เมื่อเดินออกมาจากอุโมงค์มิติ พวกเขาก็มุ่งหน้าสู่ใจกลางเมืองอีกครั้ง เบื้องหน้าคือเพรทอเรียม อาคารหินอ่อนสีขาวที่ตั้งตระหง่านอย่างโดดเดี่ยวและสง่างามที่สุดในนิวโรม
สำหรับไค นี่ไม่ใช่แค่อาคารที่พักอาศัย แต่มันคือเป้าหมายสูงสุด
เขาเดินตามโนอาห์ผ่านประตูบานใหญ่เข้าไปภายใน กลิ่นอายของอำนาจกดทับลงบนบ่าทันที ผนังประดับภาพวาดประวัติศาสตร์วีรชนที่สละชีพเพื่อโรม แต่สิ่งที่ดึงดูดสายตาไคที่สุดคือโต๊ะไม้โอ๊คขนาดมหึมากลางห้องที่เต็มไปด้วยแผนที่ยุทธศาสตร์และหมากจำลองการรบ
“ศูนย์กลางของสมอง...” ไคเดินเข้าไปใกล้โต๊ะนั้น ปลายนิ้วไล่ไปตามขอบโต๊ะอย่างแผ่วเบา สายตาเป็นประกายวาววับ “ที่นี่สินะครับ ที่การตัดสินใจความเป็นความตายเกิดขึ้น”
“ใช่” โนอาห์ยืนพิงเสาต้นหนึ่ง มองดูไคด้วยสายตาที่อ่านยาก “และการตัดสินใจพวกนั้นมักจะแลกมาด้วยความเครียดจนเส้นเลือดในสมองแทบแตก... นั่นคือเหตุผลที่มีไอ้นั่น”
โนอาห์ชี้ไปที่โถแก้วขนาดใหญ่ที่บรรจุเจลลี่บีนหลากสีวางอยู่ข้างกองมีดสั้น ไคเลิกคิ้วมองความขัดแย้งนั้นด้วยความงุนงง
“ขนมหวาน... บนโต๊ะบัญชาการรบ?” ไคถามเสียงสูง “ดู... ไม่ค่อยเป็นมืออาชีพเท่าไหร่”
“น้ำตาลช่วยให้สมองแล่น เวลาที่ต้องอดนอนสามวันติดเพื่อวางแผนรับมืออสุรกาย เชื่อเถอะว่าเจลลี่บีนพวกนี้มีค่าพอกับทองคำ” โนอาห์หยิบเจลลี่บีนสีแดงขึ้นมาโยนเข้าปากเคี้ยวตุ้ย ๆ “อยากลองสักเม็ดไหม ว่าที่พรีเตอร์?”
คำเรียกนั้นทำให้ไคชะงัก เขาหันไปมองทางด้านหลังห้อง ที่ซึ่งมีม่านกำมะหยี่สีม่วงกั้นห้องนอนส่วนตัวของแม่ทัพเอาไว้ และเบื้องหน้านั้นคือรูปปั้นนกอินทรีสีทอง อควิลา สัญลักษณ์ศักดิ์สิทธิ์แห่งกองทัพ
“สักวันครับ...” ไคตอบเสียงหนักแน่น จ้องมองนกอินทรีตัวนั้นตาไม่กระพริบ “ผมจะนั่งเก้าอี้นั้น และผมจะไม่ต้องการเจลลี่บีนเพื่อประคองสติ... ผมจะใช้ความสมบูรณ์แบบจัดการทุกอย่าง”
“อืม มั่นใจดี” โนอาห์เดินเข้ามายืนข้างหลัง กระซิบเสียงทุ้ม “แต่อย่ารีบร้อนไปนัก เก้าอี้นั้นมันนั่งสบายก็จริง แต่มันมาพร้อมกับน้ำหนักของชีวิตคนทั้งค่าย... รอให้นายปีกกล้าขาแข็งกว่านี้ก่อน ค่อยคิดเรื่องบินขึ้นไปเกาะคอนตรงนั้น”
ไคหันกลับมาสบตาโนอาห์ ยอมรับคำเตือนนั้นด้วยความเคารพ “ขอบคุณครับที่เตือนสติ... แต่พี่ก็รู้ว่าเชมเบอร์เลนไม่เคยตั้งเป้าหมายไว้ต่ำเตี้ยเรี่ยดิน”
“รู้ดีเลยล่ะ” โนอาห์ยิ้มมุมปาก “เอาล่ะ ท่านแม่ทัพในอนาคต ไปดูที่สุดท้ายของวันนี้กันเถอะ... สถานที่ที่ความตายและการนองเลือดกลายเป็นความบันเทิง... โคลอสเซียม”
โพสต์ 2024-12-11 11:31:10
โพสต์ 2025-12-9 00:50:21
โพสต์ 2025-12-13 01:23:15
