DIONYSUS CABIN | ENTRANCE

DIONYSUS  CABIN

บ้านไม้กระท่อมหลังนี้ถูกออกแบบให้เป็น แคมป์ของค่าย ที่ไม่กว้างมากนักแต่เปิดโล่ง ไว้สำหรับต้อนรับบุตรหรือบุตรีที่มีเชื้อสาย ไดโอนีซุส หรือผู้มาเยือน บรรยากาศที่ผสมผสานระหว่างความโบราณและความสดชื่นของธรรมชาติแวดล้อม 

โครงสร้างบ้าน เป็นการผสมผสานระหว่างกระท่อมไม้ดั้งเดิมและพื้นที่อย่างจำกัดแบบแคมป์ บ้านหลังนี้ไม่ได้มีผนังกั้นหลายห้อง แต่เปิดพื้นที่ให้เชื่อมต่อกันอย่างอิสระ ตั้งแต่ห้องนั่งเล่นใหญ่ที่มีมุมสำหรับการนั่งสบายๆ สำหรับจัดงานหรือสังสรร มุมโถงบูชา ที่มีรูปปั้น ไดโอนีซุส  

ด้านนอกระเบียงสำหรับการพักผ่อนและการเฉลิมฉลองร่วมกันในวงสังคมเล็กๆ หรือการสนทนากับธรรมชาติอย่างไม่เร่งรีบ ทั้งหมดนี้สร้างบรรยากาศที่เป็นมิตร เพื่อต้อนรับทั้งบุตรของ ไดโอนีซุส เองและเเขกผู้มาเยี่ยมเยือน

Laura HEROES

  บ้านหมายเลข 12 - บ้านไดโอนีซุส

ไม่นานนักของต่างๆ ที่ลอร์ร่าขนมาก็หอบหิ้วมายังจุดหมาย เธอหยุดยืนหน้าบ้านของตัวเอง ที่นี้สินะ ที่เรียกว่าบ้านของตน เธอมองเเต่ด้านนอก สูดลมหายใจเข้าเเละออกก่อนจะเดินเข้าไปภายมรบ้านทันที

" สวัสดีค้า ลอร์ร่าค้า " เธอไม่ลืมจะเดินเข้าไปพร้อมเเนะนำตัวเสียหน่อย เด็กสาวมองไปรอบๆ ตอนี้บ้านเงียบเเละมืดมาก ไร้ซึ่งผู้คนไปหมด ดูน่าเหงาสุดๆ เมื่อเปิดประตูบ้านเข้าไป เจอเข้ากับบาร์เเบบยาว ที่เรียกได้ว่า.... อะไรกันเนี้ย มองไปรอบๆ จะมีการตกแต่งเเบบเรียบงานเป็นห้องรับเเขก มีโต๊ะ เเละมุมสำหรับการพักผ่อนและเล่นกันดูสนุกสนาน บ่งบอกได้น่าจะชัดมากๆ คือคนที่ทุกคนเรียกเธอว่าพ่อนั้น...น่าจะ ขี้เมา เอามากๆ 

จากรูป เเละบาร์ของเขานั้น เจ้าพ่อเลยก็ว่าได้ เด็กสาวยิ้มๆ เเบบนีี้ก็สนุกเลยสิ เธอวางของลง เดินสำรวจรอบบ้าน เธออยู่คนเดียวสินะ งันก็... เลือกเลย เด็กสาวยิ้มพร้อมกับการเดินวนไปมาเริ่มจัดเเจ้งห้องของตัวเองทันที

เด็กสาวเลือกห้องพักของตัวเอง เป็นห้องด้านในมือหน้าต่างจะอยู่มุมหลังของบ้าน ดูไม่น่าจะวุ่นวายมาก มองเห็นวิวต้นไม้สวยงาม ขนาดห้องที่ไม่เล็กหรือใหญ่มาก พอดีกับตัวเธอเป็นเเบบเตียงเดี่ยว 1 เตียง

" เอาห้องนี้หละนะ " เธอบอกตัวเอง ของค่อยๆ จัดเเจงเข้าห้องพักตัวเอง

การตกเเต่งของห้องต่างๆจะเรียบง่าย เป็นเหมือนบาร์ทั้งบ้านเลย ทุกมุมของบ้านเหมาะมากกับการจิบเครื่องดื่ม ทั้งโต๊ะทั้งมุมเล็กมุมน้อย วิวใดๆ การตกแต่งโทนเหลืองๆ ดูอบอุ่น จนบางทีก็รู้สึกว่ารูปปั่นนี้ เขาตั้งใจทำให้เป็นแบบนี้จริงๆหรือใครเเกล้งกันเเน่นะ

เด็กสาวมองหน้าพ่อจริงๆ ตัวเองเเล้วได้เเต่ยิ้มเเห้งๆ จะพูดว่าพูดไม่ออกก้ไม่ติดนะ นี้เธอไม่ได้พ่อมาเลยสินะ (เเอบโชคดีชะมัดเลย) " ชักอยากเห็นตัวจริงแล้วหละ " เธอพูดออกมา ยืนกอดอกมองหน้ายกใหญ่ เเต่นึกอีกทีเขาบอกันว่า พ่อเธออยู่ที่นี้ใช่ไหมนะ เธอนึกเเต่ก็นั้นหละลองดูไหมหละ เด็กสาวยิ้มๆ 

" อยากรู้ของเเบบนี้ต้องลองเเล้วไหมนะ " เธอบอกกับตัวเองก่อนจะเดินตรงออกไปจากบ้านหลังจากการจัดเก็บข้าของเข้าบ้านไปเป็นที่เรียบร้อยเเล้ว โดยไม่ลืมจะเเอบติดขนมใดๆไปด้วย เเต่น่าเสียดายที่หาซื้อเครื่องดื่มไม่ทันเอาน้ำอัดลมไปก่อนนะ เเละก็เเอบมีเเกล้มด้วยมันฝรั่ง ขอบคบเคี้ยวเพลินๆ สักหน่อยแล้วกัน

Laura HEROES

DIONYSUS CABIN | ENTRANCE

แสงแดดยามเช้าส่องลอดผ้าม่านสีไวน์ในห้องนอนของลอร์ร่าเข้ามาอย่างอ่อนโยน เสียงนกร้องประสานกับเสียงไกลๆ ของพวกครึ่งเทพที่ตื่นเช้าไปฝึกกันแล้วบ้าง ไปกินข้าวกันแล้วบ้าง...

แต่สำหรับลอร์ร่า เธอยังคงนอนกอดหมอนข้างแน่นอยู่กลางเตียง เส้นผมยุ่งๆ กระจายเต็มหมอน ปากยังพึมพำเบาๆ

" อื้อ... ขอนอนอีกแป๊บ..."

แต่แล้วทันใดนั้นภาพเมื่อวานก็แล่นเข้ามาในหัว บ้านเธอโดนไฟไหม้! ยังซ่อมไม่เสร็จเลย!

" ว๊ายยยย!! บ้าน ต้องซ่อมบ้านก่อน "

เสียงกรีดร้องของเธอดังไปถึงหน้าบ้าน เด็กสาวกระเด้งตัวขึ้นจากเตียง ลนลานคว้าชุดช่างเวอร์ชันแฟชั่นของตัวเองมาใส่ 

สีชมพูพาสเทลมีผ้ากันเปื้อนลายองุ่น พร้อมถุงมือหนังและแว่นกันฝุ่นแบบมีเพชรติดนิดๆ เพื่อความเก๋ และเวอร์ไว้ก่อน ใดๆ คือไม่คิดเหมือนกันว่าจะได้ใส่มัน เพราะปกติใส่เเต่ขาวๆ ดำๆ นานๆจะได้ใส่อะไรที่รู้สึกมันสตอร์เบอร์รี่ขนาดนี้เหมือนกัน

เธอเดินออกมานอกบ้านหมายเลข 12 แล้วถอนหายใจแรงเมื่อเห็นสภาพมันอีกครั้ง

หน้าบ้านยังเต็มไปด้วยร่องรอยไหม้ตรงผนัง ขอบหน้าต่างบางบานยังดำปิ๊ด ปี๊ดเลยหละ เรียกว่าอยู่ๆ บ้านก็ดำ เหมือนได้รีบ้านใหม่ไปในตัวเลย

" โถ่ สภาพหน้าบ้าน!!! "

เด็กสาวเริ่มจากกวาดเศษเถ้าถ่านและฝุ่นดำๆ ออกจากบริเวณรอบๆ บ้านก่อนแล้วพวกต้นองุ่นหน้าบ้านนี้คือ โดนเผาหมดเลยนะ ต้องปลูกใหม่ด้วย แต่ยังไม่มีอารมย์ปลูกไว้ก่อนแล้วกัน

เธอที่แบบยังเเม้เเต่จะเก็บกวาดพวกมัน ใดๆ จัดเเจงตัวบ้านก่อน เรื่องนั้นขอพักไว่รอบหน้าเธอจะมาตามเก็บทีหลังนะ

เมื่อเคลียร์พื้นที่เสร็จแล้ว เธอหยิบกระป๋องสีขึ้นมา... ใช่แล้ว! สีที่เธอเตรียมไว้นั้นไม่ใช่สีธรรมดา

สีน้ำตาลอ่อน ๆ แวววาว เมื่อทาลงไปแล้วสะท้อนแดดนิด ๆ ดูเเล้วคลาสิกสุกๆ เเต่ก็ต้องมาเเต่เเต้มลวดลายสักหน่อยให้พอสวยงาม

เธอเริ่มทาจากขอบประตูบ้านก่อน ระหว่างทาเธอก็ฮัมเพลงเบาๆ ท่าทางตั้งใจมาก พอทำเสร็จเธอถอยออกมายืนมองผลงานตัวเองยิ้มๆ

" อื้มม~ ดูดีขึ้นเยอะเลยนะ! "

จากนั้นลอร์ร่าก็ขยับไปยังหน้าต่าง เธอเช็ดขอบบานหน้าต่างที่ดำจนเกือบเป็นสีถ่าน จากนั้นก็ใช้สีน้ำตาลแต่เข้มขึ้นอีกบางๆ ทาทับเพื่อเพิ่มประกาย และดูเล่นสีเข้ากันกับตัวสีบ้านเลย

หลังจากทำภายนอกพอหอมปากหอมคอ เธอก็กลับเข้าไปจัดของในบ้านด้วยตัวเอง ข้าวของบางอย่างยังวางเกะกะอยู่จากเหตุการณ์วุ่นวายเมื่อวันก่อน

หลังจากนั้นเธอก็เดินสำรวจผนังในห้อง โชคดีที่ด้านในไม่ได้โดนไฟลามมากนัก แต่ก็ยังต้องขัดคราบควันและเขม่าดำๆ ออกไป

เธอใส่แว่นกันฝุ่นอีกครั้ง แล้วหยิบฟองน้ำขึ้นมาเช็ดผนังไปพลาง บ่นไปพลาง

" บ้านจะพัง คนซ่อมก็ไม่มี พี่คริสไม่อยู่อีก เห้อ ทำไมกันนะ ผู้ชายบ้านนี้หายตลอดเลย "

เด็กสาวบ่นออกมาเล็กๆ เพราะเหนื่อยแล้วนั้นหละ มันก็ยมนะ ทำงานตากแดด หน้าดำกันพอดี

ลอร์ร่านั่งลงหน้าบ้าน มองผลงานที่ตัวเองทำวันนี้ รั้วด้านหน้าเริ่มมีสีสันขึ้นมา ผนังบ้านเธอไม่ดำปี๋เหมือนเมื่อวานอีกแล้ว แม้จะยังเหลือหลังคาแหว่งๆ ที่ต้องให้คนอื่นมาช่วย แต่โดยรวมก็ดู 

“แบบนี้ก็ ..... ก็ได้อยู่ ” แบบดูดีกว่าก่อนหน้านี้ที่แบบ มันดูไม่ได้เลยหนะ แบบมัน...มันไม่ดูดีเลย

" ไหนๆ ก็ไหนๆแล้ว ..... ทำไวน์สักหน่อยละกัน " เธอพูด พร้อมหยิบขวดน้ำเปล่าเปลี่ยนมันด้วยความเร็ว

" เสร็จเรียบร้อย " เธอยิ้มยกออกมาหลังเปลี่ยนไป มันค่อนข้างเร็วมากเลย

เเต่วาหันมองหน้าบ้าน พวกต้นองุ่นก็คือ ยังก่อนขอพักก่อน ไว้รอบหน้าจะมาปลูกอีกนะ เด็กสาวยิ้มแห้งๆ ตอนนี้ต้องรีบไปเตรียมการแสดงก่อนแล้ว

---

ซ่อมแซมบ้าน 03 - ครบ 3 โรลรับ

+12 ดรักม่า / +2 Point

เปลี่ยนน้ำเปล่าเป็นไวน์ 3 ขวด - 22 มีค

Laura HEROES

DIONYSUS CABIN | ENTRANCE

ตอนเชิญ ทิฟฟานีมาเล่นด้วยกัน

ร่าเดินตัวปลิวกลับมาถึงบ้านหลังจากไปหาพ่อมาอย่างกระฉับกระเฉง แม้จะโดนพ่อแซะเรื่อง " ละครลิง " อย่างไม่ไว้หน้า แต่ร่าไม่ได้คิดมากอะไร เพราะใจตอนนี้กำลังพองโตกับโปรเจกต์ใหม่ที่กำลังจะเกิดขึ้นมากกว่านะ

ที่หน้าบ้าน ร่ากวาดสายตามองหาเป้าหมายทันที และก็เจอพี่สาวคนเก่งของเธอกำลังนั่งยองๆ ทาสีขอบหน้าต่างที่ดำจากรอยไฟไหม้อยู่พอดี

อีกฝ่ายเสื้อยืดตัวเก่าๆ กับกางเกงยีนส์ขาสั้น ผ้าคาดผมสีเงิน และพู่กันในมือที่ป้ายสีลงไปอย่างใจเย็น

ลอร์ร่าเห็นแบบนั้นรีบเดินพรวดเข้าไปพร้อมกับเสียงใสๆ ทันที

" พี่ทิฟ~ ร่ากลับมาแล้ว! "

ทิฟฟานีหันมามองด้วยสายตาเอ็นดูทันทีที่เห็นร่าเดินมาแบบกระตือรือร้น

" อ้าว กลับมาไวเชียวนะ ไหนๆ ไปแจกไวน์ให้พ่ออีกล่ะสิ? " เธอตอบกลับพร้อมขำๆ

" ก็ใช่น่ะสิ รอบนี้หนะ ร่ายกไปให้พ่อตั้ง 2 ขวดแน่ะ " ร่าพูดพลางวางมือแนบอกตัวเองอย่างภาคภูมิใจ เพราะไวน์นั้นฝีมือเธอยังไงหละ

" อ่อพี่ทิฟ... พ่อถามร่าว่าจะสมัครแสดงในเทศกาลไดโอนิเซียมั้ย ร่าก็เลยตอบตกลงไป " เธอพูดแบบเริ่มเข้าเรื่อง จริงๆคือจะชวนเธอมาเล่นด้วยกันหนะ

ทิฟฟานียิ้มเล็กๆ พยักหน้าอย่างให้กำลังใจให้น้องสาว ขณะมือยังป้ายสีอย่างต่อเนื่อง

" หื้มมมม~ แล้วร่าเล่นอะไรล่ะ? "

" ร่าเลือกเล่น ละครเวที! แบบสั้นๆ น่ารักๆ แล้วร่าอยากให้พี่ทิฟมาเล่นด้วยกัน! "

ทิฟฟานีเงยหน้าขึ้นมองน้องสาว " โอ๊ะ จริงเหรอ ถ้าฉันเล่น ฉันได้บทอะไรล่ะนั่น? "

เด็กสาวหัวเราะคิกๆ ยืนเท้าเอว ก่อนประกาศเสียงใส " พี่ทิฟจะต้องเล่นเป็น ‘หมาป่า’! "

" หมาป่า? " ทิฟฟานีเลิกคิ้วน้อยๆ หันมองน้องสาวตัวเองที่ท่าทางภูมิใจสุดๆ

" ใช่ๆ ! แล้วร่าจะเล่นเป็น ลูกหมูสามตัว ทั้งสามตัวเลย! "

" ทั้งสามตัว? " อีกฝ่ายเองถึงกับหลุดหัวเราะ " ร่าแน่ใจนะว่าจะไม่งงบทตัวเอง? " เธอเเอบรู้สึกว่ามันเยอะมาก ทีเดียว

" ไม่งงหรอก(มั้ง) ร่าจะเปลี่ยนเสียงเปลี่ยนท่าทีให้คนดูแยกออกได้เลย แล้วเรื่องมันก็สั้นๆ แค่สามฉากเอง "

" อืม.... เเล้วทำไมฉันจะ ต้องเป็นหมาป่าล่ะ? " ทิฟฟานีแกล้งถามยิ้มๆ

" ก็เพราะพี่ทิฟเล่นบทหมาป่าออกจะเท่! ทั้งดุ ทั้งสง่า ทั้งเสียงดัง รู้มั้ยถ้าพี่ขู่แบบ ‘ฉันจะเป่าบ้านให้ปลิว~’ แล้วสะบัดผมตาม ไรแบบนี้ "

" ขนาดนั้นเลยเหรอ? " เธอหัวเราชอบใจกับท่าทางของน้องสาวที่เล่นเป็นเธอ

" ที่สุดของที่สุดเลย " ร่าพูดพร้อมกับยืนโพสท่าหมูขวัญผวาให้ดู ประกอบด้วยเสียง 

" โอ๊ย พี่หมาป่าอย่าเป่าบ้านหนู!" แล้วก็ล้มลงพรมหน้าบ้านเหมือนจะตาย

ทิฟฟานีหลุดขำออกมาเบาๆ แล้วส่ายหัว กับท่าทางของลอร์ร่า

" ไอเดียร่านี่... น่ารักดีนะ ยังไม่ได้ตัดสินใจอะไรตอนนี้หรอก แต่ก็ฟังไว้แล้วกันนะ "

" อย่างน้อยพี่ ก็ไม่ปฏิเสธ! ใช่มั้ยหละ " ร่าลุกขึ้นมาแล้วหมุนตัวเบาๆ เหมือนกำลังอยู่บนเวที

จากนั้นทั้งสองก็ช่วยกันทาสีรั้วบ้านที่ยังทาไม่เสร็จ ทิฟฟานีทาด้านบน ร่าทาด้านล่าง แต่เลอะขาตัวเองมากกว่า

ระหว่างที่มือลงพู่กัน ปากก็ยังคุยเรื่องบท เรื่องชุด เรื่องจะใช้ไม้ฟางกับอิฐยังไงดี ทั้งคู่หัวเราะพลางวางแผนเบาๆ

" ถ้าเรามีเวลากว่านี้ ร่าอยากทำบ้านฟางแบบพับได้เลยนะ เวลาพี่เป่า มันจะปลิวจริงๆ! "

" อืมม... เดี๋ยวพี่ถามพี่คริสให้ก็ได้ เผื่อเขากลับมาทัน จะได้ให้มาช่วยอะไรได้บ้าง "

" จริงหรอ "

ค่ำวันนั้น... บ้านที่ยังไม่เสร็จดี กลับเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะของสองสาว และกลิ่นสีที่ลอยออกไป

แม้ทิฟฟานียังไม่ตกลงใจแน่นอน แต่สำหรับร่า... 

นี่แหละจุดเริ่มต้นของละครเธอ มีอีกฝ่ายอยู่ มันจะลดความตลกให้น้อยลงเพราะเธอนั้นเเบบว่า เป็นงานกว่าเธอ ถ้าปล่อยลอร์ร่าคนเดียวหละ ไม่ต้องถาม ลูกหมูเธอเป็นลูกลิงเเน่นอน

แม้เหล่าลูกๆ บ้านนี้ จะมีความสามารถในเรื่องงานสร้างสรรค์ และงานรื่นเริงทั้งหลายแต่ก็ไม่ได้รับปากได้ว่ามันจะ บันเทิงแบบมากขนาดไหนหนะ

แต่จะว่าไป บ้านเรามีอีกคน เป็นนักเเสดงด้วยนะ ทำไมนะ ลอร์ร่าควรเชิญเขามาเล่นด้วยกัน เพิ่มความวุ่นวานไปด้วยกันไปเลย ทำไมนะ ทำไมคิดไม่ถึงกัน แต่ว่าเขาอยู่ไหมก่อน ไม่เจอเลยนะ

เธอคิดไม่ตก ก่อนจะลุกขออีกฝ่ายไเตรียมตัว ใดๆ ก็ยังเเอบหวังว่าเขานั้นจะตอบรับคำเชิญการเเสดงอขงเธออยู่นั้นหละ

" งันร่าไปก่อนนะ " เธอลุกเดินออกไปก่อน เพราะเธอนั้นก็ทำไปได้สักพักแล้ว และกะว่าจะออกไปเตรียมตัวเรื่องการซ้อม และอื่นๆ ต่อด้วย

---

หมายเหตุ รอ NPC ตอบรับคำชวน

ซ่อมแซมบ้าน 04

Parida BELIEVER

ค่ายฮาล์ฟบลัด

วันที่: 4 กันยายน 2025 

บันทึกลึกลับ ของ บุตรีเฮคาที ฉบับที่ 48

เนื้อหาโรลเพลย์: 

      หลังจากที่ทีน่าพาภริดาเดินชมบ้านของเฮอร์มีสเสร็จสิ้น เธอก็หันกลับมามองริดาด้วยรอยยิ้มอบอุ่น ก่อนจะเอ่ยชวนให้เดินตามไป "เอาล่ะ ริดา ที่ต่อไปที่เราจะไปกันคือบ้านหมายเลข 12 ของไดโอนีซุส หรือเทพเจ้าแห่งไวน์และความสนุกสนานค่ะ แม้เราจะไม่ได้เข้าไปข้างใน แต่พี่จะอธิบายให้ฟังอย่างละเอียดเลย รับรองว่าริดาต้องจินตนาการภาพออกแน่นอน" น้ำเสียงของทีน่าเต็มไปด้วยความกระตือรือร้นและเป็นมิตร ริดาพยักหน้ารับอย่างตั้งใจ ดวงตาของเธอยังคงเป็นประกายด้วยความอยากรู้อยากเห็นไม่เปลี่ยนแปลง

​กลิ่นอายแห่งการเฉลิมฉลอง

     ​ทันทีที่ทั้งสองเดินมาถึง ริดาก็รู้สึกได้ถึงบรรยากาศที่แตกต่างจากบ้านอื่น ๆ กลิ่นหอมสดชื่นขององุ่นและดอกไม้ลอยมาพร้อมกับสายลมผสมกับกลิ่นไม้หอมที่มาจากตัวบ้าน บ้านหมายเลข 12 เป็นกระท่อมไม้ที่ออกแบบเรียบง่ายแต่แฝงไว้ด้วยเสน่ห์แบบคลาสสิก พื้นที่รอบ ๆ แม้ไม่กว้างนักแต่ก็เปิดโล่ง ให้ความรู้สึกโปร่งสบายและเป็นมิตร ราวกับเป็นสถานที่ต้อนรับลูก ๆ ของไดโอนีซุส และผู้มาเยือนที่ได้รับอนุญาต ความงดงามของที่นี่คือการผสมผสานกันระหว่างความเก่าแก่แบบดั้งเดิมและความสดชื่นของธรรมชาติที่โอบล้อมอยู่

​เถาองุ่นสีเขียวชอุ่มเลื้อยพันรอบเสาไม้เล็ก ๆ บริเวณหน้าบ้าน กลิ่นหอมหวานขององุ่นสุกทำให้บรรยากาศดูผ่อนคลายและชวนให้นึกถึงงานเฉลิมฉลองในยามค่ำคืน เสียงลมพัดผ่านใบไม้คล้ายกับเสียงดนตรีเบา ๆ ที่มองไม่เห็นแต่สัมผัสได้

​โถงแห่งการเฉลิมฉลอง (Hall of Dionysus)

     ​ทีน่าชี้ไปที่ส่วนหนึ่งของตัวบ้านซึ่งยกสูงขึ้นเล็กน้อย "ภายในบ้านจะมีโถงใหญ่ที่เรียกว่า Hall of Dionysus ซึ่งเป็นหัวใจสำคัญของบ้านเลยนะ เป็นสถานที่ที่ลูก ๆ ของไดโอนีซุสจะมารวมตัวกันจัดงานเลี้ยง หรือแม้แต่ใช้ฝึกพลังพิเศษของพวกเขา" แม้ไม่ได้เข้าไปข้างใน แต่ทีน่าก็อธิบายอย่างละเอียดจนริดาสามารถจินตนาการภาพได้อย่างชัดเจน ห้องโถงนี้อบอวลไปด้วยความสุข ความสนุกสนาน และความเป็นอิสระ ทุกอย่างถูกออกแบบมาเพื่อสะท้อนตัวตนของเทพไดโอนีซุส

     ​จุดเด่นที่สุดในห้องโถงคือ รูปปั้นเทพเจ้าไดโอนีซุส ซึ่งตั้งอยู่กลางห้อง รูปปั้นนี้ทำจากหินอ่อนสีขาวผสมเทาแกะสลักอย่างประณีตและทรงพลัง ไดโอนีซุสยืนอยู่ในท่วงท่าสง่างาม มือข้างหนึ่งถือแก้วไวน์สีขาวใส ส่วนรอยยิ้มบนใบหน้าเต็มไปด้วยเสน่ห์ที่แสดงถึงความสุขและเสรีภาพ เส้นสายของกล้ามเนื้อและร่างกายถูกสลักอย่างละเอียดอ่อน สื่อถึงพลัง ความงาม และการเฉลิมฉลอง

     ​"รูปปั้นนี้ไม่ได้เป็นแค่สัญลักษณ์ของไวน์และความมึนเมาเท่านั้นนะคะ แต่ยังเป็นตัวแทนของความปลดปล่อยและความอุดมสมบูรณ์ด้วย ใครที่ได้มองจะรู้สึกเหมือนได้รับพลังใจและแรงบันดาลใจ" ทีน่าอธิบายเพิ่ม ริดายืนฟังอย่างตื่นตาตื่นใจ เธอไม่เคยได้ยินการบรรยายที่มีชีวิตชีวาแบบนี้มาก่อน จินตนาการของเธอสร้างภาพห้องโถงที่เต็มไปด้วยเสียงดนตรีร่าเริงขึ้นมาในหัว จนแทบจะได้กลิ่นไวน์และดอกไม้จริง ๆ

​การพบกับออสติน

      ​ขณะที่ทั้งสองกำลังพูดคุยกัน เสียงหัวเราะร่าเริงก็ดังขึ้นจากด้านหลังประตูไม้ ก่อนที่ร่างของชายหนุ่มผมสีดำขลับที่ดูยุ่งเล็กน้อยจะเดินออกมา ดวงตาของเขาเป็นประกายราวกับจะชวนทุกคนมาร่วมสนุกไปด้วยกัน

    ​"เฮ้~ พี่ทีน่า! พามือใหม่มาแนะนำบ้านเรารึเนี่ย?" ออสตินทักทาย "ใช่แล้วจ้ะ ออสติน คนนี้ชื่อริดา เพิ่งมาที่นี่ไม่นาน เลยอยากพามาทัวร์รอบ ๆ ให้คุ้นเคย" ทีน่ายิ้มบาง ๆ "ยินดีต้อนรับนะริดา! ฉันชื่อออสติน หรือจะเรียกสั้น ๆ ว่าออสก็ได้ แล้วแต่เลย~" ออสตินหันมาโบกมือให้ริดา

    ​บุคลิกของออสตินดู เฮฮา มีชีวิตชีวา และอบอุ่น ในเวลาเดียวกัน เสียงหัวเราะของเขาราวกับมีพลังในการขจัดความตึงเครียดออกจากบรรยากาศทันที "ออสเป็นลูกของไดโอนีซุสค่ะ เขาเป็นคนร่าเริง สนุกสนาน และชอบปาร์ตี้มาก ๆ แต่ก็อย่าเข้าใจผิดไปนะคะ" ทีน่าหัวเราะเบา ๆ "ใช่เลย! ถึงผมจะดูเหมือนไม่มีสาระ แต่ถ้าเรื่องจริงจังขึ้นมา ผมก็พร้อมจะจัดเต็มเหมือนกัน" ออสตินพูดพลางยักคิ้ว

     ​เมื่อเขาพูดจบ บรรยากาศรอบตัวก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย ความสดใสเมื่อครู่ถูกแทนที่ด้วยพลังที่นิ่งสงบและหนักแน่น จนริดารู้สึกได้ถึงแรงกดดันบางอย่าง ก่อนที่เขาจะยิ้มกว้างอีกครั้ง ทำให้ทุกอย่างกลับมาเป็นปกติ "ว้าว... ดูไม่เหมือนคนที่จะจริงจังได้เลยนะคะ แต่กลับ... น่ากลัวดีจัง" ริดาพึมพำ "นั่นแหละเสน่ห์ของลูกไดโอนีซุส เขาสามารถเปลี่ยนบรรยากาศรอบตัวได้ในพริบตาเลยล่ะ" ทีน่าหัวเราะเบา ๆ

    ​หลังจากได้พูดคุยกับออสตินและฟังเรื่องราวเกี่ยวกับบ้านหมายเลข 12 อย่างละเอียดแล้ว ริดาก็รู้สึกตื่นเต้นและประทับใจอย่างมาก แม้จะไม่ได้ก้าวเข้าไปในตัวบ้านจริง ๆ แต่การได้ยืนอยู่ตรงนี้ก็ทำให้เธอสัมผัสถึงความรื่นเริง ความอบอุ่น และพลังชีวิตที่อบอวลอยู่รอบ ๆ บ้านของไดโอนีซุสได้อย่างชัดเจน

    ​ทีน่าจึงพาริดาเดินต่อไปยังจุดหมายถัดไป พร้อมเสียงหัวเราะร่าเริงของออสตินที่ยังคงดังก้องอยู่ในใจของริดาไม่เสื่อมคลาย

รับรางวัล :+15 EXP

​

​

​.    

     ​

​

   

 

    ​

  

    

"ในความมืดมิดยังมีแสงนำทางผู้กล้าแห่งเฮคาที"

สถานที่: หน้าบ้านหมายเลขที่ 12 ไดโอนีซุส |  หัวข้อ: โถงแห่งการเฉลิมฉลอง (Hall of Dionysus)