[ดูโรลเพลย์ของมาร์ธาประกอบ]
‘สวยจัง มาร์ธาของฉันสวยมาก ๆ’
ความคิดนี้วิ่งวนอยู่ภายในใจของ นาเวีย เกรซ นับร้อยครั้งเมื่อเห็นมาร์ธาในชุดที่ใช้สำหรับร่วมงานเทศกาล Ieiunium Cereris วันนี้ เธอจำได้ว่าแฟนสาวของเธอเคยสวมชุดนี้มาก่อน แต่เหมือนว่าครั้งนี้จะมีอะไรบางอย่างเพิ่มขึ้นมา นั่นก็คือลวดลายบนชุดและความยาวของกระโปรงด้านหลังที่ยาวจนลากพื้นนั่นเอง
แอบเสียดายเล็กน้อยที่ชุดของตนเองแตกต่างกับมาร์ธาชนิดที่เรียกได้ว่าเป็นเจ้าหญิงกับสามัญชน ใช่ว่าเธอจะไม่มีชุดหรูหราฟูฟ่องใส่ แต่พอมาเรียนที่นิวโรมแล้วก็ไม่เห็นเหตุจำเป็นต้องใช้ชุดแบบนี้ เลยเก็บเอาไว้ที่กระท่อมหมายเลขสี่ในค่ายฮาล์ฟบลัดแล้วนำมาเพียงแค่ชุดที่สวมใส่ได้สบายตัว และบางครั้งก็ออกมาช็อปปิ้งซื้อเสื้อผ้าใหม่ ๆ ตามร้านในเมืองบ้างตามประสาผู้หญิงรักสวยรักงาม
ซึ่งชุดที่เธอสวมวันนี้ก็ไม่ใช่ชุดโทก้าสีขาว ติดรวงข้าวพวงลอเรลเหมือนนักศึกษามหาวิทยาลัยนิวโรมและผู้ร่วมงานบางส่วน แต่เป็นชุดที่เธอมีอยู่และจับมามิกซ์แอนด์แมทช์กันเพื่อให้เข้ากับธีมงานเทศกาลถือศีลอดในปีนี้
“ไม่ดีค่ะมี้ วันนี้มี้ของหนูสวยมาก สวยที่สุดในงาน สวยที่สุดในใจหนูเลยนะคะ”
ธิดาดีมิเทอร์ผู้คลั่งรักรีบบอกแฟนสาวที่กำลังคิดจะถอดกระโปรงออก แม้จะรู้ว่ามีสายตามากมายมองมายังมาร์ธา แต่เธอก็ภูมิใจในตัวคนรักของเธอเอามาก ๆ มาร์ธาในชุดกระโปรงสีขาวบริสุทธิ์งามสง่าแบบนี้ เหมือนนางฟ้านางสวรรค์ไม่มีผิด
[ดูโรลเพลย์ของมาร์ธาประกอบ]
“ดีมากค่ะ คนเก่งของหนู คราวหน้าหนูจะหาชุดสวย ๆ ที่เข้ากับมี้มาใส่คู่กันนะคะ”
หญิงสาวผมสีบรอนซ์ทองถือโอกาสกอดแขนคนรักเดินเที่ยวชมงานเทศกาล จะมีอะไรที่สุขไปมากกว่าการได้กลิ่นหอมอ่อน ๆ ของดอกลิลลี่คาซาบลังก้าซึ่งเป็นกลิ่นประจำตัวมาร์ธากับกลิ่นหอมของธัญพืชคั่วร้อน ๆ จากซุ้มให้ความรู้เกี่ยวกับเมล็ดพืชและธัญญาหารกันล่ะ
สาวงามจากค่ายฮาล์ฟบลัดทั้งสองพากันเดินดูซุ้มต่าง ๆ ในเทศกาลจนทั่วงาน ปีนี้เป็นอีกปีที่ผู้คนให้ความสนใจจำนวนมาก ถึงจะไม่มีอะไรตกถึงท้องแม้แต่น้อย แต่การได้ชมและเข้าร่วมกิจกรรมน่าสนใจมากมายภายในงานก็สร้างความเพลิดเพลินให้ทั้งคู่เสียจนลืมหิวไปเลย
[ดูโรลเพลย์ของมาร์ธาประกอบ]
“ไหนคะ โอ๊ะ..จริงด้วย สร้างสรรค์แและเข้ากับเทศกาลมาก ๆ เลย แต่ว่าจะเดินลำบากหรือเปล่านะคะ”
เมื่อเดินมาถึงซุ้มที่เขียนว่า ‘🌾✨Field & Veils: A Ceres Fast🌾✨’ มาร์ธาก็ชี้ชวนให้มองไปยังเด็กสาวคนหนึ่งที่สวมชุด ‘มาสคอตเมล็ดข้าว’ ที่นาเวียเห็นแล้วก็อดทึ่งไม่ได้ เธอมองตามเมล็ดข้าวน้อยที่เดินต๊อกแต๊กไปตามซุ้มต่าง ๆ ก่อนจะหันกลับมามองชุดของคนข้าง ๆ พลางคิดในใจว่า ‘ชุดของใครจะเดินลำบากกว่ากันนะ’
[ดูโรลเพลย์ของมาร์ธาประกอบ]
เสียงอันคุ้นเคยเรียกชื่อสองสาวจากด้านหลังในขณะที่กำลังเดินชื่นชมบรรยากาศของงาน เป็นลิเลียน่ากับอลิเซียจากค่ายเดียวกันนั่นเอง ทั้งคู่แต่งกายน่ารักเข้ากับเทศกาล เด็กสาวดูร่าเริงสดใส และตื่นตาตื่นใจกับความคึกคักรื่นเริงในงาน ทั้งสี่คนทักทายพูดคุยกันเล็กน้อยจนได้ความว่าพวกเธอเพิ่งมาถึงงาน ส่วนคนอื่น ๆ จากค่ายฮาล์ฟบลัดต่างก็แยกย้ายกันไปตามจุดต่าง ๆ ที่อบอวลไปด้วยกลิ่นอายงานเทศกาล Ieiunium Cereris ในเมืองนิวโรมตามความสนใจ
“ตรงนั้นมีซุ้มเล่นเกมโยนห่วงแลกรางวัลด้วย ถ้าสนใจลองไปเล่นดูนะ ขอให้สนุกกับงานเทศกาลค่ะ”
นาเวียแนะนำซุ้มเกมที่เธอกับมาร์ธาเพิ่งเดินผ่านมา วัยสนุกสนานอย่างลิเลียน่าและอลิเซียอาจชอบเล่นเกมก็เป็นได้ แถมยังได้ของรางวัลเล็ก ๆ น้อย ๆ จากงานเทศกาลประจำปีของเมืองนิวโรมกลับไปเป็นที่ระลึกอีกด้วย
[ดูโรลเพลย์ของมาร์ธาประกอบ]
หลังจากที่ลิเลียน่ากับอลิเซียขอตัวแยกไปเดินเที่ยวชมงานเทศกาลต่อแล้ว มาร์ธากับนาเวียก็พากันมาหามุมนั่งพักผ่อน พื้นที่ตรงโซนน้ำพุถูกจัดให้โล่งโปร่งและร่มรื่น มีการใช้เถาองุ่นรวมไปถึงพืชพรรณไม้ต่าง ๆ ประดับประดาอย่างงดงามเหมือนเนรมิตสวนขนาดย่อมขึ้นมา เมื่อถูกโอบล้อมไปด้วยธรรมชาติและได้ฟังเสียงของน้ำพุเช่นนี้ก็ช่วยให้รู้สึกผ่อนคลาย ร่างกายที่เริ่มเมื่อยล้าได้รับการฟื้นฟูขึ้นมาอย่างน่าประหลาด
แต่เพียงไม่นานก็มีเด็กหญิงสองคนเข้ามาทักอีกครั้ง คราวนี้ไม่ใช่ลิเลียน่ากับอลิเซีย แต่เป็นนักเรียนจากสถาบันเซเนก้า พวกเธอแนะนำตัวและบอกจุดประสงค์เพียงว่ามาขออนุญาตสัมภาษณ์และถามความคิดเห็นของผู้เที่ยวชมในงานเท่านั้น
“เอ่อ…โอเคค่ะ ได้ค่ะ”
พอรู้ว่าต้องสนทนากับคนแปลกหน้าทั้งยังเป็นการสัมภาษณ์ อาการประหม่าของนาเวียก็กำเริบขึ้นมา เธอเหลือบมองมาร์ธาเล็กน้อยก่อนจะผงกศีรษะรับแล้วบอกด้วยเสียงที่เบากว่าเดิมเป็นเท่าตัว ราวกับกำลังตอบคำถามคนข้างกายมากกว่าตอบคำถามผู้มาใหม่ทั้งสอง
[ดูโรลเพลย์ของมาร์ธาประกอบ]
“เอ่อ…พี่…พี่ก็เหมือนกันค่ะ……..”
ธิดาดีมิเทอร์ตอบเสียงเบาราวกระซิบแล้วขบริมฝีปากล่างเบา ๆ ก่อนจะเงียบไป ในใจเริ่มเป็นกังวลกับเรื่องเดิม ๆ ทุกครั้งว่า ‘สำเนียงการพูดของฉันฟังยากหรือเปล่านะ’ จนไม่กล้าเปล่งเสียงออกมา แต่เมื่อมืออันอ่อนนุ่มและอบอุ่นของมาร์ธาคว้ามือข้างหนึ่งของเธอไปกุมไว้และบีบเบา ๆ เพื่อให้กำลังใจ ใบหน้าแต่งแต้มรอยยิ้มงดงามที่เหมือนกำลังสื่อออกมาเป็นคำพูดว่า “สู้ ๆ นะคะ คนเก่งของมี้” ก็เรียกความมั่นใจจากนาเวียให้ก่อตัวขึ้นได้อย่างน่าอัศจรรย์
หญิงสาวสูดหายใจเข้าลึกแล้วตอบคำถามใหม่อีกครั้ง
“พี่มาจากค่ายฮาล์ฟบลัดเหมือนกันค่ะ มาเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยนิวโรม เป็นนักศึกษาปีสาม คณะศิลปศาสตร์ประยุกต์และวิทยาศาสตร์ศักดิ์สิทธิ์เชิงโรมัน สาขาวิทยาศาสตร์ค่ะ”
[ดูโรลเพลย์ของมาร์ธาประกอบ]
พอถูกยิงคำถามใส่รัว ๆ นาเวียก็หดคอเข้าไปเล็กน้อยด้วยไม่รู้ว่าจะรับมือกับบทสนทนานี้อย่างไรดี สีหน้าและแววตาของหญิงสาวอาจมีความกังวลฉายชัดจนเกินไป ดีที่เด็กหญิงอีกคนรีบดึงสติเพื่อนเอาไว้ เธอจึงกลับมาเข้าคำถามที่เตรียมไว้ต่อ
แล้วก็เหมือนเดิม เมื่อมาร์ธาตอบคำถามจบ ก็ถึงตาเธออีกครั้ง
“พี่ก็…รู้สึกประทับใจค่ะ ทั้งบรรยากาศในงาน ซุ้มกิจกรรมต่าง ๆ จัดออกมาได้น่าสนใจและสวยงามมาก อีกอย่างนี่ยังเป็นงานเทศกาลแสดงความเคารพต่อเทพีเซเรสซึ่งเป็นเทพีแห่งพืชพรรณและความอุดมสมบูรณ์ด้วย พี่ที่เป็นเชื้อสายของเทพีดีมิเทอร์ แม้จะเป็นเทพีในภาคกรีกแต่ก็เคารพรักเทพีเซเรสไม่ต่างจากคุณแม่คนหนึ่ง ก็อยากให้เทศกาลนี้จัดต่อเนื่องไปแบบนี้ทุก ๆ ปีเลยค่ะ”
[ดูโรลเพลย์ของมาร์ธาประกอบ]
คำถามสุดท้ายเป็นคำถามเกี่ยวกับคอนเซ็ปต์ชุดที่พวกเธอสวมใส่ นาเวียมองแฟนสาวแล้วอมยิ้มอย่างภาคภูมิใจเมื่อมาร์ธาถูกชมว่าสวย ก็ใช่น่ะสิ…เธอสวยจริง ๆ นี่นา แถมคนสวยของเธอยังทำเรื่องน่าทึ่งเสมอ ดูจากดีไซน์ตัดเย็บเสื้อผ้าที่เธอใส่มาร่วมงานวันนี้สิ ทั้งโดดเด่น งามสง่า และไม่ซ้ำใคร
ชื่นชมแฟนในใจได้ไม่ทันไร คำถามเดียวกันก็วนมาที่เธออีกแล้ว
“ชุดของพี่ได้แรงบันดาลใจมาจากแฟชั่นวินเทจสมัยก่อนค่ะ คอนเซ็ปต์คือความเรียบง่าย สวมใส่สบาย ชุดนี้พี่ซื้อมาจากร้านขายเสื้อผ้าในเมืองแล้วนำมาจับคู่ใส่ด้วยกัน พอจบจากงานนี้ไปก็ยังเอาไว้ใส่ต่อในชีวิตประจำวันและโอกาสอื่น ๆ ได้อีก”
อาจเป็นเพราะนาเวียมาเรียนต่อและใช้ชีวิตอยู่ต่างบ้านต่างเมืองเป็นการชั่วคราว เธอจึงจำต้องใช้เสื้อผ้าที่มีอยู่ให้คุ้มค่า แน่นอนว่าผู้หญิงกับการช็อปปิ้งเป็นของคู่กัน แม้ในตู้เสื้อผ้าที่หอพักของเธอตอนนี้จะเต็มไปด้วยเสื้อผ้าอาภรณ์มากมาย แต่เธอก็ไม่เคยทิ้งขว้าง ยังคงมิกซ์แอนด์แมทช์เสื้อผ้าแบบต่าง ๆ เข้าด้วยกันอย่างสนุกสนาน และแน่นอนว่าทั้งหมดนี้ยังไม่รวมเสื้อผ้าที่กระท่อมหมายเลขสี่ที่ค่ายฮาล์ฟบลัดอีก
แม้เธอจะไม่มีความมั่นใจในด้านการเข้าสังคม แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะต้องไม่รักตัวเอง นาเวียที่โลกส่วนตัวสูงดูแลตนเองเป็นอย่างดีสม่ำเสมอตั้งแต่เส้นผมจรดเล็บเท้า เธอยังคงรักสวยรักงามเฉกเช่นผู้หญิงคนอื่น ๆ และเธอไม่เคยคิดว่าตัวเองจำเป็นต้องหยุดสวยเลยสักวัน
[ดูโรลเพลย์ของมาร์ธาประกอบ]
“ขอบคุณนะคะ”
นาเวียกล่าวขอบคุณคำชมเรื่องชุดรวมถึงเมื่อการสัมภาษณ์จบลง แล้วหันมายิ้มให้มาร์ธาที่ยังกุมมือเธออยู่จนถึงตอนนี้
“ขอบคุณมี้ด้วยนะคะ ถ้ามี้ไม่จับมือหนูไว้ หนูต้องพูดไม่ออกแน่ ๆ รักมี้ที่สุดเลยค่ะ”
บรรยากาศแห่งงานเทศกาลนอกจากจะอบอวลไปด้วยความเรียบง่ายและความอบอุ่นแล้ว ยังเต็มไปด้วยความหวานหอมของดอกลิลลี่คาซาบลังก้าสีขาวที่มีเพียงแค่นาเวียคนเดียวที่ได้กลิ่น
【 แบบฟอร์มกิจกรรม "ผืนนาและผ้าคลุม" 】
ชื่อคาร์แรคเตอร์:
นาเวีย เกรซ
(แมคเคนซี คลอดด์ ลินคอล์น สิงร่าง)
บรรยายชุด:
เสื้อ Puff Sleeve Top แขนยาว (เสื้อแขนตุ๊กตา) กระโปรงยาวลายดอกทรงบานเล็กน้อยเพื่อให้ดูพริ้วไหวนุ่มนวลและอ่อนโยน รองเท้าบูทหนังข้อสั้นเพื่อความคล่องตัว และมีพร็อพเป็นตะกร้าสานใบเล็ก ๆ โดยทั้งหมดเลือกใช้สีเอิร์ธโทนคุมโทนสีน้ำตาลและสีครีม
อะไรที่ทำให้คุณสวมชุดนี้:
ชุดนี้ฉันได้แรงบรรดาลใจมาจากเสื้อผ้าแนว ‘Cottagecore’ ซึ่งเป็นที่นิยมตามชนบทของยุโรปในช่วงประมาณศตวรรษที่ 18-19 โดยเฉพาะที่เยอรมัน และฝรั่งเศสซึ่งเป็นประเทศบ้านเกิดของฉัน เป็นเสื้อผ้าที่นำเสนอแนวคิดของชีวิตในชนบท การอยู่ใกล้ชิดธรรมชาติ และความสุขจากสิ่งเล็กน้อยและความเรียบง่ายในชีวิตประจำวัน โดยคอนเซปต์ของชุดที่ฉันสวมอยู่นี้เน้นไปที่ ‘ความเรียบง่าย’ ดีเทลของเสื้อผ้าไม่ซับซ้อนและสวมใส่สบาย เลือกสีเอิร์ธโทนเพื่อสื่อถึง ‘ความบริสุทธิ์’ ไม่เติมแต่งเป็นไปตามธรรมชาติ และตะกร้าสานใบนี้ก็สื่อถึงการเก็บเกี่ยว ‘พืชผล’ ค่ะ
โพสต์ 
โพสต์ 
โพสต์ 
