[ลานชิงช้าแสนสนุก] กระท่อมป้าเซเนีย

กระท่อมป้าเซเนีย

กระท่อมที่อยู่ปลีกวิเวกในบริเวณลานชิงช้า คนภายนอกมองเห็นพื้นที่น่าขนลุก

ทำให้พวกเขาไม่มีใครกล้าย่างกรายเข้าไปใกล้กระท่อมเหล่านี้เลย

ภายหลังเกิดเหตุกับแม่มดแห่งเอนดอร์ นางได้ย้ายมาตั้งรกรากบริเวณนี้

[ขายสินค้าเวทมนต์]
ผงแป้ง

มูลค่าสินค้า: 5 ดรักม่า

เมล็ดพันธุ์ต้นวิลโลว์จันทรา

(ซื้อครั้งเดียวปลูกเก็บเกี่ยวได้ตลอดตามระยะเวลาผลผลิต)

มูลค่าสินค้าถุงละ: 20 ดรักม่า

[รับซื้อสินค้า]
ขนฮาร์ปี้

รับราคา 3 ดรักม่า

(สำหรับลูกเฮคาทีจะรับซื้อราคานี้ 2 ดรักม่า)

รับจำนวนสูงสุด 0/15 เส้น

หมวกก๊อบลิน

รับราคา 4 ดรักม่า

(สำหรับลูกเฮคาทีจะรับซื้อราคานี้ 3 ดรักม่า)

รับจำนวนสูงสุด 5/6 ใบ

+++++++++++++++++++

[เจ้าของร้าน]

ป้าเซเนีย (เซฟาเนีย) แม่มดแห่งเอนดอร์

Spoiler: คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

เป็นผู้หญิงที่สามาถใช้ของขลังในการเรียกผี วิญญาณของผู้ที่พึ่งเสียชีวิตได้ ในสมัยของกษัตริย์ซาอูล ที่ 1 แห่งประเทศอิสราเอล ที่ครองราชย์ในช่วง 1,047-1,007 ปี ก่อนคริสตกาลหลังจากที่ซามูเอล เสียชีวิต กษัตริย์ ซาอูล ได้ทำการขับไล่นักเวทมนตร์ และเนโครแมนเซอร์ ออกไปจากดินแดนของพระองค์จนหมด แต่เมื่อพรมแดนถูกคุกคามจากกองทัพเพื่อนบ้าน  และคาดหวังว่าจะได้รับคำพยากรณ์หรือข้อเสนอแนะในการจัดการกับกองทัพเหล่าของศัตรูจากพระเจ้า เมื่อไม่ได้รับคำตอบตามที่ต้องการ กษัตริย์ซาอูล อีกทั้งเธอยังเป็นคู่ปรับกับเฮคาที

Bright BELIEVER

◇◆ 66 ◇◆

กระท่อมที่อยู่ปลีกวิเวกในบริเวณลานชิงช้านั่นน่าขนลุกชะมัด ราวกับเป็นกระท่อม ๆ ไร้ซึ่งผู้อยู่อาศัย

ไบร์ทไม่แน่ใจว่ามีใครอยู่ที่นั่นหรือเปล่า จึงตัดสินใจจะไปสอดแนม ยิ่งเดินเข้าไปใกล้เรื่อย ๆ ขนที่แข็งตั้งขึ้น ถ้าให้คิดตามหลักวิทยาศาสตร์ การที่ฉันขนลุกก็เพราะเกิดจากการตอบสนองชั่วคราวของระบบประสาทอัตโนมัติซิมพาเทติก

ทำให้เกิดการหดตัวของกล้ามเนื้อขนขนาดเล็ก ซึ่งเกาะอยู่ที่บริเวณรูขุมขนทั่วร่างกายจนเกิดการตั้งชันของเส้นขน

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"มีคนอยู่ไหม" ไร้ซึ่งเสียงขันตอบ

แอ๊ดดดดดดดด

ประตูเก่า ๆ เปิดออกอ้ากว้างราวกับกำลังเชื้อเชิญ "เฮ้ย !" หน้าประตูไม่มีใครอยู่ แล้วประตูมันเปิดออกเองได้ยังไงล่ะ

โอ้พระเจ้า ผีจะหลอกกลางวันแสก ๆ ไม่ได้โว้ยผิดคิว !!!

ตัวฉันก็ใจกล้าซะด้วยเดินดุ่ม ๆ เข้าไปในกระท่อมหลังนี้ แสงไฟด้านในสว่างสลัว ๆ ถึงจะเป็นช่วงบ่าย ๆ แต่ดูเหมือนว่าเจ้าของกระท่อมจะไม่ได้เปิดหน้าต่างสักบาน

"ธิดาแห่งโพไซดอน มีธุระอะไรถึงมาหาข้าที่นี่"

"เหวอออออ" ฉันถูกหญิงสาวปริศนาจั้มสแกร์จากด้านหลัง "คน คนใช่ไหม…..รู้ได้ไงฉันเป็นลูกใคร"

"ไม่มีอะไรที่ข้าไม่รู้ รวมไปถึงเจ้าเองก็เป็นหนึ่งในเดมิก็อดที่จะออกตามหาตรีศูลคืนเทพสมุทร"

"สุดยอด เจ๋งโคตร" เออตะลึงไปเลย 

"มานั่งจิบชาหน่อยไหม นานมากแล้วที่ไม่มีใครเข้ามาที่กระท่อมของข้า" แม่มดแห่งเอนดอร์กล่าวถาม

"จัดไป" เมื่อเจ้าบ้านชวนมีหรือฉันจะปฏิเสธ 

ชาคาโมมายล์ร้อน ๆ วางบนโต๊ะ ไบร์ทเห็นเธอคนนั้นดื่มก่อนจะยกแก้วชาจิบตาม "คุณเป็นใคร ทำไมถึงมาตั้งกระท่อมแถวนี้"

"ข้ามีนามว่าเซฟาเนีย หรือเจ้าจะเรียกเซเนียก็ได้"

"ไบร์ท เอมส์ ยินที่ได้รู้จักคุณเซเนีย"

"เจ้ามีของสิ่งนั้นอยู่สินะ อยากจะขายให้กับข้าไหมล่ะ"

ไบร์ททำหน้างง เธอคนนั้นต้องการจะพูดอะไร สิ่งนั้นที่ฉันมีอยู่ "หมายถึงอะไร"

"หมวกก็อบลิน"

"มี ๆ คือคุณจะรับซื้อหมวกก็อบลินฉันหรอ จะเอาไปทำไมมันไม่เห็นมีประโยชน์อะไรเลย" 

"สำหรับเจ้ามันอาจดูไร้ค่า แต่สำหรับข้าแล้วมันมีประโยชน์" เซฟาเนียตอบกลับ "ข้าให้ราคา 4 ดรักม่า ต่อหมวก 1 ใบ"

เป็นสินสงครามที่รกกระเป๋า ไบร์ทรับข้อเสนอสุดแปลก อากาศในกระท่อมอับชื้นมืดมน ต่างจากด้านนอกแสงอาทิตย์เปรี้ยงปร้าง "คุณเซเนีย นอกจากหมวกแล้วมีอะไรที่รับอีกหรือเปล่า"

"ขนฮาร์ปี้"

"แต่ราคาสูง ๆ พวกนี้ข้าให้เฉพาะคนที่ไม่ใช่สายเลือดเฮคาที"

"สายเลือดเฮคาทีจ่ายราคาต่ำกว่า ? ทำไมหรอ" 

"ข้าไม่ชอบเฮคาที" แม่มดแห่งเอนดอร์ตอบเสียงราบเรียบ 

"โอ้ ชัดเจน"

ขาย

หมวกก็อบลิน 5 ใบ

20 ดรักม่า