แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Dean เมื่อ 2025-2-23 22:58
299 ล่องทะเลแดง
02/02/2025 เวลา 16.00 น. ใช่ว่าจะค้นหาแต่ ‘โบราณสถานใกล้ฉัน’ เพียงอย่างเดียว แต่สิ่งจำเป็นที่สุดอย่างแผนการเดินทางโดยเรือก็สำคัญที่ ดีน เอลวิน อัลวาเรซ นีล บุตรแห่งโพไซดอนไม่ลืมศึกษาข้อมูลในช่วงวันแรก ๆ หลังได้รับสารจากบิดา
ดีนไม่แน่ใจว่าพ่อจะส่งเรือเทียมฮิปโปแคมปัสแบบไหนมารับตน จะรูปเป็นเรือกอนโดล่าเหมือนครั้งที่เขาไปภารกิจที่เฮติ หรือจะเป็นเรือที่แข็งแรงและมีขนาดใหญ่มากกว่านั้นด้วยระยะทางที่ไกลกว่าสองเท่า และหากพ่อคอยเฝ้ามองเขาอยู่จากที่ไกล ๆ คงเห็นได้ว่าคราวนี้สมาชิกร่วมทีมไม่ได้มีแค่หนึ่ง แต่อย่างไรเสียคำนวนกรณีแย่ที่สุดคือเรือมีขนาดเล็กไว้ก่อนดีกว่า เพื่อจะได้ไม่ซื้อเสบียงอาหารขาดแล้วต้องมากินปลาดิบกลางมหาสมุทร
‘ตอนนั้นจากเฮติไปลองไอแลนด์ใช้เวลาสิบกว่าชั่วโมงสินะ งั้นถ้าจากอคาบาไปลองไอแลนด์ก็…’
เปิดแมพเทียบขณะคำนวนระยะทางก็ทำเอาเหงื่อตก เพราะจากจุดเริ่มต้นจำเป็นต้องล่องเรือลงมาอ้อมแหลมกู้ดโฮปที่แอปริกาใต้ จากนั้นจึงจะเดินเรือขึ้นเหนือไปถึงสหรัฐอเมริกาได้ ซึ่งหากคำนวนอย่างลวก ๆ พวกเขาจะใช้เวลาเดินทางกลับไปค่ายฮาล์ปบลัดมากกว่าหนึ่งสัปดาห์
‘ใช้ชีวิตหนึ่งสัปดาห์บนเรือกอนโดล่ากลางมหาสมุทรแอตแลนติกไม่ใช่เรื่องตลก’
บางทีใช้ทางเก่านอนกลางดินกินกลางทรายกลางทะเลทรายกาสซิมแล้วซื้อตั๋วรถไฟเฮเฟตัสกลับนิวยอร์กด้วยความรวดเร็วอาจจะดีกว่า แต่พอคิดถึงน้ำใจที่บิดาหยิบยื่นมาให้แล้วดีนก็ปฏิเสธไม่ลง
‘เอาวะ ถือว่าเปลี่ยนบรรยากาศ…’
ชายหนุ่มคำนวนไว้แล้วว่าควรจะซื้อเสบียงอาหารจำนวนเท่าไรติดไประหว่างการเดินทาง ตอนนี้ก็เพียงแค่ช็อปปิ้งรายการตามลิสต์แล้วหอบหิ้วไปที่ท่าเรืออคาบา แม้ไม่ได้กลับค่ายทันทีอย่างที่ควีนกล่าว ทว่านางม้าก็ไม่ได้โวยวายต่อที่เขาต้องมาจับจ่ายซื้อเสบียง ควีนงอนเขาอย่างแรงที่พาไปเจอเรื่องอันตราย บางทีอินทผลัมของโปรดหลายกิโลกรัมอาจทำให้นางอารมณ์ดีขึ้น
ตอนนี้ดีนให้ควีนไปพักสงบสติอารมณ์ที่หน้าหาดไร้ผู้คน ส่วนเขาและไข่ผำมาช็อปปิ้งอาหารสำหรับหนึ่งสัปดาห์กัน
เรื่องยุ่งยากอย่างหนึ่งสำหรับการข้ามแดนนั่นคือเรื่องของค่าเงิน เงินที่แลกไว้ใช้จ่ายในซาอุดิอาระเบียยังพอมีเหลือ ทว่าที่จอร์แดนใช้หน่วยเงินดีนาร์ไม่ใช่ริยาลฉะนั้นจึงต้องไปแลกเงินใหม่ ดีนต้องเดินหาร้านและเงินจนขาแทบจะหลุดตั้งแต่ต้นตลาดไปยันท้ายตลาดของท่าเรือ
หากมองในแง่ดีถือว่าเขาจะได้ใช้ขาเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะได้แต่นั่งบนเรือแคบ ๆ จนง่อยแดกไปหนึ่งอาทิตย์เต็ม ๆ ข้อดีข้อที่สองก็คือได้เซอร์เวย์ตลาด ดูว่าร้านไหนขายถูกร้านไหนขายแพง หลังแลกเงินแล้วจะได้ตรงดิ่งไปซื้อของที่ร้านนั้นได้ทันที
ผลไม้นานาชนิดที่สามารถรับประทานได้หลายวันถูกซื้อมาจำนวนมาก เน้นหนักที่อินผลัมผลไม้ซูเปอร์ฟู้ดที่ให้พลังงานสูงและยังเป็นของโปรดของควีน
ขนมปังแห้งหรือแครกเกอร์ดูจะเป็นอาหารง่าย ๆ งานนี้คงได้กินพิตา (ขนมปังอาหรับ) จนเบื่อแน่ ๆ
ตอนนี้จากลิสต์ดูจะมีแต่อาหารที่ให้คาร์โบรไฮเตรดแต่ยังขาดโปรตีน ถ้าไม่ได้กินสมองคงไม่ปลอดโปร่งจึงต้องหาซื้ออาหารกระป๋องมาอีกหลายแพ็ค
ขนมที่ให้พลังงานอย่างช็อกโกแลตก็สำคัญ หากขนมปังและผลไม้หมดแล้วพอเอามารับประทานประทังหิวได้
และสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับการเดินทางคือน้ำสะอาด แม้ว่าในมหาสมุทรจะเต็มไปด้วยน้ำ แต่น้ำเค็มไม่เหมาะกับสุขภาพของสัตว์บก ดีนไม่แน่ใจว่าจะนับรวมตนเองได้ด้วยหรือไม่ เพราะว่าเขาไม่มีปัญหากับการอยู่ในน้ำทะเล ออกจะดีเสียด้วยซ้ำที่มันสามารถบรรเทาอาการบาดเจ็บได้ทุกอย่างยกเว้นโรคภัย จึงจำเป็นต้องซื้อน้ำสะอาดมาหลายแกลอนมาเพื่ออุปโภคและบริโภค
ดีนคิดว่าอาจไม่พอแต่เขาสามารถผลิตน้ำจืดได้ด้วยภูมิปัญญาชาวบ้าน เช่นการนำเต็นท์ผ้าใบมาผูกขึงเพื่อรองน้ำค้างยามค่ำคืน แต่ตอนนี้ไม่มีกลางคืนน้ำจะถูกเผาจนแห้งเหือดไปก่อนหรือเปล่านั่นก็ต้องมาลุ้นกัน
“จริงสิ น้ำเกลือแร่ก็จำเป็นนี่นา”
หากถูกแดดเผาหัวตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงเป็นเวลากว่าเจ็ดวันร่างกายต้องสูญเสียเกลือแร่มากแน่ ๆ ดีนจึงเดินเข้าร้านขายยาแล้วเหมาผงเกลือแร่มาทั้งกล่อง
เท่าที่ดูเหมือนว่าเสบียงที่จำเป็นจะครบแล้ว ซึ่งก็ควรจะครบเถอะเพราะชายหนึ่งคนกับลูกก๊อบลินหนึ่งตัว (ที่ใคร ๆ ก็มองว่าเป็นลิง) แบกของได้ไม่มากมายไปกว่านี้อีกแล้ว แค่น้ำอย่างเดียวก็แบกขึ้นหลังจนหลังแทบแอ่น ความจริงเขาอยากซื้อมากกว่านี้แต่อย่างว่าแหล่ะ ถ้าพ่อส่งเรือกอนโดล่ามาจริงจะใส่สัมภาระยังไงหมด แค่ควีนตัวเดียวก็เต็มลำเรือ…
เดินออกมาจากตลาดไม่เท่าไรเขาก็เห็นว่าควีนยืนรออยู่ไม่ไกล ไม่ใช่จุดนัดพบอันเงียบสงบที่ตกลงกันไว้
“อ้าวควีน เธอมาเดินเล่นแถวนี้เหรอ?” ดีนแกล้งหยอก
“ฮรี้” oO(ก็ประมาณนั้น) มันทำฟอร์ม
แต่ดีนรู้นิสัยของเพกาซัสสาวดี นางไม่ชอบเดินเล่น แต่เรื่องบินน่ะไม่แน่ อีกอย่าง.. ควีนมักจะปรากฏตัวอย่างรวดเร็วอยู่เสมอเมื่อเขาเรียกหาราวกับว่าค่อยเฝ้าสังเกตการณ์บนฟ้าอยู่ไม่ห่าง บางทีนางอาจจะคอยสอดส่องแล้วเห็นว่าเขากับเจ้าไข่ผำหอบหิ้วของกันพะรุงพะรังอย่างน่าเวทนาจึงเข้ามาช่วยถือของ
“งั้นฉันว่าพวกเราไปที่ท่าเรือกันเลยดีกว่าจะได้ถึงค่ายเร็วขึ้นอีกสักหนึ่งนาที ควีนเธอช่วยแบกของให้หน่อยนะ”
เพกาซัสไม่ตอบแต่มันก็ยอมยืนนิ่ง ๆ ให้ชายหนุ่มจัดข้าวของอันมากมายใส่บนหลังม้า เห็นเธอแบกของเสียเยอะขนาดนี้เขาไม่กล้าจะเอาเปรียบอย่างการขึ้นขี่ไปอีกทอด จึงได้เพียงแค่เดินนำไปทางท่าเรืออคาบาที่มีเรือใบน้อยใหญ่จอดเรียงราย
“น่าจะอยู่กันแถว ๆ นี้หรือเปล่านะ?”
ดวงตาสีเปลือกไม้หรี่มองจ้องเรือกอนโดล่าลำน้อยแต่เขาไม่เห็นเรืออย่างที่ว่าเลยแม้แต่ลำเดียว ชายหนุ่มย่อตัวลงระมือไปกับสายน้ำที่ซัดสาดเป็นจังหวะ ลองตั้งจิตเพรียกหาสัตว์อสูรในตำนานที่ถูกสั่งการมาโดยเทพสมุทร ดีนไม่แน่ใจว่านั่นคือวิธีการที่ถูกต้องในการเรียกหาฮิปโปแคมปัส แต่เขารู้สึกว่าหากผิวปากเรียกจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นเพราะสื่อสารกันคนละภาษา
เรือยอร์ชลำเล็กลำหนึ่งค่อย ๆ เคลื่อนตัวเข้าเทียบท่าเรือเมื่อมองลงไปในน้ำเขาเห็นเหล่าฮิปโปแคมปัสโผล่หัวขึ้นมาจากเกลียวคลื่นกันประมาณห้าถึงหกตัว
“ฮรี้~” oO(ท่านชายเอลวิน พวกเรามารับแล้วขอรับ) ฮิปโปแคมปัสตัวหนึ่งกล่าวขึ้น
“โอ๊ะ สวัสดีพวกนายทุกคน โอ้โห รอบนี้พ่อส่งเรือใหญ่มาเลยเหรอ ดีจังแฮะ”
“ฮรี้~” oO(ขอรับ นายท่านเห็นว่าท่านชายมีสหายมาด้วย) ฮิปโปแคมปัสมองไปทางเพกาซัสดำและลูกก๊อบลินตัวน้อย “ฮรี้~” oO(เชิญท่านชายและสหายขึ้นเรือมาได้เลยขอรับ)
“ขอบคุณนะ”
ดีนเก็บรอยยิ้มไว้ไม่อยู่ พ่อคอยมองดูเขาอยู่จริง ๆ ด้วยถึงได้ส่งเรือลำใหญ่มาให้ คณะเดินทางทยอยขึ้นไปบนเรือยอร์ชลำนั้น จากนั้นบุตรแห่งเจ้าสมุทรก็เริ่มสำรวจ บนเรือยอร์ชมีดาดฟ้าเรือที่กว้างพอประมาณให้ควีนสามารถนั่งนอนได้โดยไม่อึดอัด ห้องนอนภายในเรือแม้ไม่กว้างขวางแต่พนันได้ว่าดีกว่าที่ต้องนอนในถุงนอนแสนรันทด มีห้องน้ำและบาร์เล็ก ๆ ในตัวเรือ ที่ยอดเยี่ยมมากที่สุดเห็นจะไม่พ้นมีอาหารและเครื่องดื่มที่ดีกว่าที่ซื้อมาติดไว้ ถึงอย่างนั้นก็ประกอบอาหารไม่ได้จึงต้องกินอาหารกระป๋องอยู่ดี รู้สึกเสียดายเงินนิดหน่อยแต่เอาไว้เป็นของฝากก็ได้
แต่ที่น่าตลกคือเรือยอร์ชดังกล่าวไม่มีเครื่องยนต์ แต่ใช้แรงม้าจากฮิปโปแคมปัสหกตัวในการลากเลื่อน เท่าที่ดูน่าจะมีความเร็วมากกว่าที่คำนวนไว้นิดหน่อย อย่างน้อยคงไปถึงฮาล์ฟบลัดไวกว่าเจ็ดวัน
“ฮรี้~” oO(เพื่อความรวดเร็วของการเดินทาง ขอให้ท่านเอลวินช่วยบังคับใบเรือด้วยนะขอรับ)
“โอ้ ได้สิ เหมือนกับที่เล่นเรือใบในทะเลสาบใช่ไหม ฉันเคยเข้าอบรมครั้งนึง พอจะจำหลักการได้อยู่”
หลังจากกัปตันเรือ (?) ชี้แจงเรื่องการเดินทางเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เรือยอร์ชลำเล็กของเจ้าสมุทรเคลื่อนตัวออกจากอ่าวอคาบาอย่างช้า ๆ ก่อนจะเร่งความเร็วเพิ่มมากขึ้นเทียบเท่ากับความเร็วของเรือยอร์ชจริง ๆ ดีนกางใบเรือออกให้แรงลมจากฝั่งเสริมแรงเรือให้วิ่งฉิว ภาพของเมืองริมชายหาดไกลออกไปแต่ภาพของค่ายฮาล์ฟบลัดที่ขึ้นมาในหัวเริ่มจะใกล้เข้ามามากขึ้นทุกที…
เดินทางกลับค่ายฮาล์ฟบลัดโดยสวัสดิภาพ (???)
|