Giant Forest ⋘ เขตป่ายักษ์ ⋙

Giant Forest

⋘ เขตป่ายักษ์ ⋙

ป่ายักษ์ ในเขตรัฐแคลิฟอร์เนียกินพื้นที่หลายพันเอเคอร์ครอบคลุมพื้นที่รัฐเป็นวงกว้าง ภายในพื้นที่เต็มไปด้วยต้นไม้ขนาดใหญ่และเก่าแก่ที่มีอายุยืนยาวหลายพันปี ยอดไม้สูงชะลูดแออัดหนาแน่นจนคล้ายกับป่าผีสิง มีหมอกทึบปกคลุมทั่วป่าบรรยากาศจึงอึมครึมไร้แสงทั้งกลางวันและกลางคืน

ลึกเข้าไปในป่ามีต้นไม้ยักษ์ ซควอเอีย (Sequoiadendron giganteum) สูงกว่า 9,000 พันฟุตยืนต้นอยู่ อายุของมันมากกว่า 6,000 ปี ผู้สัญจรพึงระวังอย่าทำพฤติกรรมเสี่ยงที่ก่อให้เกิดอันตรายใดๆ แก่มรดกแห่งป่าต้นนี้อย่างเด็ดขาด คงจะเป็นเรื่องน่าเสียดายหากต้นไม้ใหญ่ที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานนี้ต้องตายด้วยมือของคุณ แม้จะเป็นเรื่องที่น่าสงสัยมากกว่าว่ากลางป่าทึบอย่างนี้จะมีคนสัญจรได้อย่างไร

Euphemia HEROES

𝕰𝖚𝖕𝖍𝖊𝖒𝖎𝖆 𝕸. 𝕷𝖊𝖓𝖓𝖔𝖝

- 21:00 -
𝘍𝘳𝘢𝘨𝘮𝘦𝘯𝘵𝘦𝘥 𝘏𝘦𝘢𝘳𝘵 - หัวใจฉันกำลังแตกสลาย

รถจักรยานยนต์คันเบิ้มแล่นผ่านถนนชนบทของเมืองแคลิฟอร์เนีย สองข้างทางที่โล่งเตียนปราศจากสิ่งยึดเหนี่ยว ทำให้เจ้าแมงมุมอารัคเน่ที่กำลังไล่กวดเธอโดยไร้เรื่องบาดหมางต่อกันไม่สามารถใช้ใยดึงตัวเองพุ่งเข้าหาเธอได้ ระยะทางระหว่างทั้งสองจึงห่างกันมากขึ้นเรื่อยๆ

จังหวะที่ยูเฟเมียกำลังย่ามใจ เคราะห์ร้ายก็ยกเท้ากระทืบเธอเต็มแรง

ถนนสิ้นสุดทางไป RIP

ยูเฟเมียแทบเบรกรถกะทันหัน แต่เพราะวิ่งมาด้วยความเร็ว ทางด้านหลังก็มีอารัคเน่ที่ดูจะหลงเสน่ห์เธอเข้าเต็มเปา! มองเงากระจกหลังก็รู้เลยว่าอยากงาบเธอเต็มแก่!

ถึงจะสิ้นสุดทางลาดยางก็ต้องไปต่อ! ยูเฟเมียเบิ้ลรถเสียงดังพุ่งทะยานเข้าไปในป่าทึบ ตามประสาสาวใสที่ขับจักรยานยนต์วิบากมาพักใหญ่ๆ ขอบอกเลยว่าวิ่งฝ่าป่าทึบในช่วงกลางดึกนรกสุดๆ อย่าหาทำเป็นครั้งที่สอง

ครั้งนี้เธอก็แค่หาหนทางกลับรถอ้อมกลับเมืองไปเท่านั้นเอง! ขอเถอะนะ ระดับความเร็วลดลงกว่าครึ่งเพราะกลัวชนต้นไม้ตายก่อนทั้งนั้นเลย! อีกสิ่งหนึ่งที่ประมาทไม่ได้คือเจ้าอารัคเน่ดูจะเชี่ยวชาญในความมืด ดวงตาทั้งแปดของมันสว่างวาบสะท้อนแสงไฟ เสียงเท้าสับๆ กระโจนสลับวิ่งผ่านต้นไม้ทำให้ยากจะระบุว่าเจ้าแมงมุมนั่นตอนนี้อยู่ที่ไหน

ยูเฟเมียไม่มีแก่ใจจะใส่ใจค้นหาอารัคเน่ในความมืด ความสนใจเดียวของเธอตอนนี้คือออกจากป่าให้เร็วที่สุด ย้อนกลับถนนสายเดิมและ— ขอโทษเธอ โบสถ์จะช่วยอะไรได้ไหมนะ

แต่โชคชะตาเล่นตลกเสมอ

ฟิ้ว! ด้ายใยแมงมุมทะลวงผ่านอากาศ รถที่เคลื่อนที่อย่างรวดเร็วและมีเส้นทางไม่แน่นอนทำให้แมงมุมจับตัวยูเฟเมียได้ยากเช่นกัน แต่การโจมตีของมันก็เป็นผลในที่สุด รถบิ๊กไบค์ถูกปัดกระเด็นจนลื่นไถลแฉลบข้าง ยูเฟเมียถูกแรงกระทำเหวี่ยงจนตกจากรถแล้วกระเด็นไปชนต้นไม้

เสียงพลั่กดังสนั่น แล้วร่างในแจ็กเก็ตหนังของหญิงสาวก็กลิ้งไปตามแนบลาดของพื้น เสียง “อึก—” ดังแผ่วเบา เธอรู้สึกถึงความคาวในปากและความจุกบริเวณอกและช่องท้อง ขาและแขนปวดชา สติของยูเฟเมียพร่าเบลอในทันที…

สีขาว…อยู่บนต้นไม้

ราวกับเป็นแค่ภาพลวงตาเมื่อยูเฟเมียกะพริบตาอีกครั้ง ‘มัน’ ก็ไม่อยู่ตรงนั้นแล้ว

𝔎𝔲𝔡𝔞𝔪 𝔰𝔞𝔯𝔞𝔫𝔤, 𝔑𝔞𝔩 𝔰𝔞𝔯𝔞𝔫𝔤, 𝔥𝔶𝔲𝔫𝔤

Anita Codes

Euphemia HEROES

𝕰𝖚𝖕𝖍𝖊𝖒𝖎𝖆 𝕸. 𝕷𝖊𝖓𝖓𝖔𝖝

- 22:00 -
𝘍𝘳𝘢𝘨𝘮𝘦𝘯𝘵𝘦𝘥 𝘏𝘦𝘢𝘳𝘵 - หัวใจฉันกำลังแตกสลาย

อารัคเน่

อารัคเน่เป็นเรื่องราวที่พ่อเลี้ยงเคยเล่าให้เธอฟัง เขาเป็นอาจารย์ภาควิชาปรัชญา ในท้องของเขาจึงเต็มไปด้วยเรื่องเล่ามากมาย พอพูดถึงกรีกและโรมัน มาร์สหรือแอรีสและอาเธน่าหรือมิเนอร์วาจะเป็นต้องหลุดออกมาจากปากของเขาทุกครั้งไป

‘ ชาวโรมันยกย่องมาร์สมากกว่า แต่ชาวกรีกนับถืออาเธน่าเป็นเทพีแห่งการสู้รบ ’

ยูเฟเมียคล้ายได้ยินเสียงของอีวานส์ดังอยู่ข้างหู ตำนานอารัคเน่กล่าวถึงหญิงสาวที่มีฝีมือการทอผ้าโดดเด่น เธอไม่เชื่อว่าฝีมือของเธอเป็นพรสวรรค์ที่ได้รับมาจากเทพแห่งหัตถกรรมหรืออาธีน่าในเวลานั้น จึงท้าประชันการทอผ้ากับทวยเทพ อาธีน่าได้ยินดังนั้นก็แปลงกายเป็นหญิงชรามาร่วมแข่งขันกับหญิงสาว แม้อารัคเน่จะรู้ว่าหญิงชราคนนั้นคือเทพีอาธีน่า แต่เธอก็ไม่ได้เคารพนอบน้อมเลยสักนิด

ในการแข่งทอผ้า ผ้าทอของหญิงชราโดดเด่นด้วยการ PR เทพซุส โพไซดอน และตนเอง (อาธีน่า) แต่ผ้าทอของอารัคเน่กลับฉูดฉาดตาด้วยความระยำที่ทวยเทพทำกับมนุษย์ ทำให้อาธีน่าพิโรธลงมือทำร้ายร่างกายอารัคเน่ จนหญิงสาวเกิดความน้อยใจและผูกคอตาย

แม้ในตอนสุดท้ายอาธีน่าจะแสดงความเมตตาโดยการชุบชีวิตอารัคเน่ให้กลับคืนชีพกลายเป็นแมงมุม แต่เห็นได้ชัดว่า อารัคเน่เป็นเหยื่อของผู้มีอำนาจ…

เห็นอยู่ว่า ‘ความยุติธรรม’ ไม่ควรอยู่ในอำนาจของเทพีแห่งปัญญาเลย

พ่อเห็นว่าเรื่องนี้อาจเป็น ‘มาร์ส’ ที่ใส่ร้าย ‘อาธีน่า’ หรืออาจจะเป็นความจริง การแย่งชิงอิทธิพลอำนาจเหนือขอบเขตคำว่า ‘สงคราม’ ของทั้งสองประจักษ์มาก แต่เรื่องนั้นช่างมันเถอะ

ทำไม ‘อารัคเน่’ ที่น่าจะแค้นเคืองอาธีน่าถึงได้มาไล่ล่าเธอล่ะ?

เธอดูฉลาดงั้นเหรอ?

โอ้— หางตาของยูเฟเมียชำเลืองมองแมงมุมที่กำลังสำรวจบิ๊กไบค์คันโปรดของเธออย่างเอาเป็นเอาตายบนเนิน โชคดีที่ยูเฟเมียกลิ้งตกลงมาในที่ลุ่มต่ำที่มอสหนาบดบังไปทั่ว เธอไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ ว่าจะมาตายเป็นผีเฝ้าป่าแบบนี้

เชื่อเถอะ ถ้ามีคนเจอศพข่าวคงเขียนว่าเธอฆ่าตัวตายแหงแซะ

แถมตอนใกล้ตายไม่เห็นจะสนุกเลย— ตัวก็ปวดแถมหัวก็มีแต่เรื่องฟุ้งซ่าน

ประกายสีขาววาบผ่านดวงตาเรียวของหญิงสาวอีกครั้ง ‘...’ ในป่าทึบนั้นคล้ายมีแสงสีขาวเล็กๆ เป็นรูปหมาป่าสีขาวเปล่งประกาย ยูเฟเมียนึกถึงคำที่แม่เพิ่งพูด… ตามหมาป่าสีขาวไป เธอกระเสือกกระสนพลิกตัวขึ้นจากพื้น คว้าจับก้อนหินเพื่อพยุงตัวขึ้นแล้วเดินตามหมาป่าตัวนั้นไป

𝔎𝔲𝔡𝔞𝔪 𝔰𝔞𝔯𝔞𝔫𝔤, 𝔑𝔞𝔩 𝔰𝔞𝔯𝔞𝔫𝔤, 𝔥𝔶𝔲𝔫𝔤

Anita Codes

OdessaL. -

Odessa
Loid

คล้ายกับสัญชาตญาณเรียกร้องในเดินมาทางนี้ แม้ว่าใจจะขัดแย้งมากก็ตาม เพราะยิ่งรอบข้างไร้ผู้คน เธอยิ่งหวาดกลัวจากส่วนลึกของจิตใจ นัยน์ตากวาดมองซ้ายขวาอย่างระแวดระวัง ต้นไม้ในป่าสูงใหญ่สุดสายตา มันป้องกันแม้กระทั่งลมที่ลอยโบกเหนือกิ่งไม้ไม่ให้เล็ดลอยเข้ามาในป่า ความชื้นของดินและกลิ่นของป่าไม้ทำให้จมูกของเธอแสบขึ้นมากระทันหัน หญิงสาวใช้แขนเสื้อในการอุดจมูกแล้วก้าวเดินตามสัญชาตญาณต่อไป เสียงของสัตว์เล็กชวนให้ขนกายลุกชัน ก่อนจะได้ยินเสียงเรียกชื่อของเธออยู่ไกล ๆ

ขนตามกายลุกพร้อมเพรียง เธอวางมือบนลำต้นที่มีมอสขึ้น ความเย็นของอากาศทำให้รุ้สึกหนาวยะเยือก หากแต่ความรู้สึกหวาดกลัวกลับมีความคิดว่าที่นี่ปลอดภัยกว่าข้างนอกป่านั่น เธอพาตัวเองก้าวเดินต่อไป คล้ายกับเห็นหางสีขาวอยู่ไกลลิบ จึงต้องรีบเดินตามต่อไป

ลูปา..?

เสียงนุ่มสุภาพกล่าวออกไปเพื่อทักทายสิ่งอยู่ห่าง คาดหวังให้สิ่งตรงหน้าเป็นหมาป่าตัวใหญ่สีขาวอย่างที่ต้องการ

รองเท้าก้าวเดินต่อไป เธอไม่รู้ว่าต้องเดินจนกว่าจะหลงหรือว่าหลงไปแล้ว ทำได้เพียงแค่ภาวนาในใจให้ทุกอย่างผ่านพ้นไปได้ด้วยดี 

ลูปา? คุณใช่ลูปาหรือเปล่า?

เธอเห็นตัวอะไรบ้างอย่างอยู่หลังหมอกหนาในป่าทึบแห่งนี้ มันเป็นเงาร่างใหญ่ หญิงสาวค่อยเดินเชื่องช้า ผ่านเข้าไปในหมอก และท้ายที่สุดก็ได้เจอกับร่างใหญ่โตของหมาป่าขนสีขาว ไม่มีเสียงใดตอบกลับมา มีเพียงสายตาให้เดินตามไปเพียงเท่านั้น

Roman - ce

i

bettyleg