[บ้านใหญ่] ห้องทำงานคุณดี *เปิดแข่งขันกระท่อมดีเด่นประจำปี*

Axel HEROES

A. Mikailov

power of calculated luck

To me luck is like a loaded gun—never random, always aimed — Axel

02.08.2025 | 07:30 AM

ธุรกรรมกับโรงเหล็กเสร็จสิ้นลงอย่างรวดเร็วและมีประสิทธิภาพ, แต่การบริหารจัดการสินทรัพย์ในเช้านี้ยังไม่จบลงแค่นั้น ถุงผ้าใบที่บัดนี้เบาลงอย่างเห็นได้ชัดยังคงมีสมบัติอีกประเภทหนึ่งที่ต้องถูกนำไปแปรสภาพ—แผ่นป้ายเกียรติยศที่ได้มาจากการสังหารหมู่เมื่อวานนี้

บุตรแห่งไทคีไม่ได้เสียเวลาไปกับการพักหายใจ เขาเดินตรงจากโรงเหล็กไปยังบ้านใหญ่, ศูนย์กลางอำนาจที่แท้จริง (ในทางทฤษฎี) ของค่าย, ที่ซึ่งเทพเจ้าผู้ถูกลงทัณฑ์องค์หนึ่งทำหน้าที่เป็นผู้คุมกฎที่ดูเหมือนจะไม่เต็มใจจะทำอะไรเลย

บรรยากาศภายในบ้านใหญ่แตกต่างจากโรงเหล็กโดยสิ้นเชิง มันไม่ได้มีเสียงค้อนเหล็กหรือไอร้อนระอุ, แต่กลับมีกลิ่นของไม้เก่า, ฝุ่น, และความเบื่อหน่ายที่จับต้องได้ ไดโอนีซุส, หรือคุณดี, นั่งอยู่ที่ตำแหน่งเดิมของเขา, เอนหลังพิงโซฟาที่เก่าจนหนังแทบจะหลุดร่อน, สายตาของเขาจับจ้องอยู่ที่หน้าจอทีวีที่กำลังฉายรายการทำอาหารเกี่ยวกับไวน์, เป็นการทรมานตัวเองในรูปแบบที่ซับซ้อน

"อรุณสวัสดิ์ครับ, คุณดี" ผู้สืบทอดของตระกูลมิคาอิลอฟกล่าวทักทายด้วยน้ำเสียงที่สุภาพและเป็นทางการ

เทพแห่งไวน์ละสายตาจากหน้าจอทีวีอย่างเชื่องช้า, ดวงตาของเขาฉายแววของความเซื่องซึมที่ถูกรบกวน "มีอะไรอีกล่ะ, อาร์ชี? หวังว่าคงไม่ใช่เรื่องปวดหัวนะ"

"แค่เรื่องคะแนนบ้านครับ" ดาชิตอบกลับ, ไม่ได้ใส่ใจที่จะแก้ชื่อที่ถูกเรียกผิดเพี้ยนไปนั้น เขาวางถุงผ้าใบลง, เทแผ่นป้ายเกียรติยศทั้งหมดที่ได้มาจากภารกิจกวาดล้างป่าลงบนโต๊ะกาแฟ, เสียงโลหะที่กระทบกันดังขึ้นเบาๆ

คุณดีเหลือบมองกองแผ่นป้ายด้วยหางตาอย่างไม่ใส่ใจ, ก่อนจะโบกมืออย่างเกียจคร้าน ในวินาทีนั้นเอง, ตัวเลขข้างๆ สัญลักษณ์ของเคบิน19 บนกระดานคะแนนก็ขยับขึ้นอีกครั้ง, เพิ่มพูนสินทรัพย์ที่จับต้องไม่ได้ของเขาขึ้นไปอีก

เมื่อธุรกรรมหลักเสร็จสิ้น, บุรุษชาวรัสเซียก็เริ่มขั้นตอนสุดท้ายของ 'การติดสินบน' ที่ถูกคำนวณมาอย่างดี เขาล้วงเข้าไปในกระเป๋าเป้, หยิบกระป๋องโค้กเย็นเจี๊ยบที่ยังมีหยดน้ำเกาะอยู่ขึ้นมา, แล้ววางมันลงบนโต๊ะอย่างนุ่มนวล, เป็นของเซ่นที่เหมาะสมที่สุดสำหรับเทพเจ้าผู้ถูกห้ามไม่ให้ดื่มไวน์

ไดโอนีซุสเหลือบมองกระป๋องโค้ก, แล้วหันกลับไปมองหน้าเขา, ก่อนจะส่งเสียง อืม ออกมาในลำคอเบาๆ, เป็นเสียงที่เจือความพึงพอใจที่ไม่ได้ปิดบัง เขาหยิบกระป๋องนั้นขึ้นมา, เปิดมันออก, แล้วยกขึ้นดื่ม, โดยไม่ได้เอ่ยคำขอบคุณหรือคำพูดใดๆ อีก

ดีลเลอร์แห่งค่ายฮาฟบลัดโค้งศีรษะลงเล็กน้อยเป็นการอำลา, แล้วเดินจากไปอย่างเงียบเชียบ เขารู้ดีว่าในโลกที่เต็มไปด้วยอำนาจที่มองไม่เห็น…บางครั้งการลงทุนในความสุขเล็กๆ น้อยๆ ของผู้คุมกฎ…ก็คือการลงทุนที่ให้ผลตอบแทนคุ้มค่า

ป้ายเกียรติยศ(HB) 60 ป้าย (30 คะแนน)

พูดคุย +5 Coke +10

Heroes: +25 ความโปรดปราน

ผู้โปรดปรานเหล่าเทพ: +15 ความโปรดปราน

Power Money Game Music

CABIN 19

@Hye Ri

Feria FOLLOWER

ส่งมอบป้ายเกียรติยศ

อีรอส มอร์เฟ่

ขอย้อนความเสียสักหน่อยนะครับ

เมื่อไม่นานมานี้ผมได้ตื่นมาที่กระท่อมหมายเลข 15 บ้านฮิปนอสของผมอย่างที่ควรจะเป็นในช่วงปิดเทอมที่ทุกคนกลับมาอยู่ค่ายกันหมดแล้ว แต่พี่สาวตัวแสบตัวดีของผมที่พ่วงท้ายด้วยการเป็นที่ปรึกษาบ้านฮิปนอส อย่าง เฟเรีย นางดันหายหัวไปไหนก็ไม่รู้ไม่บอกไม่กล่าว ไม่มีลำมีลากันเลยสักนิด แถมยังโดดเรียนช่วงท้ายเทอมอีก ผมล่ะหน่ายใจ ใครเป็นคนเลือกยัยพี่สาวบ้าคนนี้เป็นที่ปรึกษาบ้านกันนี่!!!

แล้วล่าสุดตอนนที่ผมตื่นขึ้นมา สิ่งที่ได้พบก็คือกล่องพัศดุติดเทปเฮอร์มีส จ่าหน้าถึงผมถูกส่งมาที่หน้าบ้าน ก็ไม่รู้หรอกนะว่าส่งมานานหรือยัง แต่ข้างในเต็มไปด้วยป้ายเกียรติยศจำนวน 59 ชิ้น แถมมาจากเจ้าพี่สาวตัวดีคนเดิม แล้วแม่ง……

“บ้าบอสิ้นดี ไม่คิดจะเขียนอะไรมาบอกกล่าวกันรึไงนิยัยพี่บ้า”

ผมสบดออกมาอย่างหัวเสีย พลางยกกล่องพัศดุที่มีป้ายเกียรติยศทั้งหมดมายังบ้านใหญ่ อย่างรู้งานพลางคิดในใจว่า

’ยัยพี่บ้ากล้ามาใช้แรงงานกันได้นะ กลับมาเมื่อไรจะล่อให้หลับไม่ตื่นเลยคอยดูสิ‘

ถึงจะว่างั้นแต่ผมก็พอรู้อยู่ว่าเธอหายไปไหน ก็ล่าสุดผมเห็นโพสในเนคต้าว่ากำลังพายเรือกลับมาจากกรีนแลนต์นี่นา นี่ก็คงเป็นสาเหตุที่อยู่ดี ๆ ก็หายตัวไปสินะ ไม่รู้เป็นไงบ้างแต่ก็ขอให้ปลอดภัยแล้วกันนะ แต่ก็ช่างเถอะ ยัยนั้นมันชอบเอาตัวไปเสี่ยงอันตรายเพื่อความสนุกของตัวเองอยู่แล้ว เดี๋ยวก็เอาตัวรอดได้เองนั่นแหละ แต่ในตอนนั้นเอง

“คุณอา”

เสียงหนึ่งที่คุ้นเคยดังขึ้นนำพาให้ผมต้องหันไปมอง ก็พบว่านั่นมันคืออีกัวน่าห้วงฝันตนหนึ่งที่พูดภาษามนุษย์ได้ที่คุ้น ๆ เหมือนเป็นสัตว์เลี้ยงติดตัวของยัยพี่เฟเรียนี่หว่า ชื่ออะไรนะเออ….

“นี่มัน…เรเลียไม่ใช่เหรอ ทำไมมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ”

สิ้นคำถามเรเลียก็บินเข้ามาซุกผมทำท่าทีงอแงอย่างหนักราวกับว่าไปเจออะไรสะเทือกใจมา

“แงงงง อยู่ดี ๆ แม่ก็โดนประตูวาร์ปพาไปไหนแล้วก็ไม่รู้พอหนูจะบินตามไป ประตูก็ปิดใส่หน้าเลยอ่า”

โอเค พอรู้เรื่องแล้ว ยัยพี่สาวนั่นโดนประตูวาร์ปไปกรีนแลนต์ แล้วก็กำลังเดินทางไปทำภารกิจพยากรณ์อยู่ งั้นก็พอเบาใจได้เพราะยัยนั้นถือว่าเก่งในระดับหนึ่งอย่างน้อยก็เก่งในระดับต้น ๆ ของค่ายอยู่

“ช่วยไม่ได้แฮะ งั้นตามมา เดี๋ยวจะไปธุระสักหน่อยน่ะ”

แล้วผมก็แบกกล่องใส่ป้ายเกียรติยศเดินมาที่หน้าห้องทำงานคุณดี ก็มองไปยังหัวเสือดาวหน้าห้องแบบไม่สบอารมณ์

“มาทำไร”

“อีรอส มอร์เฟ่จากบ้านฮิปนอส เอาป้ายเกียรติยศมาส่งให้คุณดี”

“เชิญ”

ว่าแล้วก็ไม่รอช้า ผมเปิดประตูเข้าไปข้างในห้องทำงานของคุณดีทันที

“โอ้! ไม่คุ้นหน้าเลยนะคุณ…”

“ผมบุตรแห่งฮิปนอส อีรอส มอร์เฟ่ ยินดีที่ได้พบครับ คุณดี”

“อ้อ ๆ คุณไอรอลนี่เอง มา ๆ แล้วมีธุระอะไรล่ะ”

ผมกระตุกคิ้วด้วยความหัวเสีย แต่ก็พอรู้ว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาที่คุณดีจะเรียกชื่อผิด ๆ ถูก ก่อนที่อีกฝ่ายจะขวักมือเรียกให้ผมเข้าไปหา ผมก็ถือกล่องพัศดุเข้าไปหาอีกฝ่ายที่โต๊ะทำงาน

“ผมเอาป้ายเกียรติยศมาส่งน่ะ พอดีมีพี่สาวบางคนฝากมาน่ะครับ”

“งั้นก็กรอกฟอร์มตรงนี้ได้เลยนะ”

ผมพยักหน้าแล้วก้มหน้าลงหยิบปากกามากรอกแบบฟอร์มไปว่า…

ชื่อผู้ส่งคะแนน:อีรอส มอร์เฟ่
ที่ปรึกษาบ้านของคุณ:เฟเรีย เฮย์ส
สังกัดบ้านพักหมายเลข:15
สายเลือดเทพ:ฮิปนอส
คะแนนบ้านที่ต้องการส่งเข้าเครื่องรวมคะแนน: 59 ป้ายเกียรติยศ

“นี่ครับ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ”

หลังจากเสร็จธุระผมก็เดินออกจากห้องทำงานของคุณดีไปพร้อมกับเรเลียเพื่อพากลับไปรอการกลับมาของยัยพี่สาวบ้านั่นที่กระท่อมไป