OAKLAND

OAKLAND

〈 อเมริกา - แคลิฟอร์เนีย 〉

Oakland

『 1 ใน 5 อันดับเมืองท่าแห่งความรุ่งเรือง 』

ร่องรอยแห่งอารยธรรมและความก้าวหน้าที่ไม่เคยสูญหาย โอ๊คแลนด์ เมืองที่ใหญ่ที่สุดและเป็นศูนย์กลางของเทศมณฑลอลาเมดา รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา ที่ครองตำแหน่งเมืองท่าที่ใหญ่ที่สุดในแนวอ่าวอีสต์ประจำเขตอ่าวซานฟรานซิสโก และยังเป็นเมืองที่ใหญ่เป็นอันดับสามในเขตอ่าวซานฟรานซิสโก รองรับประชากรมากเป็นอันดับแปดในรัฐแคลิฟอร์เนียและมีประชากรมากเป็นอันดับที่ 45 ในสหรัฐอเมริกา ด้วยประชากร 433,031 คนในปัจจุบันจึงทำให้โอ๊คแลนด์กลายเป็นศูนย์กลางการค้าของเขตอ่าวซานฟรานซิสโก ถึงขนาดที่กล่าวได้ว่าท่าเรือโอ๊คแลนด์เป็นท่าเรือที่พลุกพล่านที่สุดทั้งในเขตอ่าวซานฟรานซิสโก ทั่วทั้งแคลิฟอร์เนียตอนเหนือ และเป็นท่าเรือที่พลุกพล่านที่สุดเป็นอันดับห้าในสหรัฐอเมริกา

เกล็ดเล็กเกล็ดน้อย

โอ๊คแลนด์คือเมืองซึ่งตั้งอยู่บริเวณปลายของอุโมงค์คัลลีคอตต์
ทำให้มีการพบเห็นเดมิก็อดมากมายกระจัดกระจายท่องเที่ยวภายในเมือง
แม้จะคึกคักไม่เท่ากรุงโรมใหม่ แต่ก็ถือเป็นเมืองอันดับสองของชาวค่าย
และชาวโรมันที่จะออกมาจับจ่ายใช้สอยรวมไปถึงพบปะคนธรรมดาโดยไม่แสดงตัว

Nereza BELIEVER

DENISTA NORTARA

ภารกิจปลดปล่อยดวงวิญญาณ 30 ดวงสู่ยมโลก : 03 - โอ๊คแลนด์

ปีกนกโบกสะบัดดุจแขนขา พาให้ร่างน้อยลอยละลิ่วไปตามลม เดนิสต้าในร่างของนกพิราบขาวร่อนกายลงบนยอดไม้ภายในอุทานยานเตมาซคาลซึ่งครอบครองพื้นที่เขตชานเมืองโอ๊คแลนด์ ดวงตากลมของนกน้อยกวาดมองเพื่อตรวจสอบความปลอดภัย ก่อนจะสะบัดปีกอีกครั้งพอให้สองเท้าลอยขึ้นเหนือกิ่งไม้ ฟุบ— และเมื่อสองเท้าสัมผัสลงกับพื้นอีกครั้ง เท้านกบาง ๆ ก็ค่อย ๆ เรืองแสงและกลับคืนสู่สภาพเท้าคน

ท่ามกลางกลิ่นดินและหญ้า ชั่วพริบตากลิ่นกุหลาบพันปีไร้ที่มาก็เริ่มแพร่กระจายซึมซาบไปทั่วอากาศ เสียงถอนหายใจอันเบาหวิวดังขึ้นราวกับเสียงกระซิบแห่งความลับ ก่อนจะตามมาด้วยหนึ่งเสียงที่คล้ายจะทลายบรรยากาศอันแสนสงบนี้.. แต่ก็ไม่ถือว่าเลวร้ายไปเสียทีเดียว “ อู๊กก อู๊กกกกก อู๊กก ( พี่คนสวย จะไปแล้วเหรอ? ) ” เสียงพิราบน้อยหนึ่งในฝูงที่เธอไว้วานให้นำทางมายังเมืองโอ๊คแลนด์ดังขึ้นเมื่อร่างอ้วนกลมของนกสีเทาร่อนลงเกาะบนกิ่งไม้ที่หญิงสาวเคยใช้

“ ใช่ , ต้องไปแล้ว ”

เสียงนุ่มนวลที่เจือไว้ซึ่งความชัดเจนตอบกลับคำถามของเพื่อนต่างสายพันธุ์ ดวงตาสีฟ้าหม่นแสงของธิดาวีนัสเรืองขึ้นเมื่อรับฟังถ้อยคำของฝูงพิราบซึ่งถือว่าเป็ื่นสัตว์ประจำตัวอันดับหนึ่งของผู้เป็นมารดา มุมริมฝีปากของหญิงสาวผู้ชำนาญด้านการแปลงกายยกขึ้นช้า ๆ “ ช่วยดูให้ฉันหน่อยสิว่าแถวนี้มีใครจะขับรถไปแอลเอไหม? ” เมื่อจบคำ— ฝูงพิราบโผบินแตกหือไปทั่วฟากฟ้า , ทุกตัวล้วนตั้งใจเฟ้นหานักเดินทางที่มีแผนการจะมุ่งหน้าไปยังมหานครแห่งสรวงสวรรค์

“ .. มีตัวช่วยมันดีแบบนี้นี่เอง ” เสียงพึมพัมเพียงลำพังดังขึ้นพร้อมกับการขยับตัวอย่างช้า ๆ เดนิสต้าแนบแผ่นหลังพิงกับต้นไม้ใหญ่ มือนุ่มหยิบเอาโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดแอปไอคอนสีหวานแหววที่มีไว้สำหรับตามหารัก เป็นเวลาพักใหญ่แล้วที่เธอสนทนากับผู้ชายคนหนึ่ง.. คนที่ครบเครื่องพอจะกลบรัศมีของบุตรอินวิเดียคนนั้นในหัวของเธอได้

…

[ flashback ]

หลังจากที่กรอกรายละเอียดสำหรับฟีเจอร์ปัดขวาและปล่อยให้ระบบประมวลผล ในที่สุดรายชื่อต่าง ๆ ก็ปรากฏขึ้นมาบนหน้าจอ โดยแบ่งออกหมวดหมู่ 3 ระดับ ซึ่งได้แก่ Perfect Match, Good Match และ Interesting Match

“ แฟรงค์ จาง.. ” เดนิสต้าหรี่ตาลงเมื่อเห็นโปรไฟล์ของผู้ใช้งานคนแรกที่อยู่ในหมวดเข้ากันได้สูง

“ แก่ไป ” แทบไม่ต้องคิด ก้านนิ้วเรียวทาบกับหน้าจอและปัดไปทางซ้ายโดยทันที

“ เรย์นา อะบีลา รามิเรซ-อาเรลลาโน่? ”

ชื่อที่สองก็ไม่ได้ดีกว่าชื่อแรกเท่าไหร่ จริงอยู่ที่เดนิสต้าไม่ได้มีปัญหาในการเดทกับเพศเดียวกัน แต่ว่า.. “ ให้เดทกับครูนี่มันก็เกินไปหน่อย ” อีกครั้งสำหรับการปัดซ้ายที่รวดเร็ว ก่อนจะมาสะดุดกับโปรไฟล์ที่สาม ซึ่งพึ่งจะโผล่ขึ้นมาบนหน้าจอของเธอ

ค วิ น ตั ส แ อ น เ ด อ ร์ สั น

ผู้ชายที่ตกลงกันไว้แล้วว่าเขาจะเป็นครูสอนภาษาละตินให้กับเธอ .. คิ้วของเดนิสต้าขมวดเข้าหากันมากขึ้น ปลายนิ้วของเธอลอยอยู่เหนือหน้าจอไม่ถึงเซน พร้อมสำหรับการปัดทั้งซ้ายและขวา ‘ น่าสนใจ ’ เสียงในหัวของเธอเปรียบเสมือนคำเรียกร้องของจิตใต้สำนึก และเมื่อรู้ตัวเดนิสต้าก็หน้าซีดลงทันควัน เธอรีบปัดนิ้วบนหน้าจอไปทางซ้าย ปิดโอกาสใด ๆ ก็ตามที่จะจินตนาการไปมากกว่านั้น

“ ไร้สาร—- โอ้ ”

ในที่สุด

ดวงตาของเดนิสต้าจับจ้องอยู่กับข้อความที่เขียนกำกับบนโปรไฟล์ของชายแปลกหน้าที่ถูกจัดว่าอยู่ในระดับเข้ากันได้ดี “ ไม่ชอบความวุ่นวาย แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะชอบอยู่คนเดียว? เหอะ… ” เสียงนุ่มของธิดาวีนัสเจือความสนใจไว้เกินครึ่งโดยเฉพาะเมื่อเธอปัดอ่านรายละเอียดโปรไฟล์ของเขา ‘ เจอคนที่ดูมีรสนิยมเหมาะกับแอปหาคู่สักที ’ นิ้วของเธอเคาะลงกับหน้าจอเป็นจังหวะไม่ช้าไม่เร็วราวกับกำลังพิจารณา

จะว่าเสี่ยงก็เสี่ยง เดนิสต้าพึ่งจะอายุครบ 20 ในปีนี้ เธอไม่เคยมีความสัมพันธ์ที่จริงจัง การใช้แอปหาคู่ก็ด้วย นัยน์ตาสีฟ้าหม่นราวหินแห่งจันทร์หลุบลงมองภาพของชายอายุมากกว่าซึ่งเป็นสมาชิกต่างค่าย.. ‘ สมบูรณ์แบบ ’ เดนิสต้าคิด มันไม่ใช่แค่ในเชิงหน้าตาหรือนิสัยที่น่าสนใจ แต่เขายังอยู่ไกลจากวงสังคมของเธอ เหมาะมากสำหรับการลองทำตัวเป็นสาวเจ้าชู้หรือฝึกจีบดูสักครั้งโดยที่ไม่ต้องกลัวว่าจะถูกตามถึงบ้าน

‘ คลาสบริหารเสน่ห์แบบทดลองใช้จริง ’ เดนิสต้าหัวเราะเบา ๆ นิ้วของเธอทาบลงบนหน้าจอตรงกับตำแหน่งชื่อ ‘ เลเวอเรทท์ ฟรีมอนต์ ’ บนโปรไฟล์ ก่อนจะลากนิ้วปัดไปทางด้านขวา “ ลองดูสักครั้งก็แล้วกัน ”

[ end - flashback ]

ข้อความใหม่ที่เขาพึ่งตอบกลับทำให้คิ้วเรียวเลิกขึ้น ‘ เตรียมการสอน? ผู้ชายแบบเขาเป็นครูด้วยเหรอ? ’ ตลอดระยะเวลาที่คุยกันมา เดนิสต้ารับรู้เกี่ยวกับเขาน้อยมาก เช่นเดียวกับเขาที่รู้เกี่ยวกับเธอน้อยมาก อาจเป็นเพราะทั้งสองฝ่ายไม่ได้มีเป้าหมายที่จะเข้าหากันเพื่อจับคู่เพียงอย่างเดียว ดังนั้นนอกเหนือจากข้อมูลที่กรอกไว้บนโปรไฟล์ พวกเขาก็ไม่เคยซักไซ้ถึงตัวตนหรือเรื่องเล็กเรื่องน้อยที่อยู่ในเกณฑ์ของเรื่องส่วนตัว

Leverage Frémont

มีแจ้งเตือนใหม่ !

ไม่รีบร้อน , เดนิสต้าลดโทรศัพท์ลงเมื่อได้ยินเสียงกระพือปีกของฝูงพิราบที่เธอไว้วานก่อนหน้านี้

“ อู๊กกกกกก ( เจอแล้ว ) ” ทั้งที่เป็นนกที่ไม่มีความสามารถในการแสดงสีหน้า แต่เดนิสต้ากลับนึกภาพในหัวได้อย่างชัดเจนว่านกน้อยที่กำลังบินตรงเข้ามากำลังทำหน้าทำตาแบบไหนอยู่ มือข้างที่ว่างของเธอยกขึ้นรับกับเท้าของพิราบน้อยตัวหนึ่งอย่างแม่นยำก่อนจะปล่อยให้ตัวแทนของมารดาได้พูดรายงานเจื้อแจ้ว “ อู๊ก อู๊กก อู๊ก อู๊กกก.. อู๊กกก อู๊ก อู๊ก อู๊กกก ( มีรถของครอบครัวนึงเสียอยู่ใกล้ ๆ กับทางออกอุทยาน ตอนนี้ช่างที่พวกเขาเรียกมากำลังซ่อมรถให้ คนที่เป็นพ่อบอกว่าต้องรีบไปให้ถึงแอลเอก่อนค่ำ ไปเร็ว เจ้าหญิง ) ”

“ เข้าใจแล้ว ขอบคุณนะ ” เดนิสต้าเลื่อนมือเข้ามาใกล้ตัวมากขึ้น ปล่อยให้ศีรษะเล็ก ๆ ของนกพิราบที่แยกตัวจากฝูงเพื่อมารายงานผลของสิ่งที่เธอไว้วานได้ถูไถลงกับไหล่ของเธออยู่เพียงแค่ครู่ ก่อนที่สัตว์ปีกตัวอ้วนกลมนั้นจะตัดสินใจกระพือปีกโผบินจากไปไกลจนลับสายตา แม้ภายในข้อความจะเหมือนเด็กสาวเอาแต่ใจที่โวยวายต่อเขา ทว่าตัวจริงของเดนิสต้ากลับทำแค่เพียงยกมุมปากขึ้นเล็กน้อยพร้อมกับเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋าอีกครั้งเพื่อที่จะได้เริ่มต้นเดินทางไปตามที่ ๆ เธอควรจะไป

บางทีการพิมพ์ชื่อเขาลงไปในแชทอาจจะเป็นข้อความสุดท้ายของเธอ เดนิสต้าคิดเล่น ๆ ในใจในระหว่างที่เธอเดินไปตามทางเปลี่ยวของเขตอุทยาน ผ่านซอกซอยรวมไปถึงพงหญ้าจนสะดุดตากับรถกระบะสีแดงแรงฤทธิ์ที่กำลังถูกชายสวมชุดช่างเดินป้วนเปี้ยนวนไปวนมา

‘ คงจะเป็นรถคันนี้ ’ แทนที่จะปรากฏตัวขอความช่วยเหลือด้วยร่างมนุษย์อย่างตรงไปตรงมา ร่างของเดนิสต้าค่อย ๆ เปลี่ยนรูปทรงจนกลายเป็นแมวเปอร์เซียสีขาวแสนเย่อหยิ่งที่อาศัยจังหวะชุลมุนของผู้คนกระโดดขึ้นไปซ่อนตัวอยู่ในซอกหลืบของหลังกระบะ ปล่อยให้มนุษย์ทำงานของมนุษย์จวบจนรถกลับมาใช้งานได้อีกครั้ง

และในที่สุด.. เดนิสต้าก็ได้มุ่งหน้าไปยังมหานครแห่งสรวงสวรรค์กับคนอื่นเขาสักที

ห้องแชทของเดนิสต้าและเลเวอเรทท์ - วาร์ป

Timeline at [ 12:50 | 29/01/2025 ]