คฤหาสน์ตระกูลเชมเบอร์เลน หรือที่คนเก่าคนแก่เรียกกันว่า 'โดมัส เอเลีย' ตั้งตระหง่านอยู่บนยอดเนินเขาประหนึ่งป้อมปราการสีขาวบริสุทธิ์ ตัวบ้านหินอ่อนสะท้อนแสงแดดยามบ่ายจนเกิดประกายระยิบระยับ ต่างจากบ้านเรือนทั่วไปในโรมใหม่ สายลมบนนี้พัดแรงและเย็นเฉียบเสมอ พัดเอากลิ่นอายของความสูงส่งและระเบียบวินัยอันเคร่งครัดลอยอบอวลไปทั่ว ที่นี่ไม่ใช่แค่บ้าน แต่มันคือวิหารแห่งกฎเกณฑ์ที่หล่อหลอมให้ไคเติบโตขึ้นมา
ก้าวเข้ามาภายในคฤหาสน์จะพบกับโถงสูงที่ให้ความรู้สึกโปร่งและน่าเกรงขาม มีเสาโรมันแบบเดียวกับหน้าบ้านเรียงรายอยู่ภายใน พื้นปูด้วยหินอ่อนขัดมันสีครีมแผ่นใหญ่ มีบันไดหินอ่อนขนาดใหญ่ทอดตัวขึ้นสู่ชั้นสอง แสงแดดธรรมชาติส่องเข้ามาจากหน้าต่างบานสูง ทำให้ห้องดูสว่างไสวและอบอุ่น การตกแต่งเน้นความเรียบง่ายแต่ดูแพง มีรูปปั้นหินอ่อนคลาสสิกตั้งประดับเพื่อแสดงถึงรสนิยม
ห้องนอนขนาดกว้างขวางปูด้วยพื้นหินอ่อนสีครีม มีหน้าต่างทรงโค้งสูงบานใหญ่ที่เปิดรับแสงแดดและมองเห็นท้องฟ้า เฟอร์นิเจอร์เป็นสไตล์โรมันคลาสสิกที่ดูแข็งแรง เตียงนอนปูด้วยผ้าปูที่นอนสีขาวสะอาดตาที่ถูกดึงจนตึงไม่มีรอยยับ ปลายเตียงมีหีบไม้แกะสลักสำหรับเก็บของ มุมห้องมีโต๊ะทำงานไม้เนื้อแข็งที่จัดวางปากกาและสมุดบันทึกไว้อย่างเป็นระเบียบ และที่ขาดไม่ได้คือ กล้องดูดาวทองเหลือง ตั้งตระหง่านอยู่ที่ริมหน้าต่าง