[กระดานบอร์ดข่าวสารของค่าย]

[บอร์ดประกาศงานภายในค่าย]

เป็นสถานที่ ๆ ทุกคนสามารถมาโรลเพลย์ดูงานที่แปะไว้บนกระดานหน้าบ้านใหญ่ได้ 

โดยบนกระดานจะมีงานต่าง ๆ มากมายที่มีคนแปะติดไว้บนป้าย

กติกาการรับงาน

1) เขียนโรลเพลย์ที่ กระดานบอร์ดข่าวสาร แห่งนี้เพื่อดูงานที่จะไปทำ

2) หากสถานที่ไหนแอดมินยังไม่ได้ปัก คุณสามารถเสนอปักแทนได้

3) การทำภารกิจไม่สามารถใช้การย้อนเวลาได้เกิน 1 วันจากวันปัจจุบัน

2) ฝึกเผชิญหน้ากับฮาร์ปี้ (ต้องซื้ออาวุธทองสัมฤทธิ์อย่างใดอย่างหนึ่งก่อน)

ทำได้สัปดาห์ละ 1 ครั้ง

มีระดับไม่เกินระดับ 10

ไครอนได้เล็งเห็นถึงการพัฒนาศักยภาพ เขามองดูเด็ก ๆ ที่มาใหม่ฝึกฝนที่ลานฝึก

อย่างขยันหมั่นเพียรทุกวัน การต่อสู้ที่แท้จริงอาจไม่ลงสังเวียนจะรู้ซึ้งได้ยังไง ไครอนจึงได้แปะใบงานนี้

ป่าต้องห้ามทางตะวันตกเฉียงเหนือของค่ายมีอสุรกายวิ่งพลุกพล่าน เป็นเขตสำหรับล่าอสุรกาย

แม้ในป่ามิได้มีเพียงฮาร์ปี้เผ่าเดียว แต่นี่จะเป็นบทเรียนที่จะได้ฝึกฝนการระวังตัวไปด้วย

และทำเวลาในการล่าฮาร์ปี้ ปราบพวกเธอให้ได้สักตัวและนำสินสงครามกลับมายืนยัน

- เขียนโรลเพลย์หลังดูงานแล้ว ไปพบไครอน ที่ ห้องทำงานไครอน ในบ้านใหญ่

(เกี่ยวกับการฟังเนื้อหางานและสอนการเอาตัวรอดเบื้องต้น)

- เขียนโรลเพลย์ ที่ ป่าต้องห้าม (เกี่ยวกับการล่าฮาร์ปี้)

- รอประมวลผลเพิ่มอสุรกายฮาร์ปี้ลงระบบ จะคำนวณ Level อสุรกาย ระดับ 5-10 

จากเลขไบต์หลักสุดท้ายของโรลเพลย์สำรวจป่าต้องห้ามตามหาฮาร์ปี้ 

หากได้เลขไบต์ 0-4 จะถือเป็นระดับ 10 | หากได้เลข 5-9 = ระดับ 5-9 ) 

- เขียนโรลเพลย์ต่อสู้กับฮาร์ปี้ ที่ ป่าต้องห้าม (เกี่ยวกับการต่อสู้และรอเก็บสินสงคราม

หลังฮาร์ปี้สลายเป็นฝุ่นละอองสีทองลอยไปตามสายลมกลับไปทาร์ทารัสเพื่อรอรวมตัวกลับมาใหม่)

- เขียนโรลเพลย์นำสินสงครามจากอสุรกายไปยืนยันต่อไครอน ที่ ห้องทำงานไครอนในบ้านใหญ่

- รางวัลสินสงคราม: ขนฮาร์ปี้ 2 ชิ้น

(มีโอกาสดรอปสินสงครามพิเศษ ไข่ฮาร์ปี้ หากได้เลขไบต์ 2 และ 8 และมีค่า LUK 15+)

(ไข่ฮาร์ปี้จะมีเพียงครั้งเดียวต่อเขตพื้นที่การล่า หมายถึงได้ 1 คน)

- รางวัลงาน: +50 พลังใจ, 8 เหรียญครักม่า และ +40 EXP

- รางวัลแต้มตื่นรู้ +2 จากการเรียนรู้การชนะฮาร์ปี้ครั้งแรก (ได้ครั้งเดียว)

3) เวรทำความสะอาดโรงอาหาร

ทำได้วันละ 3 ครั้ง 

(คูลดาวน์ทำเวรครั้งต่อไป 3 ชม. หลังโถงอาหารถูกใช้ไปพอดี เริ่มสกปรก)

(สูงสุด 3 ครั้งต่อสัปดาห์)

วันนี้ใครจะขันอาสาทำความสะอาดโรงอาหารประจำวัน ไปหยิบไม้กวาด ไม้ถูพื้นและตะลุยกับการทำความสะอาดโรงอาหารกันเลย ค่ายเป็นของเราทุกคน เราย่อมต้องทำกันเองไม่มีคนครัวคอยดูแล นอกจากฮาร์ปี้ทำอาหารให้คุณทานในครัวเท่านั้น ใครทำไม่สะอาดระวังฮาร์ปี้แม่ครัวของเรากระชวกไส้ล่ะนะ

- เขียนโรลเพลย์ไปคุยกับฮาร์ปี้แม่ครัวที่ โรงอาหาร

(เกี่ยวกับการคุยข้อมูลงาน และ ทำความสะอาด)

- หลังจากคุณทำความสะอาดจนเสร็จ ก็ไปคุยกับแม่ครัวอีกครั้ง

 เพื่อรับรางวัลหลังจากแม่ครัวฮาร์ปี้มาตรวจ

- รางวัลงาน: +25 พลังใจ, 

(เลือกรับ 4 เหรียญครักม่า หรือ 50 ดอลลาร์) และ +15 EXP

4) ทำงานพาร์ทไทม์ที่ร้านเดดาลัส

ทำได้วันละ 1 ครั้ง 

ระยะเวลารับเด็กพาร์ทไทม์: 11 ธันวาคม 2024 - 12 มกราคม 2025

ดูเหมือนตอนนี้ร้านเดดาลัสเริ่มเข้าที่เข้ารอยแล้ว และมีมนุษย์ธรรมดา

ให้ความสนใจในแบรนด์มือถือของเดดาลัสอย่างมาก แม้เขาจะไม่รู้ว่าคุณเดดาลัสคนนี้

คือคนเดียวกับเดดาลัสผู้สร้างเขาวงกต แต่คุณภาพมือถือฟังก์ชั่นมนุษย์ธรรมดาเรียกได้ว่าสุดยอดมาก

ด้วยเดดาลัสได้เปิดตัวมือถือรุ่นใหม่ OnePlus สู่ท้องตลาดสากลและในราคาประหยัด

แต่ประสิทธิภาพเทียบเท่าเจ้าตลาดโลกอื่น ๆ 

ตอนนี้เขากำลังต้องการพนักงานต้อนรับหน้าร้านไปช่วยงาน

- เขียนโรลเพลย์รับงาน ณ กระดานบอร์ด

(เกี่ยวกับการเห็นใบประกาศงานใหม่แปะไว้ เพิ่งแปะเมื่อวานวันที่ 10/12/2024)

- เขียนโรลเพลย์ที่ใดก็ได้ ในตัวเมืองนิวยอร์ก ก่อนถึงร้าน

(เกี่ยวกับการเผชิญหน้ากับอันตรายจากอสุรกาย Level 5 ขึ้นไปสำหรับคนเลเวลต่ำมารับงาน

ส่วนเลเวลสูงตามกฎเลเวล)

หมายเหตุ: ภารกิจนี้คุณจะทำงาน 7 ชม.

- เขียนโรลเพลย์สนทนากับคุณเดดาลัส และเขาจะแจ้งให้คุณไปประจำแคชเชียร์

ก่อนตัวเองจะไปหลังร้านเพื่อทำงาน

(โรลเพลย์ที่ 1)

- เขียนโรลเพลย์ทำงานเป็นพนักงานแคชเชียร์และขายสินค้าให้มนุษย์ธรรมดา แนะนำการตลาด

(โรลเพลย์ที่สอง - ต่อได้เลย)

- เขียนโรลเพลย์จบเลิกงาน  และ เดดาลัสออกมาแจ้งคุณเลิกงานก่อนหยิบถุงเงินให้

(โรลเพลย์ที่สาม - รอคูลดาวน์)

รายละเอียดร้านเดดาลัส (รูปภาพ https://i.imgur.com/mCtcC6u.png)

Spoiler: คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

ร้านเดดาลัส: ศูนย์รวมเทคโนโลยี แห่งโลกมนุษย์ และโลกเทพเจ้า

ท่ามกลางแสงสี และความวุ่นวายของย่านโซโห (SoHo) ในมหานครนิวยอร์ก ร้านเดดาลัสตั้งอยู่อย่างโดดเด่น ด้วยอาคารสไตล์ลอฟท์ (Loft) ที่ผสมผสานความดิบเท่ของอิฐเปลือย เข้ากับความทันสมัยของกระจกใสบานใหญ่

ภายในร้านกว้างขวาง และโปร่งสบาย แบ่งเป็นโซนต่างๆ อย่างเป็นสัดส่วน

โซนรับซ่อม: เหล่าช่างเทคนิคผู้เชี่ยวชาญประจำร้าน พร้อมให้บริการซ่อมแซมสิ่งประดิษฐ์ และอุปกรณ์ไฮเทคทุกชนิด ไม่ว่าจะเป็นคอมพิวเตอร์ โน้ตบุ๊ก สมาร์ทโฟน หรือแม้กระทั่งอุปกรณ์เวทมนตร์

โซนจำหน่ายมือถือ: สมาร์ทโฟนรุ่นใหม่ล่าสุดจาก OnePlus วางเรียงรายอยู่บนชั้นวางอย่างเป็นระเบียบ พร้อมให้ลูกค้าได้เลือกชมและทดลองใช้งาน

โซนพิเศษสำหรับเดมิก็อด: มุมลับที่ซ่อนอยู่ด้านหลังของร้าน มีสมาร์ทโฟนรุ่นพิเศษที่ออกแบบมาสำหรับเดมิก็อดโดยเฉพาะ เช่น สมาร์ทโฟนที่สามารถติดต่อกับค่ายฮาล์ฟบลัดได้ หรือสมาร์ทโฟนที่มีแอปพลิเคชันสำหรับการต่อสู้กับมอนสเตอร์

บรรยากาศในร้านเดดาลัสอบอุ่นและเป็นกันเอง พนักงานทุกคนยินดีให้บริการ และให้คำแนะนำแก่ลูกค้าด้วยความเต็มใจ

เดดาลัส (Daedalus) ผู้เป็นเจ้าของร้าน เป็นมนุษย์กึ่งเทพผู้สืบทอดพรสวรรค์แห่งการสร้างสรรค์ เขาคือบิดาแห่งวิศวกรรมศาสตร์ สถาปัตยกรรม และศิลปหัตถกรรม ผู้ซึ่งเคยสร้างเขาวงกตเพื่อกักขังมิโนทอร์ (Minotaur)

แม้จะเคยพลาดพลั้งในอดีต แต่เดดาลัสก็ได้กลับใจ และใช้ความสามารถของเขาเพื่อช่วยเหลือเหล่าเดมิก็อดและปกป้องโลก

ร้านเดดาลัสจึงเป็นมากกว่าร้านจำหน่ายและซ่อมแซมอุปกรณ์ไฮเทค แต่เป็นสัญลักษณ์แห่งความหวังและการเริ่มต้นใหม่ของเดดาลัส และเป็นสถานที่ที่เชื่อมต่อโลกแห่งเทคโนโลยีเข้ากับโลกแห่งเทพปกรณัม

- รางวัลงาน: +40 พลังใจ, 

(เลือกรับ 15 เหรียญครักม่า หรือ 200 ดอลลาร์) และ +20 EXP

และ ความสัมพันธ์กับเดดาลัส +20 แต้ม

5) บททดสอบไครอน #2

ทำได้สัปดาห์ละ 1 ครั้ง

มีระดับไม่เกินระดับ 45

ระยะเวลา: 1 - 29 พฤษภาคม 2024

หลังการฝึกฝนล่าฮาร์ปี้ อสุรกายที่อ่อนแอที่สุดในบรรดาอสุรกายทั้งปวง ไครอนได้ติดป้ายประกาศ

การทดสอบต่อไปจากเขา โดยครานี้คือการตามหาราชสีห์นีเมียน อสุรกายที่มีผิวหนังหนาราวเกราะชั้นเลิศ

อาวุธใดก็ยากจะฟันแทงเข้า จะต้องอาศัยการจู่โจมจุดอ่อน ไม่ว่าจะเป็นอุ้งเท้า ปาก ตา ที่พอจะฟันแทงได้

สร้างความเจ็บปวดให้มันไม่น้อย โดยไครอนจะถือว่าการสอบคลาสแรกผ่านด้วยหากคุณผ่านบททดสอบนี้

- เขียนโรลเพลย์หลังดูงานแล้ว ไปพบไครอน ที่ ห้องทำงานไครอน ในบ้านใหญ่

(เกี่ยวกับการฟังเนื้อหางานและสอนการเอาตัวรอดเบื้องต้น)

- เขียนโรลเพลย์ ที่ ป่าต้องห้าม (เกี่ยวกับการล่าราชสีห์นีเมียน)

- Level ตัวละคร ไม่เกิน 30 ให้ต่อสู้กับ ราชสีห์นีเมียน Lv 24

- Level ตัวละคร ไม่เกิน 45 ให้ต่อสู้กับ ราชสีห์นีเมียน Lv 42

- เขียนโรลเพลย์ต่อสู้กับราชสีห์นีเมียน และ เก็บสินสงคราม

- เขียนโรลเพลย์นำสินสงครามจากอสุรกายไปยืนยันต่อไครอน ที่ ห้องทำงานไครอนในบ้านใหญ่

- รางวัลสินสงคราม: หนังราชสีห์นีเนียม 1 ผืน

- รางวัลงาน: +30 ความกล้า, 12 เหรียญครักม่า และ +40 EXP

- รางวัล สำหรับคนผ่านคลาสเรียนมีรายชื่อผู้เข้าสอบ: 

ได้รับสกิลปลดล็อกสายอาวุธที่เรียน (หากมีแต้มตื่นรู้เพียงพอ)

- รางวัลแต้มตื่นรู้ +3 จากการเรียนรู้การชนะราชสีห์นีเนียมครั้งแรก (ได้ครั้งเดียว)

7) ซ่อมแซมกระท่อมเฮอร์มาโฟร์ไดตัส (คนเดียว)

ไครอนนั่งดูเอกสารก่อนเขาเห็นว่ากระท่อมเฮอร์มาโฟร์ไดตัสยังไม่ได้รับการซ่อมแซม ดูเหมือนกระท่อมจะเสียหายหนักสุดในบรรดากระท่อมทั้งหมดของค่าย ก่อนไครอนเดินไปเปลี่ยนป้ายงานบนนบอร์ด 

- เขียนโรลเพลย์รับทราบงานที่ กระดานบอร์ดชาวค่าย

(เกี่ยวกับการดูรายละเอียดงานซ่อมแซมกระท่อม)

- เขียนโรลเพลย์เดินทางไปยังกระท่อมหมายเลข 21

- เขียนโรลเพลย์เริ่มซ่อมแซมแต่ละสถานที่ (เขียนทุกสถานที่ในบ้าน)

และแนบเสนอซ่อมสถานที่ในห้องเสนอสถานที่ด้วย เพื่อซ่อมแซม

- สร้างห้องในบ้านเพิ่ม 3 ห้องจากที่มีอยู่เดิม 2 รวมเป็รน 5 สถานที่

- รายงานต่อ คุณไครอน ณ บ้านใหญ่

- รางวัลงาน: +50 พลังน้ำใจ , +15 ดรักม่า (หรือเปลี่ยนเป็น 150 ดอลลาร์ได้) , +40 EXP

+25 เกียรติยศ และ เสบียงฉุกเฉิน อาหารเทพ 1 แท่ง

Daemon HEROES

help Work CAFE #1

      หลังเขาพักครู่หนึ่ง เดม่อนก็เดินแวะมาดูกระดานบอร์ดที่เขาเห็นหน้าบ้านใหญ่ เขาได้ยินว่าที่นี่มีงานให้พวกเราได้ทำฆ่าเวลายามว่าง บางงานก็เป็นการฝึกฝนไปในตัว ซึ่งนั่นก็จะเป็นอะไรที่เพอร์เฟคเลย

      "นี่พ่อรูปหล่อ มาใหม่หรือจ๊ะ" สาวน้อยคนหนึ่งในชุดเสื้อยืดค่ายสีส้มพูดขึ้น เธอมีผมสีม่วงเด่นจนสังเกตได้ง่าย 

      "งืม" เดม่อนตอบสั้น ๆ มองท่าทีอีกฝ่าย ก่อนเขายิ้มมุมปาก ออร่าของบุตรแห่งอะโฟร์ไดท์ดูเหมือนจะสะกิตอีกฝ่ายโดยไม่รู้ตัว

      "เท่ห์~~" หญิงสาวที่ตั้งใจจะหยอกหนุ่มน้อยคนนี้ ดูเหมือนเธอจะเคลิ้มกับบุตรอะโฟร์ไดท์อย่างไม่รู้ตัว ก่อนรีบถอยหลังแล้วกลับหันหลังวิ่งไป "ไว้ค่อยคุยกันนะ ชั้นขอตัวก่อนหนุ่มน้อย" 

      เดม่อนเพิ่งเข้าใจสัญชาตญาณสายเลือดแห่งอะโฟร์ไดท์ขึ้นมาเล็กน้อย เขาเกือบลืมไปว่ามาทำอะไร ก่อนหันไปทางกระดานข่าว ดูเหมือนมีงานง่าย ๆ อยู่ เอาเป็นว่าเขาจะไปร้านกาแฟ แล้วก็ค่อยไปโรงอาหารแล้วกัน 

      "เอาแบบนี้แหละ" เดม่อนพูดคนเดียวก่อนเดินมุ่งหน้าไปคาเฟ่อเมซอน เขาได้ยินชาวค่ายคนอื่นคุยกันว่าที่นี่เป็นของเผ่าอะเมซอน ใช่คุณฟังไม่ผิดหรอก เผ่าอะเมซอนจริง ๆ เผ่าอะเมซอนที่เป็นเผ่าหญิงล้วนในป่าอะเมซอนสมัยโบราณ พวกเขาก็เหมือนมนุษย์กึ่งเทพ พวกเขาอยู่รอดและปรับตัวตามยุคสมัย จากที่ผมได้ฟังจากพี่อาเธอร์พวกเขาเป็นเจ้าของแหล่งช้อปปิ้งรายใหญ่ของโลก เว็บอะเมซอนที่เรา ๆ ชอบสั่งของนั่นแหละ

Feria FOLLOWER

Play it coolFeriaHayes time

หลังจากการฝึกพัฒนาตนเองกับคุณไครอนเสร็จเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เฟเรียก็เดินเล่นในค่ายต่อ อย่างน้อย ๆ ก็เป็นการสำรวจค่ายไปด้วยในตัวเองล่ะนะ 

"บอร์ดประกาศข่าวสารในค่ายเหรอ ไหนดูหน่อยสิ"

เธอเดินเข้าไปดูบอร์ดดูว่ามีข่าวสารอะไรบ้าง แล้วเธอก็ได้รู้ว่ามันคือกระดานภารกิจประจำวันของค่ายแห่งนี้นี่เอง มีช่วยงานที่คาเฟ่ คาเฟ่อเมซอนเหรอ ใช่คาเฟ่ตรานกแก้วนั่นหรือเปล่านะ จะว่าไปมีคาเฟ่ด้วยเหรอนี่ดีจังเลย ต้องหาเวลาไปบ้างแล้วสิ 

"ช่วยงานที่คาเฟ่ เผชิญหน้ากับฮาร์ปี้ เวรทำความสะอาดโรงอาหารสินะ แต่ที่สู้กับฮาร์ปี้ต้องซื้ออาวุธก่อนนี่นา งั้นไปทำเวรทำความสะอาดโรงอาหารก่อนดีกว่า"

เธอใช้วิธีอัดเสียงที่เธออ่านป้ายนี้ใส่มือถือที่เชื่อมกับเฮคโฟนของเธออยู่ก่อนแล้วสวมมันไว้ฟังเสียงรายละเอียดภารกิจตอนทำงานไปด้วย ถึงเดี๋ยวนี้จะอ่านออกแต่มันชินกับวิธีแบบนี้นานแล้วล่ะนะ ว่าแล้วก็เดินไปโรงอาหารทันที

bettyleg

Mazikeen -

               ระหว่างรอเทพเจ้าองค์ใดองค์หนึ่งรับรอง เมซิคินก็เดินเตร็ดเตร่ไปทั่วค่าย แวะดูนู่นดูนี่ไปเรื่อย หญิงสาวเห็นชายขาแพะนั่งจับกลุ่มอยู่ในค่าย รวมถึงเห็นหญิงสาวที่รูปลักษณ์แปลกๆ พวกเธอทุกคนล้วนมีเอ่อ.. สีเขียว ? บางคนก็มีดอกไม้ใบหญ้าประดับแทนเครื่องประทับ ใช้เวลาไม่นานเมซิคินก็เดาออกว่าหญิงเหล่านั้นคือนางไม้ประจำค่ายนั่นเอง
               เมซิคินเดินสำรวจไปเรื่อยๆ เธอเห็นบ้านพักหลังอื่น สนามฝึกซ้อม ทะเลสาบที่ชายฝั่งเต็มไปด้วยเรือแคนู หรือจะเป็นชาวค่ายคนอื่นที่จับกลุ่มคุยเล่นหรือทำกิจกรรมอื่นๆ กันเต็มไปหมด รู้ตัวอีกทีหญิงสาวก็เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้ากระดานไม้แผ่นใหญ่
               "กระดานบอร์ดข่าวสาวของค่าย" เมซิคินอ่านตามตัวหนังสือที่ปรากฏอยู่บนบอร์ด
               ไม่นานก็รู้ว่าสิ่งนี้มีไว้ใช้ในการประกาศข่าวจากหน่วยงานอื่นๆ ภายในค่าย และเป็นภารกิจเล็กน้อยรวมถึงอาชีพเสริมเล็กๆ ให้ชาวค่ายเอาไว้ทำ
               "เก็บสตอเบอรี่ กวาดล้างฮาร์ปี้ ทำความสะอาด"
               เมซิคินตัดสินใจทันทีว่าตัวเองจะรับทำความสะอาดที่โรงอาหาร แม้ว่าเธอจะไม่แน่ใจว่ามันใหญ่แค่ไหน หรือสกปรกขนาดไหน ทว่าเธอเคยทำความสะอาดโรงเรียนของน้าเธอบ่อยๆ หญิงสาวค่อนข้างมั่นใจว่าจากงานทั้งหมดที่อยู่บนบอร์ด สิ่งนี้จะเป็นสิ่งที่เธอทำได้ดีที่สุด
               นั่นรวมถึงค่าตอบแทนที่เธอจะได้รับ.. ความยากจนมันน่ากลัว ถ้าหากอยากจะเป็นคนที่ร่ำรวยก็ต้องเก็บเล็กผสมน้อยล่ะมั้ง ..?

Mazikeen -

                   หลังจากที่ทำความสะอาดโรงอาหารพร้อมๆ กับกินอาหารไปด้วยเสร็จแล้ว เมซิคินก็นึกขึ้นได้ว่ายังมีภารกิจอีกอันที่เธอสามารถทำได้ หญิงสาวจึงเดินกลับไปยังกระดานบอร์ดข่าวสารของค่าย
                   สายตาของเธอเลื่อนหาประกาศสักครู่หนึ่ง ดวงตาสีอเมทิสต์หรี่ลงเล็กน้อยเมื่อมองเห็นประกาศ
                   "เก็บสตอเบอรี่.." เธอพึมพำ "ก็คงไม่ยากมั้ง?"
                   ชั่วชีวิตเมซิคินกล้าบอกเลยว่าเธอไม่เคยเก็บผลผลิตที่มาจากพืชหรือสัตว์มาก่อนเลย หญิงสาวเลือกรับใบภารกิจใบนี้โดยหวังว่าทางผู้ดูแลสวนน่าจะสอนงานก่อนที่จะเริ่มเก็บจริงจัง เพราะว่าเธอไม่อยากให้สตอเบอรี่ที่แสนอร่อยเสียหาย
                   "แต่ระยะทางระหว่างร้านกับไร่สตอเบอรี่ไกลมากเลยนะเนี่ย.."
                   เธอหยุดคิดครู่หนึ่ง ทว่าเมื่อคำนวนเวลาแล้วเมซิคินก็รู้สึกว่าไม่เสียหายอะไร ทำงานแลกเงิน เพียงเสียเวลาเล็กน้อย เพราะยังไงๆ เธอก็ไม่มีอะไรทำอยู่แล้ว ยิ่งให้กลับไปอยู่ในบ้านพักหมายเลข 11 ยิ่งคิดก็ยิ่งไม่อยากจะไปพบเจอกับความโกลาหล
                   "ทำก็ทำ" หญิงสาวเอ่ย "เพื่อเงิน"

Nereza BELIEVER

NARCISSIST MAN

เนเรซ่าลี้ภัย ใช่ เธอใช้คำว่า ‘ ลี้ภัย ’ จากสนามฝึกซ้อมที่ทำให้ร่างกายรู้สึกแปลก ๆ มาจนถึงกระดานข่าวสารประจำค่ายที่มีผู้คนออกันดูงานว่าจ้างเล็ก ๆ น้อย ๆ ประจำสัปดาห์ สาวสวยจากเคบินที่สิบต้องการงานง่าย ๆ สักงานให้เธอทำภายในวันนี้เพื่อหาข้อมูลหรือไม่ก็ทำความรู้จักกับผู้คนเพิ่มเติม

แต่อนิจจา ด้วยจำนวนเด็กที่กระตือรือร้นต่อการทำงานอย่างยิ่งยวด ทำให้เนเรซ่าแทบจะไม่ได้เฉียดเข้าใกล้กระดานเลยแม้แต่น้อย

ไม่รู้ว่าสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นนี้ถือเป็นโชคเข้าข้าง หรือเป็นเคราะห์ซ้ำกรรมซัดในรูปแบบของเพื่อนร่วมค่าย a.k.a. พวกเด็กครึ่งเทพที่ค่อนข้างจะหลงตัวเอง

“ ว่าไงคนสวย เธอมองฉันมาสักพักแล้วนี่ อยากไปที่ริมทะเลสาบด้วยกันหน่อยไห—- ”

ไม่ทันได้พูดจบประโยคดี มือสวย ๆ ของสาวสวยบ้านอะโฟรไดท์ก็ยันเข้าที่แก้มตอบและดันใบหน้าที่เกะกะสายตาของชายปริศนาไปอีกทาง เรียกเสียงหัวเราะ และสีหน้าตกตะลึงของหนุ่มนาร์ซิสซัสได้เป็นอย่างดี

“ เฮ้ นี่เธอดันฉัน ?? ”

“ โทษที พอดีหน้านายมันเกะกะ ”

ถ้าหากว่าการกระทำเมื่อก่อนหน้านี้ชวนให้คำแล้ว คำตอบของเนเรซ่าที่พึ่งเอ่ยออกไปคงชวนให้หัวเราะยิ่งกว่าเก่า ปลายหางตาของเธอสังเกตเห็นคนมากมายโก่งตัวและพยายามกลั้นขำกันอย่างสุดชีวิต พอ ๆ กับพ่อหนุ่มตรงหน้าที่ดูเหมือนจะอารมณ์เสียสุดชีวิตด้วยเหมือนกัน

“ เธอคิดว่าเธอเป็นใครไม่ทราบ ฉันลูกแอรีสนะ ! ”

*ูลูกอะโฟรไดท์

เนเรซ่ากรอกตาขึ้นฟ้าก่อนจะถอนหายใจ เธอยกสองแขนขึ้นกอดอก แลบลิ้นเลียริมฝีปากและผงกศีรษะเชิงว่า โอเค เธอรับรู้ และรับทราบในฐานะของอีกฝ่าย แต่ แล้วไง ? “ โอ้.. ไม่ทราบว่าอันนี้ต้นฉบับพ่อฉันต้องรู้เรื่องนี้หรือเปล่าเนี่ย – ไปเรียกพ่อนายมาสิสุดหล่อ เขาจะได้รู้ว่าลูกชายใช้ชื่อตัวเองมาข่มได้แม้กระทั่งสาวน่ะ ”

เสียงโอดโอยจากหนุ่ม ๆ บ้านอื่นที่หันมาดูสถานการณ์คุกกรุ่นนี้ดังขึ้นเมื่อคำตอบของสาวสวยช่างเสียดแทงหัวใจหนุ่มแอรีสจนพวกเขานึก(สะใจ)สงสาร แต่ก็ดูเหมือนมันจะไม่จบเพียงเท่านั้น เพราะเจ้าของเรือนกายบางก้าวเข้าหานาร์ซิสซัสที่แสนน่าสงสาร และใช้ปลายนิ้วสัมผัสดันปลายคางของอีกฝ่ายให้เชิดขึ้นเล็กน้อยพร้อมด้วยสายตาพิจารณา

“ ฉันจะบอกอะไรไว้ให้อย่างนะ ”

“ การที่พ่อแม่เราถูกตาต้องใจซึ่งกันและกัน ไม่ได้หมายความว่าฉันจะต้องชอบนาย อย่ามั่นใจให้มันมาก กลับบ้านไปนอนกอดรูปปั้นพ่อไป เด็กน้อย (kiddo) ”

ต่อจากการโอดโอย คราวนี้ก็ดังขึ้นเป็นเสียงผิวปากที่มาจากความชอบอกชอบใจ ใคร ๆ ต่างก็รู้ถึงความสัมพันธ์ที่ลักลอบไปมาหาสู่กันของอะโฟรไดท์และแอรีส ดังนั้นพวกเขาถึงไม่แปลกใจในแรงดึงดูด และรูปลักษณ์ที่มากไปด้วยมนต์สะกดของว่าที่สาวสวยปากเฟียสคนใหม่ประจำค่าย

สำหรับคนอื่นมันอาจจะสนุก แต่สำหรับเนเรซ่า นี่เป็นเรื่องไร้สาระสิ้นดี เจ้าของเส้นผมสีบลอนด์สะบัดกายเดินออกมาก่อนที่จะบรรลุเป้าหมายเดิมของตัวเองด้วยความขัดใจ ก่อนจะต้องหยุดฝีเท้าเมื่อที่อยู่ตรงหน้าเธอนั้นเป็นสาวสวยคนหนึ่ง

“ เมื่อกี้ทำได้ดีเลยนี่ ทำไมถึงยังไม่พอใจอีกล่ะ ”

“ พอดีว่าฉันค่อนข้างจะเป็นคนโลภ ” เนเรซ่าเชิดหน้าขึ้นพร้อมกับดวงตาที่หรี่ลงพิจารณาคนตรงหน้า “ ฉันไม่ได้เดินมาตรงนี้เพื่อให้โดนก่อกวนแล้วก็ต้องกลับหรอกนะ เธอก็น่าจะเข้าใจไม่ใช่เหรอ ”

“ การเป็นคนโลภภายในค่ายแห่งทวยเทพฟังดูไม่ใช่เรื่องดีเท่าไหร่เลยนะ ” สาวแปลกหน้าขยับสองแขนขึ้นเท้าเอว เธอเหยียดริมฝีปากออกเป็นรอยยิ้มก่อนจะพูดคำถัดมาที่ทำให้เนเรซ่าถึงกับต้องเลิกคิ้ว “ เนเมซิส ”

คงไม่มีใครกล้าใช้ชื่อของเทพองค์อื่น หากไม่ใช่เทพจริง ๆ หรือไม่ก็..

“ อะโฟรไดท์ ”

คำตอบของสาวผมบลอนด์หัวไวเรียกเสียงหัวเราะของเพื่อนร่วมค่ายที่อยู่ในสังกัดขององค์เทพีเนเมซิสได้เป็นอย่างดี “ ฉันชักชอบเธอแล้วสิ — ถ้าอยากจะหางานดี ๆ ทำแก้เซ็งล่ะก็ ลองไปที่โรงอาหาร คุยกับคุณแม่ครัวว่าเธออยากจะช่วยเขาทำความสะอาด ที่นั้นมีค่าตอบแทนให้นิดหน่อย แล้วก็ เธอจะได้กินข้าวทีเดียวเลยด้วย ”

ความเห็นของอีกฝ่ายฟังดูเข้าท่า เนเรซ่าพยักหน้าเล็กน้อยเป็นการตอบรับ พร้อมกันกับสาวสวยบ้านเนเมซิสที่โบกมือร่ำลาพร้อมกับทิ้งท้ายไว้ด้วยคำว่า “ ไว้พบกันใหม่ ยัยเด็กเคบิน 10 ”

เวรล่ะ .. สรุปแล้วเธอเจอคนที่ถูกชะตา หรือเจอยัยตัวแสบที่ควรระวังล่ะทีนี้ ?

Mazikeen -

                แม้ว่าจะฝึกฝนจะทำให้เมซิคินรู้สึกเหน็ดเหนื่อย ทว่ากลับมีสิ่งที่ให้เธอเหนื่อยยิ่งกว่าการฝึกฝนร่างกาย
                การทำความสะอาด..
                เธอรักความสะอาด ทว่าเกลียดการทำความสะอาดเป็นที่สุด การที่ถูกใช้ในถูพื้นกวาดห้องตั้งแต่เด็กไม่ได้ทำให้เธอชอบใจเลยสักนิด ทว่าจะทำอะไรได้? ในเมื่อเธอรักความสะอาด ก็มีแค่ทางเดียวที่จะทำให้ทุกอย่างสะอาด นั่นก็คือการทำความสะอาดนั่นเอง
                คิดได้ดังนั้น หญิงสาวก็ถึงกับถอนหายใจออกมา
                แม้จะไม่ชอบเพียงใด ทว่าเงินทองกลับมาก่อนเสมอ หญิงสาวจ้องมองกระดานข่าวสารของค่าย ในใจคิดว่าตนเองอาจจะรับทำงานทำความสะอาดเล็กน้อยที่โรงอาหารก่อนที่จะกลับบ้านพักไปพักผ่อน
                "นี่ๆ เธอได้ยินข่าวลือนั่นมั้ย" จู่ๆ เด็กคนนึงก็พูดขึ้น
                "ข่าวลือเรื่องอะไรเหรอ?"
                "ก็ตรงธารน้ำใกล้ป่าทิศเหนือน่ะ เหมือนว่ามันจะมีสมบัติฝังอยู่ที่ไหนสักแห่งด้วยนะ" เด็กคนนั้นป้องปากกระซิบ "เห็นว่าเป็นของเก่าที่รุ่นก่อนๆ ฝังไว้ล่ะ"
                ถ้ามีข่าวลือ อย่างน้อยก็น่าจะมีมูล..
                เมซิคินลูบปลายคาง เธอถูกดึงดูดด้วยคำว่า 'สมบัติ' แม้ว่ามันจะถูกฝังไว้ตรงไหนก็ไม่รู้ ไม่มีแม้แต่ตำแหน่ง ทว่าหากเธอมีโชคแม้เพียงเล็กน้อย บางทีเธออาจจะพบมันก็ได้
                อ่า.. งานทำความสะอาดคงต้องรอก่อน เพราะเธออยากจะไปลองดูเหลือเกินว่าสมบัติที่ว่านั่น หน้าตาของมันจะเป็นยังไง

Laurencius -

Half-Blood Camp

ลอเรนซิอุส อากุสโต้

อ่านป้ายประกาศ ข่าวสารของค่าย

" ไหนมีอะไรประกาศบ้าง ขอดูหน่อย "

ลอเรนซิอุสเดินไปยังป้ายกระดานที่เเปะไว้ตรงกลางเด่นได้ชัดเเละสะดุดตาที่สุดเมื่อใครผ่านไปผ่านมา ก่อนใช่สายตากวาดอ่านบทความเเละคำอธิบายต่างๆก่อนสะดุดเข้ากับงานอาสาช่วยงานที่โรงอาหาร

" งานนี้น่าสนใจ เวรทำความสะอาดโรงอาหาร "

เมื่ออ่านจบเด็กหนุ่มก็รีบวิ่งไปยังโรงอาหารโดยทันทีอาจเป็นเพื่อพละกำลังจากอาหารมือเที่ยงเริ่มทำงานเเล้ว หรือไม่ก็ใครบางคนสักคนข้างบนมอบพละกำลังให้หลังจากถวายของไปด้วยกองไฟ

Nymeria BELIEVER

              แม้ได้รับการยืนยันสายเลือดเป้นผู้อาศัยในเคบิน 20 อย่างเป็นทางการแล้วก็ตาม หญิงสาวพร้อมแว่นกันแดดกับถุงมีสีดำคู่ใจก็ยังคงออกเดินสำรวจเส้นทางภายในค่ายต่อ เธอแวะเวียนตามซุ้มและกลุ่มผู้คนเพื่อเก็บข้อมูลรวมถึงรวบรวมข่าวสาร อาศัยความสนใจจากคนรอบข้างสำหรับวันแรกของหน้าใหม่ ใครล่ะจะเก็บตัวให้เสียโอกาสดีๆ 

              “ ธิดาแห่งเฮคาที ? เคบินที่ 20 ใช่ไหม? ฉันไม่เห็นพี่น้องของเธอในค่ายมานานแล้ว อ๋อ หมายถึงว่าหลังจากรุ่นเก่าออกจากค่ายไป ก็ยังไม่มีหน้าใหม่ๆ เข้ามานักน่ะ “

              “ รวมถึงเรื่องที่คนเก่าๆ ไม่ค่อยออกมาสุงสิงกับใครด้วย เปล่า พวกเขาเป็นมิตร.. อย่างน้อยก็กับทุกคนที่ไปสร้างความรำคาญให้ “

              “ ให้สรุปคร่าวๆ ก็ เป็นเคบินที่ค่อนข้าง ลึกลับ ? จะว่าแบบนั้นก็ได้ “

              เธอเชื่อแล้วว่าเหล่าบุตรธิดาแห่งอโฟรไดท์ค่อนข้างเป็นมิตร สองสามวงที่จับกลุ่มกอซซิปกัน สองในสามต้องมีสายเลือดเทพัแห่งความรัก ไนมีเรียเดินทักทายคนด้วยรอยยิ้มและคำแนะนำสั้นๆ อย่าง ‘ไง ฉันนิกซ์ จากเคบิน 20’ ถูกพูดทวนเป็นสิบหนจนเริ่มรุ้สึกเบื่อ

              เคราะห์ดีว่าได้รับข่าวที่น่าสนใจอย่าง.. ที่โรงอาหารมีฮาร์ปี้ทำงานอยู่ เธอยังไม่เคยเป็นอารืปี้ที่เป็นมิตรตั้งใจว่าจะไปลองใกล้ชิดกระทบปีกดูสักรอบ พอได้ยินว่าวันนี้มีงานพิเศษอย่างการช่วยทำเวรโรงอาหารก็ยกมือไปว่าตนสนใจ

              “ แค่ไม่ทำจานแตกหรือเคาท์เตอรืพังก็พอใช่ไหม? ใส่ชื่อฉันเข้าไปด้วยสิ “

              เธอกับคนแปลกหน้าอีกสองรายก็ร่วมเวรร่วมกรรมเดินทางไปที่โรงอาหารด้วยเหตุผลนี้เอง

รับเควสโรงอาหาร

Nymeria BELIEVER

              การเหวี่ยงหอกไปมาสามพันครั้งดูจะกินแรงแขนอยู่มาก อย่างไรก็ตามไนมีเรียและเด็กบ้านเอรีสสองคนคุ่เดิม อิเลียตและไบรอันพากันไปที่โรงอาหารเพื่อทานมื้อเย็นหนสอง ไม่มีอะไรเติมเต้มกองทัพได้ดีเท่ากับอาหารโปรตีนสูง นิกซ์พยายามเก็บคำถามเรื่องที่ว่าเนื้อชิ้นยักษ์ของแม่ครัวนำมาย่างสเต้กนั่นทำมาจากอะไร เธอแค่เก็บเพิ่มอีกหนึ่งจานเผื่อไว้เป้นอาหารสำรองเท่านั้น 'เผื่อได้ใช้ ไม่ได้ใช้ก็ค่อยเอาไปเป็นของค้างตู้'

              หลังจากออกมาเดินย่อยอาหารเตรา่ไปเตระมากับสองเด็ก คงเพราะสีหน้าอันเบื่อหน่ายของเธอทำให้ไบรอันผู้ความรุ้สึกไวเอ่ยชวนพูดคุยขึ้นมา

              “ พี่สาว ๆ ถ้ายังไงพวกเราลองไปดูกระดานหินของบ้านใหญ่ไหมฮะ ? “

              “ จริงด้วย ได้ข่าวว่าพวกเขาพึ่งเพิ่มงานใหม่สำหรับรุ่นพี่ที่มีทักษะการต่อสู้.. เผื่อว่าพี่สาวอยากได้คุ่ซ้อมนอกสนามฝึกฮะ “ อิเลียตช่วยเสริม ดูจากการที่พี่คนสวยซ้อมควงหอกอยู่นานสองนานเชื่อว่าคงยังขุ่นใจจากเจ้าก๊อบลินหน้าเหม็นนั่น

              “ ก็ได้.. ลองไปดูสักหน่อยเผื่อว่าจะมีอะไรน่าสนใจ “

              นิกซ์เหนื่อยหน่ายที่จะคิดอะไรเยอะ อาการขี้เบื่อของเธอวกกลบมาอีกแล้ว ตอนนี้ร่างกายขับเคืล่อนด้วยแรงแค้นดังนั้นเมื่ออีกฝ่ายพูดถึงหารฝึกจึงเดินเรื่อยๆ เอื่อยๆ ด้วยช่วงขาก้าวยาวๆ ไปที่หน้าบ้านใหญ่พร้อมกับลุกสมุนน้อยทั้งสอง ด้านหน้ากระดานหินมีคนกลุ่มอื่นยืนอ่านอยุ่ก่อนแล้ว เจ้าตัวไม่อยากเบียดจึงส่องดูไกลๆ

              สายตาคุ่คมกวาดมองผ่านๆ งานโรงอาหารรับแล้ว มีงานช่วยเหลือห้องพยาบาลมาเพิ่ม ที่น่าสะดุดตาสักหน่อยคืองานเก็บกวาดฮารืปี้ ดูเหมือนไครอนจะตั้งใจให้เด็กๆ ในค่ายได้ฝึกฝนการต่อสุ้ของจริง อสูรกายล้วนอันตรายโดยเฉพาะเจ้าฮารืปี้ที่รวดเร็วจนได้สมญาสุนัขล่าเนื้อของเทพซูส ใครกันจะกล้าดูเบาพวกมัน... เธอคงต้องเตรียมตัวดีๆ สักหน่อย

              “ ฮารืปี้? มีรังของพวกนั้นอยุ่แถวนี้ด้วยหรอ.. อื้ม คงต้องมีอุปกรร์เหมาะๆ มืือ “

              “ พวกเรารุ้อยุ่แล้วว่าพี่สาวต้องสนใจ.. แต่ก่อนหน้านั้น เราคงต้องไปหาอาจารย์ไครอนเพื่อข้อมูลเพิ่มเติมก่อนนะฮะ ” ไบรอันออกเดินนำทางพร้อมกับจูงเพื่อนบ้านเดียวกันกับเขาตามไปด้วย

รับงานหยุมหัวฮาร์ปี้