[ลองไอส์แลนด์] Long Island International Academy (LIIA)

Feria FOLLOWER

เรียนชั้นเกรด 10 วิชาคหกรรม

ย้อนเวลา วันที่ 29 เมษา 68 เวลา 9:30 น.

วันนี้เฟเรียได้นั่งรถโรงเรียนมาถึงยังโรงเรียนนานาชาติลองไอซ์แลนต์อย่างคนปกติธรรมดาทั่วไป ในระหว่างทางที่นั่งอยู่นั่นเธอก็นั่งไถ่เดดาลัสสมาร์ทโฟนดูข่าวสารภายในค่ายอย่างเพลิน ๆ ส่วนหนึ่งก็เพราะว่าเธอพยายามแก้ง่วงที่เธอไปบริจาคของที่โรงตีเหล็กตอนดึกเมื่อคืนนั้นแหละนะ

“ดูไรอยู่นี่ยัยพี่ จะถึงโรงเรียนอยู่แล้วนะ“

“อ่ะ! อีรอสคือว่านะ พรุ่งนี้ไปเล่นไอ้นี่กันไหม”

ที่เธอเอาให้อีรอสน้องชายร่วมบ้านของตนดูนั่นก็คือกิจกรรมวันชุมนุมแม่มดยุโรปที่ที่ปรึกษาบ้านโพไซดอนจัดขึ้นมาที่ชายหาดคืนวันพรุ่งนี้นั่นเอง

“เรื่องนี้เองเหรอก็ดีเหมือนกัน แต่วันนี้ต้องตั้งใจเรียนก่อนนะยัยพี่บ้า เข้าใจไหม“

“จ้า ๆ งั้นเราไปกันเถอะ คาบแรกวันนี้คหกรรมนี่นา จะได้ทำอะไรกันนะ”

ว่าแล้วรถโรงเรียนก็เทียบหน้าโรงเรียนพอดี เฟเรียก็เอาตารางวันนี้ของตัวเองมาดู ซึ่งไป ๆ มา ๆ ก็เป็นตารางที่นักเรียนสามารถจัดเอาเองได้เธอเลยจัดตารางแบบนี้อ่านะตอนเช้า ๆ ทำอะไรสบาย ๆ แบบนี้แหละดีที่สุดเลย เธอรวบผมและใส่ผ้ากันเปื้อนอย่างเรียบร้อย พร้อมเอาของใช้อย่างอื่นไปเก็บในล็อกเกอร์ของตัวเอง พร้อมลงกลอนให้แน่นหนา แล้วจึงไปเข้าเรียนทันที ดีที่เธอดีลกับอีรอสว่าจะเรียนด้วยกันทุกคาบเพื่อให้สามารถเพิ่มความปลอดภัยให้กันและกันได้ด้วยล่ะนะ คาบนี้พวกเราเลยได้อยู่กลุ่มเดียวกันด้วย

“เอาล่ะ! เงียบ ๆ หน่อยนะ วันนี้เราจะมาทำเมนู ซูเฟล กันนะ จดสูตรกันให้ดี ๆ แล้วอย่าลืมอย่าเร่งเปิดเตาอบเร็วเกินไปด้วยนะ”

ว่าแล้ว เฟเรียก็ตั้งใจเอาสมุดมาจดสูตรพร้อมเคล็ดลับการทำเมนูนี้จากครูอย่างตั้งอกตั้งใจ ก่อนจะไปหยิบวัตถุดิบมาทำตามสูตรโดยช่วยกันกับอีรอสจนถึงอบเสร็จก็พักสักพักหนึ่ง ก่อนจะเอาออกมาจัดจานเสิร์ฟให้ครูชิม

“อือ! เยี่ยมมากค่ะ คู่เฟเรียอีรอส ผ่านไปพักได้เลยค่ะ”

“เย้! สำเร็จแล้วนะอีรอส”

“ก็ไม่เท่าไรนี่ อุ้ย…“

ก่อนจะพูดอะไรต่ออีรอสก็โดนเฟเรียผู้เป็นพี่สาวร่วมบ้านคนนี้ยัดชูเฟลใส่ปากไปชิ้นหนึ่งเป็นค่าปิดปากก่อนจะพ่นคำที่เธอพอรู้ว่ามันจะไม่ค่อยดีออกมา ก่อนจะพากันถอดผ้ากันเปื้อนเอาขนมที่เหลือใส่ถุงแล้วเดินออกไปพักเตรียมไปเรียนคาบต่อไปด้วยกันทันที

เรียนในไฮสคูล +15 exp

Feria FOLLOWER

เรียนชั้นเกรด 10 รายวิชา ภาษาญี่ปุ่น

ย้อนเวลา 30 เมษา 68 9:30 น.

วันนี้ตั้งแต่ลงจากรถโรงเรียนมาถึงยังโรงเรียน เฟเรียก็ฮัมเพลงอย่างมีความสุขพลางเอาหูฟังเฮคโฟนอันโปรดมาฟังเพลงไปด้วย แล้วเพลงในหูของเธอก็เป็นเพลงภาษาเดียวกับคลาสเช้าวันนี้ด้วย

“ดูมีความสุขจังเลยนะเธอนี่ ไม่ใช่ว่าเกลียดวิชาภาษารึไงนี่”

คำพูดสุดจี้ใจดำของอีรอสพูดเข้าหูเธอแบบเจ็บกระดอกใจ ถึงแม้จะเป็นความจริงที่เธอเกลียดวิชาภาษาด้วยโรคดิสเล็กเซียที่เธอเป็นมาตั้งแต่เด็กล่ะนะ แต่ภาษาญี่ปุ่นมันต่างออกไปเพราะเป็นภาษาบ้านเกิดแม่เธอด้วยล่ะนะ แถมเธอก็ชอบฟังเพลงญี่ปุ่นด้วย เลยนับได้ว่าเป็นวิชาสายภาษาที่เธอชอบที่สุดล่ะนะ

“แรงอ่าอีรอส เดี๋ยวก็ไม่ช่วยอ่านซะเลยนิ”

“ก็ไม่ได้ขอนี่”

“จ้า ๆ”

เธอเอ่ยตอบน้องชายแบบขอไปทีก่อนที่จะพากันเข้าห้องเรียนไปเรียนภาษาญี่ปุ่นด้วยกัน

“o kiki masu แปลว่า ฟัง ongaku แปลว่า เพลง watashi wa ongaku o kiki masu แปลว่าฉันฟังเพลง“

คลาสเรียนได้เริ่มขึ้น วันนี้เซนเซย์ได้สอนพวกเธอเกี่ยวกับคำศัพท์เกี่ยวกับการฟัง และเพลง ทั้งคำศัพท์พื้นฐานอย่าง แจ๊ส ja zu หรือเพลงร็อก และก็ได้ทำกิจกรรมเพื่อเป็นการทบทวนคำศัพท์อื่น ๆ ที่เคยเรียนมาก่อนด้วยคงกันลืมนั่นแหละ แต่ที่เธองงคือทำไมเขาเอาคำเกี่ยวกับสถานที่มาไว้นำหน้าคำกริยาพื้นฐานนี่แหละ แต่ก็ดีมันจะได้ไม่มึนด้วยล่ะนะ แถมตอนเรียนพวกคำนามเธอก็ได้เรียนคำวิเศษบางส่วนอย่าง kireii ที่หมายถึงสวย หรือ nihon ที่หมายถึงประเทศญี่ปุ่นหรือญี่ปุ่น พอเติม jin เป็น nihonjin ก็กลายเป็นคนญี่ปุ่น แบบนี้น่ะ ถึงบางคำจะมีความแตกต่างกับที่เธอเคยรู้มาอย่างคอมปะนี เธอเคยเรียนว่ามันหมายถึง บริษัท แต่พอมาเรียนที่นี่ดันหมายถึงร้านสะดวกซื้อเสียซะอย่างนั้นคงจะเป็นคำสองความหมายก็ได้มั้งนะ ก็ถือว่าเป็นความรู้ใหม่แล้วกันนะ ช่างมันเถอะ เธอก็จดเนื้อหาการเรียนพลางอัดเสียงที่ครูสอนใส่เฮคโฟนไว้เพื่อให้เธอจำคำศัพท์ได้เพิ่มเติมโดยไม่จำเป็นต้องอ่านอย่างเดียวก็เธอมีปัญหาด้านการอ่าน เลยต้องทดแทนด้วยการฟังนี่แหละดีที่สุด พอเลิกคลาสพวกเธอก็ไปพักก่อนที่จะไปเรียนต่อแล้วไปร่วมกิจกรรมที่ค่ายคืนนี้ด้วยล่ะนะ ตื่นเต้นจังเลย

เข้าคลาสไฮสคูล +15 exp

Feria FOLLOWER

เรียนชั้นเกรด 10 รายวิชา คอมพิวเตอร์

ย้อนเวลา วันที่ 12 / 05 /68 เวลา 9:30 น.

วันนี้เป็นอีกวันหนึ่งที่เฟเรียกลับมาเรียนที่โรงเรียนหลังจากไปทำกิจกรรมในค่ายมา แบบเอิ่ม....แบบแค่เจอพี่โซเฟียที่โดนสวมชุดคอมตูนสฟริงค์แล้วสู้ไม่ได้จนแบบรู้เลยว่าระหว่างทางนี่น่าจะยากกว่านี้แน่ ยิ่งได้ข่าวมาว่าพวกรุ่นพี่แม่งโครตโหดอยู่แล้ว แต่พอไปเจอของจริง โอเครู้เลยว่าตอนสอนในคลาสฝึกอาวุธพวกพี่แกแม่งออมแรงตอนสอนนี่หว่า มิน่าล่ะว่าไม่เคยเอาชนะพวกพี่ ๆ ไม่ได้เลยสักที จนเธอต้องตะโกนเรียกให้สตาฟพาออกมากลางทางแล้วหลังจากนั้นคือเหมือนภาพตัดเลย สงสัยพลังสายเลือดเธอมันทำงานทำให้เธอหลับลึกจนตื่นมาอีกทีเธอก็ข้ามวันไปอยู่ที่บ้านฮิปนอสของเธอแล้วกลับมายังวงจรนักเรียนของเธอเสียซะแล้ว

วันนี้เฟเรียมีคาบเรียนวิชาคอมพิวเตอร์ในคาบเช้า ซึ่งห้องมันก็ดันเงียบผิดปกติ ก่อนที่เธอจะพบว่าวันนี้ที่บรรยายกาศมันมาคุกันขนาดนี้ก็เพราะว่าสัปดาห์นี้มันเริ่มเตรียมสอบแล้วยังไงล่ะ อ้อ จริง ๆ แล้วคือสัปดาห์นี้คือสัปดาห์แห่งการสอบปลายภาคนั่นเอง เธอแทบจะกรีดร้องในใจ อิบอายแล้ว อ่านทันไหมนี่ มิน่าทำไมเจ้าอีรอสอ่านหนังสือหนักฉ่ำนั่น แต่ประเด็นคือทำไมไม่บอกเธอที่เป็นพี่สาวร่วมบ้านล่วงหน้าสักหน่อยล่ะย่ะ!!!!

เธอแค้นน้องชายอยู่ในใจ ก่อนจะรีบไปนั่งที่แล้วใช้เวลาก่อนครูเข้าเร่งอ่านหนังสือเรียนที่เป็นเนื้อหาวิชานี้ทั้งเทอมอย่างรวดเร็วให้เข้าหัวให้มากที่สุด พอครูเข้าห้องแล้วพวกเธอก็พากันเก็บหนังสือแล้วเริ่มทำข้อสอบทันที ให้ตายสิ ระวังไว้เถอะอีรอส ทำที่ปรึกษาบ้านฮิปนอสอย่างเธอโกรธ เตรียมโดนหลับยาวได้เลยเจ้าน้องชายบ้าเอ้ย จะว่าไปถ้าเข้าช่วงสอบแบบนี้แสดงว่าใกล้จะได้กลับไปทำภารกิจนอกค่ายแล้วสินะ ซักน่าสนุกแล้วสิ จะว่ารู้สึกจะมีภารกิจที่ถ้าไม่มีใครรับจะเลื่อนสู่ระดับภัยพิบัติแล้วด้วยนี่ ของท่านเทพซุสสินะ งั้นจบเทอมนี้แล้วไปรับเควสนี้แล้วกัน ยังไงก็น่าจะไม่มีอะไรมากมายอยู่แล้วนี่นา แต่ตอนนี้เธอก็รีบทำสอบก่อน โดยเป็นการสร้างผลงานจากโปรแกรมที่อาจารย์กำหนดไว้นี่แหละ ดีนะที่เป็นวิชาสายปฎิบัติเลยเข้าทางเธอเลย แต่ก็ยากอยู่เหมือนกันนะนี่

เข้าเรียนไฮสคูล +15 exp

Parida BELIEVER

ค่ายฮาล์ฟบลัด

วันที่: 16/09/2025

บันรูปภาพทึกลึกลับ ของ บุตรีเฮคาที ฉบับที่ 117

หลังจากฉากต่อสู้ที่หนักหน่วงกับเหล่าก็อบลินสิ้นสุดลง ภริดา อารยภักดีเทวราช หรือที่รู้จักกันในนาม ริดา ก็ยืนหอบเบาๆ ท่ามกลางกลิ่นควันและเศษซากความวุ่นวายที่ตลาดลองไอส์แลนด์ ใบหน้าของเธอเปื้อนเหงื่อเล็กน้อย แต่ดวงตาคมกริบของเธอยังคงเปี่ยมไปด้วยความเด็ดเดี่ยว เธอค่อยๆ ก้าวเท้าออกจากตลาดอย่างช้าๆ ราวกับทิ้งฉากระเบิดของเวทมนตร์ไว้เบื้องหลัง

​เมื่อเธอมาถึงบริเวณหน้าตลาด เธอโบกรถกระบะที่ขับผ่านมา ชายวัยกลางคนในรถเปิดหน้าต่างและยิ้มให้อย่างเป็นมิตร ก่อนจะพยักหน้าให้เธอขึ้นรถโดยไม่พูดอะไร เธอรวบชายกางเกงให้เข้าที่และนั่งลงอย่างเงียบๆ พลางมองดูทิวทัศน์สองข้างทางที่ค่อยๆ เปลี่ยนจากย่านตลาดที่วุ่นวายกลายเป็นถนนอันร่มรื่นริมเกาะลองไอส์แลนด์

​รถขับมาได้ไม่นานก็หยุดลงหน้าประตูใหญ่ของ Long Island International Academy โรงเรียนนานาชาติชื่อดังที่ตั้งอยู่ท่ามกลางบรรยากาศอันเงียบสงบ อาคารเรียนที่ออกแบบอย่างพิถีพิถันในสไตล์คลาสสิกที่ผสมผสานความทันสมัยตั้งสูงเด่นเป็นสง่า ราวกับเป็นสถานที่ปลอดภัยเพียงแห่งเดียวในโลกอันวุ่นวาย

​ริดาลงจากรถและกล่าวขอบคุณคนขับด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะดึงฮู้ดของเสื้อคลุมขึ้นคลุมศีรษะ เธอรู้ดีว่าในฐานะบุตรีแห่งเฮคาที การปรากฏตัวในโรงเรียนของมนุษย์อาจสร้างความสงสัยที่ไม่จำเป็นได้

​ทันทีที่ก้าวผ่านรั้วโรงเรียนเข้ามา เธอก็ถูกโอบล้อมด้วยบรรยากาศที่เงียบสงบ เสียงนกเจื้อยแจ้วปนกับเสียงนักเรียนที่เล่นกันในสนามหญ้า แต่แล้วความสงบนั้นก็ถูกทำลายด้วยเสียงเอะอะโวยวายที่ดังมาจากอีกฟากหนึ่ง

​สายตาคมของริดาจับจ้องไปที่ "เด็กเกรียน" คนหนึ่งที่กำลังวิ่งไล่ผลักนักเรียนคนอื่น ทำข้าวของล้มกระจาย และส่งเสียงหัวเราะแหลมสูงก้องไปทั่วบริเวณ ในสายตาของครูและนักเรียนคนอื่น พวกเขาเห็นเพียงแค่เด็กดื้อที่ก่อความวุ่นวาย แต่ริดาเห็นสิ่งที่แตกต่างออกไป

​เธอเห็นเงาร่างประหลาดที่บิดเบี้ยว มีเขี้ยวแหลมคมและกรงเล็บยาวซ้อนทับอยู่บนตัวเด็กชาย บุตรีของเฮคาทีรับรู้ได้อย่างชัดเจนว่านี่ไม่ใช่เด็กมนุษย์ธรรมดา แต่เป็น ก็อบลิน ที่ปลอมตัวเข้ามาในโรงเรียน

​ริดายืนนิ่งอยู่ในมุมมืดใต้ต้นไม้ใหญ่ ดวงตาของเธอฉายแววเด็ดเดี่ยวในทันที มือหนึ่งของเธอเลื่อนลงไปสัมผัสสร้อยคออักษรเวทที่เปล่งประกายเรืองรองอย่างแผ่วเบา และพึมพำกับตัวเองเบาๆ

​"อีกครั้ง… หน้าที่ของข้าได้เริ่มต้นขึ้นที่นี่"

ภริดาเดินทางเข้ามาถึงบริเวณ Long Island International Academy และทำการแอบซ่อนตัวอยู่

​

​

​

​

​

​

​

สถานที่: Long Island International Academy

หัวข้อ: ​จากตลาดสู่โรงเรียน

Parida BELIEVER

ค่ายฮาล์ฟบลัด

วันที่: 16/09/2025

บันรูปภาพทึกลึกลับ ของ บุตรีเฮคาที ฉบับที่ 118

ลานกว้างหน้า Long Island International Academy ที่ควรจะเงียบสงบในยามบ่ายพลันกลายเป็นสมรภูมิ ทันทีที่ร่างของ ก็อบลินเลเวล 20 และ 30 โผล่พรวดจากเงามืด เสียงกรีดร้องและความโกลาหลก็ดังขึ้น—นักเรียนและชาวบ้านต่างแตกตื่นวิ่งหนีเอาชีวิตรอด ดวงตาแดงก่ำและเขี้ยวแหลมของอสูรสะท้อนความกระหายเลือด

​ท่ามกลางความหวาดกลัวที่เข้าปกคลุม ภริดา อารยภักดีเทวราช หรือ ริดา ก้าวออกมาจากฝูงชนอย่างสงบนิ่ง ดวงตาของเธอฉายชัดด้วยความมุ่งมั่น มือบางคว้า มีดสั้นสัมฤทธิ์ ที่ซ่อนแนบไว้กับต้นขา ใบมีดวาววับสะท้อนแสงอาทิตย์

​“ถ้าพวกแกเลือกที่นี่เป็นสนามรบ…ก็ต้องเจอข้าเป็นคนหยุด” เสียงเรียบแต่หนักแน่นของเธอเอ่ยขึ้น ก่อนจะก้าวเข้าสู่การต่อสู้

รูปภาพการต่อสู้ระหว่างริดา กับ ก็อบลินเลเวล 20

ลิงก์การต่อสู้ระหว่างริดา กับ ก็อบลิน เลเวล 20

​ก็อบลินเลเวล 20 พุ่งเข้ามาก่อน มันเหวี่ยงกรงเล็บใส่ริดาอย่างรวดเร็วและรุนแรง แต่หญิงสาวเบี่ยงตัวหลบได้อย่างคล่องแคล่ว พร้อมกับตวัดมีดสั้นเฉือนลงบนแขนของมัน เสียงโลหะปะทะเนื้ออสูรดัง “ฉึบ!” เลือดสีดำสาดกระเซ็น

​ก็อบลินกรีดร้องอย่างเจ็บปวดก่อนจะหันกลับมาฟาดซ้ำ แต่ริดาอาศัยจังหวะนั้นก้าวถอยหลังหนึ่งก้าวแล้วพุ่งเข้าประชิด แทงมีดเข้าที่ลำคอของมันอย่างแม่นยำ ร่างของอสูรระดับ 20 ก็ทรุดลงกับพื้นในที่สุด

​“ตัวที่หนึ่ง…” เธอพึมพำเบาๆ

รูปภาพการต่อสู้ระหว่างริดา กับ ก็อบลิน เลเวล 30

ลิงก์การต่อสู้ระหว่างริดา กับ ก็อบลินเลเวล 30

​ทันใดนั้น ก็อบลินเลเวล 30 ซึ่งมีขนาดใหญ่กว่ามากก็พุ่งเข้ามา ร่างกายกำยำและพลังมหาศาลทำให้พื้นดินสะเทือนทุกครั้งที่มันก้าวเดิน มันคำรามกึกก้องพร้อมกับเงื้อค้อนโลหะขนาดใหญ่ขึ้นเหนือหัว

​ริดาพลิกตัวหลบค้อนที่ฟาดลงมา พื้นดินแตกเป็นร่องลึก เธอฉวยโอกาสนั้นพุ่งเข้าใกล้ ฟันมีดสั้นเข้าที่สีข้างของมัน แต่เกราะหนังหนาทำได้เพียงสร้างบาดแผลเล็กๆ เท่านั้น

​“เกราะหนาไม่เลว…แต่ไม่ไร้เทียมทาน” เธอคิดในใจ

​ก็อบลินเลเวล 30 เงื้อค้อนขึ้นอีกครั้ง คราวนี้ฟาดใส่เธอเต็มแรง ริดาใช้มีดไขว้รับแรงปะทะ แม้ร่างจะเซถอยหลังไปหลายก้าว แต่เธอกลับใช้แรงส่งนั้นพุ่งตัวขึ้นสูงกลางอากาศ และในจังหวะนั้นเอง เธอก็หมุนตัววาดมีดเข้าที่ต้นคอของมัน!

​เสียงกรีดร้องครั้งสุดท้ายดังขึ้นสนั่น ร่างมหึมาของก็อบลินเลเวล 30 ทรุดฮวบลงกับพื้น ก่อนจะสลายกลายเป็นควันดำไปพร้อมกับอสูรตัวแรก

​หลังจากการต่อสู้ ริดายืนหอบเล็กน้อย มีดสั้นในมือยังคงเปื้อนคราบเลือดดำ เธอใช้ชายเสื้อเช็ดใบมีดจนสะอาดก่อนจะเก็บเข้าฝักอย่างเรียบร้อย เสียงรอบข้างเริ่มกลับมาสงบ ชาวบ้านที่หลบซ่อนอยู่ค่อยๆ ปรากฏตัวออกมา สีหน้าของพวกเขามีทั้งความตกใจและความโล่งใจ

​หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าลึก เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้ากว้าง—ราวกับกำลังทูลรายงานต่อ เทพีเฮคาที ผู้เป็นมารดาของเธอ

​“ข้าทำสำเร็จแล้ว…อสุรกายที่บังอาจก่อความวุ่นวาย ถูกกำจัดเรียบร้อย”

​ร่างบอบบางของริดาเดินจากไปอย่างสง่างาม ทิ้งไว้เพียงเรื่องเล่าการต่อสู้ที่กลายเป็นตำนาน ณ Long Island International Academy ในวันนั้นได้

ได้รับรางวัล: สินสงคราม ดังต่อไปนี้ หมวกก็อบลิน (สุ่ม)

ดาบก็อบลิน (สุ่ม)

หากมีค่า LUK 50 หน่วย จะดรอปเพิ่ม 1 ชิ้น

​

​

​

​

​

​

​

​

​

สถานที่: Long Island International Academy

หัวข้อ: ​ภารกิจของภริดา: ผู้พิทักษ์ Long Island Academy