 316 ของฝากจากนีออม
28/03/2025 เวลา 12.00 น.
กว่าจะช่วยงานทำความสะอาดโรงอาหารเสร็จก็เล่นเอาเกือบเที่ยง ไหน ๆ แล้วดีนเลยช่วยเจ๊ฮาร์ปี้เตรียมของต่อเพื่อทำมื้อเที่ยงเสิร์ฟเด็ก ๆ ให้เสร็จ ให้คุ้มกับค่าจ้างจะได้ไม่ถูกบอกว่า ‘ทำภารกิจจนรวยขนาดนี้ยังจะมากินฟรีอีกเหรอ!’ ก่อนจะปลีกตัวออกมา อาหารมื้อสายที่เปี่ยมไปด้วยพลังงานยังไม่ถูกย่อยหมดเลยไม่รู้สึกหิว แล้วสำหรับดีนการรับประทานอาหารกลางวันก็ไม่ได้สำคัญเท่าไร หากไม่หิวก็ย่อมละเว้นได้
แต่ว่าตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงวัน ไม่รู้ว่าคุณไครอนกับคุณดีพักเที่ยงไหม ถ้าไม่ลองไปดูก็ไม่รู้…
“ไฮฮาย แม่เสือสาว วันนี้งานเฝ้าประตูเป็นไงบ้าง สนุกดีไหม?”
ร่างสูงเอ่ยถามหัวเสือดาวที่แปะติดอยู่ที่บานประตูห้องทำงานของเทพไดโอนีซุส มันหาวตอบทำหน้าเบื่อหน่ายคล้ายกับยังไม่ถึงเวลาตื่นของสัตว์ตระกูลแมว
กริ๊ก
เสียงปลดล็อกบานประตูเปิดออก ดูท่าว่าคุณดีจะส่องอินเตอร์คอมแล้วเห็นว่าเขามาเยือนที่หน้าประตูห้องแล้ว ชายหนุ่มจึงเปิดบานประตูเข้าไป
“สวัสดีครับคุณดี ผมกลับมาจากนีออมแล้ว!”
“อุแหม ข้าเพิ่งจะรู้ว่าเจ้าเพิ่งไปนีออมมานะเนี่ย แล้วของฝากรอบนี้คืออะไรล่ะดัฟ?”
‘ดัฟ’ คือชื่อชั่วคราวของดีนที่น่าจะถูกใช้เป็นเวลาสิบนาที ก่อนจะถูกเปลี่ยนทิ้งเป็นชื่ออื่นเมื่อเขามาหาคุณดีในครั้งใหม่
“คุณดีเดาเก่งจัง รู้ด้วยว่าผมมีของฝาก” หนุ่มโพไซดอนหัวเราะร่าที่ถูกรู้ทัน ก่อนจะหยิบเสื้อฮาวายสีแสบสรรค์ให้เทพแห่งงานรื่นเริง “เสื้อฮาวายย้อมสีจากชาวบ้านซินดาลาห์ครับ ผลิตภัณฑ์โอท็อปขึ้นชื่อของเกาะเลย”
“ขอบใจ สีเจ็บเหมือนเดิม” เทพเจ้ารับของฝากมาเชยชม ดูท่าว่าฤดูร้อนนี้จะได้เสื้อผ้าเซ็ตใหม่ไว้เล่นเดินเล่นชายหาด “ถ้าเป็นเสื้อที่มาจากซินดาลาห์ก็ต้องเรียกว่าเสื้อซินดาลาห์สิถึงจะถูก”
“โอ้โห คุณดีเล่นมุกทำเอาผมจึ้งไปเลย” ดีนหัวเราะ ก่อนจะหย่อนตัวลงนั่งบนเก้าอี้ตรงกันข้ามกับโต๊ะที่ปรึกษาค่าย เท่าที่กวาดสายตามองเร็ว ๆ คล้ายกับเห็นว่าห้องทำงานของคุณดีมีการรีโนเวทใหม่ “แล้วช่วงนี้ค่ายเป็นไงบ้างครับ ได้ข่าวว่าไฟเพิ่งจะไหม้ไป”
“ก็เจ้าเด็กใหม่บ้านแอรีสน่ะสิ ดันใช้เพลิงกรีกไม่ดูตาม้าตาเรือ ค่ายเพิ่งจะซ่อมเสร็จมาใหม่ ๆ ต้องมาไหม้ไฟไปแถบหนึ่ง เห็นไหมล่ะว่าห้องของข้าทาสีไม่เหมือนเดิม” เทพเจ้าบ่นเปราะ รู้สึกไม่โอเคจริง ๆ ที่เกิดคราวเคราะห์ซ้ำซ้อน เป็นลางสังหรณ์ว่าโลกน่าจะถึงภัยพิบัติครั้งใหญ่
“แล้วไหงเด็กใหม่ถึงมีเพลิงกรีกได้ล่ะครับ เท่าที่เคยได้ยินมามันเป็นของอันตรายมากไม่ใช่เหรอ? หรือว่าหมอนั่นแอบไปแงะคลังอาวุธที่บ้านอะธีน่าดูแล?” ถ้าเป็นแบบนั้นยัยโซเฟียใจยักษ์น่าจะโกรธน่าดูเลย… “แต่จะว่าไปค่ายได้รับการปกป้องตั้งหลายชั้น จากทั้งขนแกะทองคำเคย ต้นสนธาเลียเอย ไหนจะรูปปั้นอะธีน่าพาร์เธนอนอีก ไหงไฟป่าถึงลามเข้ามาในนี้ได้ล่ะครับ?”
“ก็เพราะว่าเด็กนั้นไปแอบจิ๊กของมาจากคลังอาวุธนั่นแหล่ะ วันนั้นมีงานแสดงที่ท่านพ่อซุสกับเทพีเฮร่ามาชมการแสดงด้วย ดีที่ไม่โดนสายฟ้าฟาดเป็นฝุ่นไปซะก่อน ส่วนเรื่องที่ทำไมค่ายโดนเผา เพราะว่าการคุ้มครองพิเศษมันป้องกันได้แค่อสุรกายยังไงล่ะ”
“โห ช่วงที่ผมไม่อยู่มีงานแสดงอะไรด้วยเหรอ…”
รู้สึกเหมือนว่าช่วงที่ตนไม่อยู่จะพลาดอะไรไปตั้งเยอะแยะเลยนะเนี่ย แต่จะมัวมาแต่เสียดายก็เปล่าประโยชน์ในเมื่อเวลาไม่หวนย้อนคืน
“อืม… ทางค่ายคงใช้เงินซ่อมแซมเยอะแน่ ๆ…” ดีนเม้มปาก แม้ว่าเขาจะไม่ค่อยมีเงินแต่ก็อยากช่วยเหลือค่ายที่เป็นสถานที่ซุกหัวนอนที่ปลอดภัยที่สุด (หรือเปล่า?) สำหรับเดมิก็อด “ถ้างั้นผมขอช่วยบริจาคเงินให้ค่ายก็แล้วกันครับ ไม่ทราบว่าผมพอจะโอนเงินได้ในช่องทางไหน?”
“โอ้ เจ้าจะบริจาคเงินให้ค่ายเหรอดัฟ งั้นก็แสกนคิวอาร์โค้ดตรงนี้ได้เลย”
ไดโอนีซุสหยิบป้านแสกนจ่ายเงินขึ้นมาทำเอาบุตรแห่งโพไซดอนไม่เชื่อสายตา ทำไมคุณดีถึงมีป้ายแสกนจ่ายแล้วหยิบออกมาได้ทันทีเลยหว่า ปกติมีคนจ่ายเงินให้ค่ายงั้นเหรอ?
“เอาไว้ค้าขายสตรอว์เบอร์รี่กับพวกพ่อค้าในตลาดน่ะ” เทพเจ้าตอบ พอจะช่วยคลายความสงสัยได้นิดหน่อย
“โอเคครับ งั้นผมโอนเงินเข้าบัญชีชื่อ เอ่อ.. ค่ายฮาล์ฟบลัด” กำลังคิดว่าจะโอนเงินให้เท่าไรดี เลยกดให้ไปหนึ่งร้อยดอลลาร์ แต่มือเจ้ากรรมดันเบิ้ลศูนย์ไปอีกตัวซะแล้ว มารู้ตัวก็หลังจากที่ได้ยินเสียง ตึ๊ง! มาจากโทรศัพท์ของเทพแห่งไวน์ “เฮ้ย! ผมกดโอนเงินเกิน คุณดีช่วยคืนเงินให้ผมทีครับเก้าร้อยเหรียญ”
“แหม บริจาคให้ตั้งพันเหรียญแน่ะ” คุณดีหัวเราะร่าก่อนตอบ “มีอย่างที่ไหนให้โอนเงินบริจาคคืน ทวงเงินจากเทพคืนมันบาปนะเจ้าเดมิก็อด” เทพเจ้าหลิ่วตา
“โอ๊ย เป็นไรฟะช่วงนี้ชอบโอนเงินเกินซะจริง! แต่ช่างเถอะ ผมคิดว่าเป็นค่าอยู่ฟรีกินฟรีที่นี่ก็ได้” ดีนบ่นออด ๆ แอด ๆ แต่ก็น่าแปลกที่เขาไม่ได้รู้สึกนอยด์เหมือนตอนโอนเงินผิดคราวที่แล้วเท่าไร คงเพราะคราวนี้ถึงโอนผิดไปจริงแต่ตัวเองก็ถือว่าได้ประโยชน์จากเงินนั้นก็ได้มั้ง
“เพิ่งรู้ตัวเรอะ เจ้าน่ะใช้เงินค่ายไปมากกว่าเก้าร้อยเหรียญเสียอีกคุณดัฟ!”
นี่แหล่ะคือความจริงที่เถียงไม่ออก… เอาเป็นว่าเปลี่ยนเรื่องคุยดีกว่า
“เออใช่ เดือนหน้ามีอีสเตอร์ ที่ค่ายมีฉลองไหมครับ?” ดีนถาม
“อีสเตอร์ เทศกาลของชาวคริสต์สินะ ส่วนใหญ่ก็ไม่ แต่ถ้าเจ้าจะจัดกิจกรรมข้าก็ไม่ถือ” คุณดียักคิ้ว
“ไหงมองผมแบบนั้นล่ะ นี่กลายเป็นบ้านโพไซดอนเป็นนักจัดกิจกรรมมือหนึ่งไปแล้วเหรอ?”
“จะว่างั้นก็ถูก เจ้าจัดงานบ่อยจนข้านึกสงสัยว่าเจ้าเกิดผิดพ่อหรือเปล่า แต่ช่างเถอะ” ไดโอนีซุสโบกมือปัดไปมา “ถ้าสนใจจะสร้างกิจกรรมอีกก็บอก เด็ก ๆ น่ะชอบงานรื่นเริงกันอยู่แล้ว”
“เอาเข้าจริงผมก็คิดอยู่ ตอนเด็ก ๆ เคยไปฟาร์มของญาติที่ริโอแกรนด์วัลเล่ย์ช่วงอีสเตอร์ มีเกมตามล่าหาไข่อีสเตอร์กับเด็กในหมู่บ้านด้วย จำได้ว่าเป็นความทรงจำที่โคตรสนุก ถ้าเป็นไปได้ผมก็อยากให้น้อง ๆ ในค่ายได้สัมผัสประสบการณ์นั้นกันครับ” ดีนยิ้มตอบ
เมื่อหลับตาลงเขาเห็นภาพตัวเองเป็นเด็กน้อยพยายามหาไข่อีสเตอร์ตามซอกมุมต่าง ๆ ของสวนส้มอย่างเอาเป็นเอาตาย ถึงแม้ว่าจะไม่ใช้ผู้ชนะเลิศแต่เขาก็สนุกมาก แล้วก็ได้ทำความรู้จักกับเด็ก ๆ ในหมู่บ้านหลายคน
“ถ้างั้นก็เอาเลยสิ รออะไรอยู่!”
คุณดียื่นกระดาษขอลงทะเบียนกิจกรรมมาที่ตรงหน้าของดีน เล่นเอาชายหนุ่มครึ่งเทพหัวเราะกับความรีบร้อนของเทพเจ้า
“เอาก็เอา ไอ้ผมมันก็เป็นคนยุขึ้นซะด้วย พูดตรง ๆ เลยนะ จู่ ๆ ก็มีไอเดียผุดขึ้นมาในหัวเยอะแยะซะงั้น ดีที่คุณส่งกระดาษมาให้ผมเขียนไอเดียก่อนจะลืมไป”
“แน่นอนล่ะ ข้าน่ะเป็นที่ปรึกษามานาน เรื่องแค่นี้ทำไมจะอ่านสีหน้าเจ้าไม่ออก เอ้า นี่ปากกา รีบเขียนไอเดียของเจ้าลงไปเสียสิ!”
“ได้ครับ ถ้างั้นก็…”
บุตรแห่งโพไซดอนรับปากกามา จากนั้นเขาก็จรดปลายน้ำหมึกเขียนร่างกิจกรรมจากไอเดียที่ที่พรั่งพรูจากในหัวออกมาเป็นตัวหนังสือ เพียงไม่นานแบบฟอร์มที่ว่างเปล่าก็เต็มไปด้วยกฏกติกาของเกมที่เขาได้รังสรรค์ขึ้น
“เสร็จแล้วครับ คุณดีว่าไง ลองอ่านดู”
“ไหนข้าขอดูสิ”
เทพเจ้ารับแบบฟอร์มกิจกรรมมากวาดสายตาอย่างรวดเร็ว นี่น่าจะเป็นครั้งแรกที่ที่ปรึกษาค่ายได้รับแบบฟอร์มเซ็นลายเซ็นสดไม่ใช่ลายมือดิจิตัลที่เด็กหญิงบ้านโพไซดอนเอามาส่ง จากนั้นเขาก็ประทับตราอนุมัติลงไป
“กิจกรรมของเจ้าผ่าน ดำเนินการได้เลย ส่วนของรางวัลเพิ่มเติมข้าจะส่งเรื่องไปขออนุมัติจากสภาโอลิมปัสอีกทีนึง”
“โอ้โห อนุมัติไวมาก เร็วกว่าอนุมัติเงินผ่อนซะอีก ผมเริ่มได้เลยสินะ คงต้องขอใช้อุปกรณ์เยอะหน่อย บางทีไข่พวกนี้คงต้องไปขอมาจากในครัว…”
“ถ้าขาดตกบกพร่องอะไรก็มาบอกข้าได้ล่ะ บางทีในคลังของเล่นของข้าอาจมีอุปกรณ์ให้เจ้าได้ยืม” ไดโอนีซุสยิ้ม
“ได้ครับ ถึงตอนนั้นคงต้องรบกวน งั้นผมลองไปเตรียมงานก่อน ธุระที่จะคุยกับคุณวันนี้ก็น่าจะไม่มีแล้วด้วย”
ซึ่งความจริงธุระที่ว่ามีแค่เอาของฝากมาให้ ไม่คิดเลยว่าจะลามไปถึงการบริจาคเงินแล้วก็ขออนุมัติกิจกรรมภายในค่าย
“ไว้ว่าง ๆ ผมจะมาคุยเล่นด้วยใหม่ บายครับคุณดี”
ชายหนุ่มผุดลุกขึ้นจากโซฟา ค้อมศีรษะน้อย ๆ ให้ที่ปรึกษาค่ายก่อนจะเดินออกไปที่ประตูประดับหัวเสือดาว
“กลับดี ๆ ล่ะ ไม่ไปส่งนะ”
เทพเจ้าประจำค่ายกล่าวไล่หลัง ดีนได้แต่ตอบกลับด้วยรอยยิ้มเผล่
หลังออกจากห้องทำงานของคุณดี ดีนก็เคาะประตูห้องทำงานของคุณไครอนเป็นรายต่อไป แต่ไร้เสียงตอบกลับ บางทีผู้อำนวยการอาจจะไปรับประทานมื้อเที่ยงอยู่ ดีนไหวไหล่น้อย ๆ การจะมาเจอคุณไครอนน่ะเมื่อไรก็ได้ ยังไงของฝากที่ซื้อมาก็ไม่เน่าอยู่แล้ว
ถ้างั้นสถานที่ต่อไปที่ไปเยือนก็คือสถานพยาบาล งานตัดแว่นใหม่ต้องมา เสียดายที่คราวนี้ไม่มีกรอบแว่นหรู ๆ ให้เลือก ไม่งั้นว่าจะเลือกกรอบแว่นแบรนด์ลาคอสเสียหน่อยเชียว…
มอบ [เสื้อฮาวาย] ให้ [ไดโอนีซุส]
+5 โบนัสความสัมพันธ์จากการใส่ [กุหลาบสีน้ำเงินทอง]
HEROES (วีรบุรุษผู้โปรดปราน) - โบนัสเพิ่มความโปรดปราน +25 โบนัสจากกลุ่มสมาชิก (ผู้โปรดปรานเหล่าเทพ) - โบนัสความโปรดปราน+15
บริจาคเงินค่าซ่อมค่ายจากเหตุไฟกรีก 1,000 ดอลลาร์
| 
เจ้าของ: God
โพสต์ 2025-3-20 22:21:24
โพสต์ 2025-4-30 02:35:58
