-2025.06.20 / 10:00AM.-
[ดูโรลเพลย์ของรีชาประกอบ]
สถานที่ต่อไปที่กลุ่มเดมิก็อดทั้งสามคนมาถึงก็คือแม่น้ำไทเบอร์น้อย จากกำหนดการที่ฟังรีชาบอกเล่ามา ดูเหมือนว่าอีกไม่นานจะมีขบวนพาเหรดเรือเพื่อสรรเสริญสดุดีเทพีฟอร์ทูนาที่จุดนี้ แต่พวกเขาคงมาช้าไปหน่อย แม้พิธีการจะเริ่มในช่วงกลางวัน แต่ผู้คนมากมายกลับมาจองที่นั่งสำหรับเฝ้าชมขบวนแห่เรือตั้งแต่เช้าจนตอนนี้แทบไม่เหลือที่ว่าง ครั้นจะดูจากด้านหลังก็อาจถูกเบียดบังจนมองอะไรไม่เห็น
โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับธิดาตัวน้อยแห่งมหาเทพโพไซดอน
"หวา แย่จัง แบบนี้จะมองเห็นไหมเนี่ย"
เท้าเล็ก ๆ ของเธอพยายามเขย่งขึ้นจนสุด แต่ก็ดูเหมือนว่าจะไม่เป็นผล กลุ่มฝูงชนตรงหน้าพวกเขาหนาแน่นเกินไป จนนึกออกได้เพียงแค่วิธีเดียวที่รีชาจะมองเห็นได้อย่างชัดเจนก็คือขี่คอนิโคไลไม่ก็เชมัส แต่แบบนั้นคงไม่เหมาะสม
[ดูโรลเพลย์ของรีชาประกอบ]
"รีชา นิโคไล เชมัส ทางนี้ มาตรงนี้สิ"
เหมือนได้ยินเสียงใครสักคนเรียกชื่อตนเองกับเพื่อนอีกสองคน พอมองไปยังต้นเสียงก็เห็นเหล่าบุตรแห่งอพอลโลกำลังโบกมือมาให้จากริมแม่น้ำตรงจุดที่น่าจะเห็นขบวนพาเหรดชัดกว่าตรงที่พวกเขาอยู่ กับทิปตา นิโคไลเคยพบอีกฝ่ายบ้างที่แถวชายหาดของค่าย ส่วนคนที่ชื่อคาเลปเขาไม่ค่อยคุ้นหน้าเท่าไหร่ แต่ดูจากรีชาที่โบกไม้โบกมือตอบแล้วน่าจะสนิทสนมกับทั้งคู่เหมือนคนอื่นในค่ายอย่างไม่ต้องสงสัย
"นิคกี้ เช พวกเราต้องจับมือกันไว้แน่น ๆ นะ แล้วเดินลุยไปหาพวกพี่ ๆ กัน"
รีชาหันมาบอกด้วยใบหน้าจริงจังจนนิโคไลถึงกับผงะ จะให้ฝ่าฝูงชนเข้าไปน่ะเหรอ เธอต้องพูดเล่นแน่ ๆ เขายอมดูอยู่ตรงนี้ยังดีกว่า
“ผมยังไงก็ได้”
คำตอบของเชมัสเหมือนดับฝันนิโคไล ถึงเด็กชายจากบ้านแอมฟิไทรต์จะหน้านิ่วคิ้วขมวด แต่ประโยคติดปากของเจ้าตัวก็ดูเหมือนเป็นการตกลงไปในตัว แล้วแบบนี้เขาจะทำยังไงได้นอกจาก…
"อ..โอเค"
[ดูโรลเพลย์ของรีชาประกอบ]
เมื่อได้รับคำตอบอันเป็นเอกฉันท์ (?) เช่นเคย ธิดาแห่งโพไซดอนก็ไม่รอช้า จับมือเพื่อนทั้งสองคนละข้างเดินแหวกผู้คนตรงหน้าเข้าไปทันทีจนนิโคไลต้องก้มหน้า เขารู้สึกได้ชัดเจนว่าหัวใจตนเองกำลังเต้นรัวแรงจนแทบกระดอนออกมาจากอกด้วยอาการแพนิค เหงื่อเริ่มไหลซึมตามไรผมและฝ่ามือจนไม่แน่ใจว่ารีชาจะรู้สึกไหมว่ามันเย็นเฉียบไปจากเดิม บุตรแห่งเฮคาทีจำต้องขบริมฝีปากไว้เพื่อต่อสู้กับความกลัวในจิตใจ
จนสุดท้ายแล้วพวกเขาทั้งสามคนก็มารวมกลุ่มกับทิปตาและคาเลปได้สำเร็จ
หลังจากนั้นไม่นานขบวนแห่เรือประจำเทศกาลฟอร์ทูนาก็เริ่มต้นขึ้น จากมุมที่พวกเขาอยู่ทำให้เห็นเรือแต่ละลำได้อย่างชัดเจน วิถีชีวิต ความเชื่อ ความงดงามอันเป็นเอกลักษณ์ของคนพื้นเมือง ดนตรีที่ไพเราะ และความแข็งแกร่งเกรียงไกรของกองทัพชาวนิวโรมันสะท้อนออกมาให้เห็นจนแทบละสายตาไม่ได้ จิตใจอันหวาดกลัวของนิโคไลค่อย ๆ สงบลงยามมองขบวนเรือค่อย ๆ ล่องไปตามสายน้ำ
[ดูโรลเพลย์ของรีชาประกอบ]
เมื่อเรือทุกลำลอดผ่านสะพานหินหลักของเมืองไปแล้ว ผู้ชมในที่นั้นต่างโปรยเหรียญดีนาเรียสลงในแม่น้ำไทเบอร์น้อยแล้วพากันขอพรกับเทพฟอร์ทูนา แม้แต่รีชาเองก็ด้วย เด็กหญิงโปรยเหรียญทองจำนวนหนึ่งลงไปแล้วหลับตาพร้อมกับประสานมือไว้ตรงอก จากท่าทางนิ่งสงบเช่นนั้น เธอคงจะอธิษฐานเรื่องสำคัญอยู่
“ขอบคุณนะ”
เชมัสสะกิดไหล่เขาเบา ๆ แล้วยื่นเหรียญดีนาเรียสจำนวนหนึ่งมาให้ นิโคไลกล่าวขอบคุณเบา ๆ ด้วยไม่อยากรบกวนการขอพรของรีชาก่อนจะรับไว้แล้วโปรยลงไปในแม่น้ำ
‘ขอให้จูลี่ พี่ ๆ ที่บ้าน พี่ดีนรวมถึงทุกคนในค่ายฮาล์ฟบลัดที่ออกไปทำภารกิจกลับมาถึงค่ายอย่างปลอดภัยด้วยเถอะครับ’
มือทั้งสองข้างประสานกัน ดวงตาทั้งคู่หลับตาลงแล้วอธิษฐานต่อเทพีแห่งโชคชะตาด้วยความตั้งใจจริง แม้ไม่เคยออกไปทำภารกิจ แต่ในฐานะเหยื่อและผู้ได้รับการช่วยชีวิต นิโคไลรู้ดีว่าการทำภารกิจของเหล่าเดมิก็อดนั้นอันตรายและยากลำบากเพียงไหน เขาไม่อยากให้เกิดความสูญเสียใด ๆ อีก ไม่ว่ากับใครก็ตาม
[ดูโรลเพลย์ของรีชาประกอบ]
"แย่ล่ะ เราว่าจะถ่ายคลิปให้พี่ ๆ ดูด้วยนี่นา !"
รีชาบอกขึ้นมาขณะที่ผู้คนเริ่มทยอยไปเที่ยวส่วนอื่นของงานเทศกาลต่อภายหลังจากขบวนพาเหรดเรือจบลง ดูเหมือนว่าเธอจะลืมเรื่องสำคัญอย่างการอัดคลิปไปเสียสนิท แต่แล้วเด็กหญิงก็นึกอีกเรื่องที่ต้องทำขึ้นมาได้อย่างรวดเร็วเมื่อพูดถึงพี่ชายที่ไปทำภารกิจอยู่
"เราเพิ่งนึกได้ พี่ดีนฝากเราแลกเงินล่ะ เดี๋ยวเราขอตัวไปที่ธนาคารหน่อยได้ไหม นิคกี้กับเชมัสไปหาร้านอาหารรอเราก่อนก็ได้นะ"
ซึ่งก็แทบไม่ต้องเดาคำตอบของเชมัสเลยแม้แต่น้อย
“ผมยังไงก็ได้”
“ฉันว่าเราไปด้วยกันดีกว่า วันนี้คนเยอะ เดี๋ยวหากันไม่เจอ”
[ดูโรลเพลย์ของรีชาประกอบ]
เมื่อตกลงกันได้แล้ว ทั้งสามคนก็บอกลารุ่นพี่จากบ้านอพอลโลทั้งสองคน ก่อนจะขอแยกตัวเข้าไปในเมืองเพื่อไปทานมื้อเที่ยงและไปที่ธนาคารนิวโรม
“อะไรเหรอเชมัส…”
นิโคไลหันมาถามเชมัสที่สะกิดเขาอีกครั้งระหว่างที่ทั้งคู่เดินตามรีชาไป บุตรแห่งแอมฟิไทรต์ไม่ตอบอะไรเพียงแค่ยื่นสมาร์ทโฟนมาให้เท่านั้น
“นี่มัน…”
คลิปภาพของขบวนแห่เรือเทศกาลฟอร์ทูนาตั้งแต่ต้นจนจบปรากฏสู่สายตา ดูท่าว่าเชมัสคงถ่ายเก็บไว้ตอนที่ทั้งรีชาและเขามัวแต่ดูกันจนเพลินแน่ ๆ
“ส่งให้รีชาสิ เธอต้องดีใจแน่”
นิโคไลส่งสมาร์ทโฟนคืนให้เชมัสก่อนที่ทั้งสองจะรีบเดินเมื่อเด็กหญิงคนเดียวในกลุ่มที่เดินนำหน้าไปไกลแล้วหันมาเร่ง
เทศกาลฟอร์ทูนา
โยนเหรียญขอพรแม่น้ำไทเบอร์น้อย
4 ดีนาเรียส
เข้าร่วมขบวนพาเหรดเรือและโปรยเหรียญลงแม่น้ำไทเบอร์น้อยเพื่อ “เสี่ยงโชค” และขอพร
+2 POINT
โพสต์ 2024-12-5 00:38:24
โพสต์ 2025-6-26 00:10:42
โพสต์ 2025-6-29 12:21:58
