้หลุดจากเงื้อมมืออสุรกายแต่ก็ไม่เป็นผล มือเล็กเข้ากระเป๋ากางเกงเพื่อหยิบมีดสั้นพร้อมกับแทงเข้าไปบริเวณร่องเล็บนิ้วโป้งจนมิดด้าม อสุรกายร้องเสียงหลงและโยนหญิงสาวทิ้งลงมานอนกองเป็นเพื่อนกระเป๋าเป้และม้านั่งเบื้องล่าง

                "แกกล้ามาที่มากวนตอนฉันหลับ" อเดลเลดเหวี่ยงกระเป๋าออกไปให้พ้นทาง ส่วนม้านั่งที่หงิกงอจนไม่อยู่ในสภาพปกติเธอคงจะย้ายมันไม่ไหว เธอพุ่งเข้าจู่โจมอสุกายแบบประชิดตัว จ้วงแทงตามจุดต่างๆ ของร่างกายอย่างรวดเร็วโดยอาศัยความมืดเป็นตัวช่วยในหลบซ่อนไปพร้อมกัน ไซคลอปส์ยักษ์กู่ร้องด้วยความเจ็บปวดขณะใช้มือปัดป่านไปทั่วเพื่อหาตัวอเดลเลดจนสะดุดม้านั่งอีกตัวและล้มทับเสาไฟที่อยู่ในบริเวณเสียงดังสนั่นจนแบนไปหลายต้น

                "แกจะต้อง..ชดใช้!" อสุรกายหยิบเสาไฟต้นหนึ่งขึ้นมาฟาดเต็มแรง อเดลเลดกลิ้งตัวหลบได้ทันทำให้เสาไฟต้นนั้นลอยไปกระแทกต้นไม้ภายในสวนสาธารณะจนหายไปครึ่งต้น

                "แกล้มทับเอง แกนั่นแหละที่ต้องชดใช้" อเดลเลดอาศัยจังหวะที่อสุรกายยันตัวลุกขึ้น ปีนป่ายขึ้นไปตามตัวกระทั่งสามารถขึ้นไปยืนอยู่บนใหล่กว้างก่อนที่จะกดมีดสั้นลงบนลูกตาสีแดงก่ำน่ากลัวของไซคลอปส์และเมื่อมันเริ่มกรีดร้อง หญิงสาวก็ดึงมีดออกจากลูกตาและตัดลิ้นของอสุรกายออกจนขาดกระเด็น ไซคลอปส์ล้มตึงลงบนพื้นถนนเลนส์จักรยานที่ตอนนี้น่าจะมาปั่นไม่ได้แล้วเพราะดูจากความเสียหายที่เกิดขึ้นอาจจะต้องปิดสวนสาธารณะแห่งนี้ไปก่อนชั่วคราวเพื่อซ่อมแซมส่วนที่พังเสียหาย

                 อเดลเลดที่ตื่นเต็มนั่งนั่งหอบหายใจถี่รัวและเพิ่งนึกขึ้นมาได้ว่าปวดขาขนาดไหนจากการเดินทางไกล อะดรีนาลีนที่หลังเมื่อครู่คงหมดฤทธิ์ถึงทำให้เธอปวดเนื้อปวดตัวขนาดนี้ โชคร้ายที่อีกไม่กี่นาทีก็ใกล้จะรุ่งสาง ผู้คนแถวคนนี้คงจะเริ่มออกมาวิ่งจ๊อกกิ้งและพบว่าสวนสาธารณะของพวกเขาพังราบเป็นหน้ากลองและคงจะดีกว่าถ้าพวกเขาไม่มาเจอหญิงสาวคนหนึ่งกำลังนั่งพักอยู่บนเลนส์จักรยานท่ามกลางความเสียหายหนักขนาดนี้

                "คงต้องเผ่นแล้วสินะ" หญิงสาวคว้าเป้มาสะพายหลังพร้อมกับยืดเส้นยืดสายก่อนที่จะเริ่มเดินทางออกจากสวนสาธารณะโลคัสท์เชดทันที


ไซคลอปส์


- - - - -


 ภารกิจปริศนาแห่งสายฟ้า 


แสดงความคิดเห็น

โพสต์ 17338 ไบต์และได้รับ 9 EXP!  โพสต์ 2025-6-4 22:37
โพสต์ 17,338 ไบต์และได้รับ +5 ความศรัทธา จาก แว่นกันแดด  โพสต์ 2025-6-4 22:37
โพสต์ 17,338 ไบต์และได้รับ +5 EXP +8 เกียรติยศ +8 ความกล้า +6 ความศรัทธา จาก เกราะหนัง  โพสต์ 2025-6-4 22:37
โพสต์ 17,338 ไบต์และได้รับ +6 EXP +5 เกียรติยศ +5 ความกล้า +3 ความศรัทธา จาก หมวกเกราะ  โพสต์ 2025-6-4 22:37
โพสต์ 17,338 ไบต์และได้รับ +4 EXP +6 เกียรติยศ +4 ความศรัทธา จาก ชุดเครื่องเพชร  โพสต์ 2025-6-4 22:37
←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
แว่นกันแดด
เกราะหนัง
หมวกเกราะ
ชุดเครื่องเพชร
น้ำหอมสตรี
ดาบสัมฤทธิ์
มีดสั้นสัมฤทธิ์
รองเท้าเซฟตี้
ความแข็งแกร่ง
ต่างหูเงิน
กำไลหินนำโชค
เสื้อค่ายฮาล์ฟบลัด
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x2
x1
x2
x1
x1
x5
x3
x1
x2
x2
x2
x5
x1
ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง เข้าสู่ระบบ | ลงทะเบียน

รายละเอียดเครดิต

เว็บไซต์นี้ มีการใช้คุกกี้ 🍪 เพื่อการบริหารเว็บไซต์ และเพิ่มประสิทธิภาพการใช้งานของท่าน (เรียนรู้เพิ่มเติม)

ตอบกระทู้ ขึ้นไปด้านบน ไปที่หน้ารายการกระทู้