Ceres's Shrine ⋘ เทวสถานเซเรส ⋙

Moneka HONOR

วันที่ 15 เดือน ธันวาคม ปี 2025

เวลาเย็น เวลา 18.30 น. เป็นต้นไป ณ วิหารเซเรส

เอสต้ามาถึงวิหารเซเรสในที่สุด ดวงอาทิตย์ยามเย็นสาดแสงทองลงบนผืนดินที่อุดมสมบูรณ์จนแทบละลายเธอทั้งร่างในแสงอบอุ่นนั้น หญ้าสีเขียวอ่อนโอบล้อม เสียงน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ดังพรั่งพรูอยู่ตรงกลางวิหาร หอมกลิ่นข้าวสาลีสุกปนกับกลิ่นดอกไม้รอบทาง เธอหยุดยืนอยู่นิ่ง สูดลมหายใจเข้าลึก ก่อนเอ่ยขึ้นแผ่วเบา “...แม่...” เธอไม่ได้ถือช่อดอกไม้มาในมือแล้ว คราวนี้ไม่มีสิ่งของใดมาถวาย มีเพียงหัวใจและความรู้สึกที่บรรจุอยู่เต็มอก เอสต้าค่อย ๆ ก้าวขึ้นไปหน้าบันไดของวิหาร ย่อตัวลงตรงหน้าประตูทองคำที่สลักลวดลายรวงข้าวและผลไม้ “หนูมาหาแล้วค่ะ แม่... ถึงจะไม่ได้เป็นโมนีก้าโดยตรง แต่หนูก็คือเธอเหมือนกัน...หมายถึงแค่หนูนะ ไม่นับบุคลิกอื่น ๆ ฮ่ะ ๆ”

สายลมอบอุ่นพัดผ่าน เสียงใบข้าวพลิ้วไหวราวกับเสียงหัวเราะของหญิงผู้โอบอุ้มชีวิต ดอกไม้รอบ ๆ เบ่งบานขึ้นราวกับมีชีวิต พลังงานสีทองเริ่มแผ่ออกจากใจกลางแท่นบูชาไหลมาหาเธออย่างช้า ๆ มันไม่ใช่เพียงแสง แต่คือความอบอุ่นที่แทรกซึมเข้าทุกส่วนของร่างกาย

ในขณะนั้น เสียงหนึ่งดังขึ้นในหัว ไม่ใช่เสียงของมนุษย์ แต่เป็นเสียงแห่งธรรมชาติ เสียงของป่า เสียงแห่งชีวิต... โมนีก้า... และเจ้าด้วย เอสต้า... เทพีเป็นห่วงจิตใจของนางนัก ฝากเจ้าด้วยนะ

เอสต้าชะงัก ดวงตาสีเทาเงินเบิกกว้าง ก่อนจะระบายยิ้มอ่อน ๆ “เข้าใจแล้วค่ะ... จะดูแลเด็กคนนั้นเอง ไม่ให้ใจของเธอแตกละเอียดไปกว่านี้อีก” ลมสงบลง กลิ่นดอกไม้จางหาย เหลือเพียงความอบอุ่นในอกที่ยังคงสั่นสะเทือน พลังจากเทพีเซเรสแทรกซึมเข้าสู่ร่างของโมนีก้าหรือเอสต้าที่สวมร่างอยู่นั่นเอง ร่างเธอสั่นเทาเมื่อพลังบริสุทธิ์แห่งชีวิตทะลักเข้าสู่ทุกอณูเนื้อ ความรู้สึกเหมือนมีต้นไม้พันรากขึ้นในหัวใจ เสียงโลก เสียงดิน เสียงพืชทุกต้นทุกใบหลอมรวมกันเป็นหนึ่งในจิต

เธอกำมือแน่น ก่อนค่อย ๆ ลืมตา ดวงตาเปล่งประกายวาววับในแสงอาทิตย์สุดท้าย “พลังของแม่... นี่สินะ... การฟื้นฟูแห่งชีวิตบริสุทธิ์” รอบตัวเธอ พืชพรรณเริ่มงอกเงยขึ้นรวดเร็ว ดอกไม้ผลิบานไปตามทางเดิน แม้แต่หญ้าที่แห้งตายก็กลับมาเขียวชอุ่ม แต่เพียงชั่วครู่หลังจากนั้น ผืนดินกลับนิ่งสงบ ราวกับพลังทั้งหมดได้ถูกดูดซึมเข้าในร่างของเอสต้า

เธอเอามือแตะอกตัวเอง หัวเราะเบา ๆ “แหม่... ของแถมจากแม่แบบนี้ไม่เบาเลยนะคะ ขอบคุณค่ะ แต่หนูขอตัวก่อนละกัน ถ้าไม่กลับตอนนี้คงได้เป็นปุ๋ยให้ดินแม่แน่ ๆ” ว่าจบ เธอหมุนตัวเดินออกจากวิหารอย่างเบาแรง กลิ่นข้าวสาลียังอบอวลอยู่ในอากาศ ขณะดวงตะวันคล้อยต่ำเหนือขอบฟ้า เสียงของเอสต้าในร่างโมนีก้าดังขึ้นเบา ๆ ขณะเธอมุ่งหน้ากลับกองร้อยที่ 2

“บางทีนะ... คนที่ดีกับโมนีก้าจริง ๆ... คงเป็นครอบครัวกับพวกบ้านกองร้อยนั่นแหละ...” คำพูดนั้นเบาเสียจนแทบกลืนหายไปในเสียงลม แต่กลับทิ้งรอยยิ้มบาง ๆ บนใบหน้าเธอไว้

ปลดพลังเทพเซเรส

ฝืนป่าลวงตา (Lv.50) ใช้ตื่นรู้ 7 หน่วย

@God 

Moneka HONOR

วันที่ 16 เดือน ธันวาคม ปี 2025

เวลาเช้า เวลา 08.00 น. เป็นต้นไป ณ วิหารเซเรส

แสงอาทิตย์อ่อนยามเช้าทาบผ่านเนินเขา ส่งประกายสะท้อนผิวน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ตรงหน้าวิหารเซเรสจนระยิบระยับราวเพชรละลายบนหยาดน้ำค้าง เอสต้าก้าวเท้าเบา ๆ บนลานหินอ่อนสีขาว ผมสีเชอร์รี่เบอร์กันดี้สะท้อนประกายทองในแสงรุ่งอรุณ ดวงตาเงินคู่นั้นทอดมองไปยังประตูวิหารที่เปิดแง้มไว้เล็กน้อย รอยยิ้มบางจุดบนมุมปาก “สวัสดีตอนเช้าค่ะ แม่...” เธอค่อย ๆ ย่อตัวลง หน้าประตูหินสลักรวงข้าวและผลไม้ หายใจลึก สูดเอากลิ่นหอมของเกสรและกลิ่นอุ่นจากดินชุ่มน้ำค้างเข้าเต็มปอด ก่อนจะเอ่ยเสียงแผ่วเหมือนกำลังพูดกับใครที่อยู่ใกล้เพียงลมหายใจ 

“วันนี้มาบอกว่าเจ้าตัวของโมนีก้าโอเคดีค่ะ... ทุกอย่างดีขึ้นแล้วค่ะ ไม่ต้องห่วงนะ”

เมื่อพูดจบ เธอเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย ยิ้มกว้างขึ้นอย่างคนที่รู้ว่าความอบอุ่นนั้นยังอยู่ตรงนี้ แม้ไม่มีร่างหรือเสียงใดตอบกลับ แต่สายลมกลับพัดผ่านใบไม้รอบลานให้ไหวสะเทือนราวกับคำตอบของพระแม่เอง ใบข้าวสาลีที่ถูกปลูกไว้ริมกำแพงเอนเอียงเข้าหาเธอทีละต้น เหมือนกำลังโบกมือรับรู้

ทันใดนั้น พลังบางอย่างก็เคลื่อนไหวขึ้นในอก มันอุ่นละมุนและแน่นเต็มหัวใจ แสงสีทองอ่อน ๆ ลอยขึ้นจากพื้นดิน ละอองเรืองแสงล้อมรอบร่างของเอสต้าไว้ เธอหัวเราะเบา ๆ อย่างรู้ตัว “ให้ของขวัญอีกแล้วเหรอคะ... แม่เนี่ย ใจดีเกินไปแล้วนะ” ปลายนิ้วของเธอสัมผัสอากาศ พลังนั้นซึมเข้าผิวราวกับสายน้ำที่หล่อเลี้ยงชีวิต รู้สึกได้ถึงพลังที่คุ้นเคยของโมนีก้า พลังที่เชื่อมกันระหว่างสี่จิตในหนึ่งร่าง มันอบอุ่นจนแยกไม่ออกว่าใครเป็นใครอีกต่อไป “เฮ้อ... เริ่มจะเหมือนยัยโมนีก้ามากขึ้นทุกทีแล้วแฮะ” เธอพูดพลางหัวเราะในลำคอ

เมื่อแสงค่อย ๆ จางลง เธอลุกขึ้นยืน ปัดฝุ่นเบา ๆ จากกระโปรงก่อนมองกลับไปยังแท่นบูชา “ขอบคุณนะคะ แม่... ไว้จะกลับมาหาใหม่”

จากนั้นเอสต้าก็หมุนตัวออกจากวิหาร ก้าวลงบันไดด้วยจังหวะสบาย ๆ แสงเช้าส่องกระทบผมสีแดงให้ระยิบระยับ ดวงตาสีเงินมองไปยังทิศทางของเนินเทมเพิลที่ถัดออกไป รอยยิ้มมุมปากผุดขึ้นอีกครั้ง “ต่อไป... พ่อหลวง(ความจริงอยากเขียนหลวงพ่อ)จูปิเตอร์สินะ” เธอพูดกับตัวเองพลางยืดแขนบิดขี้เกียจ แล้วเดินจากไปพร้อมเสียงหัวเราะเบา ๆ ที่ปลิวหายไปตามสายลม กลิ่นของพืชพรรณยังคงอบอวลอยู่ในอากาศ เหมือนพระแม่เซเรสยังคงมองส่งลูกสาวคนหนึ่งของเธอไปด้วยความรัก

ปลดพลังเทพเซเรส

การฟื้นฟูแห่งชีวิตบริสุทธิ์ (Lv.120) ใช้ตื่นรู้ 30 หน่วย

เงื่อนไข: หัวใจเทพีเซเรส 10 ดวง☑️

กระซิบแห่งพงไพร ☑️

ผืนป่าลวงตา ☑️

การควบคุมธรนี ☑️

การควบคุมพืชขั้นสูง ☑️

Moneka HONOR

วันที่ 17 เดือน ธันวาคม ปี 2025

เวลาบ่าย เวลา 15.30 น. เป็นต้นไป ณ วิหารเซเรส

แสงแดดยามบ่ายอ่อนลงจนกลายเป็นสีทองนวลเมื่อเอสต้าในร่างของโมนีก้าเดินทางกลับมายังวิหารเซเรสอีกครั้ง เสียงลมพัดแผ่วเบาพาเอากลิ่นข้าวสาลีและกลิ่นหอมของผลไม้สุกอบอวลไปทั่วบริเวณ ลานหินอ่อนสีขาวสะอาดสะท้อนแสงอาทิตย์ระยิบระยับราวกับมีชีวิต เธอก้าวเท้าเข้าไปอย่างแผ่วเบา แต่ในสีหน้ากลับดูสบาย ๆ และเต็มไปด้วยรอยยิ้มอารมณ์ดี “แม่จ๋า~ กลับมาอีกแล้วค่ะ!” เอสต้าพูดขึ้นเสียงสดใสราวกับกำลังแกล้งเด็ก ๆ มากกว่าจะพูดกับเทพีผู้ยิ่งใหญ่ เธอยกมือไหว้อย่างนอบน้อม แม้จะมีท่าทีซุกซนเหมือนเคย แต่ดวงตาที่มองแท่นบูชากลางวิหารนั้นกลับเต็มไปด้วยความอบอุ่น

รอบกายเต็มไปด้วยกลิ่นหอมสดชื่นของพืชพรรณที่ผลิบานตามแรงพลังของเทพีแห่งความอุดมสมบูรณ์ ดอกไม้บานพร้อมกันเป็นวงรอบเหมือนรู้ว่าเธอกลับมาอีกครั้ง เอสต้าก้มหัวนิดหนึ่งแล้วพูดเสียงนุ่มกว่าเคย “วันนี้มาลาแล้วค่ะ เพราะวันที่ยี่สิบจะมีประชุมสภา แล้วหลังจากนั้นก็ต้องไปทำภารกิจคำพยากรณ์เลย...” เธอยืนเงียบไปชั่วครู่เหมือนกำลังพูดกับใครบางคนที่มองไม่เห็น “โมนีก้าคงจะคิดถึงแม่เซเรสมากแน่ ๆ เลยค่ะ...แต่ตอนนี้เธอกำลังพักผ่อนหัวใจอยู่ในร่างนี้ ก็เลยส่งฉันมาแทน”

เอสต้าหัวเราะเบา ๆ พลางยกมือเกาท้ายทอย “ก็นะ...ฉันอาจจะไม่ได้ดูเหมือนคนที่เหมาะกับการกราบไหว้แม่ธรณีเท่าไหร่ แต่รับรองว่าจะดูแลร่างของโมนีก้าให้ดีที่สุดเลยค่ะ ถึงฉันจะชอบสร้างเรื่องแต่ก็ไม่ได้แปลว่าไม่รู้จักคำว่ารับผิดชอบนะคะ!”

เธอก้าวไปข้างหน้าอีกก้าว ยื่นมือไปแตะขอบแท่นบูชาหินอ่อนที่ประดับด้วยพวงข้าวสาลีสีทอง จากนั้นก็ยกมือไหว้อย่างสงบ “งั้น...ขอตัวก่อนนะคะ แล้วพบกันอีกทีระหว่างทาง ถ้ามีโอกาส”

ในขณะนั้นเอง คลื่นพลังอบอุ่นบางอย่างแผ่ซ่านผ่านอากาศเข้ามาแตะร่างของเอสต้า เธอสะดุ้งเล็กน้อย ดวงตาสีเทาเงินสะท้อนประกายสีทองอ่อน ๆ ที่ส่องออกมาจากแท่นบูชา ก่อนที่ริมฝีปากจะคลี่ยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยน “อันนี้คือของขวัญชิ้นสุดท้ายก่อนออกเดินทางสินะคะ...” เธอพูดเสียงเบา ราวกับกลัวจะทำลายความศักดิ์สิทธิ์ของช่วงขณะนั้น “แปลว่าคำพยากรณ์คราวนี้คงจะยากมากเลยสินะ แม่ถึงต้องให้ของขวัญส่งท้ายแบบนี้”

เอสต้าหลับตา สูดลมหายใจเข้าลึก รู้สึกได้ถึงพลังของเซเรสที่แผ่ผ่านร่างกาย มันอุ่น ละมุน และอบอวลเหมือนกลิ่นข้าวสุกในยามเย็น เธอยิ้มบาง ๆ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่วลง “จะพยายามดูแลร่างกายของโมนีก้าให้ดีที่สุดนะคะ แม่” เธอถอยหลังออกมาช้า ๆ ยกมือไหว้ครั้งสุดท้าย “แล้วพบกันค่ะ” ทันทีที่เอสต้าก้าวพ้นลานน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ ลมอ่อน ๆ ก็พัดกลีบดอกไม้ปลิวตามร่างเธอไป กลีบหนึ่งร่วงลงบนบ่าข้างซ้าย ราวกับคำอวยพรสุดท้ายจากเทพีผู้เป็นแม่แห่งชีวิตและความอุดมสมบูรณ์ 

ปลดพลังเทพเซเรส

ควบคุมมด (Lv.70) ใช้ตื่นรู้ 10 หน่วย

เงี่ยนไข: ความโปรดปรานเทพเซเรส 6 ดวง

(พอจ้า เพราะเดี๋ยวแอดเพิ่มอันที่ลืมเพิ่มก็พอดี)

Mackenzie BELIEVER

 96.the way for power up pet

-12.12.2025 / 06:24PM-

หลังจากได้รับคำแนะนำเรื่องการเพิ่มระดับความสามารถให้แก่เหล่าสัตว์วิเศษของตนเองจากไทสันและเอลล่าแล้ว เมื่อออกจาก ‘ร้านหนังสือไซคลอปส์และคำทำนายและแมวสีส้ม’ ซึ่งเป็นบ้านของพี่ชายร่วมบิดากับดีนแล้ว เดมิก็อดหนุ่มจากค่ายฮาล์ฟบลัดก็เกิดอยากลองพิสูจน์ตามคำบอกเล่านั้นขึ้นมา ทั้งคู่จึงพากันไปยัง ‘เนินเทมเพิล’ ที่ห่างไปจากตัวเมืองนิวโรมไม่ไกลนักโดยมี ‘สวนแห่งแบคคัส’ และ ‘แม่น้ำไทเบอร์สายเดิม’ คั่นอยู่ระหว่างกลาง

.

.

‘เนินเทมเพิล’ คือที่รวบรวมสิ่งปลูกสร้างเทวสถานสำหรับสักการะบูชาเหล่าเทพเจ้าโรมัน วิหารน้อยใหญ่กว่ายี่สิบหลังตั้งตระหง่านเรียงรายอย่างเป็นระเบียบดูเต็มไปด้วยมนตร์ขลัง แน่นอนว่าแมคเคนซีถูกเทวสถานแกรนิตสีดำสนิทที่ส่วนหลังคาประดับด้วยรูปปั้นสุนัขสามหัวและเปลวเพลิงเวทสีฟ้าเรืองรองซึ่งซ่อนตัวอยู่ตรงมุมหนึ่งของเนินดึงดูดสายตาไปตั้งแต่ก้าวแรกที่ขึ้นมาถึง 

นั่นคือเทวสถานของ ‘เทพีไทรเวีย’ ผู้เป็นอีกภาคหนึ่งของมารดาไม่ผิดแน่ เพียงแต่ว่าวันนี้ใกล้พลบค่ำแล้ว เวลาแห่งการเที่ยวชมเมืองก็ใกล้จะหมดลงเต็มที รวมถึงแมคเคนซีกับดีนมีสิ่งที่เรียกได้ว่าต้อง ‘ทดลอง’ ดูก่อน การไปสักการะบิดาและมารดาต่างภาคของทั้งคู่จึงต้องเอาไว้ในโอกาสต่อไป

“เหรียญที่ไทสันให้มาคือเหรียญของเทพีเซเรสใช่ไหม เทวสถานของเทพีเซเรสอยู่ตรงไหนกันนะ”

เดินมาจนเกือบถึงยอดเนินก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะเจอเทวสถานของเทพีแห่งการเกษตรและความอุดมสมบูรณ์ของชาวโรมันเลยแม้แต่น้อย หวังว่าไทสันคงไม่ได้หลอกให้พวกเขามาไฮกิ้งเพื่อออกกำลังกายกันเล่น ๆ หรอกใช่ไหม

“กิ้ว——”                                                                     

อยู่ ๆ แอนซิลอสที่เกาะไหล่ของแมคเคนซีมาตลอดก็สยายปีกขึ้นบินไปบนท้องฟ้าทำให้พวกเขาต้องเงยหน้าขึ้นมอง มันร้องเสียงแหลมก้องไปทั่วเนินแล้วบินไปด้านหน้าราวกับว่ากำลังบอกใบ้อะไรสักอย่าง

“ดูท่าแอนซิลอสคงอยากนำทางให้ พวกเราลองตามไปกันเถอะ”

แน่นอนว่าสายตาของอินทรีบนฟ้าย่อมกว้างไกลว่าสายตาของเหล่าเดมิก็อดที่อยู่บนพื้นดิน ทั้งคู่เดินตามร่างสีทองของอินทรีศักดิ์สิทธิ์ไปจนถึงจุดยอดเนิน ซึ่งนั่นทำให้แมคเคนซีหอบแฮ่กไปตามระเบียบ

“ให้ตาย…ถ้ารู้ว่าต้องขึ้นมาสูงขนาดนี้ ฉันมาวันอื่นดีกว่า”

คนที่ไม่ได้ออกกำลังกายเป็นประจำบ่นปนหอบ แต่เขาก็ถูกคนรักเรียกให้ดูภาพตรงหน้าเสียก่อน

“โห…สวยชะมัดเลย”

เมื่อได้พินิจเต็มตาจึงเห็นเทวสถานที่ถูกตกแต่งอย่างงดงาม ตัววิหารมีลานน้ำพุตรงด้านหน้าและอยู่ท่ามกลางสวนดอกไม้นานาพรรณส่งกลิ่นหอมไปทั่วบริเวณ รับกับทัศนียภาพท้องฟ้ายามเย็นที่แสงแดดสีส้มสาดส่องอาบไล้จนทุกสิ่งอย่างกลายเป็นสีทอง จากตรงนี้พวกเขาสามารถมองเห็นเมืองนิวโรมและค่ายจูปิเตอร์ได้ทั้งหมดราวกับโมเดลเล็ก ๆ เหมือนกับว่าตอนนี้พวกเขาอยู่บนสรวงสวรรค์หรือสวนเอเดนก็ไม่ปาน

นี่สินะที่เขาว่ากันว่า ‘สิ่งดี ๆ มักจะรออยู่หลังจากที่ผ่านเรื่องราวอันหนักหนาสาหัสมาแล้ว’ 

แอนซิลอสเมื่อหมดหน้าที่ผู้นำทางก็ร่อนลงมาเกาะไหล่แมคเคนซีตามเดิม ราวกับจะย้ำเตือนไม่ให้เดมิก็อดหนุ่มทั้งสองลืมจุดประสงค์ที่พวกเขาดั้นด้นกันมาถึงที่นี่ หลังจากได้ดื่มด่ำกับความงดงามจนหายเหนื่อยแล้ว ดีนกับแมคเคนซีก็พากันเข้าไปด้านในเทวสถานของเทพีเซเรส

.

.

ภายในเทวสถานตกแต่งอย่างวิจิตรไม่แพ้ด้านนอก กลิ่นหอมอ่อน ๆ ของดอกไม้อบอวลไปกับกลิ่นคล้ายข้าวใหม่ ดอกไม้สดใหม่สีสันสดใสเหมือนถูกเปลี่ยนทุกวันไม่ปล่อยให้เหี่ยวเฉา ดูท่าว่าน่าจะมีคนคอยใส่ใจดูแลเป็นอย่างดี ด้านในสุดของเทวสถานมีรูปสลักของเทพีเซเรสอุ้มรวงข้าวอยู่ ที่ด้านหน้าแท่นบูชาสำหรับถวายของจัดเตรียมไว้ เดมิก็อดจากค่ายฮาล์ฟบลัดพากันเดินอย่างสำรวมไปหยุดอยู่ตรงหน้าแท่นนั้นทันที

แมคเคนซีหยิบเหรียญกษาปณ์โบราณที่ด้านหนึ่งสลักรูปนูนต่ำของเทพีเซเรสออกมา เขาโค้งคำนับทำความเคารพเทพีแห่งการเกษตรและความอุดมสมบูรณ์ ก่อนจะหลับตาลงแล้วประสานสองมือเข้าด้วยกันระดับอกโดยให้เหรียญอยู่ตรงระหว่างฝ่ามือ

“สวัสดีครับเทพีเซเรส ผมแมคเคนซี คลอดด์ ลินคอล์น เดมิก็อดจากค่ายฮาล์ฟลัด วันนี้ผมมาเพื่อสักการะบูชาท่าน ด้วยเกียรติยศและเหรียญเซเรสนี้ ขอให้อำนาจของท่านโปรดช่วยดลบันดาลเพิ่มอิทธิฤทธิ์และความแข็งแกร่งให้แก่อินทรีศักดิ์สิทธิ์แห่งซุสนามว่า แอนซิลอส ซึ่งสัตว์เลี้ยงของผมด้วยเถิดครับ”

หลังจากตั้งสมาธิส่งสารและจุดประสงค์ในครั้งนี้ของตนเองแก่เทพีเซเรสแล้ว แมคเคนซีก็ลืมตาขึ้น เขาโยนเหรียญลงไปในกระถางที่จุดไฟเตรียมไว้สำหรับเผาสิ่งของบูชาเทพที่วางอยู่เคียงข้างแท่นบูชา จากนั้นก็รอให้ดีนสักการะบูชาและเผาเหรียญให้แก่เทพีจนเสร็จเรียบร้อย แล้วทั้งคู่ก็ค้อมคำนับเทพีอีกครั้งก่อนจะพากันออกไปจากเทวสถานแห่งนั้น

.

.

“เราจะรู้ได้ยังไงนะว่าสัตว์เลี้ยงของเราแข็งแกร่งขึ้นจริง ๆ หรือเปล่า”

แมคเคนซีหันมาถามดีนขณะที่พวกเขาเดินลงจากเนินเทมเพิลพากันกลับไปยังเมืองนิวโรม ดวงตาสีฮาเซลหันมองแอนซิลอสที่ยังคงเกาะอยู่บนไหล่เขาราวกับว่ามันขี้เกียจบินเสียเต็มประดาเลยใช้แรงงานเจ้าของให้คุ้ม

“ไม่รู้สิ บางทีถ้าเจ้าพวกนี้แสดงอาการอะไรแปลก ๆ ออกมาก็คงใช่มั้ง เช่น นกของนายปล่อยสายฟ้าได้ หรือว่าไข่หอยแม่นอ้วกก้อนขนออกมาเป็นสีรุ้ง”

อย่างแรกอาจไม่ยาก แต่อย่างหลังจะเป็นไปได้อย่างไร เพราะเจ้าเหมียวผีนำโชคไม่ได้ขนสีสายรุ้งพาสเทลเสียหน่อย

ซึ่งหลังจากที่ออกมาจากเทวสถานเทพีเซเรสแล้วก็ยังไม่เห็นความเปลี่ยนแปลงอะไรแม้แต่น้อย แต่จากสิ่งที่ดีนพูดก็ทำให้เขาเริ่มเห็นด้วยแล้วพยักหน้ารับน้อย ๆ จากนี้คงต้องรอดูกันต่อไป

แต่เวลานี้พวกเขาควรไปหามื้อดึกทานแล้วกลับโรงแรมไปพักผ่อนกันเสียที เพื่อเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับเทศกาลบรูมาเลียช่วงสุดท้ายที่จะเริ่มขึ้นในวันพรุ่งนี้

“ข้า แมคเคนซี คลอดด์ ลินคอล์น ขอถวายเกียรติยศแก่เหล่าเทพ แก่เทพีเซเรส เทพีแห่งเกษตรกรรมและความอุดมสมบูรณ์”

แบบฟอร์มถวายของ

ชื่อของคุณ  :  แมคเคนซี คลอดด์ ลินคอล์น

ของที่ถวาย  :  เหรียญเซเรส 1 ea (เลื่อนระดับเลเวล ‘อินทรีศักดิ์สิทธิ์แห่งซุส’ 5 เลเวล)

จำนวนเกียรติยศที่มอบให้  :  1,000 

เทพที่ถวายของ  :  เทพีเซเรส

คำพูดที่อยากคุยกับเทพ  :  (ข้อความสีน้ำเงินตัวเอียงทั้งหมด)

คะแนนความโปรดปรานเพิ่มเติม (เทพีเซเรส)

เอฟเฟกต์กุหลาบสีน้ำเงินทอง :  โบนัสเพิ่มความโปรดปราน +5

BELIEVER (ผู้ศรัทธาเหล่าเทพ)  :  โบนัสเพิ่มความโปรดปราน +15

ผู้โปรดปรานเหล่าเทพ  :  โบนัสเพิ่มความโปรดปราน +15

รวมคะแนนความโปรดปราน : +35

—Hakrabi