แดร์ เอ็นเตอร์ไพรส์

แดร์ เอ็นเตอร์ไพรส์: เบื้องหลังกำแพงแห่งความสำเร็จ แดร์ เอ็นเตอร์ไพรส์ อาณาจักรธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ที่ก่อตั้งโดย ดับเบิ้ลยู. แดร์ (ไม่ใช่ชื่อจริงของเขา) บิดาของเรเชล อลิซาเบธ แดร์ เบื้องหน้าคือภาพลักษณ์แห่งความสำเร็จอันรุ่งโรจน์ อาคารสำนักงานใหญ่ตั้งตระหง่าน สะท้อนความมั่งคั่งด้วยสถาปัตยกรรมอันทันสมัย ผนังกระจกใสบานใหญ่เผยให้เห็นภายในที่ตกแต่งอย่างหรูหรา พนักงานแต่งกายภูมิฐานเดินสวนกันขวักไขว่ ราวกับเป็นสัญลักษณ์แห่งความเจริญรุ่งเรืองทางธุรกิจ ทว่าเบื้องหลังความสำเร็จนั้น กลับซ่อนเร้นรอยแผลอันดำมืดที่กัดกร่อนธรรมชาติอย่างไม่รู้จักจบสิ้น เสียงเครื่องจักรคำรามดังกึกก้อง ผืนป่าที่ครั้งหนึ่งเคยอุดมสมบูรณ์ถูกโค่นถางลงอย่างไม่ปราณี ต้นไม้ใหญ่ล้มระเนระนาด สัตว์ป่าไร้ที่อยู่อาศัย แผ่นดินแห้งแล้งถูกแทนที่ด้วยห้างสรรพสินค้าขนาดยักษ์และลานจอดรถกว้างใหญ่ การขยายตัวอย่างไม่หยุดยั้งของแดร์ เอ็นเตอร์ไพรส์ คือหายนะของธรรมชาติ เทพแพน เทพแห่งป่าไม้ ค่อย ๆ อ่อนแอลงจากการสูญเสียผืนป่า ดุลยภาพของธรรมชาติถูกทำลายลงอย่างร้ายแรง อำนาจและอิทธิพลของแดร์ เอ็นเตอร์ไพรส์ แผ่ขยายไปทั่ว แม้แต่ เรเชล ลูกสาวของคุณแดร์ ยังใช้ชื่อเสียงของบริษัทเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัว เช่น การเช่ารถหรูแม้จะไม่ได้จองไว้ล่วงหน้าเพื่อช่วยเพื่อน ๆ ของเธอในการทำภารกิจในยุค The Battle of the Labyrinth แดร์ เอ็นเตอร์ไพรส์ จึงเป็นสัญลักษณ์ของความขัดแย้งระหว่างความสำเร็จทางวัตถุกับการทำลายธรรมชาติ เป็นเครื่องเตือนใจถึงผลกระทบอันร้ายแรงจากการแสวงหาผลกำไรอย่างไร้ขอบเขต แต่ทว่า... ภายหลังคุณแดร์ได้เข้าใจธรรมชาติมากขึ้น เขาเริ่มฟังเสียงของลูกสาวและตระหนักถึงผลกระทบจากการกระทำของตน เขาจึงเริ่มต้นโครงการปลูกป่าทดแทน เพื่อเยียวยาบาดแผลที่เขาได้สร้างไว้ แม้จะเป็นเพียงก้าวเล็ก ๆ แต่ก็เป็นสัญญาณแห่งการเปลี่ยนแปลงและความหวังที่จะคืนสมดุลให้กับธรรมชาติอีกครั้ง

รับซื้อสินค้าจำนวนมาก

แร่สัมฤทธิ์วิเศษ 9200/10000

*ไฮด์ ฟีโอดอร์ โวลเทียเคอร์ซาคอฟ ขายจำนวน 100*

*คาเรน ริทซ์ ขายจำนวน 100*

*ลอเรนซิอุส ออกุสโต้ ขายจำนวน 200*

*วายา เชโนอา ขายจำนวน 1600*

*ไมอา งาตา ขายจำนวน 2000*

*ซูริ นัมบาลา ขายจำนวน 400*

*เลย์ลา เอลฟาวลีย์ & เลย์ลินน์ เอลฟาวลีย์ ขายจำนวน 1000*

*เอโออิส ขายจำนวน 1200*

*เลนน็อค เทย์โคลิส ขายจำนวน 1000*

ราคารับซื้อ(ต่อก้อน): 10 ดรักม่า

น้ำมันหล่อลื่น 9200/10000

*เบย์ สโตนบรูค ขายจำนวน 100*

*วายา เชโนอา ขายจำนวน 2900*

*ไมอา งาตา ขายจำนวน 2000*

*เลย์ลา เอลฟาวลีย์ & เลย์ลินน์ เอลฟาวลีย์ ขายจำนวน 1000*

*คริสโตเฟอร์ บราวน์ ขายจำนวน 2000*

*ซูริ นัมบาลา ขายจำนวน 1200*

ราคารับซื้อ(ต่อชิ้น): 15 ดรักม่า

ลมหายใจเพลิง 9200/10000

*คาเรน ริทซ์ ขายจำนวน 50*

*วายา เชโนอา ขายจำนวน 1950*

*ไมอา งาตา ขายจำนวน 2000*

*ซูริ นัมบาลา ขายจำนวน 1000*

*เลย์ลา เอลฟาวลีย์ & เลย์ลินน์ เอลฟาวลีย์ ขายจำนวน 1000*

*คริสโตเฟอร์ บราวน์ ขายจำนวน 2000*

*คาเรน ริทซ์ ขายจำนวน 1200*

ราคารับซื้อ(ต่อชิ้น): 20 ดรักม่า

คุณดับเบิ้ลยู. แดร์ (Mr. W. Dare)

หรือเรียก คุณดับเบิ้ลยู หรือ คุณแดร์

คุณแดร์ เป็นนักธุรกิจผู้มั่งคั่งและเจ้าของบริษัทแดร์ เอ็นเตอร์ไพรส์ เขาเป็นที่รู้จักในฐานะเจ้าพ่ออสังหาริมทรัพย์ ผู้เปลี่ยนผืนดินว่างเปล่าให้กลายเป็นห้างสรรพสินค้าและหมู่บ้านจัดสรรอันทันสมัย แม้จะเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงในวงการธุรกิจ แต่ชีวิตส่วนตัวของเขากลับถูกปกคลุมไปด้วยความลึกลับ ไม่มีใครรู้ชื่อจริงของเขา แม้แต่นักข่าวที่พยายามขุดคุ้ยก็ไม่สามารถหาคำตอบได้

เบื้องหลังความสำเร็จ: คุณแดร์เป็นชายวัยกลางคน ผมสีสนิมแดง เขาเป็นคนที่มุ่งเน้นผลกำไรเป็นหลัก ความทะเยอทะยานและความปรารถนาของตัวเองสำคัญกว่าสิ่งอื่นใด แม้กระทั่งความต้องการของลูกสาว

ความสัมพันธ์ในครอบครัว: ชีวิตครอบครัวของเขาก็เต็มไปด้วยความตึงเครียด เขามีลูกสาวชื่อ เรเชล อลิซาเบธ แดร์ แต่ความสัมพันธ์ของทั้งคู่กลับไม่ราบรื่นนัก คุณแดร์มักใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับงาน จนละเลยความรู้สึกของลูกสาว เขามักพยายามแก้ปัญหาด้วยเงิน เช่น การเสนอให้ลูกสาวไปพบนักบำบัด แต่ลึก ๆ แล้ว เขาไม่เคยเข้าใจลูกสาวอย่างแท้จริง

บุคลิกภาพ: คุณแดร์เป็นคนเย็นชาและไม่ใส่ใจผู้อื่น เขาไม่พยายามจดจำชื่อคน เช่น เขาไม่สนใจที่จะจำชื่อของ เพอร์ซีย์ แจ็กสัน ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความไม่แยแสต่อคนรอบข้าง

ปริศนาแห่งตัวตน: แม้จะเป็นบุคคลที่ประสบความสำเร็จและมีชื่อเสียง แต่คุณดับเบิ้ลยู. แดร์ ก็ยังคงเป็นบุคคลลึกลับ ชื่อจริงของเขา แรงจูงใจที่แท้จริง และเบื้องหลังชีวิตอันมืดมนของเขายังคงเป็นปริศนาที่รอการเปิดเผย

[แผนกเชื้อเพลิงเดมิกอต]

* ใครขี้เกียจผลิตเชื้อเพลิงเอง สามารถติดต่อแผนกเชื้อเพลิงยานยนต์เดมิกอตได้ *

เชื้อเพลิงยานยนต์ (50L)

จำนวนต่อสัปดาห์: 10 ชุด

ราคา(ต่อชิ้น): 60 ดรักม่า

เชื้อเพลิงจักรยานยนต์ (10L)

จำนวนต่อสัปดาห์: 10 ชุด

ราคา(ต่อชิ้น): 50 ดรักม่า

[เคาน์เตอร์แผนกแลกเปลี่ยนเงินตรา

ของแดร์ เอ็นเตอร์ไพรส์]

* ก่อนโอนอย่าลืมบวกค่าธรรมเนียมการแลกเปลี่ยน 0.5% ต่อยอดเงินในการแลกเปลี่ยน ไม่รวมค่าภาษีในการโอน *

อัตราแลกเปลี่ยนดอลลาร์ เป็น ดรักม่า (รับแลกเฉพาะเงินก้อนชุดเท่านั้นไม่แลกทีละเหรียญ และ แลกเฉพาะตามแพ็คเกจเท่านั้น)

5,000 USD = 250 ดรักม่า

10,000 USD = 500 ดรักม่า

ตัวอย่างการแลกเปลี่ยน: 10,000x0.5/100 = 50 USD

ยอดโอนทั้งหมด(รวมภาษีการโอน) = 10,580 USD (ดังภาพ)

จำนวนแลกดรักม่าสูงสุดต่อวัน 10,000 เหรียญดรักม่าเท่านั้น รวมทุกคน

Cooper HEROES

11/07/2025 11.30 น. - 12.00 น.

บทที่ 65

แดดยามเที่ยงในนิวยอร์กชวนให้คนสวมแจ็กเก็ตหนังต้องเหงื่อซึมเล็กน้อย คูเปอร์เดินตรงเข้าย่านบรุกลินด้วยฝีเท้าที่ดูมั่นใจแต่ใจกลับรู้สึกเหมือนเดินเข้าเขียงซะมากกว่า มือข้างหนึ่งถือกระเป๋าสะพายใบเล็กที่ภายในบรรจุแบงก์ดอลลาร์สิบพันอย่างแน่นหนา อีกข้างก็ไม่ลืมที่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเช็กเส้นทางเพื่อป้องกันความผิดพลาด

“โธ่เว้ย... ตึกอะไรสะท้อนแสงเหมือนขัดด้วยเงินทุกวัน”

หน้าตึกของแดร์ เอ็นเตอร์ไพรส์นั้นตระหง่านเสียจนน่าเกรงใจผู้ถือเงินสด เขาแหงนหน้ามองอาคารสูงที่เหมือนจะมองกลับลงมาด้วยแววตา ‘จนเหรอ เข้ามาสิ แล้วจะจนกว่านี้’

แต่ไหนๆ ก็มาถึงแล้ว เขาไม่คิดจะหันหลังกลับเสียให้เสียศักดิ์ศรีบุตรแห่งอะธีน่า

ประตูกระจกของแดร์ เอ็นเตอร์ไพรส์เปิดออกพร้อมเสียงต้อนรับเบาๆ ที่ฟังดูเหมือนจะสุภาพ แต่ในหูของคูเปอร์แล้วกลับคล้ายเสียง “ลาก่อน” ของบัญชีเงินฝากส่วนตัวมากกว่า

เขาก้าวเข้าไปอย่างช้าๆ ด้วยสีหน้าที่อ่านยากพอๆ กับหนังสือภาษาละตินโบราณ มือข้างหนึ่งล้วงกระเป๋ากางเกง อีกข้างกำโทรศัพท์ Daedalus's Legacy ไว้แน่นเหมือนมันคือเพื่อนคนสุดท้ายที่เขาจะมีหลังจากนี้

พนักงานในชุดสูทเนี้ยบเดินผ่านหน้าไปมา กลิ่นน้ำหอมราคาแพงแตะจมูกแผ่ว ๆ จนเขาอดเหล่ตามองตัวเองไม่ได้ ร่างสูงในเสื้อยืดสีซีดกับกางเกงยีนส์ขาดเข่าเล็ก ๆ ดูเหมือนคนหลงเข้ามาจากวงการล้างอาวุธมากกว่าจะเป็นนักธุรกิจ แต่ก็เอาเถอะ เขาไม่ได้มาเซ็นสัญญา เขามาแลกชีวิตตัวเองเป็นเหรียญ

เคาน์เตอร์แผนกแลกเปลี่ยนเงินตราตั้งอยู่ด้านในสุดของล็อบบี้หรู พนักงานสาวคนหนึ่งเงยหน้าจากจอมอนิเตอร์ แววตาเรียบนิ่งแต้มรอยยิ้มแบบคนที่ผ่านการเทรนมาให้บริการคนขาดวิญญาณ

“สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับสู่แผนกแลกเปลี่ยนเงินตรา คุณต้องการแลกเงินประเภทใดคะ?”

คูเปอร์ยิ้มอย่างคนพยายามจะมีอารมณ์ขันในวันที่ข้างในมันพังพอ ๆ กับเกราะที่โดนขวานถาก

เขาวางกระเป๋าหนังใบเล็กลงบนเคาน์เตอร์แล้วหยิบซองธนบัตรออกมาช้า ๆ เสียงกระดาษสกุลเงินดอลลาร์เสียดสีกันเบา ๆ เหมือนเสียงร่ำไห้ของกระเป๋าเงิน

“ขอแลก 10,000 ดอลลาร์ครับ… เป็นแพ็กเกจ 500 ดรักม่า”

เธอพยักหน้าช้า ๆ แล้วเอื้อมมือรับกระเป๋าใส่เงินจากเขาไป ใบหน้าสงบนิ่งเหมือนเห็นเงินหลักหมื่นเป็นเรื่องปกติประจำวัน

คูเปอร์ยืนมองธนบัตรที่ตัวเองเคยหอมทุกเช้า หยอดลงในเครื่องนับเงินทีละใบ ๆ เสียง “ฟึบๆๆ” นั่นชวนให้หัวใจหดเล็กน้อย

‘ฉันจะคิดถึงพวกแกนะ ไอ้ใบเขียวหน้าเบนจามิน’

พอจบขั้นตอน พนักงานก็เลื่อนกล่องไม้แกะสลักขนาดเล็กมาทางเขา เปิดออกมาช้า ๆ โชว์เหรียญทองเงาวับ 500 ดรักม่าที่วางเรียงเป็นระเบียบจนดูราวกับถาดขนมหวานของเทพีอะโฟรไดต์

"นี่คือดรักม่า 500 เหรียญค่ะ ตรวจสอบได้นะคะ"

เขาชะงักเล็กน้อย ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบขึ้นมาดูบางส่วน น้ำหนักของมันน่าอัศจรรย์ ขนาดกำลังดี และเงาวับชนิดที่สามารถใช้สะท้อนหน้าเพื่อเช็กความสิ้นหวังได้อย่างแม่นยำ

“ขอบคุณครับ…”

เสียงเขาเบาเหมือนคนไม่แน่ใจว่าควรจะดีใจหรือไว้ทุกข์ให้บัญชีของตัวเองดี

เจ้าตัวหันหลังเดินออกจากเคาน์เตอร์ไปช้า ๆ กล่องเหรียญในมือทั้งหนักจริงและหนักใจ เขาเดินผ่านกระจกด้านข้างของโถง เหลือบเห็นภาพสะท้อนของตัวเองแล้วหยุดมองแวบหนึ่ง

“ว้าว… ตอนนี้ฉันจนเกินกว่าจะซื้อรองเท้าใหม่ได้แล้วนะ แค่ก้มตัวก็ได้ยินเสียง ‘ฉันหมดตัว’ ดังในหัวเลย”

เขาเบนสายตาออกจากเงาสะท้อนตัวเองในกระจกอย่างคนพอแล้วกับความเจ็บปวดด้านการเงิน แล้วตรงออกจากตึกทันทีด้วยท่าทีมั่นคงของคนที่กำลังจะก้าวเข้าสู่ยุคทองแห่งความขัดสน

เมื่อเท้าเหยียบถนนบรุกลินอีกครั้ง ลมเมืองใหญ่ก็พัดมาปะทะหน้าเต็ม ๆ พร้อมกับเสียงแตรรถกับกลิ่นไอร้อนจากฝาท่อ เหมือนจะซ้ำเติมให้เขายิ่งแน่ใจว่าโลกกำลังทดสอบความอดทนของเขา

เขาก้มมองกล่องดรักม่าในมือ สะบัดหัวไล่ความรู้สึกท้อออกไปแล้วพึมพำอย่างกล้าหาญ

“โอเค คูเปอร์ นายมีเงินพอจะซื้อเรือแล้ว… ไม่มีเงินเหลือทำอย่างอื่นเลย แต่นายมีเรือ… แค่นั้นก็คงพอ”

เงียบไปนิดนึง แล้วก็เสริมเบา ๆ

“…หวังว่าอย่างน้อยมันจะลอยน้ำได้นะ”

เสียงหัวเราะบาง ๆ หลุดออกมาจากปากเขาเองขณะเดินต่อไป มือที่จับกล่องแน่นขึ้นเล็กน้อย

ภารกิจยังไม่เริ่ม แต่ยอดเงินในกระเป๋าก็เหลือศูนย์อย่างเป็นทางการแล้ว คูเปอร์ในตอนนี้คือมนุษย์เงินเดือนแบบไม่มีเงินเดือน เป็นนักรบที่มีแค่โทรศัพท์สุดล้ำ เรือที่ยังไม่ได้ซื้อ และความหวังว่าอสุรกายจะไม่คิดค่าผ่านทางแบบมีภาษีมูลค่าเพิ่ม

อย่างน้อย…เขาก็ยังมีมุกตลกในหัวอยู่บ้าง และในโลกของเดมิก็อด บางทีมันก็ช่วยให้รอดจากความเครียดได้มากกว่าดาบยาวหนึ่งเล่มเสียอีก

อัตราแลกเปลี่ยนดอลลาร์ เป็น ดรักม่า

เลือกแพ็คเกจ 10,000 USD แลกเป็น 500 ดรักม่า

โอนเงิน 10000 USD + ค่าธรรมเนียม 50 USD

(คูเปอร์ ได้รับสถานะทางการเงิน ถังแตก!!!)

Axel HEROES

A. Mikailov

power of calculated luck

To me luck is like a loaded gun—never random, always aimed — Axel

22.07.2025 | 01:00 PM

ความโกลาหลในร้านอาหารทะเลจบลงแล้ว, แต่กลิ่นเนยกระเทียมและไอเค็มจางๆ ยังคงติดอยู่ที่ปลายจมูก, เป็นของที่ระลึกจากมื้อเที่ยงที่เกือบจะกลายเป็นมื้อสุดท้าย หลังจากจัดการกับคราคีนอส, การเดินย่อยอาหารไปตามถนนที่แออัดของบรู๊คลินคือการเปลี่ยนฉากที่จำเป็น—จากสมรภูมิที่ชื้นแฉะและคับแคบ, สู่โลกที่ขับเคลื่อนด้วยกฎเกณฑ์ที่แตกต่างออกไปโดยสิ้นเชิง

จุดหมายปลายทางของเขาคือสัญลักษณ์ของกฎเกณฑ์นั้น: แดร์ เอ็นเตอร์ไพรส์

อาคารสำนักงานใหญ่ตั้งตระหง่านเสียดฟ้า, ผนังกระจกสีเข้มสะท้อนภาพของมหานครนิวยอร์กที่วุ่นวาย, แต่ในขณะเดียวกันก็ปิดบังสิ่งที่อยู่ภายในจากสายตาของคนภายนอก มันคือป้อมปราการแห่งความมั่งคั่งยุคใหม่, สัญลักษณ์ของอำนาจที่มองไม่เห็นซึ่งควบคุมทุกสิ่ง

บุตรแห่งโชคชะตาเดินผ่านประตูอัตโนมัติที่เปิดออกอย่างเงียบเชียบ, ก้าวจากความร้อนของท้องถนนเข้าสู่ความเย็นเยียบที่ถูกควบคุมอุณหภูมิของห้องโถงขนาดใหญ่ ภายในตกแต่งอย่างทันสมัย พนักงานในเครื่องแบบเดินสวนกันขวักไขว่, บทสนทนาของพวกเขาเป็นเพียงเสียงพึมพำที่ไร้ความหมาย ทุกอย่างสะอาด, เป็นระเบียบ, และสมบูรณ์แบบ—โลกที่ตรงกันข้ามกับซากปรักหักพังในห้องน้ำที่เขาเพิ่งจากมาโดยสิ้นเชิง

แต่เขาก็รู้ดีว่าภายใต้ฉากหน้าที่สวยหรูนี้, มีกลไกของโลกอีกใบหนึ่งกำลังทำงานอยู่

เขาไม่ได้ไปที่เคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์เหมือนคนทั่วไป แต่กลับเดินตรงไปยังเคาน์เตอร์ด้านในสุดที่ดูไม่ค่อยมีคนสนใจ, ซึ่งมีป้ายเล็กๆ เขียนว่า 'บริการพิเศษ' ตั้งอยู่ พนักงานหญิงที่อยู่หลังเคาน์เตอร์เงยหน้าขึ้นจากจอคอมพิวเตอร์, รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอสุภาพแต่ไร้ซึ่งความเป็นมิตร, เป็นรอยยิ้มของคนที่คุ้นเคยกับการจัดการเรื่องแปลกๆ มาทั้งวัน

ดีลเลอร์แห่งค่ายฮาฟบลัดไม่ได้พูดอะไรยืดยาว เขาเพียงแค่วางปึกธนบัตรดอลลาร์ที่พับไว้อย่างเรียบร้อยลงบนเคาน์เตอร์

พนักงานหญิงคนนั้นมองปึกธนบัตร, แล้วเหลือบมองหน้าเขา, ก่อนจะพยักหน้าเล็กน้อยราวกับเข้าใจทุกอย่างโดยไม่ต้องมีคำอธิบาย เธอดึงลิ้นชักออกมา, หยิบถุงผ้ากำมะหยี่สีแดงเข้มใบเล็กๆ ออกมา, แล้วเทสิ่งที่อยู่ข้างในลงบนถาดบุสักหลาดที่วางอยู่บนเคาน์เตอร์

เสียง แกร๊ง ของโลหะกระทบกันดังขึ้นเบาๆ

เหรียญดรักม่าสีทองจำนวนมากนอนกองรวมกันอยู่บนถาด, แต่ละเหรียญส่องประกายด้วยแสงสีทองโบราณภายใต้แสงไฟของออฟฟิศที่ทันสมัย มันคือภาพที่ขัดแย้งและทรงพลังในเวลาเดียวกัน

พนักงานหญิงนับเงินดอลลาร์อย่างรวดเร็วและแม่นยำ, แล้วเลื่อนถาดเหรียญมาให้เขา, เสร็จสิ้นธุรกรรมที่ไม่มีการพูดคุยใดๆ

บุรุษชาวรัสเซียกวาดเหรียญทั้งหมดใส่ถุงผ้าที่เขาเตรียมมาเองอย่างเงียบเชียบ, สัมผัสได้ถึงน้ำหนักที่คุ้นเคยและอำนาจในการซื้อขายของโลกที่เขาเป็นส่วนหนึ่ง เขาพยักหน้าให้พนักงานหญิงเป็นเชิงขอบคุณ, ก่อนจะหมุนตัวเดินจากไป

โลกของเทพเจ้าและอสูรกายอาจจะโหดร้ายและคาดเดาไม่ได้, แต่กฎพื้นฐานที่สุดของมันก็ยังคงเหมือนกับโลกของมนุษย์

ทุกอย่างล้วนมีราคาที่ต้องจ่าย...และคุณก็ต้องมีเงินทุนที่เหมาะสมเพื่อที่จะได้เล่นในเกมต่อไป

เลือกแพ็คเกจ 5,000 $ แลกเป็น 250 ดรักม่า = 5,025 $

Power Money Game Music

CABIN 19

@Hye Ri

Eloise HEROES

วันที่ 19 ธันวาคม 2025
เวลา 02:30 น.

รถกระบะคันเก่าจอดสนิทลงที่หน้ากลุ่มอาคารสำนักงานใจกลางแมนฮัตตัน เอโลอิสกล่าวขอบคุณคนขับพลางแบกสัมภาระลงจากรถ ทัศนียภาพเบื้องหน้าของเธอคือ ตึกแดร์ เอ็นเตอร์ไพรส์ สำนักงานใหญ่ของบริษัทยักษ์ใหญ่ที่ตั้งตระหง่านท้าทายท้องฟ้าสีสนธยา ตัวตึกถูกออกแบบด้วยสถาปัตยกรรมสมัยใหม่ที่เน้นกระจกและโลหะแวววาว สะท้อนแสงหม่น ๆ ของท้องฟ้าออกมาดูเคร่งขรึมและทรงพลัง

ทว่าในเวลานี้ฟ้ายังไม่ทันจะสว่างดีด้วยซ้ำ ประตูหน้าตึกยังคงปิดสนิท มีเพียงแสงไฟรักษาความปลอดภัยที่ส่องสว่างอยู่ภายในโถงต้อนรับ เอโลอิสถอนหายใจยาว ความเหนื่อยล้าจากการเดินทางเริ่มเกาะกิน แต่เธอก็ไม่อาจยอมแพ้ในตอนนี้ เธอตัดสินใจนั่งลงที่ขั้นบันไดหน้าตึก จุมปุ๊กอยู่กับกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ของเธอท่ามกลางอากาศเย็นยะเยือกยามเช้ามืด

เวลาผ่านไปหลายชั่วโมงอย่างเชื่องช้า จนกระทั่งแสงสีพลบค่ำเริ่มจางลงเป็นแสงสีเหลืองนวลของเช้าวันใหม่ พนักงานในชุดสูทภูมิฐานเริ่มทยอยเดินเข้าตึกด้วยความเร่งรีบตามวิถีชาวนิวยอร์ก เมื่อประตูบานยักษ์เปิดออก เอโลอิสไม่รอช้าที่จะลุกขึ้นปัดฝุ่นตามเสื้อผ้าแล้วก้าวเข้าไปข้างในทันที เธอตั้งใจจะเป็นลูกค้าคนแรกของวันนี้ให้ได้

ภายในตึกสำนักงานดูยิ่งใหญ่อลังการกว่าที่มองจากภายนอก เพดานสูงลิบประดับด้วยโคมไฟระย้าที่ออกแบบมาให้ดูเหมือนโครงสร้างโมเลกุล พื้นหินอ่อนขัดมันจนเงาวับสะท้อนเงาของเอโลอิสที่อยู่ในชุดพร้อมลุยค่าย ซึ่งดูผิดแผกไปจากบรรยากาศทางธุรกิจรอบตัว เธอเดินเข้าไปอย่างเก้ ๆ กัง ๆ สายตากวาดมองไปรอบ ๆ อย่างตื่นตาตื่นใจ จนกระทั่งเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยในชุดยูนิฟอร์มเนี้ยบเดินเข้ามาหาด้วยท่าทางระแวดระวัง

“ขอประทานโทษครับคุณผู้หญิง ไม่ทราบว่ามาติดต่อเรื่องอะไรหรือครับ?” รปภ. ถามด้วยน้ำเสียงสุภาพแต่เข้มงวด สายตาเขามองไปที่กระเป๋าเดินทางขนาดใหญ่ของเธอ

“ฉันได้ยินว่าที่นี่กำลังรับซื้อสินค้าน่ะค่ะ...ฉันมีของจะมาขาย” เอโลอิสตอบพยายามรักษาน้ำเสียงให้มั่นคง

รปภ. เลิกคิ้วเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้าเข้าใจ 

“ถ้าอย่างนั้นกรุณาไปติดต่อที่ แผนกจัดซื้อสินค้าทางด้านโน้นนะครับ” เขากล่าวพลางชี้มือไปทางเคาน์เตอร์ด้านในสุด

เอโลอิสเดินตรงไปตามทิศทางนั้น จนพบกับพนักงานชายคนหนึ่งที่กำลังเช็กเอกสารอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ เมื่อเห็นเอโลอิสเขาก็เงยหน้าขึ้นพร้อมรอยยิ้มทางธุรกิจ

“สวัสดีครับ ต้องการเสนอขายสินค้าอะไรหรือครับ?”

“ฉันเอาแร่สัมฤทธิ์วิเศษมาขายค่ะ”

พนักงานชะงักไปเล็กน้อย ดวงตาของเขาฉายแววสนใจขึ้นมาทันที

“สัมฤทธิ์วิเศษงั้นหรือ? ช่วงนี้มีคนมาขายเยอะเลย ไม่ทราบว่าคุณต้องการเสนอขายเท่าไหร่ครับ?”

เอโลอิสสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วตอบด้วยเสียงที่ชัดถ้อยชัดคำ “1,200 ชิ้นค่ะ”

คราวนี้พนักงานถึงกับสะดุดกึก เขาจ้องมองเอโลอิสราวกับจะค้นหาว่าเธอพูดจริงหรือเล่น แต่เมื่อเห็นแววตาแน่วแน่ของบุตรีแห่งเฮเฟตัส เขาก็รีบปรับท่าที 

“หนึ่งพันสองร้อยชิ้น...นั่นเป็นจำนวนที่มหาศาลมากครับ สำหรับแร่สัมฤทธิ์วิเศษคุณภาพมาตรฐาน เราให้ราคาได้ชิ้นละ 10 ดรักม่า รวมเป็นเงินทั้งหมด 12,000 ดรักม่า คุณตกลงไหมครับ?”

เอโลอิสพยักหน้าเห็นพ้อง “ตกลงค่ะ”

จากนั้นเหตุการณ์ที่ทำให้พนักงานและรปภ. แถวนั้นต้องอ้าปากค้างก็เกิดขึ้น เอโลอิสเริ่มเปิด กระเป๋าคาดเอวของเธอออก แล้วทยอยหยิบก้อนแร่สัมฤทธิ์วิเศษออกมา เธอหยิบออกมาทีละหยิบมืออย่างไม่รู้จักหมดสิ้น จนพนักงานต้องรีบไปลากกล่องโลหะขนาดใหญ่มาวางไว้ตรงหน้าเธอหลายใบ

“เดี๋ยวครับ ๆ! รบกวนใส่ลงในกล่องนี้เลยครับ!” พนักงานกล่าวด้วยความตื่นเต้น

เอโลอิสใช้เวลาอยู่พักใหญ่ในการถ่ายเทแร่ทั้งหมดออกจากกระเป๋ามิติของเธอ ก้อนสัมฤทธิ์นับพันชิ้นไหลลงกล่องเกิดเสียงดังกริ๊งกร๊างสะท้อนไปทั่วโถง พนักงานเรียกเจ้าหน้าที่อีกสองคนมาช่วยกันนับจำนวนและตรวจสอบคุณภาพด้วยเครื่องมือวัดระดับพลังงานเวทมนตร์ ทุกอย่างดำเนินไปอย่างเป็นระบบแต่ก็กินเวลานานจนกระทั่งนาฬิกาบนฝาผนังบอกเวลาที่พนักงานคนอื่นเริ่มมาทำงานกันเต็มตึก

เมื่อการนับเสร็จสิ้นและยืนยันว่าครบตามจำนวน พนักงานก็ส่งมอบถุงกำมะหยี่หลายใบที่ภายในอัดแน่นไปด้วยเหรียญทองดรักม่าสีเหลืองอร่าม 12,000 เหรียญให้แก่เธอ น้ำหนักของทองคำในถุงนั้นมหาศาล แต่เอโลอิสรับมันมาด้วยความยินดี

“ขอบคุณมากนะคะที่รับซื้อ” เอโลอิสกล่าวขอบคุณพร้อมรอยยิ้มกว้าง ก่อนจะเก็บทุกอย่างเข้ากระเป๋าคาดเอว

เธอเดินออกจากตึกแดร์ เอ็นเตอร์ไพรส์ ด้วยฝีเท้าที่เบาหวิว แสงแดดอาบไล้ใบหน้าของเธอ เงินจำนวนนี้มากพอที่จะเก็บไว้เป็นทุนการศึกษาในมหาวิทยาลัยที่นิวโรม ก่อนจะกลับไปค่ายก็แวะเที่ยวนิวยอร์กอีกสักพักก็แล้วกัน….

ขายแร่สัมฤทธิ์วิเศษ 1,200 ชิ้น

เป็นจำนวนเงิน 12,000 ดรักม่า

@@God 

Eloise HEROES

วันที่ 19 ธันวาคม 2025
เวลา 11:00 น.

ภายหลังจากการเจรจาธุรกิจครั้งใหญ่เสร็จสิ้นลง เอโลอิสเดินทอดน่องไปตามทางเท้าของมหานครนิวยอร์กที่เริ่มคลาคล่ำไปด้วยผู้คน แม้บรรยากาศของท้องฟ้าจะเพิ่งสว่างได้ไม่นาน แต่จังหวะชีวิตของเมืองนี้ก็ยังคงหมุนไปอย่างรวดเร็ว เธอหยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมาเปิดแอปพลิเคชัน Social Nectar แพลตฟอร์มยอดฮิตของเหล่าเดมิก็อดเพื่อเช็กข่าวสารล่าสุด

นิ้วเรียวไถหน้าจอไปเรื่อย ๆ ผ่านโพสต์ต่าง ๆ จนกระทั่งสายตาของเธอไปสะดุดเข้ากับโพสต์ใหม่ล่าสุดของคุณโมนีก้าผู้ซึ่งดูเหมือนกำลังตกอยู่ในสถานการณ์คับขัน เนื้อหาในโพสต์ระบุว่าเธอกำลังต้องการ เชื้อเพลิงยานยนต์พิเศษ จำนวน 10 ชุดอย่างเร่งด่วน ซึ่งมีระบุพิกัดชัดเจนว่ามีจำหน่ายที่ตึกแดร์ เอ็นเตอร์ไพรส์

เอโลอิสหยุดฝีเท้าลง พลางเงยหน้าขึ้นมองยอดตึกแดร์ที่ยังคงตั้งตระหง่านอยู่ไม่ไกลจากจุดที่เธอยืนอยู่มากนัก

‘ไหน ๆ ก็อยู่แถวนี้แล้ว แถมเพิ่งได้ดรักม่ามาเป็นกำ...ช่วยหน่อยจะเป็นไรไป’ เธอคิดในใจพลางพิมพ์คอมเมนต์ตอบตกลงว่าจะจัดการซื้อให้เอง ก่อนจะหมุนตัวเดินย้อนกลับไปยังอาคารกระจกแวววาวนั้นอีกครั้งเป็นรอบที่สองของวัน

เมื่อก้าวผ่านประตูหมุนเข้าไปในโถงต้อนรับที่แสนโอ่อ่า รปภ. คนเดิม ที่เพิ่งจะเห็นเธอเดินออกไปเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนถึงกับเลิกคิ้วขึ้นด้วยความแปลกใจ เขาลุกขึ้นยืนตรงพลางส่งยิ้มแห้ง ๆ ให้กับลูกค้าสาวน้อยที่ดูเหมือนจะมีธุระไม่จบสิ้น

“อ้าว... กลับมาอีกแล้วหรือครับคุณผู้หญิง? คราวนี้มีแร่มาขายเพิ่มอีกพันชิ้นหรือเปล่าครับ?” เขาถามติดตลก

“เปล่าค่ะ คราวนี้ฉันจะมาซื้อของ” เอโลอิสตอมกลับพร้อมรอยยิ้มบาง ๆ “ฉันต้องการซื้อน้ำมันเชื้อเพลิงยานยนต์น่ะค่ะ ไม่ทราบว่าต้องไปติดต่อที่ส่วนไหน?”

รปภ. พยักหน้าเข้าใจพลางผายมือไปยังอีกฝั่งหนึ่งของเคาน์เตอร์ “ถ้าเป็นการซื้อสินค้าสำเร็จรูป กรุณาติดต่อที่แผนกทางด้านซ้ายมือได้เลยครับ”

เอโลอิสขอบคุณเขาแล้วเดินตรงไปยังจุดที่ได้รับคำแนะนำ พนักงานสาวที่ดูคล่องแคล่วเงยหน้าขึ้นจากแผงควบคุมดิจิทัลเมื่อเห็นเธอเดินเข้ามา

“สวัสดีค่ะ แดร์ เอ็นเตอร์ไพรส์ ยินดีให้บริการ ไม่ทราบว่าต้องการมองหาเชื้อเพลิงสำหรับอุปกรณ์ชนิดไหนคะ?”

“ฉันต้องการเชื้อเพลิงยานยนต์ค่ะ ขอรับทั้งหมด 10 ชุด” เอโลอิสแจ้งความประสงค์อย่างชัดเจน

พนักงานสาวพยักหน้าพลางรัวนิ้วลงบนแป้นพิมพ์ “เชื้อเพลิงยานยนต์ 10 ชุดนะคะ...ราคาจำหน่ายตอนนี้อยู่ที่ชุดละ 60 ดรักม่า ค่ะ รวมยอดทั้งหมดเป็น 600 ดรักม่าค่ะ”

เอโลอิสไม่รอช้า เธอล้วงมือลงไปในถุงกำมะหยี่ที่เพิ่งได้รับมาจากการขายแร่สัมฤทธิ์วิเศษก่อนหน้านี้ แล้วหยิบเหรียญทองดรักม่าสุกปลั่งออกมานับส่งให้พนักงาน เสียงเหรียญทองเคาะกับเคาน์เตอร์โลหะดังกังวานใสพิสุทธิ์ พนักงานรับไปตรวจสอบก่อนจะพยักหน้ายืนยัน

“เรียบร้อยค่ะ กรุณารอสักครู่นะคะ”

เพียงชั่วอึดใจ พนักงานก็นำถังบรรจุเชื้อเพลิงขนาดกะทัดรัด 10 ชุดออกมาวางเรียงกัน เอโลอิสหยิบถังเชื้อเพลิงเหล่านั้นใส่ลงใน กระเป๋าคาดเอวของเธอทีละชุดอย่างเป็นระเบียบ ด้วยคุณสมบัติขยายพื้นที่ของกระเป๋า ทำให้ของทั้งหมดหายเข้าไปข้างในได้อย่างง่ายดายโดยไม่ทิ้งน้ำหนักให้เธอต้องลำบาก

“ขอบคุณมากค่ะ” เอโลอิสกล่าวทิ้งท้ายก่อนจะหมุนตัวเดินออกจากบริษัท

เมื่อได้ของครบตามต้องการเอโลอิสก็ก้าวออกจากตึกแดร์ เอ็นเตอร์ไพรส์อีกครั้ง ความรู้สึกอิ่มเอมใจที่ได้ทำประโยชน์เริ่มแผ่ซ่านในอก เอโลอิสตัดสินใจออกเดินเท้าลัดเลาะไปตามถนนสายหลักของนิวยอร์ก ท่ามกลางเสียงแตรถยนต์และฝูงชนที่เดินเบียดเสียดกัน สายตาของเธอกวาดมองหาป้ายสัญลักษณ์ที่คุ้นเคย จนกระทั่งมองเห็นป้าย UPS Store ตั้งตระหง่านอยู่ตรงถนนข้างหน้า

แม้จะเป็นร้านส่งของธรรมดาในสายตามนุษย์ แต่เดมิก็อดอย่างเธอรู้ดีว่าที่นี่มีช่องทางพิเศษสำหรับการส่งพัสดุที่ไม่ธรรมดา เอโลอิสกระชับเป้บนบ่าและก้าวเดินมุ่งตรงไปยังร้านนั้นด้วยความมั่นใจ เพื่อจะทำหน้าที่ผู้ส่งมอบให้เสร็จสมบูรณ์ ก่อนที่จะได้กลับไปพักผ่อนจริง ๆ เสียที...

60 ดรักม่า

ซื้อเชื้อเพลิงยานยนต์ (50L) 10 ชุด (ชิ้นละ 60 ดรักม่า)

รวมเป็นเงิน 600 ดรักม่า  

@@God