The Celestial Forge

The Celestial Forge

The Celestial Forge

『 ดินแดนสรรค์สร้างแห่งอนาคตใหม่ 』

โรงหลอมแห่งเฮเฟสตัสโฉมใหม่ ตั้งตระหง่านอยู่บนยอดเขาโอลิมปัสอันศักดิ์สิทธิ์ ผสานสถาปัตยกรรมกรีกโบราณอันสง่างามเข้ากับเทคโนโลยีล้ำสมัยได้อย่างลงตัว ภายในได้รับการออกแบบใหม่ทั้งหมดเพื่อประสิทธิภาพและความสะดวกสบาย แม้ภายนอกจะดูคลาสสิก แต่ภายในกลับเต็มไปด้วยนวัตกรรมสุดล้ำ ระบบหลอมอัตโนมัติ แขนกลอัจฉริยะ และเตาหลอมพลังงานแสงอาทิตย์ ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพการทำงาน ลดมลพิษและเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม ที่แห่งนี้ไม่ได้เป็นเพียงโรงหลอมแต่ยังเป็นศูนย์รวมความคิดสร้างสรรค์ มีพื้นที่สำหรับจัดแสดงผลงาน ห้องสมุดและพื้นที่พักผ่อนที่ช่วยกระตุ้นจินตนาการ เสริมสร้างแรงบันดาลใจให้กับเหล่าเทพและช่างฝีมือ

SERVICE

The Celestial Forge พร้อมแล้วที่จะเป็นศูนย์กลางการผลิตอาวุธ เครื่องประดับและสิ่งประดิษฐ์อันวิจิตรตระการตาเพื่อเหล่าเทพเจ้าและวีรบุรุษแห่งยุคใหม่ เชิญเลือกบริการที่คุณสนใจ!


บริการของโรงหลอมแห่งเฮเฟตัส
(เฉพาะครีษมายันและเหมายัน)

สร้างอาวุธ : นำ "แปลนแห่งเฮเฟตัส" พร้อมวัตถุดิบมาเอง เฮเฟตัสจะสร้างอาวุธตามแบบที่คุณต้องการ รับประกันคุณภาพเทียบเท่าอาวุธของเทพเจ้า (เตรียมวัตถุดิบมาเอง)
อัปเกรดอาวุธ : เพิ่มพลังความทนทาน หรือความสามารถพิเศษให้กับอาวุธคู่ใจของคุณ ด้วยวัตถุดิบและคำแนะนำจากเฮเฟตัส (เตรียมวัตถุดิบมาเอง)

Jayvik BRAVE

21/12/2024

09.57 น.

หลังจากที่เจวิคไปรับประสบการณ์สมจริงในเฮอร์มีส วีอาร์ เอมโพเรียมมาแล้วเขาก็เดินออกมาภายนอกก่อนจะดูแผนพับว่าจะไปที่ไหนต่อดี

‘เอะโรงหลอมแห่งสรวงสวรรค์ บ้านที่เราไปขโมยของมานินา แบบนี้จะโดนไรไหมเนี้ยถ้าไป แต่เขาคงไม่ว่าอะไรหรอมั้ง’ เจวิคนึกขึ้นได้แล้วรู้สึกขนลุกเล็กน้อย ชายหนุ่มรีบเดินไปยังโรงหลอมแห่งสรวงสวรรค์

21/12/2024

10.03 น.

เจวิคเดินมาจนถึงโรงหลอมแห่งสรวงสวรรค์ สถาปัตยกรรมกรีกโบราณ ทำเอาชายหนุ่มดูตะลึงไปเลย ความโอ่โถง อลังการ ชายหนุ่มเดินเข้าไปภายในโรงหลอมเห็นเข้ากับเทคโนโลยีล้ำยุคเต็มไปหมด เขาเดินดูผลงาน อาวุธ เครื่องประดับ สิ่งประดิษฐ์ที่ถูกตั้งโชว์ไว้ ตระการตาไปหมด

ชายหนุ่มยืนชมสิ่งของที่ตั้งโชว์อยู่ก็รู้สึกเหมือนมีคนเดินมา

“เธอสนใจชิ้นนี้เหรอ” เสียงของชายมีอายุพูดขึ้น เจวิคหันไปมองแล้วพบเข้ากับเฮเฟตัสที่กำลังเดินเข้ามาหา

“สวัสดีครับ อ่อ พอดี ดูแล้วรู้สึกคุ้น ๆ อะครับ ผมเจวิค บุตรแห่งเฮอร์มีสครับ” ชายหนุ่มตอบกลับ

“อ่อ แต่ฉันคงให้เธอไม่ได้ ไม่ต้องแปลกใจหรอก ซุสให้ของเหล่านี้แก่พ่อของเธอ เฮอร์มีสน่ะ  มันเป็นหมวกและร้องเท้าติดปีกมีชื่อว่า เพตตะซัส และทะเลเรีย ซึ่งมอบให้เพื่อเป็นเทพสื่อสารประจำพระองค์ มันช่วยในการเคลื่อนที่ได้ดีอีกด้วย” เฮเฟตัสอธิบายสิ่งประดิษฐ์ตรงหน้าให้กับชายหนุ่มฟัง เจวิคยืนอ้าปากค้างพร้อมกับได้รับข้อมูลเกี่ยวกับพ่อของตนเองเพิ่ม

“โอ้ ของพ่อนี้เอง ขอบคุณมากครับ” ชายหนุ่มตอบกลับ

“เธอสนใจชิ้นไหนอีกไหม หรืออยากจะใช้บริการโรงหลอมก็ได้นะ ไม่ว่าจะเป็นสร้างอาวุธ หรืออัปเกรดอาวุธ” เฮเฟตัสถามเพิ่ม

“อ่อ น่าจะแค่นี้ดีกว่าครับพอดียังเหลืออีกหลายที่ที่ต้องไปด้วย แล้วผมก็น่าจะไม่มีวัตถุดิบสำหรับการสร้างอาวุธด้วยอะครับ ขอบคุณมาก ๆ นะครับ” เจวิคตอบกลับพร้อมกับโค้งตัวขอบคุณจากนั้นเจาจึงเดินออกจากโรงหลอมไป

ค่าประสบการณ์ไปฟังเฮเฟตัสเล่าเรื่องผลงานเด่น ๆ ของเขามากมาย: +2 INT (ครั้งเดียว)

Jayvik Mchonde

Nereza BELIEVER

NEREZA HENLADYS

Lovers of Pleasure ❣ Head Counselor Cabin 10

สถานที่แรกที่เธอเลือกคือ ‘ The Celestial Forge ’ หรือที่รู้จักกันในฐานะห้องทำงานของเฮเฟตัสเทพแห่งการประดิษฐ์ สุภาพสตรีจิ้งจอกเงยหน้ามองอาคารสูงใหญ่เกินกว่าปราสาทหรือคฤหาสน์ใดที่เคยพบเห็นมาก่อน เสียงตีเหล็กรวมไปถึงไอความร้อนแพร่กระจายไปทั่วอากาศชวนให้รู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัว ปกติแล้วธิดาอะโฟรไดท์คงไม่มีความคิดจะมาวิ่งเล่นในเขตของสามีอย่างถูกต้องของแม่ตัวเอง แต่เนเรซ่าเป็นพวกหน้าหนาที่ไม่สนใจเรื่องยิบย่อยพวกนั้น

ภายในโรงหลอมที่ผสานนวัตกรรมมากมายระหว่างเก่าและใหม่เพื่อให้สามารถรังสรรค์สิ่งประดิษฐ์ที่ดีที่สุด เนเรซ่าเดินผ่านเขตที่ใช้สำหรับทำงานไปยังบริเวณจัดแสดง เธอรู้อยู่แก่ใจดีว่าการจะไปป่วนเปี้ยนแถวเขตทำงานก็คงไม่พ้นเป็นตัวเกะกะให้แก่พวกเขา

ดวงตาของเนเรซ่ากวาดมองผลงานจัดแสดงชิ้นแล้วชิ้นเล่า ไม่ว่าจะเกราะ อาวุธ ประดับ .. แต่ที่ดูสนใจคงจะเป็นถุงมือที่ติดป้ายว่า ‘ ถุงมือมายา ’ ที่ถูกหลอมจากลาวาผสมหินดวงดาวและผงเพชร ก่อให้เกิดเป็นถุงมือที่คล้ายการไหลตัวของโลหะเหลวเป็นรูปทรงคดเคี้ยวเพื่อปกป้องผู้ใช้งาน “ ว้าว.. นี่มันคนละระดับเลย ” เนเรซ่าเคยเห็นถุงมือจำพวกนี้ในนิตยสารแฟชั่นแต่เมื่อมันถูกสร้างด้วยน้ำมือของเทพก็ไม่แปลกที่ข้าวของธรรมดา ๆ จะดูมีความต่างชนิดที่เทียบกันไม่ติด

“ เจ้าเทียบกับผลงานของใครล่ะ ” เสียงของชายวัยกลางคนผู้หนึ่งดังขึ้นจากด้านหลัง ทำให้สาวจิ้งจอกจากเคบินสิบชะงักครู่หนึ่งก่อนจะหันกลับไปมอง เขาเป็นชายที่ไม่ได้มีหน้าตาโดดเด่น ตรงกันข้าม.. ค่อนข้างธรรมดา มีก็แต่อาการเดินกะเผลกเล็กน้อยที่ทำให้บุคลิกภาพของเขาไม่งดงามเท่าคนอื่น ๆ บนโอลิมปัส

“ ก็.. มนุษย์ที่มีความคิดสร้างสรรเยอะแยะน่ะค่ะ แต่ไม่มีใครทำออกมาได้สวยเท่านี้ .. ไม่มีทางออกมามีประโยชน์เท่านี้ด้วยเหมือนกัน ”v ประโยคที่แฝงมาด้วยการเยินยอทำให้มุมปากของชายชรายกขึ้นด้วยความพึงพอใจ เขาพยักหน้ารับกับคำกล่าวของเด็กสาวที่ขึ้นมาทัศนาจรบนโอลิมปัสก่อนจะยกไม้เท้าเคาะกระจกที่ครอบถุงมือให้เลือนหายไปราวกับมีเวทมนตร์

“ อยากฟังเรื่องของมันไหม? ”

“ ถ้าคุณสะดวก ฉันก็ยินดีค่ะ ”

เนเรซ่าไม่ได้มีความคิดจะสืบเสาะหาตัวตนของใครก็ตามที่เธอพบบนโอลิมปัส ฉะนั้นเธอจึงจำเป็นต้องปฎิบัติต่อทุกคนอย่างสุภาพ สองมือของเธอประสานกันไว้ที่ระดับหน้าท้อง บนใบหน้ามีรอยยิ้มอ่อน ๆ ที่ทำให้ผู้มองเห็นรู้สึกสบายใจ ฉะนั้นแล้วชายชราผู้เป็นเจ้าของผลงานจึงได้เริ่มต้นเล่าเกี่ยวกับถุงมือนี้แม้ว่าจะสามารถตระหนักรู้ถึงเชื้อสายของคนตรงหน้าเขาก็ตาม

“ ข้าเคยตั้งใจทำถุงมือนี้ให้ภรรยา ”

“ นางเหมาะสมแก่สิ่งที่สมบูรณ์แบบและงดงามที่สุดในโลก ”

เรื่องราวที่ร้อยเรียงกันออกมาค่อย ๆ ระบุตัวตนของเขาในหัวของเธอ ‘ เทพเฮเฟตัส ’ ผู้มีความสามารถที่ถูกหมางเมิน อัจฉริยะที่ถูกทิ้งไว้ด้านหลังแค่เพราะไม่ได้โดดเด่นทางหน้าตา หลังจากจบการเล่าเรื่อง ท่าทางของเขาที่เหมือนยอมรับในชีวิตคู่ที่ไม่มีทางสมหวังกับการบอกลาอย่างใจกว้างทั้ง ๆ ที่ก็คงจะตระหนักได้ว่าเธอเป็นสายเลือดอะโฟรไดท์ ทั้งหมดนั้นเพียงพอจะทำให้เธอเดินออกจากโรงหลอมไปด้วยหัวใจที่หนักอึ้ง

‘ ฉันว่าฉันต้องหาที่ระบายอารมณ์สักหน่อยแล้ว ’

ค่าประสบการณ์ไปฟังเฮเฟตัสเล่าเรื่องผลงานเด่น ๆ ของเขามากมาย: +2 INT

Timeline at [ 09:31 | 21/12/2024 ]

Nereza BELIEVER

NEREZA HENLADYS

Lovers of Pleasure ❣ Head Counselor Cabin 10

เนเรซ่าเดินไปตามเส้นถนนหินอ่อนสีขาวที่นำไปสู่โรงหลอมของเฮเฟตัสซึ่งเต็มไปด้วยกลิ่นโลหะร้อน และควันไฟ ‘ ฉันไม่นึกเลยว่าจะวนกลับมาไวขนาดนี้ ’ ธิดาอะโฟรไดท์ไม่ได้วางแผนว่าจะกลับมาที่ ๆ เคยผ่านซ้ำสอง แต่เธอกลับได้รับคำไว้วาน(?)แกมคำสั่งมาจากแอรีสให้ส่งจดหมายที่อาจจะเป็นฉนวนสงครามเย็นระหว่างชายที่เกี่ยวพันกับเทพีแห่งความรักและความงาม

สุภาพสตรีจิ้งจอกเงยหน้ามองอาคารสูงเฉียดฟ้านั้นอีกครั้ง ไอร้อนที่พวยพุ่งทำให้เธอกลั้นหายใจเป็นระยะ ‘ ยังไงธิดาอะโฟรไดท์ก็ไม่เหมาะกับสถานที่แบบนี้จริง ๆ ’ เนเรซ่ายืนลังเลอยู่หน้าประตู มันเป็นความคิดที่แย่ในการจะวิ่งไปมาเป็นคนกลางระหว่างดราม่าบิ๊กเบิ้มระดับเทพ — แต่เชื่อเถอะ ต่อมความอยากรู้อยากเห็นกำลังทำให้เธอต้องกัดฟันกลั้นใจ ‘ แม่คะ ถ้าหนูตายที่นี่ อย่างน้อยขอให้รู้ไว้ว่าหนูตายอย่างมีเกียรติในฐานะคนที่สนอกสนใจในดราม่ามากที่สุด

ร่างหนาของเฮเฟตัสมองเห็นได้แต่ไกล เขามีรอยแผลเป็นที่ชัดเจนบนตัวและแขนที่ปกคลุมด้วยอุปกรณ์ที่ประกอบขึ้นอย่างประณีตด้วยกลไกซับซ้อน เนเรซ่าหันควับมองไปอีกทาง ทว่าการเคลื่อนไหวของครึ่งเทพมีหรือจะพ้นการรับรู้ของเหล่าเทพ “ มีอะไร? ทำไมถึงได้กลับมายืนตรงนี้ไวนัก ”

เนเรซ่ากลืนน้ำลาย เป็นครั้งแรกในรอบเกือบสิบปีที่เธอรู้สึกประหม่า.. อย่างรุนแรง “ แอรีสฝากให้ฉันนำจดหมายมาให้ท่าน… เขาบอกว่าเป็นจดหมายขอโทษ” เธอยื่นจดหมายในมือให้เขาช้า ๆ การกระทำกึ่งหนึ่งก็เหมือนว่าลังเลและไม่แน่ใจในการเลือกของตัวเอง

เฮเฟตัสหรี่ตามองจดหมายในมือเนเรซ่า ริมฝีปากหนากระตุกเหมือนกำลังครุ่นคิด เขาไม่ได้เอื้อมมือรับในทันทีแต่กลับจ้องเธอด้วยสายตาอ่านยาก “ แล้วเขากล่าวอะไรอีก ? ” เทพแห่งการประดิษฐ์ถามเสียงต่ำ มันไม่ได้ดุดันหรือแข็งกร้าวแต่กลับมีประกายบางอย่างที่ทำให้เธอรู้สึกเหมือนอยากจะนั่งคุกเข่าแล้วบอกว่า ‘ ไม่ต้องรับก็ได้ ’

ฉันเกลียด.. ความรู้สึกที่เหมือนถูกไล่ต้อนแบบนี้

“ ก็แค่ให้ฉันนำจดหมายมาส่งถึงมือท่าน… นั่นแหละค่ะ ” เธอไม่ได้ทำอะไรผิด บุตรสาวของอะโฟรไดท์เชิดคางขึ้น มือยังคงยื่นจดหมายไปที่เขา เธอไม่ได้มีส่วนร่วมอะไรในความวุ่นวายระหว่างเทพทั้งสององค์ เพราะยังไงพ่อที่ให้กำเนิดเธอมาก็ไม่ใช่หนึ่งในพวกเขา ทว่าการเข้ามายุ่งในเรื่องนี้แค่เล็กน้อยบางทีก็ให้ความรู้สึกเหมือนถูกดึงเข้าไปในพายุไร้ที่สิ้นสุด “ ฉันไม่ได้เปิดมัน ไม่รู้ว่านี่คือการเล่นตลก หรือกลั่นแกล้งอะไร แต่ฉันจะอยู่ตรงนี้ ”

สุภาพสตรีจิ้งจอกยืนกรานอย่างหนักแน่น “ นั่นคือความรับผิดชอบของฉันในฐานะคนกลาง แต่ฉันจะไม่ขอรับผิดชอบต่ออะไรที่เกิดขึ้นจากจดหมาย— เชื่อว่าท่านคงเข้าใจ ”

ส่งจดหมาย

Timeline at [ 10:42 | 21/12/2024 ]

Nereza BELIEVER

NEREZA HENLADYS

Lovers of Pleasure ❣ Head Counselor Cabin 10

เฮเฟตัสรับจดหมายมาในที่สุด นิ้วมือแข็งแรงที่เปื้อนคราบเขม่าฉีกซองจดหมายอย่างรวดเร็ว ดวงตาสีดำสนิทของเขายังไม่ทันได้กวาดอ่านเนื้อหาด้านใน ละอองสีทองก็ซึมออกมาจากหน้ากระดาษหลอมรวมราวกับผงวิเศษที่แสดงรูปทรงออกมาเป็นภาพกำปั้น — ความเงียบกัดกินรอบตัวพวกเขา , จวบจนกำปั้นทองคำนั้นดีดนิ้วหนึ่งออกมา

ว่างเปล่า สายตาของเฮเฟตัสและเนเรซ่าล้วนแต่ว่างเปล่า เทพแห่งการรังสรรค์คว้าค้อนวิเศษออกมาทุบกำปั้นอวดนิ้วกลางที่ส่ายไปส่ายมาเพื่อหลบการทุบเหมือนกับเกมตัวตุ่นตามเกมเซนเตอร์ ‘ ปัง ! ’ เสียงดังสะนั่นก้องสะท้อนไปทั่วโรงหลอมเมื่อในที่สุดค้อนของเฮเฟตัสก็สามารถทุบลงที่กำปั้นวิเศษนั้นได้ แผ่นกระดาษจดหมายดีดผึ่งราวกับการสะดุ้ง ก่อนจะค่อย ๆ สิ้นฤทธิ์ร่วงลงพื้นอย่างอ้อยอิ่ง

เฮเฟตัสชำเลืองตามองเด็กสาวผู้มาส่งสานต์อย่างประเมิน และเนเรซ่าก็ไม่ทำให้ใครผิดหวัง เธอก้มลงใช้สองนิ้วคีบซากจดหมายนั้นขึ้นและโยนเข้าเตาเผาโดยไม่เหลียวไปมอง ใบหน้าสวย ๆ ของเนเรซ่าเรียบนิ่งแม้แต่ในตอนที่มือของเธอปัดไปมาเพื่อไล่ฝุ่นที่ติดมือ “ เขาคงพอใจแล้วล่ะ กับวิธีเด็ก ๆ แบบนี้ ”

เสียงของเนเรซ่าเรียบเฉยอย่างที่พอจะทำให้เฮเฟตัสวางใจ เธอไม่ได้ขบขันกับเรื่องนี้และก็ไม่ได้ดูชอบใจ เด็กสาวทำหน้าที่ที่ได้รับไว้วานเท่านั้นจริง ๆ เฮเฟตัสยกแขนขึ้นกอดอก “ ไม่กลัวเจ้านั่นโกรธหรือไง? ”

“ ฉันเอามาส่งให้แล้ว ลองโกรธดูสิ ” บุตรสาวอะโฟรไดท์ปัดเส้นผมของเธอไปด้านหลัง เธอพ่นลมหายใจออกผ่านริมฝีปาก สายเลือดเทพีแห่งความงามในยุคนี้ไม่ได้มีดีแค่ที่หน้าตาเหมือนสมัยก่อนแล้ว เนเรซ่าหลับตาลงสูดหายเข้าใจก่อนจะก้มหน้าลงเล็กน้อย “ ในฐานะคนนำจดหมายมาส่ง ฉันคงไม่สามารถพูดขอโทษได้ แต่ในฐานะคน ๆ หนึ่ง ฉันเสียใจด้วยที่คุณต้องคอยมาเจอลูกไม้พวกนี้ ”

มุมปากของเฮเฟตัสยกขึ้นเล็กน้อย เขาพยักหน้าด้วยความเข้าใจ “ อย่างนั้นเอง? หึ.. งั้นก็แล้วไป ”

เนเรซ่าพยักหน้าเป็นครั้งสุดท้าย เธอเงยหน้าขึ้นสบตาเทพแห่งไฟและการสรรสร้างตรงหน้าก่อนจะกล่าวเพื่อขอตัวลา “ฉันว่าฉันขอไปก่อนดีกว่า ก่อนออกจากสังเวียนของเขาฉันพึ่งฟัดกับหมาป่ามา ” สองแขนของเธอกางออก เผยให้เห็นสภาพชุดมอมแมมและรอยข่วนบนเกราะหนังธรรมดา ๆ ที่เธอสวม

“ ถ้างั้นฉันไม่รบกวนแล้ว ขอบคุณที่สละเวลา แล้วก็ขอโทษอีกครั้งนะคะ ”

เธอโค้งลง ตั้งใจจะหมุนตัวเดินจากไป แต่ก็ชะงัก.. เนเรซ่าหันกลับมาวางขวดน้ำมันม้าลงบนมือเขา “ อันนี้แทนคำขอโทษ ” เธอทิ้งท้ายไว้แค่นั้น ก้มลงร่ำลาตามมารยาทอีกครั้งก่อนจะรีบเดินออกจากโรงหลอมเพื่อไปยังสถานที่ถัดไป

+35 ความโปรดปรานจากแอรีส หากนำไปส่งสำเร็จ
ค่าความโปรดปรานเฮเฟตัส+20
มอบน้ำมันม้า ให้เฮเฟตัส +?? | BELIEVER +15 ความโปรดปราน

Timeline at [ 10:44 | 21/12/2024 ]

Laura HEROES

[Olympus] The Celestial Forge

ย้อนเวลา 21/12/2567 เวลา 14.15 น.

---

และสำหรับห้องถัดไป เมื่อเดินเข้าไปถึง ภายในดูร้อนระอุไปหมด

เสียงของการตีเหล็กและการทำอาวุธ  ทุกอย่างดูดังไปหมดของทุกชิ้นที่นี่ดูทันสมัยแล้วก็ดูเยอะไปหมดเลย

ถ้าเดินเข้าไปด้านใน  ก่อนจะหยุดยืนอยู่ที่ด้านหน้าของอุปกรณ์อาวุธ ที่ถูกจัดเตรียมมาเรียกว่าเอามาโชว์ก็ได้

ที่นี่เหมือนกับพิพิธภัณฑ์  ขนาดใหญ่ที่มีทุกอย่างหลายต่อหลายรุ่น

ถูกนำมาเรียงต่อกันพร้อมกับชื่อของมันที่ตั้งอยู่ด้านล่าง  บางก็ทำจากเหล็กกล้า หรือหลายอย่างเธอก็ไม่เคยเห็น

เธอยืนดูอยู่สักพักก่อนที่จะไปสะดุดตากับของชิ้นหนึ่ง 

“ ชอบหละสิ ” เสียงของชายหนุ่มคนหนึ่งดังขึ้น เมื่อหันไปมองก็เห็นเป็นเฮเฟตัส ที่ยืนมองผลงานชิ้นโบว์แดงของตนอยู่

“ นั่นผลงานชิ้นโบว์แดงเลยนะ ” 

อีกฝ่ายกล่าวถึงผลงานที่เธอกำลังยืนดูอยู่  พร้อมกับเริ่มอธิบายการทำงานของมัน

ที่น่าจะหมายถึงการผลิตมันว่าผลิตมายังไงวัตถุดิบอุปกรณ์ที่ได้มาอย่างยากลำบาก 

“ การตีเหล็กแล้วก็หลอมน่ะยากมาก ” เค้าอธิบาย แต่ละหลักการของเขานั้นดูจะไม่ใช่เรื่องที่เธอจะเข้าใจได้โดยง่าย

เรียกว่าทักษะทางด้านนี้ เท่ากับศูนย์ เลยก็ว่าได้เด็กสาวด้านในยิ้มแห่เธอไม่กล้าพูดอะไรออกมาเลย

“ อ๋อค่ะ ” เธอตอบรับแต่อย่าถามถึงว่ารู้เรื่องอะไรบ้างแล้วก็เข้าใจอะไรบ้าง

“ การขึ้นรูปน่ะมันคือการเอาเหล็กหลอมแล้วก็ค่อยค่อยตีทีละนิดเลยนะ ” สลักลายบนอาวุธนั้น เรียกได้ว่าดูเป็นงานที่ปราณีต

ทุกอย่างดูตั้งใจสรรสร้างออกมา  ไม่แปลกใจเลยที่มันจะเป็นผลงานชิ้นโบว์แดงของอีกฝ่าย

“ ว่าแต่มีอุปกรณ์ชิ้นไหนที่อยากเอามาให้ฉันดูไหม ” 

เด็กสาวหยิบคันธนูออกมา “ อันนี้พอจะทำกับมันได้ไหมคะ ”

เธอส่งมันให้อีกฝ่ายดูเค้าน่าจะชำนาญการมากกว่าถือว่ามันพอจะทำอะไรได้  หรือมันพอจะมีอะไรได้มากกว่านี้หรือเปล่า

“ อืมมมมม ” สีหน้าของอีกฝ่ายมองหลังจากที่รับมันไปดูหมุนดูสองสามรอบ

“ ก็ดี แต่มันก็ยังคงเป็นอาวุธธรรมดา ” 

“ ว่าแต่มีวัตถุดิบมาด้วยหรือเปล่า ถ้ามีเอามาเดี๋ยวฉันจะช่วยดูให้ ”

อย่าว่าแต่วัตถุดิบหรืออุปกรณ์ที่จะนำมาอัพเดทอะไรนั้นเลยเธอไม่มีอะไรหรอก  ของพวกนั้นหาจากไหนที่ยังไม่รู้ยังไม่รู้เลย

“ แล้วอะไรคือของวัตถุดิบพวกนั้นหรอคะ ” ถามด้วยความสงสัย

ท่าทางของเด็กสาวที่ดูจะไม่เข้าใจอะไรเลยทำ ชายอีกฝ่าย ดูจะหนักใจกับเธออย่างมาก

“ เจ้านี้ฉันไม่มีความรู้ และวิชาทางด้านนี้เลยจริงๆ เป็นธิดาของใครกันล่ะเนี่ย ”

ท่าทางที่เหนื่อยใจของอีกฝ่ายทำให้เด็กสาวรู้ได้ทันทีเลย

ว่าอีกฝ่ายนั้นสุดจะทนแล้ว  “ หนูชื่อลอร่าเป็นธิดาของ ไดโอนิซุสค่ะ ” เธอกล่าวแนะนำตัว

เมื่อแนะนำตัวจบอีกฝ่ายก็ถึงกับถอนหายใจออกมา 

“ ก็ไม่แปลกใจหรอก ” ก็น่าจะเป็นเช่นนั้น เพราะผู้เป็นมารดาของเธอนั้นไม่ค่อยสันทัดเรื่องพวกนี้เท่าไหร่

“ ยังไงก็ฝากไปบอกลูกสาวฉันที ” 

ก่อนจะปิดท้ายอีกฝ่ายมีคำบอกที่จะไปบอกกับลูกสาวของเธอ 

“ ไม่ต้องรักกันเพราะผลประโยชน์มากก็ได้ ” คำกล่าวของอีกฝ่ายทำให้เธอแอบงงเล็กน้อย เพราะเธอเองก็ไม่ค่อยเข้าใจว่าหมายความว่ายังไง

ทั้งคู่มีผลประโยชน์อะไรทับซ้อนกันหรอแต่คิดจะถามก็คงไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ 

“ ได้ค่ะ ถ้าหนูเจอแล้วหนูจะบอกให้นะ ”

เธอรับปากมาแต่ก็ไม่รู้อีกนานเท่าไหร่ถึงจะเจอเธอยังไม่รู้เลยว่าใครเป็นลูกของเขากัน

ก่อนจะจากกันอีกฝ่ายหนึ่งพาเธอเดินทัวร์ดูผลงานของเขาจนรอบเรียกว่ามีเยอะจนนับไม่ถ้วน 

มีนอกจากอาวุธมียันที่นั่งบัลลังก์  หรืออื่นๆอื่นๆอีกมากมาย นี่นับรวมผลงานที่ยกให้พ่อของเธอไปด้วยนะ

“ ฉันจะพาไปดูสิ่งที่ฉันให้พ่อเธอไป ” เค้าพาไปดูสิ่งสุดท้ายที่ผู้เป็นบิดาของเธอ มันคือแก้วไวน์ 

“ อันนี้หรอ ” เธอมองอีกครั้งท่าทางมันดูไม่ต่างจากแก้วไวน์ทั่วไปอะไรเลย

“ ใช่น่ะสิ มันพิเศษตรงที่ว่า ถ้าไม่ใช่เขาจะยกขึ้น ” อีกฝ่ายเก่าก่อนจะท้าเอามือผายไปที่แก้วให้เธอลองที่จะยกดู

และเพื่อนเด็กสาวลองเอื้อมมือประยุกต์ก็เป็นอย่างที่อีกฝ่ายบอกเพราะถ้ายกไม่ขึ้น 

“ เห็นมั้ยล่ะฉันบอกเธอแล้วมีแต่เขาเท่านั้นที่มันออกไปได้ ” 

เธอพยักหน้าก่อนที่เธอจะเดินชมผลงานรอบรอบกับเขาอีกครั้งจนวนมาครบ 

เป็นการบอกว่าตอนนี้เธอได้ท่องพิพิธภัณฑ์เสร็จเป็นที่เรียบร้อยแล้วใช้เวลานานอยู่พอสมควรแล้วด้วย 

และก่อนจะจากกันเด็กสาวก็มีของขวัญให้อีกฝ่ายด้วย  “ สุขสันต์วันคริสต์มาส ” 

ยิ้มกับของขวัญที่เตรียมมา  เพราะเอาเข้าจิงเธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอีกฝ่ายต้องอะไร คิดว่าเป็นพวกอุปกรณ์งานช่างหรือเปล่าที่จะชอบ แต่ถ้าระดับนี้อีกฝ่ายคงจะมีเยอะเต็มบ้านเลย

“ ขนมงันหรอ ฮาฮาฮาาาาาาาาา ” ท่าทางชอบอกชอบใจของอีกฝ่ายหัวเราะยกใหญ่แล้วเธอก็เธอก็รับของขวัญจากเด็กสาวมา ก่อนที่เขานัดจะโบกมือลาแล้วก็ขอตัวเดินจากไป

และเมื่อเจ้าบ้านไปแล้ว  แน่นอนว่าผู้มาเยือนอย่างเธอก็ได้เวลาไปแล้วเช่นกัน 

เธอหันหลังกลับพร้อมกับเดินสวนออกไปทันที

---

 ค่าประสบการณ์ไปฟังเฮเฟตัสเล่าเรื่องผลงานเด่น ๆ ของเขามากมาย: +2 INT 

 มอบ ขนมขิงนำโชค 1 ชิ้นให้ เฮเฟตัส 

 เพิ่มเติม BELIEVER (ผู้ศรัทธาเหล่าเทพ) - โบนัสเพิ่มความโปรดปราน +15 

Nymeria BELIEVER

OLYMPUS FIELD TRIP - 8
21-12-2024 | 11.45 AM

               บรรยากาศใน The Celestial Forge เต็มไปด้วยกลิ่นของโลหะร้อน และเสียงกระทบกันของเครื่องมือหลอมที่ทำงานประสานกันอย่างไร้ที่ติ ไนมีเรียก้าวเข้าสู่โถงหลักที่กว้างใหญ่ เพดานสูงโปร่งซึ่งประดับด้วยภาพวาดของเทพเจ้าและตำนานการสร้างอาวุธของโลกกรีก ตัวเธอรู้สึกเหมือนก้าวเข้าสู่มหาวิหารแห่งการช่างที่เปี่ยมไปด้วยจิตวิญญาณของความมุ่งมั่น

               ไนมีเรียเดินเข้ามาในพิพิธภัณฑ์พร้อมกับกลุ่มเดมิก็อดร่วมค่าย ท่ามกลางรอยยิ้มและเสียงพูดคุยที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นของพวกเขา เจ้าของดวงตาสีเฮเซลกลับเงียบสงบเป็นพิเศษ อาจเพราะบาดแผลจากการต่อสู้กับคิเมร่าที่แม้จะได้รับการรักษาแล้ว แต่ยังคงทิ้งร่องรอยของความอ่อนล้าไว้ในจิตใจ

               “บอกแล้วว่าเจ้าควรพักให้มากกว่านี้” เสียงของ คลาริสซ่า ดังขึ้นจากสร้อยที่เธอสวม

               “เธอก็รู้ว่าฉันไม่ถูกโรคกับการนั่งเฉยๆ” ไนมีเรียตอบเบา ๆ ขณะที่เดินผ่านบานประตูสูงใหญ่ซึ่งประดับด้วยลวดลายของเทพสายช่าง หญิงสาวยกมือแตะแผลบนแขนอย่างระวัง พลางลอบมองเพื่อนร่วมค่ายที่เดินไปข้างหน้า

               เสียงหวีดหวิวจากเครื่องจักรงสายตาของหญิงสาวไปยังพื้นที่จัดแสดงงานฝีมือที่ถูกจัดเรียงอย่างพิถีพิถัน หอกทองคำประดับลวดลายเทพแห่งสายฟ้า ดาบยักษ์ที่เคยถูกใช้ในสงครามของไททัน และโล่ที่ยังคงส่องประกายแม้เวลาผ่านไปหลายยุคหลายสมัย

               “ยินดีต้อนรับ เหล่าผู้เยี่ยมชม ข้ายินดีที่จะพาเจ้าทั้งหลายชมผลงานที่หล่อหลอมจากเหล็กและจิตวิญญาณ” เสียงทุ้มต่ำของเขาดังก้อง แต่ไม่แข็งกระด้างจนเกินไป

               ไนมีเรียจับจังหวะเสียงของเขาได้ เธอสังเกตว่าแม้คำพูดของเฮเฟตัสจะดูเหมือนประกาศ แต่ก็มีน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจในผลงานทุกชิ้น เมื่อเธอดินผ่านวัตถุเหล่านั้นด้วยความชื่นชม ดวงตาสีเฮเซลสะท้อนแสงจากเปลวไฟที่ลุกโชนในเตาหลอม เธอหยุดลงตรงห้องโถงใหญ่กลางอาคาร ซึ่งเป็นที่ทำงานของ เทพเฮเฟตัส เทพแห่งการช่าง

               “อาวุธไม่ใช่เพียงสิ่งที่ฆ่าฟัน แต่มันคือการต่อยอดจิตวิญญาณของผู้ใช้” เขากล่าว พลางถือดาบที่กำลังหลอมขึ้นใหม่ขึ้นมาโชว์ด้วยมือที่มั่นคง

               เหมือนกับคนอื่นๆ เวลาที่อ่อนล้าและทำได้เพียงฟังอย่างตั้งใจ แม้เธอจะยังเหนื่อยล้าจากการต่อสู้ในสังเวียน แต่ดวงตาของเธอเปล่งประกายด้วยความอยากรู้กระตือรือร้น “ถ้าเช่นนั้น อาวุธที่ดีต้องสะท้อนตัวตนของผู้ใช้หรือ?”

               “ถูกต้อง แต่ไม่ใช่ทุกคนที่คู่ควร” เขาตอบโดยไม่มองหน้าเธอ แต่เน้นย้ำถึงความสำคัญของการทำความเข้าใจจิตวิญญาณของตัวเองก่อนที่จะมองหาอาวุธคู่กาย

               ระหว่างที่เฮเฟตัสพาเด็ก ๆ ไปยังโถงต่อไป เขาหยุดที่มุมหนึ่งซึ่งตั้งโชว์ค้อนขนาดใหญ่ “นี่คือค้อนที่ข้าใช้สร้างอาวุธครั้งแรก”

               เสียงหัวเราะเบา ๆ ดังขึ้นจากกลุ่มเดมิก็อด เฮเฟตัสหันมามองด้วยสายตาที่ไม่อาจคาดเดาได้ “ข้าสร้างมันเมื่อข้ายังไม่มีประสบการณ์มากนัก มันอาจไม่สมบูรณ์แบบ แต่สิ่งสำคัญคือ...มันเป็นจุดเริ่มต้นของข้า”

               ไนมีเรียเงยหน้าขึ้นมองเทพแห่งการช่างเธอสัมผัสได้ถึงความจริงใจในคำพูดนั้น แม้เขาจะเป็นเทพผู้สร้าง แต่ก็เริ่มต้นจากศูนย์เช่นกัน มาถึงตอนนี้เธอเข้าใจแล้วว่าทวยเทพไม่ใช่ทุกรายที่แข็งแกร่งรึสมบูรณ์แบบตั้งแต่เกิด พวกเขามีจุดบกพร่อง มีบางครั้งที่ต้องตัดสินใจผิดพลาด หากคนตรงหน้าเธอคือผู้ที่สร้างรถไฟใต้ดินสายนั้นเพื่อการเดินทางที่ปลอดภัยของเหล่าเดมิก็อด ตอนนี้เธอเข้าใจแล้วว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดบางทีอาจไม่ใช้พลังที่แข็งแกร่ง ตแ่ขึ้นอยู่กับว่าคนผู้นั้นจะใช้พลังไปเพื่อสิ่งใด

               “ขอบคุณความรู้ในวันนี้นะคะ บางทีคุณอาจได้ใช้สิ่งนี้มันช่วยให้ผ่อนคลายจากความร้อนน่ะ” ก่อนอำลาไนมีเรียเห็นว่าเทพผู้นี้ใช้ชีวิตหน้าเตาหลอมอยู๋บ่อยๆ เธอจึงส่งมอบยาดมปรุปุกเขียวของดีเมือง ท. ให้อีกฝ่ายไว้ใช้งาน จากนัน้จึงไปยังจุดถัดไปตามที่ตั้งใจ

ค่าประสบการณ์ไปฟังเฮเฟตัสเล่าเรื่องผลงานเด่น ๆ ของเขามากมาย: +2 INT 

 มอบ ยาดม ให้ เฮเฟตัส 

 BELIEVER (ผู้ศรัทธาเหล่าเทพ) - โบนัสเพิ่มความโปรดปราน +15

@God