Elephant Stable ⋘ โรงเลี้ยงช้าง ⋙

Elephant Stable

⋘ โรงเลี้ยงช้าง ⋙

โรงเลี้ยงช้างของค่ายจูปิเตอร์เป็นสถานที่ที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวาและเสียงดังของช้าง
ขนาดใหญ่ที่เดินไปมา ช้างเหล่านี้เป็นสัตว์ที่ทรงพลังและเป็นส่วนสำคัญของค่ายจูปิเตอร์
พวกมันถูกใช้ในการขนส่งเสบียง ลากปืนใหญ่ และแม้กระทั่งต่อสู้ในสนามรบ

โรงเลี้ยงช้างได้รับการดูแลอย่างดีโดยทหารที่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี ช้างแต่ละตัวมีคอกของตัวเอง
ที่สะอาดและสะดวกสบาย พวกมันได้รับอาหารและน้ำอย่างเพียงพอ และได้รับการดูแลสุขภาพเป็นประจำ
ช้างยังได้รับการฝึกฝนให้ทำงานต่างๆ เช่น การขนส่ง การลาก และการต่อสู้

▶ ข้อมูลช้างศึกอันทรงเกียรติ

ช้างอันทรงเกียรติ : ฮันนิบาล

ฮันนิบาล ไม่ใช่แค่ช้างศึกธรรมดาๆ แต่เป็นสัญลักษณ์แห่งความแข็งแกร่งและจิตวิญญาณแห่งโรม ที่ยังคงอยู่คู่ค่ายจูปิเตอร์มาอย่างยาวนาน ช้างศึกผู้เกรียงไกร ฮันนิบาล ปรากฏตัวครั้งแรกในยุค The Son of Neptune ในฐานะช้างศึกประจำค่ายจูปิเตอร์ ที่ได้รับการดูแลอย่างดีจากเหล่าเดมิก็อด เขาสวมใส่เสื้อเกราะกันกระสุนสีดำ มีคำว่า "ELEPHANT" (ช้าง) ปักอยู่อย่างเด่นชัด แสดงให้เห็นถึงความสำคัญและความภาคภูมิใจที่ค่ายมีต่อเขา

ฮันนิบาลมีบทบาทสำคัญใน "เกมสงคราม" ประจำค่าย เขามักจะถูกจัดให้อยู่ในทีมโจมตีของกองร้อยที่ 5 แม้ว่ากองร้อยนี้มักจะแพ้ก็ตาม แต่ด้วยพละกำลังและความแข็งแกร่งของฮันนิบาล ทำให้เขาสามารถฝ่าแนวป้องกันของศัตรู และนำพาทีมไปสู่ชัยชนะได้ในที่สุด ฮันนิบาลเป็นช้างที่มีอารมณ์อ่อนไหว เขาจะรู้สึกไม่พอใจหากไม่ได้เข้าร่วมเกมสงคราม และจะแสดงออกด้วยการทำลายข้าวของ หรือวิ่งชนสิ่งกีดขวาง

มิตรภาพและการเสียสละ
ในระหว่างการต่อสู้กับอัลไซโอนีอัส (Alcyoneus) ยักษ์ผู้แข็งแกร่ง แฟรงค์ จาง (Frank Zhang)เดมิก็อดสายเลือดมาร์ส (Mars) ได้รับแรงบันดาลใจจากฮันนิบาล และใช้พลังของเขาในการแปลงร่างเป็นช้างเพื่อต่อสู้กับยักษ์ อีกทั้งฮันนิบาลยังได้ร่วมรบในสงครามครั้งสำคัญอื่น ๆ เช่น การต่อสู้กับโพลีโบทีส (Polybotes) และกองทัพของเขา ในระหว่างการต่อสู้ เสื้อเกราะของฮันนิบาลถูกทำลายจนเหลือเพียงคำว่า "ANT" (มด) แต่เขาก็ยังคงต่อสู้อย่างกล้าหาญ ฮันนิบาลเป็นเพื่อนกับคุณโอ'ลีรี (Mrs. O'Leary) สุนัขล่าแห่งนรก ทั้งคู่มักจะเล่นและวิ่งไล่กันในค่าย

ตำนานที่มีชีวิต
ฮันนิบาลได้รับการตั้งชื่อตามฮันนิบาล บาร์กา (Hannibal Barca) แม่ทัพชาวคาร์เธจผู้ยิ่งใหญ่ ที่เคยใช้ช้างศึกในการรบกับโรมัน ฮันนิบาลเป็นช้างศึกที่แข็งแกร่งและภักดี เขาเป็นสัญลักษณ์แห่งความกล้าหาญ และจิตวิญญาณแห่งนักรบโรมันที่ยังคงอยู่คู่ค่ายจูปิเตอร์ตลอดไป

Moneka HONOR

วันที่ 10 เดือน กันยายน ปี 2025

ช่วงเช้า เวลา 06.00 - 06.30 น. ณ โรงเลี้ยงช้าง  เขตหลังกองพันที่สิบสอง ค่ายจูปิเตอร์ (พาฮันนิบาลไปเดินเล่น-มารับ)

โรงเลี้ยงช้างของค่ายจูปิเตอร์ในยามเช้าก้องกังวานไปด้วยเสียงร้องแผ่วต่ำของช้างศึกอันยิ่งใหญ่ กลิ่นฟางสดผสมกับกลิ่นดินชื้นอบอวลอยู่ทั่วบริเวณ เสาหินแกะสลักและเพดานสูงโปร่งประดับด้วยลวดลายโรมันขับเน้นให้สถานที่แห่งนี้ไม่ใช่เพียงคอกสัตว์ธรรมดา แต่คือสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่เก็บรักษาสหายคู่รบของกองทัพ

โมนีก้าเดินเข้ามาพร้อมเอกสารในมือ เส้นผมสีม่วงครามถูกรวบขึ้นอย่างง่าย ๆ เพื่อไม่ให้เกะกะ ดวงตาเทาเงินเหลือบมองแผ่นกระดาษแล้วหัวเราะเบา ๆ "ภารกิจพิเศษ? เลี้ยงช้างศึกหรอ…โอเคค่ะ ไม่เคยทำ แต่ลองดู!" เธอพูดกับตัวเองด้วยรอยยิ้ม

ทันใดนั้นเสียงฝีเท้าหนักกึกก้องก็ดังขึ้นจากด้านใน พี่เลี้ยงช้างในชุดโรมันกึ่งนักรบกึ่งควาญเดินออกมา เขายิ้มบาง ๆ แล้วผายมือไปยังเงาสีเทาอันใหญ่โตที่ค่อย ๆ เคลื่อนตัวออกมา ฮันนิบาล ช้างศึกผู้เป็นที่รักของค่าย เขามีงาที่ยาวสง่างาม ประดับด้วยปลอกโลหะทองแดงแกะสลักตรา S.P.Q.R. และเกราะเบาที่ประดับบนหลังราวกับนักรบผู้หาญกล้า โมนีก้าถอยไปนิดเมื่อเห็นร่างมหึมาของเขา แต่ก็รีบยิ้มกว้างพร้อมกับชูอ้อยในมือต้อนรับ "นี่จ้ะฮันนิบาล ของหวานมาแล้ว" เสียงหัวเราะสดใสดังก้องเมื่อช้างศึกยื่นงวงมารับอ้อยจากมือเธออย่างนุ่มนวล เธอเริ่มเดินเคียงข้างเขาไปตามเส้นทางร่มรื่นที่ทอดยาวออกจากโรงเลี้ยงช้าง

ตลอดทางแสงแดดอุ่นสาดลอดผ่านใบไม้ลงมา แสงนั้นกระทบเกราะบนตัวฮันนิบาลจนแวววาวดั่งแสงทอง ขณะที่โมนีก้าเดินถืออ้อย ป้อนบ้าง แซวเล่นบ้าง เธอถึงกับหัวเราะ "โอ๊ย กินเร็วไปแล้วนะ ไม่เหลือให้หนูเลย!" ฮันนิบาลส่งเสียงร้องเบา ๆ ราวกับหัวเราะกลับ เสียงนั้นสะท้อนก้องในอากาศจนเธอเผลอเอียงหัวมองอย่างเอ็นดู ผู้คนในค่ายที่เดินผ่านต่างหยุดมองภาพหญิงสาวร่างเล็กผมสีม่วงครามพาช้างศึกอันเกรียงไกรเดินเล่นด้วยสายตาอบอุ่นและชื่นชม มันไม่ใช่เพียงภาพของการทำหน้าที่ แต่เป็นภาพของความผูกพันเล็ก ๆ ที่กำลังถือกำเนิดขึ้นระหว่างนักรบผู้ใหม่กับสหายผู้ยิ่งใหญ่แห่งโรม

Moneka HONOR

วันที่ 10 เดือน กันยายน ปี 2025

ช่วงเช้า เวลา 08.30 - 09.00 น. ณ โรงเลี้ยงช้าง  เขตหลังกองพันที่สิบสอง ค่ายจูปิเตอร์ (พาฮันนิบาลไปเดินเล่น-ส่งกลับ)

แสงแดดอุ่นยามสายส่องลอดผ่านชายคาโรงเลี้ยงช้าง เมื่อโมนีก้าพาฮันนิบาลเดินกลับเข้ามา ควานช้างที่เฝ้ารออยู่ตรงหน้าประตูใหญ่ก็รีบก้าวออกมาต้อนรับ เขายื่นมือขึ้นลูบงวงของช้างศึกผู้สง่างามพร้อมเอ่ยคำชมด้วยน้ำเสียงอบอุ่น “วันนี้ดูอารมณ์ดีเป็นพิเศษนะ ฮันนิบาล” ฮันนิบาลส่งเสียงร้องต่ำ ๆ ราวกับตอบรับ ร่างมหึมาย่อตัวลงเล็กน้อยเมื่อควานพามันเข้าคอก

โมนีก้ายืนมองภาพนั้นด้วยรอยยิ้มเล็ก ๆ ดวงตาสีเทาเงินสะท้อนประกายความอ่อนโยน เธอก้าวเข้าไปใกล้พลางเอ่ยกับช้างศึกเสียงนุ่ม “วันนี้ขอบคุณนะ ที่ยอมให้ฉันพาเดินเล่น… สนุกดีเหมือนกัน ถึงจะเหนื่อยไปหน่อยก็ตาม” มือเล็กวางลงบนผิวหนังหยาบใหญ่ เธอหัวเราะคิกเมื่อฮันนิบาลใช้ปลายงวงแตะเบา ๆ ที่บ่า ราวกับจะบอกลา

ควานช้างหันมามองเธอพลางพยักหน้า “น้องทำได้ดีทีเดียว ไม่ใช่ใครก็จะดูแลฮันนิบาลได้โดยง่ายหรอกนะ มันเป็นสัญลักษณ์แห่งศักดิ์ศรีของค่าย สำคัญมากเลยล่ะและมันก็เลือกเองว่าจะไว้ใจใคร” คำพูดนั้นทำให้โมนีก้าสะดุดเล็กน้อย ก่อนจะคลี่ยิ้มหวานออกมาอย่างจริงใจ

“งั้นไว้ถ้ามีเวลาว่าง ฉันจะมาช่วยดูแลอีกนะคะ ยินดีที่ได้รู้จัก และยินดีที่ได้พบค่ะ” เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลเหมือนคำสัญญา จากนั้นจึงโบกมือลาเบา ๆ ให้กับร่างยักษ์ที่ยืนอยู่ในคอก ฮันนิบาลส่งเสียงต่ำคล้ายเสียงทุ้มจากกลองศึกอีกครั้งราวกับตอบรับคำพูดนั้น 

โมนีก้าก้าวถอยออกมาอย่างช้า ๆ ก่อนหมุนตัวเดินออกจากโรงเลี้ยงช้าง แสงแดดลอดผ่านเสาโรมันสูงใหญ่ทอดเงายาวบนพื้นหิน เสียงฝีเท้าของเธอค่อย ๆ ห่างออกไป ขณะที่ในใจยังอบอุ่นด้วยความประทับใจที่ได้ใกล้ชิดหนึ่งในสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดของโรม เธอคิดพลางยกมือแตะอกเบา ๆ ว่า “ไว้เจอกันใหม่นะ ฮันนิบาล” แล้วเดินจากไปอย่างอารมณ์ดี

รางวัล: +25 EXP / +20 เกียรติยศ / +6 ดีนาเรียส / +1 ป้ายเกียรติยศ{JP}

Clementis HONOR

Clementis

Haus of Ratigan • Daughter of Justitia • Legacy of Orcus

Place

โรงเลี้ยงช้าง

Date and Time

วันที่ 2 ธันวาคม 2025 • 14:37 น.

Purpose

ภารกิจไกด์เดินชมรอบค่าย

NPC

วินเซนโซ เบอร์กาม็อตโต

คอกม้ากับโรงเลี้ยงช้างต่างกันราวฟ้ากับเหว เดิมทีคลีเมนทิสก็นับเป็นเด็กสาวตัวเล็กกว่าเพื่อนรุ่นเดียวกันด้วยพันธุกรรมชาวเอเชียที่รับมาจากย่าอยู่แล้ว เทียบกับขนาดสถานที่ซึ่งเป็นจุดพักอาศัยของสัตว์บกตัวใหญ่หลากหลายเชือกแล้วยิ่งดูตัวจ้อยเข้าไปใหญ่ ผนวกรวมกับบรรยากาศและกลิ่นอาจทรงเกียรติที่บ่งบอกถึงความภาคภูมิใจของค่ายจูปิเตอร์แล้ว แทบจะเรียกได้เต็มปากว่าจิ๋วหลิว

“ระหว่างตรงนี้กับจุดที่แล้ว ใครไม่อ่านแชตกลุ่มกันแน่คะ”

เธอหันไปถามไกด์นำเที่ยว คิดว่าเขาจะน่าเข้าใจความหมายที่กำลังพยายามจะสื่อ ถึงอย่างไรวิินเซนโซก็ไม่ใช่รุ่นพี่ที่ดูหัวช้า ออกจะตบมุกได้ยอดเยี่ยมเสียอีก

“ลองทัวร์ให้ครบก่อนแล้วเธอค่อยตัดสินใจเองแล้วกัน”

“เป็นคำตอบที่ไม่ค่อยมีประโยชน์เท่าไหร่เลยค่ะ”

บอกด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งราวกับเป็นการแจงข้อมูลเท่านั้น ทายาทราทิแกนทำตาใสราวกับไม่คิดว่าคำพูดเมื่อครู่ของตัวเองเป็นการกวนบาทาของคนอายุมากกว่าเลยแม้แต่น้อย

หากสีหน้าท่าทางคาดโทษอย่างไม่จริงจังนักของคู่สนทนาสามารถแปลงออกมาเป็นตัวอักษรได้ มันคงกำลังเขียนว่า ‘ไอ้เด็กนี่’ เด่นหราให้ได้เห็น แต่บุตรีแห่งจัสติเทียดูไม่สลดเลยแม้แต่น้อย กลับกันเธอรู้สึกเหมือนได้แก้แค้นความกวนประสาทของเขาตลอดหนึ่งชั่วโมงที่ผ่านมา แบบนี้ถึงจะสมน้ำสมเนื้อกันหน่อย

รุ่นพี่ดูไม่ได้ถือโทษโกรธอะไรกันจริงจังแถมยังเลือกเปลี่ยนเรื่องคุย ยิ่งทำให้ฝ่ายรุ่นน้องได้ใจ

“ถัดไปเป็นกรงนก ตามมาทางนี้”

รางวัลภารกิจ

• EXP +15

Kai -

15:00 น. โรงเลี้ยงช้าง (12/12/2025)

หากกลิ่นของคอกม้าคือบททดสอบความอดทน กลิ่นสาบฉุนกึกของโรงเลี้ยงช้างก็คงเป็นบทลงทัณฑ์สำหรับไค ร่างโปร่งหยุดชะงักฝีเท้าทันทีที่เสียงร้องแปร๋นแหลมสูงดังสะเทือนแก้วหู พร้อมกับแรงสั่นสะเทือนจากฝีเท้าหนักอึ้งของสัตว์ร่างยักษ์ที่เดินสวนสนามกันขวักไขว่ ไคยกหลังมือขึ้นปิดจมูกโดยสัญชาตญาณ ดวงตาหรี่ลงเล็กน้อยเมื่อมองดูรถถังมีชีวิตเหล่านั้นใช้งวงพ่นน้ำใส่กัน

“ใหญ่เทอะทะ...” ไควิจารณ์เสียงเรียบ พยายามมองข้ามกองมูลขนาดมหึมาที่ทหารเวรกำลังช่วยกันตักออก “แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่ามีประโยชน์ในเชิงยุทธวิธี การมีหน่วยทะลวงฟันที่เดินได้และใช้งวงฟาดศัตรูได้ เป็นแต้มต่อที่ดี”

“นึกถึงฮันนิบาล บาร์กา เลยไหมล่ะ?” โนอาห์เอ่ยถามขึ้นลอย ๆ พลางหันมามองปฏิกิริยาของรุ่นน้อง

ไคละสายตาจากช้างตัวโตที่กำลังใช้งวงรับอ้อยจากทหาร หันมาสบตากับโนอาห์ด้วยแววตาที่เป็นประกายขึ้นวูบหนึ่งเมื่อได้ยินชื่อนั้น “ศัตรูตัวฉกาจของโรม... ในทางทฤษฎีผมควรจะเกลียดเขา แต่ในทางกลยุทธ์ การพาช้างข้ามเทือกเขาแอลป์ถือเป็นความบ้าบิ่นที่อัจฉริยะมาก แม้จะเป็นฝันร้ายทางโลจิสติกส์ก็ตาม”

“โลจิสติกส์พังพินาศ แต่ชนะทางจิตวิทยา” โนอาห์ต่อบทสนทนาอย่างลื่นไหล รอยยิ้มพอใจจุดขึ้นที่มุมปาก “คนส่วนใหญ่ที่มาที่นี่มักจะร้องว้าวแล้วก็อยากขี่พวกมันเล่น แต่นายวิเคราะห์เรื่องความคุ้มค่าในการรบ... สมแล้วที่เป็นเด็กปั้นของตระกูลเชมเบอร์เลน ที่บ้านคงเคี่ยวเข็ญวิชาประวัติศาสตร์การสงครามน่าดู”

“ยิ่งกว่าเคี่ยวเข็ญครับ วัน ๆ ผมอยู่แต่กับตำราและกระดานหมากรุก” ไคถอนหายใจออกมาเฮือกหนึ่ง พลางจัดเสื้อของตนให้เข้าที่เมื่อลมพัดเอากลิ่นหญ้าแห้งมาปะทะ “แม่ผมบอกว่า ‘เชมเบอร์เลนต้องสมบูรณ์แบบทั้งบุ๋นและบู๊’ การรู้ประวัติศาสตร์คือพื้นฐานของการไม่ทำผิดซ้ำสอง”

“สมบูรณ์แบบ...” โนอาห์ทวนคำนั้นเบา ๆ สายตามองเหม่อไปที่งาช้างสีขาวนวลคู่สวยของช้างศึกตัวหนึ่ง “เป็นคำที่หนักอึ้ง แต่ก็เหมาะสมกับกองร้อยที่หนึ่ง ถ้าโง่เขลาก็รบแพ้ แต่ถ้าอ่อนแอก็ตายเปล่า ยินดีที่ได้คุยกับคนที่ใช้สมองนำหน้าอารมณ์นะ ไค”

“เช่นกันครับ พี่โนอาห์” ไคตอบกลับ รู้สึกผ่อนคลายขึ้นอย่างประหลาด แม้จะยืนอยู่ท่ามกลางกลิ่นเหม็นและเสียงดังที่เขาเกลียด แต่การได้คุยภาษาเดียวกันกับคนฉลาด ๆ ทำให้ความหงุดหงิดลดลงไปกว่าครึ่ง “แต่ถ้าเลือกได้ ผมขอสั่งการพวกมันจากระยะไกลดีกว่า ให้ลงไปคลุกคลีแบบทหารพวกนั้นคงไม่ไหว”

โนอาห์หัวเราะเสียงทุ้ม “งั้นนายก็ต้องไต่เต้าไปเป็นแม่ทัพให้เร็ว ๆ ก็แล้วกัน จะได้ชี้นิ้วสั่งอย่างเดียว... ไปเถอะ ก่อนที่นายจะเป็นลมเพราะกลิ่นขี้ช้างไปซะก่อน”

รับภารกิจไกด์เดินชมรอบค่าย

• ทัวร์โรงเลี้ยงช้างของค่ายจูปิเตอร์ EXP +15
  

ปฏิสัมพันธ์กับ NPC

• ได้รับค่าความสนิทสนมกับ โนอาห์ คลาร์ก +5