[โรงอาหารหลัก] โถงอาหารประจำค่าย

Rita BELIEVER

ชื่อ: Rita Chanakarnwarukpinit

บทที่ 1: มื้อกลางวันในค่าย

 
หลังจากรายงานผลการปฏิบัติภารกิจเสร็จสิ้นในห้องทำงานอันโอ่อ่าของ คุณไครอน หัวหน้าค่ายผู้มีความเคร่งขรึมและใจดี สาวน้อย ริต้า ก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้ไม้โอ๊ค เธอก้มศีรษะให้กับคุณไครอนเป็นการแสดงความเคารพ

 
ริต้า: "ภารกิจในวันนี้สำเร็จลุล่วงเรียบร้อยค่ะ ไม่มีปัญหาใดๆ เกิดขึ้น ขอบคุณสำหรับความไว้วางใจค่ะ"

ไครอน: (พยักหน้าเล็กน้อย) "ดีมาก ริต้า เจ้าทำได้ดีเช่นเคย อย่าลืมพักผ่อนเสียบ้าง ภารกิจใหม่คงอีกไม่นาน"

เธอยิ้มบางๆ ให้กับคำชื่นชม ก่อนจะหมุนตัวเดินออกจากห้องทำงานไปอย่างเรียบร้อย

 
---

 
เสียงรองเท้าของริต้าดังก้องเบาๆ บนทางเดินหินของ บ้านใหญ่ เธอก้าวเรียวขาเล็กๆ ด้วยจังหวะมั่นคงและสง่างาม ผ่านสวนดอกไม้ที่ล้อมรอบตัวบ้าน มุ่งหน้าไปยัง โรงอาหารของค่าย

 
เมื่อเปิดประตูไม้สีน้ำตาลเข้มของโรงอาหาร กลิ่นอาหารหอมกรุ่นก็ลอยมาแตะจมูก ริต้าสูดหายใจลึก ดวงตาเปล่งประกายสดใส เสียงของ แม่ครัวฮาร์ปี้ ที่กำลังง่วนอยู่กับการจัดเตรียมอาหารดังขึ้นทันที

 
แม่ครัวฮาร์ปี้: "อ้าว ริต้า มาถึงพอดีเลย วันนี้มีสตูเนื้อสมุนไพรกับขนมปังอบใหม่ แม่ตั้งใจทำเลยนะ เหนื่อยจากภารกิจใช่ไหมจ๊ะ?"

ริต้า: (ยิ้มเล็กน้อย) "ขอบคุณค่ะ คุณแม่ฮาร์ปี้ กลิ่นหอมมากเลยค่ะ ท้องของข้ากำลังร้องเรียกอยู่พอดี"

ฮาร์ปี้ยิ้มตอบอย่างอ่อนโยน ก่อนยื่นถาดอาหารให้ริต้า เธอรับถาดด้วยสองมือ เดินไปยังมุมโต๊ะที่ใกล้หน้าต่าง แสงแดดยามกลางวันส่องผ่านกระจกใสสว่างไสว

 
ริต้านั่งลงและเริ่มตักสตูเนื้อขึ้นมาชิม เธอหลับตาเล็กน้อยอย่างพอใจ รสชาติอุ่นๆ และหอมกรุ่นทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลาย

 
ริต้า: (พึมพำเบาๆ) "คุณแม่ฮาร์ปี้ทำอาหารอร่อยเสมอเลย..."

เธอค่อยๆ รับประทานอาหารจนหมดจาน และเมื่ออิ่มแล้ว เธอหยิบถาดอาหารเดินไปยังบริเวณล้างจาน
ริต้า: (พูดเบาๆ) "ขอบคุณสำหรับอาหารนะคะ วันนี้อร่อยมาก"

หลังจากเก็บจานเรียบร้อย เธอก็เดินออกจากโรงอาหาร เสียงประตูไม้ที่เปิดออกเบาๆ ตามมาด้วยลมพัดอ่อนๆ ที่พาเธอออกไปยังภารกิจถัดไป

หมายเหตุ: บริการทานอาหารฟรีวันละครั้ง +30 พลังงาน

Sebastian BRAVE

SEBASTIAN

In every whispered secret and every untold truth, Hermes listens.

แสงแดดอ่อน ๆ ยามสายสาดลงมายังสนามหญ้าด้านหน้าบ้านพักเฮอร์มีส เซบาสเตียนสะพายกระเป๋าเป้ไว้บนไหล่ ขณะก้าวออกจากประตูบ้านพัก กลิ่นหอมของดอกไม้ที่ปลูกไว้ริมทางเดินโชยมากับสายลมเบา ๆ เขาสูดลมหายใจลึก ดวงตาสีฟ้าสดใสมองไปรอบ ๆ พร้อมกับความรู้สึกสดชื่นและตื่นเต้นเล็กน้อยสำหรับวันนี้

เขามุ่งหน้าตรงไปยังโรงอาหารที่อยู่ไม่ไกล เสียงพูดคุยของนักเรียนคนอื่น ๆ ลอยมาตามลม เสริมให้บรรยากาศยามเช้าดูมีชีวิตชีวายิ่งขึ้น เมื่อมาถึงโรงอาหาร กลิ่นหอมของขนมปังอบใหม่และไข่คนที่กำลังถูกปรุงในครัวลอยมาต้อนรับ เซบาสเตียนหยิบถาดอาหารขึ้นมาแล้วจัดการเลือกสิ่งที่เขาต้องการ ท้ายที่สุด เขาก็ได้ขนมปังปิ้งสองแผ่น ไข่คน ไส้กรอก และแก้วน้ำผลไม้สีส้มสดใส

ขณะเดินหาที่นั่ง ดวงตาของเขาก็เหลือบไปเห็นเซเลสติโน่ เพื่อนสนิทของเขา ที่กำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะริมหน้าต่าง เซเลสติโน่ดูเหมือนกำลังรีบทานอาหารในจานด้วยความเร่งรีบ ท่าทางเหมือนกับมีบางสิ่งเร่งด่วนรอเขาอยู่

เซบาสเตียนยิ้มมุมปากก่อนเดินตรงไปหา " รีบทานไปไหนน่ะ " เขาทักพร้อมกับวางถาดอาหารลงตรงข้ามเพื่อนของเขา

เซเลสติโน่เงยหน้าขึ้นจากจานอาหาร นัยน์ตาสีฟ้าของเขาดูเร่งร้อนเล็กน้อย " เข้าเรียนสิ นายรู้ไหมว่าเราต้องเจอวิชาอสุรกายก่อน แล้วก็ต้องรีบไปที่สนามฝึกซ้อมต่อ ฉันไม่อยากไปสาย "

เซบาสเตียนหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะหยิบส้อมขึ้นมา " ไม่ต้องรีบขนาดนั้นหรอกเพื่อน ค่อย ๆ ทาน ใจเย็น ๆ ยังมีเวลาเหลือเฟือเลย " เขาพูดพลางเริ่มทานอาหารในจานของตัวเอง

เซเลสติโน่ถอนหายใจเล็กน้อยก่อนจะยิ้มบาง ๆ " ฉันก็พยายามใจเย็นอยู่นี่ไง แต่ก็อดกังวลไม่ได้ นายรู้ใช่ไหมว่าครูไทสันไม่ชอบให้ใครมาสาย "

" ใช่ ฉันรู้ " เซบาสเตียนตอบพร้อมกับยักไหล่ " แต่ถ้านายรีบจนไม่ได้ทานอาหารให้ครบ เดี๋ยวก็ไม่มีแรงไปเรียนหรอก ฉันว่าอาจารย์คงอยากให้เราพร้อมมากกว่าจะมาตรงเวลาเป๊ะ ๆ นะ "

คำพูดของเซบาสเตียนทำให้เซเลสติโน่หยุดนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะหัวเราะออกมา " นายก็พูดมีเหตุผลเหมือนกันนะ เอาล่ะ ฉันจะพยายามใจเย็น ๆ อย่างที่นายว่า "

ทั้งสองคุยกันไปพลางทานอาหารไปด้วย บางครั้งหัวข้อสนทนาก็วกไปที่การบ้านวิชาฝึกขี่ม้าเพกาซัสที่พวกเขาทั้งคู่จะต้องส่งในวันนี้ เซบาสเตียนแบ่งปันความตื่นเต้นเกี่ยวกับการเรียนในสนามฝึก และเซเลสติโน่ก็พูดถึงกลยุทธ์ที่เขาคิดไว้สำหรับควบคุมเพกาซัสที่ดูจะซุกซนน้อยที่สุด

ไม่นานนัก อาหารในจานของทั้งคู่ก็หมดลง เซบาสเตียนหยิบกระดาษเช็ดปากขึ้นมาเช็ดปาก ก่อนจะหันไปยิ้มให้เซเลสติโน่ " เห็นไหม ทานแบบใจเย็นก็เสร็จได้เร็วเหมือนกัน "

เซเลสติโน่หัวเราะพลางลุกขึ้นยืน " โอเค ๆ นายชนะ แต่ถ้าฉันมาสายจะโทษนายเลยนะ "

เซบาสเตียนยักไหล่ก่อนจะเก็บถาดอาหารของตัวเอง " ฉันมั่นใจว่าเราจะไม่สายหรอก รีบไปกันเถอะ "

ทั้งสองเดินออกจากโรงอาหารด้วยรอยยิ้ม ทิ้งบรรยากาศอบอุ่นและเสียงหัวเราะเบา ๆ ไว้เบื้องหลัง พร้อมมุ่งหน้าไปยังคลาสเรียนแรกของวันอย่างมั่นใจ

#008000 - เซบาสเตียน เซบ แลงฟอร์ด
#000080 - NPC " เซเลสติโน่ เซล เรดฟิลด์ "

---

หมายเหตุ: กินอาหารฟรี [ พลังงาน +30 ]

Rita BELIEVER

ชื่อ: Rita Chanakarnwarukpinit

ตอนที่ 1: ก้าวแรกของพลังเทพ

 
แสงสว่างจากหน้าต่างกระจกที่ถูกแสงอาทิตย์ยามเช้าสาดส่องเข้ามาในบ้านพักหมายเลข 17 ริต้ายืนนิ่งอยู่กลางโถงทางเดิน ใบหน้าของเธอยังคงเปี่ยมไปด้วยความมุ่งมั่นและความสงบ พลังเทพที่เพิ่งปลดล็อกยังคงแผ่ซ่านอยู่ในตัวเธอ แม้เธอจะไม่คุ้นชินกับความรู้สึกใหม่นี้ แต่หัวใจกลับเต้นอย่างมั่นคง

 
เธอสูดลมหายใจเข้าลึก ก่อนจะก้าวเท้าบางๆ ออกจากโถงทางเดิน สายลมเย็นยามเช้าพัดผ่านตัวเธอเบาๆ ริต้ามุ่งหน้าไปยังโรงอาหารของค่ายฮาล์ฟบลัด เสียงนกฮัมเพลงกล่อมบรรยากาศรอบตัว แต่ภายในใจของเธอเต็มไปด้วยความคิดที่วนเวียนเกี่ยวกับพลังใหม่ที่ได้รับ

 
เมื่อเดินถึงโรงอาหาร กลิ่นหอมของอาหารเช้าที่แม่ครัวฮาร์ปี้กำลังเตรียมทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลาย “สวัสดีค่ะ ริต้า วันนี้อยากลองชิมแพนเค้กน้ำผึ้งไหมจ๊ะ?” เสียงแม่ครัวฮาร์ปี้เอ่ยทักด้วยรอยยิ้ม

 
ริต้ายิ้มตอบ “ขอแพนเค้กน้ำผึ้งกับน้ำส้มแก้วหนึ่งค่ะ ขอบคุณมากนะคะ”

แม่ครัวฮาร์ปี้เสิร์ฟจานอาหารให้ ริต้ากล่าวขอบคุณก่อนจะเดินไปยังโต๊ะมุมที่เงียบสงบ เธอเริ่มตักแพนเค้กเข้าปาก ความหวานของน้ำผึ้งและความนุ่มของแป้งช่วยเติมเต็มความหิวโหยจากการปลดปล่อยพลัง
หลังจากรับประทานเสร็จ เธอลุกขึ้นพร้อมจานในมือ เดินไปยังพื้นที่ล้างจาน เธอพูดเบาๆ กับแม่ครัวฮาร์ปี้ว่า “อร่อยมากเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ”

แม่ครัวฮาร์ปี้หัวเราะเบาๆ “ถ้าชอบก็แวะมาทุกเช้าเลยนะ ริต้า”

ริต้ายิ้มอีกครั้ง ก่อนจะหมุนตัวเดินออกจากโรงอาหาร ทุกก้าวที่เธอเดินไปข้างหน้านั้น เต็มไปด้วยความมั่นใจ เธอรู้ว่าพลังที่ได้รับมานั้นเป็นจุดเริ่มต้นของภารกิจที่ยิ่งใหญ่กว่าที่เธอเคยจินตนาการ

 
เมื่อออกมาพ้นเขตโรงอาหาร สายลมที่พัดมาสัมผัสใบหน้าเหมือนกับจะกระซิบบอกเธอว่า 

“นี่คือการเริ่มต้น”

หมายเหตุ: บริการทานอาหารฟรีวันละครั้ง +30 พลังงาน

Rita BELIEVER

ชื่อ: Rita Chanakarnwarukpinit

ณ ค่ายฮาล์ฟบลัด – เช้าวันใหม่

 
แสงแดดยามเช้าส่องผ่านหน้าต่างกระจกใส ทอแสงนวลอ่อน ๆ สะท้อนลงบนเตียงของ ริต้า สาวน้อยผู้อยู่ในค่ายฮาล์ฟบลัดมาหลายปี เธอค่อย ๆ ลืมตาขึ้น พลางบิดขี้เกียจเล็กน้อยก่อนจะลุกขึ้นจากเตียงอย่างคล่องแคล่ว

 
"วันนี้ต้องเริ่มต้นใหม่ให้สดใสอีกครั้ง" ริต้าพูดกับตัวเองพร้อมรอยยิ้มบาง

 
เธอรีบจัดการธุระส่วนตัวในห้องน้ำ จากนั้นหยิบเสื้อประจำค่ายฮาล์ฟบลัดที่มีสัญลักษณ์อันโดดเด่นมาสวมใส่ จับคู่กับกางเกงขาสั้นสีขาวที่ดูทะมัดทะแมง เธอหวีผมรวบขึ้นเป็นหางม้าสูง เรียบง่ายแต่ดูน่ารักในแบบของเธอเอง หลังจากสวมรองเท้าผ้าใบสีดำเสร็จเรียบร้อย เธอเดินออกจากห้องพักพร้อมกับความกระตือรือร้น

 
เสียงนกร้องดังแว่วมาเมื่อริต้าเดินผ่านบ้านหมายเลข 17 ซึ่งมีเพื่อน ๆ บางคนกำลังจัดเตรียมอาวุธสำหรับการฝึกในวันนี้ เธอทักทายพวกเขาด้วยน้ำเสียงสดใส

 
"อรุณสวัสดิ์! วันนี้อากาศดีจังเลย!"

"อรุณสวัสดิ์ ริต้า! อย่าลืมเจอกันที่ลานฝึกนะ!" เด็กหนุ่มคนหนึ่งตะโกนตอบกลับ

 
ริต้ายิ้มรับก่อนจะเดินต่อจนถึงโรงอาหาร กลิ่นหอมของขนมปังอบใหม่และไข่ดาวลอยมาเตะจมูก เธอเดินเข้าไปในโรงอาหาร พลางทักทาย คุณแม่ครัวฮาร์ปี้ ที่กำลังง่วนอยู่กับการจัดเตรียมอาหาร
"คุณแม่ครัวฮาร์ปี้คะ เช้านี้มีกลิ่นหอมมากเลย!"

"ขอบคุณจ้ะ หนูริต้า ทานเยอะ ๆ เลยนะ วันนี้มีแพนเค้กน้ำผึ้งสูตรพิเศษด้วย" คุณแม่ครัวยิ้มใจดี พลางส่งจานอาหารมาให้

ริต้านั่งลงที่โต๊ะ ทานอาหารเช้าอย่างเอร็ดอร่อย ไข่คนเนื้อนุ่ม ขนมปังกรอบนอกนุ่มใน และแพนเค้กน้ำผึ้งที่หวานละมุน เมื่อเธออิ่มจนพอใจแล้ว เธอลุกขึ้นนำจานไปเก็บเข้าที่

"ขอบคุณสำหรับอาหารค่ะ คุณแม่ครัวฮาร์ปี้!"

"ไม่เป็นไรจ้ะ ตั้งใจฝึกวันนี้นะลูก"

ริต้าพยักหน้าก่อนจะเดินออกจากโรงอาหาร เสียงก้าวเท้าของเธอเบาแต่มั่นคง พลังใจเต็มเปี่ยม พร้อมที่จะลุยกิจกรรมในวันนี้ของค่ายฮาล์ฟบลัด!

หมายเหตุ: บริการทานอาหารฟรีวันละครั้ง +30 พลังงาน

Rita BELIEVER

ชื่อ: Rita Chanakarnwarukpinit

บทที่ 1: เริ่มต้นวันใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัด

 
เสียงนกร้องเจื้อยแจ้วดังแว่วจากนอกหน้าต่าง ทำให้ ริต้า ลืมตาขึ้นมาอย่างช้าๆ เธอสะลึมสะลืออยู่ครู่หนึ่งก่อนจะรู้ตัวเต็มที่ "โอ๊ย! สายแล้วแน่ๆ" ริต้าพูดกับตัวเองเสียงดัง ก่อนจะดีดตัวขึ้นจากเตียงนอนนุ่มที่มีผ้าห่มลายกรีกคลาสสิกคลุมอยู่

 
เธอรีบเดินเข้าห้องน้ำ ล้างหน้าล้างตาและอาบน้ำให้สดชื่น เสร็จแล้วจึงหยิบเสื้อค่ายฮาล์ฟบลัดสีส้มสดที่บ่งบอกถึงความเป็นสมาชิกของเธอ และจับคู่กับกางเกงยีนส์ตัวโปรด เมื่อแต่งตัวเสร็จ ริต้าหวีผมยาวสลวยของตัวเอง ก่อนจะดัดลอนเล็กน้อยอย่างคล่องแคล่วและปล่อยผมให้สะบัดไปตามลมเบาๆ พร้อมทั้งสวมรองเท้าผ้าใบสีขาวที่ใส่สบาย

 
"โอเค! พร้อมลุย!" ริต้าพูดขึ้นมาอย่างมุ่งมั่น แล้วเดินออกจากห้องพักส่วนตัวของเธอ ประตูห้องปิดเบาๆ ตามหลัง

 
เมื่อเดินผ่านโถงทางเดินอันคุ้นเคย เธอทักทายเด็กในค่ายที่สวนทางกันอย่างร่าเริง "อรุณสวัสดิ์นะ!"
เด็กชายคนหนึ่งยิ้มตอบ "อรุณสวัสดิ์ ริต้า! วันนี้ดูสดใสมากเลยนะ"

ริต้าเพียงหัวเราะเบาๆ และโบกมือ ก่อนจะเดินตรงไปยังบ้านหมายเลข 17 ที่เป็นจุดนัดพบของเพื่อนๆ ในกลุ่ม แต่วันนี้ยังไม่มีใครมา เธอจึงตัดสินใจเดินต่อไปยังโรงอาหาร

 
เมื่อถึงที่หมาย กลิ่นอาหารเช้าหอมกรุ่นทำให้เธอรู้สึกหิวมากขึ้น "เช้านี้มีอะไรให้กินบ้างนะ?" เธอเดินตรงไปยังแถวอาหาร และพบกับ คุณแม่ครัวฮาร์ปี้ ที่กำลังเสิร์ฟอาหารจานเด็ด

 
"ข้าวไข่เจียวกับขนมปังปิ้ง สนใจมั้ยจ๊ะสาวน้อย?" ฮาร์ปี้ถามพลางยิ้มด้วยความเป็นมิตร

 
"โอ้ แน่นอนค่ะ! ขอบคุณนะคะ!" ริต้ายิ้มหวาน พลางรับจานอาหารมาอย่างระมัดระวัง

 
เธอนั่งลงที่โต๊ะประจำ พร้อมทั้งเริ่มตักอาหารเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย "อื้ม อร่อยเหมือนเดิมเลย" เธอพึมพำ

 
หลังจากรับประทานเสร็จ ริต้าจัดการเก็บจานชามเรียบร้อย "ขอบคุณสำหรับอาหารค่ะ คุณฮาร์ปี้!

"
"ไม่เป็นไรจ้ะ ริต้า ไว้มากินอีกนะ!" ริต้าโค้งศีรษะเบาๆ แล้วเดินออกจากโรงอาหาร เตรียมพร้อมสำหรับการผจญภัยใหม่ในค่ายฮาล์ฟบลัดที่กำลังรอเธออยู่

หมายเหตุ: บริการทานอาหารฟรีวันละครั้ง +30 พลังงาน

Rita BELIEVER

ชื่อ: Rita Chanakarnwarukpinit

รุ่งเช้าวันใหม่ที่ค่ายฮาล์ฟบลัด

 
แสงแดดยามเช้าสาดส่องลอดผ่านหน้าต่างบานเล็กเข้าสู่ห้องพักของ ริต้า สาวน้อย ผู้อ่อนโยนและสดใส เธอลืมตาขึ้นอย่างช้า ๆ หยีตาเล็กน้อยเมื่อเผชิญกับแสงแรกของวันใหม่

“อืม...เช้าแล้วสินะ” ริต้าพึมพำเบา ๆ ก่อนจะลุกขึ้นจากเตียงนอนที่จัดไว้อย่างเรียบง่าย

 
เธอเดินเข้าห้องน้ำเพื่อชำระล้างร่างกาย ความเย็นสดชื่นจากน้ำช่วยปลุกความง่วงงุนให้มลายไป หลังจากอาบน้ำเสร็จ ริต้าเลือกชุดประจำค่ายเสื้อยืดสีส้มสดใสที่มีโลโก้ของค่ายฮาล์ฟบลัดอยู่ตรงกลาง สวมคู่กับเอี้ยมยีนส์ที่ดูทะมัดทะแมง เธอมัดผมสองข้างเป็นทรงอาหมวยน่ารัก เสร็จแล้วจึงหยิบรองเท้าผ้าใบสีครีมคู่ใหม่ที่ยังดูสะอาดเอี่ยมมาสวม

 
“วันนี้คงจะเป็นวันดีอีกวันหนึ่ง” เธอพูดกับตัวเองพร้อมรอยยิ้ม ก่อนจะเปิดประตูห้องพักส่วนตัวที่บ้านพักหมายเลข 17 ออกไป

 
---

 
โรงอาหารค่ายฮาล์ฟบลัด

 
ริต้าเดินตามทางเดินที่ปูด้วยก้อนหินเล็ก ๆ มุ่งหน้าไปยังโรงอาหาร เสียงนกในยามเช้าขับกล่อมคลอไปกับสายลมที่พัดเอื่อย ๆ บรรยากาศสดใสทำให้เธออดไม่ได้ที่จะสูดอากาศบริสุทธิ์เข้าเต็มปอด
เมื่อเดินเข้ามาในโรงอาหาร กลิ่นหอมของอาหารเช้าก็ลอยมากระทบจมูก เธอเห็นเหล่าแม่ครัวฮาร์ปี้กำลังจัดอาหารลงจานด้วยความคล่องแคล่ว

 
"อรุณสวัสดิ์ค่ะ แม่ครัวฮาร์ปี้!" ริต้าทักทายอย่างสดใส

 
"อรุณสวัสดิ์จ้ะ ริต้า! วันนี้อยากลองแพนเค้กไหม?" [/b) แม่ครัวตัวหนึ่งส่งเสียงตอบด้วยน้ำเสียงเป็นมิตร

"แน่นอนค่ะ ขอบคุณนะคะ!" ริต้ารับจานแพนเค้กพร้อมราดน้ำเชื่อมและผลไม้สด ก่อนเดินไปหาที่นั่งในมุมโปรดของเธอ

เธอทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อย พร้อมมองเพื่อนร่วมค่ายที่คุยกันอย่างสนุกสนาน ทุกอย่างดูสงบสุขและเต็มไปด้วยชีวิตชีวา

หมายเหตุ: บริการทานอาหารฟรีวันละครั้ง +30 พลังงาน

Rita BELIEVER

ชื่อ: Rita Chanakarnwarukpinit

รุ่งอรุณวันใหม่มาถึงพร้อมกับแสงอาทิตย์แรกที่อบอุ่นและอ่อนโยน สาวน้อย ริต้า ค่อยๆ ลืมตาขึ้นจากภวังค์ เธอนอนเอนกายอยู่บนเตียงไม้ในห้องพักหมายเลข 17 ภายในค่ายฮาล์ฟบลัด กลิ่นอายของเช้าวันใหม่และเสียงนกร้องเบาๆ จากป่ารอบค่ายปลุกเธอให้ตื่นเต็มตา

 
ริต้าลุกขึ้นจากเตียง กวาดสายตาไปรอบห้องพักส่วนตัวที่ตกแต่งเรียบง่าย เธอสูดหายใจลึกก่อนจะจัดการเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับวันใหม่ เธอเดินเข้าห้องน้ำ เปิดน้ำเย็นชำระล้างความง่วงเหงาออกไป พร้อมกับความตั้งใจใหม่ที่สะท้อนในแววตาใสแจ๋วของเธอ หลังอาบน้ำเสร็จ ริต้าสวมเสื้อสีส้มของค่ายฮาล์ฟบลัดที่ประทับตราสัญลักษณ์ไว้อย่างโดดเด่น คู่กับกางเกงขาสั้นสีขาวที่ทำให้เธอดูสดใสราวกับแสงตะวัน

 
เธอหวีผมยาวสีดำขลับให้เรียบร้อย และใช้เครื่องดัดลอนเบาๆ ให้ปลายผมเป็นเกลียวสวยงาม ก่อนปล่อยสยายให้พลิ้วไหวไปตามลมยามเช้า เมื่อสวมรองเท้าผ้าใบสีครีมคู่โปรดเสร็จเรียบร้อย เธอก็พร้อมออกเดินทางสู่ภารกิจประจำวันที่ค่ายนี้
ริต้าเปิดประตูห้องพัก เดินก้าวเรียวขาออกไปยังโถงทางเดิน เสียงรองเท้าเบาๆ กระทบกับพื้นไม้สะท้อนเป็นจังหวะที่เธอคุ้นเคย เธอหยุดเล็กน้อยตรงระเบียงบ้านพัก เพื่อมองวิวค่ายที่เริ่มคึกคัก บรรยากาศอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมอ่อนๆ ของต้นไม้และเสียงหัวเราะของเหล่าเพื่อนร่วมค่าย

 
เธอมุ่งหน้าไปยังโรงอาหารซึ่งตั้งอยู่ใจกลางค่าย อาคารไม้ขนาดใหญ่แห่งนี้เต็มไปด้วยกลิ่นหอมของอาหารเช้า เธอผลักประตูเข้าไปพร้อมรอยยิ้ม

 
"อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณแม่ครัว!" ริต้าทักทายแม่ครัวฮาร์ปี้ที่กำลังยุ่งอยู่กับการเสิร์ฟอาหาร

 
"อรุณสวัสดิ์จ้ะ ริต้า วันนี้อยากทานอะไรเป็นพิเศษไหม?" แม่ครัวฮาร์ปี้เอ่ยพลางยิ้มอบอุ่น

 
"ขอขนมปังอบกับน้ำผึ้งหน่อยค่ะ แล้วก็ไข่ดาวสองฟองนะคะ" ริต้าสั่งเมนูโปรด เธอรับถาดอาหารพร้อมน้ำส้มแก้วโต ก่อนจะนั่งลงที่โต๊ะประจำ เธอรับประทานอาหารเช้าด้วยความอร่อย ท่ามกลางเสียงพูดคุยของเพื่อนร่วมค่ายที่เริ่มทยอยเข้ามา

 
เมื่ออิ่มหนำสำราญ ริต้าก็ลุกขึ้นพร้อมเก็บถาดไปวางที่จุดล้างจาน เธอโบกมือขอบคุณแม่ครัวฮาร์ปี้ "ขอบคุณมากค่ะ อร่อยเหมือนเดิมเลย!"

"ไม่เป็นไรจ้ะ อย่าลืมเก็บพลังไว้นะ วันนี้ดูเหมือนจะมีกิจกรรมสนุกๆ อีกเยอะเลย"

ริต้ายิ้มรับคำก่อนจะเดินออกจากโรงอาหาร แสงแดดอ่อนยามเช้ากระทบใบหน้าเธออย่างอบอุ่น เธอรู้ว่าการผจญภัยใหม่ๆ ในวันนี้กำลังรออยู่ และเธอก็พร้อมที่จะเผชิญมันด้วยหัวใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง!

หมายเหตุ: บริการทานอาหารฟรีวันละครั้ง +30 พลังงาน

Soyeon

ชื่อตัวละคร: Park Jenny

นิยาย: ปริศนาค่ายฮาล์ฟบลัด

---

บทที่ 1: การตื่นขึ้นของเจนนี่

แสงสลัวจากดวงจันทร์ลอดผ่านผ้าม่านสีขาวซีดในห้องนอนใหญ่ เสียงลมหวีดหวิวเบาๆ ภายนอก ทำให้สาวน้อยปาร์ค เจนนี่ ที่หลับใหลอยู่ในนิทราอันแสนยาวนาน ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาอย่างเชื่องช้า เธอรู้สึกเหมือนเวลาผ่านไปนับร้อยปี แต่ยังไม่เข้าใจว่าทำไมทุกอย่างรอบตัวถึงยังคงมืดมิด

เจนนี่: (พึมพำเบาๆ) "เกิดอะไรขึ้นกันนะ..."

เธอลุกขึ้นจากเตียงที่ดูเหมือนจะไม่ได้ถูกแตะต้องมานาน เดินอย่างระมัดระวังไปที่หน้าต่าง แต่สิ่งที่พบก็ยังคงเป็นความมืดที่ไร้คำตอบ

---

บทที่ 2: การเตรียมตัวผจญภัย

เจนนี่เดินออกจากห้องนอนใหญ่ ตรงไปยังห้องน้ำที่อยู่ถัดไปเพียงไม่กี่ก้าว เธอจัดการเปลี่ยนชุดอย่างรวดเร็ว ใส่เสื้อค่ายสีส้มสดใส ที่มีคำว่า "ค่ายฮาล์ฟบลัด" ปักอยู่บนอกเสื้อคู่กับกางเกงขาสั้นสีขาวสะอาด และรองเท้าคัทชูสีขาว เธอหวีผมยาวสีดำสนิทจนเรียบร้อย แล้วมองตัวเองในกระจกเป็นครั้งสุดท้าย

เจนนี่: (พูดกับตัวเองในกระจก) "ถึงเวลาเริ่มต้นผจญภัยแล้วสินะ!"

---

บทที่ 3: การเดินทางในความมืด

สาวน้อยเปิดประตูออกจากบ้าน เสียงพื้นไม้ดังเอี๊ยดอ๊าดในความเงียบ เธอก้าวเดินไปตามทางเดินเล็กๆ ที่ทอดยาวสู่ค่ายฮาล์ฟบลัด ความมืดมิดรายล้อมรอบตัวเธอ แต่หัวใจของเจนนี่กลับรู้สึกมีแรงผลักดันบางอย่าง

---

บทที่ 4: โถงอาหารและการเริ่มต้น

ในที่สุด หลังจากการเดินทางที่ดูเหมือนยาวนาน เธอก็มาถึงโถงอาหารประจำของค่ายฮาล์ฟบลัด กลิ่นอาหารหอมกรุ่นลอยมาแตะจมูก เจนนี่มองไปรอบๆ พบกับแม่ครัวฮาร์ปี้ ที่มีใบหน้าละม้ายคล้ายนก แต่ยังคงยิ้มต้อนรับ

เจนนี่: (โค้งเล็กน้อย) "สวัสดีค่ะ หนูชื่อปาร์ค เจนนี่ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ!"

แม่ครัวฮาร์ปี้ยิ้มอย่างอบอุ่น ก่อนจะชวนเจนนี่นั่งลงรับประทานอาหารมื้อเช้าจานโต เธอรับประทานอย่างเอร็ดอร่อยจนหมดจาน แล้วล้างจานของตัวเองอย่างเรียบร้อย

เจนนี่: (ยิ้มให้แม่ครัว) "ขอบคุณสำหรับอาหารค่ะ อร่อยมากเลย!"

---

บทที่ 5: การก้าวเดินครั้งใหม่

หลังจากอิ่มท้องและกล่าวลาคุณแม่ครัว เจนนี่ก็ก้าวออกจากโถงอาหาร ความรู้สึกตื่นเต้นผสมกับความสงสัยในหัวใจ

เจนนี่: (มองไปที่เส้นทางด้านหน้า) "ต่อไป...ฉันต้องค้นหาว่าทำไมถึงมาอยู่ที่นี่"

เธอก้าวเดินต่อไป ท่ามกลางบรรยากาศที่แสนลึกลับ พร้อมความมุ่งมั่นที่จะไปผจญภัยในค่ายฮาล์ฟบลัดแห่งนี้...

หมายเหตุ: สาวน้อยปาร์คเจนนี่ ใช้บริการทานอาหารฟรีวันละหนึ่งครั้ง ได้รับ + 30 พลังงาน

Soyeon

ชื่อตัวละคร: Park Jenny

เรื่องราวของสาวน้อยปาร์ค เจนนี่: ภารกิจทำความสะอาดโถงอาหารค่ายฮาล์ฟบลัด

ในช่วงบ่ายของวันอากาศร้อนระอุ สาวน้อยปาร์ค เจนนี่ ได้เดินมาถึงบริเวณโถงอาหารของค่ายฮาล์ฟบลัด ที่เต็มไปด้วยกลิ่นหอมของอาหารที่เพิ่งถูกปรุงเสร็จใหม่ๆ แต่ยังมีเศษขยะและคราบสกปรกจากการรับประทานมื้อกลางวันเหลืออยู่ตามพื้นและโต๊ะหลายตัว เจนนี่ยืดตัวตรงพลางเดินไปยังด้านหลังของโถงอาหาร ที่นั่นมีคุณแม่ครัวฮาร์ปี้ยืนอยู่ข้างๆ เตาผิงขนาดใหญ่ เธอหันไปมองเจนนี่และยิ้มให้พร้อมกับขยับมือให้เธอเข้ามาใกล้

"สวัสดีค่ะ คุณแม่ครัวฮาร์ปี้ หนูเป็นคนที่รับอาสามาทำภารกิจเวรทำความสะอาดโถงอาหารประจำค่ายฮาล์ฟบลัดในวันนี้ค่ะ" เจนนี่เอ่ยด้วยน้ำเสียงที่สุภาพ แต่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น

แม่ครัวฮาร์ปี้พยักหน้าและกล่าวเสียงอ่อนโยน "ดีมากเลยเจนนี่ สู้ๆ นะ อย่าลืมทำให้สะอาดทุกมุมทุกส่วนล่ะ"

เจนนี่ยิ้มกว้างและพยักหน้า ก่อนที่เธอจะเดินตรงไปยังมุมที่เก็บอุปกรณ์ทำความสะอาด เธอหยิบไม้กวาดและไม้ถูพื้นออกมา พร้อมกับตั้งใจทำความสะอาดทุกพื้นที่ที่เห็น เธอกวาดและถูพื้นไปตามทิศทางของลมที่พัดมา จนพื้นโถงอาหารเริ่มสะอาดขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

หลังจากนั้นเธอก็หยิบผ้าไมโครไฟเบอร์ขึ้นมาเช็ดโต๊ะทุกตัวอย่างรอบคอบ เสียงผ้าถูบนพื้นผิวโต๊ะดังเบาๆ เธอทำงานด้วยความทุ่มเทและไม่รีบร้อน เพราะเธอรู้ดีว่าแค่การทำความสะอาดเล็กน้อยก็สามารถทำให้ค่ายฮาล์ฟบลัดดูน่าอยู่มากขึ้น

เมื่อเธอเช็ดโต๊ะเสร็จแล้ว ก็เริ่มทำการล้างจานชาม ช้อนส้อมที่มีอยู่กองโตในอ่างล้างจาน เธอใช้สบู่ล้างอย่างละเอียด ทำความสะอาดทุกจานและช้อนที่ใช้งานเสร็จแล้ว จากนั้นก็เก็บสิ่งของทั้งหมดกลับเข้าที่เดิมให้เรียบร้อย

เมื่อการทำความสะอาดเสร็จสิ้น เจนนี่เดินไปหาคุณแม่ครัวฮาร์ปี้ที่กำลังนั่งพักอยู่ข้างเตาผิง เธอพูดด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ "เสร็จเรียบร้อยแล้วค่ะ คุณแม่ครัวฮาร์ปี้"

แม่ครัวฮาร์ปี้หันไปมองและพยักหน้าอย่างพอใจ

"ทำได้ดีมากเลยเจนนี่ โต๊ะทุกโต๊ะสะอาด พื้นก็เงาวับ รู้สึกดีที่ได้มาทำงานกับเธอ"

เจนนี่ยิ้มอย่างมีความสุขกับคำชม และเธอก็ยกมือขอบคุณ "ขอบคุณค่ะ คุณแม่ครัวฮาร์ปี้ หนูดีใจที่ได้ทำภารกิจนี้"

หลังจากนั้น เจนนี่ก็เดินออกจากโถงอาหาร ประจำค่ายฮาล์ฟบลัด ไปยังที่พักของตนเอง ด้วยความรู้สึกที่ภูมิใจในงานที่ทำจนเสร็จเรียบร้อย ทุกก้าวที่เธอก้าวออกไปนั้นช่างเต็มไปด้วยความมั่นใจในการเป็นส่วนหนึ่งของค่ายฮาล์ฟบลัด

หมายเหตุ: สาวน้อยปาร์ค เจนนี่ ทำภารกิจเวรทำความสะอาดโรงอาหาร เสร็จเรียบร้อย เลือกรับ ของรางวัลจากการทำภารกิจเป็น + 25 พลังใจ 

(เลือกทำการรับ 4 เหรียญครักม่า) และ + 15 EXP

Soyeon

ชื่อตัวละคร: Park Jenny

หลังจากการเดินทางอันยาวนาน เจนนี่รู้สึกเหน็ดเหนื่อยและหิวจนท้องร้องดังลั่น เธอมาถึงที่หมายของเธอในที่สุด—โถงอาหารประจำค่ายฮาล์ฟบลัด ที่ซึ่งอาหารอร่อยถูกเตรียมไว้เสมอ กลิ่นหอมของสตูว์เนื้อและขนมปังกรอบลอยไปในอากาศ ทำให้เธอแทบจะไม่สามารถอดใจได้

เมื่อก้าวเท้าเข้าไปในโถงอาหาร เจนนี่พบกับแม่ครัวฮาร์ปี้ที่กำลังปรุงอาหารอยู่ที่โต๊ะไม้ขนาดใหญ่ แม่ครัวฮาร์ปี้เป็นครึ่งนกครึ่งมนุษย์ มีใบหน้าที่เหมือนกับนก แต่กลับยิ้มแย้มและท่าทางอบอุ่น พวกมันทำอาหารด้วยความชำนาญอย่างไม่น่าเชื่อ

เจนนี่ยิ้มให้แม่ครัวฮาร์ปี้และกล่าวเสียงใส "สวัสดีค่ะ คุณแม่ครัวฮาร์ปี้ หนูมารับประทานอาหารมื้อกลางวันค่ะ"

แม่ครัวฮาร์ปี้ยิ้มกว้าง เผยให้เห็นฟันที่แหลมเล็กน้อย ก่อนจะตอบกลับอย่างอ่อนโยน "ยินดีต้อนรับค่ะ เจนนี่! มื้อกลางวันนี้จะมีข้าวต้มไก่ร้อนๆ กับขนมปังนุ่มๆ เลยนะคะ รับประทานให้อร่อยนะ"

เจนนี่พยักหน้าและนั่งลงที่โต๊ะอาหารที่มีอยู่ไม่กี่ตัว ก่อนจะตักข้าวต้มไก่ร้อนๆ และขนมปังทาเนยที่กลิ่นหอมมาก ใส่เข้าปากคำแรก รสชาติที่หวานมันและเข้มข้นทำให้เธอลืมความเหนื่อยล้าจากการเดินทางได้ทันที

“อร่อยมากเลยค่ะ!” เจนนี่พูดขึ้นหลังจากที่เคี้ยวอาหารคำสุดท้ายแล้ว

แม่ครัวฮาร์ปี้หัวเราะเบาๆ “ดีใจที่ชอบนะคะ เจนนี่ ถ้าอยากได้อีกก็เรียกได้เลยค่ะ”

เจนนี่ยิ้มกว้างและลุกขึ้นจากที่นั่ง เรียบเรียงจานและช้อนของตัวเองอย่างระมัดระวัง จากนั้นก็เดินไปล้างจานในส่วนที่จัดเตรียมไว้ให้ก่อนจะเดินออกจากโถงอาหาร

เมื่อก้าวเท้าออกไปจากโถงอาหาร เจนนี่รู้สึกเหมือนความเหนื่อยล้าทั้งหมดหลุดออกไป และรู้สึกเต็มเปี่ยมด้วยพลังอีกครั้ง เธอยิ้มให้กับตัวเอง พร้อมกับคิดถึงการเดินทางครั้งต่อไปที่รออยู่ข้างหน้า.

หมายเหตุ: สาวน้อยปาร์คเจนนี่ ใช้บริการทานอาหารฟรีวันละหนึ่งครั้ง ได้รับ + 30 พลังงาน