{ใกล้กับลานยิงธนู} สนามยิงปืน

สนามยิงปืน

{ ใกล้กับลานยิงธนู }

สนามยิงปืน

ที่สอนและฝึกซ้อมยิงปืนกลางแจ้งสำหรับเด็ก ๆ ในค่ายฮาล์ฟบลัดโดยปัจจุบันรุ่นพี่ที่มาสอนวิชายิงปืนคือคริสโตเฟอร์ บราวน์ บุตรแห่งเฮเฟตัส โปรดระมัดระวัง สถานที่แห่งนี้มีผู้ที่ไม่ชำนาญในการยิงปืนอยู่มากมาย กรุณาสวมอุปกรณ์ป้องกันและอย่าตกใจกับเสียงดัง

Nymeria BELIEVER

TIME TO SHOT
 10-12-2024 | 09.30 AM

              หลังใช้เวลาพักร่างในเคบินยี่สิบบอกรับการมาถึงในยามเช้าของค่ายฮาล์ฟบลัด รอบด้านเต็มไปด้วยเสียงนกร้องและกลิ่นหอมอ่อน ๆ ของไอทะเล ไนมีเรียเดินเข้าสนามยิงปืนด้วยท่าทางมั่นใจ มือของเธอกำตะกร้าดอกโครคัสแน่นตัง้ใจจะนำไปอบแห้งเพื่อแต่งห้อง ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าวันนี้มีการเรียนวิชาที่เธอสนใจครั้งแรก ดวงตาสีเฮเซลของเธอเปล่งประกายด้วยความตื่นเต้น

              เมื่อไปถึงสนามยิงปืน คริสโตเฟอร์ บราวน์ บุตรแห่งเฮเฟตัสที่เป็นผู้สอนประจำสนามยิงปืนกำลังเตรียมอุปกรณ์อยู่ที่โต๊ะยาวซึ่งเต็มไปด้วยปืนหลากหลายขนาด ทั้งหมดดูแปลกตาไปจากอาวุธในยุคปัจจุบัน ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าของเหล่านี้เป็นแรงกายแรงใจของบุตรบ้านเพทการช่าง

              “ฉันไม่เคยเห็นเธอมาก่อน หน้าใหม่ใช่ไหม?” คริสโตเฟอร์ทัก น้ำเสียงของเขาสงบและอ่อนโยน

              “จะว่าแบบนั้นก็ไม่ผิด. ฉันไนมีเรีย เรียกว่าไนท์ก็ได้” เธอตอบพร้อมรอยยิ้ม “ฉันสนใจการยิงปืน เลยอยากลองฝึกทักษะใหม่ ๆ หวังว่าคุณจะช่วยเรื่องนี้ได้นะ”

              “ฉันคริส” เขาพยักหน้า “แน่นอน.. อาวุธระยะไกลเหมาะสำหรับคนที่ต้องการทางเลือกอื่นนอกจากการต่อสู้ประชิดตัว เป็นตัวเลือกที่ดีสำหรับแนวหลังโดยเฉพาะผู้ที่มีประโยชน์ในการานับสนุนด้วยกลยุทธ์”

              คริสโตเฟอร์เริ่มต้นด้วยการอธิบายโครงสร้างของปืน เขาหยิบปืนกระบอกเล็กขึ้นมาและแสดงให้ดูว่าชิ้นส่วนแต่ละส่วนทำงานอย่างไร เสียงของเขาฟังดูคล้ายกับครูผู้สอนวิชาวิทยาศาสตร์

              “นี่คือกระสุนสัมฤทธิ์วิเศษ” เขากล่าวพลางหยิบกระสุนสีทองที่สลักลวดลายโบราณขึ้นมา “มันสร้างจากโลหะที่มีพลังสามารถทำลายอสุรกายได้”

              ไนมีเรียมองกระสุนในมือของเขาอย่างสนใจ “แล้วปืนพวกนี้ล่ะ? ทำไมถึงไม่เหมือนปืนธรรมดา?”

              “ฉันปรับแต่งมันเอง” คริสโตเฟอร์ตอบพลางยิ้มเล็กน้อย “ฉันอยากให้มันเหมาะกับการใช้งานใวิถีของเรา ถึงรูปลักษณ์ภายนอกจะคล้ายปืนธรรมดาแต่ประสิทธิภาพของมันล้ำมาก”

              ร่างบางไม่ลังเลที่จะหยิบปืนขึ้นมา ถือมันด้วยสองมืออย่างระมัดระวัง คริสโตเฟอร์ยืนอยู่ข้าง ๆ คอยปรับท่าทางการยืนและการจับปืนของเธอ

              “ถ้าเธออยากได้ประสบการณ์จริง ใช้กระสุนจริงเลยไหม?” เขาถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง

              “แน่นอน” ไนมีเรียตอบทันที “ประสบการณ์ตรงหาไมไ่ด้ง่ายๆ”

              หลังจัดเรียงเป้ายิงและจัดระยะท่าทางให้ถูกต้องคริสโตเฟอร์พยักหน้า “เอาล่ะ ลองเล็งไปที่เป้าหมายก่อน อย่าลืมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วค่อย ๆ ลั่นไก เธอเคยเล่นเกมเอเลี่ยนชูตเตอร์ไหม? คล้ายแบบนั้น เล็ง อย่างลังเล ยิ่งเธอมีความมั่นใจและสมาธิที่นิ่งพอกระสุนยากที่จะพลาดเป้า”

              เธอทำตามคำแนะนำของเขาเสียงปืนดังสนั่นไปทั่วสนาม สองนัดแรกเข้าเพราะฟลุ๊ค ก่อนจะเบี่ยงซ้ายขวาจนหมดแมกกาซีน เธอใช้เวลาอยู่นานกว่าจะคาดหวังอัตราความแม่นยำโดยไม่พึ่งแรงศรัทธา ลูกกระสุนพุ่งตรงไปยังเป้าหมาย ไนมีเรียหันมายิ้มกว้าง “ฟู่ว.. พอจับหลังได้แล้วดูเหมือนมันไม่ได้ยากอย่างที่คิด”

              “ไม่นับเรื่องที่เธอล้างกระสุนไปสองแม็ก ถือว่าใช้ได้ หมั่นฝึกฝนล่ะสาวน้อย”

              หลังจากการฝึกซ้อม คริสโตเฟอร์สรุปข้อที่เธอต้องปรับปรุงและชื่นชมจุดที่นักเรียนของเขาทำได้ดี อย่างน้อยสาวคนนี้ก็ไม่กลัวเสียงปืนหรือร้องไห้ตอนได้ยินเสียงลั่นไก “เธอเรียนรู้ไวมาก ไนท์ ที่เขาว่าการเล่นเกมมีผลในทักษะป้องกันตัวก็พอมีเหตุผล  เธออาจจะเป็นนักแม่นปืนที่ดีได้ถ้าหมั่นฝึกฝน”

              ความแปลกใหม่เป็นสิ่งล่อใจ แต่การทำสิ่งไหนเป็นกิจวัตรอย่างสม่ำเสมอมันใช้มากกว่าการพยายาม

              “ขอบคุณ อย่างน้อยประสบการณ์ในวันนี้ชัดแล้วว่าฉันยังมีอะไรต้องเรียนรู้อีกเยอะ”

              “ถ้าเธออยากฝึกเพิ่มเติม มาที่นี่ได้เสมอ” คริสโตเฟอร์กล่าวอย่างเป็นมิตร “ฉันยินดีสอนให้ ถ้าไม่ติดงานนอกค่ายน่ะ”

              เสียงหัวเราะของเธอใสเหมือนกระดิ่งเงิน คนเป็นมิตรตอบย่อมได้รับรอยยิ้ม “แล้วเจอกันใหม่”

              คล้อยหลังการฝึกประจำวันธิดาเฮคาทีมองไปยังปืนที่เธอใช้ฝึกในวันนี้ ความรู้สึกภูมิใจและตื่นเต้นยังคงหลงเหลืออยู่ เธอรู้ว่านี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของการเรียนรู้ และเธอตั้งใจที่จะพัฒนาตัวเองต่อไป

              “ฉันรู้สึกว่าเหมือนวันนี้มีคนสนุกกับการเรียนยิงปืน” คลาริสซ่ากล่าว น้ำเสียงของเธอแฝงความสนใจ

              “ดูออกขนาดนั้นเชียว” ไนมีเรียตอบพร้อมรอยยิ้ม “ใครจะรู้ล่ะว่าสักวันมันอาจจะช่วยชีวิตฉันได้”

เข้าเรียนวิชายิงปืนครั้งที่ 1/4 +10 EXP , +20 ความกล้า @God 

Nymeria BELIEVER

TIME TO SHOT - 2
 11-12-2024 | 14.20 PM

              หลังใช้เวลาหลายชั่วโมงในการเดินทางกลับจากไทม์สแควร์ แวะเตร็ดเตร่ชอปปิ้งเตรียมของสำหรับไปโปรตุเกสตามคำขอของคุณดี ไนมีเรียกลับถึงเคบินและสลบเหมือนเจ้าหญิงนิทรา เธอลืมสิ้นการบ้านหรือเรื่องที่ครูฝึกยิงปืนฝากไว้ เช้าวันรุ่งขึ้น สนามยิงปืนในค่ายฮาล์ฟบลัดเต็มไปด้วยเสียงนกร้องและแสงแดดอ่อน ๆ ที่ลอดผ่านแนวต้นไม้ ไนมีเรียก้าวเข้าสนามพร้อมความตั้งใจ แม้ว่าหัวจะยังเบลอเล็กน้อยจากงานพิเศษเมื่อวาน

              คริสโตเฟอร์ บราวน์ ผู้ฝึกสอนกำลังยืนอยู่ที่โต๊ะอุปกรณ์ ใบหน้าของเขานิ่งขรึมราวกับกำลังพิจารณากลไกบางอย่างของปืนในมือ

              “มาสายเล็กน้อยนะวันนี้” เขากล่าวโดยไม่เงยหน้าขึ้น

              “ขอโทษจริงๆ” เธอพูดพร้อมหัวเราะเบา ๆ เห็นหน้าครูปุ๊บค่อยจำได้ว่าตนลืมอะไร ไนมีเรียเป็นประเภทไม่แถ กล้าทำก็กล้ารับไปตรงๆ ไม่คิดแก้ต่างให้มันวุ่นวาย “เมื่อคืนฉันยุ่งนิดหน่อยเลยไม่ได้ทำการบ้านมา”

              ถึงจะประหลาดใจเล้กน้อยที่รุ่นน้องคนนี้ไม่เฉไฉอย่างเด็กๆ ในค่ายบางราย สุดท้ายคริสโตเฟอร์เงยหน้าขึ้นมองเธอด้วยสายตาที่เข้าใจ “การบ้านน่ะไม่สำคัญเท่ากับการเรียนรู้ในสนามจริงหรอก อย่าเครียดไป”

              “ขอบคุณรุ่นพี่ ฉันสัญญาว่าจะส่งการบ้านในคลาสหน้าแน่นอน.. เดี๋ยวจะตั้งใจเขียนอย่างดี”

              การฝึกพื้นฐานอย่างถอดประกอบปืนจบไปแล้ว แม้เจ้าของดวงตาสีเฮเซลจะยังทำเวลาได้ไม่ดีนัก อย่างน้อยผู้ฝึกก็เข้าใจสภาพและพัฒนาการของเธอที่ค่อยเป็นค่อยไป วันนี้คริสโตเฟอร์เริ่มต้นด้วยการสอนการยิงเป้าที่เคลื่อนไหวได้ เขาอธิบายถึงกลไกของเป้าที่สามารถเลื่อนผ่านรางด้วยความเร็วต่าง ๆ และวิธีจับจังหวะการยิง

              “ในบางครั้งเราจะหวังพึ่งแต่ความไวของสายตาอย่างเดียวไม่ได้ ประสาทสัมผัส การตอบสนองด้านอื่นจำต้องควบคู่ไปด้วยกัน.. เธอคงเคยเห็นชาเลนจ์ที่กลับตายิงกระสุน หรือยิงเป้าหมายโดยไม่มอง นั่นก็เป็นวิธีจับสัมผัสการเคลื่อนไหวโดยประสาทที่ฉับไวเช่นกัน” 

              สาวเคบินยี่สิบเอียงคอมอง “คุณหมายถึง เซ้นส์ ?”

              “สมกับเป็นเคบินยี่สิบดึงเข้าเรื่องลี้ลับได้เสมอ... ก็ใกล้เคียง ให้อธิบายด้วยทฤษฎี นั่นคือการโฟกัสสมาธิไปที่ประสาทสัมผัสส่วนอื่น กับกระแสลม ทิศทางที่เป้าเคลื่อนผ่าน อย่าพึ่งรีบลั่นไก มองให้เห็นแพทเทิร์นของการเคลื่อนที่ นี่เป็นแค่ระดับง่ายให้เธอทดลองดูก่อน” คริสอธิบายพร้อมทั้งให้ผู้เรียนลงมือปฎิบัติจริง

              ไนมีเรียฟังอย่างตั้งใจ ก่อนจะลองยิงเป้าหมายที่เคลื่อนที่ด้วยกระสุนสัมฤทธิ์วิเศษ เสียงปืนดังกึกก้องเมื่อกระสุนพุ่งตรงไปยังเป้า แม้จะพลาดไปบ้างในช่วงแรก แต่เธอก็ปรับตัวได้อย่างรวดเร็ว

              “เยี่ยมมาก!” คริสโตเฟอร์กล่าวด้วยความประทับใจ “เธอมีการตอบสนองที่ฉับไว แต่ใจร้อนไปนิดทำให้ความแม่นยำลดลง”

              เธออดไมไ่ด้ที่จะยิ้มอย่างภาคภูมิใจ คราวนี้ยิงวืดไปแค่แมกเดียว “ก็ต้องขอบคุณคำแนะนำของคุณนั่นแหละ”

              ระหว่างการฝึกคลาริสซ่าปรากฏร่างโปร่งแสงอยู่ข้างไนมีเรีย เธอมองอุปกรณ์ทั้งหมดด้วยความสนใจปนสับสน

              “ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงหลงใหลสิ่งประดิษฐ์พวกนี้” คลาริสซ่ากล่าว “มันดูซับซ้อนเกินไป”

              “เพราะฉันชอบความท้าทาย” ไนมีเรียตอบพร้อมเล็งปืนไปยังเป้าหมายที่เลื่อนผ่าน “การเรียนรู้สิ่งใหม่ทำให้ฉันรู้สึกว่าตัวเองพัฒนาขึ้น”

              “งั้นก็ดี ฉันจะสนับสนุนเธอ แม้ว่าฉันจะไม่ค่อยเข้าใจมันก็ตาม”

              ไนมีเรียหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะเหนี่ยวไก เสียงปืนดังขึ้นพร้อมกับเป้าที่แตกกระจาย

              เมื่อจบคลาส คริสโตเฟอร์เดินมาหาไนมีเรียและตบไหล่เธอเบา ๆ “เธอทำได้ดีมาก วันนี้เธอแสดงให้เห็นถึงศักยภาพที่เพิ่มขึ้นมาทุก 0.1%”

              “ขอบคุณค่ะ ฉันจะพยายามให้มากขึ้นในครั้งต่อไปเอาให้ถึง 100% ได้ในสักวัน!”

              ขณะที่เธอเดินออกจากสนามยิงปืนพร้อมคลาริสซ่า ความรู้สึกของความก้าวหน้าทำให้เธอยิ้มกว้าง

              “ยิ้มเล้กยิ้มน้อยที่ดูมั่นใจนั่นได้มาจากไหนกันสาวน้อย” คลาริสซ่ากล่าว

              “เพราะฉันรู้ว่าตัวเองค่อยๆ ก้าวต่อไปที่จะพร้อมสำหรับความท้าทายในอนาคต” ไนมีเรียตอบด้วยน้ำเสียงมุ่งมั่น เธอรู้ว่าการเรียนรู้และพัฒนาตัวเองไม่เคยสิ้นสุด และเธอพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับทุกสิ่งที่รออยู่ ยกตัวอย่างเช่น กองการบ้านเป็นต้น..

เข้าเรียนวิชายิงปืนครั้งที่ 2/4 +10 EXP , +20 ความกล้า

(แจ้งขอทบการบ้านไปคลาสหน้า)

@God 

Nymeria BELIEVER

TIME TO SHOT
 18-12-2024 | 14.30 PM

               ยามบ่ายในค่ายฮาล์ฟบลัดคือช่วงเวลาที่สนามฝึกอาวุธเต็มไปด้วยเสียงจอแจจากการฝึกซ้อมของเด็กครึ่งเทพจากเคบินต่าง ๆ ไนมีเรีย ร่างบางผู้สวมเดรสเรียบง่ายและถือกล่องเล็ก ๆ ในมือ ก้าวตรงไปยังสนามยิงปืนด้วยท่าทางมั่นใจ เธอรู้ดีว่าคริสโตเฟอร์ ผู้ฝึกสอนของเธอคาดหวังผลลัพธ์จากคลาสเรียนของวันนี้

               “สายไปหน่อยนะ” เสียงทุ้มต่ำของชายผิวเข้มเอ่ยขึ้นเมื่อเธอปรากฏตัว คริสโตเฟอร์ยืนอยู่ใกล้เป้ายิงในสนามฝึก ดวงตาของเขาจับจ้องมาที่เธอด้วยสายตาเรียบนิ่ง แต่แฝงไว้ด้วยความคาดหวัง

               “ต้องขอโทษค่ะ รุ่นพี่” ไนมีเรียกล่าวพร้อมรอยยิ้มบาง ๆ ก่อนจะยื่นกล่องเล็ก ๆ ที่ผูกริบบิ้นสีเงินออกมา “ฉันมีของฝากเล็ก ๆ น้อย ๆ มาให้เป็นคำขอโทษล่วงหน้า”

               คริสโตเฟอร์เลิกคิ้วขณะรับกล่อง “ขอโทษล่วงหน้าสำหรับอะไร?”

               “สำหรับการบ้านที่ฉันยังไม่ได้ทำค่ะ” เด็กสาวตอบด้วยน้ำเสียงติดขำ เธอยืนตัวตรงแต่แววตาสีเฮเซลฉายแววรู้สึกผิดแบบเด็กสาวที่รู้ตัวว่าผิดจริง

               “เธอจะไม่พลาดอีกใช่ไหม?” เขาถาม น้ำเสียงราบเรียบ แต่มีน้ำหนักพอที่จะทำให้คนฟังรู้ว่าคำถามนี้จริงจัง

               “สัญญาน้า” ไนมีเรียกล่าวพร้อมยกมือขึ้นเสมอหัวไหล่ “และถ้าไม่เชื่อฉันก็ยอมรับบทลงโทษเป็นการวิ่งรอบสนามเพิ่มอีกหนึ่งรอบ”

               คริสโตเฟอร์พยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะหันไปปรับกลไกจำลองที่ตั้งอยู่ในสนามยิงปืน “วันนี้เธอจะได้ฝึกเล็งเป้าระยะไกลพร้อมกับเป้าเคลื่อนที่ เตรียมตัวให้พร้อม”

               เด็กสาวสูดลมหายใจลึก เธอเดินไปยังจุดยิงที่กำหนดไว้ก่อนจะหยิบปืนฝึกขึ้นมา ท่ามกลางสายลมที่พัดผ่าน ไนมีเรียรู้สึกถึงความเย็นของโลหะในมือ ความเงียบสงบของสนามฝึกในขณะนี้ทำให้เธอจดจ่อกับเป้าหมายเบื้องหน้า

               “จำไว้” คริสโตเฟอร์กล่าวขณะยืนอยู่ข้างเธอ “การยิงเป้าระยะไกลไม่ใช่แค่เรื่องของสายตา แต่เกี่ยวกับสมาธิและการควบคุมลมหายใจด้วย”

               “เข้าใจค่ะ” ไนมีเรียตอบขณะประทับปืนไว้ที่บ่า ดวงตาสีเฮเซลจับจ้องไปยังเป้าที่เริ่มเคลื่อนไหวเสียงปืนดังขึ้นเมื่อกระสุนถูกยิงออกไปครั้งแรก กระสุนพลาดเป้าไปเล็กน้อย เธอสูดลมหายใจเข้าและออกลึก ๆ ก่อนจะลองอีกครั้ง

               “อย่ารีบร้อน” เสียงทุ้มต่ำของผู้ฝึกสอนดังขึ้น “เป้าหมายยังอยู่ที่เดิม แต่เธอต้องเรียนรู้ที่จะปรับตัวให้เข้ากับการเคลื่อนไหวของมัน”

               คำแนะนำของเขาไม่ได้เป็นเพียงคำพูดที่ไร้ความหมาย แต่เป็นคำสอนที่หนักแน่นและมีเหตุผล ไนมีเรียตั้งสมาธิอีกครั้ง เธอรู้สึกถึงจังหวะของลมหายใจและการเต้นของหัวใจที่เริ่มช้าลง

               คราวนี้กระสุนพุ่งเข้าเป้ากลางเป้าหมาย เสียงโลหะกระทบกันดังชัดเจน

               “ไม่เลว แต่ยังห่างไกลคำว่าสมบูรณ์แบบ” คริสโตเฟอร์เอ่ยด้วยน้ำเสียงนิ่ง ๆ แต่แววตาของเขาเผยถึงความพึงพอใจ

               หลังจากการฝึกซ้อมผ่านไปครึ่งทาง ไนมีเรียวางปืนลงและเช็ดเหงื่อที่เริ่มซึมบนหน้าผาก เธอหันไปหาคริสโตเฟอร์ “รุ่นพี่ คุณคิดว่าฉันพอจะมีแววเป็นนักแม่นปืนมืออาชีพบ้างไหม?”

               ชายผิวเข้มมองเธอด้วยสายตาครุ่นคิด ก่อนตอบอย่างตรงไปตรงมา “เธอมีศักยภาพ ถ้าเธอมีความมุ่งมั่นมากพอ เธอสามารถเป็นได้ทุกอย่างที่เธอต้องการ”

               คำพูดของเขาทำให้เจ้าของดวงตาสีเฮเซลยิ้มบาง ๆ “ฟังดูเหมือนคำปลอบใจ และยังอีกไกลกว่าจะไปถึง 100%”

               “ไม่ใช่” เขาตอบเรียบ ๆ “แต่มันคือความจริง การรู้ศักยภาพตนเองแต่เนิ่นๆ จะทำให้เธอมีเป้าหมายที่ชัดเจนในการพัฒนา”

               คราวนี้สาวหัวรั้นกลับยอมฟังคำแนะนำแต่โดยดี “ฉันจะพยายามให้มากขึ้นค่ะ”

               ในช่วงท้ายของการฝึก คริสโตเฟอร์เพิ่มความยากให้กับเป้าหมาย เป้าที่เคลื่อนไหวเริ่มเปลี่ยนทิศทางแบบสุ่ม และระยะห่างก็เพิ่มขึ้น

               “นี่คือสิ่งที่เธอต้องเผชิญในสนามจริง ประเมินและคาดการณ์รูปแบบเคลื่อนไหวของคู่ต่อสู้ อย่าเชื่อสายตาของตัวเองเมื่อต้องพบเจอกับอันตรายที่เหนือกว่าหลักการทางวิทยาศาสตร์” เขากล่าวขณะเฝ้าดูเด็กสาวเล็งปืน

               ไนมีเรียกัดริมฝีปากเล็กน้อยขณะจับจ้องเป้าหมาย เธอยิงครั้งแรกและพลาด แต่ครั้งที่สองกระสุนกลับเข้าเป้าอย่างแม่นยำ

               “ดีมาก” คริสโตเฟอร์กล่าวพลางพยักหน้า “แต่ยังมีช่องว่างให้ปรับปรุงอีก”

               “ฉันจะพยายามปิดช่องว่างนั้นค่ะ” เด็กสาวตอบด้วยความมุ่งมั่น

               หลังจากการฝึกจบลง ไนมีเรียเก็บปืนเข้าที่และเดินไปหาคริสโตเฟอร์ “ขอบคุณสำหรับการฝึกวันนี้ค่ะ รุ่นพี่”

               “อย่าลืมทำการบ้านมาส่งในครั้งหน้า” เขากล่าวพร้อมรอยยิ้มจาง ๆ

               “ไม่ลืมแน่นอนค่ะ” ขยิบตาส่งรอยยิ้มอย่างมากเธอแค่วิ่งรอบสนามเพิ่มอีกรอบ..

เข้าเรียนวิชายิงปืนครั้งที่ 3/4 +10 EXP , +20 ความกล้า

ทบการบ้านเดี๋ยวมาส่งรวดเดียว

ให้ครีมกันแดด คริส สินบน(?)

BELIEVER [ผู้ศรัทธาเหล่าเทพ] โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+15
หยกหงส์คู่นิรันดร์ : ทุกครั้งที่มีปฏิสัมพันธ์กับ NPC เดมี่ก็อตจะได้รับโบนัสความสัมพันธ์+5

@God