DIONYSUS CABIN | LIVING ROOM

LIVING ROOM 🥃

ห้องนั่งเล่นของบ้านหมายเลข 12 ผู้เป็นบุตร-ธิดาของไดโอนีซุส ถูกออกแบบมาเพื่อเป็นพื้นที่สำหรับการพักผ่อนอย่างแท้จริง ด้วยบรรยากาศรวมไปถึงการตกแต่งภายในใช้โทนสีอบอุ่นและวัสดุไม้เป็นส่วนประกอบหลัก ทำให้ห้องดูมีความเป็นธรรมชาติ พร้อมทั้งมีหน้าต่างที่สามารถเปิดเพื่อระบายอากาศได้อย่างสะดวก สร้างบรรยากาศที่โปร่งสบายรอบตัวห้อง

อย่างไรก็ตาม ลูกชายและลูกสาวของบ้านนี้มักจะไม่ค่อยใช้เวลาอยู่ในห้องนั่งเล่นร่วมกันมากนัก พวกเขามักจะรวมตัวกันที่หน้ารูปปั้นของบิดาแทน

ใส่ส่วนของโซฟาและโต๊ะในห้องนั่งเล่นนั้นเป็นของที่เด็กๆ ของบ้านนี้นำมาจากห้องทำงานของบิดา (อย่าบอกพ่อนะคะว่าพวกเขาแอบยืมมาก่อน) เพราะมันทั้งนั่งสบายกว่าและดูสวยงามกว่าของที่มีอยู่เดิม และลูกๆ เอาของบ้านไปตั้งที่ห้องพ่อแทน

ห้องนั่งเล่นนี้ตั้งอยู่ที่บริเวณหน้าบ้าน เป็นห้องแรกที่เห็นเมื่อเดินเข้ามา และยังตั้งอยู่ใกล้กับห้องนอนรวมและบาร์ที่มีรูปปั้นของบิดาผู้เป็นที่รักของเด็กๆ ที่บ้าน

ในบางครั้ง ห้องนั่งเล่นแห่งนี้จะถูกปรับเปลี่ยนให้เป็นพื้นที่สำหรับจัดกิจกรรมหรือการเลี้ยงสังสรรค์ เพื่อรองรับเพื่อนๆ จากบ้านอื่นๆ ที่มาร่วมสนุกด้วย

ขอความกรุณาช่วยกันรักษาความสะอาดของพื้นที่ และโปรดอย่าลืมถอดรองเท้าก่อนเข้าบ้านทุกครั้ง

Laura HEROES

ดื่มได้ ดื่มดี ดื่มยังไงดีไม่ให้เมา

กริ๊งๆ เสียงเปิดประตูเข้ามา ภายในบ้านของเหล่าบุตรและธิดา บ้านไดโอนีซุส เจ้าหน้าที่บาร์กำลังปลุกเครื่องดื่มกันอย่างสนุกสนานภายในห้องนั่งเล่น ที่ปกติในส่วนนี้ของบ้านจะเงียบเหงาเพราะเด็กๆนั้นจะชอบไปกอง สังสรรค์ที่หน้ารูปปั้นของผู้เป็นบิดา

วันนี้ถือว่าเป็นเทศกาล งามยามดีเลยทีเดียวที่ห้องนั่งเล่นตรงนี้จะได้นั่งรับเเขก

“ สวัสดีจ้า ” เสียงทักทายจากสาวผมทองอย่างทิฟฟานี พร้อมโบกมือให้ผู้ที่เข้ามาใหม่ 

" เชิญมานั่งข้างในก่อนสิ " เสียงสาวผมบอร์นทองดังขึ้น

“ เชิญๆ เลือกได้เลย ตามสบาย ”  เสียงของชายหนุ่มอีกรายกล่าว

มือวางเเก้วไวน์ที่เทออกจากขวดหนึ่งลง

“ สบายใจได้ว่าไวน์พวกนี้ กินแล้วไม่เป็นอะไร แน่นอน !! ” เขาพูดเสริมต่อ ชายหนุ่มในเสื้อเชิ๊ตหันมอง เพราะเห็นท่าทางของผู้เยี่ยมเยือนไม่ไว้ใจเท่าไร

“ จริงๆ นะ ” เสียงของหญิงสาวเสริมเสริมต่อจากเมื่อครู่ให้ทุกคนในที่นี้มันใจได้ว่าของพวกนี้ปลอดภัยดี

ใบหน้าลุ้นระทึกของทั้งคู่ หันมองหน้ากัน เเก้วไวน์ที่เรียงราย ภายในบางแก้วมียานอนหลับที่ช่วยให้ทุกคนเข้านอนได้อย่างสบายใจ แต่หากใคร ไม่ได้กินก็กินไวน์ไปเรื่อยๆ ถือว่าวันนี้พวกเขานั้นเปิดบ้านเลี้ยงฉลองก็แล้วกัน

“ สำหรับคนที่อายุ ไม่ถึง…. ” เธอพูดให้เบาลง โน้มตัวหาคนอื่นๆ ที่เข้ามาเพื่อปิดไว้เป็นความลับ แบบว่าเรื่องนี้จะรั่วออกไปไม่ได้หรอกนะ เดี๋ยวจะเป็นเรื่องเอาไว้

“ เรื่องนี้ ถือว่ามันจะเป็นความลับของเรา ” เด็กสาวส่งแก้วไวน์ให้พร้อมรอยยิ้ม เธอยกมือขึ้นทำเเบบจุ๊ๆ ที่ริมฝีปากตัวเอง

“ ก็ถือซะว่าเรื่องราวมันเกิดขึ้นที่บ้านนี้ ให้มันจบที่นี้นะ!! ”

เสียงของคริสเตียน กล่าวออกมา พร้อมรอยยิ้มที่เขามั่นใจ่าเขาหล่อมาก

" งันเราก็มาดูกันว่าใครจะดวงดีที่สุด " ทิฟฟานีพูดด้วยท่าทางตื่นเต้น บ้านของไดโอนีซุสนี้ ไม่ได้รับแขกต่างบ้านมานานเเล้วด้วยหนะสิ

1 หนุ่ม และ 1 สาวบ้านนี้จัดเตรียมไวน์ ไว้น่าจะพอต่อจำนวนคนทั้งค่าย ถ้าไม่พอคาดว่าหลังบ้านพวกเขาน่าจะไปขนทับออกมาเสริมอีกเเน่นอน เห็นตั้งเรียงเเค่นี้ ของจริงเยอะเเน่นอน 

"  ว้ายยย!!! ตายจริง นี้คออ่อนขนาดนี้เลยหรอ " สมาชิกบ้านนี้หันเอามือตีกันเบาๆ เเบบว่าโดนเข้าเเล้ว โดยเเก้วที่พวกเขาทั้งคู่ผสมยายนอนหลับไปแล้วหนะสิ

" ฝันดีนะครับคนดี " คริสกล่าว

" สงสัยเราจะชงเเรงไปนะคริส แต่ว่าเจอกันอีกที เช้าเลยนะ " ทิฟฟานี้ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับผลงานของเธอ

ทั้งครู่จัดที่หลับที่นอนให้ ห่มผ้า เอาม่านปิดปล่อยให้ผู้มาเยือนนั้นเข้าสู่โหวตการพักผ่อนไปก่อน

.

รายละเอียดกิจกรรม

ระยะเวลา : จนกว่าจะมีคนทำเควสรัตติกาลหายสาบสูญสำเร็จ หรือ ไวน์จะหมด

กติกาการเข้าร่วมการวัดดวง (สามารถเล่นได้คนละ 3 ครั้ง ตลอดกิจกรรม) 🍾

1. ผู้เล่นเข้ามาโรลกิน-ดื่มไวน์ของบ้านไดโอนีซุส ที่สถานที่ที่จัดเตรียมไว้ (ห้ามเลือกซ้ำกัน หากซ้ำให้สิทธิ์คนแรกที่เลือกไปก่อนน้า)

**ในที่นี้คือรับไวน์กับเหล่า NPC ของบ้านอย่าง ทิฟฟานี่ และ คริสเตียน ที่เป็นคนทำ และจัดเตรียมไวน์ทั้งหมด**

2. ให้ผู้เล่นเเนบท้ายการโรลทุกครั้งว่าได้เลือกหมายเลขอะไรไป ทั้ง 3 หมายเลข / 1 โรล (แก้วไวน์ทั้งหมดมี 90 หมายเลข 1 - 90 )

3. รอทีมงานทำการตรวจเลขแก้ว พร้อมเฉลยว่าแก้วนั้นๆ มียานอนหลับใส่อยู่มั้ย และอัพเดย์ตารางเพื่อไม่ให้มีการกินซ้ำแก้วกัน

4. หากต้องการโรลกิน ดื่มซ้ำอีกซ้ำ ให้รอตรวจอันก่อนหน้าก่อน

🍾 เช็คแก้วที่ยังไม่ได้ดื่ม >> จิ้มๆ

.

🍾 NPC ที่อยู่ที่นี้ ทิฟฟานี่ และ คริสเตียน (ข้อมูลนิสัย) 🍾

รางวัลกิจกรรม:  แบ่งเป็น 3 ส่วน

ส่วนที่ 1

ตั้งต้นรางวัล  : ผู้เข้าร่วมทุกคนที่โรลอย่างร้อย 1 โพสจะได้รับ 50 ดอลลาร์ +15 คะแนนบ้าน

ส่วนที่ 2

รางวัลพิเศษ หากใครสุ่มโดนไวน์แก้วที่ผสมยานอนหลับ +5 ดอลล่า +10 EXP  / แก้ว

ส่วนที่ 3

รางวัลผู้ชนะของกิจกรรมฉบับเพิ่มเติม ผู้ที่สามารถสุ่มโดนไวน์ที่ผสมยานอนหลับสะสมมากที่สุด 

 + 10 ดรักม่า +25 EXP / +25 คะแนนบ้าน (สามารถรวม 3 โรลได้)

โรลตรงนี้เป็นเพียงส่วนหนึ่งของการเพิ่มอรรรถในกิจกรรมเท่านั้น

ไม่ได้ส่งผลอะไรกับตัวละครแต่อย่างใดนะจ๊ะ

ปล.มีการปรับเงินรางวัลเล็กน้อย เนื่องจาก 1 ดรักม่ามันโอนไม่ได้  

(ก็มันไม่ขึ้นขั้นต่ำที่กำหนดอะสิ)

Leoric BELIEVER

Leoric
Hwang

RESPECT ALL, FEAR NONE

วันอังคารที่ 11 กุมภาพันธ์ 2025 เวลา 9.00 น.

ถ้าจำไม่ผิด เหมือนว่าจะมีกิจกรรมอื่นอีกนี่นา ลีโอริคครุ่นคิดขึ้นอีกครั้งภายหลังกล่าวคำขอบคุณและอำลาจากศิลา พาชัย ด้วยความที่จดจำไม่ได้นี่แหละจึงทำให้เขาเดินย้อนกลับมายังด้านหน้าของป้ายประกาศอีกครั้งเพื่อมองหากิจกรรมอื่นที่น่าสนใจ สภาพตอนนี้ก็เริ่มที่จะเหมือนกับนักล่าเงินรางวัลเข้าไปทุกทีแล้ว แต่ก็เอาเถอะ ระดับเริ่มต้นแบบนี้ก็ต้องไม่เลือกงานไม่ยากจนเอาไว้ก่อน

สายตาเลื่อนกวาดมายังกิจกรรมถัดไปที่ดูเหมือนจะชื่อดื่มได้ ดื่มดี ดื่มยังไงดีไม่ให้เมา ฟังดูเหมือนจะให้ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เลยแฮะ ว่าแต่ที่ค่ายนี้ทำแบบนั้นได้ด้วยเหรอ และสถานที่เข้าร่วมกิจกรรมก็ไม่ได้เกินคาดหมายเท่าไหร่เพราะจัดขึ้นที่บ้านของไดโอนีซุส เช่นนั้นเครื่องดื่มที่ว่าก็คงหมายถึงไวน์แน่นอนอยู่แล้ว ว่าแต่ว่า ทำแบบนี้จะไม่ถูกซุสลงโทษหรอกใช่ไหมนะ

ภายหลังทำความเข้าใจโดยคร่าวกับกิจกรรมแล้ว เด็กหนุ่มจึงค่อยเดินย้อนกลับมาที่เขตบ้านพักอีกครั้ง ซึ่งพอมาสังเกตดูดี ๆ ก็พบว่า สถานที่เล่นกิจกรรมทั้ง 2 อย่างที่ตนได้ไปขอลงทะเบียนเข้าร่วมมา ล้วนอยู่ติดกัน แล้วเมื่อครู่จะเดินย้อนกลับไปกลับมาทำไมกันน้อ ช่างเถอะ ก็ถือว่าเป็นการออกกำลังกายแล้วกัน

เรียวขาที่กำลังจะก้าวเดินเข้าไปสู่ตัวบ้านที่มาเถาองุ่นประดับถึงกับชะงักเมื่อพบป้ายเตือนที่เขียนว่า โปรดอย่าลืมถอดรองเท้าก่อนเข้าบ้านทุกครั้ง โอเคทำตามนั้นก็ได้ เกือบไปแล้วไหมล่ะ เขาก้มตัวลงแล้วถอดรองเท้าออกตามคำแนะนำ หยิบยกไปวางเรียงไว้บนชั้นอย่างเรียบร้อย จากนั้นจึงค่อยก้าวเดินเข้าสู่ตัวบ้านได้อย่างสบายใจเสียที

"สวัสดีจ้า" เสียงทักทายแสนสดใสดังมาก่อนที่ลีโอริคจะเอ่ยขึ้นเสียอีก มันมาจากหญิงสาวผมบลอนด์ผู้หนึ่ง ซึ่งหล่อนได้แนะนำตัวในภายหลังว่า ชื่อทิฟฟานี ภายหลังเชื้อเชิญให้ผู้มาใหม่เข้าไปนั่งร่วมวงด้วยกันแล้วจึงค่อยผายมือไปยังแก้วไวน์ที่เรียงรายอยู่ไม่ไกล และสีหน้าสงสัยของลีโอริคก็ทำให้หล่อนเอ่ยอธิบายเพิ่ม "หยิบแก้ว 1 ในนี้ไปได้เลย ไม่ต้องห่วงนะ มันไม่มีอันตรายอะไรหรอก"

ได้ยินคำพูดแบบนี้แล้ว ความสงสัยบวกกับความระแวงก็ทวีขึ้นหลายเท่าตัวเลยแฮะ แต่ไหน ๆ ก็มาแล้ว จะกลับไปมือเปล่าก็ใช่ที่ มือข้างหนึ่งยื่นไปหยิบแก้วขึ้นมาถือไว้พร้อมกับกล่าวคำขอบคุณ "ขอบคุณที่เลี้ยงนะครับ ผมจะลองดื่มดูก่อนแล้วกัน ถ้าสลบขึ้นมาล่ะก็ อย่างไรก็ช่วยแบกผมกลับบ้านพักหมายเลข 6 ด้วยนะครับ"

และเพราะอยู่บ้านพักหมายเลข 6 นั่นแหละ ตนถึงได้เลือกแก้วหมายเลข 6 อย่างไรล่ะ

หมายเหตุ
ดื่มได้ ดื่มดี ดื่มยังไงดีไม่ให้เมา 𓆩†𓆪 เลือกเบอร์ 6 / 16 / 36
DIONYSUS CABIN | LIVING ROOM

Laura HEROES

DIONYSUS CABIN | LIVING ROOM

City Dionysia - ตอน ซ้อมบทสักหน่อย

ทิฟฟานีเองมีข้อเสนอให้ลอร์ร่าและเธอเองก็ตอบรับข้อเสนอนั้นไป ทั้งคู่เลยเริ่มนัดเวลาในการซ้อมละครกัน

เสียงกรอบแกรบจากกระดาษลังและผ้าสีต่างๆ ดังไปทั่วห้องรับแขกของบ้านหมายเลข 12 กลางห้อง มีฉากบ้านจำลองสามหลังตั้งเรียงกัน บ้านฟาง บ้านไม้ และบ้านอิฐ 

แม้จะทำแบบง่ายๆ จากวัสดุเหลือใช้ในบ้าน ที่แหลว่าเเค่เอาป้ายมาติดหน้าฉากอันเดิมเฉยๆ

" พี่ทิฟ ร่าพร้อมแล้วนะ! เราเริ่มซ้อมเลยมั้ย? "

ทิฟฟานีที่กำลังนั่งทดสอบความแข็งแรงของบ้านอิฐเงยหน้าขึ้น

" ฉันยังไม่ได้ใส่เสื้อคลุมหมาป่าเลย รอแป๊บ "

เธอลุกขึ้น เดินไปหยิบเสื้อคลุมเทาเข้มที่ตัดแต่งให้ดูคล้ายขนสัตว์เล็กน้อย แล้วสวมมันพลางมองกระจกเช็กความเรียบร้อย

" โอเคๆ … ฉันพร้อมแล้ว "

เด็กสาวยิ้มกว้างแล้วกระโดดไปยืนประจำตำแหน่งบ้านฟาง พอเริ่มบท เธอก็ปรับเสียงให้แหลมเล็ก ท่าทางขี้เกียจแบบลูกหมูตัวแรก

" บ้านฟางนุ่มๆ น่านอนที่สุดเลย~ ไม่ต้องทำอะไรก็อยู่ได้! "

ทิฟฟานีเปลี่ยนสีหน้าแทบจะในทันที แววตานิ่งขรึม เสียงต่ำลงขณะก้าวออกมาอย่างสง่างาม

" เปิดประตูเดี๋ยวนี้ ถ้าไม่ให้เข้าบ้าน... ฉันจะเป่ามันให้ปลิวไปเลย "

" ว้ายยย! " ร่ากรี๊ดเสียงสูง ก่อนจะเตะเบาๆ ไปที่ฐานบ้านฟางให้มันเอนลงแบบปลิวตามบท ทั้งคู่หลุดขำกันเล็กน้อยก่อนจะไหลเข้าสู่ฉากถัดไป

ระหว่างพัก ร่าเปิดเพลงประกอบโชว์จากลิสต์ที่เธอเตรียมไว้ พอเพลงขึ้น ทั้งคู่ก็เริ่ม ลิปซิงค์ อย่างพร้อมเพรียง

ลอร์ร่าเปลี่ยนเสียงเข้าฉากลูกหมูตัวที่สอง และสาม ได้แบบลื่นไหล

" ฉันจะสร้างบ้านไม้! แข็งแรงกว่าฟางแน่นอน! " เธอเปลี่ยนเป็นหมูตัวที่ 2 และก็ตามระเบียบหมาป่ามาก็เป่าบ้านหลังที่ 2 ของเธอล้มพังไปเลย 

มันดูเวอร์มาก แต่อะไรหรอก ไม่เวอร์หรอกการ์ตูนหนะ เด็กสาวเปิดเพลงอีกครั้งก่อนจะวิ่งกันไปมา รอบๆ ไล่กัน และไปหลบในบ้านหลังที่ 3 ของน้องหมูตัวสุดท้าย

" บ้านอิฐของฉันไม่มีทางพังหรอก! " เสียงของลูกหมูบอกออกมา นั้นคือลอร์ร่าที่เเอบมองอยู่ แบบกังวลๆ 

ทิฟฟานียืนเท้าสะเอว ยิ้มมุมปาก พลางกล่าวประโยคประจำหมาป่าอย่างเข้มข้น

" งั้นเราจะได้รู้กัน ว่าบ้านไหนจะอยู่รอด… "

อยู่ๆ เสียงเปิดประตูบ้านดังขึ้นเบาๆ พร้อมกับเสียงกระเป๋าเป้ตกกับพื้น

" กลับมาแล้ว… "

ทั้งคู่หันไปทันที เป็นบูมที่ถือชีทหนาๆ เดินเข้ามาอย่างสงบ รอบนี้น้องสาวเธอใส่แว่นเข้ามาด้วยหละ เธอมองมาที่ทั้งคู่

" อ้าว นี้พวกพี่ ซ้อมละครกันเหรอคะ "

" ใช่ๆ ร่ากับพี่ทิฟกำลังจะซ้อมรอบสุดท้ายก่อนแยกไปเตรียมตัวหนะ แล้วเป็นยังไง เหนื่อยมั้ย " เธอตอบรับน้องสาวพูดเสียงสดใส

ทิฟฟานีพยักหน้า " จะนั่งดูก็ได้ ไม่ว่ากัน "

บูมนั่งลงที่พื้นพรม พิงผนังอย่างเงียบๆ สายตานิ่งสงบแต่มองไม่วางตา

แสงเย็นของวันสาดผ่านหน้าต่างลงมากระทบฉากกระดาษบ้านฟางที่ยังเอนไปข้างนิดๆ ร่าหันไปยิ้มให้พี่สาว

" พร้อมนะ! "

" จัดมา " ทิฟฟานียืดไหล่ เตรียมเปล่งเสียงหมาป่ารอบสุดท้าย

ซ้อมรอบนี้ ทั้งสองคนเป๊ะสุดเท่าที่เคยมีมา บทพูดตรงเป๊ะ ท่าทางเป๊ะ จังหวะล้มบ้านเป๊ะ เพลงเข้าฉากใดๆ ดูดีมาก แม้กระทั่งตอนที่ลอร์ร่าลื่นแล้วกลิ้งไปทับบ้านไม้ก็ยังดูเป็นธรรมชาติเหมือนตั้งใจ

บูมปรบมือเบาๆ ตอนจบ ท่ามกลางเสียงหัวเราะของสองพี่น้อง

" สุดยอด เก่งมาก แต่ว่าแสดงรอบคืนนี้กันหรอคะ " น้องคนเล็กถาม

" อืมม รอบ 2 ทุ่มไปดูไหมหละ " พี่สาวคนโตกล่าวชวน

" ไปๆ แต่หนูขอไปอาบน้ำก่อนได้มั้ยคะ " น้องคนเล็กกล่าว พร้อมหยิบของวิ่งเข้าห้องตัวเองไป

" ได้สิ ยังไงเจอกันนะ เเต่พวกเราก็ด้วย ไปเตรียมตัวเถอะ " ทิฟฟานีบอก พร้อมมองเวลาที่นาฬิกาแขวนไว้

" ได้เลย ยังไงเจอกันที่โรงละครนะ " ลอร์ร่าตอบรับก่อนที่ทั้งคู่เองจะเเยกย้ายเข้าห้องไปเตรียมตัวกัน ก่อนที่การแสดงนั้นจะเริ่มต้นขึ้น

Dean HEROES

318

ดื่มได้ ดื่มดี ดื่มยังไงดีไม่ให้เมา

               28/03/2025 เวลา 15.00 น.

               เกือบจะลืมไปเลยว่าที่กระท่อมไดโอนีซุสจัดกิจกรรมดี ๆ อย่างการแจกไวน์เพื่อการนอนหลับด้วย นี่ถ้าไม่ได้ไปหาคุณดีมาก็คงจะนึกไม่ออก ฉะนั้นหนุ่มเจ้าสำราญอย่าง ดีน เอลวิน อัลวาเรซ นีล ก็ไม่พลาดที่จะร่วมกิจกรรมกินเหล้าฟรีแบบนี้!

               ชายหนุ่มย่ำต๊อกมาถึงกระท่อมหมายเลขสิบสอง ก่อนจะเคาะประตูไปตามมารยาท ไม่ว่าเขาอยากจะพุ่งตัวไปกอดถังไวน์แล้วตะโกนร้องว่า ‘ไวน์จ๋า~~’ มากแค่ไหน

               “มีใครอยู่ไหมคร้าบ~”

               “จ้า ๆ มาแล้ว”

               ผู้ขานรับเป็นเสียงของหญิงสาว ดีนได้ยินเสียงตึงตังมาจากด้านหลังของบานประตูก่อนที่มันจะถูกเปิดออก เธอคือหญิงสาวผิวขาวผมบลอนด์ดวงตาสีฟ้าคราม นับว่าเป็นคนสวยจัดคนหนึ่งที่อายุอานามน่าจะพอ ๆ กันกับเขา

               “มีธุระอะไรคะ?” เธอถาม

               “อ้อ ฉัน ดีน นีล จากบ้านโพไซดอนครับ” ดีนเข้าไปกระซิบกับเธอราวกับมาซื้อของผิดกฎหมาย “ได้ข่าวว่าที่นี่มีเกมดื่มไวน์อะไรนั่นด้วยใช่ไหม พอดีว่าสนใจน่ะครับ”

               “อุ๊ย! คุณหมายถึงเกม ดื่มได้ ดื่มดี ดื่มยังไงดีไม่ให้เมา ใช้ม้า~ ไม่ต้องกระซิบกระซาบก็ได้จ้า ไม่ใช่เรื่องผิดกฎหมายสักหน่อยถ้าอายุเกินยี่สิบปีอ่ะนะ” สาวผมบลอนด์หัวเราะคิกคัก

               “ใช่ครับ อันนั้นแหล่ะ ดื่มได้ดื่มดีดื่มให้เมาไปเลย นั่นล่ะครับ”

               “โอเคเลย งั้นก็ตามมาทางนี้” เธอกวักมือเรียกให้ดีนเข้าไปในห้องนั่งเล่นก่อนจะตะโกนโหวกเหวกเรียกพี่น้องร่วมสายเลือดอีกคนมารับแขก “คริสสส ดูสิมีลูกค้ามาเพิ่มอีกแล้ว~~”

               “ยินดีต้อนรับ! คุณมาเล่นเกมดื่มไวน์ของพวกเราใช่ไหม เชิญทางนี้” ชายหนุ่มผิวแทนพูดสำเนียงอิตาลีผายมือให้ดีนไปนั่งที่เคาน์เตอร์บาร์ประจำบ้าน “ผมคริส.. คริสเตียน ต้องการอะไรเพิ่มเติมก็บอกได้เลยนะ ส่วนยัยนั่นคือทิฟฟานี่” แนะนำตัวจบคริสก็เพยิดหน้าไปทางสาวผมบลอนด์แนะนำพี่สาวด้วยความเป็นกันเอง

               “ทิฟฟานี่ค่ะ” สาวสวยขานชื่อตัวเองพร้อมกับกัดปากและสะบัดผมไปด้านหลังจริตเดียวกันกับ มากาเร็ต ควอลี่ จากหนังเรื่อง เดอะ ซับสแตน เหมือนเล่นเอาฮามากกว่าจริงจัง

               “ยินดีที่ได้ที่ได้รู้จักนะ คริส กับ ทิฟฟานี่ ฉันดีน จากบ้านโพไซดอน”

               “โอ้ มีคนจากบ้านโพไซดอนมาเล่นด้วยอีกหนึ่งแล้ว!” คริสบอก น่าจะหมายถึงซันซ์ที่มาเล่นเกมนี้ตั้งแต่เปิดตัวแรก ๆ

               “ว่าแต่กติกาว่าไงบ้าง? ให้ดื่มไวน์จากถังบ่มเลยแบบนี้หรือเปล่า?” ดีนกล่าวติดตลก ทำเอาสองพี่น้องสายเลือดเทพแห่งไวน์พากันมองหน้า

               “นายอธิบายสิคริส” ทิฟฟานี่โยนงานอีกครั้ง

               “เป็นหน้าที่ของฉันอีกแล้วเหรอ?” ชายหนุ่มลิตาลีส่ายหน้าขำ “กติกามีอยู่ว่า ให้เลือกแก้วไวน์ตามหมายเลขหนึ่งถึงเก้าสิบ ในนั้นจะมียานอนหลับใส่ไว้อยู่ แบบที่ถ้ากินไปล่ะก็ได้หลับปุ๋ยทันทีเลย ซึ่งถ้าดื่มแก้วที่มียานอนหลับผสมอยู่จะได้รางวัลพิเศษแก้วละห้าดอลลาร์ด้วยนะ”

               “แค่เมาอย่างเดียวก็หลับแล้วมั้งยังต้องใส่ยานอนหลับลงไปอีกเหรอเนี่ย” แกล้งพูดแซว แต่ห้าดอลลาร์ทำเอาเขาตาเป็นประกายยิ่งกว่าเดิม

               “ก็มันเป็นเกมที่จัดขึ้นเพื่อช่วยในการนอนหลับนี่นา บางคนก็ดันเป็นมนุษย์คอแข็งเมายากใช่ไหมล่ะ เลยต้องใช้ตัวช่วยระดับล้มช้าง อย่าเพิ่งคิดว่าเราเป็นมิจฉาชีพซะล่ะ” พูดจบทิฟฟานี่ก็หัวเราะเสียงใส

               “แย่เลย ฉันไม่มีอะไรให้ปลดทรัพย์ด้วย” ดีนหัวเราะขำตอบ ดึงกระเป๋ากางเกงออกมาไม่มีติดตัวเลยสักเหรียญ “อืม.. เลือกแก้วไหนเลยก็ได้ใช่ไหม? งั้นขอเลือกหมายเลข 25 แล้วกัน”

               “โอเค แก้วที่ 25 จัดไปเลยครับ” คริสเลื่อนแก้วไวน์ใบที่ยี่สิบห้าให้ดีน “ต่ออีกไหม? ได้อีก 2 แก้ว”

               “แหม ชวนแบบนี้จะปฏิเสธได้ไง ถ้างั้นขอหมายเลข 2 กับ 13 ต่อกันเลยแล้วกันครับ”

               “หึหึ ดื่มดี ๆ ล่ะ ระวังหลับไม่รู้ตัวนะพ่อหนุ่ม” ทิฟฟานี่แกล้งหยอก จากนั้นเธอก็ส่งแก้วไวน์อีกสองหมายเลขมาให้

               “แค่นี้เองบ่ยั่นอยู่แล้ว โดยเฉพาะไวน์บ้านนี้เป็นของดี ต่อให้เมาสลบก็ไม่เป็นไรหรอกน่า”

               ดีนรับคำท้ายทาย เขาค่อย ๆ ละเอียดดื่มไวน์ทั้งสามทีละแก้ว

               ให้ตายสิ! ไวน์จากบ้านคุณดีนี่มันช่างยอดเยี่ยมจริง ๆ กลิ่นหอมอันเป็นเอกลักษณ์จากองุ่นพันธุ์ดี รสชาติขมปร่าแต่กลับหวานที่ปลายลิ้น ดีซะจนอยากให้แมคเคนซีมาดื่มด้วยกัน (แต่ไม่เอาล่ะ เดี๋ยวกินมากไปถูกหมอนั่นดุอีก)

               ในที่สุดแก้วที่หนึ่งก็ผ่านไป... อย่างที่รู้กัน ไวน์แค่นี้ทำอะไรนักดื่มอย่างดีนไม่ได้หรอกแก้วที่สองจึงเลื่อนมาแทนที่

               “แล้วนี่ วันนี่บ้านไดโอนีซุสอยู่กันแค่นี้เองเหรอ?”

               ก็แค่ชวนคุยไปเรื่อย ๆ เพราะความสนุกของการดื่มไม่ใช่ความเมา แต่เป็นการสนทนากับคู่ดื่มหรือเป็นการเต้นในผับเสียมากกว่า น่าเสียดายที่ไม่มีเพลงมัน ๆ ให้เต้น ก็เลยเน้นชวนคุยแทน

               “ถ้าตอนนี้ก็มีแต่พวกเรา น้องบูมไปเรียน ส่วนลอร์ร่าไปไหนก็ไม่รู้”

               “โอ้ แปลว่าอยู่กันสี่คนสินะ คึกคักดีแฮะ ฉันชอบนะตอนที่พี่น้องอยู่ด้วยกันเยอะ ๆ สนุกดี ของฉันบ้านโพไซดอนตอนนี้เหลือแค่เจโรมกับรีช ส่วนที่เหลือไปนิวโรมกันหมด”

               “ว้าว นิวโรมงั้นเหรอ ฉันก็อยากไปเที่ยวนะ ได้ข่าวว่าเป็นเมืองสไตล์โรมันโบราณ น่าสนุก” ทิฟฟานี่กล่าวด้วยความดี๊ด๊า

               “แถมยังมีสวนแบคคัส อีกภาคหนึ่งของพ่อพวกเราด้วย ที่นั่นต้องมีสาวโรมันสวย ๆ เบิ้ม ๆ แน่ ๆ”

               “หึย คริส เจตนานายออกมาทางหน้าแล้วน่ะ”

               พี่สาวของบ้านไดโอนีซุสแซวน้องชาย ส่วนคริสก็ได้แต่ยิ้มเจ้าเล่ห์พร้อมกับยักไหล่เมื่อโดนรู้ทัน

              “เอาน่า ยังโสดก็เก็บเกี่ยวให้เต็มที่ พอมีแฟนก็ลัลล้าไม่ได้แล้วนะ” ผู้มีประสบการณ์อย่างดีนให้คำแนะนำ เขาผ่านมาก่อน แถมยังผ่านมาเยอะ

               “อู๊ยย ใครว่า มีแฟนแล้วก็ชวนแฟนมาลั๊ลลาสิ จะมัวแต่เขียมทำไมล่ะเนอะ” ทิฟฟานี่ช่างตอบได้สมกับที่เป็นธิดาแห่งไดโอนีซุสจริง ๆ

              “รู้สึกผิดเลยแฮะที่ไม่ได้ชวนแฟนมาลัลล้าด้วยเนี่ย” ดีนหัวเราะเบา ๆ เขายกไวน์แก้วที่สองขึ้นจิบ รสชาติดีไม่แพ้แก้วแรก แล้วเมื่อมองสองพี่น้องดีนเห็นบางอย่างที่ทั้งสองใส่เหมือนกันจึงเอ่ยทัก “เห พวกเธอมีเข็มกลัดทีมกันด้วย?”

               “อ้อ นี่นะเหรอ?” คริสเตียนแตะมือที่เข็มกลัดก่อนจะแกะจากเสื้อออกมาให้ดีนดู “จะว่างั้นก็ใช่ เข็มกลัดประจำบ้านไดโอนีซุสน่ะครับ พวกเราช่วยกันทำเดือนที่แล้วนี้เอง”

               “เห น่าสนใจแฮะสงสัยต้องขอลอกไอเดียบ้างแล้ว...”

               ชายหนุ่มหมุนเข็มกลัดโลหะรูปแก้วไวน์ดูทุกซอกทุกมุม นอกจากจะทำไวน์เก่งแล้วยังเก่งงานประดิษฐ์กันด้วยแฮะ พวกลูกคุณดีนี่ดูถูกไม่ได้จริง ๆ จากนั้นเขาก็ส่งคืนก่อนจะกระดกเครื่องดื่มแก้วที่สองจนหมด

               คริสกับทิฟฟานี่แอบมองหน้ากันจากนั้นก็เลื่อนไวน์แก้วสุดท้ายให้

               “อะนี่ แก้วสุดท้าย ดื่มเสร็จแล้วรับรองว่าหลับปุ๋ยแน่”

              “แค่สามแก้วเองถึงกับหลับปุ๋ยเลยเหรอ” ดีนหัวเราะขำ เขารู้ลิมิตตัวเองว่ากินได้อีกเยอะ

               “มันก็ไม่แน่น้า~~”

               ถูกท้าทายแบบนี้ยอมได้ที่ไหนกันล่ะ กระดกแก้วสุดท้ายโชว์เลยนี่แหน่ะ!

              “เห็นมะ แค่สามแก้วทำอะไรฉันไม่ได้หรอก---- คร่อก” พูดไม่ทันจบบุตรแห่งโพไซดอนที่คอเกือบแข็งก็หน้าทิ่มลงกับเคาน์เตอร์บาร์ สลบเหมือดไม่รู้ตัวเพราะโดนยานอนหลับไปเต็ม ๆ

               “อุ๊ย! หลับซะแล้ว” ทิฟฟานี่ยกมือขึ้นปิดปาก

             “เฮ้อ นึกว่ายานอนหลับจะเสื่อมซะแล้วสิ พวกลูกมหาเทพนี่อึดจังเลยแฮะ ต้องสองแก้วถึงจะหลับเหรอเนี่ย” คริสเตียนปาดเหงื่อ

               “เอ่อ แล้วเราทำไงกับเขาดีล่ะ? แฟนเขาที่ว่าใช่หนุ่มบ้านเฮคาทีไหมนะ?”

              “ถ้าตามที่หนังสือพิมพ์ลงก็ใช่ งั้นเดี๋ยวผมไปเรียกคนที่นั่นมาหิ้วเขากลับไปก็แล้วกัน”

               พูดจบหนุ่มบ้านไดโอนีซุสก็เหงื่อตก ต้องบากหน้าไปที่กระท่อมคนเล่นของนี่มันรู้สึกไม่ค่อยชินเอาเสียเลย...

เลือกแก้วไวน์หมายเลข 2, 13, 25

ตั้งต้นรางวัล: 50 ดอลลาร์ +15 คะแนนบ้าน
รางวัลพิเศษ: สุ่มโดนไวน์แก้วที่ผสมยานอนหลับ 2 แก้ว
+10 ดอลล่า +20 EXP

Laura HEROES

Dean ตอบกลับเมื่อ 2025-4-30 16:51
318ดื่มได้ ดื่มดี ดื่มยังไงดีไม่ให้เมา
               28/03/2025 เ ...

ทิฟฟานี : ใจเย็นๆพ่อหนุ่ม เเก้วนี้ยังไม่โดนหรอกคริส : แต่อีก 2 แก้วก็ไม่แน่
.
ไม่ทันขาดคำ หลังกระดก เข้าไปอีก 2 แก้ว ทางหนุ่มบ้านโพไซดอลเห็นคอเเข็งๆ ก็หลับไปแล้ว เพราะหยิบได้แก้วผสมยานอนหลับไป 2 แก้วเต็มๆ

เฉลย : แก้วที่ 13,25 คือแก้วที่ผสมยานอนหลับ

Laura HEROES

บ้านไดโอนีซุส - ห้องนั่งเล่น

ตอนปาร์ตี้แถลงข่าว

หลังเสร็จจากงานฟักไข่ของตัวเองที่ถ้ำพยากรณ์ ร่างเล็กก็เดินลากกระเป๋าล้อลากใบใหม่เอี่ยม ที่ถอยมาใหม่จากร้าน เรียกว่าพลาสติกยังไม่เเกะเลยด้วยซ้ำไปนะ

ทันทีที่ประตูบ้านหมายเลข 12 เปิดออก กลิ่นโคล่าหอมซ่ากับเสียงหัวเราะดังออกมา ต้อนรับเธอด้วยบรรยากาศปาร์ตี้อบอุ่น

คริสเตียนที่นั่งพิงเก้าอี้อยู่เงยหน้ามาเห็นทันที ร้องแซวเสียงดังขณะยกแก้วฟองซ่าในมือ ที่แน่นอนว่าคนคิดสูตรก็คือ คนที่อยู่ที่รูปปั้นถือแก้วไวน์นั้นหละ

“ โห้ยยยย นั่นอะไรน่ะ กระเป๋าใบใหม่เหรอ เตรียมขนของย้ายบ้านหรอ "

ทิฟฟานี่หันมามองตาม ยิ้มสวยๆ อย่างเอ็นดู

“  นี่ไปซื้อมาอีกแล้วเหรอ สวยเชียว”

แม้แต่บูมที่นั่งเรียบร้อยยังหลุดขำเบาๆ ส่ายหน้า

“ ของเยอะจริงๆ เลยค่ะ พี่ลอร์ร่า ”

เด็กสาวสะบัดหน้าหันมามองพี่ๆ แล้วคลี่ยิ้มบางๆ พร้อมยกนิ้วชี้คางตอบกลับเสียงหวาน

“ หนูไม่ได้เยอะ ร่าเตรียมไว้เดินทางเฉยๆ เถอะ "

เธอลากกระเป๋าไปจอดไว้ข้างโต๊ะอย่างเรียบร้อย ก่อนนั่งลง มือหยิบแก้ว้ำมาเเล้วเปลี่ยนมันเป็นโคล่า ทุกอย่างดูปกติมากเพราะเหล่าลูกๆ บ้าานนี้นั้นสามารถกันอยู่แล้ว กับเรื่องนี้

ไม่ทันไร เสียงประตูดังขึ้น ปาร์ค ซูฮันก้าวเข้ามา " สวัสดีครับ พี่ไม่ได้มาช้าไปใช่ไหม " เขาทักทาย

สายตาทั้งโต๊ะหันไปมองพร้อมกัน และลอร์ร่าเองก็เลิกคิ้วน้อยๆ เมื่อเห็นชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งในเชิ้ตขาวสะอาด เดินเข้ามาพร้อมรอยยิ้มสบายๆ ดวงตาเป็นมิตร และเต็มไปด้วยประกายแบบคนคุ้นเคยในบ้าน

คริสเตียนเป็นคนหัวเราะก่อนเสียงดัง พร้อมแซวขึ้น

“เฮ้ พี่ซูฮัน! มาสักทีนะพี่ชาย คิดว่าจะติดงานจนไม่โผล่มาแล้ว!”

ทิฟฟานี่ยิ้มสวย ยกแก้วโคล่าขึ้นเหมือนเชิญชวน " ใครว่าช้า ลอร์ร่าก็พึ่งมา เราพึ่งเริ่มกัน "

บูมเงยหน้าขึ้นยิ้มบางๆ พยักหน้าน้อยๆ เป็นเชิงทักทาย

ลอร์ร่าเลิกคิ้วน้อยๆ มองเขาสลับกับพี่ๆ อย่างงุนงง เธอไม่เคยเห็นเขามาก่อนจริงๆ…

ซูฮันเดินเข้ามาช้าๆ ก่อนเลื่อนเก้าอี้นั่งลงข้างเธอ ดวงตาคมหันมามองร่างเล็ก พร้อมเอ่ยทักอย่างสุภาพแต่แฝงแววขี้แหย่

“ คนนี้คงเป็น ลอร์ร่าใช่ไหมครับ ”

เธอสะดุ้งเล็กน้อย ก่อนตอบเสียงแผ่ว

“ คะ ... ค่ะ ลอร์ร่า ร่าเอง ” 

เธอยังคงมองเขาด้วยสายตาไม่เข้าใจนัก จนกระทั่งเขาหัวเราะแผ่วๆ ก่อนพิงพนักเก้าอี้แล้วเอ่ยขึ้นพร้อมรอยยิ้มอบอุ่น

เขายิ้มกว้างขึ้น พลางยกแก้วโคล่าที่คริสส่งให้

“ ครับ…พี่ชื่อปาร์ค ซูฮัน เรียกซูฮันก็ได้นะ ” เขาแนะนำตัว

บรรยากาศรอบโต๊ะเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ ทิฟฟานี่เอื้อมมาลูบหัวเธอเบาๆ เหมือนเอ็นดู ขณะที่คริสยกแก้วขึ้นชนกับซูฮันอย่างเป็นกันเอง

ซูฮันหันมามองเธออีกครั้ง คราวนี้แววตาเขามีทั้งความอบอุ่นและขี้แหย่ เขาเอนตัวเข้ามานิดหนึ่ง กระซิบถามแผ่วๆ ด้วยน้ำเสียงติดขำ

“ แล้วตกลง…ข่าวกับเจโรม…มันยังไงกันแน่ครับ ”

ลอร์ร่าได้ยินคำถามแซวๆ ของซูฮันแล้ว หน้าเธอร้อนวูบขึ้นทันที แม้จะพยายามซ่อนอาการเขินไว้ เธอก็ยังเผลอยิ้มบางๆ พลางก้มหน้าลงนิดๆ

“ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ… อันนี้ต็อกโบกี ของพี่ค่ะ กำลังร้อนๆ เลย” เธอนอกจากเปลี่ยนเรื่องแล้วยังเอาอาหารเสริฟให้อีกฝ่ายไปทันที

เสียงของเธอเบากว่าปกติ แววตากลมโตยังเลี่ยงที่จะมองตรงไปที่พี่ชายคนโตใหม่ที่เพิ่งรู้จัก เธอพึมพำเบาๆ พอให้เขาได้ยินแค่สองคน 

“ จริงๆ มันก็แค่ข่าวลือไปกันใหญ่ ”

ซูฮันหัวเราะเบาๆในลำคอ ดวงตาคมมีแววขำ แต่ก็เอ็นดู ก่อนจะยกแก้วโคล่าขึ้นแล้ววางลงแรงๆ กับโต๊ะเป็นสัญญาณ

“ เอ้า เป็นแบบนั้นเองหรอ .... งั้น…จะได้เคลียร์กันตรงนี้เลยละกัน ”

เขายกเสียงตะโกนไปทางประตูบ้านอย่างอารมณ์ดี

“ เจโรม! เข้ามาสิ! ”

เสียงประตูบ้านไม้ดังขึ้นอีกครั้ง ทุกสายตาในโต๊ะหันขวับไปทางนั้น รวมถึงลอร์ร่าที่ชะงักไปทันที

" ห๊ะ ยังไงกันนะ นี้เขาอยู่ด้วยหรอ เมื่อกี้เขาได้ยินมั้ย " เสียงในหัวลอร์ร่าตอนนี้มือถือไดเอทโค้กในมือหล่น แต่ยังดีที่มันไม่ได้หกแต่อย่างใด

“ ขอโทษนะครับ ผมเจโรมครับยังไงก็ขอมารบกวนด้วยคน ”

เสียงทุ้มต่ำของเจโรมดังขึ้น พร้อมกับฝีเท้าเรียบๆ ที่พาเขาเดินมาหยุดยืนข้างโต๊ะ

ลอร์ร่าอ้าปากค้างเล็กๆ ในทันที ดวงตากลมโตเบิกกว้างมองเขาด้วยความตกใจปนเขิน จนทิฟฟานี่กับเจ้าบูมต้องเอามือป้องปากหัวเราะเบาๆ ข้างๆ

ซูฮันแค่ยิ้มบางๆ หันมาหาลอร์ร่าด้วยสายตาอบอุ่นแต่แฝงรอยล้อเลียน

“ เห็นมั้ย … พี่แค่ไม่ชอบฟังข่าวลือ พี่ชอบฟังจากปากเจ้าตัวมากกว่า ไหนๆ แล้วก็เรียกมาเลย ” 

ตอนนี้คริสที่เอนหลังพิงเก้าอี้อยู่ก็หัวเราะลั่น ก่อนลุกขึ้นโบกไม้โบกมือไปทางเจโรม เพื่อเรียกให้เขามานั่ง

“ พี่เจโรมก็มาเลยครับ ไม่ต้องเกรงใจนะ มานั่งนี่เลย! ที่ข้างลอร์ร่าน่ะว่างพอดี ”

เขายักคิ้วล้อ แถมยังลากเก้าอี้ออกให้เจโรมแบบไม่ถามความเห็นลอร์ร่าสักคำเลยด้วยนะ

" ขอบคุณครับ " อีกฝ่ายเขาก็รู้งานด้วยนะ มานั่งเสียเรียบร้อยเลยด้วย

ก่อนที่ซูฮันจะ หยิบน้ำเล่ามาวางแทน " เจโรมไม่ชอบกินโคล่า ก็คงไม่กินพวกนี้หรอกมั้ง " เขาพูดขึ้น หันมองทางลอร์ร่าด้วย เหมือนเป็นการบอกเธอให้รู้ ก่อนที่เขาขยับเก้าอี้นิดๆ โน้มตัวมาด้านหน้า เอ่ยเสียงทุ้มชัดเจน แต่ยังฟังดูเป็นมิตร

“ แต่มันยังไงกันแน่ล่ะ คำถามเมื่อกี้น้องลอร์ร่าก็ยังไม่ได้ได้ตอบพวกเราเลยนะครับ ”

ลอร์ร่ากลืนน้ำลายเบาๆ ไม่รู้จะตอบยังไง จึงได้แต่หันไปมองเจโรมที่นั่งข้างๆ เหมือนขอความช่วยเหลือในแววตา

เจโรมมองเธอนิ่งๆ ก่อนยกแก้วที่ซูฮันเลื่อนมาให้ขึ้นแนบริมฝีปากช้าๆ ราวกับกำลังใช้เวลาคิดคำตอบ แล้วพูดเสียงทุ้มต่ำชัดถ้อยชัดคำ

“ ผมก็ยังไม่ได้บอกอะไร น้องเขาขนาดนั้นหรอก ” เจโรมหันไปตอบแทนลอร์ร่าที่ตอนนี้เธอแถบจะถอยสุดตัวไปแล้ว

" ไหนๆ ทุกคนก็อยู่กันพร้อมเลย "

เสียงทุ้มต่ำเอ่ยออกมาเรียบๆ ราวกับกำลังอธิบายแทนเด็กสาวที่ตอนนี้แทบจะถอยสุดตัวไปติดพนักเก้าอี้ด้วยความเขิน

เจโรมหันไปมองลอร์ร่าเพียงแวบเดียว เห็นเธอก้มหน้ามือกำกระโปรงแน่น แก้มแดงจัดอย่างน่ารัก

เขาหลบสายตาเธอเล็กน้อย แล้วหัวเราะแผ่วๆ ในลำคอ สายตาคมก้มมองขวดในมือตัวเอง 

" จริงๆ ผมกะว่าจะรอให้เธอกลับมาจากภารกิจคำพยากรณ์ให้เสร็จก่อน ”

เขาหยุดนิดหนึ่ง มุมปากยกขึ้นเล็กๆ ขณะเงยหน้ามองเธออีกครั้ง สายตาคมสบตากลมโตของเธอตรงๆ

“…แล้วค่อยขอเธอเป็นแฟนทีเดียว”

ตอนนี้ทั้งบ้านเงียบกริบทันที  มันดูเป็นเสียงคริสที่ทนความเงียบไม่ได้เป็นคนแรก ปรบมือดัง แปะๆๆ พร้อมหัวเราะลั่นทำลายความกดดัน

“ เออวะ! อย่างนี้สิ ชัดเจนไปเลย ฮ่าๆๆๆ! สุดยอดไปเลยพี่ชาย ”

บรรยากาศรอบโต๊ะค่อยๆ คลายออก เสียงหัวเราะ ขำขัน เพื่อให้มันไม่เงียบอีกต่อไป

และทิฟฟานี่ที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามยื่นตัวเข้ามาใกล้ โน้มตัวกระซิบข้างหูด้วยรอยยิ้มสวยๆ เสียงของพี่สาวนุ่มแต่แฝงแววขี้แซวเล็กๆ

“ ให้คำตอบเขาไปสิ จะเอายังไง ”

คำกระซิบทำให้หัวใจลอร์ร่ากระตุกวูบ เธอกลืนน้ำลายเบาๆ สองมือกำชายกระโปรงแน่นขึ้น ก่อนเหลือบมองเจโรมแวบหนึ่ง

เขานั่งอยู่ข้างๆ มองเธอด้วยสายตานิ่งๆ แต่เต็มไปด้วยความหมาย รอยยิ้มบางๆ แต่เต็มไปปด้วยความคาดหวังที่ออกมาจากแววตาของเขา

" ถ้าวันนั้นพี่ยังไม่มีใคร ก็...ก็ได้ค่ะ " 

ซูฮันเองก็ส่ายหัวขำๆ ก่อนจะยิ้มๆ เรื่องนี้เขาไม่ได้พูดอะไรมาก เพียงแต่มาทำหน้าที่พ่อสื่อให้เพื่อนสนิทของตนเท่านั้น เพราะทุกอย่างเองก็อยู่ที่การตัดสินใจของเจ้าน้องสาวของเขานี้หละ

" ถ้างันนั้นมาถึง พี่จะมาถามอีกครั้งได้มั้ย " เจโรมขยับมาพูดกับลอร์ร่าเบาๆ

ส่วนลอร์ร่าก็กำมือแน่นๆ " ค่ะ เผื่อวันนั้นพี่อาจจะมีคนตรงนั้น " เธอเองก็รู้ว่าไปค่อนข้างนาน ตอนนั้นเขาอาจจะเจอคนที่ดี โอกาสของเจโรมนั้นมีมากกว่าเธอเยอะๆ เพราะความเป็นศิลปิน และสามารถเลือกได้ เยอะด้วยซ้ำ วันนึงตอนเธอไปทำภารกิจเขาอาจจะเจอคนที่ดีกว่าก็ได้

---

[NPC-03] เจโรม ปาร์ค ซึงยอน

ทุกครั้งที่ปฏิสัมพันธ์กับ NPC Lares SP TGC จะได้รับโบนัสความสนิทสนมเพิ่มขึ้น+10

(ผ้าคลุม)

 ทุกครั้งที่โรลเพลย์ลงท้ายด้วยเลขไบต์ 2 / 4 / 6 / 8 คู่สนทนาจะได้กลิ่นหอมบนตัวคุณ 

 จะได้รับโบนัสพิเศษ +10 แต้ม (น้ำหอม)

[NPC-37] ปาร์ค ซูฮัน

มอบต็อกโบกี ให้ 1 ชิ้น

ทุกครั้งที่ปฏิสัมพันธ์กับ NPC Lares SP TGC จะได้รับโบนัสความสนิทสนมเพิ่มขึ้น+10

(ผ้าคลุม)

 ทุกครั้งที่โรลเพลย์ลงท้ายด้วยเลขไบต์ 2 / 4 / 6 / 8 คู่สนทนาจะได้กลิ่นหอมบนตัวคุณ 

 จะได้รับโบนัสพิเศษ +10 แต้ม (น้ำหอม)

เพิ่มเติม เปลี่ยนน้ำเป็นไดเอทโค้กจำนวน 3 ขวด ( 6 / 7 / 2568 )