โพสต์ 
Moneka M. Blossom
ชื่อเต็มภาษาไทย: โมนีก้า เอ็ม. บลอสซัม│โมนีก้า มารันเธียร์ บลอสซัม
ชื่อเต็มภาษาอังกฤษ: Moneka M. Blossom│Moneka Marantear Blossom
ชื่อเล่น: โมนี่│โม│มอนอกอ│มนก บซ (อ่านว่า มอนอกอ บอซอ)
เชื้อชาติ: รัสเซีย
ส่วนสูง (cm): 162 เซนติเมตร
น้ำหนัก (kg): 48 - 52 กิโลกรัม (แล้วแต่ความขยันในการกินช่วงนั้น)
รสนิยม: ชอบทั้งสองเพศ (เอนเอียงไปทางเพศชาย 90%)
ฐานะ: ธิดาแห่งเซเรส ลูกหลานมรดกแห่งเจนัส
วันเกิด
วันเกิด: 21 กรกฎาคม 2010
สถานที่เกิด: Mission Mcdowell Hospital ฟอเรสต์ซิตี้ รัฐนอร์ทแคโรไลนา สหรัฐอเมริกา
ความชอบและครอบครัว
สิ่งที่ชอบ: ดอกไม้และพืชพรรณ (ชอบทุกชนิดแต่ชอบโทนม่วงครามเป็นพิเศษ)│กลิ่นหอม (ที่ตัวเองคิดว่าหอม)│เห็ดและอาหารที่มีส่วนผสมของเห็ดเป็นส่วนประกอบ│อาหารที่มีไก่เป็นส่วนประกอบ│อาหารอร่อยรสชาติจัดจ้าน (ชอบอาหารไทยและอาหารญี่ปุ่นมากเป็นพิเศษ)│วัฒนธรรมของชาวเอเชีย│สิ่งมีชีวิตที่น่ารักทุกชนิดที่คิดว่าน่ารัก (ชอบสัตว์ขนนุ่มฟูเป็นพิเศษ)│อากาศอบอุ่น│รอยยิ้ม│การได้รับและส่งมอบความรักและความเข้าใจ│ฤดูกาลที่เปลี่ยนผ่าน│เงินตรา│เครื่องประดับสวยงาม│เพลงและดนตรีที่มีเนื้อร้อง│การเต้นทุกชนิด│เรื่องน่าตื่นเต้นและท้าทาย│การสกินชิพ│ความสัมพันธ์ระหว่างคนสองคน│ข่าวลือ│การพูดคุยกับคนอื่น ๆ│การอยู่ไม่นิ่ง│หินสวยงาม│รองเท้ามีส้นที่เพิ่มความสูง│กิจกรรมทางเพศ
สิ่งที่ไม่ชอบ: ความยุ่งยากวุ่นวาย│ฤดูหนาวหรืออากาศหนาวเย็น│การต่อสู้│เรื่องขัดแย้งที่ตนเองเกี่ยวข้องหรือเป็นประเด็น│คนที่คุยด้วยไม่รู้เรื่อง (พวกฟังไม่ได้ศัพท์ จับไปกระเดียด)│เลือด│การเล่าเรียนที่น่าเบื่อ│การอาบน้ำบ่อย ๆ │ต้องอ่านหนังสือยาว ๆ ยาก ๆ│คณิตศาสตร์และฟิสิกข์│การอ่านคู่มือ (ชอบไปตายเอาดาบหน้า)│ผักใบเบียว (ขม ๆ ยิ่งไม่ชอบ)
การศึกษา:
Grade 1-8 : Rutherford County Schools
Grade 9 : Signature School Inc
ครอบครัว:
พ่อ: แคนทัส บลอสซัม (Mr.Canthus Blossom) - เภสัชกร ที่ทำงานในโรงพยาบาลของเมืองฟอเรสต์ซิตี้ รัฐนอร์ทแคโรไลนา เขาเป็นคนใจดีและรักครอบครัวมาก เมื่อเสียภรรยาสุดที่รักไปจากโรคร้ายไม่มีวันกลับ เขาก็ครองตัวเป็นโสดตลอดมาและใชัชีวิตเลี้ยงลูกสาวเพียงคนเดียวของเขาอย่างให้ไม่มีสิ่งใดบกพร่อง ก่อนที่จะย้ายมาเปิดร้านขายยาย่านใจกลางเมืองเอแวนส์วิลล์ รัฐอินเดียนาเมื่อไม่นานมานี้
แม่: โคเกลิโก มารันเธียร์ (Ms.Coquelicot Marantear) (หรือ เทพีเซเรส) - สาวร้านดอกไม้แสนปริศนาที่่ตกหลุมรักรอยยิ้มแสนบริสุทธิ์ของเภสัชกรหนุ่ม จึงใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันจนกระทั่งมีบุตรสาวและเธอก็จากไปด้วยโรคร้าย หลังจากที่กลับร่างเทพีเซเรสเธอคอยช่วยเหลือบุตรสาวของตนเองอยู่เสมอ แต่ท่าทางบุตรสาวจะไม่เคยเอะใจอะไรเลยกับเรื่องประหลาดที่เกิดขึ้นกับตนเอง
พี่น้อง: -
อื่น ๆ: -
ข้อมูลอื่นๆ
สิ่งที่ทำให้โมนีก้ามีความสุข: การเปลี่ยนหรือทำสีผมอย่างน้อยทุกไตรมาส│การดูแลร่างกายของตัวเองเพื่อความสวยงาม│การแช่น้ำ (แต่ไม่ชอบอาบน้ำ)│การมีดอกไม้หรือกลิ่นหอมรอบตัว│การมีหรือได้รับความรักกับบางคนหรือบางสิ่ง│การมีเงินใช้ไม่ขาดมือ│ได้เก็บเห็ดป่า
ความกลัว: การไม่สามารถตอบสนองต่อความต้องการของคนที่แคร์ได้│กลัวว่าการมีโรคประจำตัวจะสร้างความเดือดร้อนให้คนอื่น│การโดนบังคับให้ต่อสู้โดยไม่เต็มใจ│สิ่งมีชีวิตน่ากลัว (ที่คิดว่าน่ากลัว)│ผีหรือวิญญาณ│ซอบบี้เละ ๆ น่ากลัว ๆ
ข้อบกพร่องร้ายแรง:
หากไม่ยิ้มจะหน้านิ่งจนโดนหาว่าหยิ่งและไม่น่าเข้าหาเอาเสียเลย จึงพยายามแสดงอารมณ์และยิ้มเยอะ ๆ
โรคประจำตัว : โรคหลายบุคลิก (Dissociative Identity Disorder - DID)
โรคประจำตัวเดมี่ก็อต: โรคสมาธิสั้น
รูปพรรณสัณฐาน
สีผมตามกำเนิด: สีดำสนิท
สีตาตามกำเนิด: สีเทาเงินบริสุทธิ์
สีผิวตามกำเนิด: ผิวขาวซีด
รูปรอยสัก:
ลักษณะการแต่งตัว :โมนีก้าเป็นคนที่แต่งตัวหลากหลายทั้งแบบสตรีทและสวีตไปพร้อมกันแล้วแต่อารมณ์ ชอบใส่เสื้อผ้าที่ดูเรียบง่ายสไตล์แบบ Classy แต่หากสวมแล้วจะดูเซ็กซี่และมีเอกลักษณ์ในแบบของตัวเอง โดยปกติแล้วในช่วงที่อากาศไม่หนาวหรือเย็นมากนักมักจะสวมใส่เสื้อ Crop Top คู่กับกระโปรงหรือกางเกงขาสั้นสักตัว หรือจะเป็นเดรสสาวหวานโทนพาสเทลก็ย่อมได้หากใจช่วงนั้นหวานพอ ทุกอย่างที่เธอสวมใส่จะดูมีความเข้ากันได้อย่างน่าประหลาดและมักจะสวมเสื้อคลุมอย่างโค้ทหรือเบลเซอร์ไว้เพื่อป้องกันความหนาวของตัวเองกับอากาศ หากออกไปภายนอกรองเท้าส่วนใหญ่ที่เธอสวมมักจะเป็นรองเท้าส้นสูงหรือบูทยาวทรงสวย
*โมนีก้ามีกลิ่นติดผิวกายเป็นกลิ่นของดอกไลแลคและเบอร์รี่หวานอยู่เสมอ ๆ
แรงจูงใจเป้าหมายในชีวิต: การได้แต่งงานและมีลูกมากกว่า 1 คน
โมนีก้าเป็นหญิงสาวที่มีนิสัยขัดแย้งกันหลายส่วน สามารถเปลี่ยนแปลงและไม่อาจคาดเดาได้อย่างราวกับเป็นบุคคลที่มีความแปรปรวนในเรื่องของอารมณ์และความรู้สึกกับตัวเองอยู่ตลอดเวลา เธอเป็นหญิงสาวที่เกิดขึ้นมาภายใต้เงาของความเข้มแข็งและความเปราะบางผสมปนเปกันจนไม่อาจรับรู้สิ่งใดได้ ด้านหนึ่งเธอมีความร่าเริง สดใส ชอบหัวเราะ พูดคุยกับคนรอบตัว ชอบสิ่งสวยงามไม่ว่าจะเป็นดอกไม้ เครื่องประดับ เพลง หรือการเต้นทุกชนิด ทุกอย่างที่จับต้องได้ด้วยหัวใจของผู้คนล้วนทำให้เธอรู้สึกเหมือนมีชีวิตและสีสัน เธอเป็นคนรักอิสระ รักการเปลี่ยนแปลงที่น่าตื่นเต้น และมักจะถูกดึงดูดด้วยสิ่งที่ท้าท้ายและทำให้หัวใจของเธอเต้นแรง
แต่ในขณะเดียวกันโมนีก้าก็เป็นคนที่คิดมาก อ่อนไหวและมักจะซ่อนความกลัวไว้ข้างในจิตใจขิงเธอลึก ๆ กลัวว่าจะไม่สามารถตอบสนองต่อความคาดหวังของคนที่เธอรักและแคร์เขาได้ ความกลัวว่าจะเป็นภาระให้คนอื่นหรือแม้กระทั่งความกลัวการถูกทอดทิ้ง เธอไม่ชอบความวุ่นวาย ไม่ชอบความขัดแย้งและยิ่งไม่ชอบถูกบังคับให้สู้รบหรือมีปัญหากระทบกระทั่งกับใคร
โมนีก้าเป็นเหมือนดอกไม้ที่บานในยามเช้าที่สวยงามอ่อนโยนและน่าหลงใหล้ แต่ก็พร้อมจะหุบหรือเหี่ยวเฉ่าเพื่อหนีจากความเลวร้ายของโลกใบนี้ เธอมีความสามารถในการปรับตัวสูง จะวางตัวอย่างไรในแต่ละสถานะการณ์เธอก็รู้ว่าตัวเองรอดได้เสมอและอย่างดงงามด้วย เข้าใจความคิดของผู้อื่นและเห็นใจ เป็นผู้ให้คำปรึกษาและเป็นผู้ฟังที่ดี เป็นสตรีที่ดึงดูดผู้คนรอบตัวด้วยเสน่ห์แบบธรรมชาติ แต่ความซับซ้อนในใจ ทำให้เธอเปรียบเสมือนดอกไม้ที่มีทั้งน้ำผึ้งและพิษในเวลาเดียวกัน
เธอเป็นหญิงสาวที่สานความขัดแย้งเอาไว้ในหนึ่งเดียว ภายนอกอาจดูร่าเริงมีชีวิตชีวา ชอบหัวเราะชอบหยิบยกเรื่องตลกมาลดทอนความหนักอึ้งของโลก แต่แท้จริงแล้วจิตใจกลับแข็งแกร่งอย่างเหลือเชื่อ หากเธอเลือกแล้ว ตัดสินใจแล้ว ต่อให้เส้นทางนั้นเต็มไปด้วยหนาม เธอก็ไม่เคยหันหลังกลับไปเด็ดขาด ความใจเด็ดดวงนั้นทำให้ผู้คนรอบข้างทั้งเกรงใจและชื่นชม เพราะเธอไม่ใช่คนโลเล และไม่ใช่คนที่จะหวั่นไหวง่าย ๆ เกลียดความวุ่นวาย ไม่ชอบการจมอยู่กับความเครียด หากเลือกหนังสักเรื่อง เธอจะเลือกหนังเบาสมองมากกว่าหนังดราม่า เพราะเธอรู้ตัวว่าหัวใจของเธอปรารถนา “ความสุขง่าย ๆ” มากกว่าการแบกรับความหม่นหมองเกินจำเป็น แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็ไม่ใช่คนหนีปัญหา หากปัญหาอยู่ตรงหน้า เธอพร้อมเผชิญ เพียงแต่จะไม่ปล่อยให้มันกัดกินเธอเกินควรหากไม่ใช่ในเรื่องของการต่อสู้ที่ตัดสินใจยากลำบาก
แต่ทว่าในเรื่องความรัก โมนีก้ากลับแตกต่างไปจากตัวตนที่แข็งแกร่งอย่างสิ้นเชิง เธอใจอ่อนนัก พร้อมจะให้อภัย พร้อมจะมอบหัวใจอย่างไม่หวงแหน หากใครสักคนสามารถทำให้เธอรู้สึกมีค่าและได้รับการโอบกอด เธอจะรักและภักดีจนสุดใจ แต่หากวันหนึ่งความรักนั้นพรากตัวตนของเธอไป ทำให้เธอสูญเสียความเป็นตัวเอง เธอจะไม่ลังเลที่จะทิ้งมันไว้เบื้องหลัง เดินออกไปโดยไม่เหลียวหลัง และจะไม่เหลือเยื่อใยแม้แต่น้อย เพราะเธอเชื่อว่าความรักที่แท้จริงควรเติมเต็ม ไม่ใช่ทำลาย
และที่สำคัญที่สุด โมนีก้าเป็นคนกินยากแบบสุด ๆ จนหลายครั้งคนรอบข้างต้องส่ายหน้า เวลามีอาหารที่มีผัก เธอจะเริ่มภารกิจเขี่ยอย่างจริงจัง ไม่ว่าจะเป็นใบเล็ก ๆ ของผักบุ้งหรือเศษผักอื่น ๆ ก็ไม่มีทางหลุดรอดไปอยู่ในปากเธอได้ แม้เพียงก้านเล็ก ๆ เธอก็เขี่ยออกหมดอย่างไม่ลังเล ราวกับเป็นศัตรูคู่แค้นตั้งแต่ชาติก่อน ทำให้เวลานั่งกินข้าวกับเธอ มักจะเห็นกองผักที่ถูกเขี่ยออกมากองรวมกันอย่างเป็นระเบียบอยู่ข้างจานเสมอ
แต่ในความดื้อรั้นเรื่องผัก เธอกลับมี “ของโปรด” ที่ตรงกันข้าม นั่นคือ “เห็ด” ทุกชนิด ไม่ว่าจะเห็ดเล็กเห็ดใหญ่ เห็ดป่าหายาก หรือเห็ดที่นำมาปรุงอาหารง่าย ๆ เธอล้วนหลงใหลไปกับรสสัมผัสและกลิ่นหอมของมัน ยิ่งเป็นเมนู ข้าวอบเห็ด หรือ เห็ดย่าง สำหรับโมนีก้าแล้ว นั่นคือความสุขแท้จริงที่เธอสามารถกินได้ไม่รู้เบื่อ เวลาไปป่า ถ้าได้โอกาส เธอชอบออกเดินเก็บเห็ดเองด้วยตาเปล่า ราวกับเป็นกิจกรรมบำบัดที่ทำให้เธออารมณ์ดีขึ้นทันที
ในห้องครัวของเธอ บ่อยครั้งกลิ่นหอมอ่อน ๆ ของเห็ดย่างไฟหรือซุปเห็ดใสลอยคลุ้งไปกับกลิ่นของไก่ทอดร้อน ๆ แสนอร่อย เป็นสิ่งที่สะท้อนความเป็นตัวตนของโมนีก้า หญิงสาวที่แม้จะเรื่องมากในการกิน แต่ก็มีโลกเล็ก ๆ ที่ผูกพันกับรสชาติและกลิ่นอันอบอุ่นของเห็ดและไก่จนกลายเป็นเมนูหลักที่เธอมักปรุงซ้ำ ๆ และไม่เคยเบื่อเลย แน่นอน โมนีก้าเป็น Fungi lovers และ Chicken lovers ตัวจริงเสียงจริง
โมนีก้า บลอสซัม เกิดเมื่อวันที่ 21 กรกฎาคม ค.ศ. 2010 เมืองฟอเรสต์ซิตี้ รัฐนอร์ทแคโรไลนา สหรัฐอเมริกา เด็กหญิงตัวน้อยที่ลืมตาดูโลกในฤดูร้อนอันอบอุ่นนี้มิได้เกิดมาในครอบครัวใหญ่โต หากแต่เกิดมาในครอบครัวเล็ก ๆ ที่เต็มไปด้วยความรักและความผูกพันอันลึกซึ้ง
เธอเป็นลูกเพียงคนเดียวของ แคนทัส บลอสซัม (Canthus Blossom) เภสัชกรหนุ่มผู้เปี่ยมด้วยความอ่อนโยนและน้ำใจ เขาทำงานอยู่ในโรงพยาบาลประจำเมือง เป็นที่รักของผู้คนเพราะความจริงใจและความตั้งใจดูแลชีวิตผู้อื่น ส่วนแม่ของเธอคือ โคเกลิโก มารันเธียร์ (Coquelicot Marantear) หญิงสาวผู้เลื่องชื่อเรื่องความงดงามและความลึกลับ เจ้าของร้านดอกไม้เล็ก ๆ ที่อบอวลไปด้วยกลิ่นหอมของดอกไม้หลากชนิด ความรักระหว่างพ่อกับแม่ของเธอแม้จะเป็นเพียงรักสั้น ๆ ในสายตาของเทพองค์อื่นแต่มันกลับอบอุ่นหัวใจ แม่ของเธอตกหลุมรักรอยยิ้มบริสุทธิ์ของเภสัชกรหนุ่ม จนกลายเป็นสายใยที่ผูกพันสองชีวิตเข้าด้วยกัน และก่อกำเนิดเป็นลูกสาวน้อยที่ชื่อ “โมนีก้า”
อย่างไรก็ตามความสุขของครอบครัวไม่อาจคงอยู่ได้ตลอดไป เมื่อแม่ของเธอต้องล้มป่วยด้วยโรคร้ายปริศนาที่รักษาไม่หายและจากโลกไปในขณะที่โมนีก้าเพิ่งมีอายุได้เพียง 2 ขวบเท่านั้น นับแต่นั้นมา แคนทัสจึงต้องรับภาระดูแลลูกสาวเพียงลำพัง แม้จะเหน็ดเหนื่อยเพียงใด แต่หัวใจของคนเป็นพ่อก็เปี่ยมด้วยรักที่มั่นคงจนทำให้โมนีก้าเติบโตมาอย่างแข็งแกร่งและเปี่ยมไปด้วยความรักที่ไม่เคยขาด
ชีวิตวัยเรียนของโมนีก้าดำเนินอยู่ที่ Rutherford County Schools ตั้งแต่เกรด 1 จนถึงเกรด 8 เธอเป็นเด็กที่มีบุคลิกสดใส ร่าเริง แต่ก็ไม่ใช่คนอ่อนแอ ตรงกันข้าม เธอเป็นเด็กหญิงที่ใจเด็ด มีความมั่นใจ และมักมีวิธีการแสดงออกที่เป็นตัวของตัวเองเสมอ แม้ในบางครั้งจะดื้อรั้นไปบ้าง แต่ก็เต็มไปด้วยความตั้งใจจริง
ไม่นานมานี้ เธอและบิดาตัดสินใจย้ายถิ่นฐานไปยัง เมืองเอแวนส์วิลล์ รัฐอินเดียนา เพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่พร้อมเปิดร้านขายยาของครอบครัวใจกลางเมือง และนั่นทำให้โมนีก้ากำลังจะก้าวเข้าสู่บทใหม่ของชีวิตการศึกษาในชั้น เกรด 9 ที่ Signature School Inc. ซึ่งเป็นโรงเรียนที่ขึ้นชื่อด้านความเข้มข้นทางวิชาการและการปลูกฝังความคิดสร้างสรรค์
แต่ใครจะรู้กันล่ะว่า โคเกลิโก มารันเธียร์ แม่ของโมนีก้าแท้จริงแล้วคือเทพีเซเรสผู้ครองอำนาจเหนือผืนพสุธาและพืชพรรณทั้งมวล การจากไปของนางในยามที่ลูกสาวเพิ่งอายุได้เพียงสองขวบ ไม่ใช่ความตายธรรมดา หากแต่เป็นการหวนคืนสู่ธรรมชาติเพื่อดำรงสถานะเทพีที่เธอเป็น ตั้งแต่วินาทีนั้น เทพีเซเรสยังคงเฝ้ามองลูกสาวอยู่ห่าง ๆ ในสายลมของฤดูใบไม้ผลิ ในกลีบดอกไม้ที่ผลิบาน ในสายฝนที่ตกลงมา และในข้าวสุกหอมกรุ่นทุกจาน แม้ไม่เคยปรากฏกายต่อหน้าบุตรสาว แต่ก็เฝ้าคุ้มครองอย่างใกล้ชิดเสมอ เพราะในตัวโมนีก้ามีสายเลือดเทพเจ้าไหลเวียนอยู่เธอคือ เดมิก็อดน้อย ที่เกิดจากความรักระหว่างมนุษย์และเทพี
ทว่าด้วยความที่เติบโตมาโดยไร้การบอกเล่าความจริงจากผู้เป็นแม่และผู้เป็นภรรยา ทำให้โมนีก้าเป็นเด็กสาวที่เชื่อว่าเรื่องประหลาดทั้งหลายที่เกิดขึ้นรอบตัวเป็นเพียง “ความบังเอิญ”ดอกไม้ที่บานในกระถางที่เธอลืมรดน้ำ ต้นไม้ที่โน้มกิ่งมาให้ร่มเงาในยามที่เธอเหนื่อยล้า หรือแม้กระทั่งความสามารถในการทำให้คนรอบตัวสบายใจอย่างไม่รู้ตัว ทั้งหมดนั้นเธอไม่เคยคิดเลยว่าจะมาจาก พลังที่แฝงอยู่ในเลือดเนื้อของตนเอง เธอยังคงเป็นเด็กสาวที่ปรับตัวได้ราวกับฤดูกาล เปลี่ยนแปลงอย่างอ่อนช้อย แต่ก็แฝงไว้ด้วยความแน่วแน่เฉกเช่นผืนดินที่ไม่เคยทอดทิ้งพืชพรรณใด ๆ และเป็นไปตามความตั้งใจของเทพีเซเรสที่ไม่ต้องการบังคับเส้นทางชีวิตของลูก หากแต่ปรารถนาให้โชคชะตาและการเลือกของโมนีก้าเป็นผู้ชี้นำทุกสิ่งด้วยตนเอง
แต่ใครจะรู้ว่าความจริงแล้วสายเลือดในกายของโมนีก้ามันซับซ้อนเกินกว่าที่ใครจะคาดการ์ณหรือเข้าใจเธอเป็นธิดาของเทพีเซเรสนั้นจริงแท้ แต่ไม่รู้เลยว่าฝั่งของพ่ออย่าง แคนทัส บลอสซัม ก็ไม่ใช่มนุษย์ธรรมดาเสียทีเดียว เพราะตระกูลของเขาสืบเชื้อสายลึกลงไปถึงเดมิก็อดผู้เป็นบุตรแห่งเทพเจนัส เทพเจ้าผู้ครองสองภาคหนึ่งหันหน้าไปสู่อดีตอีกหนึ่งทอดตาไปยังอนาคต ทว่าหลายชั่วอายุคนผ่านไปเชื้อสายนั้นเลือนราง เจือจางจนแทบไม่มีใครรับรู้ แม้กระทั่งแคนทัสเองก็ไม่ได้ตระหนักว่าในเลือดเนื้อของเขายังคงซ่อนมรดกของสายเลือดเจนัสอยู่เงียบ ๆ
แต่เมื่อสายเลือดเข้มข้นของเทพีเซเรสไหลเวียนมาผสมในกายของโมนีก้ามันกลับกระตุ้นพลังที่หลับใหลให้ตื่นขึ้นอีกครั้ง กลายเป็นการผสานอันแปลกประหลาดระหว่าง พลังแห่งผืนดินและฤดูกาลของเซเรสกับพลังแห่งการเปลี่ยนแปลงของเจนัส
ผลลัพธ์คือ…โมนีก้าเติบโตขึ้นมาพร้อมกับการมีหลายบุคลิกในร่างเดียวอายุต่างกัน เพศต่างกันและทุกอย่างก็ต่างกัน
บุคลิคที่หนึ่ง เต็มไปด้วยความกระตือรือร้นและอยากรู้อยากเห็น ราวกับดอกไม้ที่ผลิบานหลังผ่านพ้นหิมะ ความเบิกบานของเธอทำให้ผู้คนรอบข้างรู้สึกเหมือนโลกสว่างขึ้นทันตา แต่ความอ่อนไหวของเธอก็ทำให้บอบบางง่ายดั่งกลีบดอกที่ถูกสายลมพัด ชอบการเอาใจและการดูแลเพราะเกลียดการถูกทิ้งให้อยู่ในความเงียบเหงา
บุคลิคที่สอง หัวรุนแรง เร้าร้อนและเจ้าอารมณ์ที่สุด เธอกล้าในสิ่งที่เสี่ยง บ้าบิ่นในสิ่งที่คนอื่นหวาดหวั่น และแสดงออกโดยไม่คิดจะปิดบังความรู้สึก รักสีสันที่จัดจ้านของชีวิต รักการวิ่งไล่ตามแสงสว่างและเสียงหัวเราะ ความทุกข์หรือบาดแผลในใจก็สลัดทิ้งไปอย่างรวดเร็วราวกับไฟที่ลุกโชนแล้วดับวูบ
บุคลิคที่สาม ตรงข้ามกับบุคลิกก่อนหน้านี้อย่างสิ้นเชิง เป็นคนเจ้าระเบียบ ขี้รำคาญ รักความเป็นส่วนตัวสูง และไม่ชอบความวุ่นวายหรือเรื่องท้าทายที่ดูเสี่ยงอันตรายมากเกินไป เธอรักบ้าน (รักน้ำรักปลารักซากุระ) รักพื้นที่ปลอดภัยของตัวเองและจะปกป้องมันไม่ยอมให้ใครรุกล้ำหรือย่างกรายเข้ามา
บุคคลิคที่สี่ เงียบขรึมเย่อหยิ่ง ดูราวกับไม่อยากคบค้าสมาคมกับใคร แต่แท้จริงแล้วภายใต้ท่าทีแข็งกร้าวนั้น เธอคือคนที่มีความบอบบางและขี้อาย มีความละเอียดอ่อนและใจเย็น เธออดทนกับสิ่งรอบตัวได้อย่างน่าเหลือเชื่อ แต่ก็เฉื่อยชาในสายตาคนอื่น เป็นคนเย็นชาแต่ซ่อนความอ่อนหวานไว้ลึก ๆ สำหรับผู้ที่กล้าอบอุ่นเธอจริง ๆ
นั้นคือเรื่องราวของเธอตอนนี้สาวน้อยกำลังก้าวเข้าสู่บทใหม่แห่งโชคชะตา บทที่ความลับที่ปิดซ่อนมาตลอดชีวิตจะถูกเปิดเผย และทุกการเลือกของเธอจะกำหนดอนาคตของตัวเธอเอง สายเลือดของเธอไม่ใช่แค่ ภาระ (ย้ำคำว่าภาระตัวโต ๆ) หากแต่เป็น กุญแจ ที่จะไขเส้นทางไปสู่เรื่องราวยิ่งใหญ่ที่โลกภายนอกยังไม่ทันรู้ตัว
บรรพบุรุษของโมนีก้าต้นกำเนิดย้อนไปไกลกว่าที่ใครคาดคิด ว่ากันว่าบรรพบุรุษคนแรกของตระกูลคือ “เดมิก็อทของเทพเจนัส” เทพผู้เฝ้าประตูและเส้นทางแห่งการเปลี่ยนผ่าน ครีตา เดมิก็อทของเทพเจนัส (บรรพบุรุษแรกเริ่ม) ได้หลบหนีจากกรุงโรมในช่วงการล่มสลายและสงคราม เพื่อหาที่อยู่ใหม่ จนกระทั่งมาตั้งรกรากอยู่ในดินแดนที่กลายเป็นชายแดนของยูเครนและรัสเซียในภายหลัง แม้สายเลือดเดมิก็อดจะเจือจางลงตามกาลเวลาแต่ก็ไม่เคยสูญสิ้น ลูกหลานของเธอแต่งงานและใช้นามสกุล บลอสซัม เป็นต้นตระกูลของสายเลือดที่ไหลเวียนอยู่ในกาย การสืบเชื้อสายของตระกูลนั้นมีไปเรื่อย ๆ ราวกับไม่มีจุดสิ้นสุด สายเลือดของเธออยู่ท่ามกลางการเปลี่ยนแปลงยุคมืด ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา (Renaissance) และเข้าสู่ช่วงที่ครอบครัวที่กระจัดกระจาย และในศตวรรษที่ 20 เลือดโบราณนี้ได้แสดงพลังอีกครั้งผ่านชายผู้มีเชื้อสายคนหนึ่ง แอชเชอร์ บลอสซัม (ทายาทรุ่นที่ 62)
แอชเชอร์ เกิดในช่วงหลังสงครามกลางเมืองของยุโรปตะวันออก เขาเติบโตในหมู่บ้านเล็ก ๆ ท่ามกลางความยากจนและความวุ่นวายรอบด้าน ในวัยเด็กเขามักเผชิญกับอสุรกายที่โผล่เข้ามาในโลกมนุษย์โดยไร้เหตุผล จนกระทั่งวันหนึ่งเขาได้พบ “ลูปา” ที่มาช่วยชีวิตและพาเข้าสู่ “บ้านหมาป่า” และนั่นคือจุดเริ่มต้นการฝึกฝน
ปี ค.ศ. 1970 เขาได้เข้าสู่ ค่ายจูปิเตอร์ (Camp Jupiter) ในฐานะลูกหลานแห่งโรมของเทพเจนัส ที่นี่เองเขากลายเป็น “ทหารตัวอย่าง” ผู้ไม่เคยปฏิเสธคำสั่ง เขามีความเข้มแข็งเด็ดเดี่ยว และต่อสู้ถวายหัวเพื่อโรม แต่ทว่าในเงามืดของจิตใจ แอชเชอร์กลับแบกรับอาการหลายบุคลิกที่เกิดจากการขัดแย้งกันของสายเลือดเจนัสในกายที่ตื่นขึ้น เขาจึงเหมือนนักรบผู้ไร้หัวใจ ทำงานราวกับตุ๊กตากลไก ไม่มีการเลือกเอง มีเพียงการเชื่อฟัง แม้เขาจะทุ่มเททุกสิ่งให้กับภารกิจของทวยเทพ แต่ในใจลึก ๆ เขาเชื่อว่าเลือดของเขาคือ คำสาป ที่ไม่อยากส่งต่อให้ลูกหลาน เขาจึงปิดบังทุกอย่างไม่ให้ใครรู้ ไม่ให้แม้แต่ครอบครัวได้สัมผัสกับด้านมืดนี้
ต้นทศวรรษ 80 โลกมนุษย์เต็มไปด้วยความไม่สงบจากสงครามเย็น การสังหารหมู่ และความขัดแย้งในทุกภูมิภาค และความปั่นป่วนนี้ก็ไหลทะลักเข้ามาถึงค่ายของเหล่าเดมิก็อด ความคิดทางการเมืองแตกออกเป็นสองฝ่าย แม้แต่ในค่ายจูปิเตอร์ก็มีการแบ่งฝั่งอย่างเงียบ ๆ ท่ามกลางความแตกแยกนั้นเอง แอชเชอร์ บลอสซัม เริ่มตั้งคำถามกับสิ่งที่เขาเชื่อ เขาเริ่ม “หัวขบถ” ไม่ใช่เพื่อต่อต้านโรม แต่เพราะเขามองเห็นว่าเพื่อนหลายคนกำลังถูกใช้เป็นหมากในเกมการเมือง เหมือนที่เขาเองเคยเป็น เขาจึงเริ่มถอนตัวออกมาใช้ชีวิตในโลกมนุษย์แทน และเลือกจะรับภาระของสายเลือดไว้เพียงลำพัง
แต่กระนั้นความภัคดีที่เขามีให้โรมกลับไม่เสื่อมคลาย เขาได้เริ่มช่วยสภาเซเนทสืบสวนอย่างลับ ๆ หลังจากการไปใช้ชีวิตด้วยการเดินทางไปรัสเซีย ปฏิบัติภารกิจที่ได้รับความไว้วางใจอย่างถึงที่สุด ทำให้เขาได้เข้าถึงข้อมูลสำคัญของไส้ศึกในค่ายจูปิเตอร์และผู้ที่ใส่ร้าย แคสแซนดร้า อาร์ชิโบล์ด
เวลาผ่านไปตระกูลบลอสซัมค่อย ๆ กลายเป็น “ครอบครัวธรรมดา” ที่ใช้ชีวิตในโลกมนุษย์ มีการแต่งงานกับคนทั่วไป มีลูกหลานที่ไม่รู้เลยว่าตนเองมีสายเลือดเทพเจนัสอยู่ในร่างกาย แต่กระทั่งถึง แคนทัส บลอสซัม (Canthus Blossom) หลานชายของแอชเชอร์ ผู้ที่เกิดและเติบโตในสหรัฐฯ ก็ยังคงไม่รู้ตัวว่าตนเองมีสายเลือดพิเศษ เขากลายเป็นเพียงเภสัชกรใจดี รักครอบครัว ไม่ต่างจากมนุษย์ธรรมดา ทว่าในสายเลือดของเขายังคงแฝงร่องรอยของเจนัสและรอวันที่จะถูกกระตุ้นให้ตื่นขึ้น
เมื่อแคนทัสแต่งงานกับ โคเกลิโก มารันเธียร์ หญิงสาวปริศนาผู้แท้จริงคือ เทพีเซเรส และให้กำเนิดบุตรสาวเพียงหนึ่งเดียว โมนีก้า บลอสซัม สายเลือดทั้งสองจึงได้ผสมผสานกันอย่างเข้มข้น เลือดของเทพีเซเรสปลุกพลังที่หลับใหลของเจนัสให้ตื่นขึ้นอีกครั้ง และนั่นคือเหตุผลที่โมนีก้าเกิดมาพร้อมโรคหลายบุคลิกและมีพลังของธรรมชาติและการเปลี่ยนผ่านที่เข้ามา
