[บ้านพักหมายเลข 6] ห้องนั่งเล่น

ห้องนั่งเล่น

ห้องนั่งเล่นกลางสำหรับเด็กอะธีน่า

มาพบปะพูดคุยกัน
โซฟาสีน้ำเงินตัวใหญ่ตั้งอยู่กลางห้อง
ล้อมไปด้วยกำแพงชั้นหนังสือตามสไตล์บ้านของบุตรและบุตรีของเทพีแห่งปัญญา

บางครั้งคุณอาจจะพบว่าตัวเองกำลังนั่งทับแบบแปลนหรือเดินเตะพิมพ์เขียวบนพื้น เหตุเพราะมีใครบางคนเอางานมาทำแล้วลืมเก็บให้เข้าที่เข้าทาง

Laura HEROES

บ้านหมายเลข 6 - บ้านอะธีน่า (หน้าบ้าน)

ย้อนเวลา 23 / 12 / 2024 เวลา 15.45 น.

---

เด็กสาวที่เดินออกมาจากบ้านของตนเองเธอเลี้ยวไปทางบ้านช่วงต้นก่อน

เพราะบ้านในโซนนั้นดูจะเสียหายเยอะกว่าบ้านในแถบหลังๆ (หรือเปล่านะ)

ก่อนที่จะมาอยู่บ้านของบุตรและธิดาแห่งอะธีน่า 

บ้านที่เปรียบ ได้กับคลังแสงของที่นี่เพราะมันมี แหล่งเก็บอาวุธ รวมถึงเป็นเทพปัญญาด้วย เทพที่ว่าด้วยเรื่องปัญญาที่มีความเฉลียวฉลาด

เธอเดินมาถึงก็ต้องพบว่าสมกับเป็นบ้านที่มีความเฉลียวฉลาด  ตั้งแต่โซนหน้าบ้านไปจนถึงด้านในตัวบ้าน

ทุกอย่างดูออกแบบอย่างเรียบง่าย  แต่ก็ดูมีอะไร ยิ่งด้านข้างๆ หากเดินสำรวจโดยรอบดูแล้ว

ก็จะรู้สึกได้เลยว่ามันไม่ได้ต่างอะไรไปจากเดิมเลย  ตัวบ้านดูไม่ได้รับความเสียหายอะไรทั้งนั้น

น้องไปถือจากส่วนของหลังคาที่อยู่ด้านบน  เพียงเล็กน้อยเท่านั้น แล้วก็อาจจะอาจจะมีพวกกระจกที่ร้าวจากการเสียหายหรือการกระเทือนอย่างรุนแรง

เด็กสาวเองก็ถึงต้องเกาหัวว่าเธอจะซ่อมมันยังไงเราจะดัดแปลงมันยังไงดี 

เพราะสภาพตัวบ้านก็คือไม่เป็นไรเลย  เรียกว่าดูไม่บุบสลายดูดีเลยด้วยซ้ำมันดูไม่มีอะไรเปลี่ยนเลย

ไม่มีอะไรต้องซ่อมด้วยซ้ำไป ดูไม่มีอะไรที่บุปสลายเลยด้วยนะเเบบนี้ เธอมองเเละเดินวนจะรอบบ้านเลย เเต่ไม่เห็นถึงร่องรอยใดๆ เท่าไรเลยด้วยซ้ำไป

อาจจะเป็นไปได้ว่าก่อนหน้านี้ เหล่าบุตรธิดาของบ้านนี้นั้นซ่อมกันไปหมดเเล้ว เด็กสาวที่ได้เเต่สงสัยเท่านั้น

เธอก็เลยเปลี่ยนแผนเล็กน้อย จากการซ่อมแซมเป็นการเก็บกวาดทำความสะอาดบ้านให้แทน

เด็กสาวหยิบไม้กวาดมาปัดกวาดเช็ดถูบริเวณระเบียงของตัวบ้าน 

นอกเสียจากเธอไม่อยากเข้าไปด้านในบ้านของคนอื่น 

ก่อนเธอจะเจอเข้ากับธิดาของอะธีน่า ที่เธอเดินออกมาดูว่ามีใครมาดำดำมองมองอยู่แถวหน้าบ้าน

“ ใครกัน ใครอยู่ข้างนอก ” เสียงที่กล่าวออกมาก่อน

“ สวัสดีค่ะ หนูลอร่าเองค่ะ หนูมาดีค่ะเป็นมิตร ” เธอรีบแนะนำตัวทันที เมื่อทางบ้านเขาทักออกมาเสียงดัง น่าจะคิดว่าเป็นโจรหรือเปล่า เเบบเเสดงตัวเลย เธอไม่ใช่โจรหรอกนะ โจรอะไรจะสวยได้ขนาดนี้กันหละ

อีกฝ่ายมองออกจากตรงไหนไม่รู้ แต่เธอก็คือมองมาจะเห็นได้ว่าตอนนี้ลอร์ณ่ากำลังทำความสะอาดตัวบ้านโดยรอบให้ เเม้ว่าบ้านตัวเองจะไม่ยอมทำเช่นกันก็ตามทีหนะนะ

“ พอดีหนูมาช่วยทำความสะอาดบ้าน แล้วก็เก็บกวาดบ้านให้ค่ะ ” เธอรีบบอกเจตนาของตนเองว่าไม่ได้มาร้าย

ก่อนที่ฝ่ายจะเอาอะไรเฟี้ยวออกมาเป็นการขับไล่เพราะแท้ที่จริงเธอไม่ได้ทำอะไรเลย 

อีกฝ่ายก็เดินออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม 

“ ขอบคุณมากนะ ลอร์ร่า ” เธอกล่าวในขณะที่เด็กสาวเองก็กำลังหยิบผ้ามาเช็ดโต๊ะดันหน้าของตัวบ้าน ที่เป็นโต๊ะสำหรับการนั่งเล่นพักผ่อนของสมาชิกในบ้านด้วย

“ มาๆ .... เดี๋ยวฉันช่วยนะ ” อีกฝ่ายพูด พร้อมกับหยิบไม้กวาดแถวนั้น มาช่วยกวาดพื้นบริเวณโดยรอบ เอาฝุ่นที่อยู่ลานบ้านไปกองเอาไว้เตรียมตัวตักมันออกไป เพื่อให้บ้านนั้นสะอาดและเหมาะกับการนั่งพักผ่อนมากขึ้นด้วย 

“ ว่าแต่ว่าลอร์ร่า .... เธอเป็นธิดาของใครกันหรอ ” อีกฝ่ายหันมาถามใน ขณะที่กวาดตัวระเบียงบ้าน เป็นเหมือนการสนทนาระหว่างการทำความสะอาดบ้านไปด้วย เหมือ่นสาวๆที่คุยกันที่บ้านนั้นหละ

เเม้ว่าอีกฝ่ายจะดูนิ่งมากและคำพูดคำจาที่ดูโตมากเลย ก็ตามเเต่สำหรับลอร์ร่าเธอเองก็ไม่ได้อะไรมาก เนื่องจากความไหลลื่นของตัวเธอ และก็นะ มาเเจกความสดใสด้วยนั้นหละ

“ หนูเป็นธิดาของไดโอนิซุสค่ะ ” เธอกล่าวแนะนำตัวต่อ ใบหน้าเงยขึ้นมาเล็กน้อย พร้อมกับพูด เมื่อจบก็คือก้มลงเช็ดโต๊ะต่อโดยทันที

เธอยังไม่ลืมเอาผ้านั้นซักและเปลี่ยนน้ำสะอาดออกมาเอามาเช็ดที่ตัวโต๊ะใหม่ด้วย เพื่อให้มันสะอาดไม่ใช่สรุปเช็ดไปเช็ดมา ก็คือฝุ่นหมดเลย เป็นฝุ่นที่วนที่เดิมม่ได้ไปไหน 

ไหนๆ ็เช็ดแล้วเอาฝุ่นออกไปบ้าง อย่างน้อยๆ มันก็ดีมากเลย เพราะว่าน้ำที่ซักผ้าออกมาคือค่อนข้างเห็นได้ชัดเลยว่าดำพอตัวเลยทีเดียว เด็กสาวมองๆ แต่ว่าตัวเธอเองก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป ยังคงตั้งใจทำงานต่อไป

“ อ่อ ธิดาของคุณดีนั่นเอง ฉันคลาร่า ชูลซ์ ธิดาของอะธีน่า ” เขากล่าวแนะนำตัวตัวเองพร้อมทั้งส่งยิ้มมาให้เล็กน้อย

“ ใช่ค่ะๆ คุณดี ” เธอยิ้มรับพร้อมกับพยักหน้า หลังจากนั้นเด็กสาวก็ เก็บกวาดของให้เรียบร้อยก่อนที่เธอจะเดินจากไป

" เรียบร้อยแล้ว ยินดีที่ด้รู้จักอีกครั้งนะคะ คุณคลาร่า " เธอยิ้ม 

ตอนนี้ในมือกำผ้าเอาไปซักตากคืนที่มุมของบ้ายพักอีกฝ่าย เพราะเธอเองก็เอาผ้ามาจากมุมของบ้าน มันเป็นผ้าเช็ด หรือที่เรียกว่าผ้าขี้ริ้วเเน่นอนเพราะมัน มุมตากไม้ถูพื้นยังไงหละ เเถมมันยัง เป็นมุมเก็บอุปกรณืทำความสะอาดที่อยู่ข้างหลังของตัวบ้านด้วย 

เขาจัดเก็บของได้เป็นระเบียบสุดๆไปเลยหละ

“ ยังไงก็ .... ขอบคุณมากนะที่มาช่วย ” เธอพูดกับเด็กสาวแม้ว่ามันจะไม่ได้เยอะแยะอะไรมากมาย แต่มันก็น่าจะเบาแรงอีกฝ่ายได้เยอะเลย เเต่เธอเองก็กล่าวเเละยืนส่งอีกฝ่ายอยู่พักใหญ่ๆ เลยทีเดียว

" ด้วยความยินดีเลยค่ะ " เธอเดินออกมาพร้อมการโบกมือลา

ไม่นานร่างเล็กเมื่อเดินออกไปอีกฝ่ายก็เดินกลับเข้าไปภายในตัวบ้านน่าจะกลับเข้าไปพักผ่อน 

ส่วนตัวเธอก็ก็คือเดินออกไปที่อื่นเธอกะว่าจะไปบ้านโพไซดอนต่อ 

แต่จะว่าไปบ้านนั้นก็ดูหลังใหญ่ดีเหมือนกันนะ  เธอนึกเพราะเธอเดินผ่านบ่อยแต่ไม่เคยเฉียดเข้าไปใกล้เลย

หรือถ้าพูดง่ายง่ายก็คือเธอได้แต่เดินผ่านบ้านเขานั่นแหละได้แต่มองอยู่ด้านนอก 

นับตั้งแต่เกิดเรื่องเธอเองก็ยังไม่ได้มองเลยว่าบ้านเค้าเป็นยังไงบ้างแต่เห็นเขาพูดกันว่า 

บ้านมีการปรับปรุงแล้วก็ซ่อมแซมครั้งใหญ่เลยทีเดียว  ดีไม่ดีเธออาจจะได้เข้าไปชื่นชมผลงานในบ้านก็ได้นะ

บ้านด้านในจะหรูหราใหญ่โตสมกับเป็นบ้านของโพไซดอน ราชาแห่งท้องทะเลหรือเปล่านะ 

---

  โรลเพลย์ซ่อมแซมจะได้รับโบนัสจากโรลเพลย์ +15 EXP 

 โบนัสความสัมพันธ์พิเศษ +2 กับ คลาร่า

Laura HEROES

บ้านอะธีน่า

ลอร์ร่าเดินออกจากห้องพ่อในสภาพอารมณ์ที่ยังค้างอยู่ อกเธอเต็มไปด้วยความรู้สึกผสมความหงุดหงิด งอแง นอยนิดๆ ที่พ่อไล่ให้มาซ่อมบ้านหลังอื่นแทนการนั่งดื่มไวน์ด้วยกัน แต่ก็เอาเถอะ… อย่างน้อยเธอก็ได้บ่นจนหนำใจแล้ว

เด็กสาวเดินผ่านแนวบ้านต่างๆ ที่ได้รับผลกระทบจากไฟไหม้ พลางมองซ้ายมองขวา

แต่พอเธอเดินมาหยุดหน้าบ้านหลังหนึ่ง ก็ต้องขมวดคิ้วแน่น

" เดี๋ยวนะ… บ้านนี้… มันไม่เป็นอะไรเลย!? "

บ้านหลังนั้นตั้งอยู่ตรงข้ามกับบ้านของไอ้ตัวต้นเหตุ เฟลิทซ์ บุตรของแอรีส แต่สภาพมันกลับดูดีไร้ร่องรอยไหม้แม้แต่นิดเดียว ต่างจากฝั่งบ้านของเธอที่เละเทะไปหมด!

ลอร์ร่าหันกลับไปมองฝั่งของตัวเอง ตั้งแต่บ้านของดีมีเทอร์ อะโฟรไดท์ อะธีน่า แล้วก็มาถึงบ้านเธอ หมายเลข 12 

บ้านของไดโอนีซุส ตามด้วยบ้านไนกี้ และฮีบี้… ทุกหลังโดนไปถ้วนหน้า! เถ้าถ่านดำๆ กระจายไปทั่ว ผนังมีรอยไหม้ หน้าต่างบางบ้านหายไปเลยก็มี

เธอเท้าเอว ถอนหายใจยาว

" โอ๊ย! ทำไมต้องเป็นฝั่งบ้านฉันด้วยวะเนี่ย!? "

เธอบ่นพึมพำก่อนจะกวาดตามองไปรอบๆ … บ้านไหนที่เธอจะเริ่มซ่อมก่อนดี?

สุดท้ายสายตาของเธอก็มาหยุดที่บ้านของอะธีน่า เทพีแห่งปัญญา

บ้านหลังนี้ได้รับความเสียหายหนัก หน้าบ้านเกือบพังไปครึ่งหนึ่ง กำแพงรั้วเดิมซึ่งเคยเป็นสีชมพูอ่อน บัดนี้กลายเป็นสีดำเพราะคราบควันไฟ

ลอร์ร่ากอดอก ครุ่นคิด " เริ่มจากบ้านนี้ก่อนแล้วกัน… "

ช่วงเย็นนี้ เธอตัดสินใจมาทำงานคนเดียว แม้จะมีคนในค่ายคอยช่วยซ่อมแซมกันอยู่ แต่เธออยากลงมือเอง อย่างน้อยก็ในส่วนที่เธอพอจะทำไหว

เธอเริ่มจากการจัดการรั้วบ้านก่อน สีชมพูเดิมของรั้วเลือนลางไปหมดแล้ว ไหนๆ ก็ต้องทาสีใหม่ งั้นเธอจะเปลี่ยนเป็นสีขาวแทน!

" เอาล่ะ! เรามาเปลี่ยนลุคบ้านอะธีน่ากันหน่อย! "

ลอร์ร่าหยิบถังสีขาวมาวางไว้หน้าบ้าน ก่อนจะเริ่มลงมือทาสีใหม่ให้รั้ว แต่แน่นอนว่าเธอไม่ใช่จิตรกรมืออาชีพ ทาไปทามาก็มีสีเลอะเทอะเต็มตัว

" โอย… นี่ฉันทาสีหรือเอาตัวไปคลุกสีเนี่ย!? "

เธอหัวเราะกับตัวเองขณะเช็ดสีออกจากแขน แต่ก็ยังคงมุ่งมั่นทาต่อไป สักพักหนึ่งรั้วบ้านอะธีน่าก็ดูดีขึ้นมาแล้ว สีขาวสะอาดทำให้บ้านดูเป็นระเบียบเรียบร้อยขึ้น

พอเสร็จจากรั้ว ก็มาถึงหน้าบ้าน…

พื้นดินตรงหน้าบ้านเสียหายไปมาก มีแต่เศษซากเถ้าถ่านกระจัดกระจายเต็มไปหมด พวกต้นไม้และดอกไม้ที่เคยอยู่หน้าบ้านก็หายไปเกือบหมด

ลอร์ร่ากอดอกพิจารณาสักพัก ก่อนจะพยักหน้ากับตัวเอง " ต้องปลูกใหม่ให้หมด! สภาพเถอะ" เธอแบบมองหาตัวเจ้าปัญหาหายไปไหนกัน

เธอลงมือเก็บกวาดเศษเถ้าถ่านออกไป จากนั้นก็เริ่มขุดดินเพื่อปลูกต้นไม้และดอกไม้ใหม่

เธอเลือกปลูกดอกลาเวนเดอร์สลับกับดอกคาร์เนชั่นให้เข้ากับบรรยากาศของบ้าน ดอกไม้เหล่านี้จะช่วยให้หน้าบ้านดูสดใสขึ้น แถมยังมีกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่ทำให้รู้สึกสงบด้วย

หลังจากใช้เวลาพักใหญ่ในช่วงเย็น ลอร์ร่าก็ปาดเหงื่อ ยืนเท้าเอวมองผลงานตัวเอง

" อืมมม… ดูดีขึ้นเยอะเลยแฮะ! "

เธอเหลือบมองไปที่ตัวบ้าน ซึ่งแน่นอนว่าได้รับความเสียหายหนัก… ผนังบ้านมีรอยไหม้บางส่วน กระจกบางบานแตกไปหมด

ลอร์ร่าย่นคิ้ว " โอ๊ย… อันนี้เกินมือฉันไปหน่อยละ "

เธออาจจะพอช่วยทาสีใหม่ได้บ้าง แต่ถ้าต้องเปลี่ยนกระจกหรือลงโครงสร้างใหม่ อันนั้นต้องปล่อยให้พวกช่างของค่ายจัดการแล้ว

สุดท้าย เธอก็เลือกทาสีซ่อมในบางจุดที่พอจะทำได้ ปกติบ้านอะธีน่ามักจะมีสีโทนขาวครีมอยู่แล้ว เธอจึงใช้สีเดิมทาทับรอยไหม้ ทำให้บ้านดูสะอาดขึ้นกว่าเดิม

พอทำไปได้สักพัก ฟ้าก็เริ่มมืดลง… แต่นั่นก็ไม่ได้เป็นปัญหา เพราะไม่ว่าจะดึกขนาดไหน ตอนนี้ค่ายก็ยังสว่างอยู่เสมอ

ลอร์ร่ามองรอบๆ ค่าย พลางถอนหายใจ " เห้อ… นี่ฉันกำลังจะกลายเป็นช่างประจำค่ายแล้วใช่มั้ยเนี่ย? "

เธอเช็ดเหงื่อออกจากหน้าผาก ก่อนจะเดินออกมายืนมองผลงานของตัวเอง

บ้านอะธีน่าตอนนี้ดูเป็นระเบียบขึ้นมาก รั้วสีขาวสะอาดตา ต้นไม้และดอกไม้ที่ปลูกใหม่ให้ความรู้สึกสดชื่น ถึงแม้ว่าตัวบ้านจะยังต้องซ่อมแซมอีกมาก

แต่แค่เปลี่ยนหน้าบ้านให้ดูดีขึ้น ก็ช่วยให้มันดูไม่รกร้างเหมือนตอนแรกแล้ว

ลอร์ร่านั่งลงบนขั้นบันไดหน้าบ้าน พลางหยิบขวดน้ำขึ้นมาดื่ม ก่อนจะเหลือบไปมองหมอนข้างที่เธอพกมาด้วย แต่ให้น้องนั่งดูนะ 

แต่ใดๆ เสียงผู้เป็นพ่อบอกให้ซัก จะซักได้ยังไง กลิ่นหอมก็หมดกันสิ ไนหน้องนิ่มขนาดนี้ ยุ้ยไปกับน้ำหมดเลยนะพ่อนะ แต่เธอไม่ได้ตอบอะไรเพราะนอยผู้เป็นพ่ออยู่นิดหน่อย เลยได้เเต่คุยกับหมอนข้างไปพรางๆ เท่านั้น

" เจ้าตัวเล็ก… วันนี้เราทำงานหนักไปเลยนะ "

เด็กสาวเดินไปล้างมือให้สะอาดเสียก่อน แล้วเธอค่อยๆ ลูบมันเบาๆ ก่อนจะหัวเราะให้กับตัวเอง

" โอ๊ย… หมดแรงสุดๆ! "

แต่ถึงจะเหนื่อยแค่ไหน เธอก็ยังรู้สึกภูมิใจกับสิ่งที่ทำลงไป อย่างน้อยค่ายก็เริ่มกลับมาดูดีขึ้นทีละนิด และเธอเองก็ได้เป็นส่วนหนึ่งของการซ่อมแซมนี้

คืนนี้… เธอคงจะหลับสนิทแน่นอน!

ทำการซ่อมแซมบ้าน 02

Cooper HEROES

17/07/2025 10.30 น. – 11.00 น.

 

บทที่ 72

 

วันที่ 17 ของเดือน แสงแดดยามสายลอดผ่านหน้าต่างไม้ของกระท่อมหมายเลข 6 คูเปอร์กำลังนั่งเอนหลังบนโซฟา กัดคุกกี้ช็อกโกแลตชิพที่เขาแอบหยิบมาจากโรงอาหารอย่างเพลินอารมณ์ มืออีกข้างก็จิ้มหน้าจอโทรศัพท์ Daedalus’s Legacy ไล่เช็กแอปต่างๆ ให้พร้อมก่อนจะออกเดินทาง

 

เสียงแจ้งเตือน ติ๊ง ดังขึ้นอย่างเฉียบพลัน ไอคอนสีทองของ Nectar Network กระพริบขึ้นราวกับจะบอกว่า ‘ข่าวด่วนวงในโอลิมปัสมาแล้ว’

 

คูเปอร์เลิกคิ้ว พลิกโทรศัพท์ขึ้นอ่านทันที

 

โพสต์ใหม่จาก: Reyna Avila Ramirez-Arellano

 

[[ ยืนยัน การแบ่งปันอย่างเท่าเทียมเป็นหลักการสำคัญ

 

จาก “สินสงคราม” ทั้งหมด 9 ชิ้นที่รวบรวมได้ ฉันได้เก็บหัวไฮดร้าหนึ่งชิ้นไว้ เพื่อเป็นเกียรติแก่ภารกิจนี้ คงเหลือ 8 ชิ้น สำหรับแบ่งแก่ผู้ร่วมกิจกรรมของฉันบนเนคเทาร์

 

แต่ละคนได้รับ 2 ชิ้น ผลการจับฉลาก

 

Nymeria: ได้รับ 1 เกล็ดไฮดร้า และ 1 แก่นวิญญาณไฮดร้า

 

Mackenzie C.: ได้รับ 1 เกล็ดไฮดร้า และ 1 ทับทิมขนาดมหึมา

 

D.E.A.N.: ได้รับ 1 แก่นวิญญาณไฮดร้า และ 1 ทับทิมขนาดมหึมา

 

Cooper: ได้รับ 1 แก่นวิญญาณไฮดร้า และ 1 ทับทิมขนาดมหึมา

 

ขอแสดงความยินดี จงนำสิ่งเหล่านี้ไปใช้ประโยชน์สูงสุด เตรียมพร้อมสำหรับภารกิจต่อไปของตัวเองกันนะ  ]]

 

ดวงตาสีเทาของคูเปอร์เบิกขึ้นเล็กน้อย รอยยิ้มมุมปากปรากฏขึ้นโดยไม่รู้ตัว “โอ้โห ฉันโชคดีจริง ๆ…” เขาพึมพำกับตัวเอง ก่อนนึกย้อนถึงโพสต์ของเรย์นาที่เขาเคยแสดงความคิดเห็นไว้เมื่อคืนวันที่ 16

 

ตอนนั้นโพสต์ของเธอค่อนข้างสั้นแต่เต็มไปด้วยความน่าเกรงขามในแบบของพรานสาวแห่งอาร์เทมิส

 

[[ คืนนี้ กลุ่มพรานอาร์เทมิสกำลังเตรียมเก็บไฮดร้า 3 ตัวที่สร้างความปั่นป่วนในพื้นที่นี้ ผู้ใดประสงค์จะรับ “สินสงคราม” จากภารกิจนี้ โปรดแสดงเจตจำนงในช่องแสดงความคิดเห็นและเพิ่มฉันเป็นเพื่อน ฉันจะสุ่มผู้โชคดีในวันพรุ่งนี้ด้วยฟีเจอร์ใหม่เพื่อส่งไปให้

 

อย่างไรก็ตาม พึงระลึกไว้เสมอว่าในสมรภูมิที่แท้จริง ไม่มีสิ่งใดการันตี “สินสงคราม” นอกจากการต่อสู้ด้วยตนเอง ]]

 

เขาไม่ได้คิดจริงจังอะไรตอนพิมพ์คอมเมนต์แบบติดตลกไปว่า

 

[ ขอร่วมแสดงเจตจำนงครับบบ

แม้จะไม่ได้ออกล่าด้วยตัวเอง แต่ขอฝากใจไปกับลูกธนูทุกดอกนะครับ 🎯🍃 ]

 

แต่พอวันนี้ผลออกมา เขากลับได้ของดีจริงๆ เสียอย่างนั้น

 

ทันใดนั้น เสียง ติ๊ก จากโทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้ง ไฟฉายด้านหลังเครื่องเปิดเองอัตโนมัติราวกับมีใครสั่งการ เขาหันไปมองทิศทางของแสง ก่อนเห็นกล่องขนาดเล็กสีเงินวางนิ่งอยู่บนโต๊ะข้างเตียงที่เมื่อครู่ยังว่างเปล่า

 

คูเปอร์เดินไปหยิบกล่องนั้นอย่างระวัง ฝาเปิดเองอัตโนมัติราวกับรับรู้การสัมผัส ข้างในบรรจุแก่นวิญญาณไฮดร้าที่ส่องแสงอ่อน ๆ  และทับทิมขนาดมหึมาที่แดงจัดจนเกือบสะท้อนเงาหน้าได้ คูเปอร์หัวเราะ ในลำคอ รู้สึกเหมือนตัวเองเพิ่งถูกมอบหมาย “ลางดี” สำหรับภารกิจที่ใกล้จะมาถึง

 

“โอ้โห… แค่จับก็เหมือนมีพลังงานจะเผาทิ้งตัวเองได้เลย”

 

เขากดกลับเข้าไปในโพสต์ของเรย์นาแล้วพิมพ์ข้อความสั้น ๆ

 

[ขอบคุณมากครับคุณเรย์นา แก่นวิญญาณกับทับทิมแบบนี้… แค่ถือไว้ยังรู้สึกเหมือนกำลังจะได้ออกเดินทางครั้งใหม่แล้วเลยครับ จะเก็บไว้ใช้อย่างคุ้มค่าที่สุดแน่นอนครับ ✨ ]

 

เมื่อข้อความถูกส่งออกไป เขาเงียบไปสักครู่ มองดูของในกล่องเหมือนกำลังคิดแผนว่าจะใช้มันอย่างไรดี แต่ในท้ายที่สุดเขาก็แค่เก็บมันใส่ถุงหนังเล็ก ๆ อย่างระมัดระวังและกลับไปนั่งที่เก้าอี้เหมือนเดิม

 

“เอาล่ะ ของวิเศษก็ได้ โทรศัพท์สุดเทพก็มี เรือบานาน่าก็พร้อม เหลือแค่… ลุยภารกิจจริงๆ แล้วสินะ”

 

เขากัดคุกกี้อีกคำหนึ่ง หันไปเหลือบมองข้าวของที่จัดเตรียมไว้ในมุมห้อง กระเป๋าเป้ที่บรรจุเสบียงและของที่น่าจะมีประโยชน์กับภารกิจ ชุดเกราะเบา มีดสั้น และผ้าเช็ดปากสีเหลืองที่สามารถกลายเป็นเรือได้ภายในพริบตา

 

คูเปอร์หัวเราะเบา ๆ ให้กับตัวเอง “ถ้าภารกิจนี้ผ่านไปด้วยดี ฉันจะกินเบอร์เกอร์เวนดี้ส์สามชั้นเป็นรางวัลให้ตัวเองเลย… นั่นถ้าฉันยังเหลือเงินซื้ออยู่นะ”

 

แล้วเขาก็กลับไปโฟกัสกับขนมของว่างต่อ ราวกับรู้ว่าเวลาเหลืออยู่น้อยเต็มที ไหนจะความฝันที่มักเห็นในช่วงนี้ที่เขามักเห็นตัวเองตกอยู่ในดงอสูรกายนับร้อย เพราะเหตุนั้นเขาต้องใช้เวลาเตรียมพร้อมตัวเองให้ดีที่สุดก่อนที่โลกภายนอกจะเรียกเขาให้ก้าวสู่ความวุ่นวายครั้งใหม่อีกครั้ง…

รับ 1 แก่นวิญญาณไฮดร้า และ 1 ทับทิมขนาดมหึมา  จาก [NPC-16] เรย์นา อะบีลา รามิเรซ-อาเรลลาโน่ จากระบบส่งของผ่านโทรศัพท์ เดดาลัส