25 · กันยายน · 2025 · 14.00 น. - 16.00 น.
ลมพัดผ่านเสาโครินเธียนหน้าตึกสนามฝึกยิงเพียงหนึ่งเดียวของกรุงโรมใหม่ แสงอาทิตย์กระทบลวดลายสลักบนยอดเสาจนเป็นเงาเป็นเส้น ทำให้ตัวอาคารหินอ่อนทั้งหลังดูสง่างามราวกับวิหารหนึ่งหลังที่คนอาวุโสเคารพยำเกรง แต่ภายในเสียงฝีเท้าและคำสั่งกลับชัดเจนเป็นจังหวะของการฝึก
นี่คือที่ซึ่งเด็กหลายคนต้องเรียนรู้ว่าการถืออาวุธมิใช่สิทธิ แต่เป็นความรับผิดชอบ
คลาสแรกของวันถูกประกาศด้วยเสียงกังวานของชายผู้มาใหม่ คอนสแตนติน สโตน ผู้สอนผู้เป็นที่รู้จักในนามบุตรแห่งเทพเมอร์คิวรี่ ดวงตาเฉียบคม ความว่องไวในท่าทางทำให้ผู้คนรู้สึกว่าเขาพร้อมจะสอนอะไรที่ได้ผลและรวดเร็วเสมอ วันนี้เขายืนหน้าแถวตรงกลางโรงยิง เหล่านักเรียนเรียงแถว มีเอสเปอร์ยืนสงบนิ่ง มือซ้ายวางบนกระเป๋าเป้ใหม่ พิลวอนอยู่ข้าง ๆ ตามนิสัยเงียบ ๆ แต่ตื่นตัว
คอนสแตนตินกวาดสายตาไปทั่วห้อง แล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงชัดเจน “คลาสแรก ‘ความปลอดภัยและพื้นฐาน’ เราไม่สอนให้ใครเป็นนักฆ่า แต่สอนให้ใครเป็นคนที่รับผิดชอบ ถ้าพวกเจ้าเข้าใจเพียงอย่างเดียวจากวันนี้ ขอให้เป็นกฎสี่ข้อที่ผมจะพูด”
เขาชูมือสี่นิ้วช้า ๆ แต่ไม่ได้อธิบายรายละเอียดเชิงปฏิบัติที่เป็นขั้นตอน คำของเขาฟังชัดและหนักแน่น “หนึ่งให้ถืออาวุธเสมือนว่า ‘มีพลัง’ แม้มันจะไม่มีกระสุนอยู่ในเวลานั้น สองอย่านำปลายอาวุธไปชี้ใส่ใครหรือสิ่งที่พวกเจ้าไม่ตั้งใจจะทำอันตราย สามเก็บนิ้วไว้จากไกจนกว่าจะพร้อมจะกระทำตามการตัดสินใจที่มีเหตุผล และสี่จงมั่นใจว่าปลายทางที่กระสุนจะไป คือสิ่งที่พวกเจ้าพร้อมจะรับผิดชอบทั้งในวาระนั้นและผลลัพธ์ต่อไป”
เอสเปอร์ฟังด้วยสีหน้าเรียบ แต่ในดวงตาเห็นได้ชัดว่าขณะที่คำเหล่านั้นถูกย้ำ เขากำลังเก็บเป็นแบบแผนในหัว สำหรับเขาคำสั่งไม่ใช่ข้อจำกัด หากเป็นกรอบที่จะให้ความคิดทำงานอย่างมีระเบียบ
จากทฤษฎี คอนสแตนตินพาพวกเขาไปรอบ ๆ แผงแสดงชิ้นส่วน แบบที่ไม่ลงลึกจนเป็นขั้นตอนปฏิบัติ เขาชี้ให้เห็นส่วนต่าง ๆ ด้วยคำอธิบายกว้าง ๆ ว่าแต่ละชิ้นมีบทบาทอย่างไรในการทำงานโดยรวม แล้วเปลี่ยนโทนคำพูดเป็นแฝงอารมณ์ขันเล็กน้อย “อย่าไปตีค่าส่วนประกอบจนกว่าจะเข้าใจหน้าที่ของมัน”
พิลวอนถามขึ้นเสียงเรียบ ๆ “แบบไม่มีกระสุน?”
คอนสแตนตินพยักหน้า “แน่นอน ทุกการฝึกวันนี้เป็น dry-run ทั้งหมด ไม่มีการใช้กระสุนจริง ไม่ต้องกลัวแต่ต้องจริงจัง”
การปฏิบัติมาในรูปแบบที่เน้นท่าทางพื้นฐานและความคุ้นชิน —ครูให้เด็ก ๆ จับแบบจำลองและอุปกรณ์ฝึก ที่ปลอดภัย นักเรียนได้ลองท่าทางยืน ท่าคุกเข่า ท่าหมอบ ในลักษณะของการวางน้ำหนักตัว การตั้งฐานยืนเพื่อความมั่นคง คอนสแตนตินคอยเดินไปปรับพวกเขาด้วยคำสั้น ๆ แนะนำช่องมุมที่ควรผ่อนคลายหรือเกร็งให้ถูกจังหวะ
ในส่วนการฝึกการเล็งและการควบคุมไก คอนสแตนตินเน้นให้เห็นถึง “ความสัมพันธ์ของสายตา การตั้งท่า และการตัดสินใจ” มากกว่าจะสอนท่าเคร่งครัด เขาให้เด็ก ๆ ฝึกการลืมความเร่งรีบ ฝึกมองเป้าและถอนใจให้เป็นจังหวะก่อน
ต่อด้วยการสาธิตการโหลดและเคลียร์ ในแบบจำลอง แต่เป็นการแสดงเชิงสัญลักษณ์โดยใช้อุปกรณ์ปลอมที่ไม่สามารถใช้งานจริงได้ คอนสแตนตินแสดงขั้นตอนด้วยมือเปล่าและคำอธิบายแบบกว้าง ๆ เพื่อให้เห็นภาพกระบวนการโดยไม่ให้รายละเอียดที่เป็นเชิงเทคนิคลึกเกินไป เช่นการพูดว่า “มีวิธีที่ปลอดภัยในการตรวจสอบว่าไม่มีกระสุน” มากกว่าการลงรายละเอียดวิธีการเปิดช่องหรือเลื่อนชิ้นส่วนใด ๆ
บทฝึกจบลงด้วยการย้ำซ้ำเรื่องความรับผิดชอบและการสื่อสารภายในทีม ครูสั่งให้พวกเขาจัดคู่ซ้อม โดยให้ฝ่ายหนึ่งคอยสังเกตและรายงานความผิดปกติ ฝ่ายหนึ่งทดลองท่าทาง สลับกันไปเพื่อฝึกการประสานงาน เอสเปอร์จับคู่กับพิลวอน
ทั้งสองเคลื่อนตัวอย่างประสาน พูดสั้น ๆ เป็นสัญญาณกันและกันตามที่ครูสอน ไม่มากคำแต่เพียงพอ
เมื่อคลาสเลิก คอนสแตนตินจับมือทั้งคู่อย่างเป็นกันเอง “ดีมาก พวกเจ้าเข้าใจพื้นฐานแล้ว ปืนคือเครื่องมือของการตัดสินใจ มันไม่ใช่คำตอบแรกเสมอไป จงใช้เมื่อไม่มีทางเลือกอื่น และเมื่อใช้ให้รับผิดชอบต่อผลลัพธ์ทั้งหมด”
วิชายิงปืน (FT) 1/4
[Lares-05] คอนสแตนติน สโตน +7 ความสนิทสนม |