02.08.2025 | 02:30 PM
ความอบอุ่นของความหวังในครอบครัวเป็นสินค้าประเภทหนึ่งที่บุตรแห่งไทคีเข้าใจในทางทฤษฎี, แต่กลับไม่ค่อยได้สัมผัสในทางปฏิบัติ ภารกิจที่ไทสันมอบหมายให้ถือเป็นธุรกรรมที่ปิดไปแล้วหนึ่งรายการ เหลือแค่จัดการวันงานให้ราบรื่น, และการจัดการเรื่องการเงินที่ธนาคารของนิวโรมก็เป็นอีกหนึ่งรายการที่ถูกขีดฆ่าออกจากบัญชี แต่แล้ว, เขาก็นึกขึ้นได้ว่ายังมีอีกหนึ่งข้อผูกมัดเล็กๆ ที่ค้างคาอยู่ในสมอง
‘นายจะไปนิวโรมหรอ ฉันมีเงินดีนาเรียส ฝากซื้อมือถือให้หน่อยสิ’
คำขอของริปลีย์ สวอนสัน…เพื่อนเก่าสมัยค่ายฤดูร้อนที่เวอร์มอนต์…มันเป็นขอที่ไม่เหลือบากกว่าแรง แม้เขาจะแอบรู้สึกขี้เกียดจัดการ แต่เวลาที่เหลือเฟือจนเกินไปผลักดันให้เขาจัดการให้หล่อน
ร่างสูงถอนหายใจออกมาเบาๆ, ความเหนื่อยหน่ายที่ถูกควบคุมไว้อย่างดีฉายชัดขึ้นมาเพียงชั่วครู่ก่อนจะจางหายไป เขาเปลี่ยนทิศทาง, เดินเลี้ยวไปยังย่านการค้าที่ทันสมัยที่สุดของเมือง, ที่ซึ่งอาคารที่นี่ดูไม่เหมือนสาขาในนิวยอร์กที่เขาเคยไป…มันดูเปิดเผยและโอ่อ่ากว่า, เป็นการผสมผสานที่ลงตัวระหว่างสถาปัตยกรรมโรมันและความเรียบง่ายของเทคโนโลยี
เมื่อเขาผลักประตูแก้วที่ไร้ขอบเข้าไป, เสียงต้อนรับอัตโนมัติที่นุ่มนวลก็ดังขึ้น แต่สิ่งที่ต้อนรับเขาไม่ใช่เจ้าของร้านสติเฟื่องที่เขาเคยเจอ
ร่างที่ยืนอยู่หลังเคาน์เตอร์กระจกนั้นสูงและดูสมบูรณ์แบบ…สมบูรณ์แบบเกินไป ผิวหนังที่ทำจากวัสดุสังเคราะห์นั้นไร้ซึ่งรูขุมขน, เส้นผมสีทองถูกจัดทรงไว้อย่างไร้ที่ติ, และดวงตาสีฟ้าของมันก็ส่องประกายด้วยแสง LED
มันคือแอนดรอยด์
"ยินดีต้อนรับสู่เดดาลัสช็อปครับ" เสียงที่ถูกปรับแต่งมาอย่างสมบูรณ์แบบดังขึ้น น้ำเสียงนั้นเต็มไปด้วยความเป็นมิตร "ผมคืออิคารัส จะเป็นผู้อำนวยความสะดวกให้กับคุณลูกค้าครับ"
น่าสนใจ…ดีลเลอร์แห่งค่ายฮาฟบลัดคิดในใจ, ไม่ได้แสดงอาการประหลาดใจออกมาทางสีหน้า…ดูเหมือนว่านักประดิษฐ์อัจฉริยะจะเริ่มขยายธุรกิจไปสู่ระบบอัตโนมัติ
"ไม่ทราบว่าวันนี้คุณสนใจดูเป็นสินค้าตัวไหนของทางเราหรอครับ" ยูนิตอิคารัสเอ่ยถาม, ศีรษะของมันเอียงเล็กน้อย, เป็นการเคลื่อนไหวที่ถูกตั้งโปรแกรมไว้เพื่อเลียนแบบความใส่ใจของมนุษย์
บุรุษเจ้าของเส้นผมสีทองคำไม่ได้เสียเวลาไปกับการเลือกชมสินค้าที่น่าตื่นตาตื่นใจซึ่งวางเรียงรายอยู่รอบตัว ธุรกรรมนี้มีเป้าหมายที่ชัดเจนและเรียบง่าย
"เอา HydroX ครับ" เขาเอ่ยตอบหุ่นยนต์อิคารัส, น้ำเสียงของเขาเรียบและปราศจากการลังเล "อย่างเดียวพอ คิดเงินได้เลย"
"รับทราบครับ" แอนดรอยด์ตอบกลับด้วยความเร็วและประสิทธิภาพที่ถูกโปรแกรมไว้, ดวงตา LED ของมันสว่างวาบขึ้นเล็กน้อยขณะประมวลผลคำสั่ง "Hydro X หนึ่งเครื่อง, 600 ดีนาเรียสครับ"
ลิ้นชักที่ซ่อนอยู่ใต้เคาน์เตอร์กระจกเลื่อนเปิดออกอย่างเงียบเชียบและราบรื่น, ในขณะเดียวกัน, กล่องสีดำด้านที่บรรจุสมาร์ทโฟนเครื่องใหม่ก็ถูกแขนกลหยิบออกมาจากชั้นวางด้านหลังแล้ววางลงตรงหน้าเขาอย่างนุ่มนวล
ดีลเลอร์แห่งค่ายฮาฟบลัดล้วงเข้าไปในกระเป๋าเป้, หยิบถุงหนังที่ริปลีย์ฝากมาออกมา, แล้วเทเหรียญดีนาเรียส สกุลเงินที่ใช้กันในนิวโรม จำนวนพอดีลงในถาดรับเงินที่เลื่อนออกมารอรับ
"ขอบคุณที่ใช้บริการเดดาลัสช็อปครับ" ยูนิตอิคารัสกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เป็นมิตรเช่นเคย, ในขณะที่กลไกภายในกำลังตรวจสอบและเก็บเหรียญทั้งหมดเข้าไปอย่างรวดเร็ว
บุรุษชาวรัสเซียไม่ได้เอ่ยคำใดตอบ, เขาเพียงแค่หยิบกล่องสมาร์ทโฟนขึ้นมา, หันหลัง, แล้วเดินออกจากร้านที่เต็มไปด้วยเทคโนโลยีขั้นสูงและประสิทธิภาพที่เย็นเยียบนั้นไปอย่างเงียบเชียบ
ภาระผูกพันสุดท้ายในนิวโรมได้ถูกขีดฆ่าออกจากบัญชีแล้ว…ตอนนี้ก็เหลือเพียงแค่การเดินทางกลับเท่านั้น
ร่างสูงก้าวเดินไปตามถนนที่อาบไล้ด้วยแสงสีทองของสนธยานิรันดร์, มุ่งหน้ากลับไปยังสถานีรถไฟ, พร้อมที่จะทิ้งความสงบที่เป็นระเบียบของเมืองนี้ไว้เบื้องหลัง, แล้วกลับคืนสู่ความวุ่นวายที่คุ้นเคยของค่ายฮาล์ฟบลัด