บ้านลอร์ร่า , สเปน
เด็กสาวที่รู้สึกว่าที่นี้ไม่ใช่ที่ของตนอีกต่อไป เพราะเวลาบอกอะไรคนที่บ้านไปนั้นไม่มีคนเชื่อเธอเลย เเถมยังมองว่าตนนั้นเป็นคนประหลาดไปอีก เเน่นอนว่ามันทำให้เธอดูขาดความมั่นใจ ทุกคนบอกเเต่ว่าเธอนั้นสมาธิสั้น ไม่มีสมธิ คิดไปเองเสียมากกว่า
จากก่อนหน้านี้มีคนเเนะนำให้เธอนั้นไปที่อื่น วันนี้หละจะเป็นวันที่เด็กสาวออกจากบ้าน เธอทะยอยเก็บของอยู่หลายวัน เพื่อไม่ให้คนสงสัย เเน่นอนว่าต้องทำให้เเนบเนียน
เมื่อเก็บของเตรียมพร้อมแล้ว วันนี้ทุกอย่างเต็มใจเพราะพ่อบุญธรรมและเเม่ของเธอนั้นออกไปข้างนอก ส่วนพี่น้องของเธอก็ไปเที่ยวกัน เเต่เธอเเค่ขอตัวไม่อยากไป
เมื่อสบโอกาส เด็กสาวหยิบกระเป๋า สะพายเป้ มันอาจจะดูแปลกตาไปนิดหน่อยเพราะเธอนั้นส่วนมากจะเป็นคนไม่ค่อยขนอะไร เอาไปเเต่ของเล็กๆน้อยๆ วันนี้ขนเหมือนจะไปเข้าค่อยอะไรอย่างนั้นเลย เด็กสาวมองซ้ายมองขวาเดินออกจากห้องของตัวเอง ไม่เก็บห้องไว้อย่างดีเพราะไม่รู้ว่านานขนาดไหนจะได้กลับมาที่นี้
" หวังว่าทุกคนจะโชคดี " เธอบอกเพราะมือที่ปิดประตูห้องพักของตนเบาๆ ย่องเบาๆ เดินออกจากบ้าน ตอนนี้เธอปนไปกับฝูงชนด้านหน้าบ้านของตนไปเลย เพราะรู้สึกว่ามันเนียนดี
" ไว้ร่าจะกลับมานะ วันนี้ทุกคนไม่เชื่อร่าแต่ร่าจะกลับมาวันที่ทุกคนเชื่อร่า " เธอบอกก่อนเดินลงจากบันไดบ้านไป
ตอนนี้เด็กสาวก้าวเข้าสู่ฝูงคนมากมายที่เป็นนักท่องเที่ยว เเละเธอพยายามทำตัวไม่เด่นเท่าไร เเต่กระเป๋านี้หละเกะกะชะมัดแต่ก็นะ เธอต้องขนไปก่อนคนสวยเเบบเธอคงต้องขนไปหมดนี้หละ เสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้าพวกนี้มันของที่ต้องใช้ ดีเท่าไรไม่เอาจานชามมาด้วยเหมือนจะย้ายบ้านกลายๆ
ด้วยความที่ไม่รู้ว่าต้องเริ่มยังไง เรียกว่าเด็กสาวก็หลงทิศหลงทาง มองซ้ายมองขวา ยังดีที่ยังพอจะอ่านอะไรออกบ้างเเต่ก็ดูวุ่นวายชะมัดเลย (ด้วยความทีจริงๆเธอจะนั่งรถส่วนตัวมากกว่า ตอนนี้พอมาเดินทางเองก็หลงทิศหลงทางไปตลอดเวลา)
หมายเหตุ : ออกจากบ้าน