[บ้านพักหมายเลข 3] ห้องนอนรวมหญิง

CAMP HALF-BLOOD
POSEIDON CABIN 3

ห้องนอนรวมหญิง
ห้องนอนรวมสำหรับบุตรีแห่งโพไซดอนทั้งหลาย ห้องพักตกแต่งโดยใช้สีแห่งท้องทะเลเป็นหลัก ดุจดั่งอยู่ใต้ท้องทะเลร่วมกับบิดาที่รักของทุกคน สามารถจับจ้องเตียงที่ต้องการได้สบาย ตามเตียงจะมีม่านน้อยกั้นเพื่อเพิ่มความเป็นส่วนตัวให้ทุกคนในบ้านพักแห่งนี้

Dean HEROES

Resha Campbell
The youngest sister of Poseidon's lineage.

เด็กหญิงตัวเล็กวิ่งดุ๊ก ๆ เข้ามาในห้องนอนหญิงตามคำสั่งของพี่ชาย ดีน เอลวิน อัลวาเรซ นีล จากนั้นเธอก็วางของขวัญเล็ก ๆ น้อย ๆ ลงบนโต๊ะกาแฟที่อยู่กลางห้องนอนหญิงเป็นจุดที่เด่นสะดุดตา

เฟอร์เรโรรอชเชอร์ 2 แพ็ค กับจดหมายหนึ่งฉบับสำหรับพี่สาว 2 คน...

@Ripley @Bright

bettyleg

Ripley BRAVE

White Swan in The Ocean

          ปวดหัวชะมัด

          ในกระท่อมหลังโตที่เติมไปด้วยข้าวของของเหล่าบุตรและธิดาแห่งเจ้าสมุทรแบ่งออกเป็นหอพักรวมสองฝั่ง ฝั่งชายและฝั่งหญิง ภายในบ้านนั้นปรากฎร่องรอยของการใช้ชีวิตภายในบ้านยกเว้นเตียงนอนหลังหนึ่งที่มักจะแน่นิ่งไม่ขยับเขยื้อนราวกับจำศีลจนดูไร้สัญญาณชีวิต

          ทว่า…บัดนี้ริ้วที่รุ่งริ่งของผ้าม่านค่อย ๆ ขยับ เสียงของไม้ชิ้นเล็กชิ้นน้อยที่ร่วงดังขึ้นพร้อมกับเสียงแสงไพเราะอย่าง กร๊อบ— ดังลั่นทำลายความเงียบของหอพักรวมที่พังทลาย ดูเหมือนว่ามันจะดังมาจากเตียงที่ไม่เคยขยับมาสักพักใหญ่จนน่ากังวลว่าตอนนี้เจ้าหล่อนกลายเป็นธิดาแห่งฮิปนอสไปแล้วหรือเปล่า ?

          “หาว—” ถัดจากเสียงกระดูกลั่นจากการขยับตัวก็เป็นเสียงหาวน้อย ๆ เธอค่อย ๆ ยืดตัวบิดความเมื่อยล้าจากการนอนข้ามกาลเวลามาโผล่ช่วงใกล้ปีใหม่ราวกับ มารายห์ แครี่ ที่รอเวลาของคริสต์มาสเพื่อกระเทาะน้ำแข็งออกมารับบำนาญรายปี

          มือเล็ก ๆ สีซีดโผล่ออกมาจากรูดผ้าม่านรุ่งริ่งอย่างง่วงงุน เปิดรับแสงจันทร์อันร้อนแรง ? ที่ทอดผ่านเข้ามาเพื่อตรวจสอบวันเวลาในตอนนี้ ดวงตาสีน้ำทะเลสำรวจรอบตัวสักครู่ใหญ่เชียวกว่าจะมีอะไรหลุดออกมาจากปากของเธออีกรอบ

          “ฉิบหาย เกิดอะไรขึ้นวะเนี่ย ?”

          คำถามโลกแตกดังขึ้นทันทีที่เธอได้ประมวลผลแล้วว่าตนเองนั้นตื่นมาเอาช่วงเวลากลางดึก ? ตามที่นาฬิกาเด้งไว้ว่าห้าทุ่มที่มีแสงสว่างสาดลอดผ่านหน้าต่างพัง ๆ การหลับไหลอันยาวนานแสนหวานเจ้ากรรมนี้เองก็ทำให้เธอไม่รับรู้วันเวลาและโลกภายนอกขนาดนี้เลยหรือ ? เธอเร่งผลักเศษซากต่าง ๆ ออกจากตัวเองและลุกขึ้นยืนเต็มความยาวช่วงขา มองหาผู้คนข้างนอกว่ามีใครยังหลงเหลือในค่ายหรือไม่ บางทีการเดินออกจากที่ตรงนี้ก่อนคงจะเป็นการดีที่สุด

----------------------------------------------------------------------------------------

นี่คือการตื่นขึ้นมาเจอซากอะไรเนี่ย ?

Ripley BRAVE

White Swan in The Ocean

  สวบ สาบ

   ณ หอพักหญิงที่บูรณะปฏิสังขรณ์ใหญ่เสียงดงามไม่ต่างจากในความทรงจำ ร่างเล็กของหญิงสาววัยรุ่นในชุดนอนกางเกงขาสั้นเสื้อยืดโอเวอร์ไซส์ที่ยาวถึงเข่า ร่องรอยของกาลเวลาได้บ่งบอกว่าเสื้อตัวนี้นั้นเป็นเสื้อตัวเก่งของเธอเพียงใด ขาเล็ก ๆ ค่อย ๆ ขยับยืดเหยียด แขนเล็ก ๆ ก็ค่อยๆ ขยับยกขึ้นยืดกาย ดวงตากลมโตที่ปิดอยู่ก็ค่อย ๆ กระพริบสู้แสงแดดยามตีหนึ่ง ??? ที่ลอดผ่านผ้าม่านที่เธออุตส่าห์กั้นช่องเตียงเอาไว้ให้เตียงนอนชั้นล่างของเธอดูเป็นห้องส่วนตัวขึ้นมา

   ปวดหัวชะมัด

   ความคิดแรกที่แล่นผ่านเข้ามาไม่ต่างจากกาลก่อนเท่าไหร่เลยสักนิด ความรู้สึกของคนที่นอนมานานจนความดันต่ำเอาตอนเปลี่ยนท่าทางกระทันหันที่มันบัดซบเกินทน เธอที่หมายจะไปหาน้ำสักแก้วดื่มจำต้องทรุดลงไปนั่งกับพื้นด้วยความมึนหัว ความฝันอันยาวนานนี้ทำให้เธอนอนเป็นชาติก็เหมือนไม่นอน

   “หรือฉันอิเซไกแบบมังฮวาเกาหลีหรือไง ถอดจิตงี้ ?”

   เมื่อสติกลับมาตั้งตัวได้ก็ค่อย ๆ ลุกขึ้นบิดขี้เกียจเรียกความสดชื่นให้ร่างกายของตนเองแม้ว่าภาพในความฝันจะยังวนเวียนอยู่ก็ตาม

   เธอในฝันเป็นลูกคุณหนูในประเทศจีนยุคเก่าแก่โบราณ ท่องโลกผจญภัยในโลกยุทธภพ เข้าเรียนในสำนักยุทธภพรอวันจะได้มีสหายกลางเวหาเป็นของตนเอง เป็นความฝันที่สนุกดี แต่คิดว่ามันคงจะเป็นความฝันที่ได้รับแรงบรรดาลใจจากซีรี่ส์แฟนตาซีจีนโบราณที่เพิ่งอดหลับอดนอนดูจบไปก่อนหลับเป็นตายล่ะมั้ง แถมเอามาผสมกับชีวิตในค่ายฮาล์ฟบลัดจนรุมยำออกมาเป็นค่ายสำนักยุทธภพก็ดูเข้าเค้าดี

   “กลายเป็นติ่งจอมยุทธก็ไม่แย่ แต่ว่าโลกตัวเองทุกวันนี้ก็เข้าข่ายแฟนตาซีอยู่แล้ว”

   ริปลี่ย์ สวอนสัน ร่างเล็กเจ้าของความฝันผู้เป็นธิดาแห่งโพไซดอนแสนอ่อนด้อย ด๊อกด๋อย และเกียจคร้านยืนเต็มความสูงดี ๆ แล้วเดินไปรินน้ำจากขวดพลาสติกโง่ ๆ บนโต๊ะอ่านหนังสือที่ดูเหมือนว่ามันน่าจะเป็นน้ำที่ซื้อมาแบบไม่ทันจะแกะดื่มก็วูบหลับไปแล้ว

   “พรู๊ดดด แค่ก ๆ น้ำเปล่าในขวดพลาสติกที่ตั้งกลางแดด โอ้โห ลืมไปเลยว่าตอนนี้ไม่มีจันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้าแล้ว ไมโครพลาสติคเสิร์ฟเต็มคำแทนน่ะสิ”

   ด้วยรสชาติของน้ำที่สุนัขไม่รับประทานจากการที่ขวดน้ำถูกตั้งไว้กลางแดดแบบไม่มีผู้ใดใยดีมันเลยสักนิด (เพราะเจ้าของที่จะใยดีดันหลับไม่ตื่น ฟื้นไม่มี หนีไม่พ้นไปแล้ว) จึงถูกเอาไปรดน้ำมนต์กับโถส้วมในห้องน้ำเป็นที่เรียบร้อย กำจัดไมโครพลาสติกที่เหลือไปลงน้ำทิ้ง แล้วก็กลายเป็นอาหารปลาในทะเลเพื่อโดนลากเข้าอวนวนมาเข้าท้องเราแบบฉบับฟิชแอนด์ชิปส์แซ่บ ๆ

   ตลกเป็นบ้า

   ในเมื่อตอนนี้ไม่อาจหลับลงได้แล้ว หญิงสาวผู้เป็นธิดาแห่งโพไซดอนก็เดินไปทำธุระส่วนตัวให้เรียบร้อย หวังแค่ว่าเดินออกไปจะมีอะไรให้เธอได้แอบกินจุ๊บจิ๊บ กินจุ๊บจิ๊บ กินจุ๊บกินจิ๊บลงท้องสักหน่อยได้บ้าง

   ว่าแต่…ฉันไม่ได้อ้วนขึ้นใช่ไหม?

   เพราะความทรงจำสุดท้ายของเธอคืองานที่ได้กินข้าวโต๊ะใหญ่เป็นโต๊ะจีนกับสุดหล่อน่าสงสัย นี่มันไม่ได้ต่างจากการกินแล้วนอนเลยนี่นา

@God