[ตะวันตกของค่าย] ไร่สตรอว์เบอร์รี

Adelaide BELIEVER

STRAWBERRY FARM

- - - - -

                หลังจากเรียนคลาสมีดสั้นของไพเพอร์จบ อเดลเลดก็เดินทอดน่องอย่างไร้จุดหมายเพราะเธอทำสิ่งที่ต้องทำจนหมดแล้ว การเรียนครั้งสุดท้ายเพิ่งจบไปเมื่อครู่เธอเลยรู้สึกเคว้งนิดหน่อยที่ต่อจากนี้ไม่ต้องไปเข้าเรียนอีกแล้ว จนกระทั่งพาตัวเองมาหยุดอยู่ที่หน้าบ้านใหญ่

                "มีอะไรสนุกๆ ให้ทำไหมนะ" เธอพึมพำเสียงเบาขณะสาวเท้าไปยังกระดานข่าวสารประจำค่ายก่อนที่จะพบเข้ากับงานขายสตรอว์เบอร์รี่แบบง่ายๆ ชิลๆ น่าดึงความสนใจของเธอ อเดลเลดจึงรีบมุ่งหน้าไปยังไรสตรอว์เบอร์รี่เพื่อรับงานนี้ทันทีแบบไม่ต้องคิดซ้ำเป็นรอบที่สอง

                ไร่สตรอว์เบอร์รี่ค่อนข้างให้ความรู้สึกเหมือนได้กลับบ้านอีกครั้ง หญิงสาวเคยชินกับการทำงานในฟาร์มของออเดรย์ ถ้าเกิดมีแม่วัวนมตัวใหญ่เดินไปเดินมาในไร่ด้วยเธอคงคิดว่าเป็นเล็ตตี้เพื่อนรักของเธอแน่นอน

                "สวัสดีค่ะ ฉันอยากมาช่วยงานเอาสตรอว์เบอร์รี่ไปขาย" อเดลเลดร้องทักชายหนุ่มที่กำลังง่วนอยู่กับการทำอะไรสักอย่างอยู่กลางแปลง เขาใส่หมวกปีกกว้างเพื่อกันแดดและสวมชุดเอี๊ยมยีนส์ที่เลอะคราบดินกับละอองน้ำจากเครื่องสปริงเกอร์ที่ถูกติดไว้ทุกมุมของแปลงสตรอว์เบอร์รี่

                "ได้เลยๆ รอเดี๋ยวนะ" ชายหนุ่มลุกขึ้นและเดินตรงมาหาอเดลเลดขณะปัดเศษดินที่ติดตามชุดออกไปด้วย

                "ฉันเพิ่งเก็บสตอรว์เบอร์รี่เต็มคันรถได้เมื่อกี้เลย" เขาชี้ไปยังรถเข็นคันโตที่บรรทุกผลไม้ลูกแดงฉ่ำเต็มคันรถ อเดลเลดตาวาวพร้อมกับอาหารน้ำลายสอเพราะเธอชอบกินสตรอว์เบอร์รี่สุดๆ

                "ลืมแนะนำตัวไป ฉันชื่อออสติน อ๋าวบุตรแห่งไดโอนีซุส เป็นผู้ดูแลไร่สตรอว์เบอร์รี่นี้"

                "อเดลเลด เคอร์ธิดาแห่งซุสค่ะ"

                "ธิดาแห่งซุส? ฉันเริ่มคาดหวังแล้วแฮะว่าเธอจะขายได้จนหมดแผง" ออสตินหัวเราะอย่างชอบใจ

                "งานนี้ไม่มีอะไรยาก เธอแค่เอาสตรอว์เบอร์รี่พวกนี้ไปขายที่ตลาดนัดลองไอส์แลนด์แล้วก็เอาเงินกลับมาที่นี่ แล้วฉันจะแบ่งกำไรส่วนนึงให้เป็นค่าตอบแทน ง่ายใช่ไหมล่ะ" ออสตินเดินนำไปยังรถเข็นสตรอว์เบอร์รี่ แม้อยากจะลองหยิบมาชิมสักลูกแต่ก็เกรงใจออสตินที่ยืนอยู่ข้างๆ

                "ไว้ใจฉันได้เลย ขายหมดเกลี้ยงแน่นอน!" 

                "แต่ระวังตัวหน่อยก็ดีนะ กลิ่นของมนุษย์กึ่งเทพอาจจะดึงดูดพวกอสุรกายให้เข้ามาโจมตี อย่ามัวแต่ขายเพลินจนลืมสังเกตุรอบตัวล่ะ" ชายหนุ่มกล่าวเตือนรุ่นน้องบ้านซุสที่กำลังมองสตรอว์เบอร์รี่ตาเป็นมันจนเขาเริ่มกลัวว่าสตรอว์เบอร์รี่จะถูกกินหมดระหว่างทางไปตลาดลองไอส์แลนด์จนไม่ทันได้ขาย

                "เอ้า ชิมสักลูกสิจะได้บอกลูกค้าถูกว่าอร่อยแค่ไหน"

                อเดลเลดหยิบสตรอว์เบอร์รี้ขึ้นมากัดแล้วก็ได้พบนิพพานเมื่อรสหวานเปรี้ยวละมุนลิ้นแบบที่เธอชอบกำลังแตกตัวอยู่ในปากขณะกำลังเคี้ยว

                "นี่มันอร่อยสุดยอดไปเลย"

- - - - -

รับภารกิจ

นำสตรอว์เบอร์รี่ไปขายในเมือง

[รับพนักงานพาร์ทไทม์]

กติกาการทำกิจวัตร

1) รับสมัครได้ทุกวันจันทร์ และ วันเสาร์เท่านั้น

2) ระยะเวลากะทำงาน 

ช่วงเวลาทำงาน (รอบเช้า): 06.00 - 09.00 น.

ช่วงเวลาทำงาน (รอบเย็น): 16.00 - 18.00 น.

(ในโรลเพลย์ตัวละครจะอยู่ที่สวนตลอดตามเวลา)

✨รดน้ำ พรวนดิน ใส่ปุ๋ย และดูแลต้นสตรอว์เบอร์รี่พันธุ์พิเศษ

ที่ปลูกด้วยน้ำจากน้ำพุแห่งความเยาว์วัย

✨กำจัดศัตรูพืชและสัตว์ร้ายที่อาจแอบเข้ามาทำลายไร่ 

(เช่น แมลงยักษ์ หนอนพิษ หรือแม้แต่อสุรกายปลอมตัว) 

✨ เวลาทำงาน ยืดหยุ่น เหมาะสำหรับนักเรียนและผู้ที่ต้องการหารายได้พิเศษ

- เขียนโรลเพลย์สมัครงาน ไร่ โดยสมัครกับเด็กบ้านไดโอนีซุส

และเริ่มทำงานตามกะที่สมัครได้เลย

ค่าจ้าง: +50 พลังน้ำใจ , 5 ดรักม่า , 15 EXP

Leoric BRAVE

Leoric
Hwang

RESPECT ALL, FEAR NONE

วันเสาร์ที่8 กุมภาพันธ์ 2025 ช่วงเวลา 16.00 - 18.00 น.

ภายหลังรับการฝึกซ้อมขั้นพื้นฐานจากคุณไครอนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ลีโอริคก็กลับไปอาบน้ำและพักผ่อนอยู่ที่บ้านพักของตนเองอยู่ครู่หนึ่ง ไม่ลืมที่จะจดบันทึกคำสอนทั้งหมดที่ได้รับมาในเมื่อครู่ หลังจากนั้นจึงค่อยกลับออกมาด้านนอกอีกครั้งเพื่อสอบถามถึงสิ่งที่ตนต้องกระทำต่อ

ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สามารถเข้าเรียนวิชาที่เปิดสอนภายในวันนี้ได้ทันเสียแล้ว แถมวันพรุ่งนี้ยังเป็นวันหยุดอีกต่างหาก ระหว่างนี้ก็คงต้องหาอะไรอย่างอื่นทำรอคอยไปก่อนกระมัง โชคดีเหลือเกินที่รุ่นพี่ผู้หนึ่งได้แนะนำถึงการทำงานพาร์ทไทม์ที่ไร่สตรอว์เบอร์รี่ให้แก่เขา แม้จะไม่รู้แน่ชัดว่าจะต้องทำอะไรบ้าง แต่เด็กหนุ่มก็คิดว่า ตนน่าจะลองแวะไปดูเสียหน่อย

"สวัสดีครับ ผมอยากมาสมัครงานพาร์ทไทม์ดูแลไร่สตรอว์เบอร์รี่น่ะ"

เขาเอ่ยทักแก่ผู้ดูแลพร้อมกับบอกจุดประสงค์เสร็จสรรพ ดังนั้นจึงได้ถูกพาเข้าไปพบอีกบุคคลหนึ่ง ซึ่งเธอได้แนะนำตัวว่า มาจากบ้านไดโอนีซุส ดูเหมือนจะต้องสมัครงานกับเด็กบ้านนี้สินะ เมื่อตกลงสมัครงาน และได้รับคำอธิบายเกี่ยวกับค่าตอบแทนเรียบร้อยแล้วก็ได้เวลาเริ่มงานเสียที

ลีโอริคเริ่มต้นโดยการอ่านคู่มือที่ได้รับมาเพื่อทำความเข้าใจโดยคร่าวเสียก่อน จากนั้นจึงค่อยตรงไปยังห้องเก็บอุปกรณ์เพื่อนที่จะหยิบยืมเครื่องมือที่จำเป็นสำหรับการทำงานในวันนี้ออกมา มันประกอบไปด้วยส้อมพรวน ช้อนปลูก และบัวรดน้ำ เขาเริ่มต้นจากการพรวดดินที่รอบ ๆ โคนต้น ระมัดระวังเป็นอย่างยิ่งไม่ให้รุนแรงจนเกินไปและทำให้ผลผลิตเสียหาย ซึ่งกว่ามันจะครบถ้วนทั่วทั้งบริเวณที่ตนได้รับผิดชอบมา ก็กินเวลาไปเกือบชั่วโมงเลยทีเดียว

"ขั้นตอนต่อไป น่าจะเป็นการรดน้ำ แปลกจริง ๆ เลยที่สตรอว์เบอร์รี่ที่นี่ไม่ได้ใช้น้ำปกติในการรด"

แม้จะกล่าวด้วยน้ำเสียงประหลาดใจกับตัวเอง แต่บุตรแห่งอาธีน่าผู้นี้ก็นำบัวรดน้ำที่หยิบยืมมาไปตักน้ำจากน้ำพุแห่งความเยาว์วัยแล้วนำมารดตามคำแนะนำอยู่ดี สำหรับขั้นตอนนี้ เขาไม่ได้ใช้เวลามากเท่าตอนพรวนดินหรอก แถมยังเปลืองแรงน้อยกว่าเยอะเลยอีกด้วย

"เหลือแค่ขั้นตอนสุดท้ายแล้วสินะ"

ลีโอริคพูดขึ้นอีกครั้งขณะที่เหยียดแขนออกคลายความเมื่อยล้า แล้วเริ่มต้นสังเกตว่า มีศัตรูพืชหรือสัตว์ร้ายอะไรที่แฝงเข้ามารึเปล่า ซึ่งก็นับว่าโชคดีที่มันมีเพียงหนอนและแมลงขนาดปกติ และไม่ได้มีอันตรายร้ายแรงอะไร เขาจึงสามารถจัดการได้โดยง่าย แต่ภายในใจก็อดที่จะครุ่นคิดขึ้นมาไม่ได้อยู่ดี แล้วถ้าในอนาคตมีสัตว์ประหลาดแฝงตัวเข้ามาล่ะ ไม่ได้การแล้ว ต้องรีบฝึกฝนตัวเองแล้วล่ะ

เมื่องานทุกอย่างสิ้นสุดลง เด็กหนุ่มก็ค่อย ๆ ขนอุปกรณ์ทั้งหมดไปทำความสะอาด ก่อนที่จะเก็บคืนเข้าที่เดิมภายในห้องเก็บอุปกรณ์อย่างเรียบร้อย จากนั้นจึงค่อยมารายงานผลการทำงานให้แก่บุตรีของไดโอนีซุสได้ทราบ ก็เป็นอันเสร็จ โชคดีจริง ๆ ที่เขาสามารถทำงานทั้งหมดได้เรียบร้อยทันภายในระยะเวลา 2 ชั่วโมง

หมายเหตุ
งานพาร์ทไทม์: ไร่สตรอว์เบอร์รี่ 𓆩†𓆪 ค่าจ้าง: +50 พลังน้ำใจ , 5 ดรักม่า , 15 EXP
ไร่สตรอว์เบอร์รี่

Parida BELIEVER

ค่ายฮาล์ฟบลัด

วันที่: 3 กันยายน 2025 

บันทึกลึกลับ ของ บุตรีเฮคาที ฉบับที่ 38

เนื้อหาโรลเพลย์: 

    สายลมยามบ่ายพัดพริ้วกลิ่นหญ้าและดินชื้นอบอวลอยู่ในอากาศ หลังจากที่คุณทีน่า แซนโดวาล พาภริดาชมบ่อน้ำพุร้อนจนทั่วแล้ว กลิ่นหอมอ่อนๆ ของน้ำแร่ยังคงติดปลายจมูก ในขณะที่เสียงน้ำเดือดปุดๆ ค่อยๆ เลือนหายไป ท้องฟ้าสดใสไร้เมฆ แสงแดดอ่อนละมุนส่องลงมา ทำให้ทิวทัศน์รอบด้านดูสวยงามราวกับภาพวาด

     ​“เอาล่ะค่ะ ริดา... ที่ต่อไปที่เราจะไปกัน เป็นหนึ่งในสถานที่โปรดของเด็กๆ ในค่ายเลยนะ” ทีน่าพูดพร้อมรอยยิ้มอบอุ่น เธอมองริดาด้วยแววตาอ่อนโยน “รับรองว่าริดาต้องชอบแน่ๆ... เพราะที่นั่นทั้งสวยงาม ทั้งมีกลิ่นหอมหวานไปทั่ว”

     ​ริดากะพริบตาปริบๆ ด้วยความสงสัย ดวงตาสีเข้มเป็นประกายสะท้อนแสงแดด “คือ...ที่ไหนเหรอคะคุณทีน่า?” เธอเอียงคอเล็กน้อยราวกับพยายามคาดเดา

​ทีน่าหัวเราะเบาๆ พลางทำท่าลึกลับ “ไปถึงแล้วริดาจะรู้เองค่ะ เป็นเซอร์ไพรส์นะ” ว่าจบเธอก็ออกเดินนำไปตามทางเล็กๆ ที่ทอดผ่านพงหญ้าและพุ่มไม้เขียวชอุ่ม สองข้างทางมีดอกไม้ป่าหลากสีสันเบ่งบานชูช่อ ริดารีบก้าวตามไปด้วยความตื่นเต้น เสียงนกร้องและเสียงแมลงหึ่งๆ คลอเคล้าเป็นท่วงทำนองของธรรมชาติ

​.    หลังจากเดินไปสักพัก กลิ่นหอมหวานบางอย่างก็เริ่มลอยมาแตะปลายจมูกของริดา เธอสูดหายใจลึกๆ และทำตาโต “กลิ่นนี่... เหมือน...”

​“ใช่แล้วค่ะ” ทีน่าหันมายิ้มกว้าง “กลิ่นสตรอว์เบอร์รีสุกหอมๆ ไงล่ะ”

     ​เมื่อทั้งสองเดินพ้นแนวป่าทึบออกมา ภาพที่ปรากฏตรงหน้าทำให้ริดาถึงกับหยุดชะงัก หัวใจเต้นแรงด้วยความตื่นตะลึง — เบื้องหน้าคือ ทุ่งสตรอว์เบอร์รี กว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา ผลสีแดงสดเรียงรายเป็นระเบียบใต้แสงแดดอ่อนๆ ใบสีเขียวเข้มตัดกับสีของผลไม้จนดูสวยงามราวกับโลกในนิทาน กลิ่นหอมหวานอบอวลไปทั่วจนแทบจะลืมหายใจ

​“โอ้... สวยมากเลยค่ะ!” ริดาอุทานออกมาโดยไม่ทันยั้ง เสียงของเธอเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและความสุข

     ​ทีน่าหัวเราะคิกเบาๆ ก่อนจะชี้ไปยังมุมหนึ่งของทุ่ง “เห็นกระท่อมหลังเล็กตรงนั้นไหมคะ? นั่นเป็นจุดพักสำหรับเก็บสตรอว์เบอร์รี ในนั้นมีเครื่องดื่มเย็นๆ และของว่างให้เด็กๆ ด้วย”

     ​ริดามองตามสายตาของทีน่า เห็นกระท่อมไม้สไตล์ชนบทตั้งอยู่ท่ามกลางทุ่งกว้าง รอบๆ มีรั้วเตี้ยๆ ทำจากไม้ไผ่ที่ดูเรียบง่ายแต่กลมกลืนกับธรรมชาติ เธอพยักหน้าอย่างแรง “ค่ะ! อยากไปดูใกล้ๆ แล้วค่ะ”

     ​“งั้นไปกันเถอะ” ทีน่าเอื้อมมือไปจับมือริดาอย่างอ่อนโยนแล้วพาเธอเดินเข้าไปในทุ่ง ระหว่างทางมีเสียงหัวเราะของลูกครึ่งเทพเด็กๆ ดังลอยมาตามลม พวกเขากำลังเก็บสตรอว์เบอร์รีอย่างสนุกสนาน บ้างก็หยิบผลสุกเข้าปากชิม บ้างก็ใส่ลงในตะกร้าหวายที่สะพายไว้ข้างตัว

     ​ริดามองภาพเหล่านั้นด้วยรอยยิ้ม เธอรู้สึกอบอุ่นหัวใจอย่างประหลาด ราวกับได้กลับมาสู่สถานที่ที่เต็มไปด้วยมิตรภาพและความสุข เธอเอื้อมมือไปสัมผัสผลสตรอว์เบอร์รีลูกหนึ่งอย่างเบามือ ก่อนจะหันไปถามทีน่าด้วยเสียงใส “คุณทีน่าคะ... เราเก็บได้ด้วยไหมคะ?”

    ​“ได้สิคะ” ทีน่าพยักหน้าอย่างเอ็นดู “แต่ต้องเลือกผลที่สุกกำลังดีนะ สีแดงสดแบบนี้... และต้องระวังไม่ให้ต้นเสียหายด้วย” เธอสาธิตให้ริดาดูอย่างใจเย็น

     ​ริดาทำตามอย่างตั้งใจ เธอค่อยๆ เด็ดผลไม้ด้วยสองมือเล็กๆ จนได้สตรอว์เบอร์รีลูกโตสีแดงสวย จากนั้นยกขึ้นมาชมใกล้ๆ พลางยิ้มกว้าง “หอมจังเลยค่ะ!”

     ​“นี่เป็นหนึ่งในสถานที่ที่ทำให้เด็กๆ ในค่ายได้ผ่อนคลายค่ะ” ทีน่าอธิบายพลางกวาดสายตามองรอบๆ “บางครั้งเราก็ใช้สตรอว์เบอร์รีเหล่านี้ทำขนมหวาน หรือแม้แต่เป็นของถวายในพิธีพิเศษด้วยนะคะ”

     ​เสียงหัวเราะสดใสของเด็กๆ ดังขึ้นรอบทุ่ง ในขณะที่สายลมอ่อนพัดพากลิ่นหอมหวานให้ฟุ้งกระจาย ริดาหันมองรอบด้านด้วยดวงตาเป็นประกาย นี่ไม่ใช่เพียงแค่ทุ่งสตรอว์เบอร์รีธรรมดา แต่เป็นสถานที่ที่เปี่ยมไปด้วยความสุขและความทรงจำอันงดงาม

​ทีน่าหันมามองริดาด้วยสายตาที่อบอุ่น “เป็นยังไงบ้างคะ ชอบไหม?”

​ริดาพยักหน้ารัวๆ “ชอบมากเลยค่ะ! เหมือนความฝันเลย...”

​.   ทีน่าหัวเราะเบาๆ แล้วลูบผมของริดาอย่างเอ็นดู “ดีแล้วค่ะที่ริดาชอบ เอาล่ะ... หลังจากเราเก็บสตรอว์เบอร์รีเสร็จ เดี๋ยวทีน่าจะพาไปรู้จักกับสถานที่สุดท้ายของวันนี้นะคะ รับรองว่าน่าตื่นเต้นไม่แพ้กันเลย”

​.   แสงแดดอ่อนสาดส่องลงบนสองร่างที่กำลังเดินท่ามกลางทุ่งสตรอว์เบอร์รี กลิ่นหอมหวานยังคงอบอวลอยู่รอบๆ ขณะที่การผจญภัยของริดาภายในค่ายฮาล์ฟบลัดยังดำเนินต่อไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

รับรางวัล : +15 EXP

​

    ​

​.    

     ​

​

   

 

    ​

  

    

"ในความมืดมิดยังมีแสงนำทางผู้กล้าแห่งเฮคาที"

สถานที่: ทุ่งสตอว์เบอร์รี่|  หัวข้อ: เซอร์ไพรส์ที่หอมหวาน