Aureus Bags's Shop ⋘ ร้าน "ออเรอุส แบ็กส์" ⋙

Aureus Bags's Shop

⋘ ร้าน "ออเรอุส แบ็กส์" ⋙

ร้าน "ออเรอุส แบ็กส์" ตั้งตระหง่านอยู่ริมถนนวีอา แพรทอเรีย ดึงดูดสายตาด้วยอาคารหินอ่อนสีครีม ตกแต่งด้วยเสาโรมัน และซุ้มประตูโค้งมนอันสง่างาม หน้าร้านประดับด้วยน้ำพุขนาดเล็ก ที่ส่งเสียงน้ำไหลรินคลอเบาๆ ชวนให้รู้สึกผ่อนคลาย

ภายในร้าน กว้างขวาง และโปร่งสบาย ชั้นวางไม้สีเข้ม เรียงรายอย่างเป็นระเบียบ โชว์กระเป๋าหลากหลายรูปแบบ ตั้งแต่กระเป๋าถือแบบลำลอง ไปจนถึงกระเป๋าเดินทางขนาดใหญ่

วัสดุที่ใช้ทำกระเป๋า ล้วนแต่เป็นของชั้นดี เช่น หนังแท้ ผ้าใบหนา และโลหะคุณภาพสูง การตัดเย็บประณีตบรรจงทุกขั้นตอน โดยช่างฝีมือผู้เชี่ยวชาญ

สีสันของกระเป๋ามีให้เลือกหลากหลาย ตั้งแต่สีคลาสสิก เช่น สีดำ สีน้ำตาล ไปจนถึงสีสดใส เช่น สีแดง สีน้ำเงิน เพื่อตอบสนองรสนิยมของลูกค้าทุกเพศทุกวัย

ไม่เพียงแค่ความสวยงาม แต่กระเป๋า "ทุกใบ" ยังถูกออกแบบมาเพื่อการใช้งานที่สะดวกสบาย และทนทาน มีช่องใส่ของมากมาย เพื่อรองรับทุกความต้องการ

ไม่ว่าจะเป็นเดมิก็อด ที่ต้องการกระเป๋าสำหรับใส่อุปกรณ์การต่อสู้ หรือพลเมืองโรมัน ที่ต้องการกระเป๋าสำหรับใส่ข้าวของเครื่องใช้ในชีวิตประจำวัน ร้าน "ออเรอุส แบ็กส์" พร้อมตอบโจทย์ทุกความต้องการ ด้วยสินค้าคุณภาพ และบริการที่เป็นเลิศ

[ของลิมิเด็ต]

ซื้อเรียงลำดับเท่านั้นจาก Tier 1 - Tier 3 (ก่อนโอนเงินอย่าลืม +ภาษีทุกครั้ง)

กระเป๋าเป้ใบใหญ่ Tier 1

 - มูลค่า 50 ดอลลาร์ (ความจุ 40)

เป้นักเดินทาง Tier 2

 - มูลค่า 60 ดอลลาร์ (ความจุ 50)

[กระเป๋าเสริม]

กระเป๋าคาดเอว Tier 1

สามารถซื้อได้ 2 ใบ (คาดเอว และอีกใบคาดอก)

- มูลค่า: 30 ดอลลาร์ (ความจุ 20)

*ซื้อได้คนละ 1 โควต้า ความจุสัมภาระที่พกติดตัวรวมทั้งหมดจะได้ 100 หน่วย*

Denista BELIEVER

DENISTA NORTARA

Lovers of Pleasure From First Cohort

เสียงจอแจของผู้คนดังก้องไปทั่วย่านวีอา พรินซิพาลิสเพื่อต้อนรับกับปีใหม่ที่พึ่งจะมาถึง ประโยคภาษาละตินอันแล้วอันเล่าไหลออกมาประหนึ่งสายน้ำที่ทำให้รอยยิ้มบนใบหน้าของหญิงสาวดูฝืดเคืองขึ้นหลายระดับ ‘ ไม่เห็นจะเข้าใจสักประโยค ’ เดนิสต้าคิดอย่างจนใจ หงส์ดำผู้แปลกแยกจากครึ่งเทพทั่วไปรักษามารยาทด้วยการยิ้มรับกับทุกประโยคและคอยตอบกลับว่า ‘ Felix New Year ’ ด้วยสำเนียงแปร่งหูชวนให้หลายคนประหลาดใจ

ก่อนที่จะกลับไปเตรียมตัวเข้าเรียนตามตาราง เดนิสต้าตัดสินใจแวะระหว่างทางเพื่อซื้อในสิ่งที่เธอยังไม่มีและจำเป็นจะต้องมีเพราะหลังจากการเดินทางที่ใช้เวลาเกือบทั้งวันเพื่อมาให้ถึงค่าย เดนิสต้าได้ค้นพบแล้วว่าอุปสรรคที่ร้ายแรงที่สุดไม่ใช่อสุรกาย แต่เป็นข้าวของในกระเป๋าที่เทอะทะ โชคดีที่ก่อนหน้านี้เธอพอมีโอกาสคุยกับคนในกองร้อยเกี่ยวกับวิธีจัดการกับสัมภาระจนในที่สุด เธอก็ได้คำแนะนำจากทาราสให้ลองมาดูกระเป๋าเสริมที่ร้านค้า และเมื่อพูดถึงร้านขายกระเป๋าในเขตของค่ายจูปิเตอร์ก็คงจะมีอยู่แค่ร้านเดียวที่ได้รับการขนานนามว่าเป็นร้านกระเป๋าคู่บ้านคู่เมือง

‘ ออเรอุส แบ็กส์ ’ ร้านขายและรับสั่งทำกระเป๋าชื่อดังที่ได้รับการไว้วางใจจากเหล่าครึ่งเทพมาตลอดหลายทศวรรตตั้งอยู่ในตัวอาคารหินอ่อนสีครีม ด้านหน้ามีน้ำพุเล็ก ๆ ที่ไม่อาจทราบได้ว่ามีไว้เพื่อความสวยงามหรือเป็นการถือเคล็ดบางอย่าง เสียงกระดิ่งที่ห้อยไว้เหนือประตูร้านดังขึ้นเมื่อหญิงสาวก้าวเข้าไปด้านใน นอกจากกลิ่นไม้ที่เป็นธรรมชาติจากโต๊ะหรือตู้ประดับต่าง ๆ ภายในร้านยังมีกลิ่นของหนังซึ่งเป็นวัตถุดิบหลักในการผลิตกระเป๋าชวนให้รู้สึกอบอุ่นอ่อนโยนเหมือนอยู่ในช่วงฤดูใบไม้ร่วงทั้งที่ด้านนอกยังมีหิมะตกอยู่เป็นระยะ

“ ยินดีต้อนรับสู่ร้านออเรอุส แบ็กส์ ” เสียงขานต้อนรับลูกค้าของพนักงานชายที่คอยดูแลร้านดังขึ้นรับกับการมาเยือนของสาวแปลกหน้า เขาก้าวออกมาจากหลังเคาน์เตอร์ด้วยรอยยิ้มสุภาพพร้อมให้บริการ “ ไม่ทราบว่ากำลังมองหากระเป๋าประเภทไหนอยู่ครับ? ”

เป็นทางการจนตั้งตัวไม่ถูก หงส์ดำที่ถูกปล่อยทิ้งให้ผจญภัยเพียงลำพังในเมืองของชาวโรมันกะพริบตาติดต่อกันหลายครั้ง ริมฝีปากของเธอเผยอออกคล้ายจะกล่าวบางสิ่งแต่กลับก็ยังไม่มีเสียงใดลอดออกมา สองตาของเธอกวาดมองรอบกายช้า ๆ ด้วยความพิจารณาและตั้งใจจนกระทั่งหยุดลงกับกระเป๋าคาดสองใบที่ถูกคาดไว้บนตัวหุ่น

“ ฉันมาดูกระเป๋าเสริมน่ะค่ะ.. สองใบนั้น ”

พนักงานหันมองตามสายตาของหญิงสาวก่อนจะกดรอยยิ้มให้ลึกลง “ กระเป๋าเสริมเซ็ตนี้เป็นรุ่นยอดนิยมที่ขายดีมากจนต้องคอยผลิตเพิ่มอยู่เรื่อย ๆ เลยครับ เซ็ตที่ตั้งไว้เป็นตัวอย่างตรงนั้นก็เป็นเซ็ตสุดท้ายพอดี แต่ถ้าคุณลูกค้าไม่สะดวกรับสินค้าที่ผ่านการตั้งไว้เป็นตัวอย่าง ตอนนี้ทางร้านพึ่งจะสั่งผลิต คุณลูกค้าสามารถลงทะเบียนจองเอาไว้แล้วค่อยมารับกระเป๋าตอนล็อตใหม่ผลิตเสร็จก็ได้ครับ ” ชายหนุ่มกล่าวยืดยาวแต่กลับจบประโยคได้ในเวลาอันสั้น บ่งบอกให้รู้ถึงความชำนาญรวมไปถึงลักษณะนิสัยกระฉับกระเฉงในแบบเฉพาะตัว

“ ไม่เป็นไรค่ะ ฉันไม่ได้คิดมากกับจะเป็นของตัวอย่างหรือว่าไม่เป็น ” ท้ายที่สุดมันก็เป็นกระเป๋าที่ต้องไว้ใช้งาน เดนิสต้าไม่ใช่คนที่รักษาของได้ดีเลิศ เธอจึงไม่ได้มีความคิดว่าจะต้องได้สินค้าที่สมบูรณ์แบบ ทั้งหมดที่เธอจะทำคือการจ่ายเงิน เอากระเป๋าไป ยัดทุกอย่างเข้าไปในกระเป๋าและใช้งานมันจนกว่ามันจะต้องร้องขอชีวิต “ ถ้าเกิดว่ากระเป๋าพังหรือมีปัญหา.. ? ”

“ สามารถนำมาเคลมหรือแจ้งทางร้านได้เสมอครับ เรามีบริการหลังการขายเป็นการรับซ่อมกระเป๋าสำหรับลูกค้าที่เคยซื้อกับทางร้าน ” เขาเสนอบริการเสริมหลังการขายให้กับว่าที่ลูกค้าคนใหม่อย่างกระตือรือร้น และดูนอบน้อมเป็นพิเศษเมื่อยื่นมือออกไปรับเงินตามจำนวนค่ากระเป๋าเสริมสองใบที่ถูกยื่นมา “ ขอบคุณที่ไว้วางใจออเรอุส แบ็กส์ครับ ”

เดนิสต้าเอื้อมไปหยิบกระเป๋าคาดเสริมทั้งสองใบที่วางอยู่มาคาดที่เอวและไหล่อย่างคล่องแคล่ว เธอตรวจสอบความเรียบร้อยของสินค้าเป็นครั้งสุดท้ายเพื่อไม่ให้ตัวเองพบปัญหาหลังออกจากร้าน จนเมื่อมั่นใจ หญิงสาวก็หันไปผงกศีรษะขอบคุณพนักงานหนุ่มเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะเดินออกจากร้านไปเพื่อกลับที่พักภายในค่ายของเธอ

[กระเป๋าเสริม]
กระเป๋าคาดเอว Tier 1
ราคา : 30 ดอลลาร์ต่อ 1 ใบ | รับ 2 ใบ - ราคา 60 ดอลลาร์ / โอนแล้ว

Timeline at [ 20:00 | 05/01/2025 ]

Euphemia BRAVE

𝙴𝚄𝙿𝙷𝙴𝙼𝙸𝙰 𝙼. 𝙻𝙴𝙽𝙽𝙾𝚇
𝙼𝚊𝚍𝚗𝚎𝚜𝚜 𝚒𝚗 𝙻𝚘𝚟𝚎-𝚋𝚎𝚕𝚘𝚗𝚐 𝚒𝚗 𝙵𝚒𝚏𝚝𝚑 𝙲𝚘𝚑𝚘𝚛𝚝

✎13:00 † 8 กุมภาพันธ์ 2025
Aureus Bags's Shop ⫼ ออเรอุส แบ็กส์✰

- กระเป๋ารุ่นลิมิเต็ด -

‘ รุ่นลิมิเต็ด อิดิชั่น ’ คือ สิ่งประดิษฐ์ทางการตลาดที่ล่อลวงผู้คนที่มัวเมาในมูลค่าของสินค้าชิ้นหนึ่งได้มากที่สุด— บอกเลยว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ ยูเฟเมีย เลนน็อกซ์ ถูกคำคำนี้สะกดจิต ดวงตากวางของหญิงสาวหรี่เล็กลง…กำลังประเมินค่า ‘สินค้าลิมิเต็ด’ ที่วางอยู่ตรงหน้า 

 “ ไม่ว่า…จะเป็น…เดมิก็อด ที่ต้องการ…กระเป๋าสำหรับต่อสู้….หรือพล.. เอ๊ะ..คำนี้อ่านว่าอะไรนะ อ๋อ! พลเมืองโรมันที่ต้องการกระเป๋า…สำหรับใส่ข้าวของเครื่องช่าย— ในชีวิตประจำวัน ร้าน…ร้าน อา…อา ” 

  “ ออ-เร-อุส แบ็กส์! ” 

เสียงสดใสที่ฟังดูคุ้นเคยดังขึ้นข้างหู ยูเฟเมียหันไปทางนั้นก็พบชายผมสีน้ำตาลหยักศกยิ้มตาหยีอยู่ข้างๆ “ อ๊ะ…เฮ้อ ฮารุโตะนี่เอง ” 

  ฮิงะ ฮารุโตะ…หนึ่งในสมาชิกกองร้อยที่ห้าหัวเราะเบาๆ ดูเหมือนอาการตกใจของเธอจะอยู่เหนือความคาดหวัง “ ฮะฮะ เห็นยูฟี่จังด้อมๆ มองๆ อยู่ที่หน้าร้านมาสักพักแล้วน่ะครับ กำลังเลือกกระเป๋าอยู่สินะ— ” 

 ฮิงะลูบปลายคางอย่างครุ่นคิด แม้ตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมายูเฟเมียจะใช้ชีวิตไปกับ ‘การรักษาบาดแผลจากการเดินทาง’ เสียจนไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน [นอกเสียจากไปร่วมอวยพรในปาร์ตี้ของคุณเอลล่าและคุณไทสัน] แต่ความสัมพันธ์กับสมาชิกร่วมกองร้อยก็ไม่ถึงกับดิ่งลงเหว โดยเฉพาะเด็กหนุ่มชาวเอเชียตรงหน้า เขาเรียกเธอว่า ‘ยูฟี่จัง’ อย่างสนิทสนม…และเป็นไกด์นำทางส่วนตัวให้เธอช่วงนี้ด้วย 

 “ เป็นของที่ดีมากๆ เลยล่ะ กำลังลดราคาอยู่ด้วยนี่นา ” ฮารุโตะเอ่ยพลางชูกระเป๋าใบเก่งที่เขาพกอยู่ตลอดให้ดู “ ผมก็มียี่ห้อนี้อยู่ใบหนึ่ง นี่ก็หลายปีแล้ว…ถึงจะมีรอยบ้างนิดหน่อยแต่ยังใช้งานได้ดีเลยล่ะ ” 

 “ ฮึ… ถ้าไม่รู้จักกันมาก่อนคงคิดว่าฮารุโตะเป็นหน้าม้าแล้วแน่ๆ ขายเก่งแบบนี้หรือว่ามีหุ้นส่วนกับทางร้านกันคะ? ” 

 แม้จะเอ่ยล้อเลียนแบบนั้น แต่ยูเฟเมียก็เดินเข้าไปด้านในร้าน 

 และแทบจะในทันที…พนักงานร้านเอ่ยต้อนรับ 

“ ยินดีต้อนรับค่ะคุณลูกค้า ไม่ทราบว่ากำลังสนใจสินค้าชิ้นใดเป็นพิเศษหรือไม่คะ ” ยูเฟเมียฉีกรอยยิ้มรับ “ รุ่นลิมิเต็ดที่วางขายอยู่มีสไตล์ที่ยอดเยี่ยมมากเลยค่ะ ” 

“ อา… สำหรับกระเป๋ารุ่นลิมิเต็ดรุ่่นนี้ในตอนนี้ทางร้านมีโปรโมชั่นพิเศษ กระเป๋าเป้ใบนี้นิยมมาก และยังมีกระเป๋าคาดเอวที่จำกัดเพียงท่านละสองชิ้น ” 

 ฮารุโตะร้อง “โอ้โห..” พลางสำรวจกระเป๋าที่ว่า 

 หลังแลกเปลี่ยนความเห็นกับฮารุโตะสักครู่ใหญ่ ยูเฟเมียชั่งใจว่าควรซื้อเก็บไว้ ถึงความเห็นโดยส่วนใหญ่จะเป็นเพราะคำว่า “ลิมิเต็ด” ก็ตาม 

“ ขอกระเป๋าเป้ใบใหญ่ [Tier 1] ให้ฉันใบหนึ่ง และกระเป๋าเสริมรุ่นลิมิเต็ดนั่น [กระเป๋าคาดเอวและคาดอก Tier 1] สองใบค่ะ ”

กระเป๋าเป้ใบใหญ่ Tier 1 I มูลค่า 50 ดอลลาร์
[กระเป๋าเสริม] 2 ใบ I มูลค่า 60 ดอลลาร์
รวม 110 ดอลลาร์

▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄

Anita Codes

Moneka HONOR

วันที่ 08 เดือน กันยายน ปี 2025

ช่วงเช้า เวลา 06.00 - 07.00 น. ณ ร้านออเรอุส แบ็กส์ วีอา พรินซิพาลิส ค่ายจูปิเตอร์ (ซื้อกระเป๋า) (พบ บรูตัส แวนเดอร์บิลท์)

โมนีก้าเดินทอดน่องไปตามเส้นทางวีอาพรินซิพาลิสที่ทอดยาวตรงกลางค่าย พื้นหินอ่อนสีขาวสะท้อนแสงระยิบระยับเหมือนคลื่นทะเลในยามเช้า รอบข้างเต็มไปด้วยชีวิตชีวา เสียงหัวเราะ เสียงเรียกขายของ และกลิ่นหอมจากคาเฟ่และร้านอาหารที่ลอยมาแตะจมูกตลอดทาง สองข้างถนนเรียงรายไปด้วยร้านค้าที่สร้างในสไตล์โรมันผสมสมัยใหม่ เสากลมคอรินเธียนประดับกระจกใส มีทั้งร้านขายชุดเกราะ ร้านอาวุธ ร้านขนมปังอบสดใหม่ ไปจนถึงคาเฟ่ที่มีเก้าอี้เหล็กหล่อวางอยู่ใต้ร่มไม้ใหญ่

หญิงสาวเดินพลางเหลือบมองไปรอบ ๆ อย่างเพลิดเพลิน สีเงินในดวงตาแวววาวสะท้อนบรรยากาศคึกคักของค่าย เธอหยุดอยู่หน้าร้านใหญ่ร้านหนึ่งที่มีป้ายสีทองสลักอักษรว่า Aureus Bags ตัวอักษรละตินหรูหราเหมือนประกายแสงแดดที่ตกกระทบโลหะ เธอยกคิ้วเล็กน้อย ยิ้มบางแล้วผลักบานประตูไม้เข้าไปทันที

ภายในร้านกว้างขวางโปร่งสบาย กลิ่นหนังแท้ใหม่ ๆ ผสมกับกลิ่นไม้หอมลอยอบอวลไปทั่ว ผนังทั้งสองด้านเรียงรายด้วยชั้นวางไม้สีเข้ม ขัดจนมันเงา และเต็มไปด้วยกระเป๋าหลากหลายรูปแบบตั้งแต่กระเป๋าหนังสะพายข้างเล็ก ๆ ไปจนถึงกระเป๋าเดินทางขนาดใหญ่ที่ดูสง่างามเหมาะกับการลุยงานหนัก ทุกใบถูกจัดวางอย่างเป็นระเบียบ ราวกับเป็นนิทรรศการศิลปะ โมนีก้าเดินช้า ๆ ปลายนิ้วไล้ไปตามกระเป๋าบางใบ สายตาพิจารณาละเอียด “อืม…ใบนั้นก็ดี ใบนี้ก็น่ารัก” เธอบ่นกับตัวเองเบา ๆ ใบหน้าฉายแววสนใจจริงจังไม่ต่างจากเวลาต่อสู้กับมอนสเตอร์ แต่เป้าหมายรอบนี้คือการหากระเป๋าที่จะช่วยจัดระเบียบของที่เธอเก็บไว้ในแหวนดาราจรัส

“เอาไว้ใส่ของเล็ก ๆ แยกออกจากกันก็ดีเหมือนกันนะ จะได้ไม่ต้องรื้อหาทั้งแหวนเวลาจะใช้” เธอพึมพำเสียงขุ่น ๆ น้อย ๆ เพราะนึกถึงครั้งก่อนที่ใช้เวลาหลายนาทีควานหาขวดน้ำในแหวนท่ามกลางดาบ กราดิอุส และหมวกก๊อบลินกองพะเนิน 

จนกระทั่งเธอเห็นกระเป๋าที่ตรงใจแต่ดันอยู่สูงเกินคาดโมนีก้าจึงต้องเขย่งตัวสุดแขน ดวงตาเปล่งประกายเมื่อเห็นกระเป๋าคาดเอวสีม่วงเข้มกับกระเป๋าเดินทางสีน้ำเงินอินดิโก้บนชั้นสูงสุด แต่ความสูงของเธอไม่อำนวยนัก นิ้วมือเพิ่งจะแตะขอบสายกระเป๋าได้ กระเป๋าใหญ่กลับไถลลงมาพร้อมแรงโน้มถ่วงถาโถมตรงมาที่ตัวเธอ

“ว้ายยย!” เสียงร้องเล็ก ๆ ดังขึ้น 

ร่างของเธอเตรียมจะถูกถล่มทับแต่ในชั่วพริบตากลับมีแขนแข็งแรงคู่หนึ่งเข้ามาคว้ากระเป๋าไว้ได้ทัน พร้อมกับอีกแขนโอบประคองไหล่เธอไม่ให้ล้ม โมนีก้าเงยหน้าขึ้น ดวงตาสีเทาเงินของเธอเบิกกว้างเมื่อพบกับสายตาคมเข้มของชายหนุ่มร่างสูงในชุดเรียบง่าย แต่สง่างามด้วยท่วงท่า เงาของเขาปกคลุมเหนือเธอราวกับปราการอันมั่นคง

“ระวังหน่อย” เสียงทุ้มต่ำจริงจังเปล่งออกมา ก่อนที่เขาจะวางกระเป๋าใบนั้นกลับเข้าที่บนโต๊ะใกล้ ๆ ดวงตาสีน้ำตาลเข้มของเขาแฝงประกายวิเคราะห์ ราวกับกำลังอ่านทะลุถึงนิสัยใจคอของหญิงสาวตรงหน้าในพริบตาเดียว

โมนีก้ายกยิ้มเอ๋อ ๆ ตามแบบฉบับของเธอ ปัดผมที่ปรกหน้าพร้อมหัวเราะแหะ ๆ “ขอโทษค่ะ ฉันสูงไม่ถึงจริง ๆ …ไม่ได้ตั้งใจจะทำให้วุ่นวายเลย..ขอบคุณนะคะคุณ?...” ชายหนุ่มนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนเอ่ยแนะนำตัวสั้น ๆ เพราะไม่เคยเห็นเธอและเธอก็น่าจะไม่รู้จักเขา “บรูตัส แวนเดอร์บิลท์” น้ำเสียงหนักแน่นเรียบขรึม แต่ไม่เย็นชาเสียทีเดียว คล้ายคนที่ชินกับการถือครองอำนาจและความรับผิดชอบมากกว่าการเข้าสังคมเล่นหัว

โมนีก้าเลิกคิ้วเล็กน้อยก่อนยิ้มกว้างขึ้นเมื่อเขาแนะนำตัว “อ้อ..ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ฉันชื่อโมนีก้า เอ็ม. บลอสซัมค่ะ ขอบคุณที่ช่วยนะ ไม่งั้นคงได้เป็นเดมิก็อดที่ถูกกระเป๋าทับแบนเป็นจิ้งจกแน่ ๆ ฮ่า ๆ”

แววตาของบรูตัสขยับวูบเล็กน้อยเหมือนห้ามไม่ให้มุมปากยกขึ้นกับคำพูดติดตลกของเธอ เขาส่ายหน้าเบา ๆ แล้วตอบสั้น ๆ แต่ชัดเจน “อย่าประมาท แม้แต่เรื่องเล็ก ๆ ก็ควรระวัง” บรรยากาศระหว่างทั้งสองต่างกันราวน้ำกับไฟ โมนีก้าเต็มไปด้วยความร่าเริงสดใส ส่วนบรูตัสกลับเป็นภาพแทนของความเข้มงวดและหนักแน่น

ทว่าสตรีผมม่วงก็เก่งพอที่จะเมินความเย็นเงียบนั้น โมนีก้าก้มศีรษะเล็กน้อยมือประสานไว้ด้านหน้า รอยยิ้มหวานละมุนคลี่ออกมาพร้อมน้ำเสียงอ่อนน้อม “ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ… ฉันพึ่งเข้ามาที่นี่ได้ไม่กี่วันเอง ฝากตัวด้วยนะคะ” ดวงตาสีเทาเงินของเธอกระพริบปริบ ๆ อย่างจริงใจ แต่ก็ยังมีประกายขี้เล่นที่ซ่อนอยู่ตามสไตล์ของเธอ

บรูตัสยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง สายตาคมเข้มกวาดมองหญิงสาวราวกับประเมินคุณค่าของคำพูดและท่าที ความหวานสดใสที่เธอแสดงออกมาแตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับบรรยากาศหนักแน่นของค่ายที่เขาคุ้นชิน น้ำเสียงทุ้มต่ำของเขาจึงดังขึ้นช้า ๆ “ถ้าอย่างนั้นก็ต้อนรับเข้าสู่ค่ายจูปิเตอร์… โมนีก้า” เขาเรียกชื่อเธอออกมาอย่างมั่นคง ไม่ใช่เพียงทวนความจำ แต่เหมือนตั้งใจจะจดจำให้ขึ้นใจ สีหน้าของเขายังคงสุขุมแต่ดวงตาแอบวูบวาบเมื่อเธอยิ้มหวานให้ตรง ๆ “อยู่ที่นี่…จะไม่เหมือนข้างนอก” เขาเอ่ยเตือนด้วยน้ำเสียงจริงจัง แม้จะฟังดูแข็งกระด้างแต่ในนั้นกลับมีแววความปรารถนาดีแฝงอยู่ “เธอจะต้องเรียนรู้เร็ว และปรับตัวให้ไวเพราะที่นี่ไม่ใช่ทุกคนจะใจดีหรือยื่นมือมาช่วยได้ทันเวลา”

โมนีก้าพยักหน้าหงึกหงัก แต่รอยยิ้มของเธอก็ยังไม่เลือนหาย “ค่ะ ฉันจะจำไว้นะคะ… แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังดีที่วันนี้ฉันเจอคนช่วยทัน” คำพูดนั้นทำให้บรูตัสเลิกคิ้วเล็กน้อย ก่อนตอบกลับสั้น ๆ แต่ชัดเจน “ครั้งหน้า…อย่าพึ่งโชคช่วยอย่างเดียว”

เธอหัวเราะคิกออกมาเบา ๆ มองเขาแล้วเอียงศีรษะเล็กน้อย “ค่ะ รุ่นพี่” เมื่อโมนีก้าตอบรับบรูตัสไม่ปฏิเสธหรือแก้ไขคำเรียกนั้น เพียงแต่ยืนมองเธอด้วยสายตานิ่งลึกที่ยากจะอ่านออก

หลังจากนั้นโมนีก้าก็เอียงตัวเล็กน้อย เผยรอยยิ้มสดใสแต่เจือความขี้เล่นในทีดวงตาสีเทาเงินส่องประกายอย่างตั้งใจ “เอาไว้คราวหลังฉันจะขอบคุณดีกว่านี้นะคะ ตอนนี้ขอตัวก่อนค่ะ” น้ำเสียงอ่อนหวานแต่มั่นใจของเธอทำให้ประโยคธรรมดาดูเหมือนคำสัญญาที่จริงจัง เธอหมุนตัวไปหยิบกระเป๋าใบที่เกือบจะล้มใส่เมื่อครู่ด้วยความมุ่งมั่น กระโปรงและผมสีม่วงครามเข้มปลิวไหวตามแรงก้าว พอคว้ากระเป๋าสีม่วงกับสีน้ำเงินอินดิโก้ไว้ในมือเรียบร้อย เธอก็หันกลับมามองบรูตัสอีกครั้ง ริมฝีปากเล็กยกยิ้มเจ้าเล่ห์ขึ้นน้อย ๆ

“ขอบคุณที่ช่วยหยิบกระเป๋าน่ารัก ๆ ให้นะคะ รุ่นพี่” น้ำเสียงสดใสราวกับตั้งใจแหย่เขา แต่ความจริงเธออยากจะขอบคุณจริง ๆ 

บรูตัสยืนนิ่ง สองแขนไขว้หน้าท่ามกลางเงาสลัวของร้าน แววตาคมเข้มใต้คิ้วหนาขยับเพียงเล็กน้อยเมื่อเธอเอ่ยถ้อยคำสุดท้าย ใบหน้าเขายังคงเรียบสงบ แต่ลึก ๆ เหมือนมีกระแสอะไรบางอย่างไหววูบที่ยากจะตีความ ราวกับไม่คุ้นเคยกับใครที่กล้าพูดจาเล่นหูเล่นตาเช่นนั้นกับเขา

โมนีก้าไม่ได้รอคำตอบ เธอก้าวไปยังเคาน์เตอร์ ชำระเงินอย่างรวดเร็ว ก่อนยกกระเป๋าสองใบแนบตัวแล้วหมุนกายเดินออกจากร้านไป รอยยิ้มยังติดอยู่บนใบหน้า เส้นผมพลิ้วสะท้อนกับแสงไฟของร้านค้า ทำให้เธอดูเหมือนแสงเล็ก ๆ ที่สดใสท่ามกลางบรรยากาศเคร่งขรึมของค่าย บรูตัสยืนมองเธอจนแผ่นหลังเล็ก ๆ นั้นหายลับไปนอกประตู แววตาของเขานิ่งลึกเหมือนยังประเมินไม่เสร็จว่าเด็กสาวคนนี้…คือเพียงสมาชิกใหม่ผู้สดใส หรือคือความเปลี่ยนแปลงบางอย่าง

อื่น ๆ: ซื้อสินค้า

กระเป๋าเป้ใบใหญ่ Tier 1 ราคา 50 ดอลลาร์ จำนวน 1 ใบ

เป้นักเดินทาง Tier 2 ราคา 60 ดอลลาร์ จำนวน 1 ใบ

กระเป๋าคาดเอว Tier 1 ราคา 30 ดอลลาร์ จำนวน 2 ใบ 

กระเป๋าลาก ราคา 60 ดอลลาร์ จำนวน 1 ใบ

รวมราคาทั้งหมด 50+60+30+30+60 = 230 ดอลลาร์

รวมโอน 230 ดอลลาร์

รางวัล : พูดคุยกับ NPC ความสนิทสนม +5 [NPC-15] บรูตัส แวนเดอร์บิลท์

โบนัสจาก HONOR (คนมีเกียรติ) - โบนัสเพิ่มความสัมพันธ์ รุ่นพี่ +20

กลิ่นหอมจาก น้ำหอมสตรี - โบนัสเพิ่มความสัมพันธ์ +2

(โรลเพลย์ที่ลงท้ายด้วย 2 4 6 8 - ใช้ได้กับรุ่นพี่และเพื่อนร่วมรุ่นเท่านั้น)

Esper HEROES

22 · กันยายน · 2025 · 14.00 น.

เสียงระฆังเหนือประตูดังกริ๊งเบา ๆ เมื่อเอสเปอร์ผลักประตูกระจกบานใหญ่ของร้านเข้าไป

ออเรอุส แบ็กส์คือหนึ่งในไม่กี่ร้านที่ยังคงความหรูหราผสมกลิ่นอายโรมันคลาสสิกไว้ได้อย่างสมบูรณ์ อาคารหินอ่อนสีครีมภายนอกดูเหมือนจะเรืองแสงอ่อน ๆ ยามแสงอาทิตย์ยามสายสะท้อน เสาโรมันสลักลายเถาองุ่นทอดเงายาวลงบนพื้นหินขัดมัน และน้ำพุเล็กหน้าร้านก็ยังคงไหลรินไม่ขาด เสียงนั้นแทรกกับลมเย็นที่พัดผ่านราวกับเป็นเสียงดนตรีเบา ๆ จากยุคเก่า

เมื่อก้าวเข้ามาในร้าน กลิ่นหนังแท้ผสมกับกลิ่นไม้ขัดใหม่ลอยอบอวลอยู่ในอากาศ เสียงรองเท้าบูทของเอสเปอร์กระทบพื้นไม้เงียบ ๆ ขณะที่สายตากวาดไปทั่วห้องโถงกว้างขวาง โปร่งสบาย ชั้นวางไม้สีเข้มเรียงรายอย่างเป็นระเบียบ บนแต่ละชั้นมีป้ายโลหะเล็ก ๆ แกะสลักคำว่า Tier 1, Tier 2, และ Premium

ที่ผนังด้านข้าง กระเป๋าหนังสีน้ำตาลเข้มวางโชว์ใต้แสงไฟส้มอบอุ่น ด้านหลังมีโต๊ะยาวที่ช่างทำกระเป๋าคนหนึ่งกำลังขัดขอบหนังอย่างประณีต

เอสเปอร์เดินไปที่โซนด้านหลังสุดของร้าน ซึ่งจัดแสดงกระเป๋านักเดินทางไว้หลายแบบ

เสียงรองเท้าเดินแผ่วเบา และเสื้อคลุมสีเทาของเขาปลิวตามแรงลมจากเครื่องปรับอากาศที่ทำงานเงียบ ๆ

หญิงสาวพนักงานขายในชุดสูทสีครีมเดินเข้ามาพร้อมรอยยิ้ม “ยินดีต้อนรับค่ะ มองหากระเป๋าประเภทไหนเป็นพิเศษหรือเปล่าคะ?”

เอสเปอร์เหลือบมองเธอแวบหนึ่ง ก่อนตอบเสียงเรียบ “ผมต้องการของที่ทนมือทนเท้า ใช้ได้ทั้งเดินทางไกลและภาคสนาม”

“งั้นขอแนะนำรุ่น Traveler Tier 1 ค่ะ” เธอกล่าวพร้อมดึงกระเป๋าเป้ใบใหญ่สีเทาดำออกมาจากชั้นบนสุด มันวาวจากหนังกันน้ำ เสริมโครงโลหะเบา ด้านข้างมีสัญลักษณ์สายฟ้าปักด้วยด้ายเงิน “ผลิตจากหนังสังเคราะห์เสริมใยออรอคีไนต์ น้ำหนักเบาแต่แข็งแรงค่ะ สามารถรับแรงกระแทกได้ถึงระดับ 3 ตามมาตรฐานของค่าย”

เอสเปอร์ยกมันขึ้น ลองคลึงสายสะพายเบา ๆ รู้สึกได้ถึงความแน่นหนาในน้ำหนักพอดี “โอเค” เขาพยักหน้าเบา ๆ

พนักงานยิ้มกว้างขึ้น “ถ้าอย่างนั้น ท่านอาจสนใจกระเป๋าเดินทางรุ่น Tier 2 Voyager ด้วยค่ะ มีล้อแบบเงียบ เสริมโครงเหล็กกล้าเบา พื้นในบุด้วยผ้าลินินกันความชื้น เหมาะสำหรับการเคลื่อนย้ายระยะยาว”

เธอเลื่อนมันออกมาจากชั้นล่างสุด  

“ดีเลย” เอสเปอร์เอ่ยเสียงเบา ก่อนเดินไปยังอีกฝั่งที่มีชั้นกระเป๋าคาดเอวเรียงอยู่ “แล้วพวกนี้ล่ะ?”

“Tier 1 Utility Belt ค่ะ สำหรับพกของจำเป็นอย่างลูกแก้วพลังงานหรือมีดมีระบบล็อกแม่เหล็กในตัว” เธออธิบายต่ออย่างชำนาญ

เขาพยักหน้าอีกครั้ง “เอาทั้งหมดนี้เลย”

หญิงสาวจดรายละเอียดอย่างรวดเร็วบนแผ่นบันทึกกระจก “รายการทั้งหมด... กระเป๋าเป้ Tier 1 Traveler, กระเป๋าเดินทาง Tier 2 Voyager, กระเป๋าคาดเอว Tier 1 Utility Belt, และกระเป๋าลากมาตรฐาน รวมทั้งหมดสองร้อยสามสิบดอลลาร์ค่ะ”

“อืม”

พนักงานห่อกระเป๋าทั้งหมดอย่างเรียบร้อยในผ้าคลุมกันฝุ่นสีน้ำตาลทอง ก่อนโค้งศีรษะให้ “ขอบคุณที่อุดหนุน”

เขาหยุดมองโลโก้ร้านที่ปักไว้บนผืนผ้า เหรียญทองคำโรมันล้อมด้วยพวงลอเรล ก่อนสะพายกระเป๋าเป้ขึ้นหลัง น้ำหนักสมดุลพอดีราวกับมันถูกออกแบบมาเพื่อเขาโดยเฉพาะ

“ขอบใจ” เขาพูดเพียงคำเดียว แล้วหมุนตัวออกจากร้าน เสียงระฆังเหนือประตูดังขึ้นอีกครั้ง

แดดยามสายสาดลงบนถนนวีอา แพรทอเรีย รถรางโบราณแล่นผ่านไปในระยะไกล กลิ่นหอมของหนังใหม่ยังคงติดปลายจมูก และเสียงน้ำพุหน้าร้านก็ดังตามหลังมาอย่างแผ่วเบา

กระเป๋าเป้ใบใหญ่ Tier 1 ราคา 50 ดอลลาร์ จำนวน 1 ใบ

เป้นักเดินทาง Tier 2 ราคา 60 ดอลลาร์ จำนวน 1 ใบ

กระเป๋าคาดเอว Tier 1 ราคา 30 ดอลลาร์ จำนวน 2 ใบ 

กระเป๋าลาก ราคา 60 ดอลลาร์ จำนวน 1 ใบ

 230 ดอลลาร์