- 18:00 -
𝘍𝘳𝘢𝘨𝘮𝘦𝘯𝘵𝘦𝘥 𝘏𝘦𝘢𝘳𝘵 -
หัวใจฉันกำลังแตกสลาย
อารัคเน่—-
หางตาของหญิงสาวร่างเพรียวที่รับลมอยู่ริมระเบียงเหนือพื้นดินกว่าพันฟุตชำเลืองเห็นเงาตะคุ่มนั้นโดยบังเอิญ ดวงตาแดงฉานของมันสะท้อนเปลวไฟพลันชักใยพุ่งเข้าหาตึกที่เธออยู่อย่างรวดเร็ว
ดวงตาสีน้ำตาลเข้มของยูเฟเมียหันกลับมาจดจ้องที่ป้ายบิลบอร์ดตำแหน่งสองนาฬิกา แสร้งทำเป็นมองไม่เห็นสิ่งผิดปกติดังกล่าว
‘เขา’ ในวันนี้ก็ยังเจิดจรัส
รอยยิ้มบางๆ ของแอมบาสเดอร์หนุ่มบนบิลบอร์ดทำให้เธอตกหลุมรักซ้ำแล้วซ้ำเล่า มุมปากของยูเฟเมียคลี่บาง… พลันวินาทีนั้น ขาดำมะเมื่อมที่มีขนยุบยับขยับผ่านหน้าเธอไป— ดวงตาแดงก่ำขนาดเท่าลูกฟุตบอลกลอกมองหญิงสาวจนเห็นเงาหน้าสะท้อนบนนั้นอย่างชัดเจน
ราวกับมันกำลังตรวจสอบให้แน่ใจว่ายูเฟเมียมองเห็นตนหรือไม่
รอยยิ้มหลงใหลของหญิงสาวเหยียดค้าง ก่อนจะยกสมาร์ทโฟนแนบหูอย่างเป็นธรรมชาติ
“แม่คะ วันนี้หนูจะออกไปข้างนอกสักหน่อยแล้วจะกลับตอนดึกนะคะ”
[ โอ๊ะ— เป็นเด็กดีรู้จักบอกแม่ได้เสียทีนะ ลูกไม่ได้กินอะไรผิดสำแดงมาใช่ไหมจ๊ะ?]
ยูเฟเมียไหวไหล่พลางหมุนตัวกลับเข้าห้องแล้วเตรียมของลงไปด้านล่าง “ก็—อาจจะกินมังสวิรัติกับแม่นานเกินไป ร่างกายหนูต้องการเนื้อ สมองเลยสั่งการผิดปกติ”
[ ที่รัก—แม่ว่านั่นเป็นผลลัพธ์ที่ดีนะ ]
.
.
.
คุยกันเล็กน้อยก่อนจะกดวางสายไป—-
ยูเฟเมียคร่อมร่างบนจักรยานยนต์คันใหญ่สีดำแล่นออกจากลานจอดรถ พุ่งเข้าสู่อิสรภาพของแสงสียามค่ำคืน—-