The Cyclops Bookshop of Prophecies and the Orange Cat ⋘ ร้านหนังสือไซคลอปส์และคำทำนายและแมวสีส้ม ⋙

Denista BELIEVER

DENYSTA NORTARA

Lovers of Pleasure From First Cohort

สายเลือดของเทพีแห่งความงามแม้จะอ่อนล้าแต่ก็ยังสวยสดประหนึ่งดอกไม้ชูช่อไร้วันเหี่ยวเฉาทั้งที่ภายในคร่ำครวญใจแทบขาดว่า ‘ อยากกลับบ้าน ’ เดนิสต้า— ธิดาวีนัสจากกองร้อยที่ 1 ปัดเส้นผมไปด้านหลังพร้อมพ่นลมหายใจออกจากริมฝีปาก เปลือกตาบางเกือบจะคล้อยปิดลงหากไม่ใช่ว่าข้าง ๆ ที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกลมีเสียงเคาะสันหนังสือดังขึ้นอยู่เป็นระยะตามจังหวะเนิบนาบไม่ช้าไม่เร็ว

‘ เขาอีกแล้ว ’ ดวงตาของเธอเหลือบไปมองรุ่นพี่เบ็นเนตต์สุดหล่อ(?)คนนั้น ดื่มด่ำไปกับบรรยากาศเงียบสงบไม่สนใจใครของเขาที่ดึงดูดสายตาของเธอมากเป็นพิเศษ ‘ เดาเลยว่าฉันคงไม่ใช่คนเดียวที่ชอบมองเขา ’ ด้วยการถอนหายใจหนึ่งครั้ง เดนิสต้าตัดสินใจเก็บสายตาของเธอกลับมาก่อนจะเท้าคางมองไปทางซุ้มกิจกรรมนิทานที่เริ่มมีการเคลื่อนไหว

ยาสมิน อาเดน.. แม่ทัพสาวของกองพันที่สิบสองต้อนรับผู้คนด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม “ ใครก็ตามที่สนใจอยากรับรางวัลเป็นนิตยสารวิชาการ 2 เล่ม เลือกได้จากในร้านของเอลล่าโดยที่ไม่ต้องเสียเงินสักแดงเดียว ” สิ้นคำของเธอ เสียงโห่ร้องมากมายก็ดังขึ้นเป็นการแสดงความสนใจให้กับกิจกรรมที่เป็นไอเดียของผู้นำกองพันที่น่าชื่นชมของพวกเขา โดยเฉพาะกลุ่มสายเลือดมิเนอร์วาและผู้กระหายในความรู้ทั้งหลายที่ตาเป็นประกายแต่ก็ต้องพากันหยุดชะงักเมื่อได้ยินเงื่อนไขการเข้าร่วม “ วิธีการเข้าร่วมกิจกรรมก็ไม่ได้ยาก แค่แต่งนิทานสั้น ๆ เกี่ยวกับฮาร์ปี้โดยมีไทสันและเอลล่าเป็นตัวละครหลักแล้วออกมาเล่าบนเวที ”

‘ ไม่ยากก็บ้าแล้ว ’

เดนิสต้าหัวเราะเบา ๆ และยกมือขึ้นป้องริมฝีปากเพื่อกันไม่ให้ใครสังเกตเห็นรอยยิ้มเยาะจาง ๆ บนใบหน้าของเธอ ‘ แต่นิตยสารวิชาการ 2 เล่มแบบเลือกได้แต่ไม่เสียเงินสักนิดฟังดูเป็นอะไรที่น่าสนใจมาก.. ’ ความมุ่งมั่นของเธอเริ่มไขว้เขว ความรู้สึกระหว่างอยากพัก อยากได้ของรางวัล และหมดหวังเกี่ยวกับการแต่งเรื่องเริ่มผสมผสานปนเปกันไปมาจนคิ้วบางมุ่นเข้าหากัน “ เฮ้อ.. ไม่รู้ด้วยแล้ว ” ด้วยกระดาษและปากกาที่พร้อมสรรพ หญิงสาวเริ่มต้นออกแบบเรื่องเล่าของเธอด้วยหัวสมองที่ว่างเปล่าพอ ๆ กันกับกระดาษที่วางอยู่บนโต๊ะข้าง ๆ

เสียงขูดขีดดังขึ้นเคล้าไปพร้อมกับการเคาะสันหนังสือเบา ๆ ของชายที่อยู่ถัดออกไปไม่ไกล ดวงตาของเขาคนนั้นกวาดมองรอบกายอยู่เป็นระยะ เฝ้าพิจารณาสังเกตการณ์รวมไปถึงความสับสนวุ่นวายที่เกิดขึ้นบนหน้ากระดาษขาวผ่านฝีมือของเดนิสต้า นอร์ทาร่าผู้ซึ่งกำลังจะปล่อยให้ตัวไหลหลอมลงไปกับโต๊ะ ‘ ฉันกับนิทานโคตร..จะไปกันไม่ได้เลย ’ แต่อย่างน้อยมันก็ยังดูเป็นอะไรที่ทำได้ดีกว่าวาดรูปที่จำเป็นต้องใช้ในกิจกรรมของงานที่เธอยังไม่ได้ผ่านไปเข้าร่วม ด้วยการตัดสินใจที่เข้าขั้นคำว่าสิ้นหวัง ดวงตาของหญิงสาวมองผ่านบุคคลที่มากมายที่แวะมาเล่าเรื่องราวก่อนจะสูดหายใจเข้าและก้าวไปลงชื่อรับคิว

หลายนาทีที่รอคอย ในที่สุดชื่อของเธอก็ได้รับการประกาศจากแม่ทัพสาวประจำกองพัน

“ คุณเดนิสต้า นอร์ทาร่าเชิญขึ้นมาเล่าได้เลยค่ะ ! ”

ไม่นะ ฉันไม่อยากเล่าเลยสักนิด

กาลครั้งหนึ่งในดินแดนแห่งผืนป่าที่เต็มไปด้วยภูเขาสูง ได้มีอสุรกายแห่งสายลมซ่อนตัวอยู่ในถ้ำลึกใต้หุบเขา.. อสุรกายนั้นมีนามว่า ‘ เอลล่า ’ —- เธอเป็นฮาร์ปี้ที่ชาญฉลาดและแสนสงบ แต่ผู้คนกลับไม่เข้าใจ บ้างก็กล่าวหาว่าเธอเป็นปีศาจ บ้างก็บอกว่าเธอเป็นแม่มด ตลอดทั้งชีวิต สายตาที่เธอได้รับจากผู้คนล้วนมีแต่ความหวาดกลัว หรือไม่ก็กระหายที่จะทำร้ายเธอ ทว่าวันหนึ่งหลังจากความว่างเปล่าที่ยาวนาน ในที่สุดเอลล่าได้พบกับอสุรชายร่างสูงที่ทำให้เธอรู้สึกหวั่นเกรงเป็นครั้งแรก เขาคนนั้นคือ ‘ ไทสัน ’ ไซคลอปส์ซึ่งได้ชื่อว่าทรงพลังทั้งยังโชกโชนไปด้วยประสบการณ์การต่อสู้มากมาย

พวกเขาคือขั้วตรงข้ามที่คล้ายคลึง , คนหนึ่งรวดเร็วเฉียบขาด อีกคนแข็งแกร่งหนักแน่น

ทั้งสองไม่เคยคิดว่าพวกเขาจะเข้ากันได้ ความประทับใจแรกที่เกิดขึ้นสำหรับพวกเขาช่างวุ่นวาย ไทสันบาดเจ็บจากการต่อกรกับมนุษย์และหลงเข้ามาในเขตรังของเอลล่า ส่วนเอลล่าก็อยู่ในสภาวะหวงถิ่นจนทะเลาะกันเสียใหญ่โตแต่เมื่อวันเวลาผ่านไป จากการเฝ้าสังเกตกันและกัน สื่อสารด้วยวิธีที่หลากหลาย ในที่สุดพวกเขาต่างก็ปรับตัวเข้าหากัน

ก่อให้เกิดเป็นมิตรภาพที่แม้จะเชื่องช้า แต่ก็ยั่งยืน ก่อให้เกิดเป็นครอบครัวที่เข้าใจกันยิ่งกว่าใคร และก่อให้เกิด.. พื้นที่ปลอดภัย สำหรับคนที่พวกเขาห่วงใยไปตลอดกาล

“ อะแฮ่ม ยังไงก็ตาม นิทานเรื่องนี้สอนว่า ‘ สิ่งที่ความสำคัญที่สุดในมิตรภาพคือการพูดคุยและทำความเข้าใจ ’ ” เดนิสต้ายกมือขึ้นป้องริมฝีปากในตอนที่เธอกระแอมพร้อมใช้มืออีกข้างพับกระดาษทดนิทานยัดลงใส่กระเป๋าสะพายอย่างแนบเนียน “ ขอบคุณสำหรับการติดตามและรับฟังค่ะ ”

เข้าร่วมมินิเกมที่ 5 - Harpy Storytime
รางวัลบูธ: +2 INT และ +15 ความสนิทสนมกับยาสมิน และ นิตยสารวิชาการ 2 เล่ม
+10 ความสัมพันธ์กับยาสมิน อาเดน จากสกิลหอมเย้ายวน

Timeline at [ 21:30 | 12/01/2025 ]

Euphemia BRAVE

𝙴𝚄𝙿𝙷𝙴𝙼𝙸𝙰 𝙼. 𝙻𝙴𝙽𝙽𝙾𝚇
𝙼𝚊𝚍𝚗𝚎𝚜𝚜 𝚒𝚗 𝙻𝚘𝚟𝚎-𝚋𝚎𝚕𝚘𝚗𝚐 𝚒𝚗 𝙵𝚒𝚏𝚝𝚑 𝙲𝚘𝚑𝚘𝚛𝚝

✎21:20 † 12 มกราคม 2025
The Cyclops Bookshop of Prophecies and the Orange Cat✰

- A Bookish Baby Shower for Ella (3) -

แดเนียล บัวร์สติน กล่าวไว้ว่า “ มีเพียงการขีดเส้นแบ่งหน่วยเวลาเท่านั้น ที่จะทำให้มนุษย์เป็นอิสระจากวงจรอันซ้ำซากของธรรมชาติได้ ” และเวลานี้เข็มนาฬิกาบนหน้าปัดก็ล่วงเข้าสู่จังหวะจมลงบนเตียงของยูเฟเมียแล้ว ช่วยไม่ได้ที่ดวงตาจะเริ่มหรี่ลงไปพร้อมกับแสงอาทิตย์ที่แดงพร่าจากเวลาที่ผิดเพี้ยน

‘ ข้างนอกยังสว่างอยู่เลย ’ เสียงในหัวบอกกับเธอแบบนั้น

ยูเฟเมียลากร่างที่สะลึมสะลือเหมือนเด็กง่วงในช่วงบ่ายแก่ไปที่มุมหนึ่งของปาร์ตี้ สถานที่ที่ฮาร์ปี้สาวผมสีจินเจอร์เลือกอ่านนิทานอยู่กับ— อา วุฒิสมาชิกสภาเซเนท บรูตัส แวนเดอร์บิลท์ ครึ่งเทพสายเลือดอะพอลโล หนึ่งในชื่อที่เธอพยายามจดจำให้ได้ เพื่อที่สักวันเธอหรือเขาจะไม่เป็นหายนะของอีกฝ่าย

หรือก็คือ เขาเป็นหนึ่งในพวกตัวอันตรายที่ยูเฟเมียปณิธานไว้ว่าจะไม่ล้ำเส้น

“ …. ” จังหวะที่คิดจะหลบฉาก บรูตัสเบนสายตามาทางเธอเขาพอดี

แม้จะไร้คำทักทาย แต่เมื่อเผลอสบตากันเข้าแล้ว จะหลีกหน้าทำนิ่งเฉยก็รังแต่จะพาลให้การพบหน้าครั้งถัดไปอึดอัดเสียเปล่า เพราะนอกจากฐานะวุฒิสภาเซเนทแล้วแวนเดอร์บิลท์คนนั้นยังเป็น ‘ผู้พยากรณ์แห่งอะพอลโล’ ผู้ที่ใช้คำทำนายมอบหมายภารกิจแก่สมาชิกในค่าย เขาอาจดูไม่เหมือนคนเจ้าคิดเจ้าแค้นที่ทำอะไรตามอารมณ์ แต่ตราบเท่าที่คำพูดของเขาส่งเธอไปตายได้ก็ไม่ควรประมาท

“ สวัสดี…ยามเย็นค่ะ ” ยูเฟเมียระบายยิ้มเป็นมิตร “ ยูเฟเมีย เลนน็อกซ์เพิ่งเข้าสังกัดกองร้อยที่ห้า ยินดีที่ได้พบคุณมาก ๆ เลยค่ะ”

“ บรูตัน แวนเดอร์บิลท์ ยินดีที่ได้พบเช่นกันครับ ”

ยูเฟเมียอมยิ้มก่อนจะย้ายสายตาไปทางคุณเอลล่า พลางขยับร่างเข้าใกล้และสัมผัสหลังมือฮาร์ปี้ขนแดงอย่างชิดเชื้อ “ คุณเอลล่า— ยินดีกับลูกคนแรกด้วยนะคะ ฉันตื่นเต้นมาตอนทราบข่าวว่าครอบครัวของคุณกำลังจะเติบโต และแทบอดทนรอพบหน้าเขาไม่ไหว ฉันเชื่อว่าเขาจะเป็นที่รักของคุณและทุกคนในค่ายอย่างแน่นอนค่ะ ”

ความสนิทสนมเกินพอดีไม่ทำให้เอลล่ารู้สึกขัดเคือง กลับกัน… [กลิ่นหอมเย้ายวน] และ [อาคมเสน่ห์] ทำให้ฮาร์ปี้คว้าจับมืออีกฝ่าย “ ขอบคุณ สำหรับคำอวยพรที่แสนอบอุ่นค่ะ คุณเลนน็อกซ์”

ยูเฟเมียเบี่ยงสายตาไปที่หนังสือบนโต๊ะสลับกับมองเอลล่าและแวนเดอร์บิลท์ “ ฉันมารบกวนเวลาของพวกคุณไหมคะ ”

“ ไม่แน่นอนค่ะ ”

แวนเดอร์บิลท์พยักหน้ารับคำพูดของฮาร์ปี้สาว “ ผมและเอลล่ากำลังสนทนาเรื่องการให้เหตุผลที่ผิดในนิทานกันเล็กน้อย ”

“ ถ้าคุณเลนน็อกซ์สะดวก ฉันก็อยากฟังความเห็นของคุณ ” เอลล่าเอ่ยเสริม

ยูเฟเมียก้มลงมองหนังสือนิทานเรื่องสุนัขจิ้งจอกและสิงโตบนโต๊ะ พยักหน้าอย่างเนิบช้าผิดกับสมองที่หมุนเร็วจี๋เพื่อหาจุดเชื่อมโยงระหว่าง ‘แม่สุนัขจิ้งจอกและแม่สิงโต’ กับ ‘ตรรกะวิบัติ’ ที่แวนเดอร์บิลด์พูดถึง

‘ งานหิน ’

“ ดีเลยค่ะ— คงต้องบอกว่านิทานอีสปเป็นมุมมองของมนุษย์ต่อสัตว์อื่น ” ยูเฟเมียเอ่ยหลังอ่านจบ โดยพยายามเน้นคำว่า ‘มนุษย์’ เพื่อบอกว่า…เผ่าพันธ์ุอื่นแม้แต่ครึ่งเทพอย่างบรูตันหรือเอลล่าก็อาจมีความเห็นที่ต่างออกไป เสียงทอดยาวกว่าปกติเพื่อเพิ่มจังหวะประมวลผล “ …นิทานของมนุษย์ใช้วาทกรรมผลิตซ้ำหรือที่เรียกว่า ‘อ้างอิงจากแนวคิดก่อนหน้าเพื่อสร้างผลงานชุดใหม่’ ทำให้บางแนวคิดในหนังสือตกทอดมารุ่นสู่รุ่นยาวนานหลายยุคสมัย ”

“ ภาพลักษณ์ของเจ้าจิ้งจอกในนิทานอาจดูแย่— แต่มนุษย์รู้ดีว่าใครแย่กว่า ” เธอกระซิบยิ้ม ๆ กันตัวเองออกจากการเป็นมนุษย์แล้วหนึ่ง “ เป็นพวกเขาค่ะ ”

“ พวกคุณเคยได้ยินเทพนิยายเรื่องเทพบอเรียซไหมคะ ”

“ เกรงว่าจะไม่ใช่นิยาย ” บรูตันเอ่ยเสียงเรียบพร้อมกับเอลล่าที่พูดว่า “ เทพบอเรียซมีอยู่จริง ” ทำเอาหน้าของยูเฟเมียสั่นไปเลย เธอยังไม่ชินกับการมองเทพนิยายทุกเรื่องเป็นประวัติศาสตร์หนึ่งในค่ายจูปิเตอร์ โอเค— อย่างน้อยเธอก็ยังไม่หลุดปากว่าเขาเป็นผู้ชายที่แย่

“ อา— นั่นสินะคะ ” เธอพูดต่อ “ สามพันปีที่แล้วมีมนุษย์เคยถกเถียงผ่านงานเขียนของเพลโต บนเนินเขาของเทพเจ้าสงคราม เฟดรัสถามโสกราตีสว่า ‘ท่านเชื่อเรื่องที่ว่านี้หรือไม่’ คำตอบของโสกราตีสชวนให้คิดทีเดียวค่ะ ”

ท่ามกลางสายตาสนเท่ห์ของผู้ฟังทั้งสอง (หรือสาม?) ยูเฟเมียเอ่ยต่อด้วยเสียงทรงภูมิ

เป็นเนื้อความจากหนังสือที่เธอแทบจะท่องได้จนขึ้นใจ เพราะประทับใจในถ้อยคำและแนวคิดที่คมคายของโสกราตีส และใช่…มันถูกหยิบยกเป็นข้ออ้างในยามที่ยูเฟเมียหน่ายใจจะหมกมุ่นกับบางสิ่ง

“ ถ้าไม่เชื่อ ก็นับว่าฉันเป็นเหมือนท่านผู้รู้ทั้งหลายซึ่งก็ไม่แปลกประหลาด และฉันก็คงต้องพยายามอธิบายอย่างเป็นเหตุเป็นผลว่าลมเหนือหรือบอเรียซกระโชกมาขณะที่นาง(โอริเธีย)กำลังเล่นอยู่กับฟาร์มาเซีย ทำให้นางพลัดตกจากหน้าผา ซึ่งน่าจะเป็นสาเหตุให้นางเสียชีวิต และเล่ากันต่อมาว่านางถูกบอร์เรียซลักพาตัวไป หรือนางอาจถูกนำตัวไปจากเขาอารีโอพากัส ”

“ แต่สำหรับฉันแล้ว เฟดรัส แม้คำอธิบายดังกล่าวดูน่าสนใจยิ่ง แต่นั่นเป็นภารกิจของผู้ที่หลักแหลมและขยันเกินตัว ซึ่งไม่มีอะไรน่าอิจฉาเลย ทั้งนี้ ด้วยเหตุว่าหลังจากที่อธิบายเรื่องนี้แล้ว พวกเขายังต้องให้คำอธิบายอย่างเป็นเหตุเป็นผลถึงรูปร่างของฮิปโปเซ็นทอร์ และคิมีร่า รวมถึงพวกกอร์กอน เพกาซัส และเหล่าสัตว์แปลกประหลาดในตำนานอีกนับไม่ถ้วน ”

“ และแม้ว่าผู้ที่ไม่หลงเชื่อโดยสิ่งใดโดยง่าย ผู้นั้นจะอธิบายแบบลดรายละเอียดของตัวประหลาดให้ดูสมจริงตามที่เล่าๆ กันมา ซึ่งก็ต้องกินเวลานาน ตัวฉันเองไม่มีเวลาสำหรับเรื่องนี้เป็นแน่ ”

“ ฉันขอบอกว่าเพราะเหตุอันใด สหาย เพราะฉันยัง “ไม่รู้จักตนเอง” ดังคำจารึกที่เดลฟี ”

“ และตราบใดที่ฉันยังไม่รู้ความจริงข้อนี้ ฉันรู้สึกว่าการที่จะให้ฉันไปใส่ใจศึกษาเรื่องอื่นนอกเหนือจากเรื่องของตัวฉันนั้นช่างดูหน้าขันกระไรอยู่ ฉะนั้นฉันจึงไม่ใส่ใจเรื่องเหล่านั้นและยอมเชื่อตามที่คนทั่วไปเชื่อ แล้วหันเอามาใส่ใจตามคำถามเพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับตัวเองให้มาก เพื่อจะได้รู้ว่าฉันเป็นสิ่งมีชีวิตที่ซับซ้อนหรือป่าเถื่อนกว่าไทฟอน หยิ่งผยองกว่าไทฟอน หรือเป็นสิ่งมีชีวิตที่อ่อนโยนและเรียบง่ายกว่า มีธรรมชาติเยี่ยงเทพที่สูงส่งและนิ่งสงบ ซึ่งต่างจากไทฟอนใช่หรือไม่ ”

( จากหนังสือ ‘บทสนทนาเฟดรัสและไอออน ของ เพลโต’ )

“ เป็นนิทานที่ยอดเยี่ยมสำหรับเด็ก ” เสียงชมเชยจากใจเอ่ยจากทางด้านหลัง เมื่อสมาชิกรอบโต๊ะหันมองก็พบชายผมสีน้ำตาลเข้มสวมแว่นกำลังจิบน้ำแก้กระหายพลางพยักหน้าทักทายพวกเขา

“ ลูกของฉันท่าจะชอบนิทานเรื่องนี้มากเลยค่ะ ” เอลล่าสนับสนุนพลางลูบท้องด้วยสายตาเปี่ยมสุข อาจเป็นการพูดเพื่อช่วยกู้หน้ายูเฟเมียหรือไม่เด็กในครรภ์ก็ชอบจริงๆ “ เพลงของคุณเพราะมากค่ะ อัลเวส– ฉันขอบคุณจากใจที่ทำให้วันแสนสำคัญของเราล้ำค่าและรื่นเริงขนาดนี้ ”

อัลเวส– คือ คนที่เพิ่งควงไมค์ร้องเพลงเปิดฟลอร์เต้นรำแก่เอลล่าและไทสันร่วมกับสาวสวยจากกองร้อยที่หนึ่ง จากเรื่องซุบซิบภายในค่ายทำให้ยูเฟเมียพอรู้ว่าอีกฝ่าย(that girl)เป็นหน้าใหม่เหมือนกันกับเธอ [และถ้าเหลือบๆ ไปคุณจะเห็นว่าตามไทม์ไลน์ตอนนี้เธอเพิ่งฉีกหน้าหนุ่มเจโรมเสร็จ] และตอนนี้อัลเวสก็เหมือนคนที่ฟ้าส่งมาชุบชีวิตยูเฟเมียออกจากปัญหาเชิงปรัชญา หญิงสาวโพล่งขึ้นอย่างสนอกสนใจ “ เวทีดูจะว่างอยู่ถ้าไม่รังเกียจฉันขอร่วมวงด้วยได้ไหมคะ ”

“ ยินดีเสมอครับ ” อัลเวสเอ่ยจบก็หันกลับมายิ้มให้เอลล่า “ คุณได้ตอบแทนผมด้วยการให้ยืมเพื่อนร่วมโต๊ะถึงสองครั้งแล้ว เอลล่า ”

รอจนยูเฟเมียหายลับไปกับหนุ่มสายเลือดอะพอลโลอีกคน โต๊ะเล่านิทานถึงกลับมาจมกับปัญหาเชิงปรัชญาอีกครั้ง การหยามหมิ่นสุนัขจิ้งจอกและเชิดชูสิงโต สื่อถึงการมองเชิง ‘วัดปริมาณและคุณภาพ’ บรูตันหลุบตามองผ่านถ้วยน้ำก่อนจะเอ่ยด้วยเสียงเชิงคาดเดาแกมปล่อยผ่าน “ เธอบอกว่า ‘ต่างคนต่างจิตต่างใจ’ ” 

ดังที่โสกราตีสไม่เชื่อเรื่องเช่นเดียวกับผู้อื่นและเชื่อเช่นเดียวกับผู้อื่นเช่นกัน

ประดาสัตว์ ต่างคนก็แต่ละจิตแต่ละใจ

มนุษย์ทั้งหลายต่างความคิดต่างความเห็นกัน

ท่านจะกำหนดให้คิดเห็นเหมือนกันหมดเป็นไปไม่ได้

แผ่นดินนี้ไม่อาจทำให้เรียบเสมอกันทั้งหมดได้ฉันใด

มนุษย์ทั้งหลายจะทำให้เหมือนกันหมดทุกคนก็ไม่ได้ฉันนั้น

เข้าร่วมกิจกรรมที่ 4
รางวัลบูธ: +2 LUK และ +15 ความสนิทสนมกับเอลล่า
+10 ความสนิทสนมกับบรูตันจากกลิ่นหอมเย้ายวน

▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄

Anita Codes

Denista BELIEVER

DENISTA NORTARA

Lovers of Pleasure From First Cohort

เหลืออีกแค่สองกิจกรรมสุดท้ายที่เธอยังไม่ได้ไปเข้าร่วม

ดวงตาเรียวของสาวสวยจากกองร้อยที่หนึ่งเหลือบมองป้ายของซุ้ม “ Creative Corner ” และซุ้ม “ Memory Tree ” ที่อยู่ไม่ได้ไกลจากกันเท่าใดนัก ‘ กิจกรรมพื้นฐานของงานเลี้ยง ’ เธอคิดพลางก้าวเข้าไปด้านในโซนกิจกรรมที่เรียกได้ว่าคึกคักกว่าส่วนอื่น เดิมทีเดนิสต้าก็ไม่ใช่คนที่มีไอเดียรังสรรบรรเจิดอะไร.. อีกอย่างคำอวยพรเกือบทั้งหมดของเธอถูกใช้ไปแล้วในตอนที่พบตัวของเอลล่ากับไทสัน ดังนั้นเธอจึงหยิบการ์ดอวยพรสีหวานแหววอันเล็ก ๆ ขึ้นมาเขียนคำอวยพรแบบสั้น ๆ พอให้อ่านรู้เรื่อง และทราบได้ถึงความตั้งใจของผู้เขียนที่ต้องการจะส่งคำอวยพรไปให้ถึงครอบครัวอันแสนสุข

แต่ปัญหาใหญ่ของต้นไม้แห่งความทรงจำคือที่ว่าง , ทุกองศาของต้นไม้เต็มไปด้วยการ์ดอวยพร ส่วนพื้นที่ว่างอันน้อยนิดล้วนไปกระจุกกันบนยอดสูงที่เธอทำได้แต่เงยหน้ามอง ‘ ถ้าจะแขวนให้ไม่เบียดใครคงต้องหาเก้าอี้มาปีน ’ เดนิสต้าไม่มีแม้แต่ความคิดที่จะเขย่งหรือตะกายขึ้นไปเองเลยด้วยซ้ำ มันดูสิ้นหวังมากจนหญิงสาวที่ถือว่ายังอยู่ในเกณฑ์ของคนสูงยังต้องยอมแพ้

“ แขวนไม่ถึงเหรอ? ” เสียงนุ่มหวานของเด็กสาวคนหนึ่งดังขึ้นจากด้านหลัง เดนิสต้าหันกลับไปมองอย่างช้า ๆ ดวงตาสีฟ้าหม่นราวกับอัญมณีของหญิงสาวหลุบลงมองร่างเล็กโปร่งแสง ‘ ไอรีน ยันเซินส์ ’ ลาร์เรสวัย 115 ปีผู้มีประสบการณ์หลากหลายแต่กลับติดอยู่ในรูปลักษณ์ของเด็กสาววัยแปดขวบ นัยน์ตาสีไวโอเล็ตโปร่งใสเหลือบขึ้นมองยอดสูงของต้นไม้ก่อนจะเอ่ยอย่างใส่ใจ “ ให้ช่วยไหม? ”

“ รบกวนด้วยนะ ฉัน.. น่าคงแขวนเองไม่ได้จริง ๆ ”

ถึงจะยังไม่กระจ่างในการวิธีการแต่เดนิสต้าก็ไม่ได้มีทางเลือกเยอะนัก สาวสวยจากกองร้อยที่หนึ่งตั้งใจจะยื่นป้ายของเธอให้อีกฝ่าย แต่ไอรีนกลับยิ้มและกล่าวว่า “ การ์ดอวยพรเจ้าของสมควรแขวนเอง.. จริงสิ เบนเน็ตต์ ช่วยหน่อยได้ไหม? ”

เดี๋ยวนะ เบนเน็ตต์?

ใบหน้างามของสาวสวยจากกองร้อยหนึ่งหันขวับไปตามสายตาของไอรีนจนพบเข้ากับร่างสูงโปร่งของชายที่อายุมากกว่าอย่าง ‘ โคล เบนเน็ตต์ ’ ยืนอยู่ข้างหลังเธอแบบที่ห่างออกไปได้ไม่ไกล เมื่อสองสายตาสบกันบรรยากาศกระอักกระอ่วนก็พลันแพร่กระจายคล้ายสายลมอ่อน ๆ ของเทพอควิลอนที่ห้อมล้อมอยู่รอบ ๆ “ ช่วย? ” รุ่นพี่ต่างสายเลือดร่วมไปถึงต่างกองร้อยทวนคำที่ลาร์เรสสาวกล่าวเอาไว้ก่อนหน้านี้พลางเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย

“ ใช่ ” ไอรีนพยักหน้าพร้อมยกมือขึ้นชี้ไปทางเดนิสต้า “ อุ้ม ”

“ ไม่ ๆ ไม่เป็นไร ไม่จำเป็น ” พร้อมกับเสียงที่ดังขึ้น สาวสวยจากกองร้อยหนึ่งรีบส่ายหน้าไปมาเพื่อปฏิเสธ แม้ว่าภายนอกจะดูเหมือนแสดงความเกรงใจพื้นฐานตามมารยาท ทว่าเดนิสต้ารู้ดีว่าเธอกำลังประหม่าในแบบที่หาได้ยาก ‘ นี่ไม่ปกติเลย ’ เสียงความคิดดังก้องซ้ำไปมาราวกับว่าขบวนความคิดล้วนแต่พร้อมใจกันรอระเบิดในวันที่เธออ่อนไหวกว่าปกติ

แต่อ่อนไหวเพราะผู้ชายหน้าตาดีเนี่ยนะ?

.. เสียชื่อธิดาวีนัสชะมัด

เขินก็ส่วนเขิน อีโก้ตามสายเลือดก็ส่วนอีโก้ , หลังจากตบตีกับกระแสความคิดในหัว ในที่สุดเดนิสต้าก็เรียกความมั่นใจของตัวเองกลับมาได้สำเร็จ รอยยิ้มธุรกิจฉาบไว้บนใบหน้าหวาน นัยน์ตาสีฟ้าหม่นสบกับนัยน์ตาสีน้ำตาลเสมือนว่าความเกรงใจเมื่อครู่ไม่มีอยู่จริง “ พอมาลอง ๆ คิดดูอีกทีแล้ว ถ้าหากว่าคุณไม่รังเกียจ.. ” น้ำเสียงนุ่มยืดยาดแพรวพราวราวกับทิ้งหางปัดป่ายไปตามโสตประสาทของเขา

“ หันไปสิ ”

เดนิสต้าหันเข้าหาต้นไม้อวยพรตามคำสั่งของผู้ที่จะให้การช่วยเหลือ บุตรแห่งอินวิเดียก้าวเข้าประชิดแผ่นหลังธิดาวีนัส ฝ่ามือหนาทาบลงกับช่วงเอวบาง เริ่มต้นจากการประคองหลวม ๆ ก่อนจะยกตัวของอีกฝ่ายขึ้นและปล่อยให้หญิงสาวจากกองร้อยหนึ่งได้แขวนการ์ดอวยพร ดวงตาคู่คมเลื่อนขึ้นมองสองมือเล็กที่ขยับไปมาอย่างตั้งใจบนกิ่งก้านของต้นไม้ก่อนจะหลุบลงมองตัวอักษรบนกระดาษ

“ ขอบคุณค่ะ ”

ทันทีที่สองเท้าของเดนิสต้ากลับมาแตะพื้น ร่างเล็กหันกลับไปขอบคุณเขาพร้อมรอยยิ้ม และแทนที่จะขอบคุณปากเปล่า เดนิสต้าก้มลงหยิบหนังสือวิชาการเล่มหนึ่งออกมา “ ฉันเห็นว่าคุณสนใจอ่านพวกหนังสือเก่าอยู่เยอะ ” หนังสือปกแข็งสีดำเล่มหนาถูกส่งออกจากมือของหญิงสาวไปยังมือของคุณชายเบนเน็ตต์ที่ตอบสนองแค่เพียงหลุบตาลงมองชื่อหนังสือซึ่งถูกพิมพ์ออกมาเป็นตัวอักษรสีเงินประกอบเป็นคำว่า ‘ Antikythera Mechanism ’

“ ขอบคุณ ” โคลตอบกลับด้วยถ้อยคำสั้น ๆ ตามนิสัยที่ไม่ค่อยจะกระตือรือร้นกับการทำความรู้จักใครพลางพลิกหนังสือในมือของเขาอย่างพิจารณาและพยักหน้าด้วยความพอใจ เดนิสต้ายืนนิ่งเฝ้ามองอากัปกิริยาของชายที่หน้าตาถูกใจเธอ(มาก)อยู่พักหนึ่ง ก่อนจะยกมุมปากขึ้นและกล่าวขอตัว “ ฉันไม่รบกวนแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะ ”

เดนิสต้าปล่อยเบนเน็ตต์ไป แต่ไม่ได้หมายความว่าจะปล่อยไอรีน ยันเซินส์

ลาร์เรสร่างเล็กหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะลอยหนีไปเสมือนรู้ว่าเดนิสต้าตั้งใจจะรั้งตัวไว้ ธิดาวีนัสกรอกตาช้า ๆ ก่อนจะหันไปทางซุ้มกิจกรรมอีกที่ซึ่งรอให้เธอไปเยือน ‘ Creative Corner.. ดีนะที่ฉันวาดรูปมาไว้แล้ว ’ (ที่หมายถึงให้คนอื่นช่วย) เดนิสต้ากระแอมช้า ๆ ก่อนจะก้าวเข้าไปวางรูปภาพตามกติกา ก่อนจะกวาดของรางวัลของทั้งสองซุ้มไปตามที่เธอควรจะได้

เอาล่ะ ลาขาดจากการวิ่งไล่เก็บกิจกรรม !

รวบเข้าร่วมกิจกรรม - มินิเกมที่ 6 และ 7
รางวัลบูธที่ 6 : +2 Point และ สร้อยนำโชคจากไทสัน ผลิตเอง
รางวัลบูธที่ 7 : +2 LUK และ คัมภีร์เอาชีวิตรอด ฉบับเอลล่า
+10 ความสัมพันธ์กับโคล เบนเน็ตต์จากสกิลหอมเย้ายวน
+?? ความสัมพันธ์กับโคล เบนเน็ตต์จากการมอบหนังสือวิชาการ

Timeline at [ 22:00 | 12/01/2025 ]

Denista BELIEVER

DENISTA NORTARA

Lovers of Pleasure From First Cohort

หลังจากวิ่งพล่านไปมาในเขตงานตลอดวัน ในที่สุดเดนิสต้าก็เป็นอิสระจากการเข้าร่วมใด ๆ ก็ตามภายในงาน ดวงตาคู่สวยของหญิงสาวจรดลงกับหน้าจอโทรศัพท์ที่กำลังแสดงภาพการอัปเดตของฟีดโซเชี่ยลต่าง ๆ คิ้วบางขมวดเข้าหากันเมื่อเห็นข่าวไฟไหม้ครั้งใหญ่ในลอสแองเจลิสเมื่อสามถึงสี่วันก่อน ซึ่งสร้างผลเสียกระทบให้กับประชาชนเป็นวงกว้าง ทางข่าวสารของมนุยษ์เชื่อว่าทั้งหมดคือเพลิงที่เกิดจากการลุกลามของไฟป่า แต่ทางสำนักข่าวฝ่ายครึ่งเทพกลับระบุว่าเป็นเพลิงที่เกิดจากอาวุธร้ายแรงชนิดหนึ่งที่แพร่หลายภายในวงสังคม

“ เพลิงกรีก.. ” เดนิสต้าพึมพัมนามของอาวุธนั้นก่อนจะขมวดคิ้ว ได้ชื่อว่าเป็นเพลิง จำนวนคนที่ใช้ได้ก็ค่อนข้างจำกัด แต่ปัจจุบันกลับมีวัยรุ่นไม่ประมานตนมากมายที่เลือกนำเพลิงกรีกมาใช้จนแทบคล้ายเครื่องประดับประจำตัว ลมหายใจอุ่น ๆ ลอดผ่านริมฝีปากสีกลีบกุหลาบ ปลายนิ้วเรียวจรดลงกับหน้าจออีกครั้ง สลับแอพไปเป็นอะไรที่จรรโลงใจกว่าอย่างแอพ LoveFind ที่เดนิสต้าเองก็ยังไม่แน่ใจว่าตัวเองไปสมัครเอาตอนไหน

“ ฟีเจอร์ปัดขวา.. ”

อีกหนึ่งสิ่งที่เธอไม่คุ้นตาภายในแอพ เดนิสต้าเลิกคิ้วก่อนจะเอียงคอ ‘ ลองหน่อยก็แล้วกัน.. ’

( วาร์ปปัดขวา )

ในระหว่างที่เสียงเพลงสุดคึกคักของวง GETS!X กำลังดังสะนั่นไปทั่วเพื่อมอบความบันเทิงให้กับผู้คนภายในงาน เดนิสต้ากลับกำลังง่วนอยู่กับการถามตอบของแอพหาคู่เดทจนคิ้วเริ่มขมวดเข้าหากันในความแปลกประหลาดของลิสต์คำถาม เสียงกรีํดกราดของแฟนคลับวง GETS!X ดังอยู่เป็นเสียงพื้นหลังที่ทำให้เดนิสต้าต้องคอยละสายตาขึ้นจากโทรศัพท์เป็นระยะเพื่อมาเจอภาพที่ชวนให้ขมวดคิ้วอย่างไลแซนเดอร์ขยิบตา มินจุนยกมินิฮาร์ท หรือมาเวอริคส่งจูบ

‘ ออร่าไอดอล ’ ธิดาวีนัสกะพริบตาปริบ ๆ ก่อนจะก้มลงจัดการสิ่งที่เธอทำค้างไว้ในโทรศัพท์และกว่าที่เดนิสต้าจะจัดการกับมันเสร็จ ช่วงเวลาก็ผ่านเลยมาจนถึงตอนปิดงาน ราวกับเดินทางข้ามเวลา ดวงตาคู่สวยเหลือบมองไปทางกลุ่มไอดอลที่ลงไปยืนซับเหงื่อกันข้างเวที สลับกับยาสมิน เอลล่าและไทสันที่ขึ้นไปด้านบนแทนที่พวกเขาเหล่านั้น

[ กล่าวปิดงาน - สามารถนำไปอ้างอิงได้ ]

“ ตอนนี้เวลาก็ผ่านเลยมาจนถึงเที่ยงคืนแล้ว ต้องขอบคุณทุกท่านที่มาอวยพรให้กับพวกผมในวันนี้ หลายคนเดินทางมาไกล หลายคนที่มีธุระแต่ก็ยังสละเวลามาร่วมสนุกสนานในกิจกรรมที่ผมและเอลล่าตั้งใจจัดขึ้นเพื่อต้อนรับอีกหนึ่งชีวิตที่ยังไม่ได้ลืมตาขึ้นดูโลก ” เสียงของไซคลอปส์หนุ่มสะท้อนก้องผ่านไมค์ขยายเสียงเพื่อให้ทุกคนภายในงานสามารถได้ยินประโยคขอบคุณของเขาได้อย่างทั่วถึง “ เดิมทีผมไม่ได้คิดไว้เลยว่าทุกคนจะพร้อมใจมากันขนาดนี้ มันทำให้ผมนึกขึ้นมาได้ว่า.. มิตรภาพที่มีมันสำคัญแค่ไหน ”

ไซคลอปส์หนุ่มขยับแขนเข้าโอบไหล่ของคนรักพลางสูดหายใจเข้าจนเต็มปอด “ ผมได้ขอบคุณไปแล้วมากมาย นับครั้งไม่ถ้วนให้กับทุกคน ดังนั้นครั้งนี้จะเป็นการปิดงานแบบเรียบง่ายอย่างที่ผมทำได้ดีมาตลอด ” เสียงหัวเราะของเพื่อนสนิทไทสันอีกหลายคนดังขึ้นด้วยความเข้าใจ ครึ่งอสุรกายและสายเลือดโพไซดอนยิ้มกริ่มด้วยความขบขัน

“ ใครที่ยังไม่ได้ไปรับเครื่องรางก็อย่าลืมไปรับนะครับ ผมตั้งใจทำเพื่อให้เป็นของที่ช่วยป้องกันภัยสำหรับทุกคนที่มักจะเดินทางไปทำภารกิจกันบ่อย ๆ ” ไทสันโคลงศีรษะเมื่อพูดจบ รอยยิ้มของเขาดูอ่อนโยนขึ้นมากเมื่อเทียบกับช่วงเวลาที่ผ่านมา คงเป็นเพราะได้พบเพื่อน ๆ ที่ห่างกันไปนาน และได้ใช้เวลาอยู่กับคนรักที่ปักหลักในกรุงโรมใหม่เป็นหลักผิดจากเขาที่ใช้ชีวิตภายในแคมป์ฮาร์ฟบลัด “ ฉะนั้นแล้ว ใครอยากอยู่ดื่มหรือคุยเล่นกันต่อ เชิญครับ แต่ซุ้มกิจกรรมอื่น ๆ ขอปิดให้บริการนับจากนี้ เนื่องจากคนดูแลอยากไปใช้เวลากับแฟนแล้ว ขอบคุณมาก ฝันดีครับ ”

“ ฮิ้วววววว ~~~ ”

แม้แต่เดนิสต้าที่ถึงจะไม่ได้สนิทชิดเชื้อกับทั้งสองก็ยังอดไม่ได้ที่จะยิ้มมุมปาก บรรยากาศความรักความอบอุ่นที่อบอวลอยู่รอบ ๆ งานทำให้ธิดาของเทพีแห่งความรักวางใจในเส้นทางชีวิตของทั้งสอง ‘ เหลือก็แต่รอรับเจ้าตัวน้อย.. ’ ระยะเวลาแห่งการรอคอยที่ไม่แน่ชัดว่าจะนานสักเท่าไหร่ เดนิสต้าเลื่อนสายตามองไปทางท้องฟ้าที่ยังสว่างสดใสไร้วี่แววของความมืดแม้ว่าบัดนี้นาฬิกาจะแสดงเวลาว่าเที่ยงคืน ‘ หวังว่าตอนนั้นฉันจะยังอยู่ ’

ก่อนที่ร่างเล็กของสาวสวยจากกองร้อยหนึ่งจะก้าวออกจากบริเวณจัดงาน สายตาของเธอยังหยุดที่—- พอแล้ว ! ฝ่ามือนุ่ม ๆ ฟาดลงกับแก้มของตัวเองก่อนจะถอนหายใจเฮือก หนึ่งคืนนี้เธอแทบไม่ได้โฟกัสอะไรเลยนอกจากหน้าตาน่าหลงใหลของผู้ชายคนนั้น ‘ หยุดไร้สาระ เดนิสต้า ’ มือของเธอเลื่อนลงลูบลำคอของตัวเองช้า ๆ ก่อนจะสะบัดศีรษะ ‘ ยังไงก็ไม่มีเหตุผลให้เกี่ยวข้องกัน ’ หญิงสาวก้าวเดินออกไปตามทางออกที่เปลี่ยวเหงาเพียงลำพัง

รางวัลปิดท้ายงาน : +50 พลังน้ำใจ , +100 พลังงานจากอาหารในงาน ,
+1 Leave up
+50 เกียรติยศและความศรัทธา
+1 หัวใจกับไทสันและเอลล่า
+10 ความสัมพันธ์กับโคล เบนเน็ตต์จากสกิลหอมเย้ายวน (ก็ยังจะเอา)
+10 EXP อ่านข่าวไฟไหม้ลอสแองเจลิสจากทางโทรศัพท์

Timeline at [ 00:00 | 13/01/2025 ]

Euphemia BRAVE

𝙴𝚄𝙿𝙷𝙴𝙼𝙸𝙰 𝙼. 𝙻𝙴𝙽𝙽𝙾𝚇
𝙼𝚊𝚍𝚗𝚎𝚜𝚜 𝚒𝚗 𝙻𝚘𝚟𝚎-𝚋𝚎𝚕𝚘𝚗𝚐 𝚒𝚗 𝙵𝚒𝚏𝚝𝚑 𝙲𝚘𝚑𝚘𝚛𝚝

✎21:30 † 12 มกราคม 2025
The Cyclops Bookshop of Prophecies and the Orange Cat✰

- A Bookish Baby Shower for Ella (4) -

‘ ♪♫♬ There~ once was a ship that put to sea ♪♫♬ ’

บนเวทียกสูงเสียงก้องของยูเฟเมียลากยาว พร้อมท่าทางราวกับเด็กในบาร์ที่กำลังคุยโวโอ้อวด “ The winds blew up, her bow dipped down. Oh blow, my bully boys, blow ” เธอยักคิ้วหลิ่วตาอย่างเกินๆ ล้นๆ ให้แขกหน้าเวที พลางส่งสัญญาณขอ ‘ความร่วมมือ’ จากอัลเวส ดีดนิ้วเชียร์อัพชายหนุ่มอย่างเต็มที่ให้เขาร่วมแสดงกับเธอ

กาบริเอล ฟาราเอล อัลเวส หลุดขำพลางส่ายหน้าแกมอาการเขินอาย เขาถือไมค์และร้องคอรัสท่อนฮิตติดหูของเพลงที่เป็นไวรัลไปเมื่อไม่กี่ปีก่อนอย่างชำนาญ แม้จะมีท่าทางขัดเขินกับจริตของคู่หูรอบนี้อยู่บ้างแต่พลังเสียงของเขาไม่แผ่วลงสักนิด

“ Soon may the Wellerman come

To bring us sugar and tea and rum

One day, when the tonguing is done

We'll take our leave and go ”

เสียงดีดนิ้วของเด็กสาวที่ยังไม่ทัน [อยาก] ก้าวเข้าสู่วัยหญิงสาวอย่างยูเฟเมียฟังดูสนุกสนานเกินจริง อัลเวสหัวเราะเบาๆ ก่อนจะแกล้งตีหน้าขรึม กวาดสายตาไปยังผู้ชมด้านล่าง

“ She'd not been two weeks from shore

When down on her a right whale bore

The captain called all hands and swore

He'd take that whale in tow (huh) ”

อัลเวสเล่นเกินจริงไปมากแล้ว แต่จังหวะที่ร้องว่า ‘กัปตันเรียกลูกเรือทุกคน’ ยูเฟเมียกลับร้อง ‘เฮ้!’ เสียงดังพลางยืนขำไหล่สั่นอยู่บนเวที

“ Soon may the Wellerman come

To bring us sugar and tea and rum

One day, when the tonguing is done

We'll take our leave and go ”

บรรยากาศแกมเล่นทำให้บรรยากาศค่อนข้างผ่อนคลาย ทว่าเสียงประสานระหว่างยูเฟเมียและอัลเวสก็ฟังดูไม่น่าเกลียดเท่าไหร่ ที่ยูเฟเมียเลือกเพลงสนุกสนานแบบนี้ก็เพราะต่อให้ร้องไม่เพราะมันก็ยังสนุก โอเค– ในประวัติส่วนตัวเธอลืมพกเปิร์กเสียงทองคำมาด้วยน่ะ!

“ Soon may the Wellerman come

To bring us sugar and tea and rum

One day, when the tonguing is done

We'll take our leave and go~ ”

เสียงในท่อนสุดท้ายประสานกันประหนึ่งว่าใครจะขาดอากาศหายใจตายก่อน คละด้วยเสียงหัวเราะร่าเบาๆ หลังเพลงจบยูเฟเมียกับอัลเวสกระชับมือมิตรภาพร้องเพลงบ้าอะไรไม่รู้กันรอบหนึ่ง

 

“ อีกสักเพลงไหม ” เขาถาม คงเพราะเห็นเธอดูสนุกสนาน

“ แน่นอน เชื่อมือฉันได้เลย ”

“ ขอฝากเวทีไว้กับคุณก่อน ”

จบการสนทนาเล็กๆ ยูเฟเมียก็ร้องเพลงทำนองค่อนข้างสดใสอีกเพลง เธอไม่แน่ใจว่าในค่ายจูปิเตอร์มีใครรู้จักเพลง ‘LOVE IS YOU’ ไหม เสียงติดสนุกสนานของยูเฟเมียร้องเพลงที่สองต่อ

“ คนที่ฉันรักคือเธอผู้น่ารักคนนี้ 

ฉันจะซื้อดวงดาวบนท้องฟ้าทุกดวงที่เธอต้องการ 

มากับฉันเถอะ ฉันจะเป็นคนแบบที่เธอชอบ 

บนโลกทั้งใบฉันรักเธอคนเดียวไม่เปลี่ยนแปลง ”

จบเพลงที่สองยูเฟเมียก็ขออำลาเวทีไปพักดื่มน้ำแล้ว เธอปฏิเสธการร้องรอบที่สามตามคำแนะนำของอัลเวสแม้ว่ามันจะน่าสนุกดี “เลมอนโซดาซักกระป๋องถือว่าเป็นของขวัญพบกันครั้งแรกนะคะ”

“อืม— ผมควรจะขอบคุณ” อัลเวสขยิบตา ก่อนชนกระป๋องกับยูเฟเมียจนเกิดเสียงกริ๊งเบาๆ

หญิงสาวเอ่ยต่ออย่างรู้ทัน “ไทสันกับเอลล่าจะต้องดีใจที่ได้รู้ว่าน้ำอัดลมของพวกเขากลายมาเป็นหลักฐานแสดงมิตรภาพระหว่างเรา ฉันสนุกมากแต่เส้นเสียงของฉันบอกว่า ไม่ไหวแล้ว ขอให้สนุกกับเพลงต่อไปนะคะ ”

เธอโบกมือให้เขาก่อนตรงไปที่โต๊ะของเอลล่าที่ยัง… ไม่เอาน่า เธอเลิกถกปัญหากับแวนเดอร์บิลท์แล้ว

รางวัลบูธ: +2 Point และ +15 ความสนิทสนมกับกาบริเอล
+10 ความสนิทสนมกับกาบริเอลจากกลิ่นหอมเย้ายวน
+?? ความสนิทสนมกับกาบริเอลจากการมอบเลมอนโซดา

(ไว้คราวหน้าเราเจอกันแบบเมดเลย์นะคะ - วันนี้ไอ้เชลปั่นไม่ทัน T0T)

▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄

Anita Codes

Euphemia BRAVE

𝙴𝚄𝙿𝙷𝙴𝙼𝙸𝙰 𝙼. 𝙻𝙴𝙽𝙽𝙾𝚇
𝙼𝚊𝚍𝚗𝚎𝚜𝚜 𝚒𝚗 𝙻𝚘𝚟𝚎-𝚋𝚎𝚕𝚘𝚗𝚐 𝚒𝚗 𝙵𝚒𝚏𝚝𝚑 𝙲𝚘𝚑𝚘𝚛𝚝

✎21:50 † 12 มกราคม 2025
The Cyclops Bookshop of Prophecies and the Orange Cat✰

- A Bookish Baby Shower for Ella (5) -

การถกเถียงระหว่างบรูตัน แวนเดอร์บิลท์และเอลล่าคงจะจบลงแล้ว

ยูเฟเมียกระปรี้กระเปร่าขึ้นมากตอนที่ทิ้งตัวนั่งลงข้างๆ เอลล่า แต่ไม่นานเธอก็แทบจะหาวหวอดใหญ่ แต่ต้องคีพลุคไว้ก่อน “ เมื่อแมวที่บ้านคุณผันตัวมาเป็นไลฟ์โค้ชเป็นหนังสือที่น่าสนใจมากเลยค่ะ คำว่า ‘อยากทำอะไรก็ทำ’ ดูแมวชะมัดยาก แต่ใน— ” เธอกลอกตาเล็กน้อย “ หมู่ชาวเอเชียชอบกันมากเลยทีเดียว ”

เธอเปิดประเด็นเรื่องหนังสือ พลางเอ่ยต่อเมื่อเอลล่าหันมาสนใจแล้ว “ เมื่อกี้นี้ไม่มีโอกาสมอบของขวัญให้เจ้าตัวน้อยเลยค่ะ…” ยูเฟเมียเอ่ยพลางถอดกำไลแขนออกมา โอเค…เธอติดนิสัยแบบคุณตามานิดหน่อย…พวกเครื่องประดับที่เป็นหินสีลบเหลี่ยมมุมจะต้องเป็นของเก่า เพราะกลัวเหลี่ยมคมจะบาดผิวอีกฝ่าย “ กำไลนี่ฉันพกมาสักพักแล้วเป็นของเพิ่มโชคที่ดีมากเลยค่ะ ตอนคลอดนอกจากพึ่งร่างกายที่แข็งแรงแล้ว โชคจำเป็นมากๆ เลยนะคะ สภาพอากาศที่แสนดี คุณหมอที่แสนดี ทุกอย่างที่เป็นใจฉันอยากให้คุณได้พบมันทั้งหมดในวันที่เด็กคนนี้คลอดออกมา ”

ยูเฟเมียยิ้มหวานจนคล้ายดวงตาจะยิ้มไปด้วย

“ บางที…บางที เอลล่าสงสัย เด็กที่อยู่ในท้องจะเป็ยฮาร์ปี้หรือไซคลอปส์ ”

“ ในทางชีววิทยา… ” มันแปลกมากที่ไซคลอปส์จะมีลูกกับฮาร์ปี้ เริ่มจากลูกของคุณจะออกมาเป็นไข่ก่อนแล้วถึงฟักเป็นตัวหรือเปล่า… คำเหล่านั้นดังอยู่ในหัวของหญิงสาว ก่อนเธอจะค่อยๆ เรียบเรียงเสียงนุ่มอย่างใช้ความคิด “ เขาเป็นเด็กที่โชคดีมากค่ะ…ได้เกิดจากพ่อแม่ต่างเผ่าคงจะคล้ายกับลูกครึ่ง– พวกเขามักจะมียีนส์เด่นและหน้าตาดีกว่าคนทั่วไป ธรรมชาติคัดสรรอย่างลงตัวอะไรแบบนั้น ฉะนั้น…ฉันคิดว่าเด็กคนนี้ก็อาจจะเป็นลูกครึ่งก็ได้นะคะ มีปีกแบบฮาร์ปี้แต่มีตาเดียวแบบไซคลอปส์ เอ่อ… เขาอาจจะมีพละกำลังมหาศาลกว่าที่พวกเราคิด ”

ยูเฟเมียขยิบตาเบาๆ รับคำตอบกลั้วเสียงหัวเราะของเอลล่า “ อาจจะใช่ ”

“ อดใจรอเขาคลอดไม่ไหวแล้วสิคะ ” ยูเฟเมียหัวเราะร่วนก่อนจะมองเวลา แล้วแสดงสีหน้าสลดใจที่เวลาผ่านไปไวถึงขนาดนี้ “ อาจจะเร็วเกินไปสำหรับปาร์ตี้ และฉันเสียใจมากที่ต้องบอกลาคุณแล้ว ฉันจะสวดมนต์ให้เขาคลอดอย่างปลอดภัยนะคะ หวังว่าเราจะได้เจอกันอีกเร็วๆ นี้ ”

>>> ลากลับไปนอนล้าว ปิดจ็อบ

รางวัลบูธ: +15 EXP และ +15 ความสนิทสนมกับเอลล่า
+10 ความสนิทสนมกับเอลล่าจากกลิ่นหอมเย้ายวน
+?? ความสนิทสนมกับเอลล่ากำไลหินนำโชค

▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄

Anita Codes

Axel HEROES

A. Mikailov

power of calculated luck

To me luck is like a loaded gun—never random, always aimed — Axel

02.08.2025 | 10:50 AM

ตรรกะและการสังเกตการณ์นำทางเขามาถูกทาง

ในที่สุด, ที่มุมหนึ่งของถนนที่เงียบสงบซึ่งเต็มไปด้วยร้านค้าเฉพาะทางและสตูดิโอศิลปะเล็กๆ, เขาก็พบกับเป้าหมาย—อาคารอิฐสีแดงที่ดูเหมือนหลุดออกมาจากเทพนิยาย, ประดับด้วยกันสาดสีเขียวสดที่ซีดจางเล็กน้อย, และบนนั้นมีคำว่า ‘LIBRI’ เขียนไว้ด้วยลายมือที่ดูอบอุ่นและเป็นกันเอง

นี่คือ ‘ร้านหนังสือไซคลอปส์ คำทำนาย และแมวสีส้ม’ อย่างไม่ต้องสงสัย

บุรุษชาวรัสเซียไม่ได้ลังเล, เขาผลักประตูไม้บานเล็กที่ส่งเสียงกระดิ่งกรุ๊งกริ๊งเบาๆ เข้าไปข้างใน, และในวินาทีนั้นเอง, โลกที่เต็มไปด้วยตรรกะและความเยือกเย็นของเขาก็ถูกแทนที่ด้วยความอลหม่านที่มีระเบียบและอบอุ่นอย่างน่าประหลาด

กลิ่นของกระดาษเก่า, หมึกพิมพ์, และไม้ขัดมันลอยอบอวลอยู่ในอากาศ, ปะปนกับกลิ่นจางๆ ของแมวและเตาผิงที่ลุกไหม้อยู่อย่างแผ่วเบา ชั้นวางหนังสือไม้สีเข้มตั้งตระหง่านอยู่ทุกหนทุกแห่ง, เต็มไปด้วยหนังสือทุกขนาดและทุกรูปทรงที่ดูเหมือนจะล้นออกมาจากทุกซอกทุกมุม, สร้างความรู้สึกเหมือนกำลังก้าวเข้ามาในถ้ำสมบัติของนักปราชญ์

และท่ามกลางความอลหม่านนั้น, ชายร่างใหญ่คนหนึ่งก็กำลังนั่งคุกเข่าอยู่บนพื้น, เขากำลังพยายามจะซ่อมของเล่นไม้รูปม้าเพกาซัสที่ปีกหักอย่างตั้งอกตั้งใจ เขาเป็นชายวัยสามสิบที่ดูแข็งแรง, สวมเสื้อยืดวงดนตรีเก่าๆ และกางเกงยีนส์ที่เปื้อนคราบน้ำมันเล็กน้อย, รูปลักษณ์ของเขาดูเหมือนมนุษย์ธรรมดาที่ไม่มีพิษสงใดๆ—ถ้าไม่นับขนาดของร่างกายที่ใหญ่โตกว่าคนทั่วไปเกือบเท่าตัว

“เฮ้! เพื่อน, หวัดดี มีอะไรให้ช่วยไหม?” ชายคนนั้นเงยหน้าขึ้นมาทักทาย, รอยยิ้มที่อบอุ่นและเป็นมิตรปรากฏขึ้นบนใบหน้า, และดวงตาข้างเดียวที่มองเห็นได้ชัดของเขาก็ส่องประกายด้วยความใจดีที่ไม่ได้เสแสร้ง—นี่คือไทสัน

"สวัสดีครับ" ดีลเลอร์แห่งค่ายฮาฟบลัดตอบกลับอย่างสุภาพ, โค้งศีรษะลงเล็กน้อย "ผมแอ็กเซล มิคาอิลอฟ" เขาแนะนำตัวเอง, ไม่ได้แสดงอาการตกใจหรือประหลาดใจกับดวงตาข้างเดียวของคู่สนทนา "ผมมารับภารกิจ…เรื่องงานเลี้ยงต้อนรับคุณออเร"

คำพูดนั้นทำให้ใบหน้าของไทสันสว่างวาบขึ้นด้วยความดีใจอย่างแท้จริง "โอ้! สุดยอด! เราดีใจมากเลยที่มีคนรับงานนี้!" เขารีบลุกขึ้นยืน, ปัดฝุ่นออกจากกางเกงอย่างลวกๆ "มาๆ มานั่งคุยกันตรงนี้ดีกว่า"

เขาพาบุตรแห่งโชคชะตาไปยังมุมหนึ่งของร้านที่มีเก้าอี้บุนวมเก่าๆ สองตัวตั้งอยู่, แล้วทรุดตัวลงนั่ง, ท่าทางของเขาเต็มไปด้วยความกระตือรือร้นที่ไม่ได้ปิดบัง

"คืออย่างนี้นะ" ไทสันเริ่มต้น, น้ำเสียงของเขาเปลี่ยนเป็นจริงจังขึ้นเล็กน้อย, แต่ยังคงความอบอุ่นไว้ "ผมกับเอลล่า…ภรรยาของผม…เราแค่อยากจะให้เขามีทุกอย่างที่เด็กธรรมดาควรจะมีน่ะ" ดวงตาของเขามองไปรอบๆ ร้านที่เต็มไปด้วยหนังสือและความทรงจำ "เราอยากจะให้เขามีวันที่ดี ได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่น…อยากให้เขารู้ว่าเขามีคนที่รักเขาอยู่ตรงนี้เสมอ, ไม่ว่าโลกข้างนอกมันจะโหดร้ายแค่ไหน"

"เราแค่อยากจะสร้างความทรงจำที่ดีที่สุดให้กับเขา…ก่อนที่เขาจะต้องโตขึ้นแล้วไปเจอกับอะไรที่มัน…เอ่อ…ซับซ้อนกว่านี้" เขาถอนหายใจยาว "เราแค่อยากให้เขามีความสุข…อะไรแบบนั้นน่ะ"

บุตรแห่งไทคีไม่ได้เอ่ยคำใดตอบ, เขาเพียงแค่นั่งฟัง, ประมวลผลข้อมูลทางอารมณ์ที่ซับซ้อนนี้ด้วยตรรกะที่เยือกเย็น…ความปรารถนาใน ‘ความธรรมดา’…มันคือสินค้าที่ราคาแพงที่สุดในโลกของพวกเขาเลยก็ว่าได้

"ผมเข้าใจความต้องการของพวกคุณดีครับ" เขากล่าวในที่สุด, น้ำเสียงของเขาเรียบและเยือกเย็นตามปกติ, แต่แฝงไว้ด้วยความเป็นมืออาชีพที่น่าเชื่อถือ

 "เพื่อให้งานออกมาตรงกับความต้องการของพวกคุณมากที่สุด…ไม่ทราบว่าพอจะมีรายละเอียดเพิ่มเติมไหมครับ? อย่างเช่น…กิจกรรมที่อยากให้มีเป็นพิเศษ? หรือมีคำขอเรื่องอาหารอะไรไหมครับ?"

มันคือการเปลี่ยนจากความรู้สึกที่จับต้องไม่ได้…ให้กลายเป็นรายการที่สามารถจัดการได้

คำถามนั้นดูเหมือนจะทำให้ไทสันหลุดออกจากภวังค์แห่งความทรงจำ, เขากระพริบตาปริบๆ, แล้วรอยยิ้มที่อบอุ่นก็กลับมาปรากฏบนใบหน้าอีกครั้ง "โอ้! ใช่ๆ! เรื่องนั้น!" เขาหัวเราะออกมาเบาๆ, ยกมือขึ้นเกาท้ายทอยอย่างเขินอายเล็กน้อย "ดีเลยที่นายถาม! สำหรับกิจกรรม…เราไม่ได้มีอะไรที่ตายตัวหรอกนะ" เขากล่าว, ครุ่นคิด "แค่…อะไรก็ได้ที่ให้บรรยากาศอบอุ่น…อาจจะมีเกมเล็กๆ น้อยๆ หรืออะไรก็ได้ที่ไม่ต้องใช้ความรุนแรงน่ะ"

"ส่วนเรื่องอาหาร…" ดวงตาข้างเดียวของเขาเป็นประกายวาววับขึ้นมาทันที "อันนี้สำคัญเลย!" เขายิ้มกว้าง "ส่วนตัวผมแล้ว…ผมชอบไส้กรอกย่างกับของหวานพวกช็อกโกแลต!"

"แต่เอลล่า…" เขาทำหน้าแหยๆ เล็กน้อย "เธอไม่ชอบชีสเลย…เกลียดเข้าไส้เลยล่ะ" เขาเน้นย้ำ "แต่เธอชอบอะไรที่มีกลิ่นอบเชยมากๆ…แล้วก็พวกเนื้อตากแห้งน่ะ"

ดีลเลอร์แห่งค่ายฮาฟบลัดพยักหน้ารับ, นิ้วของเขาเคาะไปที่ขมับเบาๆ, บันทึกทุกรายละเอียดลงในหน่วยความจำที่แม่นยำของเขา—เกมที่ไม่รุนแรง, ไส้กรอก, ของหวาน, อบเชย, เนื้อตากแห้ง, และที่สำคัญที่สุด…ห้ามมีชีสโดยเด็ดขาด

"รับทราบครับ" เขากล่าวเรียบๆ "ผมจะจัดการให้ทุกอย่างเป็นไปตามนี้”

Talk with Tyson 
น้ำหอมบุรุษ: เลขไบต์ 2 4 6 8 +2 โบนัสพิเศษ

Power Money Game Music

CABIN 19

@Hye Ri

Axel HEROES

A. Mikailov

power of calculated luck

To me luck is like a loaded gun—never random, always aimed — Axel

02.08.2025 | 01:00 PM

บุรุษชาวรัสเซียไม่ได้ใช้เวลาไปกับการพูดคุยที่ไร้สาระ เขาหยิบสมุดบันทึกเล่มเล็กที่พกติดตัวออกมา, เปิดไปยังหน้าที่ว่าง, แล้วเริ่มขีดเขียนด้วยลายมือที่เรียบร้อยและเป็นระเบียบ, สมองของเขาทำงานราวกับเครื่องจักรที่กำลังประมวลผลข้อมูลดิบ—ความปรารถนาในความอบอุ่น, รายการอาหาร, และข้อจำกัดต่างๆ—ให้กลายเป็นแผนงานที่จับต้องได้และสามารถดำเนินการได้จริง

สองชั่วโมงผ่านไป, เขาก็ปิดสมุดลง, ในนั้นคือไทม์ไลน์และกำหนดการที่สมบูรณ์แบบที่สุดเท่าที่เขาจะสร้างได้

เขาเดินกลับไปยังมุมที่ไทสันกำลังง่วนอยู่กับการจัดเรียงหนังสือนิทานสำหรับเด็กบนชั้นวางเตี้ยๆ, แล้วยื่นสมุดบันทึกที่เปิดค้างไว้ให้

"ผมร่างกำหนดการคร่าวๆ มาให้ดูครับ" เขากล่าว, น้ำเสียงของเขาเรียบและเป็นทางการ "เพื่อให้คุณได้เห็นภาพรวมของงาน"

ไทสันรับสมุดไปถือไว้อย่างงงๆ, ดวงตาข้างเดียวของเขากะพริบปริบๆ, พยายามจะเพ่งมองลายมือที่เรียบร้อยนั้น

"ผมแนะนำให้จัดงานเป็นช่วงกลางวันครับ, เริ่มประมาณสิบเอ็ดโมงและจบตอนสี่โมงเย็น" บุตรแห่งไทคีเริ่มต้นการนำเสนอ, ไม่ได้อธิบายด้วยอารมณ์, แต่ด้วยตรรกะ "แบบนี้จะไม่รบกวนเวลาพักผ่อนของคุณกับเอลล่าที่ยังใหม่กับการเลี้ยงลูกมากนัก และยังสะดวกสำหรับแขกที่ต้องเดินทางกลับด้วยรถไฟเฮเฟตัสด้วย"

"ช่วงต้นงาน…ผมอยากให้เป็นช่วงเวลาของพวกคุณ" เขากล่าวต่อ "ให้คุณกับเอลล่าได้กล่าวต้อนรับแขก, เปิดตัวออเร, และที่สำคัญที่สุด…คือการได้พูดถึงความในใจ, ความประทับใจของการได้เป็นพ่อแม่คน" เขาหยุดไปชั่วครู่ "จากนั้นก็จะเป็นช่วงเวลาส่วนตัวสำหรับถ่ายรูปและทักทายแขกแต่ละคน"

"พอเที่ยง…เราจะเปิดซุ้มอาหาร" ดีลเลอร์แห่งค่ายฮาฟบลัดกล่าว, นิ้วของเขาชี้ไปยังรายการอาหารในสมุด "ตามที่คุณขอมา…ฮอทด็อกไส้กรอกย่าง…ส่วนของหวานจะเป็นเครป, มีสามไส้ให้เลือก—น้ำตาลซินนาม่อนสำหรับเอลล่า, ช็อกโกแลตสำหรับคุณ, และซอสแอปเปิ้ลเป็นตัวเลือกกลางๆ…และแน่นอน, ไม่มีชีส"

ดวงตาของไทสันเริ่มเบิกกว้างขึ้น, ความทึ่งปรากฏขึ้นอย่างชัดเจนเมื่อเห็นว่าทุกรายละเอียดที่เขาพูดไปถูกนำมาใช้อย่างใส่ใจ

"ช่วงบ่ายโมงถึงสามโมงจะเป็นกิจกรรมเกมส์ครับ" แอ็กเซลกล่าวต่อ, พลิกไปยังหน้าถัดไป "ผมวางไว้สี่อย่าง—ประกวดทำตุ๊กตาให้ออเร, แฟชั่นโชว์แต่งตัวให้อริสโตเฟนส์—ผมเห็นเขาตอนที่เข้ามา—แข่งปิดตาเปลี่ยนผ้าอ้อมตุ๊กตา, และสุดท้าย…"

"…ทายผลการเสี่ยงทาย" เขากล่าว "ผมได้ไอเดียมาจากพิธีโทลชาบีของเกาหลี…เป็นการให้เด็กเลือกหยิบของเพื่อทำนายอนาคตของเขา…ผมคิดว่ามันน่าจะเป็นกิจกรรมที่น่าสนใจและมีความหมายดี"

"หลังจากนั้นก็จะมีการประกาศรางวัลเล็กๆ น้อยๆ, แล้วก็จะเป็นช่วงฟรีสไตล์, ปล่อยให้ทุกคนได้พูดคุยกันตามสบาย “

Talk with Tyson 

น้ำหอมบุรุษ: เลขไบต์ 2 4 6 8 +2 โบนัสพิเศษ

Power Money Game Music

CABIN 19

@Hye Ri

Axel HEROES

A. Mikailov

power of calculated luck

To me luck is like a loaded gun—never random, always aimed — Axel

ความเงียบที่ตามมาหลังจากบุตรแห่งโชคชะตานำเสนอจบลงนั้นไม่ได้น่าอึดอัด, แต่กลับเต็มไปด้วยความรู้สึกทึ่งที่ค่อยๆ ก่อตัวขึ้นในใจของไซคลอปส์ร่างยักษ์ ไทสันก้มหน้าลงมองสมุดบันทึกในมือ, ไล่สายตาอ่านรายละเอียดแต่ละข้ออีกครั้ง, ราวกับไม่เชื่อว่าทุกสิ่งที่เขาพูดไปลอยๆ จะถูกนำมาถักทอเป็นแผนงานที่สมบูรณ์แบบและใส่ใจได้ถึงขนาดนี้

"นี่มัน..." เขาพึมพำ, เงยหน้าขึ้นมองบุรุษชาวรัสเซีย, ดวงตาข้างเดียวของเขาเบิกกว้างด้วยความประทับใจที่ไม่ได้ปิดบัง "…มันสุดยอดมากเลย, เพื่อน"

รอยยิ้มที่จริงใจและกว้างขวางปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา "นายคิดถึงทุกอย่างเลยจริงๆ...ทั้งเรื่องเวลา, อาหาร...เครปไส้ชินนาม่อนนั่นเอลล่าต้องชอบมากแน่ๆ! แล้วยังมี...แฟชั่นโชว์ให้อริสโตเฟนส์อีก! แจ่มชะมัด!" เขาส่ายหัวอย่างไม่อยากจะเชื่อ, เสียงหัวเราะที่เต็มไปด้วยความโล่งอกดังออกมาเบาๆ

"ผมไม่รู้จะขอบคุณยังไงเลย"

แผนการที่ถูกวางไว้อย่างดีได้ผลตอบรับตามที่คาดการณ์ไว้, ความพึงพอใจที่เย็นเยียบแล่นผ่านเข้ามาในความคิดของดีลเลอร์แห่งค่ายฮาฟบลัด, เหมือนกับความรู้สึกของนักพนันที่เห็นไพ่ในมือเป็นไปตามที่คำนวณไว้ทุกประการ

"ถ้าคุณพอใจกับแผนงานนี้…งานเบื้องต้นของผมก็คงจะเสร็จสิ้นตรงนี้ครับ" เขากล่าวด้วยน้ำเสียงที่เรียบและเป็นทางการเช่นเคย, ไม่ได้แสดงความยินดีออกมาอย่างเปิดเผย "ผมคงต้องขอตัวก่อน, จะได้ไม่รบกวนเวลาของคุณกับครอบครัว"

"ผมจะกลับมาอีกครั้งในวันงานเพื่อดูแลให้ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่น"

"โอ้! ได้เลยๆ! ขอบคุณมากนะ, แอ็กเซล!" ไทสันกล่าวอย่างกระตือรือร้น, ปิดสมุดบันทึกเล่มนั้นลงอย่างทะนุถนอมราวกับเป็นสมบัติล้ำค่า "แล้วเจอกันวันงานนะ!"

บุตรแห่งไทคีโค้งศีรษะลงเล็กน้อยเป็นการอำลา, แล้วหันหลังเดินออกจากร้านหนังสือที่อบอุ่นและเต็มไปด้วยความหวังนั้นไปอย่างเงียบเชียบ, ทิ้งให้ว่าที่คุณพ่อได้ดื่มด่ำกับแผนการแห่งความสุขที่บัดนี้ได้กลายเป็นความจริงที่จับต้องได้

Talk with Tyson 

น้ำหอมบุรุษ: เลขไบต์ 2 4 6 8 +2 โบนัสพิเศษ

Power Money Game Music

CABIN 19

@Hye Ri

Welcom little one

Story: 09.08.2025 | 10:40 AM

หนึ่งสัปดาห์ของการวางแผน, การประสานงาน, และการเตรียมการได้เดินทางมาถึงจุดหมายปลายทางในที่สุด วันนี้คือวันงาน, และสำหรับบุรุษชาวรัสเซียแล้ว…มันคือวันส่งมอบผลงาน

เขามาถึงหน้าร้านหนังสือไซคลอปส์ก่อนเวลานัดยี่สิบนาที, ความตรงต่อเวลาคือวินัยที่ไม่เคยถูกละเลย บรรยากาศของร้านในวันนี้แตกต่างจากครั้งสุดท้ายที่เขามาโดยสิ้นเชิง บริเวณหน้าร้านที่เคยเงียบสงบ, บัดนี้กลับถูกประดับประดาไปด้วยสายรุ้งสีพาสเทลและริบบิ้นที่ปลิวไสวไปตามสายลม, และด้านข้างของร้านก็มีเต็นท์สีขาวสะอาดตาตั้งตระหง่านอยู่, เป็นซุ้มอาหารที่ถูกแยกออกมาต่างหากเพื่อป้องกันไม่ให้กลิ่นไส้กรอกย่างที่หอมฟุ้งลอยเข้าไปภายในร้านหนังสือซึ่งจะยากต่อการกำจัดในภายหลัง

บรรยากาศในร้านที่เคยเงียบสงบและเต็มไปด้วยกลิ่นกระดาษเก่าบัดนี้กลับถูกแทนที่ด้วยความอบอุ่นที่มีชีวิตชีวา แสงไฟประดับเล็กๆ ราวกับหิ่งห้อยถูกร้อยพันไปตามชั้นวางหนังสือ, ริบบิ้นสีพาสเทลถูกผูกไว้ตามเสาไม้, และเสียงดนตรีบรรเลงเบาๆ ก็ดังคลอมาจากลำโพงที่ซ่อนไว้อย่างแนบเนียน

ดีลเลอร์แห่งค่ายฮาฟบลัดเดินเข้าไปข้างใน, กวาดสายตามองทุกอย่างด้วยสายตาของนักตรวจสอบคุณภาพ, ก่อนจะพบกับว่าที่คุณพ่อที่กำลังง่วนอยู่กับการจัดดอกไม้ใส่แจกันด้วยท่าทีที่ดูเก้ๆ กังๆ

"สวัสดีครับ, ไทสัน" เขาทักทายด้วยน้ำเสียงที่เรียบและสงบ

ไซคลอปส์ร่างยักษ์หันมา, รอยยิ้มที่กว้างและเจือความประหม่าปรากฏขึ้นบนใบหน้า
"โอ้! แอ็กเซล! มาแล้วเหรอ! เป็นไงบ้าง? ทุกอย่างดูโอเคไหม?"

"ทุกอย่างเป็นไปตามแผนครับ" บุรุษชาวรัสเซียตอบ, เป็นการให้ความมั่นใจที่เยือกเย็น "แล้วเอลล่ากับดาวเด่นของงานล่ะครับ?"

"อ๋อ! พวกเขากำลังเตรียมตัวอยู่ข้างบนน่ะ!" ไทสันตอบอย่างกระตือรือร้น
"เอลล่าเธอตื่นเต้นนิดหน่อยน่ะนะ"

"ดีแล้วครับ" เขาพยักหน้ารับ "ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวไปตรวจความเรียบร้อยของส่วนอื่นๆ ก่อน"

คุณพ่อมือใหม่ไม่ได้ขัดข้อง, เขาปล่อยให้ผู้จัดงานมืออาชีพเดินสำรวจพื้นที่อย่างอิสระ บุตรแห่งโชคชะตาเดินออกไปที่ด้านนอก, ตรวจสอบความเรียบร้อยของเต็นท์ซุ้มอาหาร

เมื่อแขกเริ่มทยอยเดินทางมาถึงและงานเลี้ยงได้เริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการ, บุตรแห่งโชคชะตาก็ได้รับมอบหมายภารกิจเฉพาะกิจที่สำคัญที่สุด—การเฝ้าออเรในขณะที่พ่อและแม่ของเขาต้องไปทำหน้าที่เจ้าภาพ ดวงตาสีฟ้าเทาของเขามองดูใบหน้าที่หลับใหลของเด็กน้อยในเปลที่ไทสันทำขึ้นอย่างพิเศษด้วยความสงสัยใคร่รู้เชิงวิเคราะห์.. ช่างเป็นเด็กที่โชคดีเสียจริง..

เมื่อถึงเวลาอันสมควร, เสียงดนตรีก็เบาลง, และไทสันกับเอลล่าก็ได้ก้าวออกมาข้างหน้า, ยืนอยู่ท่ามกลางวงล้อมของเพื่อนฝูงและแขกผู้มีเกียรติ

"เอ่อ…สวัสดีครับทุกคน!" ไทสันเริ่มต้น, น้ำเสียงของเขาดังและอบอุ่น, แต่ก็เจือความประหม่าอย่างเห็นได้ชัด "ผมกับเอลล่า…เรา…เราไม่รู้จะพูดอะไรเลยจริงๆ นอกจากคำว่าขอบคุณ…ขอบคุณทุกคนมากๆ ที่มาในวันนี้"

เขาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ, มองไปยังใบหน้าของภรรยาที่รัก, แล้วพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือเล็กน้อยด้วยความตื้นตัน "พวกคุณคงรู้ว่า…ชีวิตของผมมันไม่ได้ง่ายนัก…การเป็นไซคลอป...แต่แล้วทุกอย่างก็เปลี่ยนไปเมื่อผมได้มาเจอเพอร์ซี่…ได้มาเจอเอลล่า ได้มาเจอพวกคุณทุกคน.."

เอลล่าบีบมือของคนรักเบาๆ, ส่งต่อความกล้าหาญให้เขา "…ตอนที่ผมรู้ว่าเรากำลังจะมีลูก…ผม…ผมพูดไม่ถูกเลย มันเหมือนกับว่า…โลกทั้งใบของผมที่เคยมีแต่เหล็กกับไฟ…จู่ๆ ก็มีดอกไม้ดอกเล็กๆ งอกขึ้นมากลางใจ มันคือความรู้สึกที่…มหัศจรรย์ที่สุด"

"และวันที่ออเรเกิด…" เอลล่าเอ่ยขึ้นบ้าง, น้ำเสียงของเธอนุ่มนวลและหวานเหมือนเสียงกระดิ่งลม "ตอนที่ฉันได้ยินเสียงหัวใจของเขาเป็นครั้งแรก…ทุกความกลัว ทุกความกังวลที่เคยมีก็หายไป มันถูกแทนที่ด้วยความรัก…ความรักที่ยิ่งใหญ่จนฉันไม่คิดว่าหัวใจดวงนี้จะบรรจุมันไว้ได้หมด"

"เขาคือแสงสว่าง…คือรางวัลที่ดีที่สุดในชีวิตของเรา" ไทสันกล่าวสรุป, โอบกอดภรรยาของเขาไว้แน่น "เขาคือบทพิสูจน์ว่า…แม้แต่ในโลกที่เต็มไปด้วยอสูรกายและคำพยากรณ์…ความรักก็ยังคงเป็นเวทมนตร์ที่แข็งแกร่งที่สุด ขอบคุณทุกคนที่มาร่วมเป็นส่วนหนึ่งของเวทมนตร์ของพวกเราในวันนี้"

สิ้นคำพูดนั้น, บรรยากาศก็อบอวลไปด้วยความสุขและความรักที่จับต้องได้ เสียงปรบมือที่ดังกึกก้องและเสียงโห่ร้องแสดงความยินดีจากเพื่อนฝูงคือการยืนยันว่า…วันนี้คือวันที่สมบูรณ์แบบอย่างแท้จริง

เมื่อเสียงปรบมือที่อบอุ่นเริ่มซาลง, ไทสันก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆ อีกครั้ง, รอยยิ้มของเขาบัดนี้กว้างและเปี่ยมด้วยความภาคภูมิใจอย่างที่สุด

"และตอนนี้…" เขากล่าว, น้ำเสียงของเขาดังและก้องกังวานไปทั่วทั้งร้าน, ดึงความสนใจของทุกคนมาที่เขาเป็นจุดเดียว "ผมขอแนะนำให้ทุกคนได้รู้จักกับเหตุผลที่ทำให้พวกเรามารวมตัวกันในวันนี้…ของขวัญที่ล้ำค่าที่สุดของเรา…ลูกชายของพวกเรา, ออเร!"

สิ้นเสียงประกาศนั้น, บุรุษชาวรัสเซีย, ซึ่งยืนรอคอยอย่างเงียบเชียบอยู่ในเงามืดข้างๆ, ก็เริ่มทำหน้าที่ของเขาอย่างราบรื่นและไร้ซึ่งการเรียกร้องความสนใจ เขาเข็นเปลไม้ที่ถูกสลักเสลาอย่างงดงามออกมาจากมุมหนึ่ง, เคลื่อนที่ไปเบื้องหน้าอย่างนุ่มนวล, ในขณะเดียวกันนั้นเอง, ละอองแสงสีทองและสีฟ้าที่ระยิบระยับราวกับผงดวงดาวก็โปรยปรายลงมาจากเพดาน, อาบไล้ร่างของเด็กน้อยที่หลับใหลอยู่ข้างในให้ดูเหมือนกับเป็นสมบัติล้ำค่าที่เพิ่งจะถูกค้นพบ

เมื่อเปลมาหยุดอยู่ใจกลางวงล้อมของแขกผู้มีเกียรติ, ดีลเลอร์แห่งค่ายฮาฟบลัดก็ถอยกลับไปอย่างรวดเร็วและเงียบเชียบ, หลอมรวมตัวเองเข้ากับเงามืดอีกครั้ง, เปิดโอกาสให้คุณพ่อคุณแม่มือใหม่ได้เป็นเจ้าของเวทีอย่างเต็มที่

ไทสันและเอลล่าโน้มตัวลงมองลูกชายของพวกเขา, แววตาเต็มไปด้วยความรักที่ไม่มีที่สิ้นสุด เสียงอุทาย ที่เต็มไปด้วยความเอ็นดูดังขึ้นจากทั่วทุกสารทิศเมื่อทุกคนได้เห็นใบหน้าของดาวเด่นประจำงานอย่างชัดเจน—ดวงตาทั้งสามดวงที่ปิดสนิท, และปีกขนนกสีน้ำตาลเล็กๆ ที่ขยับไปมาเบาๆ ตามจังหวะการหายใจ

หลังจากที่ปล่อยให้ทุกคนได้ชื่นชมความน่ารักของออเรอยู่ครู่หนึ่ง, ชายหนุ่มคนหนึ่งก็ก้าวออกมาข้างหน้า, เขาคือเพอร์ซี่ แจ็คสัน, วีรบุรุษแห่งโอลิมปัส, และที่สำคัญกว่านั้น…เขาคือพ่อทูนหัวและลุงของเด็กน้อยคนนี้

"เอ่อ…เฮ้" เพอร์ซี่เริ่มต้น, ยกมือขึ้นเกาท้ายทอยอย่างเขินๆ, เป็นท่าทางที่ดูไม่เข้ากับชื่อเสียงของเขาเลยแม้แต่น้อย "ผมไม่ค่อยเก่งเรื่องพูดอะไรแบบนี้เท่าไหร่…ปกติแล้วผมจะเป็นฝ่ายทำเรื่องวุ่นๆ แล้วให้แอนนาเบ็ธเป็นคนแก้ให้มากกว่า"

เสียงหัวเราะเบาๆ ดังขึ้นจากในกลุ่มเพื่อนสนิท

"แต่…ไทสัน" เขากล่าว, หันไปมองน้องชายต่างสายเลือดของเขา, แววตาของเขาเปลี่ยนเป็นจริงจังและเปี่ยมด้วยความรู้สึกที่แท้จริง "นายคือน้องชายที่ดีที่สุดเท่าที่ใครคนหนึ่งจะขอได้…นายอยู่ข้างฉันเสมอ, ไม่ว่าจะต้องเจอกับเรื่องบ้าๆ อะไรก็ตาม…และการได้เห็นนายมีความสุขแบบนี้ ได้เห็นนายมีครอบครัวที่น่ารักแบบนี้กับเอลล่า…มันคือสิ่งที่ยอดเยี่ยมที่สุด"

เขาหันไปมองเด็กน้อยในเปล, รอยยิ้มที่อ่อนโยนปรากฏขึ้นบนใบหน้า "และสำหรับออเร" เขากล่าว, น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความรักและความมุ่งมั่น "ลุงคนนี้ขอสัญญาว่า…จะคอยปกป้องนายเสมอ, จะสอนอะไรเจ๋งๆให้นาย และจะทำทุกอย่าง…เพื่อให้แน่ใจว่านายจะเติบโตขึ้นมาอย่างมีความสุขและปลอดภัยที่สุด รวมถึงตีพ่อนายให้ ถ้าเขามัวแต่ทำงานจนลืมนาย..." นั่นเรียกเสียงหัวเราะจากคนรอบข้างอีกครั้ง

"ยินดีต้อนรับสู่ครอบครัวนะ, เจ้าตัวเล็ก”

กระแสแห่งความปรารถนาดีหลั่งไหลไม่ขาดสายราวกับสายน้ำที่ไม่มีวันสิ้นสุด

หลังจากเพอร์ซี่, บรรดาเพื่อนสนิทและผู้ที่เคารพรักในตัวพ่อแม่มือใหม่ก็ผลัดเปลี่ยนกันขึ้นมากล่าวคำอวยพรสั้นๆ แต่เปี่ยมด้วยความหมาย โกรเวอร์ เซเทอร์เพื่อนซี้เล่าเรื่องราวความกล้าหาญและความใจดีของไทสันด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือด้วยความซาบซึ้ง, บุตรธิดาแห่งแอโฟรไดท์บางคนก็ขึ้นมากล่าวชื่นชมในความรักที่งดงามของทั้งคู่, แม้แต่แคลรีส ธิดาแห่งแอรีส ก็ยังยอมเดินขึ้นมากล่าวคำพูดที่ห้วนๆ แต่ก็จริงใจว่า "เลี้ยงให้มันโตมาเก่งๆ ล่ะ อย่าให้ใครมารังแกได้"

บรรยากาศนั้นเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ, หยดน้ำตาแห่งความปิติ, และความรู้สึกของความเป็นครอบครัวที่โอบล้อมทุกคนไว้ในอ้อมกอดที่อบอุ่น

จนกระทั่งเวลาเดินทางมาถึงเที่ยงวันพอดี, ดวงอาทิตย์ที่ไม่มีวันตกดินลอยอยู่เหนือศีรษะ, สาดแสงสีทองอร่ามลงมาเป็นเหมือนคำอวยพรจากสวรรค์

ไทสัน ซึ่งกำลังยืนยิ้มกว้างรับฟังคำอวยพรจากเดมิก็อดอีกคนหนึ่ง เหลือบสายตาไปทางเงามืดที่บุรุษชาวรัสเซียยืนสังเกตการณ์อยู่อย่างเงียบเชียบ เป็นการส่งสัญญาณถามไถ่ที่ไร้ซึ่งคำพูด

ดีลเลอร์แห่งค่ายฮาฟบลัด, ผู้ซึ่งควบคุมทุกอย่างอยู่เบื้องหลัง, เพียงแค่พยักหน้ากลับไปช้าๆ หนึ่งครั้ง, เป็นการยืนยันที่เรียบง่ายแต่ชัดเจน—ทุกอย่างพร้อมแล้ว

เมื่อได้รับสัญญาณ, ว่าที่คุณพ่อก็หาจังหวะที่เหมาะสมแล้วกล่าวขึ้นด้วยเสียงที่ดังและเปี่ยมด้วยความกระตือรือร้น, ดึงความสนใจของทุกคนกลับมาที่เขาอีกครั้ง

"เอาล่ะทุกคน! ผมว่าถึงเวลาที่เราจะไปเติมพลังกันแล้ว!" เขายิ้มกว้าง "อาหารและของหวานในวันนี้พร้อมให้บริการแล้วที่เต็นท์ด้านนอกนะครับ!"

"สำหรับอาหารหลัก…เรามีฮอทด็อกไส้กรอกย่างร้อนๆ เลย!" เขากล่าว, ดวงตาเป็นประกาย "และไม่ต้องห่วงนะ, เรามีไส้กรอกให้เลือกทั้งเนื้อวัว, เนื้อหมู, และเนื้อไก่, เผื่อว่าใครจะไม่ทานเนื้อประเภทไหน และแน่นอน…เรามีสลัดผักเป็นตัวเลือกไว้สำหรับเพื่อนๆ ที่เป็นวีแกนด้วย!"

"ส่วนของหวาน...เป็นเครปทำสดใหม่! มีให้เลือกทั้งไส้ช็อกโกแลต, น้ำตาลซินนาม่อน, และซอสแอปเปิ้ล! เชิญทุกคนตามสบายเลยนะครับ!"

สิ้นเสียงประกาศนั้น, บรรยากาศที่เคยเต็มไปด้วยความซาบซึ้งก็เปลี่ยนเป็นความคึกคักในทันที, ผู้ต่างก็เริ่มเคลื่อนตัวออกไปยังเต็นท์สีขาวที่ตั้งอยู่นอกร้าน, ที่ซึ่งกลิ่นหอมของไส้กรอกย่างและแป้งเครปที่หอมหวานลอยอบอวลอยู่ในอากาศ, เป็นการเริ่มต้นองก์ต่อไปของงานเลี้ยงที่แสนสุขนี้อย่างเป็นทางการ

เมื่อท้องของทุกคนเต็มไปด้วยฮอทด็อกและเครปแสนอร่อย, และบรรยากาศที่เคยคึกคักเริ่มจะผ่อนคลายลง, บุรุษชาวรัสเซียก็รู้ดีว่าถึงเวลาที่จะต้องเปลี่ยนจังหวะของงานเลี้ยงอีกครั้ง

เขาไม่ได้ประกาศออกมาเสียงดัง, แต่กลับเดินไปกระซิบกับไทสันสองสามคำ, แล้วชายร่างยักษ์ก็พยักหน้ารับอย่างเข้าใจ, ส่งมอบหน้าที่พิธีกรจำเป็นให้กับผู้จัดงานอย่างเต็มใจ

ดีลเลอร์แห่งค่ายฮาฟบลัดเดินไปหยุดยืนอยู่ใจกลางกลุ่มแขกที่กำลังนั่งพักผ่อนหย่อนใจ, เขาไม่ได้พยายามจะเรียกร้องความสนใจด้วยเสียงที่ดัง, แต่กลับใช้เพียงแค่การปรากฏตัวที่สงบนิ่งเพื่อดึงดูดสายตาของทุกคนมาที่เขา

"สวัสดีครับทุกคน" เขากล่าว, น้ำเสียงของเขาเรียบและชัดเจน, ก้องกังวานพอที่จะทำให้ทุกคนหยุดการสนทนาและหันมาฟัง "ในนามของคุณไทสันและคุณเอลล่า…ผมขอประกาศว่าถึงเวลาของกิจกรรมในช่วงบ่ายแล้วครับ"

เขากวาดสายตามองไปรอบๆ, ประเมินปฏิกิริยาของแขกแต่ละคน, ก่อนจะพูดต่อ "วันนี้เรามีซุ้มกิจกรรมเล็กๆ น้อยๆ จัดเตรียมไว้ให้ทุกคนได้ร่วมสนุกกัน…เพื่อสร้างความทรงจำที่ดีให้กับออเร"

เขาผายมือไปยังมุมหนึ่งของร้านที่บัดนี้มีโต๊ะยาวตัวหนึ่งตั้งอยู่, บนนั้นมีสมุดปกหนังเล่มใหญ่วางอยู่พร้อมกับปากกาสีสันสดใส "อย่างแรก…เรามีสมุดอวยพรครับ ทุกท่านสามารถไปเขียนคำอวยพรหรือข้อความดีๆ ให้กับออเรและครอบครัวของเขาได้ตามสบาย สมุดเล่มนี้จะเปิดให้เขียนได้จนจบงานเลยครับ"

จากนั้นเขาก็ผายมือไปยังอีกมุมหนึ่ง, ที่ซึ่งมีกองผ้า, ใยสังเคราะห์, และอุปกรณ์เย็บปักถักร้อยวางกองรวมกันอยู่ "กิจกรรมที่สอง…คือการประกวดทำตุ๊กตาแฮนด์เมดสำหรับออเรครับ ตุ๊กตาที่ชนะใจคุณพ่อคุณแม่มือใหม่ที่สุด…จะได้รับรางวัลพิเศษจากทางเราไป"

รอยยิ้มจางๆ ปรากฏขึ้นที่มุมปากของเขา "กิจกรรมที่สาม…แฟชั่นโชว์ของคุณอริสโตเฟนส์ครับ" เขามองไปยังแมวสีส้มตัวอ้วนที่กำลังนอนหลับอย่างสบายใจอยู่บนกองหนังสือ "เรามีอุปกรณ์แต่งตัวเล็กๆ น้อยๆ เตรียมไว้ให้ ใครที่สามารถแปลงโฉมให้เขาได้น่าประทับใจที่สุดก็รับรางวัลไปเลยครับ"

"และสุดท้าย…เรามีสองเกมที่ท้าทายความสามารถของพวกคุณ" เขากล่าว, ดวงตาของเขาส่องประกายด้วยความขี้เล่นที่หาได้ยาก "เกมแรกคือการแข่งปิดตาเปลี่ยนผ้าอ้อมตุ๊กตาหมี…เพื่อทดสอบความเป็นพ่อแม่ในตัวคุณ"

"และอีกเกมคือ…คือการคาดเดาผลการเสี่ยงทายในพิธีโทลชาบีของออเร ซึ่งเราจะจัดขึ้นในอีกไม่ช้า" เขากล่าวสรุป "ทุกกิจกรรมจะสิ้นสุดลงตอนบ่ายสามโมงตรงนะครับ…เชิญทุกคนร่วมสนุกได้ตามอัธยาศัยเลยครับ”

กำหนดการ (9 สิงหาคม 2025)

ระยะเวลาโรลเพลย์ 9-20 สิงหาคม 2025 แต่อยู่ในวันที่ 9 ไม่ว่าลงโรลวันไหน)

ตารางงาน:

11.00 ไทสันและเอลล่ากล่าวเปิดงานและขอบคุณทุกคนที่มาร่วมงาน รวมถึงเปิดตัวน้องออเร และเป็นช่วงเวลาให้ทั้งคู่พูดถึงความทรงจำดีๆ ตั้งแต่รู้ตัวว่าจะมีลูกจนถึงปัจจุบัน และความรู้สึกที่ได้เป็นคุณพ่อคุณแม่

11.30 พูดคุย ถ่ายภาพเป็นที่ระลึก

12.00 เปิดซุ้มอาหาร ที่เป็นเต๊นท์อยู่นอกร้าน โดยอาหารจะเป็นฮอทดอกไส้กรอกย่าง ส่วนของหวานคือเครป โดยมีไส้ให้เลือกสามชนิด น้ำตาลชินนาม่อน, ช็อกโกแลต, และซอสแอปเปิ้ล

13.00-15.00 กิจกรรมต่างๆ

15.00 เริ่มพิธีเสียงทายให้น้องออเรเลือกของ (สไตล์พิธี โทลชาบี ของเกาหลี ) ว่าอนาคตน้องจะเป็นอะไร

15.20 ประกาศรางวัลของแต่ละกิจกรรม

15.30-16.00 ฟังดนตรีและพูดคุย

กิจกรรม
1. เขียนคำอวยพรให้น้องออเร:

เขียนโรลเพลย์ไป เขียนคำอวยพรให้ออเรและครอบครัว
สามารถทำร่วมโพสต์กับกิจกรรมอื่นได้

2. ประกวดทำตุ๊กตา ให้น้องออเร:

• ให้ใช้ Picrew หรือเว็บที่คล้ายๆกัน ออกแบบตุ๊กตาแล้วเขียนโรลเพลย์ทำตุ๊กตา
• กรรมการจะตัดสินเลือกตัวที่ชอบที่สุด
  
  

3. แฟชั่นโชว์คุณอริสโตเฟนส์:

• เขียนโรลเพลย์เลือกเสื้อผ้า/เครื่องประดับให้คุณอริสโตเฟนส์ จากนั้นเขาจะมาลองแล้วถ่ายรูปเป็นที่ระลึก ส่วนรูปภาพให้ใช้ Picrew หรือเว็บที่คล้ายๆกันทำ
• กรรมการจะตัดสินเลือกตัวที่ชอบที่สุด
  
  
  

4. แข่งปิดตาเปลี่ยนผ้าอ้อมตุ๊กตา:

• ให้ทักคนคุมกิจกรรม (@Axel) เพื่อขอสุ่มผลลัพธ์
• โรลเพลย์ตามผลลัพธ์ที่ได้
• หากมีคนประสบความสำเร็จอย่างงดงามเกิน1 คนจะเลือกคนที่เลขไบต์ท้ายสุดน้อยที่สุดเป็นผู้ชนะ

5.ทายผลการเสี่ยงทายของน้องออเร:

• เลือกสิ่งของจากในลิสต์มาหนึ่งอย่าง แล้วเขียนโรลเพลย์ บรรยายว่าคุณหย่อนกระดาษที่เขียนตัวเลือกลงกล่อง
  
• การตัดสินจะมาจากการหมุนวงล้อสุ่ม
  

List for this Event:

• ค้อน : ช่างเหล็กเหมือนไทสัน
• หนังสือ : นักเขียน
• ดาบไม้ : นักรบ
• ลูกบอล : นักกีฬา
• ตะหลิว : เชฟมือทอง
• พิน: นักดนตรี
  
• หูฟังหมอ : แพทย์

More info: โทลชาบี
เป็นพิธีเก่าแก่เนื่องจากคนเกาหลีมีความเชื่อที่ว่า อนาคตของเด็กแต่ละคนที่ได้เกิดมานั้นถูกกำหนดไว้แล้ว ทำให้เด็กน้อยเจ้าของวันเกิดจะเป็นคนกำหนดชะตาชีวิตของตัวเอง ว่าในอนาคตจะประกอบอาชีพอะไร หรือ ประสบความสำเร็จในด้านอะไร จากสิ่งของที่เจ้าตัวหยิบในพิธีโทลชาบี

ซึ่งของแต่ละชิ้นที่ครอบครัวนำมาวางให้เด็กน้อยเลือก ก็มีความหมายที่แตกต่างกันออกไป และเรื่องน่าประหลาดใจก็คือมีเด็กหลายคนที่โตมาแล้วได้ประกอบอาชีพตามของที่ตัวเองเลือกในพิธีโทลชาบีจริงๆ

รางวัล:

• เข้าร่วมงาน (อยู่จนจบงาน): +50 พลังน้ำใจ , +35 เกียรติยศ, +30 EXP (Lv Max +1Point)
  
• เข้าร่วมงานและกินอาหารในงานเลี้ยง (อยู่จนจบงาน): +20 ความสัมพันธ์ไทสัน/เอลล่า +100 พลังงาน
• ผู้เข้าร่วมทำกิจกรรม:  +5 ความสัมพันธ์ไทสัน/เอลล่า ต่อหนึ่งกิจกรรมที่ทำ
• ผู้ชนะในแต่ละกิจกรรม: 50 ดอลลาร์
• ผู้ชนะมากที่สุด: 15 ดรักม่า +10 ความสัมพันธ์ไทสัน/เอลล่า +20 EXP (Lv Max +1 Point) คัมภีร์เอาชีวิตรอด(เอลล่า)
• ผู้ที่ร่วมกิจกรรมมากที่สุด: 10 ดรักม่า + 10 ความสัมพันธ์ไทสัน/เอลล่า +20 EXP (Lv Max +1 Point) หินเพลิงเทพ 1 รางวัลกรณีร่วมกิจกรรมครบ จะได้รับเพิ่มเป็นพุดดิ้งแห่งสายใยสีน้ำเงิน 1 รางวัล