The Cyclops Bookshop of Prophecies and the Orange Cat ⋘ ร้านหนังสือไซคลอปส์และคำทำนายและแมวสีส้ม ⋙

Ripley HEROES

White Swan in The Ocean

Auray Party
9th August 2025 12.30 PM - 4.00 PM (UTC–5 : 3.30 - 7.00 PM)

   ด้วยข้อจำกัดอย่างการมานิวโรมด้วยรถไฟซึ่งมันต้องเดินทางตามรอบเวลาที่กำหนดทำให้การเดินทางนี้กินเวลาของช่วงเปิดงานไปราว ๆ หนึ่งชั่วโมงครึ่งได้เพราะว่าต้องการซื้อของเพื่อไปเป็ฯส่วนหนึ่งในการช่วยซัพพอร์ตงานปาร์ตี้ฉลองของพี่ชายคนสำคัญของสายเลือดโพไซดอน สมาชิกบ้านเคบินที่สามมาถึงงานเอาช่วงเวลาราว ๆ เที่ยงครึ่งที่ผู้คนเริ่มกินเลี้ยงยามเที่ยงกัน (พร้อมกับหิ้วถุงอาหารมาคนละสองสามถุงแหนะ—) ดวงตากลมมองรอบตัวอย่างนึกสนใจ ต้องบอกว่าการเดินทางในครั้งนี้ไม่ใช่แค่เป็นการชวนเอียนมาเปิดโลกคนเดียวเท่านั้น แน่นอนว่าเป็นริปลีย์ด้วยที่รู้สึกเหมือนได้เปิดโลกไม่ต่างกัน หากเธอมองรอบตัวแล้วก็จะพบได้ว่าผู้คนที่มางานของไทสันส่วนใหญ่จะเป็นเหล่ารุ่นพี่ผู้โด่งดันและรุ่นพี่ที่อยู่รุ่น ๆ เดียวกันไทสัน

   เช่นพวกรุ่นพี่แอนนาเบธ กับ โกรเวอร์ เป็นต้น

   “อย่าบอกนะว่านี่แก๊งพี่น้องของฉันน่ะ”

   เสียงไม่คุ้นหูดังขึ้นทันทีที่พวกเธอเหยียบเข้ามาในงานเลี้ยง เป็นไซคลอปส์ตาเดียวไซส์มินิเท่ามนุษย์อย่างเรา ๆ เป็นการยืนยันอย่างดีเลยว่านี่คือพี่ชายของพวกเธอ ไทสัน

   “ใช่แล้วไทสัน พวกเด็ก ๆ ที่ฮาล์ฟบลัดน่ะ” ซันซ์ที่จริง ๆ มางานก่อนหน้าแล้วปลีกตัวออกมารับพวกเธอที่สถานีรถไฟเอ่ยกับไทสันก่อนที่เขาจะหันมาแนะนำตัวทีละคน “ทางนี้เจโรม—no, wait, you probably already know Jerome. This here is Ripley, and Ian, our new little brother.”

   “สวัสดีค่ะ ริปลีย์ สวอนสัน”

   “เอียน มาร์โลว์ครับ”

   เด็ก ๆ ทั้งสองเอ่ยทักทายไทสันผู้เป็นลูกครึ่งเทพโพไซดอนกับไซคลอปส์ บุคคลที่เป็นเบื้องหลังความสำเร็จของเพอร์ซีย์ก็ว่าได้ ไทสันเองเมื่อเห็นว่านอกจากเขาจะมีลูกน้อยคนใหม่แล้วตอนนี้เขายังได้รู้จักเด็กคนใหม่ผู้เป็นน้องของเขาอีก

   “เฮ้! สวัสดีทุกคน! ฉัน ไทสัน! ดีใจมากเลยที่พวกนายมางานฉลองของออเร ลูกชายของฉัน! ตอนนี้พวกนายมีหลานใหม่แล้วนะ!” ไทสันเดินมาตบบ่าของริปลีย์และเอียนเบา ๆ “จริงสิ เที่ยงนี้ก็หาอะไรกินก่อน บ่ายนี้จะมีกิจกรรมด้วย”

   “นั่นสุดยอดมากเลยไทสัน” ได้ยินว่าอาหารตาของริปลีย์ก็ลุกวาวแล้ว

   แก๊งเด็กฮาล์ฟบลัดเคบินที่ 3 ก็พากันไปนั่งโต๊ะเดียวกันทั้งหมด แน่นอนว่าไทสันไม่ลืมที่จะพูดถึงลูกชายและอุ้มออเรมาแนะนำตัวกับพวกเธอทุกคนผู้ได้อัพเกรดเป็นคุณอากันหมด

   คุณอาริปลีย์ น่ารักจริง ๆ

   ริปลีย์อาสาหิ้วอาหารไปจัดใส่จานที่เต็นท์สีขาวนอกร้านร่วมกับเอลล่า เรียงให้สวยงามเป็นอาหารเพิ่มเติมจากไส้กรอกย่างนานาชนิด และ สลัดผัก พวกมันประกอบไปด้วย พิซซ่า ราตาตูย และ ขาปูอลาสก้า…(อย่างหลังริปลีย์อยากกินเองจนต้องขอร้อง)

   “จริง ๆ แล้วของพวกนี้น่ะ ส่วนมากเป็นของโปรดไทสันเขาล่ะ”

   “จริงหรอคะ ?”

   “อื้อ แล้วก็มีหลายอย่างที่ฉันจำได้ว่าเป็นของโปรดคนอื่น ๆ ที่ได้ยินไทสันเขาเคยบอกอ่ะ อย่างพิซซ่าของแอนนาเบธชอบ หรืออย่าอาหารมังสวีรัต เป็นของที่โกรเวอร์ชอบล่ะ”

   “ขาปูจานนี้หยิบได้เลยไหมครับ ?”

   ในระหว่างที่ริปลีย์กำลังก้มหน้าก้มตาจัดจานขาปูอลาสก้าอย่างตั้งใจ ริมฝีปากเบะเล็กน้อยขณะพยายามจัดวางให้ก้ามเรียงตัวกันสวยงามเหมือนภาพในโบรชัวร์ร้านซีฟู้ด ก็มีร่างสูงคนหนึ่งพร้อมเสียงฝีเท้านุ่ม ๆ ก็ดังขึ้นเข้ามาประชิด ณ ข้าง ๆ เธอที่ว่างพอดี พร้อมเสียงที่ทุ้มและนิ่งดั่งน้ำแข็งบางที่กำลังแตกตัวลงบนลำธาร ริปลีย์ สวอนสันไม่เคยเห็นเขามาก่อนเลยในค่าย — แต่เธอกลับรู้สึกว่าเหมือนเคยเห็นเขาที่ไหนสักที่มากก่อน

   ผมสีน้ำตาลอ่อนที่ชี้ยุ่งพอให้รู้ว่าเจ้าตัวไม่ได้ใช้เวลาเกินห้านาทีในการเซ็ตทรงนั้น กลับดูดีอย่างน่าโมโห เขามีคิ้วที่เข้มพอดี ดวงตาสีฟ้าเทาใต้แสงไฟที่ดูเหมือนจะมีเลนส์กล้องส่วนตัวซูมตามเขาทุกมุม และรูปหน้า… โครงหน้าคมสันแบบที่แสงจากโคมไฟก็ยังเลือกตกกระทบมุมที่ดีที่สุด

   เขาสวมแจ็กเก็ต varsity สีดำ-น้ำตาล ทับเสื้อลายทางแนว preppy พร้อมการถือการ์ดแบรนด์ดังในมือหนึ่ง ส่วนอีกมือก็ถือโทรศัพท์ขึ้นถ่ายมุมที่รู้ว่าตัวเองหล่อที่สุด… ซึ่งก็จริง เพราะถึงแม้จะเห็นเขาแค่ผ่าน ๆ ก็ยังรู้สึกเหมือนกำลังเห็นใบหน้าบนป้ายโฆษณาตามรถเมล์เมืองนิวยอร์ก

   เธอไม่แน่ใจว่าเขาเป็นลูกของเทพองค์ไหน แต่ถ้าไม่ใช่แอพอลโล ก็คงเป็นลูกครึ่งของเทพีอโฟรไดต์กับนายแบบ Dior รุ่นลิมิเต็ด—มีบางอย่างในตัวเขาที่ดูไม่จริงแต่ก็ดัน มีอยู่ตรงหน้า

   ด้วยการที่โดนดาเมจความหล่อกระแทกตาเนื้อเข้าจัง ๆ จะ ๆ อย่างใกล้ชิดทำให้ริปลีย์เผลอกลืนน้ำลาย —และปากเจ้ากรรมก็หลุดสบถออกมาก่อนอย่างไม่รู้ตัว

   “Oops— handsome…”

   ณ ตอนนั้นเองที่เสียงหวานเล็ก ๆ เผลอหลุดออกมาจากความคิดที่ดูจะเสียงดังใช้ได้ทำให้ Handsome guy ในประโยคนั้นเองก็หลุดขบขันอาการของหญิงสาวที่น่าจะเป็นรุ่นน้องร่วมค่ายฮาล์ฟบลัดของเขา และริปลีย์ก็ได้รู้ได้โดยทันทีว่าเสียงความคิดของเธอมันเผลอหลุดออกมาจนได้ !

   เป็นแบบนี้อีกแล้ว !?

   “ผมจะถือว่านั่นเป็นคำชม... สำหรับขาปูนะครับ?”

   เขายิ้ม — รอยยิ้มบางแต่มีน้ำหนักเหมือนแสงแดดเฉียงบ่ายที่ลอดม่านหน้าต่างในวันที่อากาศเย็นจัด เป็นรอยยิ้มที่ไม่ได้เรียกร้องความสนใจ แต่ดันไปกระทบหัวใจของคนตรงหน้าอย่างแม่นยำ

   “อ่า— มาเอาขาปูใช่ไหมคะ ?”

   “Yes, of course. Can I take this one?”

   “Yeah, you can.”

   นี่ไม่ใช่เสียงของริปลีย์แต่อย่างใด เป็นเสียงของเอลล่าที่เอ่ยออกมาเพื่อเห็นว่าน้องสาวของสามีดูจะล่กต่อหน้าหนุ่มหล่อพิกลจึงให้ความช่วยเหลือ ทางด้านหนุ่มร่างสูงก็หันไปยิ้มให้เอลล่าผู้เป็นหนึ่งในเจ้าของงานนี้อย่างเป็นกันเอง

   “ขอบคุณมากครับ เอลล่า นี่น่ะของชอบผมเลย”

   “ต้องขอบคุณเหล่าเด็กเคบินที่สามที่หิ้วมาให้แล้วล่ะไลแซนเดอร์ ใช่ไหม ริปลีย์”

   “อ่า— ใช่ค่ะ” ถึงจริง ๆ จะหิ้วมาเพราะอยากกินเองก็เถอะ

   “ริปลีย์ ? ใช่ริปลีย์ สวอนสันน้องเจ้าเจโรมที่อยู่ในข่าวคู่กับเจ้าซูฮันใช่ไหม ?”

   “ก็ใช่— ว่าแต่คุณคือ ?”

   “อ้อ ใช่ เธอน่าจะยังไม่เคยเจอผมสินะ ฉัน ไลแซนเดอร์ วิสเปอร์ บุตรแห่งคิโอเน่ เพื่อนร่วมวงของเจโรมน่ะ”

   โอเค ชัดเจน สิ้นประโยคบอกบ้านที่สังกัด และวงบอยกรุ๊ปคุ้นหูของเขาเธอก็รู้ได้เลยทันทีว่าทำไมเขาถึงจำชื่อเธอได้ นั่นก็คงเพราะว่าเขาเป็นถึงศิลปินวง GETS!X ศิลปินวงเดียวกันกับเจโรมและซูฮัน

   ว่าแต่ ทำไมต้องจำว่าเธอมีข่าวกับซูฮันด้วยล่ะ !

   “ริปลีย์ สวอนสัน ธิดาแห่งโพไซดอน—จริง ๆ คุณน่าจะพอรู้จักอยู่แล้ว อย่างน้อยก็ชื่อน่ะนะ”

   “ก็จริง แต่นับจากนี้ผมคงรู้จักคุณแบบ จริง ๆ แล้วล่ะครับ”

   โอเค นี่ค่ายฮาล์ฟบลัดมีแต่คนมีชื่อเสียงหรือยังไง ? บอยกรุ๊ปชื่อดังอยู่อยู่ที่นี่ ไหนจะลูกสาวดาราฮอลลีวู้ดดังก็อยู่ที่นี่ เจ้าของค่ายยี่ห้อมือถือก็ถือว่าสังกัดที่นี่

   ริปลีย์นิ่งค้างเหม่อลอยไปราว ๆ สามวินาทีได้ก่อนที่เธอจะรีบตักชาปูอลาสก้าใส่จานแยกยื่นใส่มือร่างสูงทันที

   “ขาปูอลาสก้าค่ะ ทานให้อร่อยนะคะ”

   “ขอบใจนะสวอนสัน”

   ครั้นได้จัดการกับหนุ่มหล่อที่จู่ ๆ ก็ปรากฎอยู่ข้างกายจนเรียบร้อยแล้วเธอก็รีบจัดจานต่อจนครบ เธอให้เอลล่าเดินกลับไปยังโต๊ะของเด็กโพไซดอนพร้อมรถเข็นเครื่องดื่มเพื่อที่จะเริ่มเสิร์ฟน้ำให้ทุกคนร่วมกับไปสนทนากับทางโน้น

   เพราะว่าเจ้าออเรเหมือนจะร้องไห้หาแม่แล้วสิ

   ร่างของหญิงสาวผู้เป็นแม่ออเรตกปากรับคำแลกกับว่าฝากเธอเอาไส้กรอกย่างมาให้ไทสันหน่อย ภาพ ณ ที่โต๊ะตรงนั้นจึงเกิดภาพของเอลล่าเดินไปถึงก็อุ้มเจ้าตัวน้อยมากอดหอมจากอ้อมแขนของไทสัน

   เป็นภาพที่ดูอบอุ่นไม่ใช่น้อย ๆ

   ริปลีย์ไม่รอช้าเดินไปหยิบไส้กรอกมาลงเตาย่างให้ผิวเกรียมพอกรอบ ๆ แต่ว่าคนที่ยืนย่างไม่ได้มีแค่เธอคนเดียวนี่สิ ข้างกายของเธอเป็นร่างสูงของคนที่ผู้คนเรียกเขาว่า เลเวอร์ ทำเอาเธอขมวดคิ้วเบา ๆ พร้อมกับนึกได้ว่าไปอ่านเจอแถวไหนกัน

   อ้อ— เลเวอเรทท์ ฟรีมอนท์ รุ่นพี่แอรีสที่พี่สาวคนสวยของเธอไปเรียนต่อสู้ด้วยนี่นา

   ในระหว่างนี้ที่มีคนมาชวนเขาคุยจนเขาเผลอละความสนใจออกจากไส้กรอก ริปลีย์ผู้ที่ยืนย่างให้ไทสันก็เบิกตาขึ้นมองไส้กรอกของหนุ่มข้าง ๆ เหมือนเริ่มส่งกลิ่นเหม็นไหม้แล้ว !!

   oh sh*t man

   มือเล็กรีบช่วยพลิกไส้กรอกที่ดูเหมือนว่าจะไม่ทันเสียอย่างนั้น เลเวอร์ที่เหมือนจะไวต่อกลิ่นไหม้หันมาพบกับภาพของหญิงสาวน่าจะเป็นวัยพอ ๆ กับลูกศิษย์สาวบ้านเคบินที่ยี่สิบกำลังยืนคีบชิ้นที่น่าจะเป็นไส้กรอกของเขาและพบว่ามัน…ไหม้เกรียมเรียบร้อย

   ริปลีย์หายใจออกเบา ๆ ก่อนจะหยิบของเธอใส่จานแล้วยื่นให้เขา

   “เอ่อ…รุ่นพี่คะ พอดีว่าของฉันก็เป็ฯไส้กรอกเนื้อ เอาของฉันไปก่อนไหมนะคะ ?”

   เสียงเล็กเอ่ยขึ้นพร้อมกับสะกิดแขนแกร่งที่กล้ามเป็นมัด ๆ จนต้องแอบกลืนน้ำลายอีกรอบ ทั้งดูดึงดูด น่ากัด แล้วก็ดูเหมือนว่ามันน่าจะเป็นเครื่องหมายการีนตีอย่างดีเลยว่าถ้าเธอทำเขาเหม็นขี้หน้าคงโดนไอกล้ามแขนเบิ้ม ๆ พวกนี้หนีบจนต้องร้องขอชีวิตแน่นอน

   “ได้หรอ ? ขอบใจ”

   เลเวอร์ได้ยินแบบนี้ก็รีบหันกลับมาขอบคุณเธอให้ไว ริปลีย์ที่ไม่ได้ติดใจอะไรนักก็บอกเขาว่าตัวเองย่างไว้สองอันพอดี แบ่งเขาสักอันก็ไม่เป็นไร ถึงจริง ๆ แล้ววางแผนจะย่างให้ไทสันตั้งสองชิ้นเผื่อเขาจะไม่อิ่มแต่เธอคิดไปคิดมา เช็กขนาดของไส้กรอกแล้วก็…

   อือ ไซส์แบบนี้อันเดียวก็คงจะพอ

   เช่นนั้นแล้วร่างเล็กของสาวน้อยหนึ่งเดียวในบ้านโพไซดอนนะตอนนี้ก็รีบเดินไปทางโต๊ะอาหารเพื่อวางไส้กรอกย่างตรงหน้าไทสัน

   “ถือโอกาสหยิบไส้กรอกย่างมาให้ค่ะ”

   “โอ้ ! ขอบใจมากเลยริปลีย์”

   "You're Welcome”

   จังหวะที่เอลล่าทั้งอุ้มออเรทั้งหันมาเตรียมจะเข็นรถเข็นนี้เองริปลีย์ก็รีบเดินไปทำหน้าที่น้องเขยที่ดีอย่างการช่วยเข็นรถเข็นเครื่องดื่มแทน แถมยังนึกสนุกอยากสวมบทบาทแอร์โฮสเตทท่านหนึ่งในงานเลี้ยงเสียด้วย

   “ไม่เป็นไรริปลีย์”

   “โอ้ โน๊ว โนว โนว พี่สะใภ้ขา เรื่องนี้ให้น้องสาวทำแทนเถอะค่ะ”

   “งั้นถ้าไปถึงโต๊ะของพวกแอนนาเบธกับโกรเวอร์ฝากบอกด้วยนะว่ามีพิซซ่ากับราตาตูยน่ะ”

   “ได้เลยค่ะ” ริปลีย์เอ่ยรับคำก่อนจะหันมาทางโต๊ะของเธอเอง “อะแฮ่ม— ไม่ทราบว่าคุณผู้ชายจะรับอะไรดีคะ”

   น้ำเสียงจีบปากจีบคอนี้เองทำให้พี่ ๆ น้อง ๆ ร่วมโต๊ะต่างขบขันออกมาเบา ๆ อย่างนึกตลกและเอ็นดูร่างเล็กผู้ที่ตอนนี้รับตำแหน่งผู้สาวคนงามเพียงหนึ่งเดียวประจำบ้าน พี่สาวน้องสาวหายเกลี้ยงแบบนี้นึกเหงาตามประสาสาวน้อยที่ต้องนอนในหอพักฝั่งหญิงไม่หยอก

   “ของฉันโคล่า” ซันซ์รีเควสคนแรก

   “น้ำแร่ฮะ” เอียนเอ่ยตอบ

   ซึ่งดูเหมือนว่าทุกคนในโต๊ะที่เหลือก็จะเลือกน้ำแร่กัน ริปลีย์เดินไปวางน้ำให้ก่อนจะหยุดที่เจโรม

   “พี่ชาย เซอร์ไพรส์” ใช่ ริปลีย์หยิบบิบิมบับออกมาจากแหวนดาราจรัสที่พ่อสุดเจ๋งแจ๋วมอบให้เธอก่อนออกไปออกทะเลกับเจโรมในรอบที่ผ่านมาเพื่อสำเร็จวิชาติวเตอร์เดอะเฟสฮาล์ฟบลัด

   “เจ๋งที่สุดเลยริปลีย์”

   “แน่นอน นี่ใครเอ่ย ริปลีย์ไงล่ะ !”

   เมื่อเธอเดินเสิร์ฟครบทุกคนในโต๊ะแล้วก็เริ่มออกสายเดินถามทุกคนในเต๊นท์สีขาวต่อทันที เริ่มจากโต๊ะของแอนนาเบธและโกรเวอร์

   “เอาน้ำอะไรดีคะ ?”

   “น้ำเปล่าก็แล้วกัน โกรเวอร์ก็ด้วย”

   ริปลีย์ได้ยินเช่นนี้ก็เทน้ำยื่นให้ทั้งสองคน แน่นอนว่าเธอไม่ลืมที่เอลล่าบอกเธอไว้

   “เอลล่าฝากมาให้บอกว่าที่โต๊ะกลางมีพิซซ่ากับราตาตูยเพิ่งจะวางใหม่ ไปหยิบได้นะคะ”

   “โอ้ ขอบใจมากเลย”

   แอนนาเบธเอ่ยขึ้นมาทันทีทำเอาริปลีย์เข้าใจแล้วว่าแอนนาเบธชอบพิซซ่าจริง ๆ ตามที่เอลล่าบอก เมื่อมิชชั่นของโต๊ะนี้คอมพลีตเรียบร้อยเธอก็เดินไปโต๊ะต่อไปเจอเข้ากับลิเลียน่ากำลังนั่งอยู่กับแก๊งสาว ๆ อย่าง ไพเพอร์ เคธี่ รีเบคก้า แล้วก็แคลรีส

   “โอ้ สวัสดีค่าท่านผู้โดยสารทุกท่าน สนใจรับกาแฟหรือชาดีคะ ?”

   “จากผู้เล่นหมายเลข 029 กลายเป็นสาวแอร์โฮสเตสไปแล้วหรอริปลีย์” เป็นไพเพอร์ที่เอ่ยแซวเธอออกมา

   “ขอน้ำส้มค่ะ” ลิเลียน่าหัวเราะชอบใจเรื่องของเธอที่เล่นโรลเพลย์เป็นสาวแอร์

   “ได้เลยค่า”

   ริปลีย์ตอบรับพร้อมกับรินน้ำส่งให้ลิเลียน่าและรินชาให้ไพเพอร์ ไพเพอร์ที่ยังไม่ได้เอ่ยขออะไรก็ถึงกับเงยหน้ามายิ้มให้รุ่นน้องผู้เป็นดาราหน้าใหม่ในสังกัดของเธอ

   “รู้ใจกันแล้วนะคะริปลีย์”

   “แน่นอนค่ะคุณผู้จัดการ”

   “ทางนี้ขอน้ำแร่” แคลรีสเอ่ย

   “กาแฟหรือชาใช่ไหม ขอกาแฟเย็น” รีเบคก้าเอ่ย

   “ฉันขอน้ำเปล่า— ว่าแต่มีโยเกิร์ตไหมนะ อยากเอามากินกับไส้กรอกชะมัด”

   “เอ่อ—มีนะคะ หมายถึงว่าฉันมีในคลังพร้อมให้รุ่นพี่เลยค่ะ”

   ถึงจะไม่รู้ว่าโยเกิร์ตกับไส้กรอกย่างมันจะเข้ากันยังไง แต่ว่าเธอก็หยิบโยเกิร์ตออกมาจากแหวนดาราจรัสและหยิบแอปเปิ้ลเขียวมาให้ลิเลียน่าด้วย

   “ให้จ้า” ริปลีย์เอ่ยพลางขยิบตาให้ลิเลียน่าก่อนจะเดินไปทางโต๊ะอื่น

   และโต๊ะต่อไปที่เธอจะไปเดินเสิร์ฟน้ำเป็นโต๊ะของสองหนุ่ม หนึ่งคนเป็นชายหนุ่มชาวเอเชียท่านหนึ่ง และ ชายหนุ่มตัวโตคมเข้ม เป็นการร่วมโต๊ะที่แตกต่างอย่างสุดขั้วดี…

   “น้ำอะไรดีคะ ?”

   “โอ้ มีน้ำผลไม้อะไรไหมครับ?”

   “น้ำส้ม แล้วก็น้ำมิกซ์เบอร์รี่”

   “ขอน้ำมิกซ์เบอร์รี่”

   “ทางนี้ขอนมก็พอ”

   ถ้าเธอได้ยินไม่ผิด เหมือนเขาจะคุยกันอยู่ โดยชาวเอเชียคนนี้ชื่อ ออสติน อ๋าว ส่วนรุ่งสูงเข้มคนนี้ชื่อ บ๊อบ ริปลีย์จัดเสิร์ฟน้ำให้ตามต้องการก่อนที่จะเดินวนให้ครบทุกโต๊ะและเดินกลับไปยังโต๊ะตัวเองเพื่อเริ่มกินไส้กรอกย่างและหยิบสเต็กมิโนทอร์มากินด้วยเลย

   เวลาผ่านเข้ามาถึงช่วงราว ๆ บ่ายถึงบ่ายโมงครึ่งริปลีย์ก็เดินไปเขียนคำอวยพรในสมุดเล่มหนาสวยงามให้ออเรตัวน้อย

  

ขอให้ออเรโตมาท่ามกลางความรักและความสุข ขอให้แข็งแรงปลอดภัย ไม่มีอะไรให้ต้องปวดหัวนะ
   —จาก คุณอาริปลีย์

   เขียนเสร็จเรียบร้อยเธอก็เดินออกมาจากโต๊ะวางหนังสืออวยพรมายังสถานที่ที่จัดของทำตุ๊กตาให้ออเร หงส์ขาวตัวน้อยบ้านท้องทะเลไม่รอช้าที่จะเดินไปนั่งเพื่อร่วมเอ็นจอยการทำตุ๊กตาด้วย ดวงตากลมไล่มองของมากมายแล้วก็นึกครึ้มอะไรได้

   เป็นหลานพ่อทั้งที งั้นก็เอาตุ๊กตาคุณปู่โพไซดอนไปก็แล้วกัน

   ริปลีย์เริ่มร่างภาพในหัวว่าโพไซดอนที่เธอเคยเห็นในความทรงจำเป็นอย่างไรบ้างแล้ววาดออกแบบก่อนจะเริ่มเย็บจริง ตุ๊กตาคุณปู่โพไซดอนได้เป็นผลงานของริปลีย์มอบให้เจ้าออเรตัวน้อยในบัลดน

   ถือว่าเอาคุณปู่มาอวยพรให้หลานก็แล้วกันนะ

   ต่อไปเป็นแฟชั่นโชว์คุณอริสโตเฟนส์ นี่ไม่ได้หวังรางวัลแต่อย่างใด หวังได้เล่นเจ้าแมวส้มแท้ ๆ เลย ริปลีย์หยิบเสื้อผ้าที่มีมา Mix and Match แล้วก็รู้สึกว่าการ Back to Basic น่าจะเป็นอะไรที่เธอชอบที่สุดนี่สิ เลยกลายเป็นคุณอริสโตเฟนส์ผ้าคลุมสีฟ้าสื่อถึงบ้านโพไซดอนสุด ๆ

   ต่อไปเป็นกิจกรรมใส่ผ้าอ้อมให้ตุ๊กตา ริปลีย์เดินเข้าไปร่วมแจมทันทีด้วยความรู้สึกสงสัยว่าตัวเธอจะมีความเป็นมัมหมีมากน้อยแค่ไหน

   “โอเค…ก็แค่ผ้าอ้อมกับตุ๊กตาเอง จะไปยากอะไร๊” ริปลีย์สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะปล่อยให้เอลล่าเอาผ้าปิดตาสีดำมาผูกไว้จนมืดสนิท เธอค่อย ๆ ลูบหาตัวตุ๊กตา ท่ามกลางแรงเชียร์ของเหล่าพี่ชายน้องชายที่มายืนดู “จินตนาการว่ามันคือทารกนะ!”

   “อย่าพูดแบบนั้นสิ ฉันจะขวัญเสียมากกว่ามั่นใจอีกนะ…”

   เสียงเธอเล็ดรอดออกมาเบา ๆ ก่อนจะวางตุ๊กตาลงตรงหน้าตัวเอง มือเล็กค่อย ๆ จับผ้าอ้อม พยายามกะทิศทางให้ถูกต้อง หลังจากใช้เวลาพลิกไปพลิกมาอยู่พักหนึ่ง เธอก็ก้มหน้า พยายามรัดสายผ้าอ้อมอย่างมั่นใจ

   “เสร็จแล้ว!”

   ริปลีย์เอ่ยพร้อมกับเปิดตามาดูผลลัพธ์ก็พบว่า…ผ้าอ้อมที่เธอตั้งใจใส่อย่างดีมันก็ออกมาสวยงามอยู่หรอก— แต่ว่าด้านในกลับออกมาด้านนอกนี่สิ เกือบไปแล้ว !

   “อ—อ้าว…” ริปลีย์อึ้งไปสองวินาที ก่อนจะหัวเราะแห้ง ๆ ยกมือขึ้นเกาหลังศีรษะ “เอ่อ…เด็กคงไม่ร้องไห้ใช่ไหมถ้าใส่แบบนี้…”

   ริปลีย์รู้ได้เลยว่า ตอนนี้ยังเด็กเกินกว่าจะคิดเรื่องมีลูกอะไรทำนองนี้จริง ๆ นั่นแหละนะ ริปลีย์เดินออกมาให้คนอื่นเข้าท้าทายและเดินตรงไปยังสถานที่ที่เดาผลเสี่ยงทายพิธีโทลชาบีของออเรว่าเขาจะคลานไปเลือกอะไร จริง ๆ ถ้าเอาแบบตามสไตล์ลูกพ่อไทสันยังไงก็น่าจะค้อน แต่สไตล์เธอล่ะก็

พิน

   เธอเลือกพิน— ก็แค่เพราะว่าเธอชอบมันน่ะนะ

   ริปลีย์หย่อนผลเสี่ยงทายที่เธอเลือกลงใส่กล่องและอยู่จนจบงาน เธอนั่งฟังว่าใครกันจะเป็นผู้ชนะในหลาย ๆ กิจกรรมแล้วก็ถึงเวลากลับค่ายเสียที

   “นี่ก็สี่โมงเย็นของทางนี้แล้ว ได้เวลากลับค่ายกันเถอะ” ริปลีย์เอ่ยบอกกับเอียนก่อนจะจูงมือน้องชายที่เธอไปกู้ชีพมาเองเพื่อเริ่มเดินออกไปทางหน้าร้านขายหนังสือ

   “ขอบใจพวกเธอที่มากันมาก ๆ เลยนะ” ไทสันเอ่ย

   “ต้องมาอยู่แล้วล่ะค่ะ ก็งานหลานตัวเองเลยนี่นา ไว้เจอกันใหม่นะคะ”

   “ไว้เจอกันจ้ะ” เอลล่าเอ่ยพร้อมกับชูแขนออเรขึ้นมาโบกน้อย ๆ ให้พวกเธอ

   ริปลีย์โบกไม้โบกมือให้ออเรเล็กน้อยก่อนจะเดินตามพี่ ๆ เพื่อเดินทางกลับค่ายฮาล์ฟบลัดผ่านสถานีรถไฟเช่นเดิม

เปิดใช้งานเอฟเฟค

รางวัล
เข้าร่วมงาน (อยู่จนจบงาน): +50 พลังน้ำใจ , +35 เกียรติยศ, +30 EXP (Lv Max +1Point)
เข้าร่วมงานและกินอาหารในงานเลี้ยง (อยู่จนจบงาน): +20 ความสัมพันธ์ไทสัน/เอลล่า +100 พลังงาน
ผู้เข้าร่วมทำกิจกรรม: +5 ความสัมพันธ์ไทสัน/เอลล่า ต่อหนึ่งกิจกรรมที่ทำ (ทำ 5 กิจกรรม)
ผู้ที่ร่วมกิจกรรมมากที่สุด: 10 ดรักม่า + 10 ความสัมพันธ์ไทสัน/เอลล่า +20 EXP (Lv Max +1 Point) หินเพลิงเทพ 1 รางวัลกรณีร่วมกิจกรรมครบ จะได้รับเพิ่มเป็นพุดดิ้งแห่งสายใยสีน้ำเงิน 1 รางวัล

ปฏิสัมพันธ์กับ [NPC-01] ไพเพอร์ แม็กลีน
+5 ความสนิทสนมจากการพูดคุย
ให้ ชา แก่ [NPC-01] ไพเพอร์ แม็กลีน ให้สิ่งที่ชอบที่สุดกับ NPC จะได้รับ +20 แต้มมิตรภาพ

ปฏิสัมพันธ์กับ [NPC-02] ออสติน อ๋าว
+5 ความสนิทสนมจากการพูดคุย
ให้ น้ำเบอร์รี่(น้ำผลไม้) แก่ [NPC-02] ออสติน อ๋าว ให้สิ่งที่ชอบที่สุดกับ NPC จะได้รับ +20 แต้มมิตรภาพ

ปฏิสัมพันธ์กับ [NPC-03] เจโรม ปาร์ค ซึงยอน
+5 ความสนิทสนมจากการพูดคุย
ให้ บิบิมบับ แก่ [NPC-03] เจโรม ปาร์ค ซึงยอน ให้สิ่งที่ชอบที่สุดกับ NPC จะได้รับ +20 แต้มมิตรภาพ

ปฏิสัมพันธ์กับ [NPC-07] รีเบคก้า แม็กเคลน
+5 ความสนิทสนมจากการพูดคุย
ให้ กาแฟเย็น แก่ [NPC-07] รีเบคก้า แม็กเคลน ให้สิ่งที่ชอบที่สุดกับ NPC จะได้รับ +20 แต้มมิตรภาพ

ปฏิสัมพันธ์กับ [NPC-08] ไทสัน
+5 ความสนิทสนมจากการพูดคุย
ให้ ไส้กรอกย่าง แก่ [NPC-08] ไทสัน ให้สิ่งที่ชอบที่สุดกับ NPC จะได้รับ +20 แต้มมิตรภาพ

ปฏิสัมพันธ์กับ [NPC-09] เคธี่ เฟย์
+5 ความสนิทสนมจากการพูดคุย
ให้ โยเกิร์ต แก่ [NPC-09] เคธี่ เฟย์ ให้สิ่งที่ชอบที่สุดกับ NPC จะได้รับ +20 แต้มมิตรภาพ

ปฏิสัมพันธ์กับ [NPC-11] แอนนาเบ็ธ เชส
+5 ความสนิทสนมจากการพูดคุย
ให้ พิซซ่า แก่ [NPC-11] แอนนาเบ็ธ เชส ให้สิ่งที่ชอบที่สุดกับ NPC จะได้รับ +20 แต้มมิตรภาพ

ปฏิสัมพันธ์กับ [NPC-28] เลเวอเรทท์ ฟรีมอนท์
+5 ความสนิทสนมจากการพูดคุย
ให้ ไส้กรอกย่าง แก่ [NPC-28] เลเวอเรทท์ ฟรีมอนท์ ให้สิ่งที่ชอบที่สุดกับ NPC จะได้รับ +20 แต้มมิตรภาพ

ปฏิสัมพันธ์กับ [NPC-34] ไลแซนเดอร์ วิสเปอร์
+5 ความสนิทสนมจากการพูดคุย
ให้ ขาปูอลาสก้า แก่ [NPC-34] ไลแซนเดอร์ วิสเปอร์ ให้สิ่งที่ชอบที่สุดกับ NPC จะได้รับ +20 แต้มมิตรภาพ

ปฏิสัมพันธ์กับ [NPC-65] แคลรีส ลา รู
+5 ความสนิทสนมจากการพูดคุย
ให้ น้ำแร่ แก่ [NPC-65] แคลรีส ลา รู ให้สิ่งที่ชอบที่สุดกับ NPC จะได้รับ +20 แต้มมิตรภาพ

ปฏิสัมพันธ์กับ [NPC-73] บ๊อบ (ไอแอพิตัส)
+5 ความสนิทสนมจากการพูดคุย
ให้ นมกล่อง แก่ [NPC-73] บ๊อบ (ไอแอพิตัส) ให้สิ่งที่ชอบที่สุดกับ NPC จะได้รับ +20 แต้มมิตรภาพ

ปฏิสัมพันธ์กับ [Satyr-02] โกรเวอร์ อันเดอร์วู้ด
+5 ความสนิทสนมจากการพูดคุย
ให้ ราตาตูย แก่ [Satyr-02] โกรเวอร์ อันเดอร์วู้ด ให้สิ่งที่ชอบที่สุดกับ NPC จะได้รับ +20 แต้มมิตรภาพ

การปฏิสัมพันธ์กับ [TGC-02] ลิเลียน่า ไทเลอร์ การพูดคุย +7 ความสนิทสนม ให้ แอปเปิ้ล [TGC-02] ลิเลียน่า ไทเลอร์ ให้สิ่งที่ชอบที่สุดกับ NPC จะได้รับ +20 แต้มมิตรภาพ

การปฏิสัมพันธ์กับ [TGC-05] เอียน มาร์โลว์ การพูดคุย +7 ความสนิทสนม ให้ น้ำแร่ [TGC-02] ลิเลียน่า ไทเลอร์ ให้สิ่งที่ชอบที่สุดกับ NPC จะได้รับ +20 แต้มมิตรภาพ

การปฏิสัมพันธ์กับ TGC อื่น ๆ เพิ่มเติมดังนี้
ให้ โคล่า ซันซ์ มาเดิล เคานต์ ให้สิ่งที่ชอบที่สุดกับ NPC

ใช้ได้ตัวละครผู้หญิงเท่านั้น : ทุกครั้งที่โรลเพลย์ลงท้ายด้วยเลขไบต์ 2 4 6 8 คู่สนทนาจะได้กลิ่นหอมบนตัวคุณ ได้รับโบนัสพิเศษ+2 แต้ม (เฉพาะรุ่นพี่และเพื่อนเท่านั้น)

กินสเต็กมิโนทอร์ : ผู้กินอาหารจานนี้ผ่านโรลเพลย์และส่งมาไอดี GOD ได้รับ +3 Point (กินได้สัปดาห์ละครั้ง) ครั้งต่อไปในสัปดาห์ได้ +50 EXP

@God