[ประเทศอิตาลี] วิหารจูปิเตอร์ แองซูร์

Tempio di Giove Anxur, เทอร์ราชีนา

Tempio di Giove Anxur

วิหารจูปิเตอร์ แองซูร์ (Tempio di Giove Anxur) คือหัวใจที่เงียบงันแต่ยิ่งใหญ่ของเทอร์ราชีนา ตั้งตระหง่านอยู่บนยอดเขา Monte Sant’Angelo ราวกับจุดหมายปลายทางของเทพเจ้าที่หลงทางในหมอกแห่งเวลา ที่นี่ไม่ใช่แค่อาคารโบราณ แต่เป็นระเบียงของอดีตกาลที่เปิดออกสู่ทะเลเมดิเตอร์เรเนียน—ภาพพาโนรามาอันน่าตะลึงที่ทะเล ท้องฟ้า และขอบฟ้าไหลรวมเป็นหนึ่งเดียว ลมแรงที่พัดผ่านซากเสาโบราณยังคงพาเสียงสวดภาวนาโบราณล่องลอย ราวกับเทพเจ้าจูปิเตอร์ยังไม่เคยจากไป

ตัววิหารมีโครงสร้างแบบโรมันผสมฮีเลนนิสติก สร้างขึ้นราวศตวรรษที่ 1 ก่อนคริสตกาล เพื่อถวายแด่เทพเจ้าผู้ทรงฤทธิ์แห่งท้องฟ้า—แต่ชื่อ "Anxur" ซึ่งเป็นนามท้องถิ่นโบราณของจูปิเตอร์ บอกใบ้ถึงความลึกซึ้งของวัฒนธรรมผสมผสานระหว่างชาวลาตินกับชาวโวลสก์ผู้ตั้งถิ่นฐานในบริเวณนี้ก่อนโรมันเรืองอำนาจ ทุกก้าวที่เดินท่ามกลางซากอิฐเก่า ไม่ได้แค่พาเราเข้าใกล้ประวัติศาสตร์ แต่เหมือนพาเราเข้าใกล้ตนเอง—เพราะความยิ่งใหญ่ที่แท้จริงของ Tempio di Giove Anxur ไม่ได้อยู่ที่ขนาดหรือความเก่าแก่ แต่อยู่ที่ความรู้สึกเล็กน้อยแต่หนักแน่นว่า เราคือจุดเล็กจุดหนึ่งที่ได้หยุดยืนในที่ซึ่งฟ้าเคยสัมผัสแผ่นดิน
ที่แห่งนี้ยังคงถูกพิทักษ์โดยหุ่นยนต์ทองคำที่เฝ้าปกปักษ์สุสาน

หุ่นยนต์ทองคำ
เงื่อนไขการพบเจอ
- หลังถูกพิชิต จะใช้เวลาก่อรูปร่างกลับมาจากทาร์ทารัสเดือนถัดไป
ตัวอย่าง ถูกสังหารวันที่ 9/1/2025 มันจะกลับมาในวันที่ 9/2/2025

Axel HEROES

A. Mikailov

power of calculated luck

To me luck is like a loaded gun—never random, always aimed — Axel

31.07.2025 | 12:20 PM

ลมทะเลที่เคยพัดเอื่อยๆ บัดนี้กลับมีไอเกลือที่เข้มข้นขึ้น, หอบเอากลิ่นอายของประวัติศาสตร์และความล่มสลายมาปะปนกับอากาศที่สดชื่นของทะเลเมดิเตอร์เรเนียน แสงสีทองอ่อนจางของยามบ่ายที่ไม่มีวันสิ้นสุดสาดส่องลงบนซากปรักหักพังของวิหาร Tempio di Giove Anxur, สร้างเงาที่ยาวและบิดเบี้ยวทอดไปตามพื้นหินที่แตกร้าว

พวกเขาเดินสำรวจไปตามซากวิหารอย่างระมัดระวัง, ฝีเท้าของทุกคนเงียบเชียบ, เป็นการแสดงความเคารพต่อสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่ถูกลืมเลือนและความตื่นตัวของนักรบที่รู้ดีว่าอันตรายสามารถซ่อนตัวอยู่ได้ทุกที่

"เป้าหมายของเราคือหุ่นยนต์ทองคำ" ผู้นำกลุ่มกล่าว, น้ำเสียงของเธอสงบนิ่งแต่หนักแน่น "มันอาจจะถูกสร้างขึ้นเพื่อเฝ้าวิหารแห่งนี้มาตั้งแต่สมัยโบราณ...เพราะฉะนั้นอย่าประมาท"

พวกเขาแยกย้ายกันสำรวจ, เคลื่อนไหวอย่างเงียบเชียบราวกับกลุ่มนักล่าที่กำลังตามรอยเหยื่อ, ผ่านลานกว้างที่เคยใช้ประกอบพิธีกรรมและห้องโถงที่ลมทะเลพัดผ่านเข้ามาได้อย่างอิสระ บรรยากาศที่เคยดูงดงามและสงบสุขจากระยะไกล…บัดนี้กลับเต็มไปด้วยความตึงเครียดที่จับต้องได้

แล้วเสียงนั้นก็ดังขึ้น

มันไม่ใช่เสียงของลมหรือคลื่น, แต่เป็นเสียงโลหะขูดกับหินที่แหบแห้งและน่าขนลุกซึ่งดังมาจากมุมหนึ่งของซากเสากรีกที่เรียงรายกันอยู่

ในเสี้ยววินาทีต่อมา, เงาร่างสีทองอร่ามก็กระโจนออกมาจากมุมนั้นโดยไม่มีสัญญาณเตือนใดๆ

มันคืออสูรจักรกลในร่างมนุษย์ที่ทำจากทองคำทั้งร่าง, ดวงตาของมันเป็นทับทิมสองเม็ดที่ลุกโชนด้วยแสงสีแดงฉาน, และดาบทองคำในมือของมันก็ถูกฟาดลงมาราวกับสายฟ้าฟาด, มุ่งตรงมายังเด็กสาวจากบ้านอธีน่าที่ยืนอยู่ใกล้ที่สุด

แต่แอนนาเบ็ธเร็วกว่า

มีดสั้นทองสัมฤทธิ์ของเธอถูกชักออกมาจากฝัก, เธอพุ่งเข้าไปแทรกกลางระหว่างคมดาบและลูกทีมของเธอ, ยกมีดขึ้นรับการโจมตีนั้นอย่างพอดิบพอดี

เคร้ง!

เสียงโลหะปะทะกันดังสนั่นหวั่นไหว, ประกายไฟแตกกระจายไปทั่วบริเวณ, แรงปะทะนั้นมหาศาลจนทำให้แขนของธิดาแห่งอะธีน่าสั่นสะท้าน

"ทุกคน! เตรียมรบ!" เธอตะโกนสั่ง, เสียงของเธอดังลั่นไปทั่วบริเวณ, กลบเสียงอึกทึกของโลหะ "ฉันจะยั้งมันไว้สิบวินาที! หาตำแหน่งซะ!"

การทดสอบภาคสนามครั้งสุดท้าย…ได้เริ่มต้นขึ้นแล้วอย่างกะทันหัน

สิบวินาทีที่แสนสั้นจบลงในพริบตา แอนนาเบ็ธอาศัยจังหวะที่ดาบทองคำยังคงค้างอยู่ ผลักมันออกไปสุดแรงแล้วดีดตัวถอยออกมาจากระยะอันตราย, เปิดทางให้ลูกทีมของเธอได้เข้าสู่สมรภูมิทดสอบที่แท้จริง

หุ่นยนต์ทองคำคำรามออกมา, เป็นเสียงของจักรกลที่ทำงานผิดพลาด, ก่อนที่ดวงตาทับทิมของมันจะกวาดมองไปรอบๆ, ประมวลผลเป้าหมายใหม่ที่ปรากฏขึ้นมาพร้อมกันจากทุกทิศทาง

"มันช้า! อย่าหยุดนิ่ง!" เอเดรียนตะโกนสั่งการ, เขาวิ่งนำหน้า, ล่อให้อสูรจักรกลหันไปสนใจเขา, ในขณะที่ลิเลียน่าแยกตัวไปอีกทาง, ทั้งสองใช้เสาหินโบราณที่แตกร้าวเป็นที่กำบัง, สร้างความสับสนให้กับเป้าหมาย

เด็กหนุ่มจากบ้านเฮคาทีพึมพำคาถา, สร้างม่านหมอกที่หนาทึบขึ้นมารอบๆ บริเวณลานกว้าง, ลดทอนทัศนวิสัยของหุ่นยนต์ทองคำลงไปอีก, ทำให้มันต้องเคลื่อนไหวอย่างเชื่องช้าและระมัดระวังมากขึ้น

ทว่า, ศัตรูที่ถูกสร้างขึ้นจากเวทมนตร์โบราณก็ไม่ได้โง่เขลา มันหยุดนิ่ง, ปักดาบลงกับพื้น, แล้วเริ่มหมุนตัวอย่างรวดเร็ว, เปลี่ยนตัวเองให้กลายเป็นพายุโลหะสีทองที่กวาดทุกสิ่งที่ขวางหน้าจนพังพินาศ

"หลบเร็ว!"

เด็กหนุ่มจากบ้านอธีน่ากระโดดหลบไปด้านข้างได้อย่างฉิวเฉียด, แต่ลิเลียน่ากลับช้าไปเพียงเสี้ยววินาที, ดาบทองคำที่หมุนกวาดมาเฉี่ยวเข้าที่แขนของเธอ, ไม่ได้สร้างบาดแผลฉกรรจ์, แต่แรงกระแทกก็ทำให้เธอล้มลงไปกองกับพื้นและส่งเสียงร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

"ฉันจะเข้าไปดึงความสนใจเอง!" ดาชิประกาศ, รองเท้ามีปีกของเขาทำงานอีกครั้ง, เขาวิ่งไต่ขึ้นไปบนซากกำแพงที่พังทลาย, แล้วกระโดดลงมาด้านหลังของหุ่นยนต์ทองคำ, ยิงกระสุนสองสามนัดใส่แผ่นหลังที่แข็งแกร่งของมัน

เสียงปืนและประกายไฟที่เกิดขึ้นได้ผลชะงัด มันหยุดหมุน, แล้วหันมาเผชิญหน้ากับภัยคุกคามใหม่ที่ปรากฏขึ้นจากด้านหลัง

"ตอนนี้แหละ! โจมตีที่ข้อต่อขาของมัน!" แอนนาเบ็ธตะโกนแนะแนวทาง

สองพี่น้องจากบ้านอธีน่าที่เหลือไม่ต้องรอให้บอกซ้ำ, พวกเขาพุ่งเข้าใส่จากสองทิศทางพร้อมกัน, แต่คราวนี้, พวกเขามีเป้าหมายที่ชัดเจนกว่าเดิม

เด็กหนุ่มจากบ้านเฮคาทีไม่ได้ปล่อยให้โอกาสหลุดลอยไป, เขาสร้างโซ่เวทมนตร์สีดำทมิฬขึ้นมาจากพื้นดิน, พุ่งเข้าไปพันรอบข้อเท้าของหุ่นยนต์ทองคำ, ไม่ได้หยุดมันโดยสมบูรณ์, แต่ก็ทำให้การเคลื่อนไหวของมันเชื่องช้าลงไปอีก

บุตรแห่งโชคชะตาไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้น เขาใช้พลังแห่งโชคชะตาที่มองไม่เห็นของเขาอีกครั้ง, ไม่ได้สร้างความโชคร้าย, แต่กลับสร้าง 'โอกาส' ให้กับทีมของเขา

จู่ๆ, พื้นหินที่หุ่นยนต์ทองคำกำลังยืนอยู่ก็ทรุดตัวลงเล็กน้อย, ทำให้มันเสียการทรงตัวไปชั่วขณะ

นั่นคือช่องว่างที่สมบูรณ์แบบที่สุด

เอเดรียนและลิเลียน่า, ซึ่งบัดนี้ลุกขึ้นยืนแล้วแม้จะบาดเจ็บ, พุ่งเข้าใส่พร้อมกัน, หอกของพวกเขาไม่ได้เล็งไปที่เกราะหนา, แต่กลับแทงทะลวงเข้าไปที่ข้อต่อบริเวณหัวเข่าของมันพร้อมกันจากทั้งสองด้าน

เคร้ง!

เสียงโลหะบิดเบี้ยวดังลั่น, ร่างมหึมาของหุ่นยนต์ทองคำทรุดลงไปข้างหนึ่ง, เสียการทรงตัวอย่างสมบูรณ์

"ปิดเกมมัน!"

ทุกคนพุ่งเข้าใส่เป็นครั้งสุดท้าย, ระดมโจมตีไปที่จุดเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่า, จนกระทั่งข้อต่อที่หัวเข่านั้นแตกละเอียด, และร่างสีทองอร่ามก็ล้มลงไปกองกับพื้น

ร่างมหึมาของหุ่นยนต์ทองคำที่เคยน่าเกรงขามบัดนี้อ่อนแรงลง, แต่ประกายแสงสีแดงในดวงตาทับทิมของมันที่ยังคงกะพริบอยู่เป็นระยะๆ ก็บ่งบอกว่ามันยังไม่สิ้นฤทธิ์โดยสมบูรณ์

"แกนกลางพลังงานของมันอยู่ที่หน้าอก!" แอนนาเบ็ธตะโกนมาจากข้างสนาม, น้ำเสียงของเธอเด็ดขาดและแม่นยำ "โจมตีเข้าไปที่นั่น!"

เอเดรียนไม่ต้องรอให้บอกซ้ำ เขาพุ่งเข้าใส่เป็นคนแรก, ใช้ความได้เปรียบที่ศัตรูไม่สามารถขยับตัวได้, เขาเหยียบขึ้นไปบนแขนทองคำที่แน่นิ่ง, แล้วกระโจนขึ้นไปบนแผ่นอกที่กว้างใหญ่ของมัน

ลิเลียน่า, แม้จะยังคงเจ็บแขนอยู่, ก็ตามมาสมทบอย่างไม่ลดละ เธอแทงหอกของเธอเข้าไปที่รอยต่อบริเวณหัวไหล่เพื่อตรึงแขนข้างหนึ่งของมันไว้กับพื้น

"ตอนนี้!"

บุตรแห่งอธีน่าคำรามลั่น, รวบรวมพลังทั้งหมดที่เหลืออยู่, แล้วแทงหอกของเขาลงไปที่ใจกลางแผ่นอกนั้นอย่างสุดแรง

เคร้ง! แคร็ก!

เสียงโลหะที่ปริแตกดังลั่น, ปลายหอกทองสัมฤทธิ์เจาะทะลวงเข้าไปในเกราะหนา, บดขยี้กลไกที่ซับซ้อนภายใน, และทะลุเข้าไปถึงแกนกลางพลังงานที่กำลังเต้นเป็นจังหวะอยู่ข้างใน แสงสีทับทิมในดวงตาของมันกระพริบถี่ๆ, ร่างทั้งร่างสั่นสะท้านอย่างรุนแรง, ก่อนที่แสงทั้งหมดจะมอดดับลงไปตลอดกาล, เหลือทิ้งไว้เพียงเศษเหล็กสีทองที่ไร้ค่าและไร้วิญญาณ

ความเงียบเข้าปกคลุมซากวิหารโบราณอีกครั้ง, มีเพียงเสียงลมทะเลและเสียงหอบหายใจของเหล่าเดมิก็อดผู้มีชัย

แอนนาเบ็ธเดินเข้ามา, ดวงตาสีเทาพายุของเธอกวาดมองผลงานของลูกทีมแต่ละคน, ก่อนที่รอยยิ้มแห่งความพึงพอใจจะปรากฏขึ้นที่มุมปากของเธอ

"พวกเธอทำได้ยอดเยี่ยมมาก" เธอกล่าว, น้ำเสียงของเธอไม่ได้ดัง, แต่กลับหนักแน่นและเต็มไปด้วยการยอมรับ "การทำงานเป็นทีม, การปรับเปลี่ยนกลยุทธ์ตามสถานการณ์, และการใช้ประโยชน์จากสภาพแวดล้อม…ทุกอย่างสมบูรณ์แบบ"

เธอมองไปที่ดาชิ "การล่อความสนใจของเธอได้ผลดีมาก, ทำให้คนอื่นๆ มีเวลาในการหาตำแหน่ง" จากนั้นเธอก็หันไปมองเด็กหนุ่มจากบ้านเฮคาที "ม่านหมอกและการก่อกวนของนายช่วยซื้อเวลาและสร้างความสับสนได้เยอะ" และสุดท้าย, เธอก็มองไปยังสองพี่น้องร่วมบ้าน "และการโจมตีที่ข้อต่ออย่างไม่ลดละของพวกเธอ…ก็คือปัจจัยสำคัญที่ทำให้เราชนะ"

"เอาล่ะ…" ธิดาแห่งอะธีน่ากล่าว, เปลี่ยนน้ำเสียงให้ผ่อนคลายลง "ถือว่าสอบผ่าน…และทำคะแนนได้ดีเยี่ยมด้วย"

"ฉันให้เวลาสองชั่วโมงเต็ม" เธอประกาศ "ไปเดินเล่นในเมือง, หาเจลาโต้กิน, ทำตัวเหมือนคนปกติที่มาเที่ยวพักร้อน…แล้วสองชั่วโมงหลังจากนี้, เราค่อยกลับโรมกัน"

Train with Annabeth (10/10)  

น้ำหอมบุรุษ: เลขไบต์ลงท้าย 2,4,6,8  + 2 bonus

+ 2 ตื่นรู้ จากการพิชิตหุ่นยนต์ทองคำครั้งแรก Link

สินสงคราม: Dungeon random

Power Money Game Music

CABIN 19

@Hye Ri