Texas Hill Country

Texas Hill Country

〈 อเมริกา - เท็กซัส 〉

Texas Hill Country

『 ถิ่นฐานชนบทกึ่งหรูหรา เส้นทางธรรมชาติที่ไม่ควรพลาด 』

ธรรมชาติแห่งเทือกเขาอันอ่อนช้อย กับมรดกทางวัฒนธรรมที่ดำรงอยู่เหนือกาลเวลา Texas Hill Country ดินแดนที่ทอดตัวอยู่ใจกลางรัฐเท็กซัส สหรัฐอเมริกา อันเป็นที่รู้จักในฐานะภูมิภาคแห่งเนินเขาหินปูนสลับหุบเขาลึก มีแม่น้ำสายงามอย่าง Guadalupe, Llano และ Pedernales ไหลผ่าน เป็นแหล่งพักผ่อนยอดนิยมที่เปี่ยมด้วยกลิ่นอายชนบทแบบเท็กซัสผสมกับอิทธิพลเยอรมันจากการตั้งรกรากของผู้อพยพในศตวรรษที่ 19

ด้วยทัศนียภาพธรรมชาติที่งดงามสลับซับซ้อน และความหลากหลายทางวัฒนธรรมที่ลงตัว Texas Hill Country จึงกลายเป็นหัวใจสีเขียวของรัฐเท็กซัส ที่หล่อเลี้ยงทั้งเศรษฐกิจ การท่องเที่ยว และจิตวิญญาณของผู้คน ผ่านไร่องุ่นและอุตสาหกรรมไวน์ที่กำลังเฟื่องฟู เมืองชนบทเสน่ห์เฉพาะตัวอย่าง Fredericksburg, Kerrville และ Wimberley รวมถึงอุทยานธรรมชาติที่ดึงดูดผู้คนให้มาสัมผัสความสงบ ท่ามกลางภูมิทัศน์ที่เปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลตั้งแต่ทุ่งบลูบอนเน็ตในฤดูใบไม้ผลิไปจนถึงเนินเขาแต่งแต้มสีทองยามใบไม้เปลี่ยนสีร่องรอยแห่งอารยธรรมและความก้าวหน้าที่ไม่เคยสูญหาย

Nymeria HEROES

13-07-2025 20.10 PM

I want to be your everything little darling

ความรู้สึกเหมือนถูกดึงกระชากผ่านอุโมงค์แห่งแสงสว่างหายวับไป ถูกแทนที่ด้วยไอร้อนชื้นที่ถาโถมเข้าปะทะผิวจนรู้สึกเหนียวเหนอะหนะในทันที กลิ่นดินโคลน กลิ่นน้ำนิ่ง และกลิ่นเน่าจางๆ ของพืชที่จมอยู่ใต้น้ำลอยคละคลุ้งอยู่ในอากาศที่หนักอึ้ง ทิวทัศน์ของค่ายฮาล์ฟบลัดที่คุ้นเคยหายไปโดยสิ้นเชิง เหลือเพียงผืนน้ำสีขุ่นที่แผ่ไพศาลไปสุดลูกหูลูกตา ยอดไม้และหลังคาบ้านบางหลังโผล่พ้นน้ำขึ้นมาอย่างโดดเดี่ยวราวกับป้ายสุสานในดินแดนที่ล่มสลาย

เทพีฮาร์โมเนียส่งพวกเขามายังเนินดินเล็กๆ ที่สูงพอจะยืนได้โดยไม่เปียกน้ำ เท้าของพวกเขาสัมผัสกับพื้นดินที่เปียกแฉะ กลิ่นโคลนและน้ำที่เน่าขังลอยคละคลุ้งอยู่ในอากาศ เบื้องหน้าคือผืนน้ำที่กว้างไกลสุดลูกหูลูกตา ที่ซึ่งเคยเป็นเมืองมาก่อน และข้างๆ พวกเขาก็มีเรือแจวลำเล็กจอดรออยู่เงียบๆ ราวกับถูกจัดเตรียมไว้ให้แล้ว มันถูกผูกเชือกไว้กับรากไม้ที่โผล่พ้นดินออกมาอย่างง่ายๆ

"โอ้โห สวยงามตามท้องเรื่อง" เสียงของคลาริสซ่าดังขึ้นในห้วงคำนึงอย่างประชดประชัน “ยินดีต้อนรับสู่เท็กซัสฮิลล์คันทรีฉบับเวนิสเวอร์ชันวันสิ้นโลกนะสาวน้อย หวังว่าเธอจะไม่ได้ใส่รองเท้าบูทคู่โปรดมาลุยโคลนหรอกนะ”

ไนมีเรียไม่ได้สนใจคำถากถางนั้น เธอกวาดสายตามองไปรอบๆ อย่างรวดเร็ว แสงอาทิตย์ที่ไม่ยอมตกดินส่องสว่างจนเห็นทุกอย่างชัดเจน แต่มันกลับเป็นความสว่างที่น่าหดหู่ ความเงียบที่ปกคลุมอยู่ทั่วบริเวณมันหนักอึ้งและผิดปกติเกินไป

ไฮด์เองก็ประเมินสถานการณ์อย่างเงียบๆ เช่นกัน ดวงตาสีฟ้าเยือกเย็นของเขากวาดมองไปยังทิศทางต่างๆ ก่อนจะหยิบแผนที่กันน้ำออกมาจากกระเป๋าเป้ของเขาเพื่อเทียบกับสภาพภูมิประเทศจริง

“ข้อดีที่รัตติกาลหายไป... แสงสว่างเพียงพอให้เริ่มงานได้เลย” สุภาพสตรีลึกลับกล่าวขึ้น ทำลายความเงียบ เธอหันไปหาคู่หูของเธอ “แต่ฉันคงต้องสารภาพตามตรงว่าตั้งแต่เกิดมา ฉันยังไม่เคยพายเรือแจวแบบนี้มาก่อน” เธอเสริมอย่างไม่เต็มใจนัก “ปกติช่วงซัมเมอร์ที่บ้านเราจะไปล่องเรือใบที่อิตาลีมากกว่า แต่ก็ถือว่าว่ายน้ำแข็งพอตัว”

คำสารภาพนั้นทำให้บุตรแห่งคิโอเน่ขมวดคิ้วเล็กน้อยเป็นครั้งแรก เขาชำเลืองมองมือที่สวมถุงมือสะอาดสะอ้านของเธอสลับกับไม้พายเก่าๆ ที่วางอยู่ในเรือ ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบตามเคย

“มันไม่ใช่เรื่องยาก” เขากล่าว “อย่างน้อยเธอก็ว่ายน้ำเป็น นั่นสำคัญกว่า” เขาเดินไปปลดเชือกเรือออกอย่างคล่องแคล่ว “ฉันจะอยู่ท้ายคอยคัดท้ายเรือเอง ส่วนเธอไปนั่งข้างหน้าแล้วฉันจะสอนวิธีพายให้ คนอยู่ท้ายเป็นคนกำหนดทิศทางอยู่แล้ว”

“ตกลง… ไฮด์คุณสอนฉันก็แล้วกัน” เธอผู้นั้นตอบรับอย่างว่าง่าย มันคือการแบ่งหน้าที่ที่ชัดเจนและมีประสิทธิภาพที่สุดในสถานการณ์นี้

ทั้งสองก้าวลงเรืออย่างระมัดระวัง เรือลำเล็กโคลงเคลงไปมาเล็กน้อยก่อนจะกลับมาทรงตัวได้อีกครั้ง ไฮด์ยื่นไม้พายอันหนึ่งให้ไนท์ พร้อมกับอธิบายวิธีการจับและจ้วงพายอย่างสั้นๆ กระชับ และไร้ซึ่งอารมณ์ใดๆ ทั้งสิ้น

“จับให้มั่น จ้วงลงไปให้ลึก ดึงเข้าหาตัว แล้วยกขึ้น เริ่มใหม่”

ครั้งแรกที่ไนมีเรียลองพาย มันช่างดูเก้งก้างและไม่เป็นธรรมชาติสำหรับลูกคุณหนูอย่างเธอเอาเสียเลย ไม้พายของเธอกระทบผิวน้ำจนน้ำกระเซ็นไปทั่ว แทนที่เรือจะเคลื่อนไปข้างหน้า มันกลับหมุนเป็นวงกลมเล็กๆ

“ให้ตายเถอะ ราชินีนักรบของฉันกลายเป็นเป็ดหัดว่ายน้ำไปซะแล้ว” แคลร์โอดครวญ

“ใช้แรงจากแกนกลางลำตัว ไม่ใช่แค่แขน” เสียงของไฮด์ดังขึ้นจากด้านหลัง ไม่ได้ตำหนิ แต่เป็นการให้คำแนะนำที่ตรงไปตรงมา “แล้วก็พายให้พร้อมๆ กับฉัน”

เขาเริ่มจ้วงพายของเขาเป็นจังหวะที่สม่ำเสมอและหนักแน่น ไนท์สูดหายใจเข้าลึกๆ พยายามปรับจังหวะของตัวเองให้เข้ากับเขา มันยังคงดูไม่สวยงาม แต่หลังจากพยายามอยู่หลายครั้ง ในที่สุดเรือแจวลำเล็กก็เริ่มเคลื่อนที่ไปข้างหน้าอย่างช้าๆ ลัดเลาะไปตามแนวต้นไม้ที่จมอยู่ใต้น้ำ มุ่งหน้าไปยังจุดแรกที่ไฮด์ได้ทำเครื่องหมายไว้ในแผนที่ของเขา ทิ้งไว้เพียงริ้วคลื่นเล็กๆ บนผืนน้ำอันกว้างใหญ่และเงียบงัน ภารกิจตามหาเด็กที่หายไปทั้งยี่สิบเจ็ดคนได้เริ่มต้นขึ้นแล้วอย่างแท้จริง

******

ตามหาเด็กๆ มาลูกโม๊ะๆ 

สะสมแต้มไปกับไฮด์คุง

มีวาสนาผู้ชายมาสอนแจวเรือแบบนี้โชคชะตาหนูมารึยังคะแม่ขา??

การพูดคุย: +7 ความสนิทสนม

กุหลาบน้ำเงินทอง : เมื่อสวมใส่จะทำให้การมีปฏิสัมพันธ์กับ NPC/TGC/Satyr/Lares/บูชาเหล่าเทพ+5

@God 

i'll melt your heart into two @HyeRi Codes

Nymeria HEROES

13-07-2025 20.45 PM

I want to be your everything little darling

เรือแจวลำเล็กเคลื่อนตัวผ่านผืนน้ำที่นิ่งสงบและขุ่นมัวอย่างเชื่องช้า เสียงพายที่กระทบน้ำเป็นจังหวะสม่ำเสมอคือเสียงเดียวที่ทำลายความเงียบอันหนักอึ้งของดินแดนที่จมอยู่ใต้น้ำแห่งนี้ ไนมีเรียเริ่มจับจังหวะการพายได้ดีขึ้นมาก กล้ามเนื้อแกนกลางลำตัวของเธอทำงานประสานกับแขนได้อย่างมีประสิทธิภาพ ทำให้เรือเคลื่อนไปข้างหน้าอย่างราบรื่นไม่โคลงเคลงอีกต่อไป

“ฉันเริ่มจะเบื่อทิวทัศน์แบบนี้แล้วนะ” เสียงของคลาริสซ่าดังขึ้นในห้วงคำนึง “มีแต่น้ำ ต้นไม้ตายซาก กับหลังคาบ้านโดดเดี่ยว นี่มันทัวร์ชมวันสิ้นโลกหรือไง”

“สมาธิหน่อย แคลร์” เธอผู้นั้นตอบกลับในใจ พลางกวาดสายตามองไปรอบๆ “ไฮด์บอกว่าเนินดินที่อยู่ข้างหน้าคือหนึ่งในจุดที่สูงที่สุดในบริเวณนี้ ถ้าเด็กๆ หนีน้ำขึ้นที่สูง พวกเขาน่าจะไปรวมตัวกันที่นั่น”

เมื่อเรือเข้าใกล้เนินดินที่ปกคลุมด้วยต้นไม้ซึ่งดูไม่ได้รับผลกระทบจากน้ำท่วมมากนัก สัญชาตญาณของสตรีตาคมก็เริ่มส่งสัญญาณเตือนบางอย่าง มันไม่ใช่เสียง แต่เป็นความรู้สึกผิดปกติในอากาศ กลิ่นอับชื้นของน้ำเจือปนด้วยกลิ่นสาบของสิ่งมีชีวิตบางอย่างที่ไม่ใช่สัตว์ป่าธรรมดา

ทันใดนั้น เสียงแหลมเล็กที่น่ารังเกียจก็ดังแว่วมาจากบนเนินดิน ตามมาด้วยเสียงหัวเราะคิกคักที่ชวนขนลุก

ไฮด์ที่อยู่ท้ายเรือยกมือขึ้นเป็นสัญญาณให้หยุดพายในทันที ดวงตาสีฟ้าเยือกเย็นของเขาหรี่ลง จับจ้องไปยังที่มาของเสียงอย่างเงียบกริบ ไนมีเรียเองก็ลดไม้พายลง ปล่อยให้เรือลอยเข้าไปใกล้เนินดินอย่างแผ่วเบาที่สุด

แล้วพวกเขาก็เห็นมัน

บนลานดินเล็กๆ ใต้เงาไม้ กลุ่มของสิ่งมีชีวิตรูปร่างประหลาดยืนล้อมวงกันอยู่ พวกมันสูงเพียงแค่สองสามฟุต ใบหน้าอัปลักษณ์เหมือนโทรลล์ แต่ด้านหลังกลับปกคลุมไปด้วยขนแหลมคมเหมือนเม่น ในมือของพวกมันบางตัวถือคันธนูเล็กๆ บางตัวก็ถือมีดสั้นที่เปื้อนคราบอะไรบางอย่างสีคล้ำ พวกมันคือ พัควัดจิ

“ดูเหมือนเม่นผสมโทรลล์อารมณ์เสียเลยแหะ” วิญญาณแม่มดสาวออกความเห็น

แต่สิ่งที่ทำให้หัวใจของไนท์กระตุกวูบ คือสิ่งที่อยู่ด้านหลังของพวกมัน กรงไม้ขนาดใหญ่ที่ทำขึ้นอย่างหยาบๆ ภายในนั้นมีร่างของเด็กตัวเล็กๆ ห้าคนนอนขดตัวสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว

“มีห้าตัว” ไฮด์กระซิบเสียงเรียบ แต่เด็ดขาด “เป้าหมายคือเด็กๆ เราต้องช่วยพวกเขาก่อน”

“ฉันจะเป็นตัวล่อ” ไนมีเรียเสนอแผนทันที “พวกมันตัวเล็กและน่าจะคล่องแคล่ว ฉันจะดึงความสนใจพวกมันออกจากกรงให้ได้มากที่สุด ในจังหวะนั้น คุณเข้าไปช่วยเด็กๆ แล้วพาลงเรือ”

“เข้าใจแล้ว” บุตรแห่งคิโอเน่ตอบรับสั้นๆ เขาชักปืนพกออกมาจากซองข้างเอวอย่างเงียบกริบ มันคืออาวุธที่ดูทันสมัยและไม่เข้ากับบรรยากาศโดยรอบ แต่ในมือของเขามันกลับดูอันตรายยิ่งกว่าศาสตราวุธในตำนานใดๆ

ทั้งสองนำเรือเข้าเทียบท่ากับเนินดินอย่างเงียบเชียบที่สุด ไฮด์เคลื่อนตัวขึ้นจากเรือก่อน เขากระโดดขึ้นไปบนฝั่งแล้วเข้าที่กำบังหลังต้นไม้ใหญ่อย่างรวดเร็วและไร้เสียงราวกับภูตพราย

เมื่อทุกอย่างพร้อม ไนมีเรียก็สูดหายใจเข้าลึกๆ เธอดีดตัวขึ้นจากเรือ ชักดาบซิฟอสออกมาจากฝัก แล้วตะโกนออกไปเสียงดังฟังชัด “เฮ้! พวกตัวประหลาด! หาอะไรสนุกๆ ทำกันอยู่เหรอ!”

พัควัดจิทั้งห้าตัวสะดุ้งสุดตัว พวกมันหันขวับมายังทิศทางของเธอด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความเกรี้ยวกราดและชั่วร้าย เมื่อเห็นว่าเป็นมนุษย์ พวกมันก็ส่งเสียงร้องแหลมเล็กอย่างพึงพอใจแล้วพุ่งเข้าใส่เธอทันที!

ปัง!

เสียงปืนของไฮด์ดังขึ้นหนึ่งนัด มันไม่ได้เล็งไปที่ตัวของพัควัดจิ แต่กลับยิงไปที่พื้นดินเบื้องหน้าของตัวที่นำมา กระสุนพิเศษของเขากระทบพื้นแล้วระเบิดออกเป็นเกล็ดน้ำแข็งสีฟ้าที่สว่างวาบ ร่างของพัควัดจิตัวนั้นถูกไอเย็นยะเยือกจับจนแข็งทื่อไปชั่วขณะ การเคลื่อนไหวของมันเชื่องช้าราวกับตกอยู่ในห้วงเวลา

นั่นคือโอกาสที่ไนมีเรียต้องการ!

เธอพุ่งสวนเข้าไปอย่างไม่ลังเล ดาบในมือตวัดเป็นประกายสีเงิน ปาดลำคอของอสูรตัวจิ๋วที่กำลังแข็งค้างอย่างแม่นยำ ร่างของมันสลายกลายเป็นผงธุลีสีทองไปในทันที

พวกที่เหลือเห็นพรรคพวกถูกฆ่าก็ยิ่งคลุ้มคลั่ง พวกมันสี่ตัวที่เหลือแยกกันออกล้อมเธอ บางตัวยิงลูกธนูอาบยาพิษใส่ บางตัวก็สาดทรายเข้าใส่เพื่อทำให้ตาบอด แต่ในขณะเดียวกัน เสียงปืนของไฮด์ก็ดังขึ้นเป็นระยะๆ ปัง! ปัง! กระสุนน้ำแข็งของเขาสร้างจังหวะและเปิดช่องว่างให้ไนท์เสมอ เธอเคลื่อนไหวไปตามจังหวะนั้น หลบหลีกและสวนกลับอย่างเฉียบคม ราวกับการเต้นรำที่ถูกออกแบบมาอย่างสมบูรณ์แบบ

ในที่สุด พัควัดจิตัวสุดท้ายก็ล้มลงด้วยคมดาบของเธอ ก่อนที่ร่างของมันจะสลายไป มันทิ้งขวดแก้วเล็กๆ ที่บรรจุของเหลวสีเขียวเรืองแสงไว้หนึ่งขวด ไนมีเรียรีบเก็บสินสงครามทั้งหมดที่ได้จากการต่อสู้ใส่กระเป๋าอย่างรวดเร็วเพื่อไปแบ่งกันทีหลัง

เมื่อทุกอย่างเงียบลง ไฮด์ก็ออกมาจากที่กำบัง เขาเดินตรงไปยังกรงไม้แล้วใช้มีดทหารของเขาตัดเชือกที่มัดประตูออกอย่างง่ายดาย เด็กทั้งห้าคนวิ่งกรูออกมาร้องไห้โฮด้วยความโล่งใจ

ไนมีเรียไม่ได้เข้าไปปลอบ เธอเพียงแค่ยืนคุมเชิงอยู่ห่างๆ ปล่อยให้ไฮด์จัดการกับสถานการณ์นั้น เขาไม่ได้พูดอะไรมาก เพียงแค่พยักหน้าให้เด็กๆ ตามเขาลงไปที่เรืออย่างเงียบๆ แต่ท่าทีที่สงบนิ่งของเขากลับทำให้เด็กๆ รู้สึกปลอดภัยขึ้นมาอย่างน่าประหลาด

ภารกิจแรกสำเร็จลุล่วง พวกเขานำเด็กทั้งห้าคนกลับไปยังเนินดินเริ่มต้นที่เทพีฮาร์โมเนียรออยู่ เมื่อเห็นเด็กๆ ปลอดภัย เทพีแห่งความปรองดองก็แทบจะทรุดลงกับพื้นด้วยความยินดี พระนางขอบคุณทั้งสองซ้ำแล้วซ้ำเล่าก่อนจะรับตัวเด็กๆ ไปดูแลต่อในที่ที่ปลอดภัย

หลังจากส่งมอบเสร็จสิ้น ไนท์หันไปมองคู่หูของเธอ “พักกันก่อนไหมคะ?”

ไฮด์ส่ายหน้า เขามองไปยังผืนน้ำอันกว้างใหญ่ที่ยังคงมีจุดหมายอีกมากมายรออยู่ “เรายังมีเด็กอีกยี่สิบสองคนที่ต้องตามหา” เขากล่าวเรียบๆ “ตอนนี้เรามีเบาะแสแล้วว่าใครคือผู้ลักพาตัว ไปกันต่อเถอะ ตอนที่ยังมีแสงสว่างอยู่”

สตรีตาคมพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ ทั้งสองกลับลงไปที่เรือแจวลำเดิมอีกครั้ง แล้วเริ่มพายออกไปสู่ผืนน้ำอันเวิ้งว้าง การต่อสู้ครั้งแรกจบลงแล้ว แต่สงครามที่แท้จริง เพิ่งจะเริ่มต้นขึ้นเท่านั้น

******

0/9 - พบเจอ ฝูงพัควัดจิ 5 ตัว กับเด็ก 5 คนที่ถูกจับ

(จำนวนเด็กที่หาพบแล้ว 5/27)

สะสมแต้มไปกับไฮด์คุง ช่วยผมทุบมอนหน่อยคับสุดหล่อ

การพูดคุย: +7 ความสนิทสนม

กุหลาบน้ำเงินทอง : เมื่อสวมใส่จะทำให้การมีปฏิสัมพันธ์กับ NPC/TGC/Satyr/Lares/บูชาเหล่าเทพ+5

พิชิตครั้งแรก พัควัดจิ +2 ตื่นรู้
สินสงคราม: พิษกัดกร่อน x5 แมะ 5 ตัว

@God 

i'll melt your heart into two @HyeRi Codes

Nymeria HEROES

13-07-2025 21.05 PM

I want to be your everything little darling

หลังจากส่งมอบเด็กกลุ่มแรกให้กับเทพีฮาร์โมเนียที่รอคอยอย่างใจจดใจจ่อ ความรู้สึกโล่งใจก็เข้ามาแทนที่ความตึงเครียดเพียงชั่วครู่ ก่อนจะถูกแทนที่ด้วยความเหนื่อยล้าที่เริ่มกัดกินเข้ามาในกล้ามเนื้อทุกมัด ไนมีเรียรู้สึกได้ถึงมันอย่างชัดเจน แต่เมื่อเธอมองไปยังคู่หูชาวรัสเซียของเธอ เขากลับยังคงมีท่าทีที่สงบนิ่งและตื่นตัว ราวกับว่าการต่อสู้เมื่อครู่เป็นเพียงการวอร์มอัพเท่านั้น

“ไปกันต่อเถอะ” คือคำพูดสั้นๆ ของเขาขณะที่ทั้งสองกลับลงเรือ

“บางทีคนเราก็ควรจะรู้จักคำว่า ‘พัก’ บ้างนะ” วิญญาณแม่มดสาวบ่นอุบในหัว “โดยเฉพาะเมื่อคู่หูของเธอหน้าตาเหมือนพร้อมจะเดินทะลุทะลวงไปจนถึงนรกเพื่อทำภารกิจให้สำเร็จ”

เรือแจวล่องไปตามผืนน้ำที่ขุ่นมัวอีกครั้ง คราวนี้เป้าหมายของพวกเขาคือเนินดินอีกแห่งที่อยู่ไม่ไกลนัก แต่เมื่อเข้าใกล้ สัญชาตญาณของสตรีตาคมก็เริ่มส่งสัญญาณเตือนอีกครั้ง มันไม่ใช่กลิ่นสาบของพวกพัควัดจิ แต่เป็นกลิ่นที่แตกต่างออกไป

“กลิ่นสนิมเลือด กับกลิ่นกรดพิษจางๆ” ไฮด์เอ่ยขึ้นเบาๆ เป็นคนแรก จมูกของเขาขยับเล็กน้อย “เหมือนกลิ่นของอสรพิษ”

“และฉันก็รู้สึกได้ถึงพลังงานของยมโลกที่เข้มข้นกว่าปกติ” เธอผู้นั้นกล่าวเสริม ดวงตาของเธอมองไปยังเนินดินเบื้องหน้า ที่นั่นมีโพรงดินขนาดใหญ่ที่ดูเหมือนถูกขุดขึ้นอย่างลวกๆ ปากทางเข้าของมันมืดมิดและน่าขนลุก

“ดูเหมือนเราจะเจอที่อยู่ของตัวการแล้วล่ะ” ว่าที่แม่มดสาวพึมพำ

ทั้งสองพายเรือเข้าไปใกล้ปากอุโมงค์อย่างเงียบเชียบที่สุด ก่อนจะดับเครื่องยนต์การพาย ปล่อยให้เรือลอยเข้าไปในความมืดอย่างแช่มช้า ภายในนั้นเย็นเยียบและชื้นแฉะ เสียงหยดน้ำที่กระทบผิวน้ำดังสะท้อนก้องกังวาน และแล้วพวกเขาก็ได้ยินมัน เสียงสะอื้นไห้แผ่วเบาของเด็กที่ดังมาจากส่วนลึกของอุโมงค์

เมื่อสายตาของพวกเขาเริ่มปรับให้เข้ากับความมืดได้ ภาพเบื้องหน้าก็ปรากฏชัดเจน มันไม่ใช่โพรงดินธรรมดา แต่เป็นถ้ำที่กว้างขวางพอสมควร ใจกลางถ้ำนั้น มีสิ่งมีชีวิตสามตนกำลังยืนขัดดาบของพวกมันอยู่ ร่างท่อนบนของพวกมันเป็นหญิงสาวผิวสีเขียวเกล็ดหนา เรือนผมเป็นงูเล็กๆ ที่เลื้อยไปมาอย่างน่าสยดสยอง ท่อนล่างเป็นหางมังกรขนาดใหญ่ที่ขดไปมาบนพื้นถ้ำอย่างเกียจคร้าน พวกมันคือ แดรกคีเน่ สามพี่น้อง

“โอ้โห ปาร์ตี้ชุดนอนลายงูเหรอเนี่ย” แคลร์ออกความเห็นอย่างไม่รู้เวล่ำเวลา

“คราวนี้ฉันจะเป็นตัวล่อเอง” ไฮด์กระซิบเสียงเรียบ แต่เด็ดขาด “พวกมันดูแข็งแกร่งกว่าพัควัดจิมาก เธอไม่มีทางรับมือสามตัวพร้อมกันไหวแน่” เขาชี้ไปยังซอกถ้ำด้านหลังที่มืดกว่า “เด็กๆ น่าจะถูกแยกไว้ตรงส่วนที่เป็นเสบียงของพวกมัน เธอเข้าไปช่วยเด็กๆ แล้วพากลับมาที่เรือ”

ไนมีเรียพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ เธอเชื่อในการประเมินของเขาโดยไม่มีข้อโต้แย้ง

พวกเขาเทียบเรือที่ปลายสุดของอุโมงค์อย่างนิ่มนวลที่สุด เมื่อแผนการถูกวางไว้อย่างรวดเร็ว ไฮด์ก็เคลื่อนไหว! เขาไม่ได้ตะโกนท้าทาย แต่กลับดีดตัวออกจากเรืออย่างเงียบกริบแล้วพุ่งเข้าใส่กลุ่มแดรกคีเน่ทันที!

ในจังหวะที่เขาเคลื่อนที่ เสื้อโค้ทตัวยาวของเขาก็พลันสั่นไหวอย่างประหลาด มันไม่ได้สะท้อนแสง แต่กลับบิดเบือนภาพรอบๆ ตัวเขาให้ดูพร่าเลือนไปชั่วขณะ ทำให้แดรกคีเน่ทั้งสามตัวหันไปมองผิดทิศทางด้วยความสับสน นั่นคือความสามารถพิเศษของเสื้อโค้ทที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน มันคือการพรางตาที่สมบูรณ์แบบ!

ธิดาแห่งเฮคาทีทึ่งกับการเคลื่อนไหวนั้นไปชั่วครู่ ก่อนจะรีบดึงสติกลับมาแล้วหันไปโฟกัสกับภารกิจของตัวเอง เธออาศัยจังหวะที่ศัตรูกำลังสับสนลอบเข้าไปในซอกถ้ำด้านหลัง ที่นั่นเธอพบเด็กชายตัวเล็กๆ สองคนถูกมัดติดกับเสาหินด้วยเถาวัลย์พิษ พวกเขามองมาที่เธอด้วยดวงตาที่เบิกกว้างด้วยความหวาดกลัว

“ชู่ว์ พี่จะมาช่วย” เธอกระซิบเบาๆ ก่อนจะใช้มีดสั้นสัมฤทธิ์สวรรค์ตัดเถาวัลย์ออกอย่างรวดเร็ว

ในขณะเดียวกัน เสียงการต่อสู้ด้านนอกก็ดังขึ้นอย่างดุเดือด เสียงขู่ฟ่อของแดรกคีเน่ผสมกับเสียงปืนที่ดังขึ้นเป็นระยะๆ ไฮด์เคลื่อนไหวอย่างคล่องแคล่วราวกับภูตพราย หลบหลีกคมดาบและไอพิษที่ถูกพ่นออกมาได้อย่างฉิวเฉียด แต่การรับมือศัตรูสามตัวพร้อมกันก็เริ่มทำให้เขาตกเป็นรอง

ไนมีเรียพาเด็กทั้งสองคนกลับมาที่เรือได้อย่างปลอดภัย เธอบอกให้พวกเขานอนหมอบลงแล้วหันกลับไปมองการต่อสู้ เธอเห็นว่าไฮด์กำลังจะถูกล้อมกรอบ

ถึงตาฉันบ้างแล้ว

เธอไม่ได้พุ่งเข้าไปช่วย แต่กลับยกมือขึ้นข้างหนึ่ง ปลายนิ้วของเธอวาดสัญลักษณ์บางอย่างในอากาศอย่างรวดเร็ว พลังเวทมนตร์สีม่วงเข้มของเฮคาทีรวมตัวกันเป็นเงาดำทะมึนที่พื้นถ้ำ ทันใดนั้น เงาเหล่านั้นก็พุ่งขึ้นมาเป็นแส้หลายสาย!

แส้เงาของเธอไม่ได้โจมตีโดยตรง แต่มันกลับเลื้อยเข้าไปพันรัดหางมังกรขนาดใหญ่ของแดรกคีเน่สองตัวที่กำลังจะขนาบข้างไฮด์เอาไว้ พวกมันร้องเสียงหลงด้วยความตกใจและพยายามสะบัดให้หลุด แต่มนตราของธิดาแห่งเฮคาทีนั้นเหนียวยิ่งกว่ากาวดักอสุรกาย

นั่นคือช่องว่างทั้งหมดที่อดีตสายลับต้องการ!

ไฮด์ใช้จังหวะนั้นพุ่งเข้าจัดการตัวที่เหลืออย่างเด็ดขาด เขาสไลด์ตัวหลบดาบแล้วใช้มีดทหารของเขากรีดไปที่ท้องของมันอย่างรวดเร็ว ก่อนจะยิงปืนใส่จุดเชื่อมต่อระหว่างลำตัวกับหางของอีกสองตัวที่กำลังดิ้นรนอย่างแม่นยำ

แดรกคีเน่ทั้งสามกรีดร้องเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่ร่างของพวกมันจะสลายกลายเป็นผงธุลีสีทองไป

เมื่อทุกอย่างสงบลง ไนท์เดินเข้าไปเก็บสินสงครามซึ่งเป็นของจากแดรกคีเน่แล้วกลับมาที่เรือ ไฮด์ไม่ได้พูดอะไร เขาเพียงแค่พยักหน้าให้เธอเป็นการขอบคุณ ก่อนจะพายเรือออกจากอุโมงค์แห่งความตายนั้น

หลังจากนำเด็กอีกสองคนกลับไปส่งที่จุดนัดพบอย่างปลอดภัย ร่างอรชรก็ทิ้งตัวลงนั่งบนเรืออย่างหมดแรง เธอยังไม่ทันจะได้เสนอให้พัก ไฮด์ก็พูดขึ้นก่อน

“ไปกันต่อเถอะ” เขากล่าวเรียบๆ ขณะตรวจเช็คกระสุนในแม็กกาซีน “เราเสียเวลาไปมากแล้ว”

เจ้าของรอยยิ้มงามได้แต่ถอนหายใจเบาๆ ดูเหมือนว่าค่ำคืนในเท็กซัสของเธอจะยังอีกยาวไกลนัก

****

4/8 - พบเจอ กลุ่มแดรกคีเน่ 3 ตัว กับเด็ก 2 คน ที่ถูกจับ
 (จำนวนเด็กที่หาพบแล้ว 7/27)

****

สะสมแต้มไปกับไฮด์คุง พี่เท่จังเลยค้าบชูป้ายไฟ

การพูดคุย: +7 ความสนิทสนม

กุหลาบน้ำเงินทอง : เมื่อสวมใส่จะทำให้การมีปฏิสัมพันธ์กับ NPC/TGC/Satyr/Lares/บูชาเหล่าเทพ+5

พิชิตครั้งแรก แดรกคีเน่ +2 ตื่นรู้

สินสงคราม: X3

เกล็ดแดรกคีเน่ (เลขไบต์ท้าย เลขคี่)

เลือดแดรกคีเน่ (เลขไบต์ท้าย เลขคู่)

(หาก LUK สูงกว่า 70+ จะได้รับไอเท็มมากกว่า 1 โดยอิงจากเลขไบต์รองท้าย)

@God 

i'll melt your heart into two @HyeRi Codes

Nymeria HEROES

13-07-2025 22.11 PM

I want to be your everything little darling

เวลาที่ล่วงเลยไปพร้อมกับแสงอาทิตย์ที่ไม่ยอมลับขอบฟ้าเริ่มส่งผลกระทบต่อร่างกายของไนมีเรียอย่างชัดเจน ไม้พายในมือของเธอรู้สึกหนักอึ้งขึ้นทุกขณะ กล้ามเนื้อที่เคยผ่านการฝึกฝนมาอย่างหนักตลอดหลายวันเริ่มประท้วงด้วยอาการปวดเมื่อยที่ลึกล้ำ เธอหาวแล้วหาวอีกจนน้ำตาแทบเล็ด แต่ก็พยายามสะกดมันไว้ไม่ให้คู่หูที่นั่งอยู่ท้ายเรือสังเกตเห็น

บางทีการเลือกก้อนน้ำแข็งเดินได้มาเป็นคู่หูอาจจะเป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาดมหันต์ เธอคิดในใจพลางพายเรือต่อไปอย่างเชื่องช้า “นี่เขาเป็นเดมิก็อดหรือเทอร์มิเนเตอร์กันแน่ ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยบ้างรึไงนะ”

“อย่างน้อยเขาก็ไม่ได้บ่นเหมือนใครบางคนแถวนี้หรอกน่า” เสียงของแคลร์ตอกกลับอย่างรู้ทัน

เพื่อไม่ให้ตัวเองเผลอหลับกลางอากาศ สตรีตาคมจึงตัดสินใจชวนคุย “คุณพอจะมองเห็นจุดไหนที่น่าสงสัยอีกไหม? ด้วยสภาพแวดล้อมแบบนี้ พวกมันอาจจะขุดอุโมงค์ซ่อนตัวอยู่ที่อื่นอีกก็ได้”

ไฮด์ละสายตาจากผืนน้ำอันเวิ้งว้างเบื้องหน้าแล้วหันมามองเธอชั่วครู่ “มีความเป็นไปได้” เขาตอบรับสั้นๆ แต่หนักแน่น “น้ำท่วมทำให้ชั้นดินนุ่มลง มันเอื้อต่อการขุดเจาะ” เขากวาดสายตาไปรอบๆ อีกครั้งอย่างนักวิเคราะห์ “ถ้าเป็นผม ผมจะเลือกชายป่าที่ดินแข็งพอจะคงสภาพอุโมงค์ได้ แต่ก็ใกล้แหล่งน้ำพอที่จะหาอาหารได้ง่าย”

และมันก็เป็นอย่างที่เขาคาดการณ์ไว้ไม่มีผิดเพี้ยน

ชายป่าที่อยู่ห่างออกไปราวครึ่งไมล์มีร่องรอยของการขุดดินขึ้นมาใหม่ๆ กลิ่นสาบของอสรพิษและพลังงานของยมโลกที่คุ้นเคยลอยมาปะทะจมูกทันทีที่พวกเขาเข้าใกล้ ที่นั่น พวกเขาพบรังของแดรกคีเน่อีกสามตัว และกรงไม้ที่ขังเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ อีกสองคนไว้

ครั้งนี้ ไฮด์ไม่ได้รอให้เธอเสนอแผน เขาเอ่ยขึ้นก่อนด้วยน้ำเสียงที่เด็ดขาดกว่าเดิม

“เธออยู่ตรงนี้” เขาสั่งเรียบๆ ขณะเตรียมอาวุธ “ฉันเห็นว่าเธอเริ่มเซื่องซึมแล้ว เดี๋ยวฉันจะเข้าไปปิดงานให้เร็วที่สุด คอยสร้างสิ่งรบกวนไว้ก็พอ”

ธิดาแห่งเฮคาทีพยักหน้ารับอย่างว่าง่าย ดีว่าสภาพของตัวเองไม่พร้อมสำหรับการปะทะที่ยืดเยื้ออีกต่อไปแล้ว

มือเรียวรวบรวมพลังเวทมนตร์ที่เหลืออยู่ขึ้นมา ปลายนิ้วของวาดสัญลักษณ์กลางอากาศ เปลวไฟสีม่วงดำพลันลุกโชนขึ้นบนผิวน้ำที่ห่างออกไป มันไม่มีความร้อน มีเพียงแสงสว่างที่วูบวาบและเสียงประหลาดที่ดึงดูดความสนใจของแดรกคีเน่ทั้งสามให้หันไปมองอย่างสับสน

การพรางตัวและดึงดูดความสนใจที่สมบูรณ์แบบ...

ในจังหวะเดียวกันนั้นเอง กระแสหิมะที่ขุ่นมัวราวกับหมอกหนาทึบก็ก่อตัวขึ้นรอบๆ ตัวของอดีตสายลับอย่างรวดเร็ว ร่างของเขาพร่าเลือนและกลมกลืนไปกับสภาพแวดล้อมจนแทบมองไม่เห็น ก่อนจะเคลื่อนที่เข้าไปในกลุ่มของศัตรูอย่างเงียบกริบ

เสียงกรีดร้องที่แหลมสูงดังขึ้นเป็นครั้งแรก แต่ก็เงียบหายไปอย่างรวดเร็ว ตามมาด้วยเสียงที่สอง และเสียงที่สาม โดยที่ไนท์แทบจะมองไม่เห็นการเคลื่อนไหวของเขาเลยด้วยซ้ำ เธอเห็นเพียงประกายแสงสีฟ้าเยือกเย็นที่วาบขึ้นและดับลงสามครั้งราวกับคมมีดแห่งเหมันต์ที่พรากชีวิตไปในความมืด

ไม่นานนัก กระแสหิมะที่ขุ่นมัวก็จางหายไป เผยให้เห็นร่างของไฮด์ที่ยืนนิ่งอยู่กลางวงล้อมของผงธุลีสีทองที่กำลังค่อยๆ สลายไปกับสายลม เขาเก็บสินสงครามที่เหลือจนครบทุกชิ้น ก่อนจะเดินไปปลดปล่อยเด็กทั้งสองคนออกจากกรงแล้วพาลงมาที่เรืออย่างเงียบเชียบ

หลังจากนำเด็กอีกสองคนกลับไปส่งมอบให้เทพีฮาร์โมเนียที่รอคอยอย่างกระวนกระวายใจจนครบจำนวนเก้าคนแล้ว ความรู้สึกโล่งใจก็แผ่ซ่านเข้ามาในใจของไนมีเรียอีกครั้ง แต่คราวนี้มันมาพร้อมกับความเหนื่อยล้าที่แทบจะทำให้ล้มทั้งยืน...

เธอนั่งอยู่บนเรือ มองคู่หูของที่ยังคงมีท่าทีตื่นตัวและพร้อมจะไปต่อได้ทุกเมื่อ เขาอาจจะไม่ใช่คู่หูที่อบอุ่นที่สุด แต่ในเรื่องประสิทธิภาพคงหาใครที่ดีกว่านี้ไม่ได้อีกแล้วในสถานการณ์แบบนี้

*******

4/8 - พบเจอ กลุ่มแดรกคีเน่ 3 ตัว กับเด็ก 2 คน ที่ถูกจับ

(จำนวนเด็กที่หาพบแล้ว 9/27)

สะสมแต้มไปกับไฮด์คุง พลังลมปราณหิมะพิฆาตตต

การพูดคุย: +7 ความสนิทสนม

กุหลาบน้ำเงินทอง : เมื่อสวมใส่จะทำให้การมีปฏิสัมพันธ์กับ NPC/TGC/Satyr/Lares/บูชาเหล่าเทพ+5

ไฮด์จัดการมันชั้นเลือกนาย!!

สินสงคราม: X3

เกล็ดแดรกคีเน่ (เลขไบต์ท้าย เลขคี่)

เลือดแดรกคีเน่ (เลขไบต์ท้าย เลขคู่)

(หาก LUK สูงกว่า 70+ จะได้รับไอเท็มมากกว่า 1 โดยอิงจากเลขไบต์รองท้าย)

(หาก LUK 100+ และสุ่มได้เลขไบต์หลักสุดท้าย 0/2/9 จะไม่ได้ของด้านบน)

ได้รับ: หอกแดรกคีเน่ (คุณภาพทอง) 1 ชิ้น x3 สิ้ จงมา จงออกก เพี้ยงง พรไทคีจงสถิตกับข้า!!

@God 

i'll melt your heart into two @HyeRi Codes

Nymeria HEROES

13-07-2025 23.00 PM

I want to be your everything little darling

หลังจากส่งมอบเด็กอีกสองคนให้ถึงมือของเทพีฮาร์โมเนียอย่างปลอดภัย ความเหนื่อยล้าที่ไนมีเรียพยายามสะกดไว้ก็ถาโถมเข้าใส่ราวกับคลื่นยักษ์ เปลือกตาของเธอหนักอึ้งจนแทบจะลืมไม่ขึ้น แต่ดูเหมือนคู่หูชาวรัสเซียของเธอจะไม่ได้มีความคิดที่จะหยุดพักเลยแม้แต่น้อย

“เราจะลัดเลาะไปตามแนวป่าทางทิศตะวันตก” ไฮด์กล่าวเรียบๆ ขณะกางแผนที่กันน้ำของเขาออกดูอีกครั้ง “จากข้อมูลที่ได้มา มีโกดังร้างที่ถูกใช้เป็นจุดพักของเถื่อนอยู่แถวนั้น”

ร่างอรชรได้แต่พยักหน้ารับอย่างว่าง่าย เธอกลับไปนั่งที่ตำแหน่งเดิมแล้วเริ่มจ้วงพายอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ สมาธิของเธอเริ่มเลือนลาง ภาพเบื้องหน้าพร่ามัวเป็นพักๆ ความคิดในหัวปั่นป่วนจนจับใจความไม่ได้ การฝึกฝนอย่างหนักหน่วงติดต่อกันหลายวัน การประลองที่ต้องใช้ทั้งแรงกายและแรงใจจนหมดสิ้น และภารกิจที่ไม่มีทีท่าว่าจะจบลงง่ายๆ ร่างกายของเธอเริ่มส่งสัญญาณประท้วงอย่างรุนแรง

“ไม่ไหวก็บอกเขาสิยัยโง่!” คลาริสซ่าตะคอกในหัวอย่างร้อนรน “ขืนฝืนต่อไป เธอได้หน้าคะมำตกเรือทั้งแบบนี้แน่!”

แต่ไนท์ก็ยังคงดื้อดึง เธอพยายามฝืนพายต่อไป จนกระทั่งโลกรอบตัวเธอหมุนคว้าง แล้วทุกอย่างก็ดับวูบลง

ศีรษะของเธอทิ้งดิ่งลงข้างหน้า ปลายคางเกือบจะจุ่มลงไปในผืนน้ำสีขุ่น แต่ก่อนที่มันจะเกิดขึ้น แขนที่แข็งแกร่งและรวดเร็วราวกับคีมเหล็กของใครบางคนก็คว้าต้นแขนของเธอไว้ได้ทัน ร่างของเธอถูกกระชากกลับมาอย่างแรงจนแผ่นหลังพิงเข้ากับแผงอกที่เย็นเฉียบแต่ทว่ามั่นคงของบุรุษผู้เป็นเหมือนภูเขาน้ำแข็ง

ไฮด์ช้อนร่างที่ไร้สติของเธอขึ้นมาอย่างง่ายดายราวกับเธอนั้นไร้น้ำหนัก ก่อนจะจัดท่าให้เธอนอนพิงกับกราบเรือในท่าที่สบายที่สุด เขาถอดเสื้อโค้ทตัวนอกของตัวเองออกแล้วนำมาคลุมร่างของเธอไว้ ความเย็นจางๆ จากเนื้อผ้าช่วยบรรเทาความร้อนระอุของอากาศได้อย่างน่าประหลาด

เขาไม่ได้พูดอะไร ไม่ได้แสดงท่าทีตกใจหรือหงุดหงิด เขาเพียงแค่มองใบหน้าที่ซีดเซียวและไร้การป้องกันของเธอนิ่งไปครู่หนึ่ง ในใจของเขานึกย้อนไปถึงภาพที่เคยเห็นเธอวิ่งวุ่นฝึกฝนอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยในค่าย ตั้งแต่เช้ายันค่ำ ไม่เคยมีสักวันที่เขาไม่เห็นเธออยู่ในลานฝึกหรือห้องสมุด ไม่ใช่เรื่องแปลกที่เธอจะหมดสภาพ เขาคิด

บุตรแห่งคิโอเน่กลับไปนั่งที่ท้ายเรือ เขาไม่ได้พายต่อ แต่ปล่อยให้เรือลำน้อยลอยไปตามกระแสน้ำอย่างช้าๆ ราวกับใบไม้ในลำธาร ท่ามกลางความเงียบงันของดินแดนร้าง เขานั่งเฝ้ายามให้เธออยู่อย่างนั้นเป็นเวลาร่วมชั่วโมง

ไนมีเรียสะดุ้งตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกสับสน เธอกะพริบตาปริบๆ มองไปรอบๆ ก่อนจะตระหนักได้ว่าตัวเองกำลังนอนอยู่บนเรือโดยมีเสื้อโค้ทของใครบางคนคลุมอยู่ และสายตาเจ้าของเสื้อโค้ทคนนั้นก็นั่งมองอยู่เงียบๆ จากท้ายเรือ

“ขอโทษค่ะ” เธอลุกขึ้นนั่งอย่างรวดเร็ว ความอับอายแล่นริ้วขึ้นมาบนใบหน้า “ฉัน เผลอหลับไป”

“เธอแค่ต้องการการพักผ่อน” ไฮด์ตอบสั้นๆ ไม่ได้มีแววตำหนิในน้ำเสียงเลยแม้แต่น้อย “ตอนนี้รู้สึกดีขึ้นรึยัง”

“ค่ะ ดีขึ้นมาก ขอบคุณ” เธอผู้นั้นตอบพลางส่งเสื้อโค้ทคืนให้

เมื่อร่างกายได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ สภาพจิตใจของเธอก็กลับมาเฉียบคมอีกครั้ง ทั้งสองเริ่มออกเดินทางต่อ ลัดเลาะไปตามแนวป่าที่ไฮด์ได้ทำเครื่องหมายไว้ในแผนที่ จนกระทั่งพวกเขามาถึงเป้าหมาย โกดังร้างขนาดใหญ่ที่จมน้ำไปครึ่งหนึ่ง สภาพของมันดูทรุดโทรมและน่าขนลุก

และที่นั่น พวกเขาก็ได้ยินเสียงหัวเราะที่หยาบคายและเสียงโห่ร้องที่เต็มไปด้วยความคึกคะนองดังแว่วออกมาจากข้างใน

“คราวนี้ไม่ใช่พวกสัตว์เลื้อยคลานแล้ว” ไฮด์กระซิบขณะนำเรือเข้าเทียบกับระเบียงขนถ่ายสินค้าที่ยังคงโผล่พ้นน้ำ “เป็นพวกทีมที่มีสมอง”

ทั้งสองลอบมองเข้าไปข้างในผ่านหน้าต่างที่แตกเป็นรูโหว่ ภาพที่เห็นทำให้ไนมีเรียต้องขมวดคิ้ว เซนทอร์วัยฉกรรจ์สี่ตัวกำลังดื่มเหล้าและเล่นไพ่กันอย่างสนุกสนาน ร่างท่อนบนของพวกมันเต็มไปด้วยมัดกล้ามและรอยสัก อาวุธหนักอย่างขวานรบและธนูยาวถูกวางพิงไว้กับกำแพงอย่างไม่ใส่ใจ และที่มุมด้านในสุดของโกดัง มีกรงไม้ขนาดใหญ่อีกกรงที่ขังเด็กๆ ที่ดูหวาดกลัวอีกห้าคนไว้

“พวกมันฉลาดเกินกว่าจะใช้แผนเดิม” ไฮด์กล่าวอย่างเยือกเย็น “ฉันมีแผนใหม่.. แต่เธออาจจะไม่ชอบ”

“ฉันฟังอยู่”

“เธอไปเป็นสิ่งล่อใจ” เขากล่าวอย่างตรงไปตรงมา “เซนทอร์วัยกลัดมันพวกนี้มักจะถูกขับเคลื่อนด้วยสัญชาตญาณดิบมากกว่าเหตุผล ดึงความสนใจพวกมันออกมาข้างนอก ระหว่างนั้น ฉันจะลอบเข้าไปติดตั้งกับดักน้ำแข็งรอบๆ บริเวณที่ขังเด็กๆ ไว้เพื่อกั้นไม่ให้การต่อสู้ลุกลามไปถึงพวกเขา”

คำเสนอนั้นทำให้วิญญาณแม่มดสาวแทบจะกรีดร้องออกมา “ให้เธอไปเป็นนางนกต่อให้พวกม้าหื่นกามเนี่ยนะ! หมอนี่มันบ้าไปแล้ว!”

แต่ไนมีเรียกลับยิ้มออกมา เป็นรอยยิ้มที่เจ้าเล่ห์และพึงพอใจ “แหม อย่างน้อยคุณก็สังเกตเห็นว่าฉันพอจะมีเสน่ห์อยู่บ้าง ถึงได้มอบหมายหน้าที่สำคัญแบบนี้ให้” เธอกล่าวอย่างหยอกเย้า

“ตกลง ยินดีรับบทนางนกต่อให้ แต่คราวหน้าตาคุณไปทำบ้างนะ”

แผนการถูกนำมาปฏิบัติในทันที สตรีตาคมจัดเสื้อผ้าหน้าผมให้เข้าที่ ก้าวลงจากเรือแล้วเดินตรงไปยังทางเข้าโกดังด้วยท่วงท่าที่สง่างามและเย้ายวนราวกับราชินีที่กำลังเดินเล่นในสวนของตนเอง

“ขอโทษนะหนุ่มๆ พอดีฉันหลงทาง ไม่ทราบว่าแถวนี้มีที่ไหนพอให้พักพิงได้บ้างไหมคะ?” เธอเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่หวานหยด

เซนทอร์ทั้งสี่ตัวหันขวับมามองเป็นตาเดียว ดวงตาของพวกมันเบิกกว้างด้วยความตะลึงและตัณหา พวกมันไม่เคยเห็นหญิงสาวที่งดงามและดูสูงศักดิ์เช่นนี้มาก่อนในชีวิต

“โอ้โห ดูนั่นสิพวก! แม่นางฟ้าตกสวรรค์!” ตัวหนึ่งร้องตะโกนขึ้นอย่างหยาบคาย

นั่นคือเหยื่อที่พวกมันรอคอย! พวกมันทิ้งไพ่และขวดเหล้า วิ่งกรูออกมาห้อมล้อมเธอด้วยท่าทีที่คุกคาม ขณะเดียวกัน ไฮด์ก็อาศัยจังหวะนั้นลอบเข้าไปในโกดังอย่างเงียบกริบราวกับเงา

“มานี่สิแม่คนสวย มาดื่มกับพวกเราก่อน แล้วเดี๋ยวพวกพี่จะพาเธอไปที่ ‘พัก’ เอง”

ไนมีเรียยิ้มหวาน แต่ในแววตากลับเย็นเยียบ “เสียใจด้วยนะหนุ่มๆ พอดีดิฉันไม่นิยมดื่มกับพวกสัตว์สี่เท้า”

สิ้นคำพูดนั้น การต่อสู้ก็ระเบิดขึ้น! เธอชักดาบออกมา ปัดป้องขวานรบที่ฟาดลงมาได้อย่างฉิวเฉียด ขณะเดียวกัน กับดักน้ำแข็งของไฮด์ก็ทำงาน ผนังน้ำแข็งที่แหลมคมพุ่งขึ้นมาจากพื้นน้ำรอบๆ กรงขังเด็ก กั้นพวกเซนทอร์ออกจากเป้าหมายของพวกมันโดยสิ้นเชิง

เมื่อเห็นว่าแผนสำเร็จ ไฮด์ก็เข้าร่วมการต่อสู้จากด้านหลัง เขายิงปืนใส่ข้อต่อขาหลังของเซนทอร์แต่ละตัว ทำให้พวกมันเสียหลักและเคลื่อนไหวช้าลง เปิดโอกาสให้ไนมีเรียใช้ความคล่องตัวเข้าโจมตีจากด้านข้างและด้านหลังซึ่งเป็นจุดบอดของพวกมัน

การต่อสู้จบลงอย่างรวดเร็วและเด็ดขาด เมื่อเซนทอร์ตัวสุดท้ายล้มลง ทั้งสองก็รีบเข้าไปช่วยเด็กๆ อีกห้าคนออกมาจากกรง แล้วพาขึ้นเรือกลับไปส่งมอบให้เทพีฮาร์โมเนียที่รอคอยรับเด็กๆของเธออีกครั้ง

******

1/7 - พบเจอ กลุ่มเซนทอร์ F4 กับเด็ก 5 คน ที่ถูกจับ

(จำนวนเด็กที่หาพบแล้ว 14/27)

สะสมแต้มไปกับไฮด์คุง

การพูดคุย: +7 ความสนิทสนม

กุหลาบน้ำเงินทอง : เมื่อสวมใส่จะทำให้การมีปฏิสัมพันธ์กับ NPC/TGC/Satyr/Lares/บูชาเหล่าเทพ+5

พิชิตครั้งแรก: เซนทอร์ +2 ตื่นรู้

สินสงคราม: X4

ธนูเซนทอร์ (เลขไบต์สุดท้าย เลข 1/9 ) โอมจงออกๆๆ

หัวใจแห่งเซนทอร์ (เลขไบต์สุดท้าย คี่)

กีบเซนทอร์ (เลขไบต์สุดท้าย เลขคู่)

(LUK 60+ จะมีโอกาสดรอปมากขึ้่น โดยเลขไบต์รองท้ายคือจำนวน)

@God 

i'll melt your heart into two @HyeRi Codes

Nymeria HEROES

13-07-2025 23.20 PM

I want to be your everything little darling

เรือแจวลำน้อยล่องกลับมายังเนินดินจุดนัดพบอีกครั้งท่ามกลางแสงอาทิตย์เที่ยงคืนที่ดูไม่เป็นธรรมชาติ บนฝั่งนั้น เทพีฮาร์โมเนียในร่างที่ปรึกษาซัมเมอร์แคมป์ผู้เหนื่อยล้ากำลังยืนรอคอยอย่างกระวนกระวายใจ เมื่อพระนางเห็นเด็กๆ อีกห้าคนที่ปลอดภัยดีอยู่บนเรือ แววตาที่เคยหม่นหมองก็พลันสว่างวาบขึ้นด้วยความยินดี แต่ไนมีเรียก็สังเกตเห็นว่ารัศมีแห่งเทพที่เคยโชติช่วงรอบกายพระนางนั้นดูหรี่แสงลงอย่างเห็นได้ชัด ความอ่อนล้าไม่ได้อยู่แค่ในแววตา แต่อยู่ในทุกอณูของตัวตนพระนาง

เหล่าเทพได้รับพลังจากความเชื่อ คำสอนโบราณก้องขึ้นในหัวของเธอ

“นี่เธอไม่ได้คิดจะทำอะไรแปลกๆ ใช่ไหม” คลาริสซ่าถามขึ้นอย่างระแวง “ปกติเธอไม่เคยญาติดีกับพวกโอลิมปัสเพราะบอกว่าพวกเขาใช้งานแล้วถีบส่งไม่ใช่เหรอ”

“บางครั้ง การลงทุนในพันธมิตรที่ถูกต้อง ก็คือกลยุทธ์ที่ดีที่สุด” สตรีรอยยิ้มเรียบตอบกลับในใจ

หลังจากที่ไฮด์ช่วยนำเด็กๆ ทั้งห้าขึ้นไปส่งถึงมือของเทพีอย่างปลอดภัยแล้ว ร่างอรชรก็ผละจากเรือเดินเข้าไปหาเทพีแห่งความปรองดองเป็นการส่วนตัว เธอค้อมศีรษะลงเล็กน้อยด้วยความเคารพ

“ท่านเทพี”

“มีอะไรรึ เด็กน้อย?” ฮาร์โมเนียถามด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนแต่แฝงความเหนื่อยล้า

“ข้า ไนมีเรีย รีอังก้า เฮนลาดิส” เธอผู้นั้นกล่าวด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นและจริงจัง “ขอมอบศรัทธาต่อเทพีแห่งความปรองดอง ฮาร์โมเนีย เพื่อเป็นพลังให้สมดุลของโลก”

มันไม่ใช่เรื่องปกติที่ธิดาแห่งเฮคาทีจะประกาศความเชื่อมั่นต่อทวยเทพอย่างโจ่งแจ้งเช่นนี้ แต่ดูเหมือนว่าเทพที่เป็นสตรีมักจะเป็นข้อยกเว้นเสมอในกฎของเธอ คำประกาศศรัทธาที่บริสุทธิ์และไม่คาดคิดนั้นทำให้เทพีฮาร์โมเนียชะงักไป พระนางมองสตรีตรงหน้าด้วยความประหลาดใจระคนตื้นตัน แสงสีทองอ่อนๆ ที่เคยหรี่แสงรอบกายพระนางพลันสว่างวาบขึ้นเล็กน้อยอย่างเห็นได้ชัด

“ข้าขอบใจในศรัทธาของเจ้า” ฮาร์โมเนียกล่าวด้วยรอยยิ้มที่เปี่ยมด้วยความขอบคุณอย่างสุดซึ้ง

ไฮด์ไม่ได้รอให้บทสนทนายืดยาวไปกว่านั้น เขาเดินเข้ามาแล้วพยักหน้าให้ไนท์เป็นสัญญาณว่าถึงเวลาต้องไปต่อ ทั้งสองกลับลงเรือแล้วพายออกจากเนินดินนั้น ลัดเลาะเข้าไปในเขตที่เคยเป็นตัวเมืองมากขึ้น ยอดตึกและป้ายร้านค้าที่คุ้นตาโผล่พ้นน้ำขึ้นมาสร้างทิวทัศน์ที่แปลกประหลาด

ไม่นานนัก พวกเขาก็พบกับมินิมาร์ทชื่อดังแห่งหนึ่งที่จมน้ำไปเกือบทั้งชั้นแรก แต่สิ่งที่ดึงดูดสายตาของพวกเขาคือรอยเท้าเล็กๆ ที่เปื้อนโคลนซึ่งประทับอยู่บนระเบียงชั้นสอง

“ดูเหมือนเราจะเจอแขกไม่ได้รับเชิญอีกแล้ว” ไฮด์พึมพำขณะนำเรือเข้าเทียบกับระเบียงอย่างเงียบกริบ

ทั้งสองผูกเรือไว้กับเสาป้ายร้านค้าแล้วลอบเร้นเข้าไปในอาคารอย่างแผ่วเบา ภายในนั้นเต็มไปด้วยสินค้าที่ลอยเกลื่อนปะปนกับเศษซากปรักหักพัง กลิ่นสาบของอสรพิษฟุ้งตลบไปทั่ว และที่กลางห้องโถงชั้นล่าง พวกเขาก็พบกับสิ่งที่ตามหา แดรกคีเน่สามตัวกำลังยืนเฝ้าเด็กชายหญิงอีกสองคนที่ถูกมัดติดไว้กับแผงสินค้าที่ล้มระเนระนาดอยู่

ร่างบางส่งสัญญาณมือให้คู่หูของเธออย่างรวดเร็ว เธอชี้ไปที่ตัวเอง แล้วชี้ไปที่ชั้นบน เป็นการบอกว่าเธอจะเป็นตัวล่อ จากนั้นก็ชี้ไปที่ไฮด์แล้วชี้ไปที่กลุ่มศัตรู เป็นการมอบหมายหน้าที่สังหารให้เขา

บุตรแห่งคิโอเน่พยักหน้ารับอย่างเข้าใจ

เจ้าของนัยน์ตาลึกลับเคลื่อนตัวไปยังมุมหนึ่งอย่างเงียบเชียบ เธอพบแผงควบคุมสัญญาณกันขโมยที่ยังคงมีไฟสีแดงกะพริบอยู่ ด้วยความรู้ด้านมนตราเล็กน้อย เธอร่ายเวทสั้นๆ เพื่อกระตุ้นให้ระบบทำงาน

หว๊อออออออออออ!!!

เสียงสัญญาณกันขโมยที่ดังลั่นอย่างบ้าคลั่งทำลายความเงียบจนแดรกคีเน่ทั้งสามสะดุ้งสุดตัว พวกมันส่งเสียงขู่ฟ่ออย่างหงุดหงิดแล้วรีบเลื้อยขึ้นบันไดไปยังชั้นสองเพื่อหาต้นตอของเสียงน่ารำคาญทันที

นั่นคือเวทีที่ว่างเปล่าสำหรับเพชฌฆาตน้ำแข็ง

ไฮด์พุ่งออกจากที่ซ่อนราวกับเงาไร้เสียง เขาไม่ได้ใช้ปืน แต่ในมือกลับปรากฏมีดสั้นคู่ที่ทำจากน้ำแข็งซึ่งสะท้อนแสงจนวาววับ เขาเข้าประชิดแดรกคีเน่ตัวสุดท้ายที่กำลังจะตามพวกขึ้นไปจากด้านหลัง คมมีดน้ำแข็งปาดผ่านลำคอของมันอย่างรวดเร็วและเงียบกริบจนมันไม่มีโอกาสแม้แต่จะร้องออกมา

จากนั้นเขาก็ตามขึ้นไปบนชั้นสอง ที่ซึ่งอีกสองตัวกำลังสับสนกับเสียงสัญญาณที่ดังมาจากลำโพงบนเพดาน ไฮด์จัดการพวกมันทีละตัวด้วยความเยือกเย็นและมีไหวพริบตามแบบฉบับของเขา หลบหลีกคมดาบแล้วสวนกลับที่จุดตายอย่างแม่นยำ ไม่นานนัก เสียงทั้งหมดก็เงียบลง เหลือเพียงเสียงสัญญาณเตือนที่ยังคงดังลั่นอยู่

ไนมีเรียรีบเข้าไปแก้มัดเด็กทั้งสองคนแล้วอุ้มพวกเขาลงเรือทีละคนอย่างนุ่มนวล เธอรอจนกระทั่งไฮด์เก็บสินสงครามจนครบแล้วกลับลงมาที่เรือ ก่อนที่เธอจะใช้มนตราทำให้สัญญาณกันขโมยเงียบเสียงลง

“ไปกันต่อเถอะ” เจ้าของรอยยิ้มงามกล่าวกับคู่หูของเธอขณะที่เขาเริ่มพายเรือออกจากมินิมาร์ทแห่งความตายนั้น “เรือยังพอมีที่ว่าง คราวนี้เราจะไม่ย้อนกลับไปแล้ว”

ไฮด์พยักหน้ารับ ทั้งสองมุ่งหน้าลึกเข้าไปในใจกลางของเมืองที่จมอยู่ใต้น้ำ ภารกิจของพวกเขายังอีกยาวไกล และศัตรูที่ร้ายกาจกว่านี้อาจกำลังรออยู่เบื้องหน้า

******

4/8 - พบเจอ กลุ่มแดรกคีเน่ 3 ตัว กับเด็ก 2 คน ที่ถูกจับ

(จำนวนเด็กที่หาพบแล้ว 16/27)

ถวายค่าศรัทธาให้กับ [God-43-1] ฮาร์โมเนีย 3000 (150 ความโปรดปราน)

HEROES (วีรบุรุษผู้โปรดปราน) : โบนัสเพิ่มความโปรดปราน +25

ผู้โปรดปรานเหล่าเทพ โบนัสความโปรดปราน +15

กุหลาบน้ำเงินทอง : เมื่อสวมใส่จะทำให้การมีปฏิสัมพันธ์กับ NPC/TGC/Satyr/Lares/บูชาเหล่าเทพ+5

สะสมแต้มไปกับไฮด์คุง การพูดคุย: +7 ความสนิทสนม

กุหลาบน้ำเงินทอง : เมื่อสวมใส่จะทำให้การมีปฏิสัมพันธ์กับ NPC/TGC/Satyr/Lares/บูชาเหล่าเทพ+5

ไฮด์จัดการมันชั้นเลือกนาย!!

สินสงคราม: X3 เกล็ดแดรกคีเน่ (เลขไบต์ท้าย เลขคี่)

เลือดแดรกคีเน่ (เลขไบต์ท้าย เลขคู่)

(หาก LUK สูงกว่า 70+ จะได้รับไอเท็มมากกว่า 1 โดยอิงจากเลขไบต์รองท้าย)

(หาก LUK 100+ และสุ่มได้เลขไบต์หลักสุดท้าย 0/2/9 จะไม่ได้ของด้านบน)

ได้รับ: หอกแดรกคีเน่ (คุณภาพทอง) 1 ชิ้น x3 ออกสิ ออกมา ออกปุ้บจะหอมแก้มลุงเลย

@God 

i'll melt your heart into two @HyeRi Codes

Nymeria HEROES

13-07-2025 23.50 PM

I want to be your everything little darling

 เรือแจวลอยลัดเลาะไปตามถนนที่กลายสภาพเป็นลำคลองอย่างเชื่องช้า ความเงียบที่เคยปกคลุมถูกทำลายลงด้วยเสียงสะอื้นแผ่วเบาของเด็กสองคนที่เพิ่งได้รับการช่วยเหลือ พวกเขานั่งกอดเข่าตัวสั่นอยู่บนพื้นเรือ ปล่อยให้ร่างทรงเสน่ห์และบุรุษน้ำแข็งทำหน้าที่ผู้พิทักษ์ต่อไป

“เขาจะพาพวกเราไปไหนเหรอฮับ” เด็กชายคนหนึ่งเอ่ยถามเสียงสั่น ขณะมองไปยังแผ่นหลังกว้างของไฮด์ที่กำลังคัดท้ายเรือ

“ไปที่ที่ปลอดภัย” ไฮด์ตอบสั้นๆ โดยไม่หันกลับมามอง น้ำเสียงของเขาราบเรียบแต่กลับแฝงไปด้วยความมั่นคงที่น่าประหลาด “พวกเธอเห็นเพื่อนคนอื่นบ้างไหม พวกเขาถูกพาไปที่ไหนกัน”

เด็กหญิงพยักหน้าหงึกๆ “พวกคนใจร้าย พวกผู้หญิงตัวเขียวๆ พาเพื่อนของหนูไปที่ห้องใหญ่ๆ ค่ะ ที่มีของให้ปีนเล่นเยอะๆ”

“แก๊งอันธพาลพวกนั้นบอกว่าจะเอาเพื่อนเราไปซ่อนไว้ที่โรงยิมของโรงเรียน” เด็กชายเสริมขึ้น

โรงยิม คำนั้นทำให้ไนมีเรียกับไฮด์สบตากันโดยอัตโนมัติ

“ความซื่อเดียงสาของมนุษย์นี่บางทีก็เป็นอาวุธที่ดีที่สุดเหมือนกันนะ” คลาริสซ่าพึมพำในหัว

“จากที่นี่ไปไม่ไกล” อดีตสายลับกล่าวพลางชี้ไปยังจุดหนึ่งในแผนที่ของเขา “มีศูนย์กีฬาชุมชนอยู่”

และแล้วก็เป็นอย่างที่พวกเขาคาดการณ์ ซากอาคารขนาดใหญ่ที่มียอดหลังคาโค้งและห่วงบาสเกตบอลโผล่พ้นน้ำขึ้นมาปรากฏแก่สายตาในอีกไม่กี่อึดใจต่อมา กลิ่นสาบของอสรพิษที่คุ้นเคยลอยมาแตะจมูกอีกครั้ง

คราวนี้ สาวเคบิน 20 ไม่รอให้คู่หูออกคำสั่ง เธอรีบนำเรือเข้าไปแอบซ่อนในตรอกแคบๆ ข้างอาคารอย่างเงียบกริบ “อยู่บนเรือเงียบๆ นะเด็กๆ เดี๋ยวพวกพี่จะกลับมารับ” เธอกำชับเด็กทั้งสี่คนก่อนจะปีนขึ้นไปบนขอบทางเท้าที่ยังคงโผล่พ้นน้ำ

ไฮด์ตามขึ้นมา ในมือของเขาไม่ได้ถือปืนพกกระบอกเดิมอีกต่อไปแล้ว แต่มันคือปืนยาวสีดำสนิทที่ดูทันสมัยและอันตรายกว่ามาก มันคือ โครนอสไซเลนซ์ ที่ไร้ซึ่งเสียงและบรรจุกระสุนเคลือบน้ำแข็งเอาไว้

“ฉันจะกรุยทางให้” เขากล่าวสั้นๆ แต่เจ้าของนัยน์ตาลึกลับกลับส่ายหน้า

“คราวนี้ฉันจะเข้าประจันหน้าเอง” เธอประกาศอย่างแน่วแน่ ในมือของเธอคือหอกยาวที่เคยฝึกใช้กับโซเฟีย “คุณคอยสนับสนุนจากด้านหลังก็พอ”

บุตรแห่งคิโอเน่มองเธอด้วยสายตาที่อ่านไม่ออกไปชั่วครู่ ก่อนจะพยักหน้ารับโดยไม่พูดอะไร

ไฮด์เคลื่อนตัวเข้าไปในอาคารก่อน เขาราวกับเป็นเงาที่ไร้ตัวตน เสียงปืนยาวของเขาไม่ได้ดัง ปัง แต่เป็นเสียง ฟุ่บ ที่แผ่วเบา ตามมาด้วยเสียงเกล็ดน้ำแข็งที่แตกกระจาย แดรกคีเน่ตัวแรกที่เฝ้ายามอยู่หน้าประตูร่วงลงไปกองกับพื้นโดยไม่มีโอกาสได้ส่งเสียงร้อง

พวกที่เหลืออีกสองตัวในโรงยิมที่กว้างขวางตื่นตัวทันที พวกมันส่งเสียงขู่ฟ่ออย่างเกรี้ยวกราด แต่ก่อนที่พวกมันจะทันได้หาที่มาของภัยคุกคาม ไนมีเรียก็ปรากฏตัวขึ้นที่ทางเข้า

“ทางนี้จ้ะ สาวๆ ชุดนอนลายงู!”

เธอตั้งหอกในท่าที่โซเฟียเคยสอน แม้มันจะยังดูไม่คล่องแคล่วและมั่นคงเท่านักรบผู้ช่ำชอง แต่มันก็เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น เธอใช้ความยาวของหอกในการสร้างระยะห่าง ปัดป้องดาบของแดรกคีเน่ตัวแรกที่พุ่งเข้ามาได้อย่างทุลักทุเล มันคือการต่อสู้ที่วัดกันด้วยสัญชาตญาณและการประยุกต์ใช้บทเรียนอย่างแท้จริง

การปะทะตรงๆ ของเธอได้ผลเกินคาด มันดึงความสนใจของอสูรทั้งสองมาที่เธอโดยสมบูรณ์ เปิดช่องว่างขนาดใหญ่ที่ด้านหลัง

ฟุ่บ! ฟุ่บ!

เสียงปืนไร้เสียงดังขึ้นอีกสองนัด กระสุนน้ำแข็งพุ่งเข้าเจาะที่ข้อต่อระหว่างลำตัวกับหางของแดรกคีเน่ทั้งสองอย่างแม่นยำจนพวกมันเสียหลักล้มลง และนั่นคือโอกาสสุดท้ายที่ธิดาแห่งเฮคาทีต้องการ เธอใช้แรงทั้งหมดที่มีแทงปลายหอกเข้าที่กลางหลังของตัวที่อยู่ใกล้ที่สุด ก่อนที่ไฮด์จะปิดฉากอีกตัวด้วยมีดสั้นคู่เงาน้ำแข็งของเขา

เมื่อการต่อสู้จบลง ว่าที่แม่มดสาวก็ทิ้งตัวลงนั่งอย่างหมดแรง เธอพิงหอกของตัวเองหอบหายใจอย่างหนักหน่วง ความเหนื่อยล้าที่สะสมมาตลอดทั้งวันถาโถมเข้าใส่เธออีกครั้ง

ไฮด์ไม่ได้พูดอะไร เขามองสภาพของเธอด้วยสายตาเรียบๆ ก่อนจะเดินตรงเข้าไปช่วยเด็กอีกสองคนที่ถูกมัดติดไว้กับเสาแป้นบาส ปล่อยให้สตรีตาคมเก็บสินสงครามที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้นแล้วเดินตามกลับไปที่เรืออย่างช้าๆ

ค่ำคืนนี้ยังคงอีกยาวไกล และดูเหมือนว่าคู่หูของเธอจะไม่มีวันรู้จักคำว่าเหนื่อยเลยแม้แต่น้อย

*****

4/8 - พบเจอ กลุ่มแดรกคีเน่ 3 ตัว กับเด็ก 2 คน ที่ถูกจับ

(จำนวนเด็กที่หาพบแล้ว 18/27)

สะสมแต้มไปกับไฮด์คุง

การพูดคุย: +7 ความสนิทสนม

กุหลาบน้ำเงินทอง : เมื่อสวมใส่จะทำให้การมีปฏิสัมพันธ์กับ NPC/TGC/Satyr/Lares/บูชาเหล่าเทพ+5

ไฮด์จัดการมันชั้นเลือกนาย!!

สินสงคราม: X3

เกล็ดแดรกคีเน่ (เลขไบต์ท้าย เลขคี่)

เลือดแดรกคีเน่ (เลขไบต์ท้าย เลขคู่)

(หาก LUK สูงกว่า 70+ จะได้รับไอเท็มมากกว่า 1 โดยอิงจากเลขไบต์รองท้าย)

(หาก LUK 100+ และสุ่มได้เลขไบต์หลักสุดท้าย 0/2/9 จะไม่ได้ของด้านบน)

ได้รับ: หอกแดรกคีเน่ (คุณภาพทอง) 1 ชิ้น x3 ออกสิ ออกมา นายเอียนงูเก็งกองรึยังไฮด์

@God 

i'll melt your heart into two @HyeRi Codes

Nymeria HEROES

14-07-2025 00.02 AM

I want to be your everything little darling

เรือแจวลอยไปตามสายน้ำที่เคยเป็นถนนในเมืองอย่างเงียบเชียบ เหลือเพียงเสียงพายที่กระทบผิวน้ำเป็นจังหวะที่เริ่มมั่นคงขึ้นของไนมีเรีย และเสียงสะอื้นเบาๆ ของเด็กทั้งสี่คนที่นั่งกอดเข่ารวมกันอยู่กลางลำเรือ ความเหนื่อยล้าสะสมเกาะกินร่างอรชรจนเธอต้องหาวออกมาเป็นครั้งที่นับไม่ถ้วน แต่ฝีพายของเธอกลับไม่ได้เก้งก้างเหมือนตอนแรก มันหนักแน่นและมีประสิทธิภาพมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

“อีกนิดเดียวก็น่าจะถึงแล้ว” เธอพึมพำกับตัวเอง พยายามปลุกใจให้สู้กับความง่วงที่คืบคลานเข้ามา

ทันใดนั้น ไฮด์ที่นั่งคัดท้ายอยู่อย่างเงียบงันก็หยุดพายกะทันหัน การเคลื่อนไหวที่หยุดลงอย่างฉับพลันนั้นทำให้เรือเสียจังหวะไปเล็กน้อย ร่างทรงเสน่ห์หันกลับไปมองด้วยความสงสัย

“ไฮด์ มีอะไรรึเปล่าคะ?”

บุตรแห่งคิโอเน่ไม่ได้ตอบในทันที เขาเพียงแค่ยกมือขึ้นเป็นสัญญาณให้เธอเงียบ ดวงตาสีฟ้าเยือกเย็นของเขาหรี่ลง จับจ้องไปยังกลุ่มอาคารที่อยู่ไกลออกไปข้างหน้า การจ้องของเขาไม่ใช่แค่การสอดส่อง แต่มันคือการล็อคเป้าหมายไปยังบางสิ่งที่เธอเองยังมองไม่เห็น

“ตรงนั้น” เขากล่าวเสียงเรียบ พลางชี้ไปยังยอดตึกสูงใจกลางวงเวียนที่จมน้ำ “เห็นกลุ่มก้อนสีดำที่เคลื่อนไหวอยู่นั่นไหม”

สตรีตาคมเพ่งสายตามองตามปลายนิ้วของเขา แล้วเธอก็เห็นมัน มันคือฝูงของสิ่งมีชีวิตที่บินวนเวียนอยู่รอบยอดตึกนั้นเป็นวงกลมขนาดใหญ่ ราวกับพายุทอร์นาโดที่มีชีวิตของขนนกสีดำและเสียงกรีดร้องแหลมเล็กที่ดังแว่วมาตามลม แม้จะอยู่ไกล แต่ด้วยสายเลือดของเทพ พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่ามันคืออะไร

“ฮาร์ปี้” ไนมีเรียขมวดคิ้ว “เยอะขนาดนั้น พวกมันทำอะไรกัน”

“เหมือนพิธีกรรมบางอย่าง” อดีตสายลับตอบ “และถ้าฉันมองไม่ผิด ตรงกลางวงล้อมนั่น”

ไม่ต้องให้เขาพูดจบ ว่าที่แม่มดสาวก็เห็นภาพนั้นชัดเจนขึ้น บนดาดฟ้าของตึกใหญ่ใจกลางวงเวียน มีร่างเล็กๆ ของเด็กอีกห้าคนกำลังนั่งกอดคอกันร้องไห้อยู่ พวกเขาคือเด็กที่หายไปกลุ่มสุดท้าย!

“ยี่สิบตัว” ไฮด์ประเมินจำนวนอย่างรวดเร็วและแม่นยำ “นี่มันไม่ใช่งานหมูแล้ว แต่งานช้างชัดๆ”

“เราต้องซ่อนเด็กๆ ก่อน” สาวเคบิน 20 ตัดสินใจทันที

ทั้งสองรีบพายเรือเข้าไปหลบในตรอกแคบๆ หลังอาคารที่ปิดมิดชิดและปลอดภัยจากสายตาของฝูงฮาร์ปี้ “ซ่อนตัวอยู่ที่นี่เงียบๆ นะ” สตรีตาคมกระซิบกับเด็กทั้งสี่ “พวกพี่จะไปช่วยเพื่อนๆ ของพวกเธอ แล้วจะรีบกลับมารับ”

เมื่อเด็กๆ พยักหน้ารับอย่างเข้าใจ ทั้งสองก็ปีนกลับขึ้นไปบนขอบทางเท้าอีกครั้งเพื่อวางแผนการรบ

“เราบุกเข้าไปตรงๆ ไม่ได้แน่ ความได้เปรียบทางอากาศของพวกมันมากเกินไป” ไฮด์กล่าวอย่างเยือกเย็น “ต้องทำให้พวกมันลงมาอยู่บนพื้นดิน ทั้งหมดในคราวเดียว”

“คุณมีแผนแล้วสินะ” เจ้าของนัยน์ตาลึกลับถามพลางหยิบปืนพกอัจฉริยะที่ไม่ได้ใช้งานมานานออกมาจากซองเก็บ

“ฉันจะขึ้นไปบนตึกฝั่งตรงข้าม ใช้พลังเยือกแข็งของฉันสร้างห่ากระสุนน้ำแข็งโจมตีจากมุมสูงเพื่อทำลายปีกและทำให้พวกมันร่วงลงมา” บุตรแห่งคิโอเน่อธิบายแผน “ส่วนเธอ รออยู่ข้างล่าง คอยเก็บกวาดพวกที่รอดมาได้ หรือพวกที่บาดเจ็บจนบินไม่ได้”

“ฟังดูเหมือนฉันได้แต่งานง่ายๆ เลยนะคะ” เธอผู้นั้นแกล้งทำเสียงน้อยใจ

“แข่งกันไหมล่ะ” ไฮด์พูดขึ้นเรียบๆ แต่แววตาของเขากลับทอประกายท้าทายจางๆ “ใครเก็บได้น้อยกว่า เลี้ยงข้าวเย็นมื้อใหญ่ที่ค่าย”

รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของสตรีผู้สวมแหวนผีสิง “ตกลงตามนั้นค่ะ เตรียมตัวจ่ายได้เลย”

แผนการถูกนำมาปฏิบัติในทันที ทั้งสองเคลื่อนที่แยกกันไปยังจุดที่กำหนดอย่างรวดเร็ว ไนมีเรียเข้าที่กำบังหลังซากรถยนต์ที่จมน้ำอยู่ไม่ไกลจากตึกเป้าหมาย ในขณะที่ไฮด์ปีนขึ้นไปบนยอดตึกฝั่งตรงข้ามได้อย่างเงียบกริบราวกับเงา

เมื่อทุกอย่างพร้อม ไนท์ก็เห็นสัญญาณจากเขา มันคือประกายแสงเย็นเยียบที่วาบขึ้นเพียงชั่วครู่บนยอดตึก

แล้วนรกเยือกแข็งก็มาเยือนเหล่าฮาร์ปี้!

อากาศรอบตัวของไฮด์เย็นลงอย่างรวดเร็วจนเกิดเป็นเกล็ดน้ำแข็ง ลมหายใจของเขาไม่ได้เป็นเพียงไอหมอก แต่มันคือพายุหิมะขนาดย่อมที่ก่อตัวขึ้น! ทันใดนั้น หอกที่ทำจากน้ำแข็งบริสุทธิ์อันคมกริบก็ปรากฏขึ้นในฝ่ามือของเขา ก่อนที่มันจะระเบิดแตกกระจายออกเป็นเศษเสี้ยวนับร้อย!

ฟิ้ววววววววว!

ห่ากระสุนน้ำแข็งพุ่งเข้าใส่ใจกลางวงล้อมของฝูงฮาร์ปี้ราวกับพายุลูกเห็บ เสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดและตื่นตระหนกดังระงมไปทั่วท้องฟ้า ขนนกสีดำปลิวว่อนปะปนไปกับเกล็ดเลือดและน้ำแข็ง ร่างของฮาร์ปี้หลายสิบตัวที่ปีกถูกทำลายร่วงกราวลงมาจากท้องฟ้าราวกับใบไม้ในฤดูใบไม้ร่วง!

พวกที่รอดชีวิตและร่วงลงมาบนพื้นดินต่างส่งเสียงขู่ฟ่ออย่างเกรี้ยวกราด แต่ก่อนที่พวกมันจะทันได้ตั้งตัว

ปุ! ปุ! ปุ!

เสียงปืนเก็บเสียงของไนมีเรียก็ดังขึ้นเป็นจังหวะ เธอโผล่ออกมาจากที่กำบังแล้วเริ่มการล่า กระสุนสัมฤทธิ์สวรรค์แต่ละนัดพุ่งเข้าเจาะหัวของเหล่าฮาร์ปี้ที่กำลังบาดเจ็บอย่างแม่นยำ เธอเคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว เปลี่ยนที่กำบังไปเรื่อยๆ ราวกับนักล่าในเงามืด

ตัวที่แปด เธอคิดในใจพลางบรรจุกระสุนใหม่ ก่อนจะเหลือบไปเห็นไฮด์ที่กระโดดลงมาจากตึกแล้วใช้มีดน้ำแข็งของเขาเชือดคอฮาร์ปี้อีกสองตัวที่พยายามจะตะเกียกตะกายหนี บ้าจริง เขานำไปสิบแล้ว!

การต่อสู้จบลงอย่างรวดเร็วและเด็ดขาดกว่าที่คิด ฝูงฮาร์ปี้กว่ายี่สิบตัวถูกกำจัดจนหมดสิ้นในเวลาไม่ถึงห้านาที ความเงียบกลับเข้ามาปกคลุมอีกครั้ง เหลือเพียงเสียงสะอื้นของเด็กๆ ที่ดังมาจากบนดาดฟ้า

ไฮด์เดินเข้ามานับจำนวนศพที่กำลังสลายไปอย่างใจเย็น “เธอได้เก้า” เขากล่าวเรียบๆ

“แล้วคุณล่ะ?” ไนมีเรียถามอย่างมีความหวัง

“สิบเอ็ด”

คำตอบนั้นทำให้สาวเคบิน 20 หน้ามุ่ยลงอย่างเห็นได้ชัด เธอทำเสียงจิ๊จ๊ะในลำคออย่างไม่พอใจ แต่ก็ไม่ได้โต้แย้งอะไรพลางเก็บขนฮาร์ปี้

หลังจากช่วยเด็กอีกห้าคนลงมาได้อย่างปลอดภัยและพากลับไปรวมกับเพื่อนๆ ที่เรือแล้ว ทั้งสองก็นำเรือที่ตอนนี้บรรทุกเด็กๆ ที่รอดชีวิตทั้งหมดกลับไปส่งมอบให้เทพีฮาร์โมเนียที่รอคอยอย่างมีความหวัง ภารกิจที่ดูเหมือนจะยาวนานและไม่มีที่สิ้นสุดเหลืออีกไม่กี่ก้าวก็จะถึงความจริง

****

2/5 - พบเจอ ฮาร์ปี้ 20 ตัว กับเด็ก 5 คนที่ถูกจับ

(จำนวนเด็กที่หาพบแล้ว 23/27)

สะสมแต้มไปกับไฮด์คุง การพูดคุย: +7 ความสนิทสนม

กุหลาบน้ำเงินทอง : เมื่อสวมใส่จะทำให้การมีปฏิสัมพันธ์กับ NPC/TGC/Satyr/Lares/บูชาเหล่าเทพ+5

ไฮด์จัดการมันชั้นเลือกนาย!!

สินสงคราม: ขนฮาร์ปี้ 2 เส้น x 20

หากมีค่า LUK 60 หน่วย จะอิงจากเลขไบต์หลักสุดท้าย คือจำนวนที่ได้ (เลข 0 = 10 ชิ้น)

@God 

i'll melt your heart into two @HyeRi Codes

Nymeria HEROES

14-07-2025 01.25 PM

I want to be your everything little darling

ผืนน้ำที่สะท้อนแสงอาทิตย์จนกลายเป็นกระจกสีปรอทผืนยักษ์แผ่ไพศาลไปจนสุดขอบฟ้า กล้ามเนื้อทุกมัดของไนมีเรียกรีดร้องประท้วงทุกครั้งที่เธอจ้วงพายลงไป แต่เธอก็ยังคงทำมันต่อไปอย่างไม่หยุดหย่อน ความรู้สึกเหมือนสมองถูกห่อหุ้มด้วยสำลีหนาทึบทำให้การรับรู้เชื่องช้าลง แต่ร่างกายที่ถูกฝึกฝนมาอย่างหนักหน่วงยังคงทำงานต่อไปตามสัญชาตญาณ

“บางทีนี่อาจจะเป็นภารกิจสุดท้ายของฉันจริงๆ ก็ได้” เธอบ่นพึมพำกับตัวเองเบาๆ

“ถ้าเธอตายไป ฉันจะเอาร่างเธอไปสตัฟฟ์ไว้ในเคบินเป็นอนุสรณ์ให้” เสียงของแคลร์ตอบกลับอย่างไม่ไยดี “เพื่อเตือนใจเด็กรุ่นหลังว่าอย่าบ้างานจนเกินพอดี”

ทั้งสองล่องเรือมาไกลกว่าเดิมมาก ทิวทัศน์ของเมืองที่จมอยู่ใต้น้ำเริ่มบางตาลง ถูกแทนที่ด้วยเนินดินและทุ่งหญ้าที่เคยเขียวขจีซึ่งบัดนี้กลายเป็นเกาะแก่งเล็กๆ กระจัดกระจายไปทั่ว พวกเขาลัดเลาะผ่านซากของโรงนาเก่าที่หลังคาพังทลายลงมาบางส่วน ในตอนนั้นเองที่ไฮด์ยกมือขึ้นเป็นสัญญาณให้หยุด

“ได้ยินไหม” เขาเอ่ยเสียงเรียบ

สตรีตาคมเงี่ยหูฟัง ท่ามกลางความเงียบอันเวิ้งว้าง เธอได้ยินมัน เสียงหัวเราะคิกคักของเด็กๆ ที่ดังแว่วมาตามลม มันเป็นเสียงที่เต็มไปด้วยความไร้เดียงสาและไม่ควรจะมาอยู่ในสถานที่แห่งนี้เลย

บุตรแห่งคิโอเน่คัดท้ายเรือไปยังที่มาของเสียงอย่างเงียบเชียบและชำนาญ พวกเขาพบทางลาดดินที่น้ำท่วมไม่ถึง ทอดตัวขึ้นไปยังลานกว้างที่ค่อนข้างแห้งสนิท และภาพที่ปรากฏเบื้องหน้าก็ทำให้ทั้งสองหยุดนิ่ง

กลุ่มเซนทอร์วัยฉกรรจ์สี่ตัวกำลังนั่งล้อมวงกินอาหารกันอย่างสบายอารมณ์ พวกมันโยนเนื้อย่างชิ้นใหญ่เข้าปากและดื่มเหล้าจากถุงหนังกันอย่างเมามัน ด้านหลังของพวกมันไม่ไกลนัก คือร่างของเด็กตัวเล็กๆ อีกห้าคนที่ถูกมัดรวมกันไว้กับเสาไม้ พวกเขาคือกลุ่มสุดท้ายที่หายไป!

“ให้ตายสิ เหมือนเจอรางวัลใหญ่เลย” เจ้าของนัยน์ตาลึกลับพึมพำ

“แต่ก็เป็นรางวัลที่ป้องกันแน่นหนาที่สุด” อดีตสายลับตอบกลับ สายตาของเขาสแกนพื้นที่อย่างรวดเร็ว “พวกมันมีอาวุธครบมือ ทั้งธนูและหอก เราเข้าโจมตีตรงๆ ไม่ได้แน่”

“งั้นแผนเดิมเหรอคะ ให้ฉันไปเป็นเหยื่อล่อ?” เธอผู้นั้นถามอย่างรู้ทัน

“แผนนั้นใช้ไม่ได้ผลกับศัตรูที่มีสมองและไม่ได้คลั่งตัณหาตลอดเวลา” ไฮด์ส่ายหน้า “เราต้องใช้สภาพแวดล้อมและจิตวิทยาให้มากกว่านี้” เขาวางแผนอย่างรวดเร็วในหัว

“ฟังนะ ฉันจะลอบขึ้นไปบนเนินฝั่งขวา หาจุดที่เหมาะจะซุ่มยิง ส่วนเธอ เอาเรือไปจอดเทียบท่าอีกฝั่งหนึ่ง ทำให้เกิดเสียงดังเหมือนเรือกระแทกหรืออุบัติเหตุอะไรก็ได้ เพื่อดึงความสนใจของพวกมันอย่างน้อยสองตัวให้แยกออกจากกลุ่ม ที่เหลือฉันจะจัดการเอง”

“ฟังดูเหมือนฉันได้แต่งานง่ายๆ อีกแล้วนะคะ”

“มันไม่ง่าย” เขาขัดขึ้น “เธอต้องกะจังหวะให้พอดี และเมื่อฉันเริ่มยิง เธอต้องพร้อมที่จะเข้าไปช่วยเด็กๆ ทันที เข้าใจไหม”

ธิดาแห่งเฮคาทีพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ แผนของเขาเรียบง่ายแต่แยบยล มันอาศัยความเชื่อใจและการทำงานประสานกันอย่างสมบูรณ์แบบ

ทั้งสองแยกย้ายกันไปตามแผน ไฮด์เคลื่อนตัวขึ้นจากเรือราวกับเงา หายลับเข้าไปในพุ่มไม้อย่างไร้ร่องรอย ส่วนไนท์ก็พายเรืออ้อมไปยังอีกฝั่งของลานดินนั้น เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วจงใจพายเรือกระแทกเข้ากับโขดหินที่จมอยู่ใต้น้ำอย่างแรง!

โครม!

เสียงดังกึกก้องทำลายความสงบสุขของวงเหล้าทันที เซนทอร์สองตัวที่อยู่ใกล้ที่สุดลุกพรวดขึ้นมาด้วยความตกใจและหงุดหงิด

“เสียงบ้าอะไรวะ!” ตัวหนึ่งคำรามลั่น “ไปดูซิ!”

พวกมันวิ่งเหยาะๆ ไปยังทิศทางของเสียง ทิ้งให้เพื่อนอีกสองตัวยังคงนั่งดื่มอยู่กับกลุ่มเด็กที่ถูกจับเป็นตัวประกัน

และนั่นคือจังหวะที่ไฮด์รอคอย

ฟุ่บ! ฟุ่บ!

เสียงปืนไร้เสียงดังขึ้นสองนัดซ้อน กระสุนน้ำแข็งพุ่งออกจากปากกระบอกปืนโครนอส ไซเลนซ์อย่างแม่นยำ มันไม่ได้เล็งไปที่หัวใจ แต่กลับเจาะเข้าที่ข้อต่อขาหลังของเซนทอร์ทั้งสองตัวที่ยังนั่งอยู่ พวกมันร้องลั่นด้วยความเจ็บปวดและล้มลงไปกองกับพื้นทันที

เซนทอร์อีกสองตัวที่กำลังเดินไปดูเรือได้ยินเสียงเพื่อนร้องก็รีบหันขวับกลับมาอย่างตื่นตระหนก แต่ก่อนที่พวกมันจะทันได้ยกธนูขึ้น

ไนมีเรียก็พุ่งออกมาจากที่ซ่อน! เธอไม่ได้ใช้ดาบหรือหอก แต่กลับใช้พลังเวทมนตร์ของเธอสร้างหมอกสีดำหนาทึบขึ้นมาระหว่างพวกมันกับเพื่อนที่บาดเจ็บ เป็นการบดบังทัศนวิสัยและสร้างความสับสน

ฟุ่บ! ฟุ่บ!

กระสุนน้ำแข็งอีกสองนัดพุ่งทะลุม่านหมอกออกมาอย่างแม่นยำ ปิดฉากชีวิตของอสูรกายครึ่งม้าที่เหลืออีกสองตัวลงอย่างง่ายดาย

เมื่อการต่อสู้จบลงอย่างรวดเร็ว ทั้งสองก็รีบเข้าไปช่วยเด็กๆ อีกห้าคนออกมาจากพันธนาการ หลังจากเก็บสินสงครามเรียบร้อยแล้ว พวกเขาก็นำเรือที่ตอนนี้บรรทุกเด็กๆ ที่รอดชีวิตครบทั้ง 27 ชีวิตกลับไปยังเนินดินจุดนัดพบเป็นครั้งสุดท้าย

ภาพของเด็กๆ ทั้ง 27 คนที่ยืนรวมกลุ่มกันอยู่บนเนินดินคือภาพที่น่าตื้นตันใจอย่างที่สุด เทพีฮาร์โมเนียปรากฏกายขึ้นอีกครั้งในรูปลักษณ์ของพี่เลี้ยงซัมเมอร์แคมป์ที่พวกเขาคุ้นเคย เมื่อเด็กๆ จำได้ พวกเขาก็วิ่งกรูเข้าไปกอดเธอพร้อมกับร้องไห้โฮด้วยความโล่งใจ

หลังจากปลอบโยนเด็กๆ จนสงบลงแล้ว เทพีแห่งความปรองดองก็แยกตัวออกมาหาผู้กล้าทั้งสอง

“ข้าไม่รู้จะขอบคุณพวกเจ้าได้อย่างไร” พระนางกล่าวด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือด้วยความซาบซึ้งอย่างแท้จริง “พวกเจ้าได้นำความปรองดองกลับคืนมาสู่หัวใจของข้าและเด็กๆ เหล่านี้”

เธอวางมือลงบนไหล่ของทั้งสองอีกครั้ง พลังงานอันอบอุ่นแผ่ซ่านไปทั่วร่างของพวกเขา ชะล้างความเหนื่อยล้าและความเจ็บปวดออกไปจนหมดสิ้น

“กลับไปพักผ่อนเถอะ วีรบุรุษทั้งสอง”

สิ้นเสียงของเทพี ทิวทัศน์ของเท็กซัสที่เต็มไปด้วยผืนน้ำก็เลือนหายไป ถูกแทนที่ด้วยภาพของเนินฮาล์ฟบลัดและต้นสนของธาเลียที่คุ้นเคย แสงอาทิตย์ยามเย็นของค่ายกำลังทอแสงสีทองอำลาวันอันยาวนาน ภารกิจที่ดูเหมือนจะไม่มีที่สิ้นสุดได้จบลงแล้วอย่างสมบูรณ์

*****

1/7 - พบเจอ กลุ่มเซนทอร์ F4 กับเด็ก 5 คน ที่ถูกจับ

(จำนวนเด็กที่หาพบแล้ว 27/27) คอมพลีตโตะ!!

สะสมแต้มไปกับไฮด์คุง

การพูดคุย: +7 ความสนิทสนม

กุหลาบน้ำเงินทอง : เมื่อสวมใส่จะทำให้การมีปฏิสัมพันธ์กับ NPC/TGC/Satyr/Lares/บูชาเหล่าเทพ+5

ไฮด์จัดการมันชั้นเลือกนาย!!

สินสงคราม: X4

ธนูเซนทอร์ (เลขไบต์สุดท้าย เลข 1/9 ) โอมจงออกๆๆ

หัวใจแห่งเซนทอร์ (เลขไบต์สุดท้าย คี่)

กีบเซนทอร์ (เลขไบต์สุดท้าย เลขคู่)

(LUK 60+ จะมีโอกาสดรอปมากขึ้่น โดยเลขไบต์รองท้ายคือจำนวน)

@God 

i'll melt your heart into two @HyeRi Codes