[กระดานบอร์ดหินงานเล็กน้อยจากเหล่าเทพ]

Bright BELIEVER

◇◆ 41 ◇◆

ได้ติดตามข่าวในโซเชียลมีเดียเกี่ยวกับการรายงาน วิกฤตหนู คนจรจัด อันธพาล สารพัดสัตว์ที่ก่อกวนปารีสได้ถูกขจัดจนหมดสิ้นแล้ว ดูเหมือนตอนนี้เมืองแห่งความรักได้กลับมาเป็นเมืองที่สดใสอีกครั้ง ปราศจากความสกปรกของเหล่าสัตว์และกลุ่มคนไม่หวังดีกระทำไว้

   

ประโคมข่าวออกโทรทัศน์ทุกช่อง เพราะมันเป็นเรื่องใหญ่ระดับประเทศของฝรั่งเศส สำนักข่าวต่างประเทศออกมารายงานกันตลอด 

ฉันรู้ข่าวนี้มาจากอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ บ้านหมายเลข 11 เฮอร์มีส สถานที่เดียวในค่ายฮาล์ฟบลัดที่สามารถใช้งานอินเทอร์เน็ตความเร็วสูง สัญญาณโทรศัพท์

วิกฤตจบลงแล้วน่ายินดีกับทั้งฝ่ายพลเรือนชาวบ้านคนธรรมดา และเทพีอะโฟร์ไดท์

เช่นเดียวกันมีอีกหนึ่งข่าวที่ฉันเองพึ่งไปตามใส่ใจมา ต้องบอกก่อนว่าข่าววันนี้ที่ได้ยิน ชาวค่ายคนเก่า ๆ น่ะบอกต่อ ๆ กัน 

กองทัพรัสเชียรุกเอาชนะแนวหน้าของยูเครนได้อย่างราบรื่น ส่งผลให้เสถียรภาพประเทศในยุโรปสั่นคลอน เมื่อรัสเชียเริ่มรุกคืบและยิงขีปนาวุธทำลายแหล่งผลิตไฟฟ้ายูเครนได้จำนวนมาก

ดูผิวเผินอาจจะไม่เกี่ยวข้องกับสายเลือดมนุษย์กึ่งเทพไม่ใช่มั้ยล่ะ แต่มันยังไม่จบหรอก 

ภายใต้การช่วยเหลือของ ดีมิทรี นาวิคอฟ เขาสามารถสนับสนุนกองทัพรัสเซียจนได้รับชัยชนะก้าวแรก ก่อนเขาจะถอยออกมา ปล่อยให้สงครามดำเนินไปเอง ชาวยูเครนมากมายสูญเสีชชีวิตนับล้านชีวิต

แต่จากสงครามครั้งนี้ ดีมิทรี นาวิคอฟ ไม่ได้เป็นศัตรูกับค่ายฮาล์ฟบลัด เขาเกิดความคิดที่จะตามหาชาวค่ายฮาล์ฟบลัด เพื่อชักจูงมาสนับสนุนเป็นกองกำลังช่วยเหลือเขา

นั่นแหละข่าวมันพลิกไปพลิกมาซะอย่างนี้ 

ถ้าให้เลือกเชียร์ระหว่างสองประเทศ รัสเซียกับยูเครน ไบร์ทเชียร์ยูเครนมากกว่า เป็นฝ่ายที่ถูกกระทำก่อน

เตร็ดเตร่เนือย ๆ เดินไปที่กระดานบอร์ดหินงานจากเหล่าเทพ หากจำไม่ผิด ที่นี่มีภารกิจกู้ชีพผู้สูญหาย

โอ๊ะ มีจริงแฮะ

กวาดสายตาไล่อ่านตัวอักษรสีทองเปล่งเรืองแสง ผู้มอบหมายงานในคราวนี้เป็นเทพีไอริส นี่อย่าบอกนะฉันจะได้เจอกับร่างจำแลงเทพีในรูปลักษณ์ของมนุษย์

คิดแล้วก็ตื่นเต้น

เนื้อหารายละเอียดของภารกิจ เกิดเหตุเรือบรรทุกสินค้าลำยักษ์พุ่งชนสะพานแฟรนซิส สก็อตคีย์ (Francis Scott Key Bridge) ที่เมืองบัลติมอร์ รัฐแมริแลนด์ สหรัฐอเมริกา จนสะพานพังถล่มตกแม่น้ำ 

พร้อมกับคนและรถยนต์ที่อยู่เบื้องบน ทำให้มีผู้เสียชีวิต 6 คนด้วยกัน แต่ทว่ามีช่างก่อสร้างหายตัวไป 4 คน จนบัดนี้ยังหาตัวพวกเขาไม่พบ

『ดูเหมือนว่าพวกเขาทั้งสี่คนจะเป็นมนุษย์ที่มองทะลุมนต์บังตา ข้าหวั่นเกรงเหลือเกินว่าการที่พวกเขาหายตัวไปจะเกี่ยวข้องกับอสุรกาย』

ไปทำภารกิจคราวนี้ฉันต้องเตรียมของใช้ เพราะเป็นภารกิจช่วยเหลือ ไบร์ทครุ่นคิด '

งั้นเอาอาหารติดตัวไปด้วยเผื่อมีเหตุฉุกเฉิน'

"ต้องไปซื้อของเพิ่มที่เซเว่นไหมเนี่ย" คุ้ยกระเป๋าตรวจอุปกรณ์ที่อยู่ด้านใน 

โบนัสเฉพาะคนเขียนถึงข่าว: +10 EXP สรุปเหตุการณ์ในปารีส

โบนัสเฉพาะคนเขียนถึงข่าว: (เฉพาะคนเขียนในเดือนเมษายน) +10 EXP สรุปสถานการณ์ในยูเครน 

รับภารกิจ

กู้ชีพผู้สูญหาย

Eloise HEROES

รับงานช่วยผู้ประสบภัยน้ำท่วมในจีน

เอโลอิสได้ข่าวเรื่องงานใหม่ที่บอร์ดหิน เธอจึงไม่รอช้าที่จะเดินทางมาแวะดูว่ามีอะไรที่เธอพอจะช่วยงานได้บ้าง ตอนนี้รู้สึกตัวเองเป็นคนไม่ค่อยมีประโยชน์สักเท่าไหร่ อยากทำอะไรเพื่อโลกใบนี้บ้าง ถึงแม้จะทำได้น้อยนิดก็ตาม เธอพยายามแทรกตัวจากฝูงชนเข้าไปเพื่อดูเนื้อหาบอร์ด

“ขอทางหน่อยค่าาาาา”

เอโลอิสเบียดเสียดกับเด็กคนอื่นในค่ายจนในที่สุดก็เดินแทรกเข้ามาถึงหน้าบอร์ดจนได้ เธอไล่สายตาอ่านเนื้อหางานใหม่ของเทพเจ้า คราวนี้รู้สึกจะเป็นงานของเทพเฮสเทีย พอได้ลองอ่านเนื้อหาใจความมันก็คือเรื่องข่าวลือนั่นที่เธอได้ยินก่อนหน้านี้

“เกี่ยวกับตรีศูลอีกแล้วสินะ…”

ตรีศูลอันเดียวก่อความวุ่นวายให้โลกได้ถึงเพียงนี้เชียวหรือ ในใจเอโลอิสก็แอบนึกสงสัยว่าทำไมเทพโพไซดอนไม่วานให้เทพเฮเฟตัสสร้างตรีศูลอันใหม่แจ่ม ๆ ให้สักอัน เผลอ ๆ อ่านได้ตรีศูลที่ทรงอานุภาพยิ่งกว่าอันเก่าก็ได้นะเนี่ย ความคิดของเด็กอายุ 18 ปี ช่างตื้นเขินยิ่งนัก เธอไม่รู้หรอกว่าของแรร์ขนาดนั้นมันสร้างได้จริง ๆ หรือเปล่า อานุภาพมันทำลายล้างได้ขนาดนั้นย่อมไม่ใช่อาวุธธรรมดาที่จะสร้างได้ง่าย ๆ อยู่แล้ว

“มณฑลกวางตุ้งเกิดเหตุการณ์น้ำท่วม และยังมีอีกหลายพื้นที่โดนผลกระทบจากสมดุลท้องทะเลแปรปรวน เทพโพไซดอนก็ไม่อาจควบคุมได้เพราะไม่มีตรีศูลช่วยควบคุม…”

เธออ่านข่าวและพยายามที่จะสรุปใจความสำคัญของเนื้อหาให้ได้ทั้งหมด ตอนนี้ประชาชนคนธรรมดากำลังเดือดร้อนกันเป็นอย่างมากจากเรื่องของเทพที่ส่งผลกระทบไปถึงมนุษย์ ในฐานะที่เธอเองก็มีเลือดของทั้งสองฝั่งอยู่ในร่างกายคงจะต้องทำอะไรสักอย่าง ถึงเธอจะไม่สามารถแบกภาระอันหนักอึ้งของทีมทำภารกิจนี้ได้ แต่สิ่งที่พอจะทำได้คือการยื่นมือเข้าช่วยเหลือ ตอนนี้ประชาชนผู้ประสบอุทกภัยคงกำลังต้องการของบริจาค ฉะนั้นเธอจะรับงานนี้และรวบรวมของบริจาคไปส่งที่บ้านหมายเลข 11 คนบ้านนั้นคงรู้ว่าพวกเขาควรจะทำอะไรกับของบริจาคเหล่านี้

“ทีนี้ฉันควรจะเอาอะไรไปบริจาคดีล่ะเนี่ย?”

เอโลอิสพอรู้ว่าผู้รับคือผู้ประสบภัยชาวจีนก็ชักไม่แน่ใจว่าปกติของจำเป็นสำหรับการดำรงชีวิตของชาวจีนน่ะมันมีอะไรบ้าง เธอต้องบริจาคตะเกียบ หรือ อาหารเอเชียไปหรือเปล่า ตอนนี้สิ่งของที่จำเป็นหลัก ๆ น่าจะเป็นพวกปัจจัยสี่ โดยเฉพาะเรื่องอาหารการกิน พวกเขาไม่น่าจะสามารถเดินทางไปหาซื้ออาหารได้สะดวกนัก ถ้าเป็นพวกอาหารแห้งหรือของที่เก็บได้เป็นระยะเวลานาน ๆ น่าจะเหมาะสมกับการบริจาค คิดได้ดังนั้นแล้วเธอก็แทรกตัวออกจากกลุ่มฝูงชนที่รอมุงดูบอร์ดเพื่อจะไปเตรียมการจัดของบริจาคไปส่งยังบ้านเฮอร์มีสต่อไป

รับงานช่วยผู้ประสบภัยน้ำท่วมในจีน

Dean HEROES

119

แล้วน้องก็รู้เข้าจนได้

             กะไว้อยู่แล้วว่าปิดเรื่องคำทำนายกับรีชาไว้ไม่มิด แม้ว่าดีนจะไม่ได้เป็นคนเล่าให้ฟังกับปาก แต่เรื่องราวใหญ่โตที่แพร่กระจายในค่ายอย่างรวดเร็วย่อมถึงหูทุกคน ถ้าใครไม่รู้เรื่องเลยน่าจะแปลว่าเขาเอาแต่เข้าป่าหรือไม่ก็หลับอยู่

             รีชา น้องสาวตัวเล็กของพวกเราวิ่งเข้ามากอดแล้วร้องไห้งอแงตั้งแต่เช้าหลังจากที่ดีนกลับมาจากการวิ่งจ๊อกกิ้งและฝึกใช้พลังใหม่ที่เพิ่งได้รับมานิดหน่อย

             “คุณพ่อจะเสกคลื่นถล่มนิวยอร์กจริง ๆ เหรอคะ ถ้างี้พี่ไบรอันกับซิริอุสก็ตกอยู่ในอันตรายน่ะสิ”

             “อืม.. ก็”

             ดีนพูดไม่ออก เขาคิดอยู่นานว่าจะอธิบายเรื่องนี้กับน้องสาวว่าอย่างไรดี ชายหนุ่มไม่รู้เสียด้วยซ้ำว่าพี่ชายอีกคนของเขาตอนนี้อยู่ที่แห่งไหน แต่จากการสนทนาในวันนั้นดูเหมือนว่าบ้านของอีกฝ่ายจะอยู่ในรัฐนิวเจอร์ซีย์ ถ้ากลับฟาร์มไปแล้วก็ดี แต่ถ้ายังอยู่ที่นิวยอร์กเขาก็ไม่รู้จะแจ้งข่าวแก่อีกฝ่ายอย่างไร

             “แถมตอนนี้ยังเกิดเหตุการณ์น้ำท่วมทั่วโลกอีก ตอนนี้ทางกระท่อมเฮอร์มีสกำลังระดมกำลังเรียกรับของบริจาคกันอยู่ค่ะ”

             “หืม ระดมกำลังเหรอ งี้แสดงว่ามีภารกิจใหม่?” จะว่าไปเขาไม่ได้ไปตรวจบอร์ดภารกิจมาหลายวัน ไปดูสักหน่อยก็ดีเผื่อจะพอช่วยเหลืออะไรคนอื่นที่ถูกลูกหลงจากบิดาเจ้าอารมณ์ได้บ้าง “เอางี้นะรีช คุณพ่อแค่โมโหมากไปหน่อยเลยขู่คนที่ขโมยตรีศูล รีชก็รู้ใช่ไหมว่าพ่อน่ะใจดี เดี๋ยวพอพ่อหายโกรธทุกอย่างก็มาสงบสุขแล้ว แต่หลังจากนี้พี่จะออกเดินทางหลายวัน ต้องตามจับหัวขโมยแล้วเอาตรีศูลไปคืนพ่อ”

             “คุณพ่อจะหายโกรธใช่ไหมคะ? ถ้างั้นหนูจะเผาพุดดิ้งไปให้คุณพ่อด้วย เผื่อว่าท่านจะหายโกรธไว ๆ”

             “เอาเลย เธอต้องช่วยกันอ้อนพ่อนะ” ดีนยิ้มปลอบ หวังว่าบิดาจะใจอ่อนกับความไร้เดียงสากับลูกสาวคนเล็กไว ๆ “แต่ว่าตอนนี้เราลองไปดูบอร์ดกันเถอะ เผื่อว่าเราจะช่วยเหลือคนที่ถูกน้ำท่วมได้”

             “ค่ะ”

             จากนั้นสองพี่น้องสายเลือดโพไซดอนก็ตรงไปที่บ้านใหญ่ กระดานข่าวสารมีเพียงแจ้งเรื่องการสอบ ส่วนกระดานภารกิจของเทพเจ้าเขาเห็นว่ามีสองภารกิจใหม่อยู่บนนั้น

             “ช่วยผู้ประสบภัยน้ำท่วมในจีน.. อันนี้ไงล่ะ ไหนรีชอ่านให้พี่ฟังหน่อย” ดีนอุ้มน้องสาวขึ้นมาเพื่อให้เธออ่านกระดานได้ง่ายยิ่งขึ้น

             “อื้อ” เด็กหญิงพยักหน้า ตอนแรกเธอย่นหัวคิ้วเข้าหากันคล้ายอ่านไม่ออก ในสายตาของเด็กน้อยที่เป็นดิสเล็กเซียเห็นตัวอักษรพร่ามัวไปหมด แต่ตัวอักษรที่พร่ามัวเหล่านั้นกลับเรียงตัวใหม่เป็นภาษากรีกโบราณ ตรงกันข้ามกับดีนที่เห็นเป็นภาษาอังกฤษธรรมดา

             “เป็นที่ทราบกันดีว่าท้องทะเลปั่นป่วน แม่น้ำทุกสายที่มีต้นกำเนิดจากทะเลกำลังแปรปรวน อีกทั้งฝนที่ตกในเอเชียตลอดทั้งวันทั้งคืนสมรวมกับน้ำบางพื้นที่ตอนนี้ได้เกิดน้ำท่วมไปแล้ว อย่างล่าสุด ในมณฑลกวางตุ้ง… ในฐานะพี่ใหญ่แห่งโอลิมปัสแม้เราไม่อาจห้ามปรามโพไซดอนได้ หวังว่าชาวค่ายจะมีหลายคนอยากช่วยเหลือผู้ประสบภัยจากเหตุการณ์น้ำท่วมในจีนเมื่อไม่นานมานี้ ไม่เพียงแค่กวางตุ้ง แต่ยังมีอีกหลายพื้นที่ที่โดนผลกระทบจากสมดุลท้องทะเลแปรปรวณ… แม้แต่โพไซดอนไม่อาจควบคุมพื้นที่อื่นได้ เขาต้องการจะเปิดศึกแค่ในนิวยอร์กอันเป็นที่ตั้งโอลิมปัสเมืองเดียว แต่พื้นที่อื่นได้รับผลกระทบเพราะไม่มีพลังควบคุมท้องทะเล โพไซดอนเองก็จนปัญญาจะควบคุมทะเลทั้งโลก หากปราศจากตรีศูลสมุทรเทพ…”

             “อืม.. แปลว่าที่เกิดเรื่องปั่นป่วนเป็นเพราะตรีศูลหายไปสินะ น่ากลัวชะมัด..”

             ดีนคิดไปถึงเนื้อหาในคำพยากรณ์ ‘บุตรแห่งเทพโป้ปด’ ดูจะไม่ใช่เทพกรีกยังไงก็ไม่รู้.. ดีนไม่รู้จักเทพโดลอส หรือเทพีอาเทพ แต่หากจะกล่าวถึงเฮอร์มีสที่มีแหล่งทำเงินอยู่ในกลางนิวยอร์กแล้ว หากเทพแห่งการสื่อสารขโมยตรีศูลไปน่าจะเอามาคืนโดยไวเพื่อไม่ให้ธุรกิจของตนเองจมบาดาล แถมจากการกระทำของเขายังเพิ่มภาระต้องเทียวส่งของการกุศลให้ผู้ประสบภัยอีก มีแต่เสียกับเสีย ดีนแทบจะตัดชื่อของเทพเฮอร์มีสออกจากรายชื่อผู้ต้องสงสัยออกไป

             ‘แต่พ่อลูกไม่จำเป็นต้องเหมือนกัน’

             จู่ ๆ คำนี้ก็ผุดขึ้นมาในหัว มันเลยทำให้เขาคิดไปถึงบุตรแห่งเฮอร์มีสที่ตายไปแล้ว ‘ลุค คาสเทลแลน’ แต่คนที่ถูกกักวิญญาณในทาร์ทารอสจะออกมาป่วนในกาลนี้ได้อย่างไร ต้องมีคนที่ไม่พอใจเฮอร์มีสแล้วโยนความผิดให้เขาแน่ ๆ…

             “แล้วอีกภารกิจล่ะ?”

             “ปลอบประโลมเดมี่ก็อตรุ่นเยาว์ค่ะ…” รีชาหันไปทางพี่ชาย และเมื่อดีนพยักหน้าเธอก็เริ่มอ่านให้ฟัง

             “ใครที่คิดว่ามีความพร้อมและได้รับการฝึกฝนจากไครอนจนแข็งแกร่งระดับหนึ่ง มีภารกิจง่าย ๆ ให้พวกเจ้าไปทำ ไปช่วยปลอบประโลมลูกสาวของข้าวัยสามขวบ ดูเหมือนเธอกำลังกลัวภาพที่เห็น เหล่าอสุรกายละแวกบ้านแม้พวกมันจะไม่ได้กลิ่นเธอ แต่ก็เดินไปมาบริเวณนั้นบางครั้ง ทำให้เธอเห็นภาพที่คิดว่าเป็นภาพในจินตนาการทุกวัน จนเริ่มเกิดความกลัว และยังมีเรื่องที่เธอมักจะฝันร้ายโดนผึ้งรุมต่อย ทั้งที่แม่ของเธอเพิ่งเรียกบริษัทผึ้ง มากำจัดผึ้งในห้องนอนของเธอไปแล้ว เธอบอกแม่ว่าเธอยังได้ยินเสียงผึ้งอยู่ ฝากเจ้าช่วยตรวจสอบด้วย ว่ามันเป็นผึ้งหรือปีศาจรังควานเธอกันแน่…”

             “หืม งานเลี้ยงเด็ก?” ชายหนุ่มเลิกคิ้วขึ้นแล้วถึงกับไปอ่านชื่อเทพเจ้าของภารกิจเอง “อ้าว ลูกคุณดีเหรอ”

             ก็คงไม่แปลกมั้ง เทพแห่งปาร์ตี้คงไม่ใช่แค่กินดื่มเต้น แล้วก็นอนมองดาวหรอก แต่ถือว่าคุณดีเป็นพ่อที่ดีนะ อย่างน้อยก็คอยดูความเป็นไปของเด็กน้อยตั้งแต่เกิด ไม่ได้ละเลยไปไหน เขามโนภาพออกมาว่าเมื่อเด็กสายเลือดไดโอนีซุส (เช่น รุ่นพี่ออสตินตอนเด็ก) ก้าวขาเข้ามาในค่ายเพียงแค่ก้าวเดียวก็มีแก้วไวน์ลอยเท้งเต้งอยู่บนหัว

             สำหรับภารกิจนี้น่าจะต้องไปหลายวัน ขัดกับที่เขาจะไปช่วยกู้โลกพอดี

             “อืม.. น่าจะทำได้แค่อันแรกอันเดียว ถ้างั้นเราไปซื้อของสำหรับการบริจาคกันเถอะ”

             ชายหนุ่มบอกกับน้องสาว เขาปล่อยรีชาลงแล้วจากนั้นก็ไปที่ร้านสะดวกซื้อภายในค่ายด้วยกัน

รับภารกิจ: ช่วยผู้ประสบภัยน้ำท่วมในจีน

รับรู้ภารกิจ (ไม่ทำ) : ปลอบประโลมเดมิก็อดรุ่นเยาว์

Bright BELIEVER

◇◆ 50 ◇◆

"รีบ ๆ ขนของไปบ้านเฮอร์มีสกันเถอะ" 

ฉันได้ยินเสียงกลุ่มคนเดินคุยไปคุยมา สิ่งที่น่าสนใจคือพวกเขาแต่ละคนกำลังถือกล่องขนาดกลางที่ภายในพอจะเห็นว่ามีอาหารแห้ง และพวกน้ำเปล่า น้ำแร่ 

"กำลังไปไหนกันเหรอ" ไบร์ทเปิดประเด็นถามอย่างสนอกสนใจ 

หนึ่งในชาวค่ายตอบกลับ "ก็จะเอาของไปบริจาคช่วยชาวจีน ที่กำลังประสบอุทกภัย"

อุทกภัย

สะอึกคำนี้กระแทกใจดาเมจทะลุ 100% สาเหตุของการเกิดภัยธรรมชาติทางน้ำ ไม่ต้องบอกก็รู้เลยว่ามันเป็นฝีมือของใครใช่แล้วแหละ พ่อฉันเองไง

จะฉิบหายกันหมดแล้วโว้ยยยยยยย 

"ถ้าเธออยากช่วยก็ลองไปอ่านที่บอร์ดประกาศเอา"

"เทพโพไซดอนทำเกินไปจริง ๆ" เด็กสาวผมแกะยู่ปาก

"อันนี้เห็นด้วย"

ไบร์ทเมื่อได้ข้อมูลก็มายังบอร์ดประกาศงานจากเหล่าเทพ เลื่อนสายตาลงไปอ่านตรงด้านล่างสุดเห็นชื่อของเทพีเฮสเทีย

พี่สาวเทพแห่งสมุทร แม้กระทั่งคนในครอบครัวคงพยายามเกลี้ยกล่อมแล้ว แต่ก็ไม่เป็นผลล่ะสิท่า 

ถึงได้มีทางเลือกให้ช่วยกันบริจาคของ "เป็นที่ทราบกันดีว่าท้องทะเลปั่นป่วน แม่น้ำทุกสายที่มีต้นกำเนิดจากทะเลกำลังแปรปรวน"

ตัวอักษรสีทองเปล่งแสง ฉันกำลังอ่านเนื้อหาอย่างละเอียด 

"อีกทั้งฝนที่ตกในเอเชียตลอดทั้งวันทั้งคืนสมรวมกับน้ำบางพื้นที่ตอนนี้ได้เกิดน้ำท่วมไปแล้ว" เหตุการณ์น้ำท่วมเกิดในหลายประเทศ ถ้าได้ตามอ่านข่าวก็จะเห็นว่าไม่ใช่มีแค่ประเทศจีนอย่างเดียว

『 อย่างล่าสุด ในมณฑลกวางตุ้ง ในฐานะพี่ใหญ่แห่งโอลิมปัสแม้เราไม่อาจห้ามปรามโพไซดอนได้

หวังว่าชาวค่ายจะมีหลายคนอยากช่วยเหลือผู้ประสบภัยจากเหตุการณ์น้ำท่วมในจีนเมื่อไม่นานมานี้

ไม่เพียงแค่กวางตุ้ง แต่ยังมีอีกหลายพื้นที่ที่โดนผลกระทบจากสมดุลท้องทะเลแปรปรวณ

แม้แต่โพไซดอนไม่อาจควบคุมพื้นที่อื่นได้ เขาต้องการจะเปิดศึกแค่ในนิวยอร์กอันเป็นที่ตั้งโอลิมปัสเมืองเดียว แต่พื้นที่อื่นได้รับผลกระทบเพราะไม่มีพลังควบคุมท้องทะเล โพไซดอนเองก็จนปัญญาจะควบคุมทะเลทั้งโลก หากปราศจากตรีศูลสมุทรเทพ  』

"อ๋อ เป็นอย่างนี้นี่เอง !" 

พ่อแค่อยากจะเปิดศึกแค่ที่นิวยอร์ก ส่วนสาเหตุที่ทวีปอื่นได้ผลกระทบเพราะพ่อควบคุมทะเลทั้งโลกไม่ได้ 

เมื่อไม่มีศาสตราวุธเป็นจุดเชื่อมแกนกลาง "นึกถึงธอร์ เทพเจ้าสายฟ้าในหนังMarvel เมื่อธอร์ไร้ค้อนโยเนีย จะกอบกู้สถานการณ์เลวร้ายในแอสการ์ดได้อย่างไง …..ซึ่งในหนังมันก็เฉลยสุดท้ายได้ขวานใหม่ ตึง ๆ

นี่แหละนะสิ่งที่ฉันพอจะช่วยได้ ถ้าจะซื้อของมาช่วยบริจาคเห็นทีคงจะต้องไปซื้อที่ร้านสะดวกซื้อ

ที่นั่นมีทั้งอาหารสำเร็จรูป อาหารแห้ง พอช่วยบรรเทาได้ว่างจนกว่าภัยครั้งใหญ่จะสงบลง 

รับภารกิจ

ช่วยผู้ประสบภัยน้ำท่วมในจีน 

Adelaide BELIEVER

HEARD ABOUT FLOOD NEWS

- - - - -

                ร่างเล็กสาวเท้าเข้ามาภายในบ้านใหญ่หลังจากที่รู้จากรอฟีอัสมาอีกทีว่าชาวค่ายจะมาหางานเล็กๆ น้อยๆ ทำที่กระดานบอร์ดหินที่ตั้งอยู่ภายในบ้านใหญ่แห่งนี้ และแน่นอนว่าเป็นอย่างที่รอฟีอัสบอกยืนยันได้จากมนุษย์กึ่งเทพจำนวนมากที่ยืนออกันอยู่หน้ากระดาน

                "ขอทางหน่อยค่ะ" อเดลเลดแทรกตัวผ่านฝูงชนจนกระทั่งฝ่ามาจนถึงหน้ากระดานจำสำเร็จ ภารกิจเล็กน้อยมากมายถูกสลักเป็นอักษรสีทองอยู่บนกระดาน หญิงสาวไล่สายตาอ่านทีละภารกิจที่เหมาสำหรับพวกบีกินเนอร์แบบเธอก่อนที่จะไปสะดุดตากับภารกิจใหม่ล่าสุดที่สลักอักษรเด่นหราอยู่กลางกระดาน

                'ช่วยผู้ประสบภัยน้ำท่วมในจีน'

                "น่าสนใจแฮะ" เธอพึมพำกับตัวเองขณะกำลังอ่านรายละเอียดของภารกิจ ตอนนี้มณฑลกวางตุ้งและอีกหลายพื้นที่จะโดนน้ำท่วมอย่างหนักจากการที่ทะเลปั่นป่วนอย่างควบคุมไม่ได้

                ท่าทางเรื่องคงจะใหญ่น่าดู..

                อเดลเลดใช้เวลาคิดอยู่เพียงครู่เดียวและตัดสินใจรับภารกิจนี้อย่างง่ายดาย หญิงสาวแทรกตัวออกจากฝูงชนอีกครั้งพลางเริ่มคิดในหัวถึงสิ่งของจำเป็นที่ผู้ประภัยน่าจะต้องการ ก่อนที่จะเดินกลับบ้านพักหมายเลข 1 ของตัวเองเพื่อเตรียมของไปบริจาคทันที

- - - - -

รับภารกิจ ช่วยผู่ประสบภัยน้ำท่วมในจีน

Feria HEROES

ᏕᏝᏋᏋᎮᎥᏁᎶ ᎶᎥᏒᏝ

Feria Hayes

เฟเรียพากาเอลเดินจากถ้ำเทพพยากรณ์มาถึงยังบ้านใหญ่ เพื่อที่จะมาดูกระดานบอร์ดหินงานเล็กน้อยจากเหล่าเทพด้วยกันสองต่อสอง สองคนแม่ลูก เธอกวาดสายตาไล่เรียงมองดูภารกิจต่าง ๆ บนกระดานหินเบื้องหน้าเธอ ดูท่าจะมีภารกิจใหม่มาถึง 3 ภารกิจเลยนะนี่

“ไหนดูสิ มีบริจาคของช่วยผู้ประสบภัยน้ำท่วมที่จีน มีปลอบประโลมเดมิก็อตรุ่นเยาว์ แล้วก็เออ….เควสนี้คุ้น ๆ นะ”

“ม่าม๊าฮะ วันโกหกมันผ่านไปแล้วนี่ครับ แล้วทำไมมีงานให้โกหกคนอื่นล่ะฮะ”

ในตอนนั้นเองเธอก็มองไปเจอภารกิจที่ดูคุ้นเคยจนทำเอาเธอสตั๊นไปแวบหนึ่ง ทำเอากาเอลสะกิดขาเธอด้วยความสงสัยว่าทำไมมีภารกิจให้โกหกคนอื่นอีก ทั้ง ๆ ที่ตอนนี้มันผ่านวันโกหกมาเป็นเดือนแล้ว ซึ่งนามของเทพที่เธอเห็นก็เป็นเทพองค์ใหม่ แล้วนามก็ไม่คุ้นสักเท่าไรด้วย จึงทำให้สิ่งเดียวที่พอเดาว่าท่านเป็นเทพแห่งอะไรก็ต้องดูเนื้อหาภารกิจของท่านเอานี่แหละ

“นั่นสินะ แม่ว่าท่านคงเป็นเทพแห่งการโกหกแน่เลยล่ะนะ เลยมีภารกิจให้ทำแบบนี้ แถมรอบนี้ต้องโกหกกับชาวค่ายรุ่นเดียวกันอีกนะนี่ ยากแล้วสิ แม่ยิ่งไม่ค่อยคุยกับเพื่อนร่วมค่ายคนอื่นด้วยสิ แต่ก็ถ้าทำได้ก็จะทำแล้วกันนะ”

เธอวิเคราะห์ก่อนที่จะเกาหัวแก๊ก ๆ ด้วยความหัวเสียเล็กน้อย ที่เธอต้องทำอะไรที่ไม่ค่อยคุ้นชิน ก่อนจะมานั่งวิเคราะห์ภารกิจอื่นต่อ

“ที่ง่ายที่สุดคงเป็นภารกิจบริจาคของล่ะนะ แค่ไปซื้อของมาบริจาคที่บ้านเฮอร์มีสก็จบแล้ว ส่วนอีกภารกิจหนึ่ง….คงต้องรอน้องฟักก่อนล่ะนะ งั้นเราไปหาน้องกันดีกว่านะกาเอล”

“ฮะ ม่าม๊า”

รับภารกิจใหม่ทั้งหมด

Bright BELIEVER

◇◆ 59 ◇◆

ไบร์ทแวะมาที่กระดานบอร์ดหิน ตรวจดูภารกิจที่เหล่าเทพทั้งหลายจะนำงานมอบหมายมาให้ชาวค่ายทำ "อ้าว รับงานนี้ไม่ได้หรอวะ" ยกมือขึ้นเกาหัวงง ๆ 

ซึ่งดูเหมือนนั่นจะเป็นงานของเทพไดโอนีซุสหรือคุณดี ฉันไม่เคยพบเขาหรอก เมื่อได้อ่านรายละเอียดของงานก็ถึงบางอ้อ 'ช่วยปลอบประโลมลูกสาวของข้าวัยสามขวบ ดูเหมือนเธอกำลังกลัวภาพที่เห็น เหล่าอสุรกายละแวกบ้านแม้พวกมันจะไม่ได้กลิ่นเธอ แต่ก็เดินไปมาบริเวณนั้นบางครั้ง…..'

ในเมื่อภารกิจนี้ทำไม่ได้ ก็ต้องมีอันอื่นที่ทำได้สิเฮ้ย งานของเทพไดโอนีซุสอีกแล้วเรอะ และเป็นอีกอันที่ฉันไม่สามารถรับได้ เงื่อนไขไม่ตรง 

'ได้ยินว่าช่วงนี้พวกอสุรกายขี้เมาเหล่านี้ กำลังแพร่หลายในหน้าฤดูนี้ คงจะเพิ่งผ่านฤดูใบไม้ผลิมาไม่นานพวกมัน.คงกำลังสนุกกับปีใหม่ ไม่ยอมหลบลงหลุม ภารกิจของเจ้าจงไปนำเหล้าสาเกเหล่านี้มาถวายข้า'

ปลอบประโลมเดมี่ก็อตรุ่นเยาว์ และสาเกของดีที่ยากเลียนแบบ ไบร์ทตัดออกจากระบบสมอง ดวงตาคมเลื่อนลงมองดูอันอื่น ๆ มีอันที่ทำแล้วด้วย

"อันนี้งานของเทพองค์ไหนอ่ะ"

เทพโดลอส เทพเจ้าแห่งแห่งกลอุบายและการหลอกลวง 

ชื่อนี้คุ้น ๆ เหมือนเอ้า ! ไบร์ทที่ตกลงกับดีนไว้เรื่องคำพยากรณ์ คนที่มีส่วนเกี่ยวข้องมากที่สุดก็คือบุตรแห่งโดลอส 

『 เหล่าครึ่งเทพทั้งหลาย วันนี้ข้าในนามแห่งโดลอส มีเกมสนุกมาให้พวกเจ้าได้เล่นกัน

สำหรับคนที่อ่านภารกิจนี้แล้ว พวกเจ้าจะได้รับบัพจากข้าชั่วคราว ที่จะทำให้ข้ารับรู้ได้เมื่อเจ้าโกหก

จงไปโกหกกับใครสักคนในรุ่นของพวกเจ้า และรอ 1 อาทิตย์เฉลยเรื่องเหล่านั้น 』

โกหกอะไรดีละ

ถ้านึกออกมันก็มีแต่ละครคุณธรรมอะไรบ้าบอคอแตก 

จริง ๆ แล้วฉันคือประธานบริษัท

แค่นึกต้องพูดคำนี้กับคนในค่าย อายว่ะ สงสัยต้องนึกหาเรื่องอื่น

นอกจากจะต้องนึกเรื่องคำโกหกและคนที่ฉันจะไปโกหกใส่ จะเป็นใครอีก ฉันสนิทสนมกับคนไหนในค่ายบ้าง ฉันนับนิ้วมือตัวเอง

แย่แล้ว

ไม่มีสักคน !!! โอ้พระเจ้า 

จากนั้นไบร์ทหันมองหาชาวค่ายผู้จะกลายเป็นเหยื่อในเร็ว ๆ นี้ ตรงนี้มีแต่เด็กน้อย แกล้งเด็กจะไปสนุกอะไร 

"ไปซื้อของกินดีกว่า ชักเริ่มหิวล่ะ" ฉันบ่นพลางลูบท้องวนไปวน

หิวเมื่อไหร่ก็แวะมา 7-11 ได้ยินทีไรเป็นหิวทุกที แถมเสียงโฆษณาติดชวนหลอนแปลก ๆ ถ้าจำไม่ผิดผู้สาวพนักงานก็เป็นสาวสวยไม่ใช่เล่น 

Dean HEROES

126

การโกหกคือสิ่งสวยงาม แต่ความจริงคือสิ่งโหดร้าย

             ก่อนไปดินเนอร์ดีนแวะไปเช็คกระดานหินภารกิจของทวยเทพนิดหน่อย เพราะได้ข่าวว่ามีภารกิจใหม่จากเทพโดลอสโดยน้องสาวคนเล็ก

             “เหล่าครึ่งเทพทั้งหลาย วันนี้ข้าในนามแห่งโดลอส มีเกมสนุกมาให้พวกเจ้าได้เล่นกัน สำหรับคนที่อ่านภารกิจนี้แล้ว พวกเจ้าจะได้รับบัพจากข้าชั่วคราว ที่จะทำให้ข้ารับรู้ได้เมื่อเจ้าโกหก จงไปโกหกกับใครสักคนในรุ่นของพวกเจ้า และรอหนึ่งอาทิตย์เฉลยเรื่องเหล่านั้น อะฮ่า… มีบัพอ่านใจด้วย!?”

             ถึงในภารกิจจะเขียนไว้แค่ว่าโดลอสจะรับรู้เรื่องการโกหก แต่ถ้าลองสื่อจิตใส่ลงไปล่ะจะสามารถสื่อสารกับเทพองค์นี้ได้ไหม?

             ‘สวัสดีคุณโดลอส ได้ยินเสียงผมไหม?’ ดีนลองกล่าวทักทายเทพแห่งการหลอกลวงในใจ เพื่อจะเชื่อมจิตกับเทพเจ้าได้ ‘คุณรู้หรือเปล่าว่ากำลังมีเรื่องอะไรที่เกี่ยวข้องกับคุณอยู่ แล้วที่จู่ ๆ ก็มีภารกิจโกหกแบบนี้คุณกำลังท้าทายพ่อของผมอยู่หรือเปล่า?’

             ดีนพยายามเพ่งจิตอยู่นานสองนานทว่ากลับไร้ผล หรืออาจไม่ตรงเงื่อนไข?

             ระหว่างที่อ่านบอร์ดอยู่นั้นเขาก็เห็นเด็กหนุ่มบ้านอะธีน่ามายืนอ่านบอร์ดด้วยเหมือนกัน รู้สึกว่าจะชื่อเอเตียน ชายหนุ่มไม่เคยสนทนากับอีกฝ่ายมาก่อน เป็นโอกาสอันดีที่จะเข้าไปทักทาย

             “สวัสดีเอเตียน ฉันดีนนะ ยินดีที่ได้รู้จัก” ดีนยื่นมือไปขอเช็คแฮนด์

             เด็กหนุ่มคนนั้นหันหน้ามาหา ใบหน้าที่มีกรอบแว่นประทับอยู่ต้องใช้คำว่างดงามในการบรรยาย อีกฝ่ายเหมือนเด็กบ้านอะโฟรไดท์มากกว่าอะธีน่าเสียอีก

             ‘แต่เทพสององค์นี้ก็เคยแข่งกันเรื่องความงามใช่หรือเปล่านะ?’

             “ครับ ยินดีที่ได้รู้จัก”

             เอเตียนยื่นมือไปจับ แต่เมื่อคลายมือออกจากกันเขาเห็นว่าเด็กคนนั้นแอบเอามือถูกางเกง ท่าทีนั้นทำเอาดีนติดสตันท์ไปพักใหญ่

             ‘ที่บอกว่า ‘ยินดีที่ได้รู้จัก’ คือคำโกหกหรือเปล่าวะ?’

             แต่กระนั้นก็ยังพยายามผูกมิตร

             “เป็นไงบ้างช่วงนี้”

             “อ๋อ ก็ดี ยังดีที่ไม่มีใครจมน้ำตาย”

             นั่นไงล่ะ ว่าแล้วเชียวคำประชดประชันแบบนี้ เขากำลังโดนอีกฝ่ายเหม็นขี้หน้าแน่ ๆ จากการเปรี้ยวเท้าของบิดา จะต่อว่ากลับก็ทำได้ไม่ได้เพราะนั่นคือเวรกรรมที่ลูกต้องรับแทนพ่อยังไงล่ะ

             “ไม่เอาน่า ไม่มีใครจมน้ำตายหรอก” ดีนยิ้มสู้ แม้รอยยิ้มนั้นออกจะดูเจื่อนไปหน่อย “เอ่อ.. จะว่าไปฉันขอถามอะไรหน่อย แบบว่านายห้ามโกหกนะ ฉันอยากจะได้สติปัญญาของคนบ้านอะธีน่ามาช่วยคิด คือ.. นายคิดว่าลูกชายของเทพโดลอสจะเป็นคนร้ายในคดีนี้ไหม?”

             “คดีขโมยตรีศูลน่ะเหรอ?” เอเตียนถามก่อนจะถอนหายใจด้วยความละเหี่ย “ก็น่าสนุกดี เห็นมหาเทพใหญ่ร้อนรนแบบนี้ อีกอย่างถิ่นของเทพโดลอสอยู่ลาสเวกัส คงไม่มาเป็นห่วงเป็นใยคนนิวยอร์กหรอก”

             “แปลว่านายคิดว่าเขามีสิทธิ์ที่จะสมรู้ร่วมคิดกับลูกชาย?”

             “ก็คิดเองได้นี่” เอเตียนตอกย้ำ

             ให้ตายสิ ทำไมบุตรธิดาเทพีอะธีน่าถึงได้โหดร้ายกับเขากันนักนะ เข้าใจอยู่ว่าพ่อแม่ของพวกเราเป็นลุงหลานที่ไม่ค่อยถูกกัน แต่ว่ามันควรที่จะแยกแยะหน่อยว่าลูกของพวกเขาไม่ได้เป็นแบบนี้กันทุกคน คงจะมีแค่ลิเลียน่าคนเดียวเท่านั้นล่ะมั้งที่ใจดีและเป็นมิตรกับเขาน่ะ

             “แต่ก็มีบางคนที่คิดไม่ได้ว่าทำอะไรลงไปแล้วจะเกิดผลยังไง”

             “นาย.. หมายความว่ายังไง?” ดีนไม่ค่อยเข้าใจ หมายถึงภารกิจเดินทางที่เขาเพิ่งไปรับมาน่ะเหรอ แล้วมันแย่ตรงไหนล่ะ?

             “นายคิดเหรอว่าเจ้าสมุทรจะชนะผู้นำเทพสูงสุดอย่างซุสได้? ซุสมีบุตรและธิดาเป็นเทพสงครามถึงสององค์ แม้ว่าแอริสจะ..” เอเตียนแอบเบ้หน้า เขาละคำว่า ‘ตัวถ่วง’ เอาไว้ แต่ดีนอ่านจากสีหน้าได้ว่าเป็นแบบนั้นน “และยังมีเทพโอลิมปัสที่หนุนหลังซุสอีกมากมาย แล้วโพไซดอนล่ะมีอะไรบ้าง? กองทัพทะเล กุ้ง หอย ปู ปลา ชาวเงือก แล้วก็ลูกของเขาเหรอ? ถ้าเกิดสงครามจริงนายจะรบเพื่อพ่อของนายไหมล่ะ?”

             คำกล่าวของเอเตียนทำเอาดีนอึ้งไป ใบหน้าชาราวกับว่าถูกตบทั้งแก้มซ้ายและขวา ดีนไม่เคยคิดถึงจุดนี้มาก่อน เขาคิดแค่ว่าถ้าตัวเองเอาตรีศูลไปคืนพ่อไม่ทันแล้วคลื่นยักษ์จะถล่มนิวยอร์กแล้วจบแค่นั้นเลย ไม่เคยคิดต่อว่าถ้าเกิดสงครามแล้วผลจะเป็นยังไง ตัวเองต้องไปสู้รบด้วยไหม แล้วความสัมพันธ์กับคนในค่ายจะแตกสลายไปเลยหรือเปล่า

             “อึ้งเลยเหรอ? หรือว่าไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้มาก่อน?” เอเตียนแค่นหัวเราะเย้ยหยันบุตรโพไซดอนที่นิ่งแข็งเป็นหิน “แต่ผมภาวนาให้นายเอาตรีศูลไปคืนทันก่อนวันครีษมายันนะ พวกเราจะได้ไม่ต้องมาต่อสู้กันในสงครามบ้า ๆ ที่พวกเราไม่เได้ก่อ มีแต่พวกผู้ใหญ่งี่เง่าทะเลาะกันแล้วส่งคนตัวเล็ก ๆ ไปตาย ทั้งสงครามของมนุษย์และทวยเทพก็ไม่ได้ต่างกันเลยจริงไหมล่ะพี่ชาย?”

             เอเตียนตบบ่าเขาก่อนที่จะเดินจากไป ปล่อยให้ดีนได้แต่ยืนนิ่งอยู่ตรงนั้นแล้วจมอยู่กับความคิดของตัวเอง…

รับภารกิจ: การโกหกเป็นสิ่งสวยงาม

Mackenzie HEROES

10. High Speed Subway Ticket

M

หลังกลับมาจากปารีส แมคเคนซีก็หาเวลาที่จะมาพบคุณไครอนเพื่อพูดคุยอะไรบางอย่าง วันนี้เมื่อสบโอกาสเขาจึงมาที่บ้านใหญ่ และตอนนี้เขาก็อยู่ที่หน้าห้องทำงานของคุณไครอนแล้ว

“มาหาไครอนเหรอ”

มือที่กำลังจะเคาะประตูชะงักไป ชายหนุ่มสะดุ้งน้อย ๆ เมื่อมีคนมาทักอย่างไม่ให้สุ้มให้เสียง เมื่อหันกลับไปมองก็เห็นชายคนหนึ่งที่มีผมหยิกหยักศกยาวประบ่าและมีหนวดเคราที่เรียกว่า…รุงรัง ทั้งยังกอดไวน์ขวดนึงไว้ในอ้อมแขนราวกับเด็กกอดตุ๊กตาอีก

“ครับ ผมมีเรื่องจะปรึกษาคุณไครอนสักหน่อย”

ว่าแล้วก็ทำท่าจะหันไปเคาะประตูอีกรอบ แต่ก็ถูกขัดไว้เสียก่อน

“ไครอนไม่อยู่หรอก เมื่อกี้ฉันเห็นเขาเดินออกไปทางนู้นนนนน~แน่ะ”

ชายคนเดิมบอกพลางชี้ไปทางประตูบ้านใหญ่ก่อนจะชี้ไปทางนั้นทางนี้ทีพร้อมกับลากเสียงยาว

“ไม่อยู่หรอกเหรอ…ขอบคุณนะครับ คุณ…”

แมคเคนซีพึมพำกับตนเอง น่าเสียดายที่คุณไครอนไม่อยู่ งั้นคงต้องหาโอกาสมาพบใหม่ เขาหันมาขอบคุณชายคนเดิมที่ยืนยิ้มเผล่อยู่ แต่ด้วยไม่รู้ว่าอีกฝ่ายชื่ออะไรเลยค้างอยู่แค่นั้น

“เรียกฉันว่าคุณดี คุณดี~~~”

ชายที่ชื่อว่าคุณดีใช้นิ้วหัวแม่มือจิ้ม ๆ อกตัวเอง ท่าทางแบบนั้นทำให้แมคเคนซีเริ่มคิดว่า ‘คนคนนี้กำลังเมาอยู่หรือเปล่านะ’

“อ้อ ครับ ขอบคุณครับคุณดี ผมแมคเคนซี คลอดด์ ลินคอล์น ยินดีที่ได้รู้จัก”

เขากล่าวขอบคุณอีกครั้งแล้วแนะนำตัวกลับตามมารยาท

“เอ่อ…ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวก่อน”

เมื่อคุณไครอนไม่อยู่เขาก็ไม่มีธุระกับที่นี่ต่อ แมคเคนซีเอ่ยลาคุณดีที่ยังยืนยิ้มแป้นอยู่ แล้วจะเดินออกจากบ้านไป แต่สายตาก็เหลือบไปเห็นบอร์ดหินซึ่งใช้ประกาศงานจากเหล่าเทพและเทพีเสียก่อน เขาจึงหยุดอ่านมัน

“เกมโกหก ?”

เรียวคิ้วเลิกขึ้นเล็กน้อยเมื่ออ่านหัวข้อ ‘โกหกเป็นสิ่งสวยงาม’ ซึ่งเทพนามว่าโดลอสมาลงประกาศเอาไว้ มันดูเหมือนการเล่นพูดโกหกกันในวันเมษาหน้าโง่มากกว่าที่จะเป็นการทำภารกิจเสียอีก ถึงแม้แมคเคนซีจะไม่ชอบการโกหก แต่ในความคิดก็มีใบหน้าใครคนหนึ่งลอยเข้ามา น่าจะเป็นคนที่เขาเล่นเกมนี้ด้วยได้แล้วไม่โกรธเมื่อเขาเฉลยความจริง…หรือเปล่านะ

“สาเก…เหล้าญี่ปุ่นน่ะเหรอ”

แมคเคนซียกมือกุมคางอย่างใช้ความคิดเมื่อสายตาเลื่อนลงไปอ่านที่ภารกิจต่อไป เหมือนว่าภารกิจนี้ต้องเดินทางไปไกลถึงประเทศญี่ปุ่นเพื่อตามหาสัตว์ประหลาดที่ชื่อว่า ‘บาเกะดานูกิ’ เพื่อนำสาเกมามอบให้คุณดี

“คุณดี…?”

ชายหนุ่มทวนชื่อที่อยู่ในภารกิจอีกครั้ง ชื่อนี้คุ้น ๆ เหมือนเพิ่งเคยได้ยินมาก่อน

“ว่าไงพ่อหนุ่ม เรียกฉันงั้นเหรอ”

เสียงเดิมดังขึ้นด้านหลังแมคเคนซีอีกครั้ง เขาตกใจจนกระโดดโหยงออกมา

“คุณ…คุณ…คุณคือคุณดีที่มอบหมายภารกิจนี้เหรอ งั้นคุณก็เป็น…เท—-“

“เป็นคุณดีนี่แหละ อ่านภารกิจที่ฉันเขียนแล้วใช่ไหม คิดว่าไงล่ะ สนใจรับไปทำหรือเปล่า”

คุณดียิ้มจนตาปิดก่อนจะมองมาที่แมคเคนซีด้วยสายตาที่บ่งบอกความหมายว่า ‘ไม่ได้คาดหวัง แต่เฝ้ารอ’

“เอ่อ…ผม…”

ชายหนุ่มลังเล คราวที่แล้วเขาเพิ่งโดนฝูงก็อบลินรุมมาเอง ถึงแม้ว่าสุดท้ายแล้วเขาจะได้ยินคนในค่ายคุยกันหลังกลับมาจากปารีสไม่กี่วันว่าปารีสกลับสู่ความสงบสุข พวกฝูงก็อบลินที่มาก่อความวุ่นวายในเมืองจะพากันกลับลงไปอยู่ใต้ดินแล้วก็ตาม เลยไม่แน่ใจว่าจะสามารถเอาชนะเจ้าบาเกะดานูกิแล้วชิงสาเกมาให้คนตรงหน้าได้หรือเปล่า

“อย่าคิดมากน่า ฉันก็ไม่ได้ดื่มสาเกมาน๊านนนนานละ ช่วยไปเอาสาเกจากเจ้าพวกนั้นมาให้ฉันหน่อยได้ไหมแมค”

แมคเคนซีเหลือบมองขวดไวน์ที่คุณดีกอดไว้ อยากจะบอกเหลือเกินว่าดื่มขวดนี้ให้หมดก่อนเถอะ แต่จากที่เขียนไว้บนกระดาน ดูเหมือนเจ้าตัวจะดื่มไวน์จนเบื่อแล้วหรือเปล่านะ ว่าแต่ทำไมชื่อเขาถึงโดนเรียกเหลือแค่  ‘แมค’ ล่ะ

“มันก็น่าสนใจ แต่ว่า…”

“เยี่ยม ! เยี่ยมาก ! คุณดีต้องการคนแบบนาย เอ้า ! เอานี่ไป ไปที่สถานีรถไฟแกรนด์เซ็นทรัล แล้วไปที่ชานชาลาที่เก้า เฮเฟตัสนะพ่อหนุ่ม”

กระดาษใบหนึ่งถูกยัดใส่มาในมือ เมื่อลองดูมันคือตั๋วรถไฟ แมคเคนซีถึงกับหน้าตื่น

“เดี๋ยว ผมยังไม่…”

เมื่อเงยหน้าขึ้นมาก็ไม่เจอคุณดีเสียแล้ว นี่แปลว่าเขาต้องไปทำภารกิจนี้ใช่ไหม คน..เอ้ย ! เทพอะไร คิดจะมาก็มา คิดจะไปก็ไป แถมยังไม่เปิดโอกาสให้เขาได้พูดอะไรอีก

แมคเคนซีถอนหายใจแล้วเก็บตั๋วรถไฟใส่กระเป๋ากางเกง ก่อนจะเดินออกจากบ้านใหญ่ไป

รับภารกิจ  :  โกหกเป็นสิ่งสวยงาม / สาเกของดีที่ยากเลียนแบบ

ได้ยินข่าว [สรุปสถานการณ์ในปารีส]

Arty BELIEVER

Arty
Diary Queen Bee

 

          ผมออกมาข้างโดยที่มีไฮรี่ออกมาเป็นเพื่อนเดินเล่น พวกเรากำลังชมทิวทัศน์ท่ามกลางธรรมชาติรายล้อมกลางหุบเขา มือถือหรูหรากลายเป็นหมัน ไร้สัญญาณอินเทอร์เน็ต ถึงพยายามถือหาคลื่นสัญญาณไปตามทิศ 

          ขึ้น E ตลอด "ก็ไม่คิดว่าจะทุรกันดารขนาดนี้" ห่างไกลความเจริญ เสียงวิพากษ์วิจารณ์ไม่เกินจริง ถ้าจะไปตลาดลองไอส์แลนด์ จำเป็นเดินผ่านป่าสน เดินทีขาแทบลาก 

          คุณลักคี้แปลงเป็นเซนทอร์ให้ผมขึ้นขี่บนหลังมาส่งยังค่ายเลือดผสม ถึงสาเหตุในการแปลงกายครั้งนั้นเชื่อมโยงอสุรกายตัวแดงไล่ล่าผม 

          ผมไม่ขอนับละกัน 

          "ป้ายประกาศงานของเหล่าทวยเทพ มีงานให้ทำหลายอย่าง อยากเก็บค่าประสบการณ์ผมขอแนะนำให้เลือกทำสักอย่างในบอร์ดหิน"

          
ร่างสูงเสนอแนะ ดันแว่นตรงปลายจมูกโด่งเป็นสัน 

          "ดิฉันจำเป็นต้องเก็บค่าประสบการณ์เหรอคะ ชีวิตที่ใช้อยู่ก็เก็บเกี่ยวประสบการณ์ต่างประเทศมาเยอะ" 

          "ผมไม่ได้หมายถึงประสบการณ์อย่างงั้น ที่จะสื่อก็คือ ประสบการณ์พัฒนาศักยภาพ คล้าย ๆ การไต่ระดับแหละครับ เมื่อมีประสบการณ์ที่มากขึ้น" ไฮรี่แลบลิ้นเผยด้านในโพรงปากเจาะลิ้น

"

          "พลังใหม่ที่ดีกว่าเดิมหรือเปล่า" นิ้วมือบางระหงส์ไล่เลื่อนสัมผัสกระดานบอร์ด มองตัวอักษรภาษากรีกสีทองเรืองรองส่องสว่าง "ช่วยผู้ประสบภัยน้ำท่วมในจีน ปลอบประโลมเดมี่ก็อตรุ่นเยาว์ โกหกเป็นสิ่งสวยงาม และสาเกของดีที่ยากเลียนแบบ" 

          รายละเอียดยิบย่อยระบุถึงความต้องการแด่เทพแต่ละองค์ 

          "ช่วยแนะนำหน่อย เดี๊ยนควรทำอะไรก่อนหลัง" 

          "ขึ้นอยู่กับความประสงค์ ตัวอย่างงานนี้เป้าหมายหลักต้องนำสาเกไปให้คุณดี ฉะนั้นต้องเดินทางไกลไปเอเชีย นำสาเกจากญี่ปุ่น หรือจะเป็นอันนี้ภารกิจที่ออกเดินทางไปเมืองชาร์ลอตต์ รัฐนอร์ทแคโรไลนา" 

          "เดี๊ยนเพิ่งมาใหม่ สามารถออกไปทำงานด้านนอกได้แน่หรอย่ะ" ร่างเล็กจี้ถามสวนกลับ โบกพัดขนนกกระจอกเทศ

          เขาผุดใบหน้าเบื่อหน่าย ทว่าดูคล้ายจะยิ้มเล็กน้อย "คนเก่า คนใหม่ ออกไปทำภารกิจด้านนอกได้เท่าเทียมกันทุกคน ไม่ใช่คุกคุมขังนักโทษซะเมื่อไหร่"

          "ตัดสินใจได้ล่ะ จะเก็บเกี่ยวประสบการณ์จากงานไหน ไฮรี่เธอน่ะต้องช่วยเดี๊ยน"

          "เห๋ ? การ์เซียเหมาะกว่า"

          "ปล่อยยัยนั่นไปซุบซิบนินทากับคนบ้านอื่นเถอะ" อาร์ตี้กอดอก 

          ที่ไฮรี่ออกมาเดินเล่นกับอาร์ตี้ เนื่องจากการ์เซียติดเม้าท์ข่าวกับชาวค่ายในโรงอาหาร ลามเผือกใส่ใจเรื่องชาวบ้านเยอะเวอร์เกิน 'คุณเธอ'