[ประเทศญี่ปุ่น] จังหวัดมิเอะ

Mie, Japan

จังหวัดมิเอะ ประเทศญี่ปุ่น

จังหวัดมิเอะ

ตั้งอยู่ในภูมิภาคคันไซทางฝั่งตะวันออกของคาบสมุทรคิอิ เป็นจังหวัดที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานและถือเป็นหนึ่งในศูนย์กลางทางจิตวิญญาณของญี่ปุ่นมาแต่โบราณ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ศาลเจ้าอิเสะ ซึ่งเป็นศาลเจ้าชินโตที่สำคัญที่สุดของประเทศญี่ปุ่นและมีประวัติยาวนานกว่า 2,000 ปี ชาวญี่ปุ่นเชื่อว่า เทพีอามาเทราสุ เทพีแห่งดวงอาทิตย์ ประทับอยู่ที่นี่ ผู้คนจากทั่วประเทศต่างเดินทางมาแสวงบุญที่ศาลเจ้าแห่งนี้ เป็นประเพณีที่สืบทอดกันมาหลายชั่วอายุคน

นอกจากมรดกทางจิตวิญญาณแล้ว มิเอะยังมีวัฒนธรรมที่น่าสนใจ เช่น นินจาแห่งอิงะ ซึ่งมีต้นกำเนิดจากเมืองอิงะในจังหวัดนี้ โดยมีพิพิธภัณฑ์นินจาอิงะ ที่จัดแสดงอาวุธ ชุดนินจา และวิธีการฝึกฝนของนินจาในอดีต อีกหนึ่งสิ่งที่โดดเด่นของมิเอะคือ อามะ หรือสตรีนักดำน้ำที่สืบสานวิถีชีวิตการดำน้ำเก็บหอยเป๋าฮื้อและหอยมุกด้วยมือเปล่า ซึ่งเป็นวัฒนธรรมพื้นบ้านอันหายากที่ยังคงมีอยู่ในเขตริมชายฝั่ง

มิเอะยังเต็มไปด้วยธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์ ไม่ว่าจะเป็นภูเขา ทะเล และน้ำพุร้อน เมืองต่าง ๆ เช่น โทบะ และชิมะ เป็นจุดท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงด้านรีสอร์ตทะเลและอาหารทะเลสดใหม่ โดยเฉพาะหอยนางรมและปลาฟุกุ (ปลาปักเป้า) ที่ขึ้นชื่อ อีกทั้งยังมีทางรถไฟสายคินเท็ตสึที่สามารถเดินทางจากโอซาก้าหรือเกียวโตมายังมิเอะได้สะดวก ทำให้จังหวัดนี้เป็นจุดหมายปลายทางที่สมบูรณ์แบบสำหรับผู้ที่ต้องการสัมผัสทั้งประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม และธรรมชาติของญี่ปุ่นอย่างแท้จริง

NPC CABIN 6 | Daughter of AthenaC l a r a       S c h u l z

25.05.2025 --- 07.00 AM

เปลี่ยนแผนการท่องเที่ยวไม่ใช่เรื่องยาก เพราะว่าคนรอบคอบของธิดาอะธีน่าอย่างคลาร่าได้วางแผนล่วงหน้าไว้หลายแผน ก็แค่พับแผน A ลงกระเป๋า แล้วเอาแผน B ขึ้นมากาง เพียงแค่แผน B ในคราวนี้ต้องร่างขึ้นมาใหม่นิดหน่อย แผนการท่องเที่ยวจังหวัดนาระเป็นอันต้องพับเก็บไปเพราะสถานที่ท่องเที่ยวน่าสนใจน้อยกว่าที่อื่นในแถบคันไซ แม้จะมีสวนกวางหรือวัดโทไดจิก็เถอะ แต่ไม่ไปยังไม่น่าเสียดายเท่าพลาดสถานที่อื่น 

วันนี้ทั้งวันจึงยกให้เป็นวันที่ไปจังหวัดมิเอะซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกของเกียวโต เมืองที่มีความใกล้ชิดกับเทพเจ้าสูงสุดเพราะเป็นสถานที่ประทับของเทพีอามาเทราสึ ผู้ยิ่งใหญ่ตามความเชื่อของศาสนาชินโต นอกจากนี้ยังมีสถานที่ท่องเที่ยวตามรอยเทพเจ้ามากมาย ทว่ายังไม่ต้องคิดถึงไปถึงเรื่องนั้น เอาไว้มีเวลาเหลือค่อยเที่ยวชมก็ไม่สาย ไม่รู้เสียด้วยว่าการตามหาสุนัขของเทพเจ้าจะใช้เวลานานเท่าไร

หญิงสาวออกจากที่พักในเวลาที่เช้ากว่าปกติ ขึ้นรถไฟที่สถานีเบนเทนโชไปลงสถานีชินโอซาก้า จากนั้นนั่งชินคันเซนไปลงที่สถานีนาโกย่า ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมง ต่อรถไฟท้องถิ่นไปลงที่สถานีอิเสะชิอีกราว ๆ ชั่วโมงกว่าก็ถึง ศาลเจ้าอิเสะ รวมเวลาทั้งสิ้น 3 ชั่วโมงครึ่ง

หญิงสาวยกนาฬิกาขึ้นมาดูตอนนี้เป็นเวลา 10.30 น. และเธอมีเวลา 7 ชั่วโมงในการตามหาเจ้าโคมะตามสถานที่ต่าง ๆ ก่อนจะกลับไปพักผ่อนที่โอซาก้า

'จะหาเจอหรือเปล่านะ.. คงไม่ใช่ว่าพรุ่งนี้ต้องพลาดการเที่ยวเกียวโตแล้วมาหาแกใหม่หรอกนะโคมะ'

แต่ก่อนจะตามหาสุนัขหายคลาร่าจำเป็นต้องได้รับเบาะแสมากกว่านี้ หญิงสาวจึงเข้าไปขอพรเทพีอามาเทราสึในศาลเจ้าก่อนเผื่อนางจะประทานความช่วยเหลือมาให้

'เทพีช่วยเพิ่มเบาะแสของโคมะให้ด้วยนะคะ'

คลาร่าหลับตาพนมมืออธิษฐานหน้ากล่องรับบริจาคที่เบื้องหน้าแสดงเครื่องราชกุฏภัณฑ์

⌈โคมะของเราเป็นสุนัขชิบะสีขาว มีคนพบมันครั้งสุดท้ายที่สวนดอกไม้ใกล้ ๆ นี้ โคมะชอบโมจิรสชาเขียวมาก หากพบมันจงนำโมจิชาเขียวนี้ให้มันกิน⌋

เบาะแสของโคมะถูกส่งเข้ามาสู่หัวของคลาร่าโดยตรง ซึ่งทำให้เธอเห็นภาพของสุนัขชิบะสีขาวตัวนั้นด้วย เมื่อลืมตาขึ้นหญิงสาวก็พบกับจานใส่ขนมโมจิรสชาเขียวที่ดูน่าอร่อยวางอยู่บนกล่องรับบริจาคทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่มี

"โอ๊ะ ขอบคุณสำหรับเบาะแสค่ะเทพีอามาเทราสึ"

คลาร่าเก็บจานโมจินั้นไว้ก่อนที่จะเริ่มออกตามหาโคมะจากเบาะแสแรกที่ได้รับมา สวนดอกไม้ใกล้ศาลเจ้าอิเสะ

---

 เริ่มภารกิจ  ตามหาสุนัขที่หายไปของอามาเทราสึ
 รางวัลโปรโมชั่นเดือนพฤษภาคม  หินตีบวกตามจำนวนไบต์

NPC CABIN 6 | Daughter of AthenaC l a r a       S c h u l z

25.05.2025 --- 10.40 AM

หลังจากที่เดินสำรวจ (แอบเที่ยว) ศาลเจ้าอิเสะจนทั่วแล้ว คลาร่าก็เริ่มการค้นหาโคมะที่สวนดอกไม้ข้าง ๆ กับศาลเจ้าทันที

แม้ว่าเธอจะเป็นเดมิก็อดที่ชาญฉลาดและเก่งกาจแค่ไหน ทว่าการตามหาสุนัขหายก็ไม่ใช่เรื่องง่ายในร่างมนุษย์ กระนั้นธิดาอะธีน่าก็มีไม้เด็ด เธอใช้พลังร่างจำแลงแปลงกายเป็นสุนัขพันธุ์ดัชชุนด์ที่มีสีขนเหมือนกับสีผมของเธอ กระเป๋าที่ใส่โมจิชาเขียวกลายเป็นเป้เล็กจิ๋ว ดูเผิน ๆ เหมือนสัตว์เลี้ยงที่มาทำภารกิจขำกลิ้งลิงกับหมา

'ฟุ้ดฟิ้ด ๆ'

หญิงสาวสืบทอดความสามารถของสุนัขไส้กรอกตัวจิ๋วมาทุกอย่าง แม้ว่าดัชชุนด์เป็นสุนัขพันธุ์เล็กแต่มันก็ถือเป็นหนึ่งในสุนัขที่ถูกปรับแต่งสายพันธุ์มาเพื่อล่าสัตว์ตัวน้อยที่ซ่อนตัวอยู่ในโพรงไม้หรือรูใต้ดิน จมูกของมันดมกลิ่นได้ไกลถึง 2 กิโลเมตร ถ้าโคมะอยู่ในรัศมีจะต้องไม่รอดพ้นประสาทการดมกลิ่นของเธอแน่ ๆ

'แถวนี้มีกลิ่นสุนัขผสมกับกลิ่นอายของเทพีอามาเทราสึเต็มไปหมด อาจจะเป็นโคมะก็ได้ แต่กลิ่นเริ่มจางแล้วมันน่าจะหายจากศาลเจ้าไปนานแล้วสินะ...'

หมาน้อยคลาร่าเดินวนดมกลิ่นไปจนทั่วสวนดอกไม้ จนพบทิศทางหนึ่งที่กลิ่นของสุนัขตัวนั้นมุ่งไป มันออกไปทางแม่น้ำอิซุซุ (ถึงตอนนี้เธอจะเป็นหมา แต่ก็อ่านป้ายบอกทางออก!)

'ไปทางนั้นสินะ'

เธอออกวิ่งไปด้านหน้า ไม่ทันได้รู้สึกตัวเลยว่ามีสายตาหนึ่งของสัตว์ล่าเนื้อจ้องมอง มันแอบซุ่มอยู่ในพงหญ้ารอจังหวะดี ๆ จากนั้นพุ่งตะครุบไปที่เหยื่อ

'เฮ้ย!!'

คลาร่ารู้ตัวในเสี้ยววินาที เธอกระโดดหลบไม่ทัน ร่างเล็ก ๆ กลิ้งหลุน ๆ ไปตามพื้น เจ้าสัตว์ร้ายตัวนั้นไม่ลดละตะครุบคร่อมเธอต่อทันที

"เอ๋ง!"

'หวานล่ะ อาหารเย็นข้า.. หือ? เจ้าหมาตัวนี้เป็นเดมิก็อด?'

หญิงสาวในร่างสุนัขเบ้หน้าด้วยความเจ็บปวด เมื่อเธอมองกลับก็เห็นว่าสัตว์ตรงหน้าคือสุนัขจิ้งจอก ทว่าไม่ใช่จิ้งจอกตามธรรมชาติ แต่ว่ามันคือปีศาจจิ้งจอกที่ทาตาสีชาดอย่างจัดเต็ม!

'เยี่ยมเลย หางข้าจะได้งอกเพิ่มสักที!'

ปีศาจจิ้งจอกอ้าปากงาบหญิงสาว แต่ก่อนที่มันจะทันได้ฝังเขี้ยวลงบนคอหอย ร่างจิ้งจอกก็ชะงัก ตาเบิกโพลงด้วยความเจ็บปวดอย่างสาหัสที่ผ่านกลางร่าง

'ฝันไปเถอะ ฉันไม่ยอมเป็นมื้อเที่ยงของแกแน่!'

"เอ๋ง!"

คราวนี้เป็นปีศาจจิ้งจอกที่ร้องเอ๋ง คลาร่าใช้พลังเรียกหอกแห่งปัญญาปักกลางร่างของอสุรกาย มันสลายกับสายลมที่พัดผ่านสู่แม่น้ำ ได้ล่องแม่น้ำซันสึฟรีเหมือนตัวเมื่อวานไปอีกตน

'ฟู้ว ใจหายใจคว่ำหมด หวังว่าฉันจะหาแกเจอก่อนที่จะมีตัวอะไรมางาบฉันไปกินนะโคมะ'

หมาน้อยคลาร่าพักหายใจก่อนจะวิ่งต่อไปที่แม่น้ำอิซุซุ

---

 อยู่ระหว่างภารกิจ  ตามหาสุนัขที่หายไปของอามาเทราสึ
 หลักฐานการต่อสู้  ปีศาจจิ้งจอก Lv.52 [LINK]
 สินสงคราม  ขนจิ้งจอกขาว 9 ea
 รางวัลโปรโมชั่นเดือนพฤษภาคม  หินตีบวกตามจำนวนไบต์

NPC CABIN 6 | Daughter of AthenaC l a r a       S c h u l z

25.05.2025 --- 11.00 AM

'ขอโทษนะคะคุณผู้หญิง ไม่ทราบว่าคุณพอจะรู้จักสุนัขพันธุ์ชิบะที่ชื่อว่าโคมะบ้างไหมไหม?'

คลาร่า ชูลซ์ เดมิก็อดสายพันธุ์ดัชชุนด์ถามสุนัขพันธุ์พุดเดิ้ลชราที่ตามเจ้าของมาตกปลาริมแม่น้ำอิซุซุ

'โคมะเหรอจ๊ะ.. หมายถึงโคมะจังจากศาลเจ้าอิเสะใช่ไหม? ป้าไม่เห็นเขามาหลายเดือนแล้วนะ แต่เหมือนกลิ่นของเขาจะไปไกลถึงในตัวเมืองเลยล่ะ ทำไมหนูไม่ลองหอนถามข่าวดูล่ะจ๊ะ'

พุดเดิ้ลสาวใหญ่ใจดีให้คำตอบ ด้วยความเป็นสุนัขท้องถิ่นจึงให้เบาะแสเพิ่มเติมได้เยอะพร้อมกับแนะวิธีการ

'หะ..หอนถามข่าวเหรอคะ' คลาร่าในร่างสุนัขเหงื่อตก เธอคาดไม่ถึงว่าวิธีการตามหาสุนัขหาย แบบในการ์ตูนเรื่อง 101 Dalmatians จะใช้ได้ผลในหมู่ของสุนัขจริง ๆ 'แหะ... เอาไว้หนูจะลองดู ยังไงก็ขอบคุณนะคะคุณป้า หนูขอตัวก่อน'

ดัชชุนด์สาวค้อมศีรษะลาสุนัขอาวุโสอย่างมีมารยาท จากนั้นเธอก็วิ่งดมกลิ่นหาร่องรอยของโคมะต่อ วิธีที่ป้าพุดเดิ้ลแนะนำอาจเป็นได้ผลจริงก็ได้ แต่เธอยังไม่ขอหอนถามข่าวจากสุนัขในเมืองตอนนี้จนกว่าการตามหาจะอยู่ในจุดจนปัญญา

'ฟุ้ดฟิ้ด ฟุ้ดฟิ้ด'

บริเวณนี้นอกจากกลิ่นอันเจือจางของโคมะแล้ว เธอยังได้กลิ่นของสุนัขตัวอื่น กลิ่นคาวปลา กลิ่นนก และกลิ่นของเต่า... ไม่รู้หรอกนะว่ากลิ่นเต่าแม่น้ำเป็นอย่างไร แต่องค์ความรู้ในร่างสุนัขแจ้งไว้ว่าอย่างนั้นเอง

แล้วยังมีอีกกลิ่นของป่าไม้ ซึ่งเป็นกลิ่นอายที่ไม่น่าไว้ใจเท่าไร...

ฟ้าวววว

นกอินทรีย์ตัวใหญ่บินโฉบลงมา จากนั้นมันก็ใช้กรงเล็บจิกเนื้อของคลาร่าบินขึ้นไปสูงเหนือแม่น้ำ

"เอ๋ง!!"

'บ้าจริงไม่ทันระวัง นกอะไรโฉบเรากันเนี่ย!!'

หญิงสาวอุทานในใจ ถึงแม้ว่าตอนนี้เธอจะแปลงกายเป็นสุนัขพันธุ์เล็กแต่ก็ใช่ว่าจะถูกอินทรีภูเขาคีบบินไปได้ง่าย ๆ แบบนี้สิ เมื่อเธอมองขึ้นไปสิ่งที่คิดว่าเป็นนกแท้จริงแล้วคืออสุรกายท้องถิ่นอย่างเท็งงุ

'แบบนี้มันแย่กว่าเดิมอีก!'

จากที่เคยอ่านตำราอสุรกายของเหล่ารุ่นพี่ที่เคยเผชิญหน้ากับเท็งงุมาก่อน ทราบได้ว่าเท็งงุมีหลายระดับตั้งแต่ปีศาจชั้นต่ำไปจนถึงขั้นเทพอสูรผู้พิทักษ์ผืนป่าที่ไม่ควรประชันหน้า ซึ่งเธอไม่รู้เลยว่าไอ้ตัวที่ฉกตัวเธอเหินฟ้าเป็นเท็งงุระดับไหน

'จะระดับไหนก็ช่าง ฉันไม่ยอมถูกจับตัวไปแบบนี้หรอกน่า!'

เธอใช้มนต์แปลงกายกลางอากาศ จากสุนัขพันธุ์เล็กเป็นช้างแอฟริกาน้ำหนักมากกว่า 6 ตัน ดึงร่างของปักษาวายุให้ร่วงลงราวกับเครื่องบินตกหลุมอากาศ

"やばい、こいつは一体何なんだ!?" (ฉิบหายล่ะ ไอ้นี่มันตัวอะไรวะเนี่ย!?)

ดูท่าว่าเจ้าถิ่นอย่างเท็งงุตนนี้จะไม่เคยพบเจอกับช้างแอฟริกามาก่อนในชีวิต จึงเห็นสายตาล่อกแล่กเผยออกมาใต้หน้ากากนกครึ่งเสี้ยว มันจำใจปล่อยกรงเล็บออกจากสัตว์ประหลาดยักษ์ก่อนที่ร่างจะหม่งพื้นไปพร้อมกัน

ชั่วพริบตาที่หญิงสาวถูกปล่อยออก เธอก็เรียกหอกแห่งปัญญาท่าถนัดมาใช้ต่อกร ช้างสาวใช้งวงควงหอกทองคำเหวี่ยงทะลุร่างของเท็งงุในทันที แล้วในที่สุดเธอก็ได้คำตอบไปพร้อม ๆ กับร่างใหญ่ยักษ์กำลังร่วงหล่น

'อ้อ เป็นแค่พวกระดับล่างนี่เอง'

ก่อนที่ร่างจะทันกระแทกพื้นเธอแปลงกายเป็นนกฮูกกระพือปีกร่อนลงเหนือยอดไม้ จากนั้นกลับมาสู่ร่างมนุษย์

"ฟู้ว... เกือบไป" เธอถอนหายใจออกมาก่อนจะมองไปรอบ ๆ อาณาบริเวณที่เป็นเขตป่า "ซวยล่ะสิ หลงมาที่ไหนแล้วล่ะเนี่ย..."

---

 อยู่ระหว่างภารกิจ  ตามหาสุนัขที่หายไปของอามาเทราสึ
 หลักฐานการต่อสู้  เท็งงุ Lv.46 [LINK]
 สินสงคราม  หน้ากากเท็งงุ 1 ea
 รางวัลโปรโมชั่นเดือนพฤษภาคม  หินตีบวกตามจำนวนไบต์

NPC CABIN 6 | Daughter of AthenaC l a r a       S c h u l z

25.05.2025 --- 11.30 AM

ตรวจสอบจาก GPS แล้วพบว่าตอนนี้คลาร่ากำลังอยู่ท่ามกลางภูเขาอาซามะ ทางทิศตะวันออกของศาลเจ้าอิเสะ เรียกว่าหลุดออกนอกเส้นทางมาไกล ตรวจสอบกลิ่นของโคมะด้วยจมูกหมาแล้วก็ไม่พบกลิ่นของสุนัขเทพบริเวณ เธอจำเป็นต้องรีบแปลงเป็นนกอะไรสักอย่างเพื่อบินกลับไปในทางเดิม แม้นกฮูกจะเป็นสัญลักษณ์ประจำสายเลือดและแปลงกายง่ายที่สุดยามเกิดเหตุฉุกเฉิน ทว่าในยามนี้ที่ท้องฟ้าสว่างจ้าเต็มไปด้วยแสง สายตาของนกฮูกไม่ดีเท่าที่ควร คลาร่าจึงเลือกที่จะแปลงกายเป็นเหยี่ยวภูเขาบินเข้ามาในตัวเมืองมิเอะแทน

'ฟู้ว ตรงนี้น่าจะได้'

นางเหยี่ยวภูเขาร่อนลงพื้นจุดลับสายตาในตลาดโอคาเกะ ร่างของสุนัขดัชชุนด์สีน้ำตาลอ่อนก็ออกมาเดินเตาะแตะ 4 ขาแทนที่

'ฟุ้ดฟิ้ด ๆ ใช่เลย ในเมืองมีกลิ่นของโคมะมากกว่าจริง ๆ ด้วย'

แต่ก็มีกลิ่นรบกวนอื่นเข้ามาปะปนด้วยเช่นกัน เธอจึงจำเป็นต้องแยกแยะกลิ่นให้ออกดี ๆ มิเช่นนั้นอาจหลงประเด็น แล้วยิ่งเป็นวันอาทิตย์ช่วงสาย ถนนคนเดินท่ามกลางบ้านเรือนยุคโบราณคราคร่ำไปด้วยผู้คน

'เธอมีโมจิชาเขียวมาด้วยเหรอ?'

'อะ..อือ ใช่'

จู่ ๆ ก็มีสุนัขชิบะสีขาวเดินตรงมาที่คลาร่า จากนั้นก็มาหยุดดม ๆ ในกระเป๋าใบจิ๋วที่เธอสะพายหลัง สุนัขชิบะสีขาว เหมือนกับโคมะตามเบาะแส แต่กลิ่นอายกลับแตกต่างจากกลิ่นที่เธอตามหามาโดยตลอดอย่างสิ้นเชิง

'เธอคือ?'

'ฉันโคมะ' มันแนะนำตัว 'โคมะที่เธอกำลังตามหาตัวอยู่ไง'

'ทำไมเธอถึงรู้...'

แปลก ๆ หญิงสาวชักเริ่มไม่มั่นใจกับสุนัขตรงหน้าที่แอบอ้างว่ามันคือโคมะ หากว่าโคมะกลายเป็นหมาหลงมันไม่ควรรู้ว่าเธอตามหา แล้วก็น่าจะกลับไปที่ศาลเจ้าอิเสะเองได้

'โมจิชาเขียวบนหลังเธอฉันขอ นะ นะ นะ'

'เดี๋ยวสิ เธอต้องยืนยันตัวมาก่อนว่าเป็นโคมะตัวจริงกับที่ฉันตามหาอยู่'

'ก็บอกให้เอาโมจิชาเขียวมาให้ไง!!'

โคมะ (?) กระโจนใส่หมาน้อยคลาร่าทันทีเพื่อยิ่งชิงของหวานจากเทพเจ้า 'ไม่ใช่! นี่น่าจะไม่ใช่โคมะแล้ว!' หญิงสาวต่อสู้ป้องกันตัวเองในร่างสุนัข เธอกัดตอบชิบะขาวที่คลุ้มคลั่งโหยโมจิ ฟัดกันไปกันมาจนมีสิ่งหนึ่งหลุดออกมาจากศีรษะของชิบะขาว

ปุ๊ง!

ร่างสุนัขเปลี่ยนเป็นบาเกะดานุกิในทันที

'อ๊ะ! แกไม่ใช่หมานี่นา!!!'

 "ちっ！秘密がバレちゃった" (ชิ! ความลับแตกจนได้)

บาเกะดานุกิหัวขโมยจอมป่วนถูกจับได้ มันขยายอาวุธลับใต้หว่างขากางออกเป็นร่มชูชีพเตรียมร่อนหนี

'ตาเถรตกใต้ถุน!!'

สาวอะธีน่าเห็นภาพนั้นเต็มตาจนอยากยกมือขึ้นมาปิด แต่ขาทั้งสี่ไม่เอื้ออำนวย เธอกลายร่างมนุษย์ก่อนจะเรียกหอกแห่งปัญญาพุ่งเสียบอสุรกายที่บินหนี

"ヤなカンジー" (ลางไม่ดีอีกแล้ววววว)

บาเกะดานุกิร่างสลายไปในพริบตา เหลือแต่เพียงสินสงครามที่ร่วงหล่น

"ให้ตายสิ เสียเวลาเป็นหมาฟัดอยู่ตั้งนาน"

หญิงสาวยกแขนขึ้นปาดเหงื่อ อย่างน้อยก็ถือว่าปกป้องโมจิชาเขียวของเทพีอามาเทราสึให้อยู่รอดปลอดภัยแม้ต้อนนี้รูปทรงอาจผิดเพี้ยนไปเล็กน้อยจากแรงเขย่า...

---

 อยู่ระหว่างภารกิจ  ตามหาสุนัขที่หายไปของอามาเทราสึ
 หลักฐานการต่อสู้  บาเกะดานูกิ Lv.47 [LINK]
 สินสงคราม  เหล้าสาเก 1 ea
 รางวัลโปรโมชั่นเดือนพฤษภาคม  หินตีบวกตามจำนวนไบต์

NPC CABIN 6 | Daughter of AthenaC l a r a       S c h u l z

25.05.2025 --- 12.30 AM

หนึ่งชั่วโมงผ่านไปกับการดมกลิ่นตามหาโคมะสุนัขของเทพีอามาเทราสึบนถนนอิเสะไฮเวย์ เธอเดินผ่านบ้านเรือนของผู้คน เขตชุมชน จนเข้าเขตแดนอันร่มรื่นอีกรอบก่อนจะมาหยุดอยู่ ณ ศาลเจ้าสำคัญของเมืองมิเอะอีกแห่ง นั่นก็คือ ศาลเจ้าซึกิโยมิโนะมิยะ ของเทพีซึคุโยมิ โนะ มิโคโตะ ซึ่งเป็นเทพีแห่งดวงจันทร์ของชาวญี่ปุ่น นอกจากนี้ในอาณาบริเวณยังมีศาลเจ้าเล็ก ๆ ของเทพอินานากิ และเทพีอิซานามิผู้ให้กำเนิดเกาะญี่ปุ่นอีกด้วย

ภายในศาลเจ้าค่อนข้างเงียบสงบพอ ๆ กับศาลเจ้าซูซาโนะโอะที่โอซาก้า เผลอ ๆ อาจเงียบกว่าด้วยซ้ำเพราะที่ตั้งอยู่กลางป่าเขาอันร่มรื่น

ไหน ๆ มาแล้วก็แวะชมไปพลางตามหาโคมะไปพลาง จนถึงเวลาเที่ยงวันท้องก็เริ่มจะร้องจ๊อก ๆ จึงต้องหาอะไรบางอย่างรับประทาน ซึ่งเป็นที่แน่นอนว่าต้องเป็นอิเสะอุด้งอาหารขึ้นชื่อของจังหวัดมิเอะอยู่แล้ว เส้นอุด้งของที่นี่หนานุ่มกว่าที่อื่น รสชาติอาหารอร่อยก็จริง แต่เธอรู้สึกว่ามันมีความเป็นแป้งมากไปหน่อย ด้วยอัตราส่วนของอาหารที่ไม่ใช่แป้ง 1 ส่วน ผัก 1 ส่วน และเนื้อ 2 ส่วน ทำให้เจ้าตัวไม่ค่อยปลื้มสักเท่าไร

เติมพลังเสร็จหญิงสาวยังอยู่ในร่างมนุษย์อีกสักพัก การใช้ทักษะแปลงกายใช้พลังงานของเดมิก็อดเยอะไม่ใช่เล่น ๆ ถึงจะเสียทักษะการดมกลิ่นชั้นเลิศไปชั่วคราว แต่สายตาของหญิงสาวยังคงดีอยู่ อย่างเช่น... ตอนนี้เธอเห็นมือของเด็กสีขาวซีดโบกไปมาอยู่ในสระน้ำ

'เด็กจมน้ำ!?!'

คลาร่าวางกระเป๋าสัมภาระลงไว้ริมสระ จากนั้นกระโดดพุ่งตัวลงสระน้ำทำการช่วยเหลือ ทว่าเมื่อลงไปใต้น้ำเธอกลับพบว่าสิ่งที่โบกมือล่อลวงอยู่นั้นไม่ใช่เด็กแต่คือกัปปะ อสุรกายจากแดนอาทิตย์อุทัย

'หนอยแน่ หลอกกันงั้นเหรอ!!'

หญิงสาวเรียกหอกแห่งปัญญาออกมาป้องกันตัวในน้ำ ให้สู้ในนี้เธอเสียเปรียบเป็นอย่างมากจึงจำเป็นต้องรีบว่ายน้ำขึ้นบกมาก่อนโดยมีเจ้ากัปปะว่ายน้ำตามมาติด ๆ

กัปปะที่ว่องไวกว่าในน้ำลากขาดึงเธอลงมา แต่โชคดีว่าคลาร่ามาถึงจุดน้ำตื้นแล้ว การยื้อยุดจึงเปลี่ยนเป็นการต่อสู้ แล้วกัปปะธรรมดามีหรือจะสู้ธิดาแห่งเทพีสงครามไหว ก่อนที่หอกแห่งเทพจะลงทัณฑ์ คลาร่าก็นึกบางอย่างออกกระทันหัน

'หากทำน้ำในจานบนหัวของกัปปะแห้งเหือดแล้วเติมกลับเข้าไปใหม่ กัปปะจะยอมรับเป็นเจ้านาย'

คือสิ่งที่เขียนเอาไว้ในบันทึกอสุรกายของรุ่นพี่

'บางที.. อาจใช้ประโยชน์จากเจ้านี่ได้'

หญิงสาวค้อมศีรษะลงให้กัปปะ อสุรกายเอียงหัวมองอย่างสงสัย แต่ด้วยมารยาทอันดีของชาวญี่ปุ่นไม่เว้นแม้แต่อสุรกาย กัปปะจึงโค้งศีรษะตอบ

'ได้ผล!'

คราวนี้สาวเยอรมันจึงโค้งหัวให้กัปปะไม่หยุดจนจานใส่น้ำบนหัวของมันหมด กัปปะก็ส้นฤทธิ์ตัวอ่อนระทวยเหมือนตุ๊กตาของเล่นไม่ใส่ถ่าน

'ต่อไปก็ต้องหาวิธีเติมน้ำเข้าไปสินะ'

จะไปยากอะไรในเมื่อตอนนี้ทั้งคู่จุ่มอยู่ในสระน้ำครึ่งตัว หญิงสาวค่อย ๆ วักน้ำใส่จานบนหัวของมันจนเต็ม

"お嬢様、拙者、降伏仕ります！" (ท่านหญิงข้าน้อยขอสิโรราบ) กัปปะที่คลาร่าไว้ชีวิตค้อมศีรษะให้แก่เธอ "これよりは、どうか拙者をお傍に置き、御仕えさせていただけますよう──" (จากนี้ไปขอให้ข้าน้อยได้ติดตามรับใช้นายหญิงด้วยเถิดขอรับ)

"อ่า...เอ่อ..."

ไม่รู้จะตอบอะไรเพราะว่าสาวน้อยจากอะธีน่าฟังไม่ออก แต่จากท่าทางแปลว่ากัปปะตนนี้น่าจะยอมเคารพเธอตามคู่มือที่อ่านไว้ ถ้างั้นใช้ภาษากายสื่อสารกับอสุรกายเต่าแทนแล้วกัน

"ถ้าจะช่วยฉันก็โอเคเลย"

เธอกล่าวพร้อมกับทำมือเป็นเครื่องหมายโอเค หวังว่าเป็นภาษาที่จะเข้าใจร่วมกัน

---

 อยู่ระหว่างภารกิจ  ตามหาสุนัขที่หายไปของอามาเทราสึ
 หลักฐานการต่อสู้  กัปปะ Lv.72 [LINK] (ชนะแต่ไม่สังหาร)
 หลักฐานการประลองปัญญา  กัปปะ Lv. 72 [LINK] (กัปปะตนนี้ขอติดตามรับใช้คลาร่า)
 รางวัลโปรโมชั่นเดือนพฤษภาคม  หินตีบวกตามจำนวนไบต์

NPC CABIN 6 | Daughter of AthenaC l a r a       S c h u l z

25.05.2025 --- 01.00 PM

การสื่อสารกับกัปปะลูกสมุนตัวใหม่เป็นไปอย่างค่อนข้างลำบาก พวกเขาต้องสนทนากันผ่านโทรศัพท์มือถือแล้วให้แอปพลิเคชั่นในเครื่องช่วยแปล เป็นสิ่งที่น่ารำคาญใจจนคลาร่าอยากจะเรียนภาษาญี่ปุ่นมันซะตอนนี้ให้รู้แล้วรู้รอด

"ฉันคลาร่า ชูลซ์ ธิดาแห่งอะธีน่า ยินดีที่ได้รู้จัก"

"お初にお目にかかります、お嬢様。拙者、「川蔵丸」と申す者。「月読様」にお仕えし、池の番を務めております河童にございます。" (ยินดีที่ได้รู้จักขอรับท่านหญิง ข้าน้อย 'คาวะคุระมารุ' เป็นกัปปะดูแลสระน้ำของเทพีซึคุโยมิขอรับ)

"ช่วยดูแลสระน้ำแบบใด เมื่อกี้ตั้งใจล่อลวงให้ฉันจมน้ำตายชัด ๆ"

"誠に申し訳ございません、拙者、思い違いをしてしまいました。見知らぬ神の気配を感じ取ってしまいまして……。どうか、お嬢様、拙者をお許しくださいますよう、お願い申し上げます。" (ขออภัยเป็นอย่างสูงขอรับ ข้าน้อยเข้าใจผิดไป ข้าน้อยจับกลิ่นอายของเทพต่างถิ่นได้ ท่านหญิงได้โปรดให้อภัยแก่ข้าน้อยด้วยเถิดขอรับ)

กัปปะเสียงหล่อมารยาทงามโค้งตัวลงคำนับคลาร่าอีกครั้งจนน้ำในจานกระฉอกอีกรอบ

"ไม่ต้องโค้งกราบแล้วน่า เดี๋ยวน้ำในจานก็แห้งอีกหรอก ฉันเข้าใจได้ถ้านายจะเข้าใจผิด"

ถึงจะเป็นแค่เดมิก็อดแต่ก็ยังมีสายเลือดของเทพีอะธีน่าปะปนอยู่จริง ๆ นั่นแหล่ะ เป็นทางนั้นก็คงผวาเป็นธรรมดา

"เข้าเรื่องเลยแล้วกัน คืองี้นะคาวะคุระมารุ ตอนนี้ฉันรับภารกิจจากเทพีอามาเทราสึให้มาตามหาสุนัขชิบะสีขาวที่ชื่อว่าโคมะ นายพอจะคุ้น ๆ หรือรู้จักเขาบ้างไหม?"

"お嬢様は、狛丸様のことをおっしゃっているのでしょうか？拙者、彼のことはよく存じております。狛丸様は月読様にお願いし、ここに逗留してすでに数ヶ月になります。もしこれが天照様に関わることでしたら……狛丸様は、お会いになりたくないかと存じまする。" (คุณหนูหมายถึงโคมะมารุหรือขอรับ ข้าน้อยรู้จักเขาเป็นอย่างดี โคมะมารุมาขอเทพีสึคุโยมิอาศัยอยู่ที่นี่ได้หลายเดือนแล้ว ถ้าหากเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเทพีอามาเทราสึ ข้าน้อยเกรงว่าโคมะมารุจะไม่อยากพบท่านขอรับ)

บทจะเจอตัวก็เจอได้ง่าย ๆ ซะงั้น หรือคำทำนายจากโอมิกุชิที่บอกว่า 'โชคดีมาก' จะเป็นจริง?

"อ้าวทำไมล่ะ?" รู้สึกว่าจากคดีสุนัขหายจะกลายเป็นหนีออกจากบ้านแทนเสียแล้ว  "ยังไงก็ช่าง ฉันขอคุยกับเขาสักหน่อยได้ไหม?"

คลาร่าขอร้อง ซึ่งกัปปะผู้ได้นายใหม่ไม่อาจปฏิเสธ

"……かしこまりました。それでは、こちらへどうぞ。" (ขอรับ เช่นนั้นขอเชิญท่านตามมาทางนี้)

คาวะคุระมารุทิ้งสระน้ำของเขาก่อนจะพาคลาร่าเดินนำไปทางกระท่อมหลังเล็กที่ซ่อนตัวอยู่ในศาลเจ้าซึกิโยมิโนะมิยะ จากนั้นส่งเสียงเรียกโคมะให้ออกมา สุนัขชิบะสีขาวสภาพมอมแมมคลานออกมาจากใต้ถุนกระท่อมเก่า แม้มันจะดูโทรมทว่ายังตุ้ยนุ้ยแปลว่าไม่ได้อดอาหาร

"วั้ง?" สุนัขตัวนั้นเอียงคอพร้อมกับส่งเสียงเห่าออกมาเบา ๆ

จะคุยกับหมาให้รู้เรื่องมีทางเดียวคือต้องแปลงกายเป็นหมา

'สวัสดีโคมะใช่ไหม ฉันชื่อคลาร่านะ'

'ใช่แล้ว ผมโคมะ ว่าแต่เธอเป็นใคร รู้จักผมได้ยังไงเหรอ?' โคมะถาม

'เทพีอามาเทราสึวานให้ฉันพาตัวนายกลับบ้านน่ะ'

ชั่วขณะหนึ่งที่โคมะได้ยินชื่อเจ้านาย มันหูตั้งและส่ายหางดีใจแต่เพียงแค่แว้บเดียวเท่านั้น เจ้าหมาน้อยก็หูหางตก สีหน้างหงอยร้องหงิงแล้วทำท่าจะซ่อนตัวจากสังคมอีกรอบ คาวะคุระมารุจึงยืนขวางช่องใต้ถุนเรือนเอาไว้ไม่ให้มันได้มุดกลับไป

'เฮ้! ทำไมล่ะ? มีอะไรเกิดขึ้นเหรอ นายเล่าให้ฉันฟังได้นะ'

'หงิง... โคมะเป็น... หมาเลว'

'ทำไมล่ะโคมะ?'

'ก็โคมะ.. โคมะน่ะ... หงิง อดใจไม่ไหวกินขนมที่มามี้ซื้อมาจากฮอกไกโดหมดเลย แล้วยังเผลอแทะเกี๊ยะของมามี้เป็นรูอีก พอง่วงโคมะก็ขึ้นไปนอนบนกิโมโนตัวโปรดของมามี้แต่เผลอฉี่รดไป... พอมามี้มาเห็นก็โกรธมาก โคมะก็เลย.. โคมะก็เลยวิ่งหนีออกมา แล้วก็มาที่นี่ มาหาคาวะคุระมารุ ...หงิง'

อื้ม.. โคมะ แกเป็นหมาเลวจริง ๆ นั่นแหล่ะ... คลาร่าได้แค่คิดในใจแต่ไม่ได้เอ่ยปากพูด ไม่งั้นเจ้าหมาน่าจะยิ่งเสียความมั่นใจมากไปกว่านี้อีก

'เทพีอามาเทราสึไม่ได้โกรธโคมะแล้วนะ ท่านเลยให้ฉันมาตามหานายนี่ไง'

'โคมะไม่เชื่อ มามี้ให้คลาร่ามาตามเพราะจะเอาเกี๊ยะตีตูดโคมะต่างหาก'

หญิงสาวได้ฟังก็ได้แต่อมยิ้มกับความคิดของหมาน้อย เทพีสุริยะจะทำแบบนั้นหรือเปล่าไม่รู้ แต่ถ้าเจ้านี่เป็นหมาของเธอล่ะก็ได้โดนแน่!

'เทพีไม่โกรธนายแล้วจริง ๆ เธอยังทำโมจิชาเขียวสูตรพิเศษให้นายด้วยนะ นี่ไง กินสิโคมะ'

หมาน้อยคลาร่าถอดกระเป๋าใบเล็กออกจากกลางหลัง จากนั้นใช้ปากคาบซิปรูดออก แล้วดึงถุงที่ห่อจานขนมโมจิชาเขียวรูปร่างบูด ๆ เบี้ยว ๆ ออกมา

'หวาาา ขนมโมจิชาเขียวของมามี้!'

เจ้าหมาตะกละกระโดดใส่ของโปรดในทันที แม้โมจิจะผิดรูปร่างจากอุปสรรคระหว่างทางไปหน่อย แต่รสชาติและกลิ่นหอมของมันยังเหมือนเดิม

'ถ้าอยากกินอีกก็กลับมาสิ กลับไปหาเทพีอามาเทราสึด้วยกัน'

'ฮื่อ ๆ ก็ได้ โคมะจะกลับไป โคมะเบื่อกินปลาที่คาวะคุระมารุจับให้จะแย่แล้ว'

มาขอเขาอาศัยแล้วยังบ่น โคมะ... แกเป็นหมาเปดที่แท้ทรู!

จะว่าไป ถ้าโคมะมาอยู่ที่ศาลเจ้าของเทพีสึคุโยมิแล้วทำไมเทพีอามาเทราสึถึงได้ไม่รู้ล่ะ ทั้งสองศาลเจ้าอยู่ในพื้นที่ไม่ห่างไกลกันมากแท้ ๆ

「ก็เพราะว่าข้าช่วยปกปิดร่องรอยของเขาให้ยังไงล่ะ」

กระแสเสียงอันสุขุมของสตรีสูงศักดิ์ ส่งตรงเข้าสู้สมองของเดมิก็อดสาวในร่างสุนัขทันทีที่เธอคิดเรื่องนี้

'ทะ.. ท่านคือเทพีสึคุโยมิหรือคะ!?'

「ที่นี่คือถิ่นของข้า ก็คงจะไม่มีเทพอื่นใดอีก」

"月読様、恐れながら拙者、お話ししたいことがございます……。" (ท่านสึคุโยมิขอรับ ข้าน้อยมีบางอย่างอยากพูดคุยกับท่าน...)

คาวะคุระมารุที่นิ่งเงียบมาตลอดเอ่ยปากด้วยท่าทีสุภาพอย่างที่สุด

「มีเรื่องอันใดก็พูดมาเถิดเจ้ากัปปะ」

"今、拙者はクララお嬢様と契約を結びましたゆえ、月読様よりお預かりした池を離れ、新たな主のもとへと従わねばなりませぬ。" (ในตอนนี้ข้าน้อยได้ทำพันธะสัญญากับท่านหญิงคลาร่าแล้ว ข้าน้อยจึงจำต้องเป็นต้องละทิ้งสระน้ำที่เทพีให้ดูแลเพื่อออกติดตามเจ้านายใหม่ขอรับ)

「แล้วเจ้าเป็นอสุรกายรับใช้ข้าตั้งแต่เมื่อไรกันคาวะคุระมารุ เจ้าเพียงแค่มาอาศัยที่สระน้ำที่ยังว่าง แล้วข้าก็ไม่ได้ปฏิเสธให้เจ้าอยู่ ชีวิตของเจ้าเป็นอิสระมาตั้งแต่แรก ฉะนั้นอยากจะไปไหนก็ไปเถิด」

"あっ…あ、誠にありがとうございまする、月読様！" (ขะ.. ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงขอรับ เทพีสึคุโยมิ!)

กัปปะหนุ่มมารยาทงามโค้งคำนับเสียงจากเทพีแห่งดวงจันทร์สุดตัว จนน้ำในหัวเกือบจะหกลงมาหมดจานอีกรอบ

"ถ้าพร้อมแล้วก็ไปเก็บของนะคาวะคุระมารุ ฉันไม่รีบ เสร็จแล้วพวกเราค่อยออกเดินทางกัน"

คลาร่ากลับสู่ร่างมนุษย์ เตรียมเดินทางกลับสู่นครโอซาก้าไปยังศาลเจ้าซูซาโนะโอะที่เทพีอามาเทราสึกำลังพักร้อนอยู่

---

 อยู่ระหว่างภารกิจ  ตามหาสุนัขที่หายไปของอามาเทราสึ (พบตัวโคมะแล้ว)
 รางวัลโปรโมชั่นเดือนพฤษภาคม  หินตีบวกตามจำนวนไบต์