[กระดานงานประจำค่าย]

Axel HEROES

Quest for newbies IIWhat we can do with self development..?       

12.07.2025 | 6:00 AM 

นาฬิกาชีวภาพภายในตัวของแอ็กเซลปลุกเขาเร็วกว่าตารางเวลาที่กำหนดไว้เกือบหนึ่งชั่วโมง บรรยากาศภายในเคบินไทคียังคงเย็นและนิ่งสงบ แต่การตื่นนอนโดยไม่ได้วางแผนไว้ก็เป็นเรื่องที่น่ารำคาญ…

แทนที่จะข่มตาหลับต่อ เขากลับลุกขึ้นจากเตียง แต่งตัวด้วยความเงียบเชียบและรวดเร็ว การนอนต่อคือการเสียเวลาโดยเปล่าประโยชน์ การใช้เวลาที่ได้มาอย่างไม่คาดคิดให้เกิดประโยชน์สูงสุดต่างหากคือสิ่งที่ควร

ร่างสูงก้าวออกมานอกเคบิน อากาศยามเช้าตรู่ของค่ายสดชื่นและเย็นเฉียบจนรู้สึกได้ถึงผิว หมอกบางๆ ลอยเรี่ยอยู่เหนือทุ่งสตรอว์เบอร์รีที่ยังหลับใหล หยาดน้ำค้างเกาะพราวบนใบหญ้าราวกับอัญมณีราคาถูกที่ธรรมชาติโปรยไว้ เขาสูดหายใจลึก—ไม่ใช่เพื่อความสดชื่น แต่เพื่อประเมินสภาพแวดล้อม มันคือการลาดตระเวนยามเช้า ไม่ใช่การเดินเล่นชมทิวทัศน์

ฝีเท้าของเขาสม่ำเสมอและมีเป้าหมาย แม้จะยังไม่มีจุดหมายปลายทางที่ชัดเจน เขาก้าวผ่านเคบินต่างๆ ที่ยังคงเงียบสงัด เสียงเดียวที่ได้ยินคือเสียงฝีเท้าของตัวเองบนพื้นดินชื้นๆ และเสียงลมหายใจของค่ายที่เริ่มทยอยตื่นจากการหลับใหล

และเช่นเดียวกับเมื่อวาน ขาของเขาก็พามาหยุดอยู่ที่เดิม… กระดานไม้หน้าบ้านใหญ่

บนกระดานมีประกาศใหม่ๆ ปะปนอยู่กับของเก่าที่เริ่มซีดจาง ภารกิจตามหาของ ภารกิจคุ้มกัน หรือแม้แต่ภารกิจล่าสัตว์ประหลาดในที่ห่างไกล ส่วนใหญ่เป็นงานที่ต้องใช้เวลาและมีตัวแปรที่ควบคุมไม่ได้มากเกินไป ไม่ใช่สไตล์ของเขา

จนกระทั่งสายตาสีเทาจับจ้องไปยังกระดาษแผ่นเล็กๆ ที่เขียนด้วยลายมือหวัดๆ แต่เปี่ยมด้วยพลัง หัวข้อสั้นๆ ว่า ‘พัฒนาตนเอง’ ดึงดูดความสนใจของเขาได้ในทันที มันเป็นการลงทุนที่ตรงไปตรงมาและวัดผลได้ชัดเจน

เขาเอื้อมมือไปดึงมันออกมาอ่านรายละเอียด

‘พวกนายอยากปลดล็อกพลังที่ซ่อนอยู่ในตัวเองไหม? อยากรู้ไหมว่าร่างกายของนายทำอะไรได้มากกว่าที่คิด? ถ้าใช่! ภารกิจนี้สำหรับนายเลย! พี่ เซอร์แมน หยาง (ลูกแอรีสตัวท็อป) จะมาเปิดคอร์สพิเศษ สอนพื้นฐานการพัฒนาตัวเอง ที่สนามฝึก!’

บุตรแห่งไทคีแค่นยิ้มในใจ ภาษาโฆษณาชวนเชื่อราคาถูกแบบนี้คงจะดึงดูดพวกสมองกล้ามได้เป็นอย่างดี แต่สิ่งที่น่าสนใจกว่านั้นคือชื่อผู้สอน… ลูกแห่งแอรีส ‘ตัวท็อป’ เชียวหรือ? เขาสงสัยว่าบุตรแห่งเทพสงครามจะสอนอะไรได้บ้างนอกจากการใช้กำลังเข้าห้ำหั่นอย่างไร้สมอง มันอาจจะเป็นโอกาสอันดีที่จะได้ประเมินศักยภาพของ 'ผู้เล่น' คนอื่นๆในค่ายแห่งนี้

-----------------------------------------------------------------------------

รับภารกิจ: พัฒนาตนเอง

Axel HEROES

Quest for newbies IIAs new player, information is priceless ----------------

13.07.2025 | 08:00 AM 

ควันกลิ่นพลาสติกไหม้ที่เคยฉุนกึ้กจางหายไปกับสายลมยามเช้าแล้ว เหลือทิ้งไว้เพียงความทรงจำจางๆ ในอากาศ เหมือนคำสบประมาทที่ถูกกระซิบออกไปแล้วรอวันให้มันเกิดผล แอ็กเซลเดินออกจากศาลาอาหาร ทิ้งความวุ่นวายและเสียงจอแจของเหล่าเดมิก็อดไว้เบื้องหลัง เป้าหมายของเขาชัดเจน—บ้านใหญ่

เขาไม่ได้คาดหวังคำตอบจากไทคีในทันที เทพเจ้ามีเวลาเป็นของตัวเอง และส่วนใหญ่มักจะช้ากว่าความอดทนของมนุษย์เสมอ การรอคอยอย่างไร้จุดหมายไม่ใช่สไตล์ของเขา การสร้างโชคต้องเริ่มจากการลงมือทำ ไม่ใช่การอธิษฐาน

กระดานภารกิจหน้าบ้านใหญ่ไม่ใช่แท่นบูชาศักดิ์สิทธิ์ มันคือสมรภูมิกระดาษที่เต็มไปด้วยความต้องการ ความเร่งด่วน และโอกาส เขาไม่ได้มองหาเกียรติยศที่แขวนอยู่บนปลายดาบ หรือภารกิจที่ส่งเสียงเพรียกหาความกล้าหาญ เขาเป็นผู้เล่นคนใหม่ในสนามแห่งนี้ และกฎข้อแรกของการพนันคือ... ต้องรู้จักโต๊ะที่ตัวเองกำลังจะลงเล่นให้ดีเสียก่อน

และแล้วเขาก็เจอสิ่งที่มองหา

ใบประกาศสองใบที่ดูเป็นทางการกว่าใบอื่นเล็กน้อย ปักอยู่เคียงกันราวกับรอให้ใครสักคนที่มีหัวคิดมากกว่าพละกำลังมาหยิบไป ลายมือที่ต่างกันบ่งบอกว่ามาจากคนละคน แต่เนื้อหาของมันกลับสอดประสานกันอย่างน่าสนใจ

‘ภารกิจสำรวจพื้นที่อันตรายใกล้ค่าย’

ดวงตาสีฟ้าเทาของเขาไล่ตามตัวอักษรที่พิมพ์อย่างเป็นระเบียบ ‘ประเมินภัยคุกคาม’ ‘อย่าเพิ่งปะทะตรงๆ’ คำพวกนี้ฟังดูเหมือนการลาดตระเวนมากกว่าการรบ ซึ่งเหมาะกับคนหน้าใหม่อย่างเขาที่ยังไม่รู้ว่าจุดแข็งหรือจุดอ่อนของตัวเองในโลกใบใหม่นี้คืออะไร การสำรวจคือการทำแผนที่ คือการรู้จักอาณาเขต คือการเดินสำรวจขอบเขตของกระดานเกม

ถัดมาคือใบที่สอง ซึ่งน่าสนใจยิ่งกว่า—มันคือการลาดตระเวน การเก็บข้อมูล

‘ประเมินและปรับปรุงระบบป้องกัน’

‘ตรวจสอบจุดอ่อน’ ‘ปรับปรุงด้วยทรัพยากรจำกัด’ ‘นำเสนอแผนการ’ นี่ไม่ใช่ภารกิจสำหรับนักรบ แต่เป็นภารกิจสำหรับนักวางแผน สำหรับคนที่มองเห็นรอยร้าวในกำแพงก่อนที่มันจะถล่มลงมา มันคือเกมที่ต้องใช้สมอง การวิเคราะห์ และความสามารถในการมองเห็นความเป็นไปได้ที่คนอื่นมองข้าม

มันเป็นงานของเขา

การเป็นวีรบุรุษที่ออกไปสังหารสัตว์ประหลาดตัวใหญ่ๆ เพื่อสร้างชื่อเสียงมันง่ายเกินไปและน่าเบื่อ การควบคุมสถานการณ์จากเบื้องหลัง การรู้ทุกซอกทุกมุมของสนามเด็กเล่นแห่งนี้ต่างหาก คืออำนาจที่แท้จริง

นิ้วเรียวยาวของบุตรแห่งไทคีเอื้อมไปข้างหน้าอย่างไม่ลังเล เขาไม่ได้หยิบมันขึ้นมาอย่างขอไปที แต่ดึงกระดาษทั้งสองใบออกจากกระดานไม้ก๊อกด้วยความเด็ดเดี่ยว หมุดที่ยึดมันไว้ดีดตัวกลับเบาๆ ชายหนุ่มพับมันอย่างเรียบร้อย สอดเก็บไว้ในกระเป๋ากางเกง

เกมได้เริ่มขึ้นแล้ว และเขาเพิ่งจะแจกไพ่ให้ตัวเอง

-----------------------------------------------------------------------------

รับภารกิจ: ‘ภารกิจสำรวจพื้นที่อันตรายใกล้ค่าย’

รับภารกิจ: ‘ประเมินและปรับปรุงระบบป้องกัน’

Cooper HEROES

14/07/2025 6.00 น. - 6.30 น.

บทที่ 67

กระดานงานหน้าบ้านใหญ่นั้นส่งกลิ่นอายของความวุ่นวายแบบเป็นระบบที่ไม่ค่อยจะมีระบบเท่าไหร่ ชวนให้นึกถึงห้องครัวของพวกไซคลอปส์ที่ใครบางคนเผลอวางระเบิดกล้วยไว้เมื่อเช้า เสียงโมบายล์รูปนางไม้ขยับไหวตามแรงลมเอื่อยดังกรุ๋งกริ๋งขณะบุรุษเจ้าของเรือนผมหยักศกสีน้ำตาลเดินเฉียดระเบียงไม้สีฟ้าอ่อนตรงเข้าหากระดานไม้ก๊อกขนาดใหญ่ ดวงตาสีเทาเหลือบมองหมุดหลากสีอย่างคล้ายจะชั่งใจว่าถ้าดึงผิดแผ่นจะโดนคำสาปมั้ย

ไม่ใช่ว่าคูเปอร์ไม่กลัวคำสาปหรอกนะ แต่เขากลัวพลาดหยิบใบที่ต้องไปเช็ดคอกริฟฟอนมากกว่า

แล้วสายตาของบุตรแห่งอะธีน่าก็สะดุดเข้ากับแผ่นกระดาษขนาดกลาง ขอบงอเล็กน้อยเพราะโดนหมุดสีเขียวปักไว้ด้วยแรงมือที่ชัดเจนว่า ‘เอาให้ติดไม่ต้องถาม’

“ภารกิจสำรวจพื้นที่อันตรายใกล้ค่าย” เขาอ่านพึมพำ แววตาเป็นประกายขึ้นมาเล็กน้อย ประมาณว่าถ้าในชีวิตนี้ยังไม่มีซีนบู๊ อะไรจะต่างจากคนส่งพิซซ่า

เนื้อหาไม่ซับซ้อนเท่าไหร่ ถ้าให้เขาแปลแบบภาษาชาวค่ายก็ประมาณว่า “ไปเดินเล่นป่า ถ้าเจอตัวอะไรแปลกๆ อย่าเพิ่งเล่นงานมัน กลับมารายงานก่อน แต่ถ้าไม่เล่นมันอาจจะเล่นเราก่อนก็… แล้วแต่ศรัทธา”

คูเปอร์กระตุกมุมปากขึ้นเล็กน้อยแบบที่คนรู้จักเขาดีจะรู้ว่า...โอเค หมอนี่ได้กลิ่นของความวายป่วงอีกแล้ว

มืออีกข้างเลื่อนไปหยิบกระดาษโน้ตใบนั้นออกจากกระดาน สีหน้าราวกับคนที่เพิ่งตัดสินใจว่าจะสั่งพายแอปเปิ้ลเพิ่มทั้งที่เพิ่งหมดเงินจากการซื้อเรือบานาน่าพับได้

“ถือว่าเป็นการวอร์มอัปละกัน” เขาบ่นกับตัวเองในน้ำเสียงที่ฟังเหมือนกำลังจะไปเดินชิลล์ริมทะเล ไม่ใช่เข้าแนวป่าที่มีอะไรสักอย่างใหญ่ๆ รออยู่

เดินหันหลังกลับจากกระดาน แว่วได้ยินเสียงกระดิ่งของโมบายล์ดังขึ้นอีกครั้ง ราวกับจะเตือนว่าเขากำลังจะก้าวเข้าสู่อะไรบางอย่างที่มากกว่างานพิเศษแลกเหรียญ

แต่ก็อีกนั่นแหละ นี่คูเปอร์นะ

เขาจะบอกเองถ้าเจออะไรที่ใหญ่จนต้องกลับไปหาที่หลบใหม่… หรือไม่ก็ไปขอยืมเรือจากฮาร์ปี้

ไม่ว่าจะเจอสัตว์ประหลาด หรือกิ่งไม้โง่ๆ ที่หลอกให้คนตกใจได้เก่งกว่าคนดูหนังผี สิ่งหนึ่งที่แน่นอนคือ เขาจะเดินเข้าป่าด้วยรองเท้าที่มีก้อนหินติดอยู่ในรองเท้าข้างซ้าย และความหวังเล็ก ๆ ว่าภารกิจนี้จะมีผลตอบแทนเป็นดรักม่าพอจะซื้อของอะไรก่อนออกลุยของจริง

แต่ถ้าไม่... เขาก็จะพูดแบบหน้าตาเฉยว่า

“มันคือประสบการณ์ชีวิตไง”

ทุกอย่างเป็นเรื่องของมุมมอง และคูเปอร์ก็มีมุมมองที่กว้างพอจะมองเห็นรอยเท้าอะไรบางอย่างบนดินได้เร็ว ๆ นี้แน่ ๆ

รับงาน - ภารกิจสำรวจพื้นที่อันตรายใกล้ค่าย

Nanette BELIEVER

Nanette Leblanc

กระดานงานประจำค่าย

น่าเสียดายที่วันนี้ไม่มีวิชาเรียนไหนเลยที่นาแนตต์จะสามารถเข้าเรียนได้ เด็กสาวจากบลัวส์เลยนอนแกร่วเบื่อ ๆ อยู่ภายในบ้านพัก แต่ทว่าก็ทนความเบื่อไม่ไหวจึงเดินออกจากบ้านพักหมายเลข 10 ตรงมายังกระดานงานประจำค่ายที่บ้านใหญ่อีกครั้ง เผื่อว่ามันจะมีงานอะไรที่เธอสามารถจะทำได้เพิ่มเติม

“ต้องเข้าป่าต้องห้ามอีกแล้วเหรอ ไม่อยากไปอ่า”

เด็กสาวบ่นอุบอิบ แก้มทั้งสองข้างพองไปหมด นาแนตต์ถอนหายใจ พยายามกวาดสายตามองหางานอื่น ๆ แต่ดูท่าแล้วงานนี้มันดูจะง่ายที่สุด ทั้งยังระบุไว้ว่าบททดสอบเด็กใหม่อีก แล้วในค่ายนี้มันจะมีเด็กใหม่ที่ไหนนอกจากนาแนตต์อีก

“รับก็ได้”

เพราะไม่อยากจะเบื่อต่อไปอีกหรอกนะถึงได้ยอมรับภารกิจ นาแนตต์ดึงกระดาษภารกิจออกมาจากกระดานประกาศ ก่อนจะหมุนตัวหันหลังกลับไปเพื่อที่จะได้ไปเตรียมตัวต่อสู้

คราวนี้ต้องสู้จริง ๆ สินะ ฮือออ

รับงานภารกิจบททดสอบเด็กใหม่

bettyleg

Parida -

ริดา กับ การรับงานจากบอร์ดประกาศข่าวสาร ครั้งแรก

      เพียงแค่ไม่นานนัก เด็กหญิงตัวน้อยๆ อย่างริดา ก็ทำการเดินก้าวเรียวขาบาง มาถึงยังตรงบริเวณบ้านใหญ่ อย่างปลอดภัย หลังจากนั้นเธอก็ค่อยๆ เริ่มทำการเอื้อมมือทั้งสองข้าง ไปทำการผลักประตูเปิดออกกว้าง ก่อนจะค่อยๆ รีบทำการก้าวเดินเข้าไป ภายในบริเวณด้านใน ของ บ้านใหญ่และหยุดยืนอยู่ที่ตรงบริเวณหน้าบอร์ดกระดานข่าวสารประจำค่าย บรรยากาศภายในบ้านใหญ่ ยังคงเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ และ เสียงพูดคุยจอแจ ของชาวค่ายฮาล์ฟบลัดที่เป็นวัยรุ่น Gen Z สุดจี๊ดจ๊าดทุกคน มีแค่เพียงเด็กหญิงตัวน้อย   อย่าง ริดา สิ่งที่เธอเลือกทำ ก็แค่เพียงยืนแนบเงา ของ ตนเอง เอาไว้ข้างหนึ่ง แต่สายตาน้อยๆ ของเธอก็ยังคงจ้องมองดู กระดานข่าวประกาศข่าวสาร ประจำค่าย ที่วางอยู่ตรงหน้า อย่างไม่ละสายตาเลยแม้แต่นิดเดียว หลังจากนั้นสายตา ของ เด็กหญิงตัวน้อยๆ อย่าง ริดา ก็เริ่มต้น ไล่ทำการอ่านหัวข้องานต่างๆ ที่ติดอยู่ภายในบริเวณบอร์ดประกาศข่าวสาร ประจำค่าย อย่างเงียบงัน จนกระทั่งเมื่อเด็กน้อยอ่านมาถึงหัวข้องานหนึ่งที่มีความน่าสนใจ และ เหมาะ กับ การให้มือใหม่อย่างเธอได้ไปทำ เธอก็หยุดอ่านทันที ซึ่งหัวข้อดังกล่าวนั้น ก็มีใจความ และ รายละเอียดดังต่อไปนี้

     บททดสอบการพัฒนาตนเอง  

     ทำการฝึกสอนโดย รุ่นพี่เซอร์แมน หยาง เขาก็คือ บุตรแห่งแอรีสตัวท็อป  สิ่งที่น้องๆ หน้าใหม่จะได้ทำการฝึกฝน และเรียนรู้จากรุ่นพี่คนนี้ ก็ คือ

 1. เรียนรู้ในเรื่องราว ของ การควบคุมสมาธิขั้นเทพ ซึ่งสำหรับมือใหม่นั้นจัดได้ว่า เป็นพื้นฐาน ที่ค่อนข้างมีความสำคัญทั้งในเรื่อง ของ การต่อสู้ และ การใช้พลังในการต่อสู้เป็นอย่างมาก

2. เรียนรู้ในเรื่องราว ของ การควบคุมจิตใจ ของ ตัวเราเอง ให้มีความหนักแน่น  ไม่ว่าตัวเราเองในตอนนี้ หรือ ว่าตอนไหนๆ กำลังพบเจอ เข้ากับสถานการณ์ใดๆ ที่เป็นแรงกดดัน และบีบบังคับอยู่ก็ตาม ก็ขอให้เราทำจิตใจให้นิ่งสงบเข้าไว้ อย่าขยับ ฉันเคยเล่นเกมส์นี้มาก่อน (เค้าล้อเล่นนะคริคริ) งานนี้รับเฉพาะผู้ทดสอบหน้าใหม่ ที่มี Level ไม่เกิน 10 และเริ่มลงมือปฎิบัติและทำงายได้ตั้งแต่วันที่ 11 / 07 2025 นี้เป็นต้นไป 

     

     

           หลังจากที่เด็กหญิงตัวน้อยๆ อย่าง ริดาเธอได้ทำการอ่านรายละเอียด ของ หัวข้องานที่มีชื่อว่า บททดสอบการพัฒนาตนเอง ที่เธอมีความสนใจอยากจะทำ จบลงไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วนั้น เธอก็ค่อยๆ เริ่มเปล่งน้ำเสียง และเอ่ยคำพูดขึ้นมาในทันทีว่า "การพัฒนาตัวเอง ... ถึงแม้ว่าตัวเราเองจะเป็นคนที่เงียบๆ ไม่ค่อยพูด แต่ก็สามารถเข้าเรียนในคลาสนี้ได้ สินะคะ" พอหลังจากที่คำพูด ของ เด็กหญิงตัวน้อยได้ทำการเอ่ยจบลงไปได้เพียงแค่ไม่นานนัก เธอก็ค่อยๆ เริ่มทำการเอื้อมมือข้างขวาไปทำการหยิบปากกาที่เตรียมมาพร้อม จากภายในกระเป๋าผ้าสะพายข้าง ของ ตัวเธอเอง พร้อมกับค่อยๆ เริ่มต้นทำการเขียนชื่อ ของตัวเธอเองลงไปภายในกระดาษ ด้วยลายมือที่ค่อนข้างมีความเป็นระเบียบ และ เรียบง่าย ข้อความที่เธอเขียนลงไปภายในกระดาษมีใจความดังต่อไปนี้

     "ภริดา อารยภักดีเทวราช อาศัยอยู่ภายในกระท่อม หมายเลขที่ 20 และ เป็นบุตรี ของ เทพีมารดาเฮคาที ขอรับงานที่มีชื่อว่า บททดสอบการพัฒนาตนเองค่ะ" หลังจากที่เด็กหญิงตัวน้อยๆ ได้ทำการลงชื่อรับงานเสร็จสิ้น เธอก็ค่อยๆ เอื้อมมือข้างขวาไปทำการหยิบกระดาษประกาศฉบับสำเนา ทำการนำและำกพาติดตัวเอาไว้ด้วย เพื่อความรอบคอบในการทำงานทุกครั้ง ก่อนที่เธอจะค่อยๆ เริ่มทำการหมุนตัวและเริ่มทำการเดินทางออกไปจากตรงบริเวณบ้านใหญ่ โดยไม่มีแม้แต่คำพูดใดๆ หรือว่าการแสดงท่าทีรู้สึกตื่นเต้น กับ การรับงานจากกระดานประกาศข่าว ของ ค่ายไปลงมือทำเป็นครั้งแรก และไม่มีแม้แต่กระทั่งแววตาหวั่นไหวจะมีก็เพียงแค่ ความนิ่งสงบ ... และรอยเงาสีม่วง แห่งรัตติกาลยามค่ำคืนที่กำลังทอดแนบอยู่ทางด้านหลัง ของ ตัวเธอ วันนี้เด็กผู้ที่หญิงที่มีชื่อว่าภริดา อารยภักดีเทวราช สาวน้อยที่แสนเงียบงัน ในสายตา ของ ใครต่อใครหลายคน เธอกำลังเริ่มก้าวเรียวขาบาง เดินทางออกมาจากเงาอันมืดมิด ของ ตัวเอง เพื่อเริ่มต้นที่จะศึกษา และ เรียนรู้เรื่องราวใหม่ ๆ 

รับภารกิจบททดสอบ การพัฒนาตนเอง

วันที่รับภารกิจ: วันอังคารที่ 15 กรกฎาคม เวลาประมาณ: 22.12 นาที

      

Daemon HEROES

Daemon  Kannel

16 · กรกฎาคม · 2025 · 16.40 น.

          เดม่อนเดินจากชายหาดมุ่งหน้าไปยังบ้านใหญ่ของค่ายฮาล์ฟบลัด ที่นั่นเป็นที่ตั้งของกระดานภารกิจซึ่งมักจะมีข้อมูลอัปเดตเกี่ยวกับงานที่เหล่าวีรบุรุษครึ่งเทพต้องทำ

          เมื่อมาถึงกระดาน เขาก็เห็นชาวค่ายหลายคนยืนมุงดูอะไรบางอย่างอยู่ เดม่อนเดินเข้าไปสมทบ พยายามชะเง้อมองผ่านไหล่ของคนอื่นๆ เพื่อดูว่ามีภารกิจอะไรใหม่ๆ ที่น่าสนใจ

          สายตาของเขาจับจ้องไปที่ประกาศภารกิจหนึ่งที่เพิ่งติดใหม่ๆ มันมีชื่อว่า "ภารกิจสำรวจพื้นที่อันตรายใกล้ค่าย"

ช่วงเวลา: 29 มิถุนายน 2025 - 31 กรกฎาคม 2025

รายละเอียด: "ไปสำรวจแนวป่าด้านตะวันออก/ตะวันตกของค่าย พิกัด [ระบุพิกัดคร่าวๆ] มีรายงานว่ามีสัตว์ประหลาดตัวใหญ่ๆ เข้ามาใกล้แนวป้องกันของค่าย หน้าที่ของพวกนายคือประเมินภัยคุกคาม และหากจำเป็น ให้กำจัดมันซะ แต่อย่าเพิ่งปะทะตรงๆ ถ้ายังไม่พร้อม ให้กลับมารายงานก่อน"

          เดม่อนอ่านรายละเอียดของภารกิจซ้ำอีกครั้ง ความคิดเรื่องสัตว์ประหลาดตัวใหญ่ และการประเมินภัยคุกคามดูน่าสนใจสำหรับเขาอย่างยิ่ง มันเป็นการผจญภัยที่ดูไม่ยากเกินไปสำหรับเดมิกอดอย่างเขา และยังสอดคล้องกับสิ่งที่เขาเพิ่งเรียนรู้ในคลาสอสุรกายศึกษา

          ขณะที่เขากำลังจดจำรายละเอียดอยู่นั้น เขาก็รู้สึกได้ถึงสายตาที่มองมา เดม่อนหันไปมอง และเห็นนาเวียกำลังมองเขาอยู่ ดวงตาของเธอดูประหม่าเล็กน้อย เมื่อสบตากัน เธอก็รีบหลบสายตาไปทันที

          "เอ่อ... สวัสดีครับ" เดม่อนเอ่ยทักอย่างไม่แน่ใจนัก เพราะเธอเป็นคนขี้อาย

          นาเวียพยักหน้าเบาๆ แต่ไม่ได้พูดอะไร เธอหลบสายตาไปที่กระดานภารกิจอีกครั้ง

          "คุณ... สนใจภารกิจนี้เหมือนกันเหรอครับ?" เดม่อนถาม พลางชี้ไปที่ภารกิจสำรวจพื้นที่อันตราย

          นาเวียพยักหน้าช้าๆ "ค่ะ... ดู... น่าสนใจดี" เสียงของเธอแผ่วเบาและมีสำเนียงฝรั่งเศสเจืออยู่เล็กน้อยอย่างที่ข้อมูลบอกไว้

          เดม่อนยิ้มเล็กน้อย "ผมก็คิดว่าอย่างนั้นครับ ดูเหมือนจะเป็นงานที่ต้องใช้การประเมินสถานการณ์มากกว่าการปะทะตรงๆ"

          นาเวียเงยหน้าขึ้นมามองเขาอีกครั้ง ดวงตาของเธอดูกังวลเล็กน้อย "ใช่ค่ะ... แต่ก็... อันตราย" เธอกล่าวเบาๆ พลางขยับตัวเล็กน้อย ราวกับรู้สึกไม่สบายใจกับการสนทนา

          เดม่อนสังเกตเห็นท่าทางของเธอ เขาจึงไม่รบกวนเธอมากไปกว่านี้ 'เธอคงไม่ถนัดคุยกับคนอื่นจริงๆ สินะ' เขานึกในใจ

          เขายืนจดจำรายละเอียดของภารกิจไว้ในใจ ไม่ได้ลงชื่อรับภารกิจทันที แต่เก็บข้อมูลไว้ก่อน เดม่อนหมุนตัวเดินออกจากกลุ่มคนที่มุงกระดานภารกิจ รวมถึงนาเวียด้วย มุ่งหน้าตรงไปยังกระท่อมหมายเลข 10 ของเขา เพื่อเตรียมตัวสำหรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไป

NC

Ripley HEROES

White Swan in The Ocean

I’m Gonna Be a Star
18th July 2025 10 AM

   รุ่งอรุณเบิกฟ้าทุกเมื่อเชื่อวัน แสงแดดแยงตาจนแทบจะนอนไม่หลับ แต่นวัตกรรมผ้าม่านกันแดดที่มีมาอย่างช้านานทำให้ริปลีย์ สวอนสันที่เมื่อวานนี้ต้องขอบคุณพี่ชายใจดีอย่างซันซ์และเจโรมที่เข้ามาเจอเธอนอนศรัทธาบนฝ่าเท้ารูปปั้นพ่อบังเกิดเกล้าอย่างกับส่งดวงจิตวิ่งไปโอลิมปัสซะอย่างนั้นได้นอนเต็มอิ่มแม้ว่าจะแสงแดดจ้าแค่ไหนก็ตาม แต่เพราะว่าหลับแซ่บสนิทถอดจิตไปนอนต่ออีกทีนั้นก็ทำให้เธอตื่นเอาสาย ๆ หัวเล็ก ๆ มึนไปหมดจนตื่นเช้ามาวิ่งเล่นกับฮิปโปแคมปัสไม่ได้ และสิ่งที่ริปลีย์ใช้ทดแทนการทำงานของบ้านที่หายไปคือการเดินมา ณ กระดานงานในค่ายว่าจะมีอะไรบ้าง

   ดวงตากลมไล่อ่านงานในค่ายก่อนจะไปสะดุดว่าวันเกิดของเด็กในค่ายที่ไวที่สุดคือใครกัน

   ไคล์ แบรนเนน

   “โฮ่ เจ้าเด็กคนนี้เข้าค่ายมาก็วันเกิดเลยหรอ ?”

   ด้วยเหตุนี้เองริปลีย์ที่อยู่ในฐานะรุ่นพี่คนสนิทที่สุดในค่ายโดยปริยายจึงเอื้อมมือเล็กไปดึงกระดาษอาสาจัดงานวันเกิดให้เด็กคนนี้ จากการคำนวนแล้วเธอน่าจะกลับจากกองถ่ายมาค่ายทันมาจัดของเตรียมงานเตรียมฉลอง

   เช่นนั้นแล้ว จงปลาบปลื้มซะเจ้าเด็กตัวแสบ

รับงานช่วยงานเลี้ยงวันเกิด จัดงานให้ ไคล์ แบรนเนน

Juliet -

บทที่ 10: ประกาศที่ระเบียงสีฟ้า กับ ก้าวแรกสู่การเปลี่ยนแปลง

วันที่ 19 กรกฎาคม ค.ศ. 2025
บ้านใหญ่

     หลังจากที่จูเลียตได้จัดการทำการรับประทานอาหารมื้อเช้าจนเสร็จเป็นที่เรียบร้อย พร้อมกับเธอได้ทำการจัดการทำความสะอาดจานและอุปกรณ์ต่างๆ อย่างเงียบสงบจนเสร็จเรียบร้อยดีแล้ว หลังจากนั้นเธอก็เริ่มค่อยๆ ทำการเดินก้าวเรียวขาบาง เดินทางออกไปจากตรงบริเวณโถงอาหารประจำ ของ ค่ายฮาล์ฟบลัดด้วยท่าทีที่ค่อนข้างมั่นคง ถึงแม้ว่าภายในใจ ของ จูเลียตในตอนนี้ และ เวลานี้ จะเต็มไปด้วยความรู้สึกตื่นเต้นกับการเริ่มต้นการใช้ชีวิตในค่ายฮาล์ฟบลัดแห่งนี้ก็ตาม

    เธอค่อยๆ เริ่มทำการเดินก้าวเรียวขาบางเลียบเส้นทางที่ทอดผ่านสวนด้านข้าง พลางปล่อยให้เสียงนกร้องและแสงแดดอ่อนยามเช้าซึมซับเข้ามาภายในจิตใจ ก่อนที่หลังจากนั้นเพียงแค่ไม่นานนัก สายตาของเธอจะค่อยๆ ทำการหันไปเห็นบ้านหลังใหญ่โตหลังหนึ่งปรากฏขึ้นมาท่ามกลางหมู่แมกไม้  และนั่นก็คือ จุดหมายปลายทางถัดไปของเธอในยามเช้า ของ วันนี้

    ภายในบริเวณบ้านใหญ่ ยังคงงดงามและสงบเช่นเดิม ระเบียงไม้สีฟ้าอ่อนของมันสะท้อนแสงแดดจนดูสว่างราวกับมีมนต์ขลัง ลมเอื่อยเบา ๆ พัดผ่าน ทำให้โมบายล์รูปนางไม้ที่แขวนอยู่ส่งเสียง กรุ๋งกริ๋ง... คล้ายกับทักทายผู้มาเยือน

    จูเลียตค่อยๆ เริ่มทำการหยุดฝีเท้าลงที่ตรงบริเวณหน้าระเบียง ก่อนที่เธอจะค่อยๆ หันไปมองเห็น กระดานงาน ขนาดใหญ่ที่ติดอยู่ที่ตรงบริเวณใกล้กับเสาไม้ด้านหน้า

     กระดานนี้อาจไม่ค่อยมีมนตร์ขลังอะไรมากเท่ากระดานภารกิจเทพ แต่ทว่ากระดานนี้ก็กลับเป็นกระดานที่มีเสน่ห์ในแบบของตัวมันเอง มันดูสมบุกสมบันและ มีรอยขีดเขียนจากปากกาหลายสี ร่องรอยหมุดที่เคยปัก และกระดาษโน้ตหลากสีที่ติดอยู่ทั้งแบบเป็นระเบียบ และเอียงกระเท่เร่

    หลังจากนั้นเธอ ก็ค่อยๆ เริ่มทำการเดินก้าวเรียวขาบางเดินทางเข้าไปใกล้ ๆ เพื่อที่จะทำการอ่านประกาศต่าง ๆ ที่แปะไว้ได้อย่างชัดเจน โดยมี หัวข้อของงานงานหนึ่ง ที่เธอกำลังมีความสนอกสนใจ เป็นอย่างมาก และมีรายละเอียดดังต่อไปนี้

     [ภารกิจ: การพัฒนาตนเอง]

(เฉพาะผู้เล่นใหม่ Level ไม่เกิน 10)

เริ่มทำหลัง 15.00 น. วันที่ 11/7/2025 เป็นต้นไป

 หลังจากที่ทำการอ่านจบ จูเลียตเริ่มมีการขมวดคิ้วน้อย ๆ ก่อนจะเริ่มต้นทำการอ่านข้อความต่อไปอย่างตั้งใจ

     “พวกนายอยากปลดล็อกพลังที่ซ่อนอยู่ในตัวเองไหม? อยากรู้ไหมว่าร่างกายของนายทำอะไรได้มากกว่าที่คิด? ถ้าใช่! ภารกิจนี้สำหรับนายเลย!”

      พี่เซอร์แมน หยาง (ลูกแอรีสตัวท็อป) จะมาเปิดคอร์สพิเศษ สอนพื้นฐานการพัฒนาตัวเองที่สนามฝึก!

     ถ้าคุณอยากเริ่มต้นทำภารกิจนี้  ก็ทำการลงชื่อเอาไว้ได้เลย!

    หลังจากนั้นเธอก็เริ่มที่จะนิ่งเงียบลงไปเล็กน้อย ก่อนที่ในเวลาต่อมาเธอจะเริ่มค่อยๆ ทำการสูดอากาศหายใจเข้าปอดเบา ๆ และเริ่มส่งยิ้มบางๆ ออกมาที่ตรงบริเวณมุมปากอย่างมุ่งมั่น พร้อม กับ ค่อยๆ เริ่มทำการเปล่งน้ำเสียงและเอ่ยคำพูดขึ้นมาในทันทีว่า

     "ฉันอยากรู้... ว่าฉันจะเป็นใครที่แข็งแกร่งกว่านี้ได้แค่ไหน"

     หลังจากที่คำพูด ของ เธอได้ทำการเอ่ยจบลงไปไก้แค่เพียงไม่นานนัก ต่อมาเธอก็ค่อยๆ เริ่มทำการเอื้อมมือข้างขวาไป ทำการหยิบปากกาที่ผูกเชือกติดกับตรงบริเวณแผ่นกระดานไว้ หลังจากนั้นจูเลียตก็เริ่มทำการค่อยๆ เขียนชื่อของตนเองลงไปตรงบริเวณช่องลงชื่อเข้าร่วม  ด้วยลายมือของเธอที่ค่อนข้างมีความสะอาดเรียบร้อย  และ เป็นระเบียบ ถึงแม้ว่าเธอจะมีความลังเลซ่อนอยู่เล็กน้อยในน้ำหนัก ของ ตัวอักษรที่เขียนออกมาผ่านทางปากกาก็ตาม

      หลังจากที่ชื่อ ของ "จูเลียต" ได้ทำการถูกจารึกไว้บนแผ่นกระดาษเป็นที่เรียบร้อยแล้วนั้น ต่อมาเธอก็ค่อย ๆ เริ่มทำการวางปากกากลับคืนลงไปที่ตรงบริเวณที่เดิมและค่อยๆ เริ่มทำการเดินถอยหลังห่างออกมาจากตรงบริเวณกระดานประกาศข่าวสารประจำค่ายทันที

      ในตอนนี้เธอก็ยังคงได้ยินเสียงกระดิ่งโมบายล์ยังคงส่งเสียง กรุ๋งกริ๋ง... ล้อเล่นไปกับสายลมอ่อน ๆ ที่พัดผ่านมาอยู่เสมอ

     หลังจากนั้นเธอ ก็เริ่มที่จะทำการสูดอากาศหายใจเข้าปอดอย่างลึก ๆ อีกสักครั้งหนึ่ง ก่อนที่ในเวลาต่อมาเธอจะเนิ่มค่อยๆ ทำการเดินก้าวเรียวขาบางของตัวเธอเองทำการเดินออกไปจากตรงบริเวณหน้าบ้านใหญ่ ด้วยหัวใจที่เริ่มแน่นแฟ้นขึ้นกับคำว่า "การเปลี่ยนแปลง"

ทำการรับภารกิจพัฒนาตนเอง

บนเครื่องบิน — ท้องฟ้าเปิดกว้าง

หลังผ่านพิธีตรวจสอบ จูเลียตนั่งลง...

“หนูจะไม่หยุดก้าวเดิน แม้โลกนี้จะเต็มไปด้วยเงามืด”...

Jemena BELIEVER

Jimena Fernández

📅 วันที่: 31 กรกฎาคม พุทธศักราช 2568

🌓 หัวข้อ เช้าวันใหม่ ณ บ้านใหญ่ — กระดานแห่งโชคชะตา

📍 สถานที่: บ้านใหญ่, กระดานงานประจำค่ายฮาล์ฟบลัด

          แสงอรุณในช่วงเวลายามเช้า ของ วันใหม่ของค่ายฮาล์ฟบลัดกำลังค่อยๆ เริ่มทำการทอดผ่านอยู่ที่ตรงบริเวณหมู่ยอดไม้เบื้องหลังบ้านใหญ่ ลำแสงอุ่นละมุนสีทองอ่อนซึมผ่านชั้นใบสนสีเขียวเข้ม ร่วงลงบนพื้นดินราวผืนพรมแห่งเทพเจ้าที่ปูทางต้อนรับวันใหม่ไว้ให้ กับ เธอ เสียงเหล่านกตัวเล็กตัวน้อยกำลังส่งเสียงร้องเจื้อยแจ้วเคล้าไปกับสายลมเบา ดอกไม้ป่าที่เริ่มที่จะออกดอกผลิบานในช่วงเวลาของฤดูร้อนก็กำลังชูช่อไหวเอื่อย ราวกับกำลังทักทายทุกสรรพชีวิตที่ตื่นขึ้นมาในช่วงเวลา ของ ยามเช้าตรู่

    สาวน้อยตัวเล็กๆ ฮิเมนา เฟร์นันเดช หรือ จีน่า ในชุดค่ายฮาล์ฟบลัดสีส้มสว่าง กระโปรงสีดำและรองเท้าผ้าใบสีขาว กำลังค่อยๆ ทำการเดินก้าวเรียวขาบางตรงดิ่งเข้ามาที่ตรงบริเวณกระดานประกาศงานประจำค่าย ที่ติดอยู่ตรงบริเวณโซนด้านหน้า ของ บ้านใหญ่ด้วยท่าทางที่เต็มไปด้วยความสงบนิ่ง ดวงตาสีเทาอ่อนจดจ้องไปยังกระดานไม้ที่สะท้อนแสงอาทิตย์ระยิบระยับ ในตอนนี้พึ่งจะมีประกาศฉบับใหม่เพิ่งถูกนำมาทำการติดไว้สด ๆ ร้อน ๆ บนกระดานไม้ซีดเก่าที่ผ่านกาลเวลามาหลายต่อหลายฤดูกาลแล้ว

เงื่อนไขการรับภารกิจ

เฉพาะผู้เล่นใหม่ Level ไม่เกิน 10

เริ่มทำหลัง 15.00 วันที่ 11/7/2025 เป็นต้นไป

พวกนายอยากปลดล็อกพลังที่ซ่อนอยู่ในตัวเองไหม?

อยากรู้ไหมว่าร่างกายของนายทำอะไรได้มากกว่าที่คิด?

ถ้าใช่! ภารกิจนี้สำหรับนายเลย!

พี่เซอร์แมน หยาง (ลูกแอรีสตัวท็อป) จะมาเปิดคอร์สพิเศษ

สอนพื้นฐานการพัฒนาตัวเอง ณ สนามฝึก!

ลงชื่อได้ที่กระดานนี้ทันที!

    หลังจากนั้นก็เริ่มที่จะมีเสียงฝีเท้าดังขึ้นมาเบา ๆ จากตรงบริเวณเบื้องหลัง พร้อม กับคำพูดประโยคหนึ่งว่า “ดูท่าทางเธอจะสนใจภารกิจนั้นสินะ” เสียงนั้นสดใสราว กับ เสียง ของ นกกระจิบที่กำลังขับขาลเพลงไพเราะออกมาในตอนยามเช้า

     หลังจากนั้นสาวน้อยจีน่าก็เริ่มค่อยๆ หันไปตามเสียงพูดอย่างช้า ๆ และพบกับเด็กสาวอีกคนที่กำลังยืนยิ้มให้กำลังใจเธออยู่อย่างจริงใจ เคธี่ เฟย์ หรือที่ทุกคนในค่ายมักเรียกเธอกันว่า “แคท”  เธอเป็นบุตรีแห่งเทพอพอลโล เด็กสาวผิวสีน้ำผึ้ง ผมสีทองนวลเกล้าหางม้าไว้หลวม ๆ ดวงตาเปล่งประกายมีชีวิตชีวา เธอมาในเสื้อค่ายที่ปลายชายเสื้อถูกมัดไว้อย่างทะมัดทะแมงกับกางเกงขาสั้น พร้อม กับกระเป๋าเป้ผ้าใบสะพายหลังขนาดพอเหมาะ หลังจากนั้นธอก็ค่อยๆ เริ่มทำการเปล่งน้ำเสียงและเอ่ยคำพูดออกมาเป็นประโยคหนึ่งว่า

     “อรุณสวัสดิ์ยามเช้านะจ้ะจีน่า” แคทค่อยๆ ยิ้มกว้างขึ้นมาให้ กับ เธอ พร้อมกับค่อยๆ เริ่มทำการเอ่ยคำพูดต่อว่า “ตื่นเช้ามากเลยนะเนี่ย ฉันเองก็เพิ่งจะแวะมากินผลไม้ที่โถงอาหารประจำค่ายฮาล์ฟบลัด แล้วก็เผอิญเดินผ่านมาก็เห็นเธอยืนอยู่ตรงนี้ พอดี เลยอดไม่ได้ที่จะเดินเข้ามาทักทายไม่ได้นะ” หลังจากที่คำพูด ของ คุณเคธี่ หรือ คุณแคทได้ทำการเอ่ยจบลงไปได้เพียงแค่ไม่นานนัก หลังจากนั้นสาวน้อยจีน่าก็ค่อยๆ เริ่มทำการเปล่งน้ำเสียง พร้อม กับ เอ่ยคำพูดออกมาจากริมฝีปากบาง ของตัวเธอเอง เป็นประโยคว่า

      “อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณเคธี่ หรือ คุณแคท…” ทันทีที่คำพูด ของจีน่าได้ทำการเอ่ยจบลงไปได้แค่เพียงไม่นานนัก เธอก็หันไปทำการพยักหน้าให้ กับ คุณเคธี่ หรือว่า คุณแคทเบา ๆ ก่อนจะเริ่มยิ้มตอบบาง ๆ แล้วเอ่ยคำพูดพูดต่ออีกหนึ่งประโยคว่า“ฉันแค่...สงสัยว่าภารกิจนี้มันจะเป็นยังไงหรอคะ”

     หลังจากที่คำพูดของเธอได้ทำการเอ่ยจบลงไปได้เพียงแค่ไม่นานนีก หลังจากที่คุณแคทได้ฟังก็เริ่มที่จะส่งเสียงหัวเราะออกมาเบา ๆ ดวงตาสีอำพันของเธอสว่างวาบ ก่อนที่คุณแคทจะเริ่มทำการเปล่งน้ำเสียง พร้อม กับ เอ่ยคำพูด เพื่อทำการอธิบายให้ กับ สาวน้อยจีน่าได้เข้าใจ ด้วยประโยคที่ว่า “ถ้าเธอไม่กลัวความเหนื่อยนะ ภารกิจนี้ มันสนุกมาก! ตอนฉันเพิ่งเข้าค่ายใหม่ ๆ ฉันลงเรียนกับพี่เซอร์แมนด้วยนะ จำได้ว่าหลังฝึกเสร็จขาแทบลาก แต่แบบ...ได้รู้เลยว่าร่างกายเราทำอะไรได้มากกว่าที่คิดเยอะเลย” พอหลังจากที่คุณเคธี่ หรือ คุณแคทได้ทำการเอ่ยคำพูดจบลงไปได้แค่เพียงไม่นานนัก หลังจากนั้นสาวน้อยตัวเล็กๆ ก็เริ่มที่จะเปล่งน้ำเสียง พร้อม กับเอ่ยคำพูดออกมาจากริมฝีปากบาง ด้วยประโยคที่ว่า

      “แล้วพี่เซอร์แมน...น่ากลัวมากไหมคะ?” สาวน้อยจีน่าเอ่ยถามออกไปด้วยน้ำเสียงที่ฟังแล้วดูค่อนข้างมีความแผ่วเบามากเป็นพิเศษ หลังจากนั้นคุณเคธี่ หรือว่าคุณแคท ก็ค่อยๆ เริ่มทำการเปล่ง น้ำเสียง พร้อม กับ เอ่ยคำพูด ตอบกลับ สาวน้อยจีน่า ออกมาเป็นประโยคที่ว่า

     “น่ากลัวสิ ถ้าดูจากกล้ามน่ะนะ” คุณแคทถึงกับส่งเสียงหัวเราะเสียงใสๆ ออกมาดังลั่นก่อนจะเอ่ยคำพูดในประโยคต่อไปออกมาว่า “แต่จริง ๆ แล้วเขาเป็นพี่ชายที่แสนดีมากเลยหล่ะ ชอบให้กำลังใจน้อง ๆ แล้วก็ไม่เคยปล่อยให้ใครฝึกเกินขีดจำกัดตัวเองเลยด้วยนะ”

      หลังจากที่จบคำพูด ของ คุณเคธี่ หรือ คุณแคทลงไปได้แค่เพียงไม่นานนัก หลังจากนั้นสาวน้อยตัวเล็กๆ อย่าง จีน่า ก็เริ่มทำการหันไปมองประกาศนั้นอีกครั้งหนึ่ง ก่อนที่เธอจะค่อย ๆ เริ่มทำการเอื้อมมือบางข้างขวาไปทำการหยิบปากกาขนนกสีทองที่เสียบเอาไว้ตรงบริเวณข้าง ๆ กระดานนำมาถือไว้ภายในมือให้เรียบร้อย หลังจากนั้น เธอก็เริ่มค่อยๆ ทำการสูดลมหายใจเข้าออกลึกๆ ก่อนจะค่อย ๆ เริ่มทำการเขียนชื่อของตนเองลงไปทันที ว่า

 Jimena Fernández

     ลายมือเรียบสง่างามของเธอถูกบรรจงเขียนลงไปบนแผ่นไม้ในช่องถัดจากชื่อผู้เข้าร่วมคนก่อน ๆ และเมื่อเธอเงยหน้าขึ้น แคทก็ยิ้มออกมาอย่างยินดี หลังจากนั้นสาวน้อยตัวเล็กๆ ก็ค่อยๆ เริ่มทำการเปล่งน้ำเสียง พร้อม กับ เอ่ยคำพูดออกมาจากริมฝีปากบาง เป็นประโยคว่า

     “หนูลงชื่อเข้าร่วมภารกิจเรียบร้อยแล้วค่ะ...” สาวน้อยจีน่าพูดด้วยน้ำเสียงที่เบาแต่แฝงไปด้วยความรู้สึกหนักแน่น ก่อนที่ในเวลาต่อมา คุณเคธี่ หรือ คุณแคท จะค่อยๆ เริ่มทำการเปล่งน้ำเสียง และเอ่ยคำพูดออกมาเป็นประโยคหนึ่งว่า

     “ฉันรู้สึกดีใจมากๆ เลยนะที่เธอตัดสินใจที่จะร่วมลงชื่อทำภารกิจในครั้งนี้” คุณแคทยิ้มสดใสราว กับ แสงอรุณ ของเช้าวันใหม่เลยก็ว่าได้ ก่อนที่เธอจะเริ่มต้นพูดขึ้นมาอีกประโยคหนึ่งว่า “อีกไม่กี่วันเธอจะได้เห็นเลยว่า...ตัวเองเก่งกว่าที่คิดไว้เยอะแค่ไหน เชื่อฉันสิ” พอจบคำพูด ของ คุณเคธี่ หรือว่าคุณแคทลงไปได้แค่เพียงไม่นานนัก หลังจากนั้นสาวน้อยจีน่า ก็ค่อยๆ เริ่มทำการเปล่งน้ำเสียง พร้อม กับเอ่ยคำพูดออกมาจากริมฝีปากบาง เป็นประโยคว่า

“ขอบคุณมากนะคะคุณเคธี่ หรือว่า คุณแคท...” สาวน้อยจีน่าพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูค่อนข้างอบอุ่นและแฝงไปด้วยความรู้สึกซาบซึ้งในเป็นอย่างมาก ก่อนที่เธอจะค่อยๆ เริ่มทำการเอ่ยคำพูดขึ้นมาอีกหนึ่งประโยคว่า “ตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าฉันจะพร้อมไหม แต่ฉัน...อยากพยายามทำทุกอย่างให้เต็มที่ค่ะ”

    หลังจากที่จบคำพูด ของ สาวน้อยจีน่าลงไปได้เพียงแค่ไม่นานนัก ในไม่กี่วินาทีต่อมาคุณแคทก็ค่อยๆ เริ่มทำการยกนิ้วโป้งให้ กับ เธอ พร้อม กับ ค่อยๆ เริ่มทำการเปล่งน้ำเสียง และ เอ่ยคำพูดออกมาเป็นประโยคหนึ่งว่า “พร้อมหรือไม่พร้อมก็มาได้ทั้งนั้นล่ะ! ที่นี่ไม่ใช่สนามรบ แต่มันคือจุดเริ่มต้นของการรู้จักตัวเองนะจีน่า”

รับทำภารกิจ : การพัฒนาตัวเอง

31/07/68

Jemena BELIEVER

Jimena Fernández

📅 วันที่: 1 สิงหาคม พุทธศักราช 2568

🌓 หัวข้อ รับรู้คำประกาศิต ณ บ้านใหญ่

📍 สถานที่: บ้านใหญ่, กระดานงานประจำค่ายฮาล์ฟบลัด

               แสงแดด ของ ช่วงเวลาในตอนยามสาย ค่อยๆ เริ่มทำการสาดส่องลอดผ่านม่านโปร่งหน้าต่างบ้านใหญ่ของค่ายฮาล์ฟบลัดลงมา กลิ่นสนจากเนินเขาด้านหลังลอยคลุ้งเข้ามากับลมอ่อน ๆ ที่กำลังโบกพริ้วไหวในช่วงเวลายามเช้าของวันที่แสนจะเต็มไปด้วยความสดใส สาวน้อยตัวเล็กๆ นามว่า ฮิเมนา เฟร์นันเดซ ในชุดค่ายสีส้มสว่างประจำฮาล์ฟบลัดที่พอดีกับรูปร่างของเธออย่างเรียบง่าย กำลังค่อยๆ เริ่มทำการเดินก้าวเรียวขาบางเดินขึ้นมาตรงบริเวณบันไดไม้ ของ บ้านใหญ่อย่างช้า ๆ ด้วยจังหวะ ของ การก้าวเดินที่เต็มไปด้วยความมั่นคง ทว่าแต่ภายในหัวของเธอในตอนนี้กลับเต็มไปด้วยเสียงหัวใจที่เต้นดังกว่าปกติเล็กน้อย

        เพราะว่าเธอรู้ดีว่าในวันนี้...จะไม่มีสิ่งใดเหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว

      กระดานงานประกาศประจำค่ายที่ตั้งอยู่ตรงบริเวณหน้าภายในบ้านใหญ่ดูเหมือนจะค่อนข้างเต็มไปด้วยความคึกคักมากกว่าในทุกวันๆ ที่เคยเป็นมาก่อน เพราะว่าในตอนนี้มีเหล่าเดมี่ก็อตกลุ่มเล็ก ๆ กลุ่มหนึ่ง กำลังยืนมุงล้อมอยู่ใกล้ ๆ และทั้งหมดต่างเริ่มพลางพูดคุยกันด้วยเสียงที่ฟังดูค่อนข้างบางเบามากๆ แต่พอเธอค่อยๆ เริ่มทำการเดินก้าวเรียวขาบางเดินเข้าไป พวกเขาก็เริ่มที่จะค่อยๆ ทำการพยักหน้าให้เบา ๆ อย่างให้เกียรติ ก่อนที่ทุกคนจะเริ่มทำการหลีกทางให้ กับหญิงสาวรูปร่างเพรียวบางตัวน้อยๆ ผู้เดินทางมากับสายลมได้มีโอกาสทำการอ่านประกาศด้วยตาของตนเอง โดยภายในประกาศนั้นมีประโยคและใจความ ของ เนื้อหา เขียนไว้ดังต่อไปนี้

❝สำหรับเด็กใหม่ที่เพิ่งก้าวเข้าสู่ค่ายฮาล์ฟบลัด...❞

❝จงพิสูจน์ตัวตนและหัวใจของตน ผ่านภารกิจ ‘ตามล่าฮาร์ปี้ดุร้าย’❞

❝ไม่มีอาวุธ ไม่มีพันธมิตร มีเพียงสติปัญญาและความกล้าหาญเท่านั้น ที่จะพาเจ้ารอด❞

✪ ผู้เข้าร่วมต้องมีเลเวลไม่เกิน 20

✪ ผู้ที่มีเลเวล 10 ขึ้นไป ต้องเผชิญหน้ากับ ฮาร์ปี้เลเวล 21

✪ ห้ามใช้อาวุธใด ๆ

     

     สาวน้อยฮิเมนาอ่านทุกบรรทัด และ ทุกประโยคที่ได้ทำการเขียนไว้อย่างละเอียด ลมหายใจค่อย ๆ ลึกขึ้น ดวงตาสีน้ำตาลเข้มของเธอมีประกายระยิบระยับวาวขึ้นเล็กน้อย ในขณะที่ริมฝีปากของเธอเริ่มที่จะค่อยๆทำการขยับ อย่าง แผ่วเบาราวกับเหมือนกำลังรำพึงรำพันอะไรบางอย่างอยู่ เป็นประโยคว่า

     “สู้ด้วยมือเปล่าหรอ... ความกล้า... สัญชาตญาณการต่อสู้สินะ นอกจากนั้นคงต้องใช้มันสมองด้วย...”

    “ถ้านี่คือวิธีเดียวที่ท่านพ่อจะได้เห็นว่าฉันเติบโต และก็แข็งแกร่งขึ้น... ฉันก็จะทำมันให้ถึงที่สุด”

    หลังจากนั้นเธอก็ค่อยๆ ทำการเอื้อมมือเรียวบางไปทำการหยิบปากกาที่เสียบอยู่ตรงบริเวณของด้านข้างกระดานขึ้นมาทำการถือไว้ให้เรียบร้อย ก่อนที่ในเวลาต่อมาเธอจะค่อยๆ เริ่มที่จะทำการเขียนชื่อและนามสกุลของตนเองลงไปในช่องที่ระบุอยู่ตรงบริเวณด้านล่างอย่างไม่ลังเลใจเลยแม้แต่น้อยว่า

ฮิเมนา เฟร์นันเดซ

รับภารกิจ: บททดสอบเด็กใหม่

2/08/2568