Little Tiber River ⋘ แม่น้ำไทเบอร์น้อย ⋙

Little Tiber River

⋘ แม่น้ำไทเบอร์น้อย ⋙

แม่น้ำไทเบอร์น้อยเป็นแม่น้ำที่ไหลในค่ายจูปิเตอร์ แม่น้ำสายนี้ไม่ได้ใหญ่เท่ากับแม่น้ำไทเบอร์สายเดิมในกรุงโรม ซึ่งเป็นสาเหตุที่ชาวค่ายจูปิเตอร์เรียกแม่น้ำสายนี้ว่า "แม่น้ำไทเบอร์น้อย" แม่น้ำสายนี้ไหลด้วยพลังของแม่น้ำไทเบอร์สายเดิม และสามารถชะล้างพรแห่งกรีกได้ และเป็นแม่น้ำหลายหลักของกรุงโรมใหม่ที่โอบล้อมทั้งกรุงโรมและค่าย เป็นแนวปราการป้องกันทางธรรมชาติชั้นดีในการรับมือข้าศึกที่สามารถรุกรานมาถึงแนวหลังต้องเผชิญหน้ากับโทสะแห่งแม่น้ำไทเบอร์และสายเลือดเนปจูนร่วมมือกัน

Dean HEROES

Resha Campbell
The youngest sister of Poseidon's lineage.

20.06.2025 --- 10:00 AM
- - - - - - - - - - - - - - - - - -

เมื่อดวงอาทิตย์อยู่กลางฟ้า แสงทองส่องต้องผืนน้ำจนเป็นประกายระยิบระยับคล้ายเกล็ดแก้ว บัดนี้ริมสองฝั่งของแม่น้ำไทเบอร์น้อยถูกตกแต่งด้วยธงผ้าลูกไม้ ลวดลายดวงตาแห่งโชคชะตา ขึงโยงจากท่าเรือถึงสะพานโค้งหินกลางเมือง

เหล่าผู้คนทั้งสองฝั่งขวักไขว่และยิ่งแน่นขนัดมากขึ้นขึ้นเมื่อใกล้ถึงฝั่งน้ำซึ่งเป็นจุดชมขบวนพาเหรดล่องเรือ ดูเหมือนว่าพวกเด็ก ๆ เดมิก็อดจะมาช้าเกินไปสำหรับการจับจองที่นั่งชั้นยอด แต่นาทีนี้ต่อให้ต้องเขย่งปลายเท้าดูก็มองไม่เห็น ได้ยินมาว่าหากใครอยากได้ที่นั่งดี ๆ ต้องมาจับจองกันตั้งแต่เช้าตรู่ ทว่าไม่คิดว่าจะคนเยอะได้ขนาดนี้

"หวา แย่จัง แบบนี้จะมองเห็นไหมเนี่ย"

รีชาพยายามเขย่งตัวเพื่อมองวิว

@Mackenzie [NPC Nikolai Croft]

"รีชา นิโคไล เชมัส ทางนี้ มาตรงนี้สิ" เสียงเรียกมาจากผู้ชมแถวหน้า เป็นบุตรแห่งอะพอลโล่สองคนที่โบกมือมาทางเด็ก ๆ 

"อ๊ะ พี่คาเลปกับพี่ทิฟฟี่นี่นา"

รีชาโบกมือกลับไป ทำเลที่ทั้งสองจองไว้อยู่ริมแม่น้ำไทเบอร์น้อย แม้ไม่ใช่จุดที่ดีที่สุด แต่ก็สามารถมองเห็นขบวนพาเหรดได้โดยง่าย

แต่ว่าคนเยอะแบบนี้จะไปหา 2 คนนั้นยังไงล่ะ?

"นิคกี้ เช พวกเราต้องจับมือกันไว้แน่น ๆ นะ แล้วเดินลุยไปหาพวกพี่ ๆ กัน"

เชมัสมองเหล่าฝูงชนที่แออัดกันแถวหน้าพลางขมวดคิ้วแต่ก็ยังคงตอบ "ผมยังไงก็ได้"

@Mackenzie [NPC Nikolai Croft]

"เอาล่ะพวกเราไปกัน! ขอทางหน่อยค่า~"

มือซ้ายจับมือนิโคไล มือขวาจับมือเชมัส จากนั้นเด็กหญิงตัวเล็กก็เดินนำเด็กชายที่ตัวใหญ่กว่าเธอนิดหน่อยแหวกฝูงชนไปยังแถวหน้า ใช้ความได้เปรียบที่ตัวเล็กกว่าค่อย ๆ มุดไปตามทาง

จนแล้วจนรอดทั้งสามก็มายืนอยู่ในตำแหน่งเดียวกันกับเด็ก ๆ บ้านอะพอลโล่กันจนได้ จากมุมนี้มองเห็นวิวแม่น้ำไทเบอร์น้อยได้ชัดเจนขึ้นเยอะเลย

[เพลงประกอบ กด ► ฟังเพื่อเพิ่มอรรถรส]

เสียงแตรดนตรีกระหึ่มก้องไปทั่วแม่น้ำไทเบอร์น้อยเมื่อการแสดงพาเหรดเริ่มต้นขึ้น ขบวนเรือเริ่มล่องจากต้นน้ำด้วยจังหวะช้า ๆ ท่ามกลางเสียงแตรสังข์และเครื่องสายประสานเสียง เสียงนั้นไม่เพียงประกาศเริ่มขบวน แต่ยังถือเป็นการสวดอ้อนวอนต่อโชคชะตาให้กรุณาต่อมนุษย์ตลอดทั้งปี

เรือพิธีลำแรก ได้รับการตกแต่งอย่างหรูหราด้วยลายปูนปั้นทองคำจำลองวังของเทพีฟอร์ทูน่า ด้านหน้ามีรูปปั้นไม้เคลือบทองของเทพี มือข้างหนึ่งถือกงล้อแห่งโชค อีกข้างประคองเขาสัตว์ ที่หลั่งของผลผลิตจำลองไม่ขาดสาย ทั้งข้าวสาลี องุ่น ลูกมะเดื่อ และเหรียญทองจำลอง เด็กหญิงแต่งกายเป็นเทพธิดาน้อยยืนเรียงเป็นวงกลมรอบฐานประติมากรรม สวมพวงดอกไม้สดและโปรยกลีบดอกไม้ลงน้ำไม่ขาดตอน

ตามมาด้วย เรือของช่างฝีมือและสมาคมต่าง ๆ ของเมือง ช่างทำขนมปัง ช่างทอง จิตรกร และนักดนตรี ต่างตกแต่งเรือของตนให้สะท้อนโชคดีตามสายอาชีพ เรือของช่างขนมปังโปรยแป้งสาลีให้เป็นหมอกสีขาวบาง ๆ เหนือน้ำ ขณะที่บนเรือของนักดนตรีบรรเลงบทเพลงสดใสจากเครื่องดนตรีแบบโรมัน มีนักร้องเสียงสูงขับบทสดุดีเทพีฟอร์ทูน่าด้วยสำเนียงแบบเก่า ร่วมกับเสียงปรบมือของประชาชนบนฝั่งที่ยืนเรียงแน่นริมตลิ่ง

ขบวนกลางคือ เรือของสภาเมือง ประดับด้วยม่านแพรไหมปักตราสัญลักษณ์ SPQR โดยหัวเรือเป็นเวทีขนาดเล็กสำหรับ ละครใบ้ที่แสดงเรื่อง 'การกำเนิดขึ้นองโชคชะตา' นักแสดงใช้หน้ากากครึ่งหน้าจัดวางท่าทางอันอ่อนช้อย บอกเล่าการต่อสู้ระหว่างชะตากรรมอันบิดเบี้ยวและสติปัญญาของมนุษย์ ก่อนที่ฟอร์ทูน่าจะมอบกงล้อให้ผู้ที่ยอมรับทั้งโชคร้ายและโชคดีอย่างสงบ

ท้ายขบวนคือ เรือของประชาชน ที่เปิดให้ผู้คนสวมชุดขาวผูกผ้าพาดไหล่สีทองขึ้นเรือได้ เรือเหล่านี้ตกแต่งเรียบง่ายแต่สดใส ใช้ไม้ดอกพื้นถิ่น เช่น ดอกไอริส ดอกลิลลี่ และมะลิร้อยพวง สตรีสูงวัยจะร้อยด้ายแดงผูกข้อมือให้เด็ก ๆ บนเรือเพื่ออวยพรเรื่องโชคดีในชีวิต

เมื่อขบวนเรือทั้งหมดล่องผ่านสะพานหินหลักของเมือง จะมีพิธีโปรยดีนาเรียสจนแม่น้ำไทเบอร์น้อยกลายเป็นสีทองระยับจากเหรียญตราที่ถูกโยนลงมาเพื่อขอพรให้โชคดี

@Mackenzie [NPC Nikolai Croft]

ไม่พลาดที่จะทำตามธรรมเนียม รีชาโปรยเหรียญดีนาเรียสที่เธอพอจะมีติดตัวอยู่บ้าง จากนั้นประสานมืออธิษฐาน หลับตาอ้อนวอนต่อเทพีแห่งโชคชะตา

'ไม่ว่าตอนนี้จูลี่จะอยู่ที่ไหน ก็ขอให้เขาปลอดภัยด้วยค่ะ'

@Mackenzie [NPC Nikolai Croft]

หลังเสร็จพิธีกรรมเหล่าผู้คนก็หลั่งไหลออกจากริมฝั่งแม่น้ำไทเบอร์น้อยจนผู้คนเริ่มบางตา แล้วสาวน้อยรีชาก็เพิ่งนึกขึ้นได้

"แย่ล่ะ เราว่าจะถ่ายคลิปให้พี่ ๆ ดูด้วยนี่นา!"

เธอโพลงขึ้นมา แต่อย่างน้อยก็มีอีกหนึ่งสิ่งที่พอจะแก้ไขตัวเองได้ทัน

"เราเพิ่งนึกได้ พี่ดีนฝากเราแลกเงินล่ะ เดี๋ยวเราขอตัวไปที่ธนาคารหน่อยได้ไหม นิคกี้กับเชมัสไปหาร้านอาหารรอเราก่อนก็ได้นะ"

"ผมยังไงก็ได้" เชมัสพูด... ที่หมายถึงให้ไปด้วยก็ยังได้

@Mackenzie [NPC Nikolai Croft]

"โอเค ถ้างั้นก็ไปด้วยกัน แต่ว่ารอเราด้วยนะ จะรีบแลกเงินให้เสร็จเลย"

เธอพูด จากนั้นยกมือบ๊ายบายสองพี่น้องอะพอลโล่ ก่อนจะกลับเข้าเมืองอีกครั้งเพื่อไปธนาคารแห่งนิวโรม

[เทศกาลฟอร์ทูน่า]
โยนเหรียญขอพรแม่น้ำไทเบอร์น้อย
5 ดีนาเรียส
- - - - - - - - - - - - - - - - - - -
เข้าร่วมขบวนพาเหรดเรือและโปรยเหรียญลงแม่น้ำไทเบอร์น้อยเพื่อ “เสี่ยงโชค” และขอพร
+2 POINT

bettyleg

Mackenzie HEROES

Dean ตอบกลับเมื่อ 2025-6-26 00:10 Resha CampbellThe youngest sister of Poseidon's lineage.20.06.2025 --- 10:00 AM - - - - - - - - - ...

Nikolai Croft
Son of Hecate's lineage.

-2025.06.20 / 10:00AM.- 

[ดูโรลเพลย์ของรีชาประกอบ]

สถานที่ต่อไปที่กลุ่มเดมิก็อดทั้งสามคนมาถึงก็คือแม่น้ำไทเบอร์น้อย จากกำหนดการที่ฟังรีชาบอกเล่ามา ดูเหมือนว่าอีกไม่นานจะมีขบวนพาเหรดเรือเพื่อสรรเสริญสดุดีเทพีฟอร์ทูนาที่จุดนี้ แต่พวกเขาคงมาช้าไปหน่อย แม้พิธีการจะเริ่มในช่วงกลางวัน แต่ผู้คนมากมายกลับมาจองที่นั่งสำหรับเฝ้าชมขบวนแห่เรือตั้งแต่เช้าจนตอนนี้แทบไม่เหลือที่ว่าง ครั้นจะดูจากด้านหลังก็อาจถูกเบียดบังจนมองอะไรไม่เห็น

โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับธิดาตัวน้อยแห่งมหาเทพโพไซดอน

"หวา แย่จัง แบบนี้จะมองเห็นไหมเนี่ย"

เท้าเล็ก ๆ ของเธอพยายามเขย่งขึ้นจนสุด แต่ก็ดูเหมือนว่าจะไม่เป็นผล กลุ่มฝูงชนตรงหน้าพวกเขาหนาแน่นเกินไป จนนึกออกได้เพียงแค่วิธีเดียวที่รีชาจะมองเห็นได้อย่างชัดเจนก็คือขี่คอนิโคไลไม่ก็เชมัส แต่แบบนั้นคงไม่เหมาะสม

[ดูโรลเพลย์ของรีชาประกอบ]

"รีชา นิโคไล เชมัส ทางนี้ มาตรงนี้สิ"

เหมือนได้ยินเสียงใครสักคนเรียกชื่อตนเองกับเพื่อนอีกสองคน พอมองไปยังต้นเสียงก็เห็นเหล่าบุตรแห่งอพอลโลกำลังโบกมือมาให้จากริมแม่น้ำตรงจุดที่น่าจะเห็นขบวนพาเหรดชัดกว่าตรงที่พวกเขาอยู่ กับทิปตา นิโคไลเคยพบอีกฝ่ายบ้างที่แถวชายหาดของค่าย ส่วนคนที่ชื่อคาเลปเขาไม่ค่อยคุ้นหน้าเท่าไหร่ แต่ดูจากรีชาที่โบกไม้โบกมือตอบแล้วน่าจะสนิทสนมกับทั้งคู่เหมือนคนอื่นในค่ายอย่างไม่ต้องสงสัย

"นิคกี้ เช พวกเราต้องจับมือกันไว้แน่น ๆ นะ แล้วเดินลุยไปหาพวกพี่ ๆ กัน"

รีชาหันมาบอกด้วยใบหน้าจริงจังจนนิโคไลถึงกับผงะ จะให้ฝ่าฝูงชนเข้าไปน่ะเหรอ เธอต้องพูดเล่นแน่ ๆ เขายอมดูอยู่ตรงนี้ยังดีกว่า

“ผมยังไงก็ได้”

คำตอบของเชมัสเหมือนดับฝันนิโคไล ถึงเด็กชายจากบ้านแอมฟิไทรต์จะหน้านิ่วคิ้วขมวด แต่ประโยคติดปากของเจ้าตัวก็ดูเหมือนเป็นการตกลงไปในตัว แล้วแบบนี้เขาจะทำยังไงได้นอกจาก…

"อ..โอเค"

[ดูโรลเพลย์ของรีชาประกอบ]

เมื่อได้รับคำตอบอันเป็นเอกฉันท์ (?) เช่นเคย ธิดาแห่งโพไซดอนก็ไม่รอช้า จับมือเพื่อนทั้งสองคนละข้างเดินแหวกผู้คนตรงหน้าเข้าไปทันทีจนนิโคไลต้องก้มหน้า เขารู้สึกได้ชัดเจนว่าหัวใจตนเองกำลังเต้นรัวแรงจนแทบกระดอนออกมาจากอกด้วยอาการแพนิค เหงื่อเริ่มไหลซึมตามไรผมและฝ่ามือจนไม่แน่ใจว่ารีชาจะรู้สึกไหมว่ามันเย็นเฉียบไปจากเดิม บุตรแห่งเฮคาทีจำต้องขบริมฝีปากไว้เพื่อต่อสู้กับความกลัวในจิตใจ 

จนสุดท้ายแล้วพวกเขาทั้งสามคนก็มารวมกลุ่มกับทิปตาและคาเลปได้สำเร็จ

หลังจากนั้นไม่นานขบวนแห่เรือประจำเทศกาลฟอร์ทูนาก็เริ่มต้นขึ้น จากมุมที่พวกเขาอยู่ทำให้เห็นเรือแต่ละลำได้อย่างชัดเจน วิถีชีวิต ความเชื่อ ความงดงามอันเป็นเอกลักษณ์ของคนพื้นเมือง ดนตรีที่ไพเราะ และความแข็งแกร่งเกรียงไกรของกองทัพชาวนิวโรมันสะท้อนออกมาให้เห็นจนแทบละสายตาไม่ได้ จิตใจอันหวาดกลัวของนิโคไลค่อย ๆ สงบลงยามมองขบวนเรือค่อย ๆ ล่องไปตามสายน้ำ 

[ดูโรลเพลย์ของรีชาประกอบ]

เมื่อเรือทุกลำลอดผ่านสะพานหินหลักของเมืองไปแล้ว ผู้ชมในที่นั้นต่างโปรยเหรียญดีนาเรียสลงในแม่น้ำไทเบอร์น้อยแล้วพากันขอพรกับเทพฟอร์ทูนา แม้แต่รีชาเองก็ด้วย เด็กหญิงโปรยเหรียญทองจำนวนหนึ่งลงไปแล้วหลับตาพร้อมกับประสานมือไว้ตรงอก จากท่าทางนิ่งสงบเช่นนั้น เธอคงจะอธิษฐานเรื่องสำคัญอยู่

“ขอบคุณนะ”

เชมัสสะกิดไหล่เขาเบา ๆ แล้วยื่นเหรียญดีนาเรียสจำนวนหนึ่งมาให้ นิโคไลกล่าวขอบคุณเบา ๆ ด้วยไม่อยากรบกวนการขอพรของรีชาก่อนจะรับไว้แล้วโปรยลงไปในแม่น้ำ

‘ขอให้จูลี่ พี่ ๆ ที่บ้าน พี่ดีนรวมถึงทุกคนในค่ายฮาล์ฟบลัดที่ออกไปทำภารกิจกลับมาถึงค่ายอย่างปลอดภัยด้วยเถอะครับ’

มือทั้งสองข้างประสานกัน ดวงตาทั้งคู่หลับตาลงแล้วอธิษฐานต่อเทพีแห่งโชคชะตาด้วยความตั้งใจจริง แม้ไม่เคยออกไปทำภารกิจ แต่ในฐานะเหยื่อและผู้ได้รับการช่วยชีวิต นิโคไลรู้ดีว่าการทำภารกิจของเหล่าเดมิก็อดนั้นอันตรายและยากลำบากเพียงไหน เขาไม่อยากให้เกิดความสูญเสียใด ๆ อีก ไม่ว่ากับใครก็ตาม

[ดูโรลเพลย์ของรีชาประกอบ]

"แย่ล่ะ เราว่าจะถ่ายคลิปให้พี่ ๆ ดูด้วยนี่นา !"

รีชาบอกขึ้นมาขณะที่ผู้คนเริ่มทยอยไปเที่ยวส่วนอื่นของงานเทศกาลต่อภายหลังจากขบวนพาเหรดเรือจบลง ดูเหมือนว่าเธอจะลืมเรื่องสำคัญอย่างการอัดคลิปไปเสียสนิท แต่แล้วเด็กหญิงก็นึกอีกเรื่องที่ต้องทำขึ้นมาได้อย่างรวดเร็วเมื่อพูดถึงพี่ชายที่ไปทำภารกิจอยู่

"เราเพิ่งนึกได้ พี่ดีนฝากเราแลกเงินล่ะ เดี๋ยวเราขอตัวไปที่ธนาคารหน่อยได้ไหม นิคกี้กับเชมัสไปหาร้านอาหารรอเราก่อนก็ได้นะ"

ซึ่งก็แทบไม่ต้องเดาคำตอบของเชมัสเลยแม้แต่น้อย

“ผมยังไงก็ได้”

“ฉันว่าเราไปด้วยกันดีกว่า วันนี้คนเยอะ เดี๋ยวหากันไม่เจอ”

[ดูโรลเพลย์ของรีชาประกอบ]

เมื่อตกลงกันได้แล้ว ทั้งสามคนก็บอกลารุ่นพี่จากบ้านอพอลโลทั้งสองคน ก่อนจะขอแยกตัวเข้าไปในเมืองเพื่อไปทานมื้อเที่ยงและไปที่ธนาคารนิวโรม

“อะไรเหรอเชมัส…”

นิโคไลหันมาถามเชมัสที่สะกิดเขาอีกครั้งระหว่างที่ทั้งคู่เดินตามรีชาไป บุตรแห่งแอมฟิไทรต์ไม่ตอบอะไรเพียงแค่ยื่นสมาร์ทโฟนมาให้เท่านั้น

“นี่มัน…”

คลิปภาพของขบวนแห่เรือเทศกาลฟอร์ทูนาตั้งแต่ต้นจนจบปรากฏสู่สายตา ดูท่าว่าเชมัสคงถ่ายเก็บไว้ตอนที่ทั้งรีชาและเขามัวแต่ดูกันจนเพลินแน่ ๆ

“ส่งให้รีชาสิ เธอต้องดีใจแน่”

นิโคไลส่งสมาร์ทโฟนคืนให้เชมัสก่อนที่ทั้งสองจะรีบเดินเมื่อเด็กหญิงคนเดียวในกลุ่มที่เดินนำหน้าไปไกลแล้วหันมาเร่ง

เทศกาลฟอร์ทูนา

โยนเหรียญขอพรแม่น้ำไทเบอร์น้อย

  4 ดีนาเรียส

เข้าร่วมขบวนพาเหรดเรือและโปรยเหรียญลงแม่น้ำไทเบอร์น้อยเพื่อ “เสี่ยงโชค” และขอพร

+2 POINT

@God 

bettyleg