ท่ามกลางแสงอ่อนโยนของอรุณรุ่ง เอลิน่า เลทาเนีย เด็กหญิงตัวน้อยผู้มีเส้นผมสีทองยาวสลวยและดวงตาสีฟ้าสดใส กำลังเก็บอุปกรณ์ทำความสะอาดไว้ในมุมของคอกม้าหลังจากที่เธอขัดถูคอกไม้จนสะอาด และดูแลเหล่าม้าศึกเสร็จสิ้น เธอสูดลมหายใจลึก เฝ้ามองเจ้าม้าศึกตัวโปรดที่ยืนสง่าท่ามกลางฝุ่นแสงแรกของวัน
"เจ้าเหนื่อยไหม ลูมิเนียร์?" เอลิน่ากล่าวพร้อมลูบแผงคอของมันเบาๆ น้ำเสียงเธอเต็มไปด้วยความอบอุ่น "วันนี้ข้าดูแลเจ้าจนขนเงางามทีเดียว เจ้าชอบไหม?"
ลูมิเนียร์ ม้าศึกสีขาวบริสุทธิ์ที่มีแผงคอพลิ้วไหวราวกับเส้นไหมใต้แสงจันทร์สะบัดหางเบาๆ พร้อมกระพือจมูกเหมือนตอบรับ เด็กหญิงยิ้มบางๆ ก่อนจะเดินออกจากคอกไปอย่างแช่มช้า
ก้าวเรียวขาของเอลิน่าก้าวไปบนทางเดินที่ปูด้วยกรวดขาวละเอียด เสียงฝีเท้าของเธอเบาหวิวจนแทบไม่ได้ยิน เธอทอดสายตามองทิวทัศน์รอบกาย ต้นไม้สูงใหญ่แผ่กิ่งก้านให้ร่มเงา และเสียงนกเล็กๆ ขับขานคล้ายจะต้อนรับการเดินทางในยามเช้าของเธอ
หลังจากเดินทางไปสักพัก ในที่สุด เอลิน่าก็มาถึงจุดหมายของเธอ — กรงนกขนาดใหญ่ตั้งอยู่กลางลานกว้าง นกอินทรีสีทองและน้ำตาลหลายตัวเกาะอยู่บนคอนไม้แกะสลักงดงาม สัญลักษณ์อันยิ่งใหญ่แห่งค่ายจูปิเตอร์
"อินทรีแห่งจูปิเตอร์..." เอลิน่าพึมพำขณะเงยหน้าขึ้นมองพวกมันด้วยแววตาชื่นชม นกอินทรีแต่ละตัวดูสง่างาม ดวงตาคมกริบเปี่ยมด้วยอำนาจและความมุ่งมั่น เสียงกระพือปีกของพวกมันราวกับเสียงกลองศึก
เธอระลึกถึงคำสอนของผู้เฒ่าอีรัส ผู้ซึ่งเคยอบรมเธอเรื่องหน้าที่อันศักดิ์สิทธิ์นี้
"จงเคารพอินทรีแห่งจูปิเตอร์เสมือนทวยเทพ ดูหมิ่นพวกมันไม่ได้ ไม่ว่าจะด้วยความคิดหรือการกระทำ"
เอลิน่าถอนหายใจเบาๆ เธอเดินเข้าไปในกรงด้วยความระมัดระวัง มือเล็กของเธอถือหวีขนที่ทำจากไม้และถาดอาหารสดใหม่ เธอหยุดตรงหน้าอินทรีตัวหนึ่งที่ยืนอยู่บนคอนไม้ มันเงยหน้าขึ้นมองเธอด้วยแววตาที่ลึกล้ำ
"เจ้าเหนื่อยไหมวันนี้?" เธอเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน แม้มันจะไม่ตอบ แต่แววตาของมันกลับแสดงความไว้วางใจ
เธอเริ่มใช้หวีค่อยๆ ลูบไปตามปีกของมัน ความเงางามของขนที่ค่อยๆ ปรากฏขึ้นทำให้เธอยิ้มอย่างพอใจ "เจ้าต้องดูดีเสมอเพื่อเป็นตัวแทนของค่าย"
อินทรีอีกตัวหนึ่งส่งเสียงร้องเหมือนประท้วงจากคอนไม้ด้านหลัง เอลิน่าหันไปมองและหัวเราะเบาๆ "อย่าอิจฉาสิ เจ้าได้คิวถัดไปแน่ ข้ารับรองเลย"
เธอทำหน้าที่ของเธอด้วยความตั้งใจและความรัก ไม่เพียงแต่หวีขนหรือเปลี่ยนน้ำและอาหาร เธอยังเช็ดทำความสะอาดกรงจนสะอาดเอี่ยมทุกมุม
"พวกเจ้า..." เธอกล่าวเบาๆ พลางมองอินทรีที่กำลังจ้องกลับมาที่เธอ "คือดวงตาแห่งทวยเทพ และข้าจะดูแลพวกเจ้าให้ดีที่สุด เพื่อเกียรติแห่งจูปิเตอร์"
#หมายเหตุ:เด็กหญิงตัวน้อยเอลิน่า เลทาเนีย ดูแลนกอินทรี ได้รับรางวัล: +10 EXP / +30 เกียรติยศ / +3 ดีนาเรียส
เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้น เธอปิดประตูกรงอย่างเบามือ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองเหล่าอินทรีที่โผบินขึ้นไปสู่ฟ้า ท่ามกลางแสงอาทิตย์ที่กำลังทอประกายระยับ ดวงตาเธอเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ
เสียงลมที่พัดผ่านในยามเช้าคล้ายจะกล่าวชื่นชมความมุ่งมั่นของเด็กหญิงตัวน้อย ผู้ซึ่งทำหน้าที่ของเธอด้วยหัวใจที่เปี่ยมไปด้วยความรักและความภักดี...