Washington Union Station

Washington Union Station

Washington Union Station เป็นสถานีรถไฟหลักที่ตั้งอยู่ในกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. เปิดใช้งานตั้งแต่ปี 1907 ถูกออกแบบด้วยสไตล์ Beaux-Arts ที่ได้รับแรงบันดาลใจจากสถาปัตยกรรมโรมัน มีความโดดเด่นด้านโถงกลางสูงใหญ่ประดับด้วย ทองคำและรูปปั้นเชิงสัญลักษณ์ พร้อมบทบาทสำคัญทั้งในอดีตและปัจจุบันในฐานะศูนย์กลางคมนาคมของเมืองที่ให้บริการรถไฟ Amtrak, รถไฟท้องถิ่น, รถไฟใต้ดิน และรถบัส อีกทั้งยังเป็นแหล่งรวมร้านค้า ร้านอาหาร และพื้นที่จัดกิจกรรม รองรับผู้คนกว่า 40 ล้านคนต่อปี และได้รับการบูรณะเพื่ออนุรักษ์คุณค่าทางประวัติศาสตร์และสถาปัตยกรรม

Adelaide BELIEVER

CHAPTER 5

17 May 2025 08:19 AM

- - - - -

                 วันที่สองของการเดินทางพาทำให้ใจห่อเหี่ยวแต่เช้า อเดลเลดเดินทางมาถึงวอชิงตันตั้งเมื่อวานช่วงค่ำหลังจากที่สามารถหลบหนีการตามล่าของมิโนทอร์อสุรกายที่เป็นพี่ชายต่างมารดาได้สำเร็จด้วยการขึ้นรถบัสเที่ยวสุดท้ายจากฟิลาเดลเฟียมาลงที่สถานีวอชิงตันยูเนียนโดยอาศัยโชคของคุณลุงโชเฟอร์ตีนผีที่เหยียบคันเร่งมิดไมล์จนมิโนทอร์ตามรถบัสไม่ทัน

                "โอ้ย! หัวจะปวด" แต่แน่นอนว่าโชคดีไม่เคยเข้าข้างกึ่งเทพสาวชื่ออเดลเลด เคอร์อยู่แล้วเพราะทันทีที่ลงมาจากรถบัสเธอก็พบว่ากระเป๋าสตางค์ของตัวเองไม่อยู่ในที่ที่ควรจะอยู่อีกต่อไป เงินที่แบ่งไว้สำหรับช่วงทำภารกิจรวมถึงบัตรประจำตัวก็หายไปหมดเกลี้ยง นั่นแปลว่าเธอจะไม่สามารถแวะพักโรงแรม อาบน้ำอุ่นๆ หรือแม้แต่แวะซื้อของฝากระหว่างกลัค่ายได้อีกต่อไป โชคยังดีที่กระเป๋าเงินสำรองที่เก็บไว้ในเป้ยังอยู่ดีแต่มันก็เพียงพอแค่สำหรับกินอาหารฟาสต์ฟู้ดริมทางที่ราคาไม่แพงเท่านั้น นั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้อเดลเลดต้องลงเอยด้วยการทำตัวเป็นโฮมเลสนอนหลังป้ายประกาศหน้าสถานีวอชิงตันยูเนียนเมื่อคืนนี้จนยุงกัดเป็นรูพรุนไปทั้งตัวและตื่นมาท้อแท้อีกครั้งตอนเช้าเพราะยามรักษาความปลอดภัยประจำสถานีเดินมาไล่เพราะคิดว่าเธอเป็นโฮมเลสจริงๆ

              "เบอร์ริโต้เนื้อ 1" หญิงสาวยืนนับเหรียญที่หน้าเคาน์เตอร์ร้านดิสทริค ริโค่

              "ตอนนี้มีโปรซื้อเบอร์ริโต้เนื้อ 2 แถม 1 ด้วยสนใจไหมครับ" พนักงานประจำเคาน์เตอร์ชี้ไปยังป้ายโปรสุดฮอตประจำสัปดาห์ อเดลเลดยืนคำนวนอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะพยักหน้ารัวๆ เพื่อเป็นการเซฟคอร์สสำหรับวันต่อๆ ไป

              "เพิ่มชีสด้วยไหม"

              "เอ่อ..ไม่ค่ะ" เธอตัดใจไม่เอาชีสของโปรดและวางเงินค่าอาหารลงบนเคาน์เตอร์

               ครู่ต่อมาเบอร์ริโต้เนื้อสามชิ้นในราคาสุดพิเศษก็ได้มาอยู่ในกระเป๋าของอเดลเลดเรียบร้อย แม้จะวางแผนว่าจะเก็บไว้กินหลายมื้อแต่เบอร์ริโต้ชิ้นแรกก็ถูกเขมือบลงท้องภายในเวลาไม่กี่นาทีหลังจากที่เดินออกมานอกร้าน ตอนนี้เธอไม่มีทางเลือกใดเหลืออีกแล้วนอกจากต้องเดินเท้าสลับกับการนั่งรถบัสในระยะทางสั้นๆ เพื่อประหยัดเงินเก็บไว้เป็นค่าอาหารแม้จะเสี่ยงเจออสุรกายตามทางและทำให้ไปถึงนิวออร์ลีนส์ล่าช้าไปกว่าที่คาดการณืไว้อีกหลายวันก็ตาม

               อยากจะบ้าตายจริงๆ

               อเดลเลดเริ่มเดินเท้าออกจากแถวสถานีไปตามทางสู่ถนนหลุยเซียน่า นอร์ทเวสต์ผ่านพิพิธภัณฑ์ทางประวัติศาสตร์สำคัญหลายแห่งที่ถ้าหากไม่ได้กำลังทำภารกิจอยู่เธอคงไม่พลาดที่จะแวะซื้อตั๋วเข้าไปดูนิทรรศการด้านในสักหน่อย

               หญิงสาวเดินเท้าขึ้นสะพานข้ามแม่น้ำโพโทแมกเลาะผ่านสวนสาธารณะเข้าสู่เมืองอเล็กซานเดรียท่ามกลางแดดจ้าที่ร้อนระอุ ดูเหมือนวันนี้เทพอะพอลโลจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษดวงอาทิตย์ถึงได้ส่องแสงแรงกล้าขนาดนี้ มือเล็กยกขึ้นปาดเม็ดเหงื่อที่เกาะพราวตามกรอบหน้าขณะหยุดพักดื่มน้ำและมองทิวทัศน์รอบตัวที่มีแต่รถและถนนใหญ่ ก่อนที่จะออกเดินทางต่อแม้จะยังไม่มีจุดหมายที่แน่ชัดสำหรับวันนี้ หญิงสาวตั้งใจเดินไปเรื่อยๆ ให้ไกลมากที่สุดโดยจะพักค้างแรมตามสถานที่ระหว่างทางที่ดูปลอดภัยเท่านั้น (ซึ่งคงไม่ได้หากันง่ายๆ แน่)

- - - - -

 ภารกิจปริศนาแห่งสายฟ้า