TIMES SQUARE

T I M E S Q U A R E
N e w Y o r k C i t y

ย่านที่ไม่เคยหลับใหลของนิวยอร์กซิตี้

ตั้งอยู่ใจกลางเขตมิดทาวน์แมนฮัตตัน จุดตัดระหว่างถนนบรอดเวย์ และถนนเซเวนท์ อเวนิว

ที่นี่ได้รับฉายาว่า "The Crossroads of the World" เพราะเป็นศูนย์รวมของวัฒนธรรม สื่อ และความบันเทิงที่สำคัญของโลก

จุดเด่นของไทม์สแควร์คือป้ายไฟนีออนและจอ LED ขนาดใหญ่ที่ส่องแสงสว่างไสวตลอด 24 ชั่วโมง

ทำให้บรรยากาศเต็มไปด้วยชีวิตชีวา ผู้คนจากทั่วทุกมุมโลกมารวมตัวกันที่นี่

ไม่ว่าจะเป็นนักท่องเที่ยว นักแสดง และผู้ที่ทำงานในวงการบันเทิง

ในอดีตไทม์สแควร์เคยถูกเรียกว่า "Longacre Square"

แต่ในปี ค.ศ. 1904 เมื่อหนังสือพิมพ์ The New York Times ย้ายสำนักงานใหญ่ของตนมายังตึกที่เรียกว่า One Times Square

ย่านนี้จึงถูกเปลี่ยนชื่อเป็น "Times Square" เพื่อเป็นเกียรติแก่หนังสือพิมพ์ดังกล่าว

Nymeria BELIEVER

Habe Jaebies Part Time - 1

             แสงไฟนีออนที่ฉายลงมาตามอาคารสูงในไทม์สแควร์ทำให้ย่านใจกลางนิวยอร์กดูราวกับไม่เคยหลับใหล แสงสีจากป้ายโฆษณาขนาดยักษ์เต้นระบำบนผนังกระจก แสงแฟลชของนักท่องเที่ยวส่องแวบวาบท่ามกลางผู้คนที่พลุกพล่าน

             ไนมีเรียหยุดยืนอยู่กลางลานกว้างแห่งหนึ่ง เธอเงยหน้ามองป้ายไฟขนาดมหึมาที่เปลี่ยนภาพโฆษณาทุก ๆ สิบวินาที ดวงตาสีเฮเซลของเธอสะท้อนแสงสีหลากหลายที่วูบวาบในอากาศ รอบข้างเต็มไปด้วยเสียงฮือฮาของฝูงชน เสียงดนตรีจากร้านค้าต่าง ๆ และเสียงเครื่องยนต์ของรถแท็กซี่ที่เคลื่อนตัวไปตามท้องถนน

             “ไทม์สแควร์” เธอพูดพลางหมุนตัวสำรวจ “หนวกหูจริงๆ ที่นี่ดูวุ่นวายยิ่งกว่าที่ฉันจินตนาการไว้เสียอีก”

             “สำหรับฉัน มันก็แค่สถานที่ที่มีคนเดินเบียดกันมากเกินไป” คลาริสซ่ากล่าว น้ำเสียงของเธอดังมาจากสร้อยอัญมณีที่ไนมีเรียสวมไว้ "ไม่ใช่สถานที่ที่แม่มดยุคโบราณจะรู้สึกสบายใจนัก"

             ไนมีเรียหัวเราะเบา ๆ “ก็ไม่ใช่ทุกวันนะที่ฉันจะได้มาเที่ยวที่นี่ ขอลองสนุกกับมันสักหน่อยเถอะ”

             เธอก้าวเข้าไปในฝูงชน มองซ้ายมองขวาเพื่อหาป้ายบอกทางไปยังร้าน ฮีบี้จีบี้ส์ ซึ่งอยู่ในลิสต์ภารกิจที่เธอได้รับมาจากค่าย ความน่าสนใจของร้านนี้ไม่ใช่แค่ชื่อเสียงของเทพีฮีบี้ผู้บริหาร แต่ยังเป็นเพราะ “กับดักแห่งความทรงจำ” ที่เธออยากสัมผัสด้วยตนเอง

             ขณะที่เธอเดินไปตามถนน ไนมีเรียไม่อาจห้ามสายตาจากร้านค้าและป้ายโฆษณาที่ดึงดูดได้เลย เธอหยุดมองแฟชั่นโชว์ผ่านจอ LED ขนาดยักษ์ของแบรนด์ดัง ใบหน้าของนางแบบสะท้อนแสงเจิดจ้าดูราวกับเทพธิดา

             "บางทีฉันควรซื้อเสื้อผ้าใหม่เพิ่มสักสองสามชุด" เธอพึมพำ

             "ถ้าเธอใช้เงินไปกับเสื้อผ้าทั้งหมด เธออาจไม่มีเหลือสำหรับค่าเดินทางไปโปรตุเกส" คลาริสซ่าเหน็บเบา ๆ

             ไนมีเรียกลอกตา “โอเค ฉันจะอดใจไว้ก่อน”

             ในที่สุด เธอก็หยุดที่ร้านขายไอศกรีมเล็ก ๆ ร้านหนึ่งริมทาง เธอสั่งโคนไอศกรีมวานิลลาราดซอสคาราเมล ก่อนจะเดินต่อด้วยความสุขเล็ก ๆ ในมือ

             “อยากลองสักคำไหม แคลร์?” เธอแหย่

             "เธอรู้ว่าฉันกินไม่ได้" คลาริสซ่าตอบเสียงเรียบ แต่ไนมีเรียรู้สึกได้ถึงความเสียดายในน้ำเสียง

             “เสียใจด้วยนะ” เธอกล่าวพลางเลียไอศกรีมยั่วผีสาว "มันอร่อยมาก"

             หลังจากเดินวนไปมารอบไทม์สแควร์เตร่จนได้หมวกปีกกว้างใบใหม่มาสวมบังแดด และถามทางจากคนขายของสองสามคน ในที่สุดไนมีเรียก็พบร้าน ฮีบี้จีบี้ส์ มันตั้งอยู่ในอาคารสูงแห่งหนึ่ง ท่ามกลางแสงไฟนีออนและป้ายโฆษณา ร้านนี้ดูเรียบง่ายเมื่อเทียบกับสิ่งรอบข้าง มีป้ายไฟขนาดพอเหมาะที่เขียนว่า Habe Jaebies และคำภาษากรีกที่ขยับเรียงอักษรใหม่ว่า  เขตแดนแห่งความเยาว์วัย

             ไนมีเรียหยุดยืนอยู่หน้าประตูที่ทำจากกระจกใส ดวงตาเป็นประกายอย่างเฉียบคมว่าที่นี่แน่ "เจอแล้ว"

             "ก็ดี หวังว่าเธอจะไม่หลงทางกลับออกมาไม่ถูก" คลาริสซ่ากล่าว น้ำเสียงเจือความประชด

             "ขอบใจที่อวยพรนะ คลาริสซ่า" เธอเหน็บกลับ ก่อนจะผลักประตูเข้าไป

@God 

Nereza BELIEVER

NEREZA HENLADYS

Lovers of Pleasure ❣ Head Counselor Cabin 10

“ เรื่องที่จะให้เจ้าช่วยเป็นสิ่งที่สายเลือดอะโฟรไดท์ทำได้อย่างเชี่ยวชาญ ” บอเรอัสกล่าวเสียงเข้มด้วยความกระชับฉับไวท่ามกลางแสงตะวันที่สาดลงมา เขามีบรรยากาศดุดันสมกับที่ใช้ภาพลักษณ์อาวุโส “ อดีตคนรักของข้ากำลังตกอยู่ในอันตราย นางพึ่งสูญเสียทายาทของเราเพราะความผิดพลาด.. ไซคลอปส์เจอนางก่อนเซเทอร์ มันจึงได้สังหารธิดาแห่งข้าไป ”

โศกนาฏกรรมอีกแล้ว.. ครึ่งเทพพวกนี้ไม่เห็นมีอะไรดี เนเรซ่าขมวดคิ้วเล็กน้อย คับคล้ายคับคลาว่าเธอเคยเห็นปัญหาที่มาในรูปแบบนี้จากกระดานงานทวยเทพ ถ้าจำไม่ผิดจะเป็นของมิสเตอร์ดี? แต่นี่ก็เป็นเรื่องปกติสำหรับทวยเทพไปแล้ว มีคนรัก มีลูก.. และสูญเสียลูก คนไหนที่ใจดีหน่อยก็ยังพยายามหาทางช่วยเหลือหรือให้กำลังใจ คนไหนที่ไม่ใส่ใจก็แค่ปล่อยทิ้งไว้อย่างเคย (กรอกตาเล็กน้อย)

“ พวกมนุษย์บันทึกสาเหตุว่าโดนรถชน อดีตคนรักของข้าที่.. รู้ในบางสิ่งที่ไม่ธรรมดานี้ก็เลยสะเทือนใจที่ไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากยอมรับ ” เสียงของบอเรอัสอ่อนลง มือของเขาเกรงจนกำแฮนด์รถแน่น “ ยามนี้นางยังไม่อาจทิ้งหน้าที่ของตนเองได้ จึงทำได้เพียงกลับไปสอนนักเรียนด้วยสภาพที่ไม่สู้ดีนัก ข้าเชื่อว่าไซคลอปส์ยังวนเวียนอยู่แถวนั้น ในฐานะเทพหากไปยุ่งเกี่ยวจะถือว่าผิดต่อหลักปฏิบัติ ”

“อะพอลโล่กล่าวว่าเจ้าใช้การได้ ” ความเร็วของรถชะลอลงเมื่อเข้าใกล้พื้นที่ไทม์สแควร์

“ ไม่มีใครเข้าใจเรื่องของความรู้สึกดีไปกว่าสายเลือดอะโฟรไดท์ ” มอเตอร์ไซค์ช็อปเปอร์รุ่นเก๋าจอดลงหน้าห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ซึ่งเป็นที่ตั้งของร้านฮีบีจีบี้ ดวงตาของบอเรอัสกวาดมองความเจริญของมนุษย์ด้วยสายตาอธิบายยาก “ เจ้าตั้งใจจะมาที่นี่สินะ ถือเสียว่าข้ามาส่ง ”

“ มีเทพไม่กี่รายหรอกที่ใส่ใจอดีตคนรัก ” ทายาทแห่งความรักกล่าวด้วยความขมขื่น เธอหัวเราะในลำคอเบา ๆ ก่อนจะถอนหายใจ ‘ ถ้ารู้ว่าตัวเองจัดการหรือปกป้องครอบครัวไม่ได้ก็ไม่ควรมีแต่แรกสิ ’ แต่เธอก็รู้ว่าเรื่องนั้นมันเป็นไปไม่ได้ เนเรซ่าลงจากมอเตอร์ไซค์คันใหญ่ เธอถอดหมวกกันน็อคออก ยื่นกลับไปให้เจ้าของรถพร้อมกับถาม

“ เธอคนนั้นของคุณชื่ออะไรล่ะ? ” นั่นคือคำตอบที่ไม่ต้องเสียเวลามาบอกว่า ได้เลย ตกลง ฉันช่วยคุณ , สำหรับเนเรซ่าและสายเลือดอะโฟรไดท์ ทันทีที่พวกเขามีท่าทางว่าสนใจสิ่งใด นั่นก็ถือเป็นคำตอบอันล้ำค่าสุดหาที่เปรียบไม่ได้แล้ว

“ ชาร์ล็อต สมิธ, นางสอนที่ Brooklyn technical high school ”

Oh.. ครูสาวประจำโรงเรียนชื่อดังเสียด้วย รสนิยมเริ่ดสุด ๆ

ที่ปรึกษาจากเคบินที่สิบหรี่ตาลงอย่างขบขันก่อนจะพยักหน้า “ ฉันจะลองดูว่าช่วยอะไรได้ ” นั่นคือการตกลงเพื่อตอบแทนความใจดีที่เขาลงมาถามไถ่ความสะดวกของเธอด้วยตัวเอง ทว่าเทพแห่งสายลมผู้นี้เหมือนจะใจกว้างกว่าที่คิดไว้ เขาหยุดชะงักไปเล็กน้อยก่อนจะดีดเหรียญ 5 ดรักม่ามาให้เธอเสมือนว่าเป็นค่าจ้าง

“ ทั้งหมดอยู่ที่เจ้าแล้ว ” เมื่อพูดจบเขาก็ขี่รถโลดแล่นออกไปยามค่ำคืน ทิ้งให้สายลมซัดปัดชายเสื้อและเส้นผมของเดมิก็อดตัวน้อยจนยุ่งเหยิง เนเรซ่ายกแขนขึ้นกันลมพร้อมกับเบ้หน้า เธอมองตามแผ่นหลังของเทพแห่งสายลมครู่หนึ่งก่อนจะหันไปมองตึกห้างสรรพสินค้า

“ เป็นผู้ชายที่มาไวไปไวสมกับฐานะจริง ๆ .. ”

ตกลงรับอีเว้นท์ช่วยเหลือ

Timeline at [ 19:57 | 09/12/2024 ]

Nymeria BELIEVER

POSIDON vs SUSANOO - 6 end

09-12-2024 | 16.30 PM

              เสียงกระหึ่มของเมืองใหญ่แทรกผ่านเข้ามาในโสตประสาทของไนมีเรียเมื่อเธอลืมตาขึ้นอีกครั้ง แสงนีออนจากป้ายโฆษณายักษ์และหน้าจอดิจิทัลเต้นระบำอยู่เหนือศีรษะ เสียงพูดคุยของผู้คน เสียงดนตรีจากร้านค้าต่าง ๆ และเสียงแตรรถผสมกันกลายเป็นจังหวะอันคุ้นเคยของไทม์สแควร์ เธอสูดลมหายใจลึก ความวุ่นวายเหล่านี้บอกให้เธอรู้ว่าเธอได้กลับมายังนิวยอร์กแล้ว

              ในมือของเธอคือกล่องรูบิคหลากสีที่ส่งประกายเมื่อกระทบกับแสงไฟ เธอหมุนมันเบา ๆ ก่อนจะหยุดคิดถึงแหล่งที่มาของมัน

“เจ้านี่คงมีเรื่องลึกลับมากกว่าที่เห็น”

              “และเธอก็เป็นคนที่ชอบหาเรื่องลึกลับใส่ตัวด้วย” เสียงของคลาริสซ่าดังขึ้นมาจากสร้อยอัญมณี

              ไนมีเรียชะงัก หยุดเดินพลางเอามือแตะสร้อยราวกับจะยืนยันว่ามันคือความจริง “คลาริสซ่า! เธอกลับมาแล้วเหรอ?”

              “ใช่ แต่ฉันถูก ‘ใครบางคน’ ปิดปากอยู่พักใหญ่” คลาริสซ่าตอบ น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความไม่พอใจ “เขาเล่นตลกอะไรกับเธอ?”

              ไนมีเรียยักไหล่ “ให้ส่งของชิ้นนี้กลับไปที่ค่าย และแน่นอน ฉันไม่ได้รับคำตอบที่ชัดเจนเกี่ยวกับเขา”

              “ไว้ใจคนแปลกหน้าง่ายเกินไปรึเปล่าสาวน้อยของฉัน” คลาริสซ่าตำหนิ “เขาเป็นใครก็ไม่รู้ มอบรูบิคปริศนาให้ แล้วเธอก็รับมาง่าย ๆ?”

              ดูท่าวิญญาณแม่ซื้อของเธอจะหัวเสียไม่น้อย ไนมีเรียหัวเราะในลำคอ “ฉันไม่ได้ไว้ใจ แต่ฉันอยากรู้ว่าเจ้ากล่องนี่มีอะไรซ่อนอยู่ต่างหาก อีกอย่างก็แค่ธุรกิจที่มีค่าตอบแทน”

              ขณะที่เธอกำลังเดินทอดน่องสำรวจไทม์สแควร์ตั้งใจจะซื้อน้ำหอมกลิ่นใหม่กลับไปด้วย เสียงทักทายที่คุ้นเคยดังขึ้นจากด้านหลัง “ไนมีเรีย! เธอกลับมาได้ยังไง?”

              เมื่อหันไปมอง เห็นเจสันในชุดลำลองแต่สะอาดเรียบร้อยไม่ใช่เสื้อค่ายอาสาอย่างตอนกลางวัน ดูเหมือนเพิ่งออกมาจากสถานีรถไฟใต้ดินของเฮเฟตัส

              “กลับมาก่อนนายด้วยซ้ำ” เธอยักไหล่พูดไปก็ยาวอีกว่าถูกดีดนิ้วส่งมาที่นี่ “นายเพิ่งออกมาจากสถานีเหรอ?”

              “ใช่ แล้วเธอล่ะไปทำอะไรมา? ทำไมกลับมาจากโตเกียวไวจริงๆ” เจสันมองเธอด้วยความสงสัย

              “ยาวน่ะ” ตอบพร้อมยิ้มบาง ๆ

              เจสันหัวเราะ “ดูเหมือนเธอมีเรื่องยุ่งตลอดเวลาเลยนะ เอานี่” เขายื่นถุงกระดาษใบเล็กให้ “รางวัลจากภารกิจช่วยเหลือจ หนักงานรถไฟใต้ดินฝากมาให้”

              ไนมีเรียรับมาพร้อมยิ้มรับกล่องเล็กๆ นั้น “ขอบใจนะ อย่างน้อยก็มีอะไรติดไม้ติดมือกลับค่าย”

              ทั้งสองเดินกลับค่ายฮาล์ฟบลัดพร้อมกัน ขณะเดินทาง คลาริสซ่ายังคงตั้งคำถามเกี่ยวกับชายปริศนาที่ไนมีเรียพบเจอ แต่เธอก็ยังไม่พร้อมบอกความจริงทั้งหมด

              “นายดูตื่นเต้นนะ” ไนมีเรียพูดกับเจสันเมื่อเห็นเขายิ้มอย่างไม่ปิดบัง

              “ใช่ ฉันรู้สึกดีที่ได้ช่วยเหลือผู้คน มันเป็นเรื่องที่ดีนะ” เจสันตอบพร้อมหัวเราะ “แต่ดูเหมือนเธอจะผ่านเรื่องแปลก ๆ มาอีกแล้ว”

              ไนมีเรียหัวเราะเบา ๆ “ก็แค่วันธรรมดาวันหนึ่งของเดมิก็อด”

รางวัล: +40 EXP ,  3000 ดอลลาร์ และ 50 ศรัทธา

และ 50 เกียรติยศ 

เสบียง อาหารเทพและน้ำทิพย์อย่างละ 1 ขวด

ความโปรดปรานจากแอมฟิไทรต์+35 แต้ม

ความสนิทสนมกับไทสัน+35 แต้ม
BELIEVER (ผู้ศรัทธาเหล่าเทพ) - โบนัสเพิ่มความโปรดปราน +15

@God 

Nereza BELIEVER

NEREZA HENLADYS

Lovers of Pleasure ❣ Head Counselor Cabin 10

รถบัสคันหนึ่งหยุดลงที่หน้าห้างสรรพสินค้าใหญ่ในเขตไทม์สแควร์และเมื่อประตูเปิดออกร่างของเนเรซ่า เฮนลาดิสก็เดินลงมาจากรถคันนั้น นัยน์ตาคู่คมเสมือนจิ้งจอกของสาวปารีเซียงจับจ้องไปที่หน้าจอซึ่งกำลังแสดงภาพปีศาจที่เธอเจอในเมืองช่วงเช้า ‘ นั่นคือแวนมีเทอร์ ’ คิ้วของเธอขมวดเข้าหากันเมื่ออ่านบันทึกเกี่ยวกับมันจากสารานุกรมปีศาจ แทนที่จะมุ่งหน้ากลับไปที่ค่าย เนเรซ่าเลือกที่จะแวะมาดูอาณาเขตแห่งวันวาน

‘ ฉันแค่ขี้เกียจเข้า ๆ ออก ๆ ค่ายหลายครั้ง.. หลังจากนี้ฉันจะทุ่มเทกับการฝึก ซ้อม เรียนวิชาใหม่ ๆ และ— ตามสานสัมพันธ์กับแม่ตัวเอง ’ เมื่อคิดมาถึงช่วงสุดท้าย เนเรซ่าอดไม่ได้ที่จะกรอกตา ความสัมพันธ์ของเธอและแม่ผู้เป็นเทพีไม่ได้แย่แต่ก็ไม่ได้ดี ทว่าตราบใดที่อยากใช้ชีวิตอย่างปลอดภัยและไม่ไร้ที่พึ่ง อย่างน้อย ๆ เธอก็ควรเป็นเด็กน้อยที่น่ารักของแม่ .. เหมือนอย่างที่เดม่อนเป็น

ดวงตาของเนเรซ่าเป็นประกายด้วยความขบขันเพื่อนึกถึงเดม่อนผู้เป็นน้องชาย ‘ การที่เห็นเขาสับสนกับความรักขนาดนี้ค่อนข้างน่าสงสาร ’ เธอเก็บโทรศัพท์สุดจะแข็งแรงลงในกระเป๋า และผลักประตูเดินเข้าไปด้านในตัวอาคารของห้างสรรพสินค้าชื่อดังด้วยท่าทางไม่รีบร้อนหรือตื่นเต้นใด ๆ

‘ ฉันอาจจะแค่ไปดู.. หรือไม่ก็เดินเล่น ’ ในกรณีที่ถ้าเห็นว่าคนในร้านเยอะเกินไป ยังไงตลอดทั้งวันนี้เนเรซ่าก็เหนื่อยมามากพอแล้ว เธอยังไม่อยากหาเรื่องอะไรใส่ตัวเพิ่มในตอนนี้ โดยเฉพาะในช่วงที่เป็นเดือนส่งท้ายปี

Timeline at [ 10:00 | 16/12/2024 ]

Nereza BELIEVER

NEREZA HENLADYS

Lovers of Pleasure ❣ Head Counselor Cabin 10

ผู้คนกล่าวว่าความงดงามนั้นเป็นบาป

เนเรซ่าเชื่อในแนวคิดนั้นมาตลอดชีวิต เพราะใบหน้านี้ไม่เคยดึงดูดเรื่องดี ๆ เข้าหาเธอ ทุกครั้งที่มีอะไรเข้ามามักจะต้องมาในรูปแบบประหลาด ๆ เหมือนอย่างที่เธอกำลังเผชิญหน้าในตอนนี้ ตรงหน้าของเนเรซ่ามีหนุ่มใหญ่หน้าปลากระโห้คนหนึ่งยืนจังก้าขวางทาง เขากวาดตามองขึ้นลงบนตัวเธอด้วยสีหน้าคุกคามพร้อมกับยกมือลูบคางและแลบลิ้นเลียริมฝีปากของตัวเอง “ น้องสาว.. มาเดินคนเดียวไม่เหงาเหรอจ๊ะ? สวย ๆ แบบนี้ไม่ควรอยู่คนเดียวเลยนะ ”

คิ้วของธิดาอะโฟรไดท์กระตุกด้วยความไม่พอใจ ‘ ถ้าเกิดว่าเป็นหนุ่มหล่อก็ว่าไปอย่าง หน้าแบบหมอนี้กล้าดียังไงมาทักฉัน ’ สองแขนของเธอยกขึ้นกอดอก รอยยิ้มเหยียดหยามประดับบนใบหน้าโดยไม่นึกกลัว “ พอดีว่าพวกที่ดีกว่านายส่วนมากเขามีงานมีการให้ทำน่ะ ” เนเรซ่าก้าวเท้าไปข้างหน้าเบี่ยงไหล่หลบตัวของอีกฝ่ายอย่างรังเกียจ เธอกรอกตาด้วยความรำคาญก่อนจะเร่งการก้าวเดินให้ไวขึ้นทว่าฝ่ายชายก็ไม่น้อยหน้า เขารีบก้าวตามมาตื๊อเสมือนว่าไม่สะท้านกับคำพูดจิกกัดที่ได้ฟัง

เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ใส่ใจความหมายที่อยู่ในคำพูดเธอ ไซคลอปส์เป็นสิ่งมีชีวิตที่ค่อนข้างโง่ในบางครั้ง โดยเฉพาะไซคลอปส์โตเต็มวัยที่หมายตาจะคว้านางฟ้า อีกฝ่ายรู้แค่ว่าเธอมีกลิ่นหอมอ่อน ๆ ของสายเลือดอะโฟรไดท์ที่โดดเด่นและเย้ายวนใจ ดังนั้นก็ต้องมีถือตัวเย่อหยิ่งบ้างเป็นธรรมดาแต่ถ้าจะให้เปิดฉากสู้กับเขาที่เป็นถึงไซคลอปส์แนวหน้าของเผ่าพันธุ์นั่นก็คงจะเป็นไปไม่ได้ ฉะนั้นเขาจึงไม่คิดที่จะระวัง หรือใส่ใจกับแววตาที่เริ่มรุนแรงของสาวสวยตรงหน้าเลย

“ คนพวกนั้นโง่จริง ๆ ที่เลือกงานมากกว่าเธอ ไปกับพี่สิจ๊ะ พี่ดูแลเธอได้ทั้งคืน .. ตั้งแต่หัวจรดเท้าเลย ”

อันนี้ไม่เกี่ยวกับหน้าตาแล้ว — แม้แต่วิธีการเชิญชวนยังน่าแขยง

สีหน้าของสาวสวยค่อนข้างชัดเจนว่าเธอรังเกียจ แน่นอน.. ท่ามกลางเมืองใหญ่ที่ห้อมล้อมไปด้วยมนุษย์ ไม่มีพลเมืองดีหรือเจ้าชายขี่ม้าขาวที่ไหนกล้าเข้ามาแทรกกลางระหว่างเจ้าหญิงที่กำลังจะถูกเอาเปรียบและตัวร้ายใต้สะดือที่มีร่างกายยักษ์ใหญ่ยิ่งกว่านักกล้าม จริงอยู่ที่เนเรซ่าไม่ได้ต่อต้านความสัมพันธ์แบบ ons หรือ fwb แต่เธอมีรสนิยมและมาตราฐานพอจะเลือกคนที่ถูกใจหรือเข้าตา ไม่ใช่คว้าคนราคาถูกที่ไม่มีสมอง

“ ก่อนจะเข้าหาผู้หญิงฉันว่านายไปหาหนังสือสอนมารยาทมาอ่านดีกว่า ” ถึงจะไม่ใช่การตอบกลับด้วยเสียงกระโชกโหกหากแต่ก็ทำลายเกราะป้องกันจิตใจรวมไปถึงแท่นหยิ่งทะนงของไซคลอปส์หนุ่มให้ทลายลงได้ในพริบตา เนเรซ่าเฝ้ามองสีหน้าอ้ำอึ้งของชายร่างยักษ์เล็กน้อย เธอกรอกตาเป็นครั้งสุดท้าย ตั้งใจจะปลีกตัวออกไปตามที่ควรจะเป็นแต่เสียงกู่ร้องของชายคนนั้นกลับดังขึ้นในโทนที่คุ้นเคยกว่าปกติ

ธิดาอะโฟรไดท์รีบหันขวับ ภาพมายาพรางตาสลายแล้ว และเธอพึ่งตระหนักว่าตัวเองไปผลักเส้นความโกรธเกรียวของไซคลอปส์ให้พุ่งพลาน ‘ ช่วยไม่ได้นี่นา หมอนี่มันไร้มารยาท ’ สาวสวยขมวดคิ้วเป็นปมแน่น เธอไม่สบอารมณ์กับการที่ต้องมาคอยเจอมารผจญ— หวังว่าสินสงครามที่ได้จากการตีเจ้าพวกนี้จะสามารถใช้ซ้ำในการสอบได้ ถ้ามันใช้ได้ก็ค่อยถือว่ามีประโยชน์หน่อย

“ พวกผู้ชายเป็นแบบนี้หมดทุกคนหรือไง ” เนเรซ่าบ่นกระปอดกระแปด เธอก้าวฉับ ๆ ไปคว้าข้อมือของไซคลอปส์ที่กำลังระเบิดอารมณ์ก่อนจะลาก(?)เขาเดินเข้าไปในซอยที่มีประตูทางเดินพนักงาน เนเรซ่าผลักประตูให้เปิดออก เหวี่ยงเจ้าตัวปัญหาเข้าไปด้านในก่อนจะคว้ามีดสั้นออกมา “ มาจัดการเรื่องนี้ให้มันจบ ๆ ไปดีกว่า ”

….

เสียงครึกโครมจากการต่อสู้ดังลอดจากประตูหนามาเป็นระยะ และในท้ายที่สุดเกือบสิบนาทีหลังจากทั้งคู่หายเข้าไปในซอยด้วยกัน คนแรก.. หมายถึงคนเดียวที่ได้เดินออกมาจากซอยนั้น แน่นอน— เป็นอีกครั้งที่เนเรซ่า เฮนลาดิสได้กอบกู้โลกเอาไว้ (ประชด)

“ ให้ตาย ฉันว่าฉันต้องไปรีบไปทำพาร์ทไทม์แล้วรีบกลับได้แล้ว ”

ประลอง : ไซคลอปส์ - ผล : ชนะ
สินสงคราม : ?

Timeline at [ 10:10 | 16/12/2021]