[เมืองซานดิเอโก] La Jolla

La Jolla

La Jolla เป็นย่านชายฝั่งที่มีชื่อเสียงของเมืองซานดิเอโก รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา มีความหมายว่า "ไข่มุก" ในภาษาสเปน และมักถูกเรียกว่า The Jewel of San Diego ด้วยทัศนียภาพที่งดงามและบรรยากาศสุดพิเศษของมัน

Elina BELIEVER

Elina Letania

กลางทุ่งหญ้าที่ล้อมรอบด้วยแสงอาทิตย์อันอ่อนโยน เด็กหญิงตัวน้อยเอลิน่าเดินด้วยก้าวเล็กๆ ที่แฝงไปด้วยความมุ่งมั่น เสียงใบไม้ที่ปลิวไสวในสายลมแผ่วเบาเหมือนจะกระซิบให้กำลังใจเธอ ขณะเดียวกัน สายตาของเธอก็มองหาสิ่งที่หัวใจเฝ้าคาดหวัง—หมาป่าสีขาว ตามคำบอกเล่าของคุณแม่แคทธารีน

เมื่อเธอมาถึงชายฝั่งของลา โจลลา เธอหยุดพักหายใจ สูดกลิ่นเค็มของลมทะเลเข้าปอด ร่างเล็กๆ สั่นเล็กน้อยจากความเหนื่อยล้า แต่แววตาของเธอยังคงเปี่ยมด้วยความหวัง

“หวังว่าจะพบคุณหมาป่าสีขาวที่นี่นะ...” เอลิน่ากระซิบเบาๆ กับตัวเอง น้ำเสียงของเธอเหมือนจะเป็นคำอธิษฐานที่ปล่อยให้ลอยไปกับสายลม

เธอเดินลัดเลาะไปตามเส้นทางที่ถูกล้อมรอบด้วยโขดหินและต้นไม้ที่แผ่กิ่งก้านเหมือนจะเป็นผู้เฝ้ามองการเดินทางของเธอ สายตาของเอลิน่าส่ายไปรอบๆ อย่างตั้งใจจนกระทั่ง—

เสียงเหยียบก้อนกรวดดังแว่วขึ้นจากอีกด้านหนึ่งของเนินทราย เอลิน่าสะดุ้งเล็กน้อย หันมองไปยังต้นเสียง และในที่สุด เธอก็เห็นมัน—หมาป่าสีขาวตัวใหญ่ที่ยืนตระหง่านอยู่ใต้เงาไม้ หูของมันกระดิกเล็กน้อย และดวงตาสีอำพันมองตรงมายังเธอ

“แม่แคทธารีนค่ะ!” เอลิน่าร้องออกมาด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น น้ำเสียงสั่นไหวด้วยความปิติ “ในที่สุดเอลี่ก็พบกับหมาป่าสีขาวที่แม่บอกให้เอลี่ตามหาแล้วนะคะ!”

หมายเหตุ:#: เอลิน่า เดินทางมาจากทะเลสาปทาโฮ และมาทำการค้นหาหมาป่าสีขาว ตามคำบอก ของแม่แคทธารีน และ เธอได้พบ กับ หมาป่าสีขาวตัวดังกล่าวตามที่คุณแม่แคทธารีน ได้บอกไว้แล้ว (โรลค้นหาหมาป่าในที่สาธารณะโรลที่ 2)

Elina BELIEVER

Elina Letania

เอลิน่าเดินเท้าก้าวอย่างระมัดระวัง ระหว่างที่แสงแดดอ่อนๆ สาดส่องลอดผ่านยอดต้นไม้สูงใหญ่ ตลอดเส้นทางที่เธอเดินมานั้นเต็มไปด้วยความเงียบสงบ เสียงของฝีเท้าหมาป่าสีขาวที่อยู่ข้างหน้าเธอดังชัดเจนท่ามกลางอากาศเย็นฉ่ำ ความสงบที่แทรกซึมเข้ามาในใจทำให้เด็กน้อยรู้สึกถึงความปลอดภัยที่ประหลาด แต่ก็มองเห็นว่าในความเงียบงันนั้นก็แฝงไว้ด้วยบางสิ่งที่อธิบายไม่ถูก

เธอไม่เคยเห็นหมาป่าอย่างนี้มาก่อน หมาป่าสีขาวบริสุทธิ์ ดวงตาสีเหลืองทองดุจดังแสงแดดยามอรุณส่องสว่าง มันดูสง่า เหมือนกับสัตว์ในตำนานที่มีบทบาทในใจของเด็กน้อยมานาน ทั้งที่ไม่มีคำพูดออกมาจากปากของมัน แต่มันกลับสื่อสารกับเอลิน่าผ่านสายตาและความรู้สึกที่ไม่อาจอธิบายเป็นคำพูดได้

"ไปตามฉันเถอะ..." เสียงในใจของเอลิน่าดังขึ้นเบาๆ ราวกับว่าหมาป่ากำลังพูดกับเธอ แม้จะไม่มีคำพูดใด แต่เด็กสาวรู้สึกถึงความอบอุ่นและความปลอดภัยที่แผ่ซ่านจากมัน จึงไม่ได้ลังเลใจ เธอก้าวเท้าเร็วขึ้น จนกระทั่งทั้งสองวิ่งอยู่ในจังหวะเดียวกัน

เสียงฝีเท้าของหมาป่าสีขาวกังวานไปในความเงียบสงบของป่า สายลมเย็นพัดผ่านผมยาวของเอลิน่า เส้นผมสลวยคล้ายกับแสงเงินแสงทองของท้องฟ้า ความรู้สึกตื่นเต้นปนกับความประหลาดใจปกคลุมจิตใจของเธอ แม้จะมีคำถามมากมายในใจ แต่เธอกลับรู้สึกว่าเวลานี้ไม่มีอะไรต้องกังวล

หมาป่าพาเธอวิ่งไปผ่านเส้นทางที่มืดมิดไปด้วยเงาแห่งต้นไม้สูงใหญ่อย่างรวดเร็ว และในที่สุดก็หยุดเมื่อถึงจุดหมาย

ที่นั่น... บริเวณบ้านหมาป่า หุบเขาโซโนมา ที่ตั้งอยู่กลางธรรมชาติอันงดงาม ราวกับเป็นดินแดนแห่งความลับ อันเงียบสงบ ใจกลางหุบเขาอยู่ท่ามกลางหมู่ไม้สูงล้อมรอบ บ้านหลังใหญ่ทำจากไม้เก่าแก่ ท่ามกลางหมอกบางๆ ที่ลอยอยู่เหนือพื้นดิน หมาป่าสีขาวหยุดลงตรงหน้าบ้าน ก่อนจะหันมามองเอลิน่าอีกครั้ง

"ไม่ต้องกลัว..." เสียงในใจของเอลิน่าดังขึ้นอีกครั้ง เสียงนั้นชัดเจนขึ้นราวกับเป็นการยืนยันจากตัวหมาป่าเอง

เอลิน่าเลิกคิ้วแล้วพยักหน้า หยุดยืนนิ่งอยู่ข้างหมาป่าสีขาว รู้สึกถึงความเชื่อมโยงที่พิเศษ ราวกับว่ามันเป็นการเริ่มต้นของบางสิ่งบางอย่างที่เธอไม่เคยเข้าใจมาก่อน

ในขณะเดียวกัน... สายลมเย็นพัดผ่านกิ่งไม้ เสียงธรรมชาติรอบข้างกลายเป็นท่วงทำนองที่ราบรื่น เหมือนกับว่าทุกอย่างในโลกนี้กำลังเชื่อมโยงกันอย่างสมบูรณ์แบบ ขณะที่เอลิน่าจ้องมองหมาป่าสีขาวที่ยืนอยู่ข้างๆ หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความสงบ และลึกๆ แล้ว เธอก็รู้ว่าเธอได้มาถึงจุดที่เธอควรจะอยู่แล้ว...

"ขอบคุณ..." เธอพูดออกมาเบาๆ แม้จะไม่มีคำตอบ แต่เอลิน่ารู้สึกได้ว่าในที่นี้ เธอจะได้รับความปลอดภัยและการดูแลจากสิ่งที่เหนือกว่ามนุษย์ทุกคน

หมายเหตุ:#: เอลิน่า  กับ หมาป่าสีขาว วิ่งเคียงข้างกัน ออกจากตรงบริเวณ La Jolla และเดินทางมุ่งหน้าไปถึงยังตรงบริเวณบ้านหมาป่า หุบเขาโซโนมา ด้วยความปลอดภัย