Vesper's Shrine ⋘ เทวสถานเวสเปอร์ ⋙

Vesper's Shrine

⋘ เทวสถานเวสเปอร์ ⋙

⋘ คลิกที่รูปภาพเพื่อเข้าสู่ด้านใน ⋙

เทวสถานเวสเปอร์

ตั้งตระหง่านอย่างโดดเด่นบนยอด เนินเทมเพิล (Temple Hill) ซึ่งเป็นจุดสูงสุดที่โอบรับทัศนียภาพอันงดงามของเส้นขอบฟ้าที่เปลี่ยนสีในยามเย็น อาคารแห่งนี้ไม่ได้ถูกสร้างจากหินอ่อนสีขาวบริสุทธิ์เหมือนวิหารอื่น ๆ ของโรมัน แต่กลับสร้างจาก หินแกรนิตสีเทาเข้ม และ หินอ่อนสีม่วงหม่น ซึ่งสะท้อนถึงช่วงเวลาที่เทพเจ้าองค์นี้ปกครอง—คือ พลบค่ำ (Vesper) ช่วงเวลาแห่งการเปลี่ยนผ่านระหว่างแสงสุดท้ายของวันกับรัตติกาล

สถาปัตยกรรมของเทวสถานเวสเปอร์มีความเรียบง่ายทว่าทรงพลัง โดดเด่นด้วยเสาโรมันแบบ ทัสคัน (Tuscan) ที่หนักแน่น ไม่มีการตกแต่งลวดลายฉูดฉาด แต่พื้นผิวของหินกลับสะท้อนสีของท้องฟ้ายามอาทิตย์อัสดงได้อย่างน่าอัศจรรย์ ผนังด้านในถูกประดับด้วยภาพสลักนูนต่ำที่แสดงถึงดวงดาวแรกที่ปรากฏขึ้นบนฟ้า และพิธีกรรมโบราณของการจุดคบเพลิงเพื่อนำทางดวงวิญญาณสู่การพักผ่อนยามค่ำคืน

สิ่งที่ทำให้เทวสถานแห่งนี้มีมิติคือ บรรยากาศที่ผันแปรไม่หยุดนิ่ง ในช่วงกลางวัน เทวสถานจะดูสงบและเงียบงัน แต่เมื่อดวงอาทิตย์เริ่มลับขอบฟ้า สถานที่แห่งนี้จะกลับมามีชีวิตอีกครั้ง แสงสีส้มอมม่วงของพลบค่ำจะส่องผ่านช่องหน้าต่างและประตูเข้าสู่ใจกลางวิหาร ทำให้เกิดเงาที่เต้นระบำและดูเหมือนว่าโครงสร้างทั้งหมดกำลังหายใจ เสียงระฆังโลหะสำริดโบราณจะเริ่มดังกังวานแผ่วเบา เป็นสัญญาณเตือนว่า เวสเปอร์ เทพแห่งการเปลี่ยนผ่านกำลังเฝ้ามองโลก และเป็นเวลาที่ความลับและความมืดมิดจะเริ่มคลืบคลานเข้ามา เทวสถานแห่งนี้จึงเป็นสถานที่ที่เปี่ยมไปด้วยความเงียบสงบในตอนเย็น แต่ก็แฝงไว้ด้วยความรู้สึกถึงอำนาจลึกลับที่อยู่ระหว่างโลกแห่งความเป็นจริงกับโลกแห่งความฝัน

Moneka HONOR

วันที่ 08 เดือน พฤศจิกายน ปี 2025

ยามเย็น เวลา 16.00 น. วิหารเวสเปอร์ เนินเทมเพิล ค่ายจูปิเตอร์

ลมเย็นยามพัดเบา ๆ ท่ามกลางท้องฟ้าที่เริ่มไล่เฉดสีจากทองอ่อนสู่ม่วงน้ำเงิน ละอองแสงสุดท้ายของวันแตะผิวน้ำทะเลสาบใกล้เนินเทมเพิลก่อนจะดับลงเป็นประกาย โมนีก้าเดินทางมาถึงวิหารของเทพเวสเปอร์อีกครั้ง เส้นทางหินอ่อนทอดสู่ตัววิหารซึ่งตั้งอยู่เงียบงันกลางแสงอาทิตย์สุดท้ายที่ค่อย ๆ ลงต่ำเรื่อย ๆ วิหารนั้นแตกต่างจากวิหารอื่น ๆ ที่เธอเคยเยือน มันเงียบราวกับโลกทั้งใบกลั้นหายใจ หน้าประตูมีเพียงแสงตะวันสุดท้ายที่ลอดผ่านช่องเสามากระทบรูปสลักของเทพเจ้าผู้ถือคบเพลิงและคทา ดวงตาในเงาราตรีของท่านเวสเปอร์ดูราวกับจับจ้องมาจากความมืดแต่ไม่ได้น่ากลัว หากกลับสงบนิ่งและเยือกเย็นอย่างน่าศรัทธา

โมนีก้าถือกระถางต้นไม้เล็ก ๆ เดินเข้ามาใกล้ กระถางสีน้ำเงินม่วงเหมือนท้องฟ้าพลบค่ำ ดอกมะลิสีขาวในนั้นส่งกลิ่นหอมแรงจับใจจนกลบกลิ่นหินเย็นรอบข้างไปหมด เธอหยุดอยู่ตรงหน้าแท่นบูชา มองรูปสลักของเทพเวสเปอร์ด้วยรอยยิ้มบาง ๆ “นี้เป็นพืชที่มีชื่อเสียงเรื่องกลิ่นหอมแรงในช่วงยามค่ำค่ะ สื่อถึงความเงียบสงบลึกลับ ตัวแทนของราตรี” เธอพูดพลางวางกระถางลงเบื้องหน้า มือเรียวค่อย ๆ ลูบดินรอบต้นมะลิราวกับกำลังส่งพลังศรัทธาผ่านปลายนิ้ว “ขอบคุณที่ทำให้มีช่วงเวลาพลบค่ำนะคะ ช่วงเวลาที่โลกครึ่งหนึ่งยังได้พัก และอีกครึ่งหนึ่งเริ่มตื่นขึ้น” น้ำเสียงของเธอนุ่มอบอุ่น แต่แฝงด้วยความจริงใจที่สั่นสะเทือนในหัวใจ

แสงอาทิตย์กำลังค่อย ๆ คล้อยต่ำระหว่างที่โมนีก้ามาตรงนี้ เธอพูดต่อว่า “เดี๋ยวฉันจะพยายามช่วยรวบรวมของเพื่อที่จะไปทำให้มีกลางคืนนะคะ ถึงแม้เพียงชั่วคราวก็ยังดี เพื่อที่ท่านจะได้ไม่ลำบากเหนื่อยมาก” เสียงลมหายใจของเธอสอดคล้องกับเสียงระฆังเบา ๆ ที่ดังจากหอระฆังด้านนอก ท่วงทำนองแห่งยามสนธยา ดอกมะลิในกระถางสั่นไหวเบา ๆ ราวกับตอบรับคำอธิษฐานนั้น เธอหลับตาลงภาวนาอย่างเงียบงัน กลิ่นดอกไม้หอมตลบปนกับกลิ่นไฟอุ่นจากคบเพลิงกลายเป็นบรรยากาศแปลกประหลาด

เมื่อเธอลืมตาขึ้น แสงคบเพลิงสะท้อนในดวงตาเทาเงินของเธอราวกับประกายดาวในยามหัวค่ำ “ขอบคุณนะคะ ท่านเวสเปอร์” เธอกล่าวพร้อมรอยยิ้ม ก่อนจะย่อตัวถวายความเคารพอย่างอ่อนน้อม จากนั้นโมนีก้าก็หมุนตัวออกจากวิหาร เธอเดินผ่านประตูหินใหญ่ที่เริ่มปิดลงช้า ๆ ข้างนอก ท้องฟ้ากลายเป็นสีส้ม

รางวัล : [God-50] เวสเปอร์

ถวาย กระถางต้นไม้น้อย ของจิปาถะ - เพิ่มความโปรดปรานเทพ +15

โบนัสจาก HONOR (คนมีเกียรติ) - โบนัสเพิ่มความโปรดปราน +25

โบนัสจาก (ผู้โปรดปรานเหล่าเทพ) - โบนัสเพิ่มความโปรดปราน +15

เผาค่าความศรัทธาแก่เทพ

ข้า โมนีก้า เอ็ม. บลอสซัม ขอมอบศรัทธาต่อเหล่าเทพแก่ เทพเวสเปอร์ จำนวนศรัทธาที่มอบให้: 2000 แต้ม

(ทุก ๆ 1000 ศรัทธา = 50 ความโปรดปรานต่อเทพองค์นั้น) = ได้รับความโปรดปราน +100