Jimena Fernández
📅 วันที่: 31 กรกฎาคม พุทธศักราช 2568
🌓 หัวข้อ: ณ สนามฝึกกลางค่าย — ใต้แสงอาทิตย์แห่งปณิธาน
📍 สถานที่: สนามฝึกซ้อม
แสงแดดในช่วงเวลา ของ ยามบ่ายระยิบระยับลอดผ่านมาทางบริเวณช่องว่างของเรือนยอดไม้ กระทบกับผิวโลกจนสนามฝึกดูราวกับถูกคลุมด้วยผืนผ้าใบสีทองอ่อน เสียงฝีเท้าของเหล่าลูกครึ่งเทพที่กำลังซุ่มทำการฝึกซ้อมการต่อสู้ด้วยไม้ดาบและโล่ไม้ดังกำลังดังกึกก้องเบา ๆ ผสานเสียงลมพัดไหวของใบไม้ที่ไหวเอนตามแรงลม ของ ธรรมชาติ สาวน้อยตัวเล็กๆ นามว่า ฮิเมนา เฟร์นันเดช กำลังทำการยืนสงบนิ่งอยู่ที่ตรงบริเวณปากทางเข้า ของ สนามฝึกซ้อม ดวงตาแน่วแน่ประสานเข้ากับเวทีที่กำลังทอดตัวอยู่ตรงบริเวณเบื้องหน้าของเธอ หลังจากนั้นรุ่นพี่เซอร์แมน หยาง ก็ค่อยๆ เริ่มทำการเปล่งน้ำเสียง พร้อม กับเอ่ยคำพูด ออกมาประโยคหนึ่งว่า
"โอ้ นั่นไง เจ้าเด็กตัวน้อยสมาชิกคนใหม่ ของ ค่ายฮาล์ฟบลัด คนนั้นที่มาลงชื่อฝึกฝนและเรียนคอร์สนี้กับฉัน!" น้ำเสียง ของ รุ่นพี่เซอร์แมน หยาง ฟังดูมีความทุ้มกร้าวแฝงความยินดีดังขึ้นจากชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ที่กำลังเหวี่ยงท่าฝึกดาบอยู่ตรงบริเวณกลางสนามฝึกซ้อม เซอร์แมน หยาง ลูกชายแห่งแอรีส แผงอกแน่นของเขาเปียกชื้นไปด้วยเหงื่อ สายตากล้าแข็งราวคนที่เคยสบตากับสงครามมานับร้อย ก็เห็นจะเป็นไปได้ หลังจากนั้นเขาก็ค่อยๆ เริ่มทำการเปล่งน้ำเสียง พร้อม กับเอ่ยคำพูดออกมา อีกหนึ่งประโยคว่า
"เธอนะชื่อ...ฮิเมนา หรือว่า จีน่า ใช่ไหม?" หลังจากที่ทำการเอ่ยคำพูดจบลงเขาก็ค่อยๆ เริ่มทำการวางดาบซ้อมลงกับพื้น เสียงกระทบไม้กระหึ่มก่อนที่ในเวลาต่อมาเขาจะค่อยๆ ทำการเดินเข้ามาใกล้เธอ พร้อม กับ เอ่ยคำพูดต่ออีกประโยคหนึ่งว่า "ฉันจำชื่อพวกหน้าใหม่ได้หมดแหละ โดยเฉพาะคนที่กล้าเดินเข้ามาเรียนอะไรยาก ๆ แบบนี้โดยไม่ลังเล" หลังจากที่จบคำพูด ของ รุ่นพี่เซอร์แมนหยางลงไปได้เพียงแค่ไม่นานนัก หลังจากนั้นสาวน้อยจีน่า ก็ค่อยๆ เริ่มมำการเปล่งน้ำเสียง พร้อม กับ เอ่ยคำพูดออกมาจากริมฝีปากบาง เป็นประโยคที่ว่า
"ใช่ค่ะ..." เธอตอบด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูค่อนข้างนิ่งแต่หนักแน่น ถึงแม้ว่าข้างในหัวใจดวงน้อยๆ ของ เธอจะเต้นแรงราวกลองรบไปแล้วก็ตาม แต่เธอก็ยังคงเลือกที่จะเอ่ยคำพูดต่ออีกหนึ่งประโยคว่า "ฉันอยากรู้ว่าตัวเอง... มีพลังอะไรซ่อนอยู่ภายในตัวจริง ๆ หรือเปล่า"
หลังจากที่คำพูด ของสาวน้อยจีน่า ได้ทำการเอ่ยจบลงไปได้แค่เพียงไม่นานนัก หลังจากนั้นรุ่นพี่เซอร์แมนก็ค่อยๆ เริ่มทำการยิ้มออกมาตรงบริเวณมุมปากก่อนที่เขาจะค่อนๆ เริ่มทำการ ยกมือขึ้นมาทำการขยี้ผมของเธอเบา ๆ อย่างคนเป็นพี่ชายที่รักและเอ็นดูน้องสาวตัวน้อยๆ คนนี้เป็นอย่างมาก ก่อนที่เขาจะค่อยๆ เริ่มทำการเอ่ยคำพูด ต่ออีกประโยคว่า “งั้นมาเริ่มกันเถอะ เด็กน้อย เราจะมาเริ่มค้นหากันว่าข้างในตัว ของ เธอนั้น...เธอคืออะไรกันแน่”
ขั้นตอนที่หนึ่ง: นิ่งเป็นศิลา คมเป็นเพลิง
“หลับตา แล้วหายใจลึก ๆ ไม่ใช่หายใจแบบคนกำลังจะร้องไห้นะ…แต่ให้ทำการหายใจแบบคนที่กำลังจะปลดปล่อยโลกออกจากบ่า”
หลังจากที่จบคำพูด ของ รุ่นพี่เซอร์แมน หยางลงไปได้แค่เพียงไม่นานนัก หลังจากนั้นสาวน้อย อย่าง ฮิเมนาก็เริ่มทำตามจั้นตอนการฝึกฝนตามที่รุ่นพี่หนุ่มได้บอกไว้ เสียงรอบข้างค่อย ๆ เริ่มจะจางหายไป เหลือก็แต่เพียงเสียง ของ ลมหายใจของเธอที่ไหลลึกอยู่ในห้วงทรวงอก หลังจากนั้นรุ่นพี่เซอร์แมน หยาง ก็ค่อยๆ เริ่มทำการเอ่ยคำพูดในประโยคต่อไปออกมาว่า
"ให้ใจของเธอ...เหมือน กับ น้ำในบึงที่ไม่มีลม ไม่มีคลื่น" น้ำเสียง ของรุ่นพี่เซอร์แมน ค่อยๆ เริ่มทำการผ่อนลงเบาๆ หลังจากนั้นเขาก็ค่อยๆ เริ่มทำการย่อตัวลงมานั่งตรงบริเวณหน้า ของ เธอ พร้อมกับค่อยๆ เริ่มทำการ วางมือเบา ๆ บนพื้นดิน แล้วเอ่ยคำพูดต่อมาอีกประโยคหนึ่งว่า
"โลกใบนี้มันจะพยายามโยนหินใส่เธอเสมอ... แต่เธอจะต้องเลือกว่าจะปล่อยให้มันทำให้น้ำในใจ ของ เธอปั่นป่วน หรือจะปล่อยมันจมลงไปในก้นบึ้ง แล้วกลับมาเงียบสงบอีกครั้งหนึ่ง" หลังจากนี้ก็จบขั้นตอน ของ การฝึกฝนขั้นตอนที่หนึ่งเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ก็เริ่มเข้าสู่ขั้นตอน ของ การฝึกฝนขั้นตอนที่ 2 ในทันที
ขั้นที่สอง: ดวงจิตยืนหยัดไม่ไหวเอน
"นึกถึงสิ่งที่เธอรู้สึกหวาดกลัวมากที่สุดในตอนนี้สิ" น้ำเสียงของเขาเข้มขึ้น พร้อม กับเอ่ยคำพูดต่ออีกประโยคหนึ่งว่า “อาจจะเป็นอดีต หรือความรู้สึกว่าตัวเองไม่ดีพอ อะไรก็ตามที่เคยกัดกินอยู่ข้างในจิตใจของเธอ”
ในห้วงมโนสำนึก เธอเห็นภาพของพ่อที่ร่ำลาพร้อม กับ รอยยิ้มที่แสนเจ็บปวด เห็นอสุรกายที่แทบจะเอาชีวิตไม่รอด เห็นดวงตาของตัวเองที่มองกระจกแล้วถามเอ่ยประโยคหนึ่งขึ้นมาว่า “ฉันเป็นใครกันแน่”
แต่เธอก็ยังคงทำการหายใจต่อไป และเลือกที่จะหยุดนิ่ง และสงบแน่นลึกก่อนที่รุ่นพี่เซอร์แมน หยาง จะค่อยๆ เริ่มทำการเปล่งน้ำเสียง พร้อม กับ เแยคำพูด ต่ออีกประโยคหนึ่งว่า
"ดีมากสาวน้อยจีน่า...ในตอนนี้ เธอคือดาบที่อยู่ในฝัก ไม่จำเป็นต้องชักออก...แต่ถ้าพร้อมเมื่อไหร่ ก็แหลมคมได้เสมอ" รุ่นพี่เซอร์แมนเอ่ยพลางยืนขึ้น ดวงตาเขาเปล่งประกายไปด้วยความรู้สึกภาคภูมิใจ หลังจากนั้นก็จบขั้นตอน ของการฝึกฝน ขั้นตอนที่ 2 และเข้าสู่ขั้นตอน ของ การฝึกฝนขั้นตอนที่ 3 ต่อไป
ขั้นที่สาม: ปลดล็อกศักยภาพด้วยศรัทธาในตนเอง
"ตอนนี้ ฟังในสิ่งที่ฉันกำลังจะพูดให้ดี...ยืนให้มั่น แล้วหลับตาลงอีกครั้งหนึ่ง"
หลังจากที่คำพูด ของ รุ่นพี่เซอร์แมน หยาง ได้ทำการเอ่ยจบลงไปได้แค่เพียงไม่นานนัก สาวน้อยฮิเมนาก็เริ่มทำตามที่เขาบอกทันที ขาของเธอค่อยๆ เริ่มทำการแยกออกจากกัน พอประมาณ ฝ่าเท้าแนบสนิทลงกับพื้น ก่อนที่รุ่นพี่เซอร์แมน หยาง จะเอ่ยคำพูดต่ออีก ประโยคหนึ่งว่า
“นึกถึงสิ่งเดียวที่เธออยากจะทำการดึงออกมาจากตัวตน ของ ตัวเธอเอง จะเป็นพลังเวท หรือความกล้า หรือแม้แต่ความรัก เธออยากได้อะไรก็ดึงออกมาจากหัวใจของเธอเองเถิด?”
หลังจากที่คำพูด ของ รุ่นพี่เซอร์แมนได้ทำการเอ่ยจบลงไปได้เพียงแค่ไม่นานนัก สาวน้อยฮิเมนานิ่ง เธอเห็นภาพ ของ ตัวเธอเองกำลังยืนอยู่ตรงบริเวณท่ามกลางพายุ แต่ยังยิ้มและเดินก้าวต่อไปอย่างไม่หวั่นไหว เธออยากได้...ความกล้าที่จะเดินไปข้างหน้าโดยไม่ต้องให้ใครมาบอกว่าแท้ที่จริงแล้วเธอเป็นใครกันแน่ และก็จบขั้นตอน ของ การฝึกฝนขั้นตอนที่ 3 และเข้าสู่ขั้นตอน ของ การฝึกฝนขั้นตอนที่ 4 ต่อทันที
ขั้นที่สี่: ลืมตา แล้วรายงานผล
เมื่อเธอค่อยๆ เริ่มทำการลืมตาขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง ดวงตาสีเทาเจือแสงเงินของเธอก็ดูที่จะมีความมั่นคงขึ้นอย่างประหลาด ร่างกายที่เคยรู้สึกอ่อนล้า กลับแน่นหนา แข็งแรงขึ้นราวกับได้รับพลังจากผืนแผ่นดิน ก่อนที่รุ่นพี่เซอร์แมน หยาง จะค่อยๆ เริ่มทำการเปล่งน้ำเสียง พร้อม กับ เอ่ยคำพูด ออกมาประโยคหนึ่งว่า
"รู้สึกเป็นยังไงบ้าง?" รุ่นพี่เซอร์แมนเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูเรียบ ๆ ก่อนที่สาวน้อยจีน่า จะค่อยๆ เริ่มทำการเปล่งน้ำเสียง พร้อม กับเอ่ยคำพูดออกมาจากริมฝีปากบาง ของ เธอ เป็นประโยคที่ว่า
"เหมือน...ฉันไม่รู้สึกถึงความหวาดกลัว ของ ตัวเองอีกต่อไปแล้วค่ะ" เธอตอบกลับรุ่นพี่เซอร์แมนขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูค่อนข้างมีความรู้สึกฉะฉาน ก่อนจะเอ่ยคำพูดต่ออีกประโยคหนึ่งว่า "เหมือนฉันยอมรับทุกอย่างแล้ว...รวมถึงอดีต ของ ตัวฉันเองด้วยค่ะ"
หลังจากที่จบคำพูด ของ หญิงสาวตัวน้อย อย่างจีน่าลงไปได้แค่เพียงไม่นานนัก หลังจากนั้นชายหนุ่มรุ่นพี่ก็เริ่มค่อยๆ ทำการส่งเสียงหัวเราะออกมาเบา ๆ อย่างพอใจ พร้อม กับ เอ่ยคำพูดออกมาเป็นประโยคหนึ่งว่า “คำตอบของเธอดีมากเลยนะ น้องใหม่ ของ ค่ายฮาล์ฟบลัด...นั่นแหละคือจุดเริ่มต้นของพลังที่แท้จริง ๆ”
สิ้นสุดการทำภารกิจ : พัฒนาตัวเอง
ทำภารกิจสำเร็จเมื่อวันที่ : 1 /08/68
ได้รับรางวัลจากการทำภารกิจ : ดังต่อไปนี้ คือ
เครดิต: + 15 พลังน้ำใจ
+ 10 EXP
+ 3 point
ความสนิทสนม: + 15 ความสนิทสนม กับ รุ่นพี่เซอร์แมน หยาง
เจ้าของ: God
[คัดลอกลิงก์]
โพสต์ 2025-7-20 18:31:50
โพสต์ 2025-8-1 00:37:33
